Lögberg - 01.12.1898, Síða 4

4
LÖGBEKG FIMMTUDAGINN 1. DE^EMEEF 1898
LÖGBERG.
G«6ð ót aö 309'/1 Elgin Ave.,WlNNlPEG,MAN
»f Th« Logberg Print’g & Publising Co’v
(IncorporftUd May 27,1890),
Ritstjóti (Editor); Sigtr. Jónasson.
Business Managet: B. T. BjöRNSON.
A MKlýainffar: Sœá-anglýitngar i *itt »klptl2S
jrír M ord eóa 1 þml. dilk»l«ng<lar, 7S cta um mán
dlaa. Á itarTÍ anglýaingnia, eda anglýsingnmnm
laagritíma.alkláttnraptlrsaaintngi.
■ áatadn-aklptl kanpanda vardnr ad ttlkynna
akrtflaga eg gata nm fyrvarand' kúatad Jafnframt.
Utaniakript tll afgreidslnatofnbladslna ar:
Tka bkgkarg Println * Pnbliah. C«
P. O.BoxðSð Z
Wlnnlpag.Maa.
"Jtaniakrip ttil ritatjórana ar:
Edllar Ugkarg,
t O. Box ð8ð,
Wlnnlpag, Man.
_ gamkvnmt landalOgnm er nppaðgn kanpenda i
aladidgild, nema hannnla akaldlana, þegar bann aeg
rapp.—Ef kanpandl, aem er f sknld vid bladld flytn
ptatflarlnm, in þeaa ad tilkynna baimilaakiptln, þi er
þad lyrir ddmstdlnnnm illtln sýnileg söunnmfyrr
p rattvísnm tilgangi.
FIMMTUDAGINN, 1. »ES. 1898.
KoBníngarnar í N. Dakota.
Nú hafa atkvæöiD, sem greidd
voru viÖ kosnÍDgarnar 8. f. m., veiiÖ
talin til hlitar, og birtum vjer pvi nú
skr& jfir nijfn peirra embaettismanna
sem kosoÍDgu n&Öu i Pembina county
og meirihluta f>ann, er J>eir höfðu
stmkvemt hinni siöustu sk/rslu um
kosninguna. Af flokki republikana
n&öu eptirfylgjandi menn kosningu:
Sem yfirrjettar-dómari Mr. N. C.
Young meö 1377 atkvæöum umfram.
Sem pingmenn í neöri deild N.
Dak. pingsins, fyrir fyrstu kjördeild:
J. D. Wallace og W. J. Watt.
Sem pingm. I efri deild N. Dak.
pingsins, fyrir 2. kjördeild, J. Z. Full*
er með 74atkv»Öum umfram.
Sem pingmenu I neðri deild N,
l)*k. pingsins, fyrir 2. kjördeild: Jón
Thordarson og E. H. Restmeyer.
Hinn fyrnefndi fjekk 864 atkvæöi og
hinn siðarnefndi 814, en pingmanna-
efni demókrat-populista fengu:
8teph&n Eyjólfsson 605, en Obelin
Van Camp 462. Jón Thordarson
fjekk pannig 259 atkveðum fleira en
s& úr mótstöðuflokknum (S. Eyjðlfs-
son) er fleiri atkvæði fjekk.
Sem eounty-reikninga yfirskoð-
unarmaður, Paul Williams með 30
atkv. umfram.
Sem county-rjettar skrifari, Alex
L. Airth með 24 atkv. umfram.
Sem rikis-sóknari, W. J. Burke
með 571 atkv. umfram.
Sem dauösfalla rannsóknarmað-
ur, G. F.^Eiskine með 85 atkv. um-
frara.
Sem county-dómari, V. Qua ken
bush.með 314 atkv. umfram.
Sem county-mælinga-maður, S
O. McGuin meö 255 atkv. umfram.
Sem skóia-umsjónarmaður, C. E.
Jackson með 476 atkv. umfram.
En eptirfylgjandi menn af flokki
demókrat-populista n&ðu kogningu:
Sem fógeti 1 Pembina-county, F.
J. Farrow með 8 atkv. umfram.
Sem fjehirðir, Robert McBride
'með 52 atkv. umfram.
Sem afsalsbrjefa skr&setjari, J.
M. Chisholm með 408 atkv. umfram.
Af þessu sjá lesendur vorir, að
republikanar komu að 8 mönnum í
hin pfðingarmeiri county-embætti, en
demókrat-populistar ekki nema 3.
Hvernig kosningar county-umsjónar-
manna (commisaioners) fór, sjest enn
ekki glöggt, og heldur ekki hvernig
kosningar I hin smærri embætti (frið-
dómara og lögreglupjóna) fjell. Ed
fyrir utan [>ann ákveðna sigur, sem
republikanar unnu hvað snerti county-
embættin, pá unnu peir enn glæsi-
legri sigur í Pembina-county hvað
áhrærir pingmauna-kosningaruar, pví
öll pingmanna efni peirra (4 i neðri
deild og 1 í efri deild) n&ðu kosn-
ingu. Pembina-county greiddi og
mikinn meirihluta atkvæða með peim
embættismanna-efnum sem kosip eru
I öllum county-um ríkisins. Eptir pví
sem vjer komumst næst, bafa repub-
likanar yfir 80 menn í neðri deild &
næsta pingi í Norður-Dakota, en de-
mókrat-populistar ekki nema liðuga
tylft.
Arið 1890 fylgdi ekki nema um
priðjungur af kjóseudum í Pea>biua-
county flokki republikaua, cn síðan
hefur flokkurinn ftunnið sjer' par svo
mikið fylgi, með dugnaði og heiðar-
legri framkomu, að hann hefur all-
mikin meirihluta fram yfír hina sam-
einuðu mótstöðuflokka, demókrata og
populista. Árið 1896 höfðu samsuðu-
menn (demókratar og populistar) um
200 atkvæði fram yfir republikana í
Pembina-county, en við kosningarnar
8. f. m. höfðu republikanar nm 500
atkvæði fram yfir hina simeinuðu
flokka. Oss dettur ekki i hug að
menn pakki Lögbergi pessa breyt-
ingu, en blaðið hefur haft sin fthrif
og lagt sinn skerf til pess að pessi
bylting er orðin.—Að endingu leyfum
vjer oss að benda á, að mennirnir
fimm, sem Lögberg raælti sjerstak-
lega með i blaðinu er kom út 3. f. m.,
n&ðu allir kesningu, og einnig menn-
irnir sem Hkr. reif mest niður.
Hlýleg orö’.
Hinir ýmsu landstjórar, sem ver-
ið hafa hjer í Canada siðan fylkja-
sambandið myndaðist, hafa borið
hlýjsn hug til landsins og fólksins I
hjer pegar peir fóru hjeðan, og hefur
pessi hlyleiki komið fram bæði t ræðu
og riti eptir að peir voru aptui komn-
ir til Englands, sjerilagi pó hj&
Dufferin l&varði og Lorne l&varði. Og
hinn nýfarni landstjóri, Aberdeen
l&varður, er ekki eptirb&tur fyrirrenn-
ara sinna I pessu tilliti. Hann kom
til Liverpool & Dominionlinu-gufu-
skipinu „Labrador“ um 20. f. m., og
var honum og lafði Aberdeen haldin
par veizla mikil 22. f. m. I ræðu,
sem Aberdeen hjelt í reizlu pessari,
fórust honum meðal annars orð &
pessa leið:
líann minntist fyrst á hina
„djúpu ánægju, sem hann og lafði
Aberdeen hefðu orðið aðnjótandi &
meðan pau voru 1 Canada“ og bætti
pví við, að pau finndu til pess, að pau
„væru hjer eptir bundin órjúfandi
böndum við Canada“. Hann hældi
hinni „djörfu stefnu Canada, að snúa
sjer að Englandi pegar markaðir
Bandarikjanna hefðu verið lokaðir
fyrir henni“. Eptir að hafa hrósað
Sir Wilfrid Laurier, forsætisr&ðgjafa
Canada, með mörgum orðum, sagði
hann: „Nálægð Bandarikjanna hefur
mikil áhrif & m&lefni Canada, og pess
vegna gleðjumst við öll af peirri til-
hneiging til samvinnu og vin&ttu,
sem nú & sjer stað milli Stórbreta-
lauds og Bandaríkjanna, tilhneiging,
sem Canada tekur full&u p&tt i hvað
snertir afstöðu hennar gagnvart
Bandaríkjunum. Jeg er viss um, að
við öll tökum sjerhverju pví með
fögnuði, sem hj&lpað getur til sam-
bands milli alls engil-saxneska pjóð-
flokksins; og nefndin, sem nú er að
starfa i Aroeríku (millipjóða-nefndin,
sem byrjaði starf sitt I Quebee i haust,
en starfar nú t Washington), hefur
eptirtektaverða pýðingu í pessa &tt“.
Hann minntist & fransk-canadiska
fólkið, og hældi pvi fyrir tryggð pess
og hollustu og sagðist vera viss um,
að pó pað metti mikils pjóðerni sitt
og sögu, pá mundi pað uppfylla
skyldu sina hvenær sem skorað væii
& pað að gera pað. í síðari hluta
ræðu sinnar drap Aberdeen l&varður
& ýms m&l, sem eru & dagsskr& i C&n
ada, og eudaði hana með pessum orð-
um: „Canadapr að vinna að fram-
förum sjftlfrar sin og keppir að h&-
leitu takmarki sj&lfrar sin vegna, en
um leið og hún gerir pað, p& hlytur
hún að vinna að hagsmunum hins
mikla keisaradæmis, sem hún «r svo
ljómandi hluti af“.
Daginu eptir var ritstjóruar-grein
í Londou-blaðinu Pall Mall GazelU
útaf ræðu Aberdeeng l&varðar. Dar
1 greininni, sem minust er & orð haus
viðvikjandi hollustu fransk-cauadiska
fólksins, segir ritstjórinn: „Jaoques
(viðurnefni Frakka 1 Canada) er nú
upp&haldsbarn nýlendna-skrifstofunn
ar og & pað lika skilið, pr&tt fyrir til-
hneigingu hans að hlyða utnyrðalaust
hinni all-r&ðríku kirkju sinni'1.
FerðapUtlar ritstj. Lögb.
I. UIB’ITLL: fl’EHÐIN TIL NÝJA ÍSL.
(Framh. fr& 46. nr. T.ögb ).
Dar sem ferðasaga mín hætti í
síðasta blaði, var jeg & Hnausnm og
hafði verið par nóttina pað var priðju-
dag 6. sept. Dar var mjer samn&tta
Mr. Kristj&n P. Paulson frá Gimli,
sem var par & hinum &gæta, stóra
seglb&t sínum, er hann not&r til fiski-
veiða & sumrum norður & vatni. Hafði
hann komið & honum frá Selkirk með
Mr. Jóhaunes Sigurðsson, og ætlaði
suður að Gimli & bátnum. Mr. Paul-
son bauð mjer far á b&t sinum suður
að Gimli, en mig langaði til að koma
við á ymsum stöðum & leiðinni, svo
jeg gat ekki pegið pað. Mr. Jóh.
Sigurðsson, sem er oddviti sveitar-
r&ðsins, ætlaði einnig suður að Gimli
einum eða tveimur dögum siðar, til að
vera par & fundi r&ðsins hinn 9. sept.,
og rjeði hann pannig fram úr pessu,
að hann Ijeði mjer hest sinn—sem
hann ætlaði sj&lfur & suður eptir—en
tók sjer far með b&t Mr. Paulsonar,
sem flutti tösku mína að Gimli. Nú
var jeg panuig orðinn laus við farang-
ur minn og vel riðandi, svo maður
skyldi ætla að jeg hefði verið ánægð-
ur, en jeg var pað ekki allskostar.
Mjer pótti nefnilega dauflegt að vera
einn á ferð, enda rættist úr pví. Mr.
Björn J. Skaptason lagði sem sje &
fola sinn, og reið með mjer suður að
Gimli uppá g&mlan kunningsskap.
Jeg fór nú samt ekki af stað snemma
um morguninn, heldur var komið
langt fram yfir h&degi, og jeg búinn
að borðamiðdagsverð,pegar jeg kvaddi
& Hnausum og við Mr. Skaptason rið-
um af stað.
Við riðum fyrst suður nylendu-
veginn, sem er upphækkaður og góð-
ur nokkuð suður frá Hnausum. Jeg
hafði frjett að Mr. Sigursteinn Hall-
dórssoD, sem byr n&l. 2 milur par fyr-
ir sunnan og er gatnall kunningi minn
(einn af landn&msmönnunum fr& 1876),
hefði verið mjög lasinn um nokkurn
undanfarinn tíma, svo við komum
heim til haus til að vita hvernig hon-
um liði, og var hann & ferli, pótt
langt væri frá að hann væri búinn að
n& sjer. Nokkru sunnar fórum við af
veginum niður I fjöru, og riðum eptir
heuni all-lsngan veg, eða suður undir
Arnesið. Fjaran er hjer góð yfirferð-
ar pegar eins l&gt er I Winnipeg-
vatni og var 1 sumar, og hefði maður
reynt að teygja islenzkan skeiðhest á
hinum grjótlausa, allharða sandi, en
við ljetum kl&ra okkar, sem voru vilj-
ugir og fallegir hestar pótt peir væru
nokkuö harðgengir, valhoppa og
»
Ovanalegir
Prisar
Hjá
’5J
Sökum þrss hversu tíðin hefur’
J verið óhagstæð um nokkuru undan-.
|farinntíma höfum við meirivörurá(
)hendi en við vildum hafa. og til þessj
) að minka vörumagniö höfum viöaf-(
» ráðiö að salja eptirfylgjandi vöruteg-
• undir með sjersíöku söluverði:
I Kvenn-Jakkar með niðursettu verði
) Aarna-Jakkar “ “
I Kjólaefni “ “
I Kjólar (Wrappers) “
. Kvennm.nærfatnaður “
Hvít og grá blankett “
Flannelette “
Þykkar Karlmanna yflrkápur dri
* frieze, fóðraöar með tweed á $8.50 og I
I $5.00. . (
I Drengja kápur með niðursettu veröi(
> Karlm. nærfatnaður “ :
“ föt vel til biíin á $3.75 og $5.00.
föt $8,50 viröi, fyrir....$6.00.
Sleppið ekki tækifærinn að fá<
1 haustvörur ykkar með niðursettu I
’verði. Miss Jóhanneson, semtalar'
, ykkar mál, þætti vænt um að sjá sem (
I flesta af löndum sínum.
:The N. R. Preston Co.,i
LIMITED.
524 & 526 MAIN ST.
stökkva I staðinn. Svo fórum vi8
aptur upp & veginn og hjeldum suöur
að Viðivölium. Dar byr einn aí bin-
um elztu landnámsmönnum, Mr. Stef-
&u Sigurðsson, gamall og góður kunn-
iogi minn, og er b/li hans hjerum bil
& miðjn Arnesinu, sem er um 3 milur
á breidd, eins og vegurinn liggur yfir
pað. Dað var nú ekki um annað &8
gera en piggja par góðgerðir og
spj&lla um hrið, en pó varð viðstaðan
skemmri en jeg hefði óskað, bæði p»r
og anuarsstaðar, pennan dag,af pvísvo
rar orðið áliðið dags. Siðan hjeldum
við suður að Laufhóli og hittum Mr*
Gisla Jóossod, sem byr par og er einn
af landnemum frá 1876, en við stóö"
um par ekki við, pví jeg bjóst við
hitta Gisla & Gimli pann 9., par eð
hann er sveitarráðsmaður fyrir Árnes-
byggðina (2 kjördeild I Gimli-sveit)-
Daðau hjeldum við suður að Árnesi,
og byr einn af hinum allra fyrstu
innflytjendum til Canada p»r»
nefnil. Mr. Sigurður Sigurbjörnsson
póstmeistari, og er pósthúsið
samnefnt við bæ hans, heitir sein sje
Arnes pósthús. Daðan eru um 8
milur norður að Hnausum, og um 13
milur að Gimli. Bær Mr. Sigurbjörns-
sonar stendur rjett norðan og vestan
við mynni árinnar, sem nesið og bær-
inn dregur nafn af, og sjest p&ðau út
A Winnipeg-vatn. Djóðvegurinn ligfC
344
tileDnt veitíngahús. En er petta ekki Delwar l&varð*
ur, seui veifar hendinni til okkar? Ha ! lávarður
minn, guð og hin heilaga Maria sje með yður ! Og
parna er Sir Robert Cheney. Góðan daginn, Robert!
Mjer er mjög mikil ánægja í að hitta yður“.
Hinir tveir riddarar riðu fót fyrir fót samhliða,
en Alleyne, Ford og John Northbury, sem var sveinn
Sir Olivers, riðu nokkur skref á eptir peim og svo
sem spjótslengd & undanSimoni svarta og merkisbera
Winchester-herdeildarinnar. Northbury, sem var
magur og pögull maður, hafði áður verið & Frakk-
landi, og sat teinrjettur & hesti sínum; en hinir tveir
ungu riddarasveinar horfðu forvitnislega ymist til
hægri eða vinstri og tóku við og við bver i hand-
legginn & öðrum, til að draga athygli hver aunars að
hinum mörgu uyst&rlegt hlutum, sem peir s&u allt í
kringum sig.
„Littu & fallegu sölubúðirnar!“ hrópaði Alleyne.
„l.íttu & hin göfugu hertygi og hið dyrmæta punn-
silki — og ó, Ford, líttu & skrifarann, sem situr parna
með allskonar liti og blekbyttur og með stranga af
sauðskinus-bókfelli, sem eru eins hvítir eins og borð-
línið í Beaulieu ] Hefur maður nokkurn tíma sjeð
annað eins?“
„Jft, fjelagi, pað eru fallegri búðir í Cheapside“,
svaraði Ford, sem einu sinni hafði farið til London
með föður sinum til að sj& burtreiðarnar í Smithfield.
„Jeg bef sjeð par silfursmiðs-búð, sem var svo auðug
*ð pað, sem i henni var, hefði nægt til að kaupa &1R
868
Chandos. „Og jeg vona að ferð yðar hingað hafi
verið pægileg?“
„Já, eins og maður gat framast óskað sjer“,
sagði Sir Nigel. „Við sáura tvær sjóræningja-gal-
eiður & leiðinni, og við komumst jafnvel ofurlitið í
kast við pær“.
„Djer eruð ætíð heppinn, Nigel!“ sagði Sir John
Chandos. „Jeg verð að f& að heyra söguna af pví
siðar. En jeg &lít bezt, að pið skiljið sveina ykkar
eptir hjer og komið með mjer, pví hversu annríkt
sem prinzinn kann að eiga, pá er jeg viss um, að
hann vildi ógjarnan láta tvo gamla vopna bræður
bíða fyrir utan dyr sínar, Fylgið fast & eptir mjer,
og jeg ætla mjer að verða fyrri til en Sir William
gamli, pó jeg geti ekki ábyrgst að velta nöfnum
ykkar og titlum af tungu minni & sama b&tt og hann
er vanur að gera“. Að svo mæltu gekk hann & und-
an peim i áttina til dyranna & innra herberginu, en
peir gengu fast & eptir honum, og hneigðu sig til
hægri og vinstri pegar peir s&u einhverja sem peir
pekktu í pyrpÍDgunni, sem peir fóru í gegnum.
XIX. KAPÍTULl.
UAU VBKÐUii ÓVÆNT HEEIFING í SANKTI ANDKJKSAK-
KLAUSTEINU.
Dó herbergi pað, sem prinzinn tók & móti mönn-
uin í; væri ekki scórt, p& var jpað búið með allripeirri
348
l&tið pjónana halda I p&, og prengt okkuf SVo áfraui
með sveina okkar“.
Samkvæmt pessu r&ði Sir Nigel’s prengdu pe'r
sjer áfram gang&ndi, pangað til peir voru kommr
fast að skrifaranum, sem var í ákafri deilu við ung»D>
spj&trungslegan riddara, er var ákveðinn t að komas1,
strax fram hjá honum.
„Macöworth !“ aagði skjaldmerkjafræðingurinn.
„Jeg kann&st ekki við, ungi herra minn, að pjer h»f‘
ið nokkurn tíma áður fengið Aheyrn hj& prinzinum“*
„Dað er satt“, sagði ridd&rinn, „pví pað er
liðinn nema einn dagur síðan jeg kom til Bordeaux»
en jeg var hræddur um að prinzinum pætti undar*
legt, að jeg hefði ekki gengið fyrir hann“.
„Prinzinn hefur allt aðra hluti að hugsa u©“>
sagði Sir William Fackington; en ef pjer heit'®
Mackworth, pá hljótið pjer að vera af MaekworthS'
ættinni fr& Noru.anton, og nú sje jeg líka að skjaU’
merki yðar er safali og hreysiköttur“.
„Jeg er Mackwort fr& Normanton“, svaraði riJ8'
arinn með h&lf vandræðalegu l&tbragði.
„Dá bljótið pjer að vera Sir Stephen Mackwortb:
pví mjer hefur varið skyrt svo frá, aö pegar gan^1
Sir Guy dó, p& hafl hanu erft nafnið og skjaldmerkiö:
einkunnar-orðið og eignirnar“.
„Sir Stephen er eldri bróðir tniun, og jeg er
Arthur, næsti sonurinn“, sagði hinn ungi maður.
„í sannleika, í sannleika!“ hrópaði skjaldmerkjft'
íræðingurinn með fyrirlitningarsvip. ,,Qg gerið svö