Lögberg - 01.12.1898, Page 5

LOQBERG, FIMMTUDAQINN 1. DESEMBER 1898,
ur þar suður um skammt fyrir ofan,
og stendur barnaskóla-hfis rjett við
veginn, á norður bakka árinnar. Mjer
hefur ætíð pótt og pykir afbragðs
fallegt i Árnesi, og jörðin er góð, hæg
og farsæl. Degar við komum að Ár-
nesi, var b&tur Mr. Kr. Paulsonar
sigldur suður hjá, og fór hann þannig
miklu braðar en við ferðamennirnir á
landi, enda var allhvast á norðan, og
heldur kalt, — Eptir að hafa pegið
kaffi og spjallað um hríð við Sigurð
bónda, sem er gamall og góður kunn-
ingi minn, hjeldum við Mr. Skapta-
son suður veginn að Dögurðarnesi,
bæ, sem stendur á vatnsbakkanum (á
samnefndu nesi) og um ^ mílu fyrir
neðan veginn. Dar býr einn af uin-
um allra fyrstu landnámsmönnum (er
komu til Nyja íalands haustið 1875),
Mr- Jóhannes Magnússon, sem um
nokkur ár var sveitarráðs-oddviti i
Gimli-sveit. Degar við komum f>ang-
að, var komið fast að rökkri, og með
pví að mig langað til að spjalla við
góðkunningja minn, Jóhannes, og
einnig sjá brautina paðan suður að
Gimli i dagsbirtu, f>á páði jeg hans
vingjarnlega boð að vera par um nótt-
ina, og fór f>ar vel um okkur.
Morguuinn eptir, miðvikudag 7.
september, var hvasst á norðvestan,
kalt og regnskúrir í lopti, eu prátt
fyrir pað lögðum við af stað áleiðis
suður að Gimli um kl. 10. Við fórum
fjöruua frá Dögurðarnesi suður að
Svalbakka (um 2 mílur), og fylgdi
Mr. Magnússon okkur pangað. Bónd-
inn J>ar, Dorsteinn, var ekki heima, en
konan bauð okkur inn og páðum við
það, pvi pjett regnskúr var að dynja
á. Dar er mesta myndar heimili, og
var f>ar stærri kornakur en jeg sá
nokkursstaðar i Árnea-byggðÍL»ji.
Kornyrkjan hafði líka heppnast vel,
prátt fyrir hina óvanalega miklu purka
i vor og sumar. Eptir að hafa skoðað
búskapinn og drukkið par kaffi, hjeld-
um við upp á aðal veginn og eptir
henum suður að Gimli, og komum
hvergi á peirri leið. Skammt fyrir
sunnan Svalbakka er um tveggja
mílna langur kafli á veginum, sem
parf skjótra og góðra umbóta við,
pui pað er versti kaflinn á allri leið-
inni frá Gimli norður í Breiðuvik,
pótt hann væri nú skraufpur og góð-
ur yfirferðar. Dar er sem sje votlent,
og ekki hægt að fara fjörurnar pó
lágt sje í vatninu eins og sunnan tii i
Breiðuvikinni, parsem er annar mjög
láglendur kafli.
Við komum að Gimli milli kl. 1
og 2 •. m. D&r var sjera Jón Bjarna-
soa pá staddur, og hafði hann aflokið
orindi sínu i suðurhluta n/lendunnar
og beið eptir bátsferð tii Selkirk.
Hjer kvaddi Mr. Skaptason mig og
hjelt heimleiðis eptir litla viðdvöl, pvi
hann ætlaði að ná heim til sin fyrir
kveldið. — Eptir að hafa hitt nokkra
kunningja á Gimli, fjekk jeg mjer
hest og ljettan vagn og ók vestur
eptir hinum nylega upphækkaða vegi,
sem liggur beint vestur i landið rjett
sunnan við suðurtakmörk porpsins
Gimli, og fór Mr. Kristmundur Benja-
mínsson með mjer. Vegur pessi er
liðugar 2 milur, og var góður yfir-
ferðar. Dað er nú pjett byggð með-
fram honum,og jarðvegur par ágætur.
Við komum til Mr. Jóns Pjetursson
ar, sem áður bjó í Geysir-byggð, en
keypti sjer land parna vestarlega við
veginn fyrir nálega 3 árum siðan. Dar
hitti jeg Mr. Ásmund Einarsson, sem
ekki einasta er cinn af elstu landnáms-
mönnum i Nýja-ísl. (kom pangað sum-
arið 1876), h«ldur er vafalaust háaldr-
aðasti maðurinn í nýlendu pessari
(kominn hátt á niræðis-aldur), pótt
parsjeu nú allmargir háaldraðir menn.
— Eptir að hafa drukkið kaffi og rætt
um landsina gagn og nauðsynjar
við góðkunningja minn, Mr. J. Pjet-
ursson, hjeldum við aptur að Gimli,
og var jeg par um nóttina á einu
gistihúsinu.
Morguninn eptir, fimmtudag 8.
sept., var bjart veður, pó nokkuð væri
enn hvasst og svalt, og ók jeg pá suð-
ur i byggðina á sama vagninum, og
fór Mr. Kr. Benjamínsson enn með
mjer. Skammt fyrir sunnan Gimli
mættum við allmörgum af hinum svo-
nefndu Galiciu-mönnum (nýjum inn-
flytjendum frá Austurríki), sem i fyrra
og í ár hafa verið að nema land suður
og vestur af Nýja-lslandi. Byggð
peirra er nú komin allnærri byggð
íslendinga, og heyrði jeg sagt að
nokkrir af pessum nýju innflytjendum
hefðu jafnvel unnið land innan tak-
marka hins gamla, sjerstaka land-
náms Islendinga, sem náði 8 til 9
mílur vestur frá Winnipeg-vatni.
Voru menn pessir að fara í yerzlunar-
ferð til Gimli, og voru all-myndarleg-
ir menn að sjá. Dvi fer fjarri, að
Ný-íslendingar hafi óbeit á pessum
nýju innflytjendum, heldur töluðu
peir, er á pá minntust, vel um pá,
hældu peim fyrir dugnað, o. s. frv.—
Við komum ekki viða á pessari ferð
suður í byggðina, pvi timi var naum-
ur, enda bjóst jeg við að sjá all-
marga búendur úr pessum hluta ný-
lendunnar á Gimli daginn eptir, af
pvi par átti að vera sveitarráðs-fund-
ur, enda fór pað svo. Lengst suður
fórum við að Lundi, og er pað um 8
milur frá Gimli, en um 1 mílu norðan
við suðurtakmörk Nýja-íslands eða
Gimli-sveitar. Dar töfðum við stund-
ar-korn og drukkum kaffi. Við kom-
um að Kjalvik báðar leiðir, og er
Husavick-pósthús par; pað er um 6
milur suður frá Gimli. Dar býr eínn
af allra elstu landnámsmönnum, góð-
kunningi minn Mr. Benedikt Aras«n,
sem kom til Nýja-ísl. haustið 1875,
og er hann póatmeistari. Eptir að
hafa pegið allar pær góðgerðir i
Kjalvik, sem við gátum á móti tekið,
hjeldum við norður að Framnesi, og
er sá bær á suðurbakka Víðir-ár, niður
undir hinum miklu og fögru engjum,
sem liggjs I kringum mynni árinnar
og meðfram skógnum,alla leið norðan
frá Viðirnesi suður undir Kjalvík. Mr.
Sveinn Kristjánsson býr á Framnesi,
og er pað einhver fallegasta og bezta
jörðin í Víðirnes byggðinni. Jeg
hafði ekki komið par siðan Sveinn
byggði par, pvi pangað er allmikill
krÓkur af aðal veginum, par,sem hann
liggur yfir ána á brú. Dað 7æri
beinna að leggja veginn frá Kjalvik
að Gimli um á Framnesi, og purrara
landslag, en pað parf par lengri og
dýrari brú. Eptir að hafa tafið nokkra
stund á Framnesi og pegið par góð-
gerðir, hjeldum við noiður að Gimli,
og var komið rökkur er við komum
pangað. Jeg v&r par um nóttina.
Næsta dag, föstudag 9. sept., var
sveitarráðs fundur á Gimli, og notaði
jeg pann dag til aÖ tala við fjölda-
marga kunningja mína, sem pangað
komu. Dann tima, sem jeg hafði af-
gangs, notaði jeg til að sitja sem á-
heyrandi á fundi sveitarráðsins, og
pótti mjer allt fara par vel fram. Á
fundi voru: Mr. Jóhannes Sigurðs-
son, oddviti; Mr. Jóhann Straumfjörð,
fyrir 4. kjördeild (Mikley); Mr. Gunn-
steinn Eyjólfsson, fyrir 3. kjördeild
(Fljótsbyggð), og Mr. Gfsli Jónsson,
fyrir 2. kjördeild (Árnes-byggð). En
enginn var fyrir 1. kjördeild (Viðir-
nes-byggð), pvi Kristján Lifmann,
fulltrúi peirrar deildar, hafði dáið
suður í Dakota, og var fregnin um
lát hans nýlega komin að Gimli peg-
ar fundurinn var haldinn. Á fundin-
um var meðal annars gerð ályktun
um, að kjósa fulltrúa fyrir pað sem
óútrunnið var af kjörtima hins látna,
og frjetti jeg slðar, að Jón Pjetursson
hefði verið kosinn í einu hljóði.—
Eptir pvl sem mjer skildist, hafði
hagur sveitarinnar batnað hin sfðustu
ár, og mjer fannst að málefnum henn*
ar væri vel borgið í höndum peirra
manna, er nú sitja f ráðinu, og gladdi
pað mig pvi &ð heyra, að peir ætluðu
allir að bjóða sig fram til endur-
kosningar, og vona jeg að peir verði
kosnir. (Meira).
Frjettablað Sheldon’s.
Dað er auðsjeð á bókunum hans
sjera Charles M. Sheldon’s, sem nú eru
svo almennt lesnar, að vonir pessa
rithöfundar um umsköpun veraldar-
innar byggjast á pvi, að fá einstakl-
ingana til pess meir og meir að vinna
hið daglega starf sitt eptir kristnum
grundvallarreglum, hvað sem pað
kostar. í hinni nafntoguðustu af
bókum hans, „In His Steps“ (í fót-
sporum hans) treystir hann pvi auð-
sjáanlega, að frjettablöð, sem haldið
sje úti eptir kristnum grundvallar-

reglum, verði eitt helsta meðalið til
að stofna „hið komanda riki“ guðs á
jörðunni. Degar hann er að skimast
eptir frjettablaði sem samsvari hug-
sjón hans, pá virðist hann hafa valið
blaðið Montreal Witness, og skrifaði
hann ritstjóra blaðsins brjef, sem pað
sem fylgir er partur af:
„Jeg hef lesið Witness með mjög
„miklum áhuga. Jeg get ekki sagt
„að jeg pekki nokkurt dagblað i
„Bandarikjunum, sem starfar eptir
„jafnháleitum, kristnum grundvall-
„ar-reglum. Jeg vildi óska að jeg
„pekkti pvílíkt frjettablað hjer, pví
„ef nokkurn tfma hefur verið pörf á
„slíku blaði í landi okkar, pá er
„pörf á pvi nú.
„Jeg leyfi mjer að láta yður í
„ljósi viðurkenningu mfna fyrir
„pann kristilega hetjuskap og al-
,,vöru, sem gerir pað mögulegt að
„annað eins blað og Witness skuli
„geta verið til. Jeg hef ætíð haft
„pá skeðun, að pað væri mögulegt
„að kristið dagblað gæti prifist.
„Djer hafið sannað að svo er. D&ð
„m'kið af bugsjónar-frjettablaðinu
„f bókinni ,ln His Steps* er pá
„verulegleiki.
„Jeg bið pess, að verk yðar haldi
„áfram að klessast. Jeg pekki
„ekki neitt dýrðlegra tækifæri til að
->,byggja upp rlkið á jörðunni, en
„að gera pað með kristilegri blaða-
„mennsku. Dað er einhver hin
„mesta ánægja min, að senda blaða-
„mönnum, sem eru vinir mfnir, ein-
„tök af Witness til að kynna sjer
„blaðið.
Með mestu vinsemd
Yðar,
CmAKLES M. Sheldon,
Top*ka, Kansa8“.
Ricliards & Bradsliaw,
MálHfærslamenn o. s. frv
367 MAIN STREET,
WINNIPEG, - - MAN
Mr. Thomas H. Johnson les lög hjá
ofangreindu fjelagi og geta þessvegna ís-
lendingar, sem til þess vilja leita, snúið
sjer til hans munnlega eða brjeflega 4
heirra eigin tungumáli.
J. W. CARTMELL, M. D.
QLENBORO MAN.,
pakkar íslendingum fyrrir undanfarin eóð vifl
sklpti, 0£ óskar að geta verið þeim til þjenustu
framvegis.
Ilann selur f Iyfjabúð sinni allskona
„Patent’* meðul og ýmsan annan varning, sera
venjulega er seldur í slíkum stöðum.
Islendingur, Mr. Sölvi Anderson, vinnur
apóthekinu. Hann er baeði fús og vel fœr að
tulka fyrtr yður allt sem þjer æskið.
NopthBpn Pacific By.
TIME O^IEtlD.
MAIN LINE.
Arr. Lv. Lv
ii ooa1 I 25p .. . Winnipeg.... i OOp 9 3°P
7 55a 12 oop .... Morris .... 2.28p 12oi
6 ooa ii .09a ... Emerson . .. a.‘20p 1 4 S
5 ooa io 55,a ... Pembina.... 3.35p 9. 30
i 2$a 7.30 a . .Grand Forks. . 7-05p 5. 55
4.05a Winnipeg J unct’n 10.45p 4.00
7.30a .... Duluth .... 8.00 a
8.30 a . .Minneapolis .. 6.40 a
8.00a 7.15a!
10.30a .... Chicago.... 9.35a
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Less upp Las nldur
Arr. Arr. Lv. Lv.
11.00.1 4.00p ...Wínnipeg. . 10.30a 9- 3°P
8,30p 2 20 p 12.15p 7.00p
Ö.15p 12.63 p .... Miami l.ðOp 10.17p
19.10a 10.56 a .... Baldur .... 3.56p 3,22p
9.28a 9.55 a .. .Wawanesa.. . 5.00p 6,02p
7.00 a 9.00& Lv.Brandon.,Ar e.oop I 8.30p
petta byrjadi 7. dca, Engin viðstada í Morrin. þa
ma-ta menn iestinni nr. 103 4 vestur-ieíd og lestiun
nr. 104 á austur.leid. Fara frá Wpeg: mánud., midT.
og fðstud. Frá Brandon: þridj .fimmt. og laug.
Lifld o* loerld.
Gangið á St. Paul ,Business‘-skólann. ^af
tryggir ykkur tiltrú allra ,business‘-manna. A
lit hans hefur alltaf aukist þar til hann er nú á-
itinn besti og ódýrasti skólinn i öllu Norðvest-
urlandinu. Bókhald er kennt á þann hátt, að
legar menn koma af akólanum eru þeir fcerir
um að taka að sjer hjerum bil hvaða skrifstofu-
verk sem er, Reikningur, grammatík, aðstafa,
skript og að stýla brjef er kennt samkvæmt
fullkomnustu reglum. Vjer erum útlærðir lög-
menn og höfum stóran klassa í þeirri námsgrein,
og getur lærdómur sá, sem vjer gefum þeirri
namsgrein komið í veg fyrir mörg málaferli.
MAGUIRE BROS.
E. Sixth Stroet, St. Paul, Minn
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
Lv | Arr.
4 45 p m .. . Winnipeg. .. | ll.lSp m
7.30 p m Portage la Prairiej 830 a m
CHAS. S. FEE,
G.P.&T.A.,St.PauI.
H. SWINFORD,
Gen.Agent, Winntp#
Tílegraf er eitt af helrtu námsgreinum á St,
Paul .Business'-skólanum. Kennararnir, sera
fyrir þeirri námsgrein standa, eru einhverjir þeii
beatu í landinu, MAGUIRE BROS.
93 East Sixth Street, St. Paul, Minn
SKRAUTMUNIR

Undirskrifaður verzlar með allskonat skrautmuni hentuga i Jólagjafir,
svo sem:
Brúdur, Mynda-umgerdir
Albúm, “Toilet Cases",
bursta, Saumakassa,
Ilmvatnsglös, o. s. frv., o. s. frv.
Einnig allskonar meðöl.
A. OULM,
CAVALIER
N. D.
849
vel og segið mjer, herra næsti sonur, hvar er yngra-
bróðurs merkið, sem pjer ættuð að bera til pess að
sýna lögtign yðar? Vogið pjer yður, að bera skjald-
merki bróður yðar án pess að hafa einnig hinn vax-
andi mána til að sýna, að pjer sjeuð yngri bróðir ?
Farið sem skjótast til herbergja yðar, og komið ekki
nálægt prinzinum fyr en hertýgja-smiðurinn er bú-
inn að setja hið sanna merki á skjöld yðar“. Um
leið og hinn ungi maður dró sig til baka sneypuleg-
ur, valdi hið hvassa auga Sir Williams hinar fimm
rauðu rósir úr merkjunum á öllum peim grúa
af skjöldum og veifum, sem var fyrir framan hann,
og hrópaði:
„Ha! hjer eru merki, sem maður parf ekki að ótt-
ast að hafi verið fölsuð á skjöldunum. Lorings-rós-
irnar og villigaltar-höfuðið Buttershorn-ættarinnar
kann að standa aptarlega á friðartímum, en pað veit
trúa min, að peim verður ekki haldið til baka í hern-
aði. Jeg býð ykkur velkomna, Sir Nigel og Sir
Oliver! Dað mun gleðja hann Chandos niður að
hjartarótum, að sjá ykkur. Farið pessa leið, kæru
herrar minir. Sveinar ykkar samsvara vafalaust orð-
stír herra sinna. Farið inn pessi göng, Sir Oliver !
Edricson 1 Ha! hann er vafalaust af kyni gömlu
Hampshire Edricsonanna. Og Ford ! Dað er gömul
og nafntoguð saxnesk ætt. Northbury nafnið er
bæði til I Cheshire og Wiltshire, og einnig á landa-
mærum Englands og Skotlands eptir pvi sem jeg hef
heyrt. Og svo skal jeg nú sjá um, að pið fáið bráð-
lega að ganga fyrir prinzinn“.
tVi
„Ha, gullhjartað mitt litla!“ hrópaði hann og
stökk snögglega áfrara og faðmaði Sir Nigel að sjer.
„Jeg hafði frjett að pjer væruð hjer, og jeg hef verið
að leita að yður“.
„Hreini, kæri lávarður minn“, sagði smávaxni
riddarinn og faðmaði gamla hermanninn að sjer, „jeg
er nú kominn aptur til yðar, og hvert anuað gæti jeg
lika farið til að læra að verða ljúfur og harðger
riddari?“
„Við átrúnað minn!“ sagði Chandos brosandi,
„pað á líka bezt við, að við sjeum lagsbræður, pví
par eð pjer hafið bundið fyrir annað augað og jeg
var svo óhoppinn að missa annað auga mitt, pá höf-
um við báðir til samans einungis tvö augu. Ab, Sir
Oliver! Djer voruð peim megin við mig, sem jeg er
blindur, svo jeg sá yður ekki. Spákona nokkur hef-
nr spáð pví, að blinda hliðin á mjer verði ortök til
dauða mins. Við skulum bráðum fara inn til prinz-
ins; en satt að segja hefur hann nóg á sinni könnu
sem stendur, pvi pegar maður telur Pedro, og Ma-
jorca-konunginn, og Navarre-konung, sem aldrei er
sömu skoðunar tvo daga samfleytt, og Gascony-bar-
ónana, sem allir eru að rífast um skilmála eins og peir
væru vöruprangarar, pá á hann við ramman reip að
draga. En hvernig leið lafði Loring pegar pjer fór-
uð heiman að?“
„Henni leið vel, lávarður minn, og hún sendi
yður ástar-kveðju“, sagði Sir Nigel.
„Jeg er ætíð riddari hennar og pjónu“, sagð
245
Bem er öðrumegin i pessu stræti. En taktu eptir hús-
unum peim arna, Alleyne, og sjáðu, hvernig bust-
irnar á peim teygja sig fram. Og líttu lika á skjald*
merkin 1 hverjum glugga og fánana og veifurnar á
hverju húspak:“.
„Og líttu á kirkjurnar !“ hrópaði Alleyne.
„Christohuroh-klaustur er göfug hygging, en mjer
finnst pað ömurlegt og skrautlaust i samanburði við
klaustrin og kirkjurnar hjerna, með öllu grindaverk-
inu, útskurðinum og skrautlínunum, eins og vínviður
úr steini hefði snúið sig upp eptir og um alla vegg«
ina“.
„Og hlustaðu á málið, sem fólkið talar !“ sagðf
Ford. „Hefurðu nokkurn tima áðnr heyrt annað
eins hvæsandi hljóð og tungu-smelli? Jeg er forviða
á* að fólkið skuli ekki hafa vit á að læra enska tungu,
fyrst pað er nú komið undir ensku krúnuna. Við
Riehard af Hampole! pað eru fríð andlit 4 meðal
pess. Littu á stelpuna parna með mórauðu skýluna!
Skammastu pÍD, Alleyne, að vilja heldur blina &
dauðan steininn, en á lifandi hold!“
Dað var ekki undravert, pótt íburðurinn og skraut-
ið, ekki einasta á kirkjunum og búðunum, heldu®
einnig á prívat ibúðarhúsum, skyldi hrífa hina ungu
riddarasveina. Borgin var einmitt nú í hinum mesta
blóma sinum. Dvi auk verzlunarinnar og herklæða-
og vopnasmíðanna hafði ýmislegt annað hjálpað til
&ð draga auð að heani. HernaðurinD, sem hafði unn-
ið svo aiOrgum fögrum borgum í nágrenniuu tjóiij