Lögberg - 11.05.1899, Blaðsíða 6

LÖGBERG, li'IMMTULAGINN 11. MAÍ. Is99.
* 6
Islaiuls fréttir.
ísafirBi, 25. mar/. ’99.
Slysfabib. 12. f>. m. vildi f>að
slys tiJ, að r>orsteion bóndi Arnason
á Lundi í Fnjóskadal hrapaði ofan í
f/il á Vaðlaheiði, skamt fyrir ofan bæ
inn Skóf/a, ogf beið bana af. Hann
var á heimleið úr kaupstað, og ætlaði
að fara fyrir áburðarhest, er farið haíði
út af veginum. jÞorsteinn heitinn var
í röð merkari bænda í sínu bygðar
lagi.
Hósbkuni. Aðfaranóttina 2. p.
m. kom eldur upp í ibúðarhúsi Árna
prests Björnssonar á Sauðárkrók, og
brann húsið til kaldra kola á 2 k).
tímum. Manntjón varð eigi, en nrjög
litlu af innanstokksmunum varð bjarg-
a3. Hafði prestur leigt Jóhannesi
kaupmanni Stefánssyni (frá Arney)
nokkurn hluta hússins, og er f>að ætl-
un manna, að eldurinn hafi kviknað
af f>vf, að einhver hans manna hafi
kastað óvarlega frá sér eldspítu í
vörugeymsluklefanum.
Húsið var vátrygt hjá félaginu
„Commercial union“ fyrir 5000 kr.,
og lausafé prests fyrir 2000 kr., en
vörur hr. Jóh. Stefánssonar fyrir 10
pús. krónur.
Jabðskjálftakifi’irnik, er fund-
ust hér í sýslu 26.—28. f. m.; fundust
og vfða á Norðurlandi og voru sum-
staðar all snarpir, þó að hvergi hlytist
tjón af, að f>ví er til hefur spurzt.
Hreifingin virtist mönnum nyrðra
koma úr norðaustri.
Tíðabfak. Síðan síðasta nr.
blaðs f>essa kom út hefur all optast
verið kulda- og frosta-tíð, og norðan-
hret öðru hvoru. Snjór er og afar-
mikill á jörðu hér vestra.
Dáinn. Einn af yngri, en efni-
legustu formönnum héraðs f>essa,
Ljörn Hjaltason að nafni, andaðist I
Súðavík hér f sýslu 12. f>. m., eftir
viku legu f brjósthimnubólgu. Ilann
var formaður og fyrirvinna hjá föður
sfnum, merkisbóndanum Hjalta
Sveinssyni í Súðavfk.
Saaia aílatregðan, sem verið hef-
ur, helzt enn við Djúp, nema hvað
nokkur fiskreita hefur fengizt fyrir
iunan skelfiskslínuna (úr Arnarnes-
hamri í Snæfjallabryggju) og f)ó áb
eins, ef skelfiski er beitt.
En nú komu hingað með „Thyru“
50— 00 tn. af síld norðan af Eyjafirði,
og iéttist því vonandi ögn úr með
atlabiögðin f svip.
Dáinn. í síðastl. janúarmánuði
andaðist að Kvíum í Grunnavíkur-
hreppi Hermann Hermannsson, maður
á prftngsaldri, er síðastl. haust kvong-
aðist Jakobínu Samúelsdóttur frá
Kvíum, er nú lifir hann, sem ekkja.
I p. m. lézt og að Kvíum Guðrún
Tómasdóttir, ekkja Alexanders sál.
Vagnssonar á Höfða.
ísafirði, 29. marz ’99.
Aðfakanóttina 13. febr. síðastl.
andaðist í Fremri-Hjarðardal ekkjan
Guðrún Guðmundsdóttir, fytrum
bónda í Hjarðardal, Þorvaldssonar,
ekkja Magnúsar sáluga Jónssonar fiá
Alviðru 73 ára að aldri.
Aðfabanótt hinsll. janúar and-
aðist að Skálmarnesmúla yfirsetukona
Ingibjörg Guðmundsdóttir, kona
Sæm. búfr. Björnssonar, að eins 27
ára.
Tíðarfab. Að morgni 23. f>. m
skall á ofsa norðan-frostgaiður, sem
enn helzt.
Jabðbönn hafa nú haldizt hér
vestra, sfðan með góubyrjun, svo að
skepnur fá hvergi snöp; kvarta þegar
margir um heyleysi, einkum í útsveit-
unum hér við Djúpið, og eru sumir
pegar farnir að afla korns handa fén-
aði sínum.
Dáinn. 22. p. m. andaðist að
Ósi í Bolungarvík útróðrarmaðurinn
Vfglundur Asbjörnsson, húsmaður hór
f kaupstaðnum.
Aflabeögð. Ekki réttist enn úr
með aflabrögðin hér við Djúp, enda
sjaldgæfir peir dagarnir, er á sjó verð-
ur farið. í Aðalvík, Súgandafirði og
Skálavfk ytii, er pó sagður all-góður
afli, pá sjaldan er á sjó gefur.
Dáinn. 13. f>. m. andaðist hér í
kaupstaðnum húsmaður Helgi Sölfa-
son, fyrrum bóndi í Tungu í Skutils-
firði, fæddur í júní 1825.
ísafirði, 10. apríl ’99.
Hónavatnssýslu 21. jan.:
„Heilsufar manna yfirleitt heldur gott.
Tíðin aftur á móti hefur veiið mjög
óhagstæð og umhlevpingasöm, sfðan
veturinn byrjaði. Jörð fyrir útigangs-
pening hefur pó oftast verið nægileg,
nema dálítinn tíma fyrir jólin var
mjög jarðskarpt; en um 20. des. tók
upp snjóinn, og síðan hefur verið ágæt
jörð. Heyásetningar fóru fram
snemma I vetur, heyin voru f meðal-
lagi að vöxtum f haust hjá flestum, en
f>au reynast létt og uppgangssöm,
sem ekki er furða, pví votviðri voru
mikil í sumar síðari partinn, og hey
hraktist víða til muna. Bráðapest
hefur gjört vart við sig á nokkrum
stöðum, en með vægara móti. Afla-
brögð voru tæplega í meðallagi í
haust, sökum gæftaleysis síðari hluta
vertíðarinnar. Verzluninni kvarta
menn nú mjög undan; kjötverð var
pó viðunandi í haust (12—18 aura)
enda var lagt inn með lang mesta
móti; pó munu skuldirnar vera litlu
minni, en áður. Peningaleysið keyrir
fram úr öllu hófi, og kaupmenn bæta
par lftið úr skák; jafnvel nauðsynleg-
ustu vörutegundir hafa peir af skorn-
um skamti, en ónýtt glingur, og á-
fe ngir drykkir, fást hjá peim í lengstu
lög“.
Dáin. 25. f. m. andaðist í Súða-
vík í Alftafirði konan Guðrún Guð-
mundsdóttir, eftir all-langa vanheilsu.
Ekkill hennar er Sigfú3 Einarsson í
Súðavík, og áttu pau hjón ekki barna.
Guðrún heitin var góð kona og guð-
hrædd, að dómi peirra, er hana pektu.
Hobfinn. 22. f. m. hvarf hús-
maður úr Hnífsdal, Sigurður Bjarna-
son að nafni, og hefur ekkert síðan
til hans spurzt, svo að alment er álitið>
að hann muni hafa fyrirfarið sér; ætla
menn, að hann hafi sett pað fyrir sig,
að heitmey hans, er hann bjó með,
hafi felt ástir til annars manns.
Aðfaeanóttina 4. p. m. andað-
ist hér í kaupstaðnum verzlunarmaður
Einar Snorrason, sonur Snorra heitins
Pálssonar, fyrrum verzlunarstjóra og
alpm. á Siglufirði. Hann var á prí-
tugsaldri, og hafði áformað að byrja
verzlun á Siglufirði á yfirstandandi
vori. Banamein hans var tæring, er
hann hafði legið í, síðan í fj'rra sumar.
50—60 ísl. verkamönnum veitir
hr. Hans Ellefsen atvinnu á hval-
veiðastöð sinni í sumar.
Hafísinn telja menn nú að eins
ókominn, og pykjast hafa séð hann
1—2 mílur hér út undan núpunum;
nokkra hafísjaka rak og inn 4 Bolung-
arvík skömmu fyrir páskana, og er
við búið, að fleiri komi á eftir, ef
norðvestan veðrátta helzt.
Óvanalega mikil áta kvað vera í
ísafjaiðardjúpi, mikið af kampalömp-
um, og íl. pess konar góðgæti, sem
porskurinn sækist eftir. Það er pví
að líkindum von um mikla fiskgengd;
er tíðin batnar, enda sagt vel um fisk
hér úti fyrir Djúpinu, á vestari álkant-
inum, og víðar.
Aflabböuð nú lieldur að lifna í
ytri verstöðunum hér við Djúpið; all-
góður afli í Boluugarvíkinni 8. p. m
enda 2—3 hundruð hjá stöku skipum.
í Hnífsdal var aflinn nokkuru minni,
rúmt hundrað hæðst, en fiskurinn
sagður fremur vænn.—Þjóðv. unyi.
Peningar til leigu
Land til sals...
Undirskrifaður útvegar peninga til
láns, gegn veði í fasteign, með betri
kjörum en vanalega. Hann hefur
einnig bújarðir til sölu vfðsvegar um
íslendinga-nýlenduna.
S. GUDMUNDSSON,
Notarj- Publlr
- Mountain, N D.
Stranabaa & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o. s. fr/.
Menn geta nú eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, þegar þeir vilja fá meðöl
Munið eptir að gefa númerið af meQalinu
Anrone sendlng a sketoh and descriptlon may
qulckly ascertain our oplnion free whether an
invention is probably patentable. Communica-
tlonsstrictly confldentfal. Handbookon l’atents
sent free. Oldest agency for securing patents.
Patents taken through Munn & Co. receive
special notice, without charge. in the
Scientific flmcrícan.
A handsomely illustrated weekly. Largest cir-
culation of any acientiflc lournal. Terms, f .f a
year; four months, $L Sold by ali newsdealers.
MUNN & Co.36,Broadwa>' New York
EIGID SJALFIR HUSIN YKKAR.
Vér getum lijálpað ykkur til þess.
Vér láaum peninga mót iægstu rentu
sem kostur er á :
$7.15 um mánuðinn, borgar ff.CCpen-
ingalán á 8 árum.
$6.18; um mánuðinn, borgar 50C,60 pen-
ingalán á 10 árum.
$5.50 um mánuðinn, borgar $500.00 pen-
ingalán ál2árum.
Aðrar upphæðirtiltölulegameð sömu
kjörum. Komið og fáið upplýsingar.
Canadian Mutual Loan &
Investment Co.
Koom l, kyan block.
A. G. Chasteney,
Gen. Agent.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyra sambandsstjórn-
inni í Manitobaog Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leýfi innanríkis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyiir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRJETTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla heimilis-
rjettarskyldur sínar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyíis frá innanríkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRJF
ætti að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðÍD, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað uan
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhendaslíkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflj>tjendur fá, á innflytjenda skrifstofunni í Winni
peg og á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vesturíandsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, ogallir,sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og hjálp til pess að ná í lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og námalögum. AIl-
ar slíkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisits f
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanríkis-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins í Winnipeg cða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnuin I Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta íengið gefins, og átt er við
í reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er að fá til leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og ýmsum
öðrum fjelögum og einstaklingum.
622
„Jæja, ertu {>á ekki til nú?“ sagði Brabant-
maðurinn, sem varla gat dulið ópolinmæði sína yfir
pví, hve seinn og reglubundinn mótstöðumaður hans
var 1 öllum hreifingum sínum og undirbúningij
„Jeg skal reyna við pig hvort sem vill flökku-
skot, langt skot til marks, eða dettiskot“, sagði John-
ston. „Að mínu áliti er langboginn betra vopn en
krossboginn, pó pað verði ef til vill eifitt fyrir mig
að sanna að svo sje“.
„Jeg býst við, að pað verði erfitt fyrir pig“,
sagði Brabant-maðurinn háðslega. Síðan tók hann
boga-sveifina úr belti sínu, setti hana í vinduna og
spennti upp hinn sterka, tvöfalda bogastreng,pangað
til hann small niður í skoruna. Sfðan tók bann
stutts, digra ör úr örvamæli sínum og lagði hana
með binni mestu nákvæmni í lautina á bogaskaptinu,
nærri fast upp við streDginn.—Það hafði borist út
meðal bersveitanna, hvað væri í bígerðinni, svo menn
höfðu safnast saman I kringum keppinautana, ekki
oinasta Eoglendingar úr Hvitu-hersveitinni, heldur
bvo hundruðum skipti af krossbogamönnum • og her-
mönnum úr hersveitum peirra Oitingo’s og La Mits,
enda tilheyrði Brabant maðurinn binni siðarnefndu.
„Það or merki paina uppi í hæðinni“, sagði
Brabant- maðurinn; „pú eygir pað ef til vill“.
„Jeg sje eitthvað par“, sagði Johnston og brá
hönd fyrir auga; „en petta er mjög langt skot.“
„Þ&ð er einungis hæfilega langt skot — sann-
gj&rnt skot“, sagði Brabant-maðurinn. „Farðu frá>
627
einn fjelagi peirra hlaupandi, baðaði út höndunum
og sagði, að örin hefði komið niður átta skrefum
hinum megin við fimmtu greinina, og farið pannig
fimm hundruð og átta skref.
„Hver boginn hefur nú yfirburðina?” hrópaði
Brabant-maðurinn og stikaði drembilega um kring
með krossboga sinn yfir öxlina, en fjeiagar hans
öskruðu sffellt af gleði.
„Þú getur skotið lengra en jeg“, sagði Johnston
bllðlega.
„Já, og lengra en nokkur annar maður, scm
nokkurn tíma hefur dregið upp langboga“, hrópaði
hinn sigri hrósandi mótstöðumaður hans.
„Nei, farðu ekki svona geist, kunningi“, sagði
afar-mikill bogamaður, sem bar höfuð og herðar yfir
.flosta er hjá honum stóðu, en hár hans var rautt og
úfið. „Jeg ætla að tala ögn við pig áður en pú
lieldur áfram að gala svona hátt. Iivar er litli bog-
inn minn? Við hinn helga Dick af Hampole! pað
væri pó undarlegt, ef jeg gæti ekki skotið lengra
með boga mínum en pú með pessu verkfæri pínu,
sem mjer virðist líkara rottugildru en boga. Yilt
pú reyna annað skot við mig, eða ætlar pú að láta
pctta slðasta skot duga sem pitt bezta skot?“
„Fimm hundruð og átta skref duga mjer“, sagði
Brabant maðurinn og gaut hornauga til pessa nýja
mótstöðumanns síns.
„Vertu ekki að pessu, Jón“, sagði Aylward lágt.
„Þú hefur aldrei verið hæfinn maður, og pví ert pú
nú að stinga spæni pínum niður í pennan dall?-‘
626
Svo var mælt eptir beinni línu niður daliiin, og
síðan tók Johnston ör, dró bogann nærri fyrir odd og
skaut örinni yfir greinarnar, er lágu sem mælingar-
merki á leiðinni, og söng í penni pegar hún flaug af
strengnum.
„Vel dregið upp! Ágætlega skotið!“ hrópuðu
peir sem hjá stóðu. „örin hefur farið nærri að
fjórðu greininni“.
„Yið sverðshjöltu inín!“ hrópaði Aylward. ,.Jcg
sje hvar peir beygja sig niður til að taka örina upp“-
„Við fáum bráðum að heyra hvað langt hún fór“»
sagði Aylward hæglátlega, og skömmu seinna kom
ungur bogamaður hlaupandi og sagði, að örin hefði
komið niður tuttugu skrefum hinum megin við
fjórðu greinina.
„Fjögur hundruð og tuttugu skref“, hrópaði
Símon svarti. „Það er sannarlega mjög langt skot,
en samt kann viður og stál að gera cnn betur en
hold og blóð getur gert“.
Brabant-maðurinn gekk nú fram brosandi, pví
hann var sjer pess meðvitandi að hann gæti gert
betur, og skaut ör af boga sínum. Fjelagar lianB
ráku upp gleði-óp pegar peir sáu, hve hátt og liart
bin punga ör bans flaug.
„Hún hefur farið yfir fjórðu greinina“, sagðí
Aylward stynjandi. „Við sverðshjöltu mln! jeg
held að bún hafi farið nærri að fimmtu greininni“.
„Hún hefur farið yfir fimmtu greinina!“ hrópaði
Gascony-maður nokkur með hárri rödd, og svo koiu