Lögberg - 11.05.1899, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 11. MAÍ 1899
7
Sjónleikur.
Kf svo heppilega atvikast, að yð-
ur herra ritsajÖri Lögbergs, skyldi
8^nast eÍDS og mér, að J>að sé rétt og
verðugt að lofa blaði yðar að geta um
8jönleiki meðal larda hér vestra, f>á
8kal ég með fáum orðum minnast á
sjönleik, sem hér vestra hefur haldinn
verið þrjá kvöld fyrir skömmu, tvis-
Var í „Bru Hall“ og eitt kveld í
„Skjaldbroið“.
t>etta álft ég rétt vegfna þess, að
8jónleikir yfir höfuð að tala eiga að
vera bæði mentandi og skemlandi.
En af J>vf leiíir, að J>eirra verður að
geta opinberlega, annaðhvort til leið-
beiningar og aðdáunar eða viðvörun-
ar- Só vel leikið ogleikuiiun saminn
&f skáldlegri snild og í kiistilegum
anda, eiga leikendurnir lof og
þakkir skilið fyrir pá miklu fyrirhöfn
aö koma í verk J>eirri yndæíu list, Bem
er svo fágæt og lítið [>ekt meðal vor
íslendinga, og J>á ekki hvað sfzt J>eg-
ar tilraunin er gjörð í J>eim góða til-
ga.ngi að hlynna að góðum og nyt-
sömum félagsskap inuan bygðarinnar.
Sá maður sem hefur í sér góða
leikara náttúru, og er pá um leið fær
til þess að benda á, bvernig hverja
r°llu beri að leika, samkvæmt til-
gangi höfundarins, gefur með [>ví
góða og gagnlega hugmynd um skil-
yrðin fyrir réttum og skipulegum
frainburði, hvort heldur maður les upp
f*r bókum, eða framflytur eigin hug-
^tyndir, og er slíkt mjög gagnleg og
8kemtileg fræði, sem ekki einungis
nær til leikflokksius sérstaklega, held-
Ur Og til allra J>eirra tilheyrenda, sem
eiga einhvern snefil af löngun í brjósti
l,l f>ess að hlynna að sínum eigin
fegurðartilfinningum og læra og
skilja og meta rétt snildarverk
frasgra skálda.
Leikritið, sem ég gat um, að hér
hefði leikið verið fyrir skömmu, heitir
v.Æfintýri á göDguför“, og er [>að
8amið af þjóðlegasta og vinsælasta
8ká)di Dana, studentaskáldinu Host-
ruP- Var [>að leikið í Winnipeg árið
1894, gaf þásfra Hafsteinn Pétursson
®inkar góðar og glöggar skjfringar
Um aðalj>ráð leiksins 1 Lögbergi, og
er mjög gott að áhorfendur þesaara
leikenda kynni sér [>ær, til [>ess að
&eta haft sem allra bezt not af þræði
feikritsins Jiegar J>eir sæbja næstu
leiksamkomu.
I ritgjörðinni eftir Henrik Uss-
lug, um nútíðar bókmentir Dana
(Kimreiðin 4. ár, 3. hefti) stendur
þetta, viðvíkjandi gleðileikjum Host-
tups: „hann húðflettir, með meinleys-
l8bros á vörum, allan oddborgaraskap,
°K lofar, eða gjörir góðlátlega gys að
Þessu „svonefnda“ fyrirmyndar stúd-
et)talífi, og alt J>etta í svo vel völdum
°R hnittilegum samtölum, að hver
persóna kemur fram ljóslifandi með
bllum sínum stéttar einkennum; J>að
er svo meistaraleg nákvæmnif 1/sing-
Utu hans, að J>ess voru eigi áður dæmi
f dónskum bókmentum“. I>au skáld-
llf Hostrups, sem J>ess; dómur á við,
eru einkum „Andbylingarnir“, „Titl-
lDgur í tiönudans“ og „Æfint/ri á
gönguför11, o. fl.
Þau þrjú kvöldÍD, sem búið er að
leika „Æfintyri á gönguför“ hér
vestra, hefur’ samkomuhúsið verið
troðfult, og pykir lftill vafi á J>ví, að
verði leikið í haust, eios og leikend-
Uru-r hafa fengið áskoranir um, J>á
Vlrðist slíkt vera bezta sönnunin fyrir
Þyí, hve ágætlega leikendunum tókst
&ð ná aðdáun áhorfenda sinna, enda
og fyllilega búast við því,að meiri
1‘luta leikendanna takist enn betur
Il88st, [>ar sem nokkrum mun betur
Var leikið seinasta kvöldið heldur en
hið fyrsta.
Dað er í alla staði mjög sann-
Sjarnt, að leikendanna sé minst og
tramkomu þeirra á leiksviðinu, helzt
°g einkum vegna [>ess lofs, sem þeir
l^^fa fengið fyrir framkomu sína, sem
loikendur, hér vcstra, og tel ég þá f
poirri röð, sem þeir koma inn á leik-
«viðið.
1. Hans er þjófur, gáfaður og
iirögðóttur^en kátur cg léttúðarfullur.
^ar settur 1 fangelsi, en hefur nylega
l*r°tist út þaðau. Aö náttúrufari er
Hans ekki vondur maður þó hoDum
yrði það á að stela. Hans er lang-
frægasta og lang vandasamasta per-
sónan I leiknum, t. d. er unun í þvf
að heyra og sjá Hans á leiksviðinu.
E>egar Ejbæk grípur hann í nætur-
þjófnaðinum og kennir honum að
yðrast og biðja guð, fer ágætlega, og
yðrunarsÖDgur hans í þriðja þættin-
um er mjög átakanlegur með hinni
bljúgu, viknandi rödd leikandans.
A.lbert Oliver leikur Hans og ferst
honum það ágætlega. Sönginn hefur
Mr. Oliver fullkomlega á valdi sfnu.
2. Pétur er ekkert annað en
glæpamaður og óþokki. Hann tekur
mjög lítinn þátt í leiknum. Friðbjörn
Jóhannsson leikur Pétur.
3. Ejbæk er stúdent frá Kaup-
mannahöfn. I>að er töluvert vanda-
samt verk að leika Ejbæk. Hann er
guðfræðingur og hefur viðkvæmar og
göfugar hugsanir, en á haDn sækir
þuDglyndi eftir að hann hefur séð
Láru í vagninum, og getur svo um
ekkert annað hugsað en hana eina.
Mr. Sigurður Pótursson leikur Ejbæk
og ferst honum það mjög vel. Eink-
um er nætur sýningin, þegar hann
tekur Hans við gluggann og talar um
fyrir honum, ágæt. Sönginn hefur
Mr. S. Pétursson á valdi sínu.
4. Herlöf er fólagi Ejbæks. Hann
er örlyndur maður og ræður sór ekki
fyrir fjöri og kæti. Að öðru leyti er
ekkert breytilegt við lyndis einkunn
hans. Eins og Ejbæk líkist Láru að
lyndiseinkum, þannig er Herlöf líkur
Jóhönnu. E>að er fremur létt að leika
Herlöf, enda ferst Jóni S. Jónssyni
það ágætlega vel. Sönghljóð hefur
leikandinn fremur lítil, en fer vel með
allan söng.
5. Lára dóttir assessorsins heillar
Ejbæk með fegurð sinni, og Hans
kallar hana fallegustu stúlkuna „á
guðs grænni jörðinni“. Hún er upp-
alin I sveit og þekkir ekki bæjalífið,
og getur ekki varist tálsnörur Ver-
mundar. Lára er gáfuð stúlka og
hugsandi. Hún er ráðagóð og örugg
bæði þegar hún aðvarar Ejbæk og
ver stúdentana. E>að er erfittað leika
Láru. Miss Lilja Oliver leikur hana
og s/nir glögt á leiksviðinu, að hún
skilur Láru alveg rétt. . Sönginn hef-
ur leikandinn í bezta máta á valdi
sfnu.
6. Vermundur kemst f kærleika
við frú Kranz. Hann beitir öllum
krókum til þess að ná í Láru, svo
haan geti eignast jörðina Strandberg.
Honum tekst að halda henni „volgri11,
eins og hann kemst að orði, alt fram
að síðasta þætti. Vermundur er mjög
óvandaður maður, en gáfurnar nægar
til þess að koma fram þeim krókum,
sem hann egnir fyrir Láru. Að þræða
krókaferil Vermundar er aðeins með-
færi æfðra leikenda. Mr. Páll A.
Jóhannesson leikur Vermund og ferst
honum það eins vel, eða betur, en
hægt er að vænta af manni, sem hefur
ógeð á „karakter“ Vermundar. Söng-
hljóð leikandans eru fremur stirð.
7. Jóhanna frændkona assessors-
ins er kát og fjörug stúlka. Hún er
bæði glaðlynd og örlynd. Hún er
„bezta búkonuefni“. E>að er fremur
létt að leika Jóhönnu; hún er svo
blátt áfram eins og Herlöf. Miss Vil-
borg Th. Johnson leikur Jóhönnu vel,
og við seinasta leikinn ágætlega.
Sönghljóð leikandans eru fremur lítil,
en sem organista, veitti Miss Johnson
lótt að fara rétt með lögin.
8. Kranz kammerráð og héraðs-
dómari er nokkuð við aldur. Hann
er montinn einfeldningur og ávalt
ráðalaus. Konan hefur öll ráð fyrir
honum. Hún vefur hann um fingur
sér, og er honum jafnvel ótrú. Mr.
Torfi Steinsson leikur Kranz af mestu
snild og virtist ná út úr honum allri
þeirri skemtun, „kómík“, sem hugsan-
legt er, og hólt honum í jafnvægi út
allann leikinn. Sönghljóð Mr. Steins-
sonar eru sterk og söngþekkingin
góð.
9. Helena, frú Kranz, er hyggin
kona og ráðrík. Hún hefur fult vald
yfir bónda sfnum. Hún segist vita
hvernig hún eigi að „taka heiminn“,
er í vináttu við Vermund og fylgir
honum að málum. Miss Margrét
Oliver leikur frú Kranz mjög vel, og
hefur náð góðu lagi á því að koma
fram, sem ráðríkur ráðanautur bónda
síns, en skotra svo augum til Ver
mundar við og við. Einkum leikur
hún ágætlega þegar hún situr á bekk
með Verraundi og þau ráða ráðum
sínum. Miss Oliver hefur góða söng-
rödd.
10. Svale assessor, eigandi
Strandbergs, er ekkjumaður. Ilann á
gjafvaxta dóttur, Láru að nafni. Hann
er mikill búmaður og segir það „hina
praktískustu vísindagrein“. Hann er
mjög hrifinn af stúdentunum og sjfnir
þeim hina mestu kurteisi, því það
vakir fyrir honum, að Ejbæk, sem
hann álítur skáld, kunni að yrkja lof
um Strandberg; en hann er að nátt-
úrufari mjög hégómagjarn. E>á kem-
ur þjófnaðarkæra gegn stúdentunum,
og þykist þá assessorinn ávalt hafa
haft ama á þeim. En svo sannast
sakleysi þeirra,og þá má svo skilja, að
assessorinn næstum bjóðiEjbæk Láru
dóttur sína. Assessorinn er persóna,
sem hefur við sig nokkuð kviklegt
látbragð, eins og „karakterinn“ er, og
gæti það vakið lófaklapp áhorfeDd-
anna ef vanur leikari sýndi þá per-
sónu.
Mr. Hallgrímur Jósafatsson leik-
ur assessorinn, og leggur hann fram
alla sína krafta til þess að leysa verk-
ið vel af hendi, en sönginn hefur hann
ekki sem bezt á valdi sínu.
Sameiginlegur kostur allra leik-
endanna er það, hvað þeir töluðu
mátulega hægt og skjfrtá leiksviðinu.
Mr. Albert Oliver er formaður
leikflokksins og hefur stjfrt öllum æf-
ingum. Einkum hafa söngæfingar
flokksins orðið honum töluvert erfiðar
og tafsamar, en það er bót í máli, að
yfir höfuð að tala, hefur flokkurinn
með framkomu sinni gert Mr. Oliver
mikinn heiður fyrir stjórn hans á æf-
ingunum. E>að er mjög eðlilegt að
misskiftar meiningar geti spunnist út
af framkomu einstakra leikenda og
meðferð þessarar eða hinnar rollunnar
á leiksviðinu, og get ég ómögulega
við því búist, að dómur minn í því
efni falli 1 allra smekk; en ef dæma
skal eftir nokkrum ástæðum, þá hlyt-
ur að liggja sönnu næst, að fylgja
dómi þeirra fáu manna hér vestra, sem
bezt hafa kynst skilyrðunum fyrir
þessari fögru list, bæði hér í Ameríku
og í Kaupmannahöfn; en þeir fáu
þeirra manna, sem viðstaddir voru,
hafa lokið lofsorði á framkomu leik-
endanna yfir höfuð að tala.
Mr. Sveinb. Hjaltalín, organisti,
spilaði undir á orgel með söng leik-
endanna, og á milli þátta spilaði hann
ymsa fjöruga söngva.
Leikendurnir eigaheiður og bezta
þakklæti að lestrarfélagÍDu „Fram-
sókn“ fyrir alla hina miklu fyrirhöfn
þeirra, sem þeir hafa haft án minstu
borgunar, einungis af velvildarhug og
umhyggju fyrir hag lestrarfélagsins.
Kostnaðurinn við leik þenna var
nokkuð meiri heldur en sagt hefur ver-
ið frá í Lögbergi. E>ar hefur gleymst
að telja með húsa leigu bæði fyrir
Bru Hall og Skjaldbreið.
Lkstiíakfólagsmaðuk.
í Argyle bygð.
Heppileg urslit vis
EPTIR RÉTTA NOTKUN DR.
WILLIAMS’ PINK PILLS
FOR PALE PEOPLE.
E>etta er reynsla Mrs. Sidney Druce
sem hefur þjáðst í mörg ár af
gigt og iðrakvefi.
Eftir Tribune, Deseronto.
Athygli vort var nýlega dregið
að hinni undraverðu lækningu á ein-
um Deseronto-búa, sem lj*sir mjög
greinilega og rétt verkunum hins al-
þekta heilbrigðisgjafa “Dr. Williams’
Pink Pills“. Vér eigum hér við
lækninguna á Mrs. Druce, konu Sid-
ney Druee, gæzlumanns háskóla-
byggingarinnar. Af löngun til þess
að láta lesendur vora fá að vita hið
sanna, heimsótti fréttaritari vor Mrs.
Druce, og getur því sagt eftirfylgj-
andi sögu, sem yinir og nágrannar
fjölskyldunnar geta borið um, að er 1
alla staði sönn. Mrs. Druce hafði ver-
ið gigtveik frá því hún var 10 ára
gömul og tekið fjarskan allan út af
þeirri ógurlegu veiki. Hún hafði
reynt öll mögulog meðöl sér til heilsu-
bótir, en alt til einkis. Læknarsögðu
henni að ómögulegt væri að losa hans
við veiki þessa og hún var loksin -
búin að sætta sig við þá meðvitund,
að gigtveiki væri ólæknandi. Ofan
á gigtveikina fékk hún iðrakvef fyrir
hór um bil sjö árum síðan, og fylgdi
þvl höfuðverkur og amasemi. Kval
irnar af gigtinni og stöðugum höfuð
verk úttaugaði hana. Læknarnir
gáfu henni sefaDdi meðöl, sem að eins
deyfðu kvalirnar, en útrýmdu ekki
veikinni. Dessir tvær sóttir elnuðu
stöðugt og konan leið svo miklar
kvalir með köflum, að hún þoldi ekki
að láta mann sinn hagræða sér I
rúminu. Nágrannar hennar héldu,
að hún mundi aldrei komast á fætur
aftur. Allskonar meðöl voru ráðlögð
og mörg þeirra reynd, en altárangurs-
laust. Af æðri tilhlutuD, einsog Mrs.
Druce kemst að orði, vsr minst á
brúkun Dr. Williams’ Piiik Pills.
Hún merkti engan bata fyr en hún
hafði lokið úr tveimur öskjum. E>á
fann hún þess merkí, að hún var að
fá heilsuna aftur, Áður en hún sagði
nokkrum frá þessu tók maður hennar
eftir breytingu, þvl hann sagði við
hana einn dag. ,E>essar pillur eru að
bæta þér, þú lítur fjörlegar út heldur
en að undanförnu*. Hún hélt áfram
við að taka Dr. Williams’ Pink Pills
þangað til hún var búin með fjórtán
öskjur með þeim ánægjulega og næst-
um yfirgengilega árangri, að hún
læknaðist algjörlega af gigtveikinni
og iðrakvefinu, svo að engin merki
hvorugrir veikinnar voru merkjanleg.
Mr. Druce var við þegar samtal þetta
fór fram, hann samsinti alt sem kona
hans sagði og hrósaði jafnt henni hin-
um góðu verkunum Dr. Williams’
Pink Pills. Mrs. Druce sagði, að
vegna hinnar undraverðu lækningar
á sér hefði hún sagt fjölda fólks, sem
þjáðist af /msum kvillum, frá hinu
undraverða meðali, sem óhætt væri að
fullyrða, að hefði lengt sitt llf. Hún
óskaði, að aðrir vildu fara að hennar
dæmi og taka pillurnar nógu lengi,
því þá væri hún sannfærð um þið, að
af brúkun þeirra leiddi bati ekki síð-
ur en I hennar eigin tilfelli.
Nyr..,
Veggja-pappir
Og...
„Mouldings"
E>ar eð nú sá sá tími ársins, sem þér
hreinsið og fágið heimili yðar undir
sumarið, óska ég eftir að þór komið
og skoðið veggjspappír hjá mér áður
en þér kaupið annarsstaðar, og mun
þaö borga sig fyrir yður.
JTBGt GtEF
Veggjapapptr fyrir 4c rúlluna og
upp.—Veggja borða á lc yardið og
upp.—Meira að velja úr en I nokk-
urri annari pappírs búð I Vestur-Can-
ada. — Prufur sendar með pósti til
hvers sem óskar efdr því.
Robt. Leckie,
425 Main Str. WINNNIPEC.
BANFIELD’S
CARPET STORE.
er bezta gólfteppa-
verzlunin íWinnipeg,
Aldrei hafa þar verið
seld fgólfteppi með
jafnlágu verði og nú.
Þór, sem þuríið að
kaupa gólfteppi, gæt-
ið þess að leita fyrst
fyrir yður i
Banfielc/’s Carpet
Store - -
494 MAIN STR.
fSLENZKUR LÆKNIR
Dr. M, Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park liiver, —----N. Dak.
Er að hitta á hverjum miðvikudegi 1 Grafton
N. D., frá kl, 5—6 e, m,
SEYMOUR HOUSE.
Marl^et Square, Winnipeg.
Eitt af beztu veitinguliúsum bæjarins
Mált.íðir seldar á 25 cenrs hver, $1 00 á
dag fyrir fæði og gott herbergi. Billiard-
stofa j>g sérlega vöuduð vínföug og vicdl-
ar. Ókeypis keyrs a að og frá járnbrauta-
stöðvunum.
JOHN BAIRD, Eigandi.
TIlHREINSUNAR-SALA
á
$4,000 VIRDI
af
ALSKONAR VORUM
i
Stockton, Man,
Nú erum vjer að selja vörubirgð-
ir vorar fyrir neðan heildsölu verð.
Fyrir utan það, að vérfseljum vörur
daglega eins og að ofan [er sagt, þ i
ætlum vér að selja þær við
UPPBOD
hvert föstudags kveld kl. 8, þangað
til öðruvísi verður augl/st. Vörurn-
ar voru keyptar fyrir lágt brot úr
dollar af hinu sanna verði þeirra, og
verða þess^vegna seldar mjög ódj?rt.
DAFOE & ANGUS.
Eigendur varningsins.
i.yfsai.ans f
Crystal, N.-Dak,.,
þegarþjer viljið fá hvað helzt
sem er af
Jfteímlttin,
(Sknffærnm,
Jjljoíifœrum,,...
(Skrautmimum cíut
JJtnti,
og munuð þjer ætíð verða á-
nægðir með það, sem þjer fáið,
bæði hvað verð og gæði snertir.
TANNLÆKNIR,
M. C. CLARK,
til
532 MAIN ST.
Yfir Craigs-búðinni.
Dr. O. BJÖRNSON,
618 ELGIN AVE-, WINNIPEG.
Ætið heima kl. 1 til 2.30 e. m. o kl. 7
til 8.30 e. m.
Telefón 115«.
Dr. T. H. Laugheed,
Gleixtooro, M;nx.
Hefur ætíð á reiðum höndum allskonar
meðöl, EINKALEYFIS-MEWÓL, 8KRIF-
FÆRI, SKOLABÆKUR. SKRAUT-
MUNI, og VEGGJ APAPPIR, Yeör
lágt