Lögberg - 09.02.1899, Síða 6

LÖGBEKÖ, FIMMTUDAOTNN 9. FEBRUAR 1899.
Fréttabréf.
Gimli, 2 febr. 1899.
Herra ritstjóri Lðgberjía.
Héóan er fátt að frétta, nem»
mikil frost og nokkur snjókoma «ð
öðru bverju fiessa síðustu dxí?a. Hérá
Gimli eru marpir fiune't haldtiir af
kvefveiki íir fluei z ); að ttðrii lcyti e-
lfðan manna he d ir tfrtð, [>ví ekkerl
Stórb'il h»f< menri hé' við að b(ia.
Að kveldi hins 26. f. m. hé t
SÖnjífóngið „Gígja“ sfna fyrstu
ske nti samkoniu A þessum vetri, oy
var Mr. S. G. ThorareDsen, sön^r
kennari flokksins, forseti samkomunn
ar. Samk. var furðu vel sótt, þrátt
fyrir kuldann og fannkomuna daginD
&ður. Prógramið »ar fjölbreyttara
en Gimli búar hafa átt að venjaat, svo
sem fjórraddaður söngur, kappræða,
samspil á orgel, fíólín og horn; tvö
stutt leikrit voru leikin (,,Biðiarnir“
og „Astabréfið'*); einnig var þar
„kökuskurður“, og voru pað tvær
ógiftar stúlkur, sem börðust um hnos«-
ið, önuur af Gimli, en hin sunrian úr
Viðines bygðinni, og var að pví góð
skemtun, pvf af knppi var sótt á báð-
ar hltðar; en svo fóru leikar um síðir,
að noiðanmenn unnu sig-ur, svo G'mli
stúlkan (Miss Clara F. Anderso )
fókk pann heiður að fá að skera kök
una, en hiu útbytii bitunum meðal
fólksins, eins og vanalega er gert við
„kökuskurð“. Svo pegar hver var
búinn að fá sinn skerf »f kökunni (sem
smakkaðist vel), var farið að ryma til
i húsinu fyrir dansfólkið, sem hé t
áfram staifi f-inu hvSídarlítið til Itl.
8 næsfa morgun.
Á pnðjndagskveldið, hinn 31. f.
m., kom hii gað til Gimli íslenzki
Ipróftamaðurinn J. G. Johnson, og
skemti Giroli búum pað sama kveld
með fpióttum sfnum f l ú-inu „Skjald
bieið". Ekki get ég sagt neitt um
pað hvemig honum tókst að gera
,,kúnstir“ sínar, pví ég var par ekki,
en sagt hefur n.ér veiið, að pað hafi
fuiðaniega rrargir sótt samk. Mr.
Johr.tOLS. Ai nars fii tt n ér pað atór
furða—f jafn fátæku plássi og GimH
& a ð vera—hvernig menn geta baft
penir ga til að sækja ailar pær sam-
komur, sem fcér hafa verið á Gimli f
vetur, sem munu vera sarotals um 17;
eu aðeins örfáar af peim fjöliia frfar.
Menn tala Lér um fcáa akatta og oðrar
útborganir, en mi nast lftið á sam-
k miur sem penÍDgtpjófa, pví pað
fiust n.ór vera létta nafnið á peim.
G. P. MagXjsson.
KeeWatin, Ont, 2. jan. ’99.
Herraritstj. Lögbergs.
Pað má að lfkindum telja pað
merkisviðburð í sögu Vestur Isiend-
ir.ga ef eÍDbver af peim íslendingum,
sem búa á pessum stöðvum, skyldi
fvra að ]4ta til sín hcyra f blöðurmm.
-ikyldi fara að gera pað kunriuot i
i-iiiiinum, aö iió búa pf nokkrar fs
lenzkar fjölskyld ir. Sumir álfta ef
td vill, að í-dendingum hér sé ekk
nm pað gefið að láta heimirin fá fiétt
ir af sér, og telja pað pvl máske bf
ræfni af rré”, að fara að kunngera
r> <ð, að bér féu lifandi í'leodingriy.
f> ir, s«m svo kynnu að hugsa, li-f
>r?t til «tns má's, »ð ekkert hafi -é ’
i fsl. blöðunum f W[>eg um íslei d
mga i ér í riær tvö ár. Eo hvað sen
pessu lfður, pá ætla ér nú að >yna að
hór ern íslendingar, að peir eru með
fuliu fjöri, bæði and ega og líkam-
lega, pótt peir hafi ekki látið mikið
á tér bera upp á sfðkastið nó látið
raiki? yfir sé", og að peir fylgjast vel
með tíðarandanum eftir ástæðum.
I>að er auðvitað ekki við að bú-
ast, að við bér getum haft mikinn fé-
Lgsskap, pví til pess erum við of fá-
inennir. En pó höfum við félags
skap og reynum að efla hann, pví við
eriun á svo háu menningarstígi, að
sjá pörfina á félagslegum samtökum.
Hiun eini verulegi fé agsskapur okk-
»r er pó einungis lestrarféUg, og er
mjer óhætt að s*gja að hann h<fi
prifist polanlega, jsfnvel pó mér finn-
ist,að færri stsnda í lestr* félaginu en
vera atti. É ' skal pó geta pe-s,
okkur öllum til sóma, að um ára-
mót n (á gamalársd'gskveld) 1897 —
1998 var haldin samkoma til arðs fpr
ir pennan féUgsskap með góðum á-
rangri, pví pá samkomu sóttu allir.
Annan fé’agsskap höfum við
reyrt, sem f-é að koma saman á mál
fnndi, og hó>fðu margir gaman af peim
félagsskap og snmir töluvert gagn.
Fn svo liæiti sá féligsskapur 1C. f m.
með mestu ró og spekt, og er pað e*
t 1 vill nokkuð undarlegt, pví sumir
unnu peím íélagsskap.
Enn i reitt, sem er býsna fágætt
hiá jafn-fámennum hóp af Vt-sMir-
ísler dingtim, en sem komst á fót hjá
okkur Lér, nefnilrga að hér reis upp
blað sem heitir „Vestri'4. t>nð er r ú
að vísu ekki pret.tað f neinnri prent-
smiðju, hcldur er pað skrifað, og er
útgefai.di pess J. P. Ldal. Fyista
núrner pess kom út 16. júlf síðastl.
Ura frágang og efni pess ætla ég
ekkert að segja, pví pað mun máske
einhver annar gera, jafnvel pó um-
ræður um pað eigi ekki hcima f op-
inberum blöðum, par eð blað petta
gengur einungis innan Iftils sviðs, og
er par að auki bara p fvateign.
Heiisufar befur ekki verið gott
f pessum bæ f haust og vetur, pvf pað
hefur gengið skarlatssótt og tauga-
veiki, en pó hefur enginn íslendingnr
dáið úr veikindum pessum.—16 des.
síðastl. andaðist að heimili foreldra
sinna, úr luDgnatæringu, Jxkobina
Kristín ísda), dóttir J P. ísdals og
Mrs. Margiétar í-dal. Hún var nær
pví 8. ára, f. 4. febr. 1890.
TTé- f Kecwatin ern 51 fsl. sálir f
<lt. 5 í Norman, og tölnvcrt margir f
R t P irtage (3 mflur i é!'an).
Gatnla árið kvaddi fyrir tveimur
dögum, og ryja árinu heiisuðu pau
Mr. Björn Magnús«on og Ingibjörg
Þorsteinsdóttfr með pvf að gifta svg.
Mér er óhætt að segja pað, að allir
lardar ] ér ó>k»( p <i m »f hjarta til
1 ikku og »11r»r velfarnanar á peirra
óförnu æfibrsnt.
A^ svo mæltn óska é r Lögbergi
og útg. pess gleðilegs ' /irs.
Keewatin búi.
[Það er vsngá vorri að kenna, að
bréf petta befur ekki birtzt fyr, og
biðjum vór höf. velvirðingar á pví.—
Ritstj. Lögb ].
Kafli úr l>rófl,
úr fsl. nýl. á vesturströnd Manitoba
vatns, dags. 30. jau. ’99.
„Fáar eru f é'tir béðan að skrifa;
heilsufar fremur gotf; illviðrasarrt
hefur verið urn tfma, golur og hörðu
fro-t. Hinn .13 p. m. var haldin
skemtisamkoma í skó'abúsi Big Point-
bú i. Fyrst var leikið stutt leikrit
„B"inorðsförin41. Þirnæst var ræðx,
upplestur „Solos'4 og fi Yfir höfuð
var samkoman heldur góð og ve.l sótt,
O' paraflaiðandi var ágóði eftir öll
um vonum. Það, sem inn kom, gekk
til arð fyrir lestrarfé'agið ,,Árgali“,
sem simanstendur »f íslendingum á
Big Point og alt norður að I d Rvs
erve. Hvítfisks veiði er með daufasta
mótt pennan vetur, aðeins einstaka
majður skm stundar veiðiskxp fyrir
p't fiskitegund. Vi-rðið er betra en
undanfarna vetur, 4c fyrir pnndið“.
Mr. MONTAGUE,
Dunville, Oqt.,
hefur gott aö sigja um
Dp. Chase’s Ointmcnt..
Honum batnarii slæmte-
und af Piles.
Hann segir: -Jeg hjáðist af slxmn tegund af
piles í fimm ar, og var slundum svo slæ • ur að
jeg í.at ekki sofið. Jeg reyndi næsium öll með-
öi sem ^etið var um, og vnr r i'Mngt að reyn3
Dr. Cense’s Ointment. Jeg f;ukk mjer eina
dskju og eptir að hera ^ mig einu sinni linu,'u
| rautirnar svo mikið að jeg sannfærðist um að
þetra meðal mu* di gera mig góðnn. Jeg brúk-
aði nlls tvær f'skjur, og er nú albata.
Oll íneðöl Dr. Chnses, hafa kostað margra
ára reynslu og rnnns knir, til f*e<s að gera tau
sem allra b -zt við þeim sji'ö d .mum, sem ætlast
er til að |a > lækni. Dr. Cha-e hefur skömm á
öllum me'ölun er eiga að lækna alla mögulega
hluM J>.ið er búi ‘ aA smna meir eu tíu |»us-
und sínnum, að meðöl Dr. Chnse’s orsaka eng-
nr slæmar afleiðingar a edtir brÚKun fei'ra.
Dr. Chase’s O ntment er miðað við ,,lan jline“,
og ma.gir beztu læknar brúka hann.
Til sölu hjá úlltim lvfsöktm Lækningabók
Dr. Chas’es, 1,000 bls., seud hverjum sem vill
í Canada fyrir 60 cents. Edmanson, Bates &
Co., Toronto,
T ilegraf er eitt af helztu námsgreinum á St.
Paul ,Business*-skólanum. Kennarnrnir. sem
fyrir þeirri n msgrein standa, eru einhverjir þeir
beztu í landinu, MAGUIKE BROS.
91 East Sixth Street, St. Paul.Minn
Strenahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
'ELTA ALLSKONAR MEpð>L, BŒKUR
^KRIFEÆRI, SKRAUTMUNI. o. s frj.
13T Mann getx ntí eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, þegar (>eir vilja ’á meðöl
Munið eptir að gefa ntímeriB af me^alinu
BÓKTIALD.
IIRAÞRITUN,
STÍLKITUN,
TEI.EURAPHY,
LÖG, ENSKAR vAM'GREINAR,
OG „ACTUAL BUSINESS",
FRá BYRJUJ4 Tlt EKDA.
STOFfiABUR FYRIR 3't ARUM SID^M
og er elzti og btzii skólinn í öllu Norörest-
arlandinu.
YFIR 5000 STUDENTAI]
Hf\FA UTSKRIFAST AF HONUNl-
og eru þar á meðal margir mest leiðandi
verzlunarmenn.
fessi skóli er opinn ?11t árið um kring, og
geta menn því byrjað hvenær sem er. hvort
heldur þeir vilja á dagskólann eða yveldskólann
l^enslan er fullkorr)iq.
Naf'ifr**gir kennarar standn fyrir hverri
námsgreina-deild. J>að er bezti og ó-
dýrasti skúlinn. og útvegar nemendum
slnum betri stöðu en aðrar þvílíkar
stofnanir.
Komið eða skrifið eptir nákvæmari upplýs
inuum.
MAGUIRE BROS.,
KIGF.NDUR.
39 E. Sixth Street, St. Paul, Minn
Dr. G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆ.KNIR.
T<rnnur fylltnr og dregnar út án sárs.
auka.
Fyrir aö draga út tönn 0,50.
Fyrir aö fylia tönn $1,00.
527 Main St.
ÍST.ENZKUR LÆKNIR
Dr. M, Halldorsson,
Stranahan &. liamre lyfjabúC,
Park Rivf.r, — — — N. Dab.
Er aC hitta á hverjum miSvikudegt i Graíton
N. D.,frá kl. 5-—6 e, m.
Phycisian &. Surgeon.
útskrifaður frá Quecns h^skólanum í Kingsten*
og Toronto háskólanum i Canada.
Skrifstofa í IIOTEL GILLESriE,
CKYSTAI.. N- I>.
DR- DALGLEISH,
TANNLCEKNIR
kunngerir hjer moð, að hann hefur sett
niður verð á tilbúnum tónnum (g»t of
teath) sem fylgir:
Bftzta “sett“ af tilbúnum tðnuum utí at
eins $10.00. Allt annað verk sett. niöur
að 8ama hlutfalll. En allt með fiví verði
verður að lioruast út í hönd.
Hann er sá eini hjer í bæntim Winnipeg
em dregur tít tennur kvalalaust.
Rooms 6—7,
Cor. Maiu & Lombard Stroete.
THOMPSON & WING,
MOUNTAIN, N. D.
Þann 1. febrúar ’99 byi jmn vjer að gera skrá yfir Vörur
Þær, er þá verða á liendi. Og gefum vjer því alveg óvana-
lega raikinn afslátt þennan mánuðinn út (jauúar ’99) á öllura
vöruin í búðinni.
Fatnaðnr............25 prot. afsl. eða \ tninna en vanaverð.
Leðurskör...........20 “ “ “ 1|5 “ “
Vetrarskór..........25 “ “ “ \ “ “
Uil»r Blankett.. . '25 “ “ “ \ “ n
K jólatan...........25 “ “ « | “ «
“Notions”...........25 “ “ “ 4 “ “
Jakkar og kápur.. 33 “ “ “ J “ ”
Ilardvara og liúsbíiiiadur eiunig færður nlður
í verði.
Sleppið ekki þessu raakalansa tækifæri til þess að fá það
sem þjer þurfið fyi ir veturinn og vorið fyrir litla peninga.
Vörurnar verða seldar með ofangreindu verði fyrir
PENINGA ÚT I HÖND AÐEINS.
Komið sem fyrst svo þjer getið valið úr kjörkaupunum.
THOMPSON & WING.
46ð
mjúkur pfapnvart Htilmapnanum; svo aö hvort sem
pessi ést yðar fær góðan byr eða ekki, þá hnfið þjer
búið yður undir þann beiður að öðlast ást rnærinnar,
sem eru vissuii*ga hin dýrmætustu verðlaun, er nokk-
ur riddari getur vonast eptir“.
„Jftg kappkosta sannarlega að g'era það, lávarð-
ur minn“, svaraði Alleyne; „en hún er svo blíð, svo
fögur og svo göfujjf I anda, að jegf óttast fyrir að jeg
geti aldrei orðið heDnar verðugur“,
„Þjer verðið hftTnar einmitt verðuorur með að
hugsa þannig“, sagði Sir Nigel. „Er hún þá aðal-
borin?“
„Já, bún er það, lávarður minn“, svaraði All-
ejDe hálf-stamandi.
„Er hún af riddara-ættum?“ spurði Sir Nigel.
„Já“, svaraði Alleynft.
„Gætið að yður, Aileyne, gætið að yður!“ sagði
Sir Niyel vingjarnlftga. „Þ-ss hærri s<.m besturinn
er, því meira verður fallið. R yuið ekki að ná þvf,
sem kann að fljúga langtum hærra en þjer getið
flogið“.
„Jeg þekki lítið á háttu og siði veraldarinnar,
l&varður minu“, hrópaði Alleyne, „en jftg viidi
gjarnan biðja yður um álit yðar 1 þessu efni. Þjer
þekktuðíöður minn og ætt mín»; er ekki ætt míu
göfug og hefur hún ekki gott orð á sjer?“
„Það er eDginn minnsti vafi á þvl“, svaraði Sir
Nigel.
„Og famt sem áður varið þjer mig við að líta
ekki of hfitt hvað fist mlna snertir“, sagði Alleyne.
471
með mórberjaviðar-skaptinu, en hertýgi mfn skuluð
þjer bafa á áburðar-múlasnanum“.
Eptir að Sir Nigel bafði gefið þessar f&orðu
skipanir, gengu hinir tveir í/ömlu hermenn burt, eu
AH«yrie flýtti sjer að undirbúa allt undir ferðina til
Montaubon.
XXVI. KAPÍTULI.
HINIR ÞRÍR LAXMENN VINNA SJER AFAR MIKINN
FJÁUSJÓÐ.
Þrð var bjart og kalt vetrarveður daginn sem
hinn litli hópur lagði af stað fiá Bordeaux í ferð sfna
til Moritaubon, þangað, setn síðast bafði frjetzt til
þess belmingsins af Ihútn )\ersveitinni er vantaði.
Sir Nigel og Ford höfðu farið á uudan hinum, og
reið riddarinn vaualegum ferðaheHti, eu hinn mikli
stríðshestur bans, Pommers, brokkaði við hliðina á
hesti sveins hins. Tveimur stundum síðar lagði All-
eyae Edrioson af stað fi eptir þeim; því hann varð að
borga reikning þeirra 4 gestgjafahúsinu og gera ýtn-
islegt annað, er tilheyrði stöðu hans sem sveins
flokksins. í fðr með honum var Aylward og Hordle-
Jón, og voru þeir í sömu berkiæðum og með sötnu
vopn og fiður, en voru nú riðandi 4 klunnalegum og
hausstórum, apalgengum Landes-hestum, sem voru
fjarska úthaidsgóðir og gfitu dullað allan daginn,
470
þjer voruð ungur, hinir eldri spjótsmenn hefðu ætíð
verið teknir fram yfir yður, hverrig hefðuð þjer þ&
fengið tækifæri til að ávinna yður hið góða nafo og
mikla orðstír, sem þjer nú hafið fengið? Þjer eruð
ekki eins ljettur á hvstbaki nú eins og þjer voruð,
og jeg hef sjálfur ljetzt um hár mitt, en það væri
ljótt ef við sýodum það á efri árum okkar, að björtu
okkar væru ekki eins trygg og holl eins og þau voru
fiður. Ef anriar eins riddari og Sir Oliver Buttes-
thorn getur snúist á móti prÍDZi sínum útaf spaugs-
yrði, hvar fi niaður þá að leita að varanlegri hollustu
og staðfestu? 4
„O! kæri litli frændi, það er vandaiaust fyrir
mann,að baða sig sjálfur í sólskininu og prjedika fyrir
manni sem er í skugganum“, sagði Sir Oliver. „Eu
yður hefur ætíð heppnast að vinna mig fi yðar skoð-
un með hinni blíðu rödd yðar. Við skulum þá lfita
þetta vera gleymt. En, heilaga María! jeg hef
gleymt steikinni, og hún verður eins brunnin eins
og Júdas Iskariot! Komið nú með mjer, Nigel, svo
hinn fúli fjandi nái ekki valdi yfir mjer aptur.“
„Jeg skal vera hjá yður svo sem eina stund;
en lengur má jeg ekki vera, því við leggjum af stað
fyrir hádegi“, sagði Sir Nigel. „Segið honum Ayl-
ward frá mjer, Alleyne, að hann skuli fara með okk-
ur til Montaubon og hafa með sjer einn bogaraann,
sem hann getur sjálfur valið sjer. Hiuir aðrir fari
til Dax þegar prinzinn leggur af stað þangað. Hafið
Pcunmers til handa mjer fyrir Ládcyi og epjótið