Lögberg - 23.11.1899, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 23. NOVEMBER 1899
lagt fram fyrir lesendur sína, eins
ljóst og greinilega og eins satt og
samvizkusamlega eins og þa<5 hefur
haft vit á, liVernig Mr. Macdonald
hefur hvað eftir annað sagst ætla
sér að fara með þá ef hann kæmist
til valda. Lögberg hefur skorað á
afturhaldsmenn að hrekja eitt orð
af því, sem það hefur sagt í þessu
máli, en enginn hefur orðið til þess
að reyna slíkt.
það verður þægilegt fyrir Mr.
Macdonald ef hann kemst til valda,
að geta sýnt fram á það á þingi, að
Islendingar hati greitt atkvæði með
því að þeir væri með lögum sviftir
borgaralegum réttindum. Fari svo,
þá sjá fslendingar eftir því að hafa
látið útsendara Macdonalds draga
sig á tálar.—En þá er alt um se inan
þingmannaefni afturhaldsmanna
hér í Winnipeg, Mr. Macdonald, Mr.
Andrews og dr. Neilson, segja nú,
að einu útlendingarnir, sem nokk-
urn tíma hafi komið til orða að láta
ekki hafa atkvæðisrétt, ef þeir gætu
ekki lesið og skrifað ensku, séu
Galicíumenn og Doukhobors. Að
slíkt hafi nokkurn tíma átt að
ganga út yfir íslendinga hafi hvergi
komið til orða nema í blöðum frjáls-
lynda flokksins. Ósvífnari ósann-
indi er allsendis ómögulegt að hugsa
sér. þau eru svo ósvífin, að íslend-
ingar ættu sannarlega að sjá í
gegn um þau. Lögberg til dæmis
hefur í þessu máli bygt allar sínar
staðhæfingar á orðum Mr. Macdon-
alds sjálfs eins og þau hafa birst í
hans eigin aðal blaði. Vér höfum
birt orðrótt það sem hann hefur
sagt og engum hans manni hefur
komið til hugar, að því er séð verð-
ur, að mótmæla slíku.
það sem Mr. Macdonald hefur
sjálfur sagt um útlendingana er að-
al málið, en ekki það sem frjáls-
lyndu blöðin hafa sagt. Hver ein-
asti íslendingur, sem er sannur ís-
lendingur og hugsandi maður, þarf
ekkert annað en að lesa það, 3em
Mr. Macdonald hefur sagt um út-
lendingana, til þess að greiða at-
kvæði á móti honum og öllum hans
mönnum.
„Ég læt bæta nýrri grein inn í
næstu kosningalög sem útiloka
sérhvern þann mann er ekki
getur skrifað ensku og sem
jekki getur lesið stjórnarskrá
Manitoba-fylkis á ensku“.
þetta er orðrétt útlegging af því,
sem Mr. Macdonald sagði á fjöl-
inennum fundi í Neepawa.
„Afkomendur Engilsaxa una
því ekki að láta hjarðir óupp-
lýstra útlendinga bera sig ofur-
liða í landsmálum".
þctta cr rétt útlegging af orðum
Mr. Macdonalds.
Mr. Macdonald hefur hvað eftir
annað lýst yfir því, að í sviftingu
atkvæðisréttarins kæmi sér ekki til
hugar að gera einum þjóðflokki
öðrum hærra undir höfði; hið sama
yrði látið yfir alla ganga. Sér væri
það full alvara að halda þessu máli
til streitu, enda hefðu þingmanna-
efni afturhaldsttokksins lofað að
fylgja sér í því, og það væri stöðugt
að verða vinsælla og vinsælla á með-
al enskumælandi manna.
því til sönnunar, hvort Mr.Mac-
donald er ekki staðráðinn í því að
taka atkvæðisróttinn af útlending-
unum, ef hann kemst til valda, má
geta þess, að all-margir hinna fáu
Islendinga hér í bænum, sem aftur-
haldsflokknum fylgja, hafa nú þegar
sannfærst um það (hvernig sem slíkt
hefur atvikast?) þótt næsta ótrúlegt
megi virðast, að það sé hið eina
rétta að láta að eins þá íslendínga
hafa atkvæðisrétt, sem geta skrifað
og lesið enska tungu.
það getur hæglega farið svo, að
það só undir atkvæðum íslendinga
við þessar kosningar komið, hvort
þeir greiða nokkurn tíma atkvæði
framar við kosningar í Manitoba.
í sögu þjóðar vorrar á íslandi
er aldamóta-áranna vanalega minst
sem sérstakra harðinda- og neyðar-
ára. Komist Mr. Macdonald til
vakla og vór íslendingar verðum.
sviftir því frelsi og þeim réttindum,
sem fylki þetta, undir stjórn Mr.
Greenway’s, hefur veitt oss.þá verða
aldamót þau, sem nú eru að ganga í
garð, raunalegustu og eftirminni-
legustu aldamótin í sögu hinnar (s-
lenzku þjóðar. Sjálfskaparvítin eru
verst: og það eru sjálfskaparvíti út-
lendinganna í Manitoba ef Mr. Mac-
donald kemst til valda.
þakklæti.
Herra ritstjóri Lögbergs.
Leyfið mér, I gegnum yðar heiðr-
aða blað, að opipbera þakklæti mitt
til fél8gsins Independent Order of
Odd Fellows fyrir pess góðu skil á
peim $100 00 sjúkrastyrk, sem maður-
inn minn sál., Jörgen Jónsson, hafði
í pví félagi.—Einnig votta ég moð-
limum þess félags í Loyal Geysir
Lodge mitt innilegasta þakklæti fyrir
hluttöku peirra I veikindunum og við
greftrun mannsins míns sál.
GuðnV- Jónsson,
612 Ross ave., Winnipeg.
Dánarfreífnir.
Hinn 5. p. m. dó íslendingur,
Gísli Halldórsson að nafni, á sjúkra-
húsiou f St. Boniface.—Glsli pessi
kom frá íslandi siðastliðið sumar; var
par sf^ast til heimilis á Hjaltastöðum
í Sk»gHfirði. Hann var, pegar hann
kom að keiman, yfirkominn af margs-
konar sjúkdómum, par á meðal sulla-
veiki, sem leiddi hann til bana. Hann
lifði pví lengst af pjáningalffi pennan
tfma er hann var í pessu landi, ýmist
á sjúkrahúsum eða hjá góðfúsum ís-
lendingum bæöi i Selkvrk, par sem
hann dvaldi fyrst eftir að hann kom,
og í Winnipeg.—Gfsli pessi var víst
mikið gáfaður maður og óvenjulega
bókfróður, eftir pvf sem gerist með
menn með hans tækifærum. Hann
var vel skáldmæltur og annars sér-
lega ritfær. Eftir hann liggja all-
mörg rit, f bundnu og óbundnu máli
sem hann hafði skrifað niður í tfmarits
snið með miklum myndarskap.—Gfsli
sál var jarðaður í Brookside grafreitn-
um hér og hélt síra Jón Bjarnason
yfir honum ræðu í kirkju 1. lúterska
safnaðaiins hér 1 bænum.— („ísafold“
er beðin að geta um þetta daursfall).
Itlrs. Wimlow’i Soothina Syrup
er gamalt og vel reynt húsmeðal, sem yflr
50 ár hefur veriö brúkað af miljónum
mæðra handa börnum þeirra um tann
tökutímann, Það huggar barnið, mýkir
tannholdið, eyðir bólgunni, dregur úr sár-
indunum, læknar búkhlaup, er þægilegt
á bragðið, og er bezta meðal við niður-
urganvi. Fæst á öllum lyfjabúðum heims-
ins. Verð 25c flaskan. Biðjið um Mrs.
Winslow’s Soothing Syrup, mæður munu
reyna, að i>að er bezta barnameðalið um
tanntökutimann.
Keidiii Iryfi til ad liöifTa akóir á
landi þvi í itlanitoba er til-
hckrir saiubundssf jótiiiiini.
T OKUÐ TILBOÐ, stfluð til undir-
•Lt ritaðs og auðkend á umslagsnu
með: “Tender for Timber Birth No.
689 ‘, sem opnuð verða pann 30 nóv-
embermánaðar 1899, verða meðtekin
á skrifstofu pessarar Btjórnardeik'ar
þar til á hádegi á fimtudaginn þanu
30. nóvember 1899, um að fá lcyfi til
að höggva skóg á „Birth No. 689“, á
tiltekn'.m ferhyrningsmflna fjölda, er
valið sé í mesta lagi á premur stöðum
á austurströndinni á Winnipeg-vatni
milli Black River og Winnipeg River
í Manitoba-fylki. Lengd hverrar
spildu fyrir sig sé ekki meiri en þris-
var sinnum bjeidd henuar.
Upplýsingar um reglur pær, sem
farið er eftir við veitingu slíks leyfis,
fást á skrifstofu pessarar stjórnar
deildar og sömuleiðis hjá Crown
Timber umboðsmanni í Winnipeg.
Með hverju tilboði verður að fylgja
banka ávísan á einhvern löggiltan
bauka, ávfsan cr sé útborganleg til
Deputy Min'ster of the lnterior og
sampykt af bankauum sem hún er
sttluð til, og sem tiltaki pá upphæð
er umsækjandi reiðubúinn að borga
fyrir leyfið.
Tilboðum með hraðskeyti verður
alls enginn gaumur gefinn.
J«N R. HALL,
Ritari.
Department of the lnterior,
Ottawa, Nov. 10, 1899.
Ovansilega gott boð.
Ef pér viljið gerast kaupendur
Lögburgs og sendið $2 með pöntun-
inni, pá getið þér fengið, fyrir þá
litlu upphæð: hálfan yfirstandundi ár-
gang (frá byrjun söguunar „Phroso1*),
allan næsta árgang—sem byrjar 1.
janúar 1900—og einhverja söguna f
bókasHÍDÍ Lögbergs: í’okulýðinn, í
Leiðslu, Rauða demanta, eða Hvítu-
hersveitina.
þac3 er meira til af Catharrh í þessam hlutaland-
sins en aT öllum Oorum sjnkdómuin til samans, eg
þad var hangad til fyrir fáum árum aídan, álitio ó-
læknandi. í fj’ilda mörg ár álitn lœknarnir þac)
vera yflrgrips eitlaveiki og rádh'gdu ýma lítt nýt
modöl, og þar sem hetm upp Jiítur og aftur mistókst
ad lækna hana, þá fór fólk brádum ad ál ta hana ó-
læknandi. Vi6indin nú sannad, ad Catarrh er vejki
sem gagntðkur likamann og hjirf þess vegna medal
sem einhver veigur er í. Halls Catarrh Cure sem er
búid iþl af J. F. uheney & Co., Toledo. Ohio. er hid
eina medal af þessu tagi á markadnum þad er .nn-
tukumedal og er teki^ í skömtum .frá 10 dropnm til
teskeidar ad stœrd. þeir bjóda eitt hnndmd dolhini
fArir livert þad tllfellí sem þeim tekst ekki ad lækna
Sendid eftir upplýsingum og vitnisburdum.
F J Cheney k Co, Toledo, O.
Selt í lyfjabúdum fyrir 75c
Halla Family Pills eru þær bcztu-
Ég hef tekið að mér að
selja ALEXANDRA CREAM
SEPARATORS, óska eftir
að sem flestir vildu gefa mér
tækifæri.Einnig sel ég „Money
Maker“ Prjónavélar.
G. Sveinsson.
195 Princess St. Winnipeg
Islenzkur úrsmiður.
Þórðnr Jnnsson, úrsmiður, selur
alls Ruiiii 1 gollstáss, smiðar hringa
gerir við úr op klukkur o.s.frv.
Verk vandað og verð sanngjarnt*
280 nXa.ln tsrto,—Winnipp.g.
Audspœnlr Mauitoba Hotel-rústunum.
EFTIRTEKTAVERD
AUGLYSING.
nú sci ég hesta-aktygi
og uxa-aktygi °e!
tygjuin viðvikjanki, ódýrara en
Dokkru sinni áður.
Ég legg áherzlu á pað að leysa
verk mitt vel af hendi. Ö l ak-
tygi mín eru handsaumuð og úr
vönduðu efni.
Ér hef allskonar kistur og
handtöskur, alt mjög ódýrt.
Komið og sjáið hvað ég hef og
hvað ódýrt ég scl éður en pér
kaupið annarsstaðar.
Ég panta prjónaié'ar og sel
pær á $8.00. Prjónavélar míoar
eru nú brúkaðar víða hér í Sel-
kirk og reynast ágretlega.
S. Thompson,
8ELKIRK, MAN.
Næstu dyr við'Lisgar Houso.
Til Islendingii vcstan
Manitoba-vatns.
Vér leyfum oss hér með allra vin-
samlegast að benda yður á pað, að
vér höfum keypt úra-verzlun Mr. F.
W. Vickers, í bænum Gladstone, og
höfum á boðstólum allskonar gull-
stáss, svo sem úr, klukkur, gullhringa,
silfurvöru o. s. frv.
Allar vörur þessar seljum vér
með óvanalega lágu verði.
Vér vonum að pér verzlið við
oss pegar þér komið til bæjarins.
Virðingarfyllst,
Tfle Cladstoije Jewelry Co.
J. B. Thorlkifson, Mansger.
OF LÍTID PLÁSS!
í stað pess að verzla í tveim búðum eins og að undanförnu, höf-
um við nú tlutt allan okk ir varning f aðra búðina—pá syðri— 578
Main Str.
En plássið er of lítið fyrir vörurnar sem við höfum, og mikið af
jóla varningi á leiðinni að austan. Þess vegna höfum við afráðið
að selja með stórkostlegum afslætti, 25,000 dollara virði af varningi,
frá pvi nú og fram að næstu áramótum. Eftirfylgjandi vörur verða
seldar:—Karlmanna og drengjaföt, og yfirhafnir, húfur, vetlingar,
nærföt, sokkar, (lókaskór, kjólatau, lérept, (lannelettes, kvenn-jakk-
ar, rúu föt, kistur, töskur o s. frv. Héc gefst gott tækifæri til að
spara peninga, látið pað ekki sleppa.
Mr. C. B. Júlfus er æfinlega við hendina að sinna yður.
RODCERS BROS. & 00.
587 MAIN STR. „cheapside^.
233
bennar og fætur, svo hún lægi kyr; hann hafði þegar
bundið fyrir munn hennar. Að pví búnu fór Con-
stantine með mig ofurlítið afsíðis, tók fimm gullpen-
inga upp úr buddu sinni, horfði í augu mér og sagði:
,Er petta nóg?‘ Ég skildi hvað hann átti við og
sagði: ,já, pað er nóg, lávarður minn'; pá tók hann
1 hönd mína, prýati peningunum í hana og fór sfna
leið, án pess að koma aftur nærri konunni. En ég
lét hina fimm gullpeninga í buddu mina, dró hníf
minn úr skeiðum, gekk yfir þangað sem konan lá,
stóð par kyr í nokkur augnablik og athugaði hvar
bezt mundi að stÍDga hana til bana. t>að var bundið
fyrir munn hennar og hún bundin á höndum og fót-
um, svo hún lá þarna þegjandi og hreifingarlaus.
En pað var heiðríkt loft og stjörnuljós, svo ég sá að
augu hennar horfðu stöðugt I augu mín. Ég stóð
parna yfir henni um stund, með hnífinn í hendinni;
svo kraup ég á kné við hlið hennar, í þvl skyni að
stinga hana. En augu hcnnar brendu sig inn í hjarta
mitt, og alt í einu virtist mér að ég heyra Satan við
hliðina á mér, ýskrandi af hlátri, og að hann hvísla að
mér: ,Stingdu har.a, Demetri, stingdu! Ert pú ekki
glataður fyrir löngu, hvort sem er? Stingdu hanafl
Og óg porði hvorki að lfta til hægri né vinstri, þvi
ég fann að djöfullinn var við hliðina á mór. Ég lét
pvi augun aftur og greip fast utan um skaftið á
hnifi minum; en augu konunnar drógu augu min op-
in aftur, pótt ég reyndi til af öllum mætti að halda
þeim lokuðum, Svo fanst mér að uiargir árar v»ri
236
en enginn opnaði hana að innan. Phroso benti Kort-
es að koma og opna hurðina, og varð hann að neyta
orku sinnar til pess, pvi henni hafði verið lokað á
einhvern hátt að inuan. Kortes fór sem snöggvast
inn 1 húsið, en kom síðan út aftur og gerði teikn með
hendinni. Við þyrptumst í kringum dyrnar, og var
ég einn af peim sem næstur peim var. I>ar mætti
manni einkennileg sjón. t>ví á gólfinu sat þrifleg
stúlka og hallaðist upp að einum kofa-veggnum;
augu stúlkunnar voru aftur, varirnar opnar og hún
andaði pungt og reglulega; Panayiota hafði vakað
flý£Kfle£a aAa nóttina, en svaf nú á verðinum. En
hún hafði ekki svikist um að gæta skyldu sinnar; þvi
í kjöltu hennar hvíldi höfuð konunnar, sem Demetri
hafði ekki haft hjarta til að drepa; böndin, sem hún
hafði verið bundin með, Rgu á gólfinu við hlið henn-
ar; konan var mjög föl og það voru dökkir hringir 1
kringum augu honnar, en hún haföi verið orðin al-
gerlega yfirkomin af preytu og áhyggjum, svo hún
svaf nú eins og steinn. Við stóðum parna um hriö
og horfðum á þessa einkennilgu sjón — pað var eins
og bjartur friðargeisli brytist hér gegnum hin diu.mu
reiðiský.
„t>ey!“ sagði Phroso mjög mjúklega, gekk að
hinni sofandi konu, kraup á kné hjá henni og kysti
konu Constantine’s bliðlega á ennið. „Guði sé lof!“
sagði Phroso lágt og kysti hana aftur.
229
mönnurn verið heimilt að heimta penuau eið *f hverj*
um helzt sem þeir höfðu grunaðan. VÍDdu eiðinD,
Demetri, eins og lafði Euphrosyne skipar pér, og
eins og lög vor bjóða“. Og svo las hann upp pað
sem eftir var af eiðnum.
Demetri leit í kringum sig, til hægri og til
vinstri, og svo aftur til hægri. Hann var að hugra
um að koma-t burt, en pað var enginn vegur til að
sleppa, þvíáalla vegu var leiðin varin honum. Hand-
leggir hans féllu afllausir niður með siðunum.
„Verð ég látinn fara mína leið ómeiddur ef ég
segi sanuleikann ?■• spurði Demetri ólundarlega.
„Já,“ sagði Phroso, „ef pú segir sannleikanu af-
dráttarlaust, pá skalt pú sleppa ómeiddar að öliu
leyti“.
Allir komust nú i ákafa geðshræringu; því De-
metri vann eiðinn, og Constantine horfði á hanu ná-
fölur og áhyggjufullur. Svo varð algerð þögn í
nokkur augnablik, en strax á eftir laust upp undr-
unar ópum, pvi Demetri sagði: „Fylgið mér eftir“,
sneri sér síðan við f áttina til þorpsins, reiðubúinn
að leggja af stað pangað- „Fylgið mér eftir“, end-
urtók hann; „ég skal scgja sannlcikann. Ég hef
pjónað lávarði mínum dyggilega, en sálin er manns
eigin eign. Enginn herra kaupir sál manns. Ég
skal segja sannleikann.“
Breytingin á tilfinningum fólksins sý di sig 1
pví sem nú skeði. Samkvœmt bendingu frá prest-
mum tók Kortes og auuar maður siun undir hvorn