Lögberg - 11.01.1900, Blaðsíða 3

LÖOBERÖ, FLM.MTUDAGINN 11 JANUAR 1900.
S
IslaLds fréttir.
lieykjavik, 18. nóv, 1899.
Tombolu hélt lðnaðarmannafélagið
um slðustu helgi, i Iðoaðarmannahús
inu, til léttis kostnaði af hfisinu. Að.
streymi mikið og J>ar með ábati, rúm
8r 1000 kr.
GullbrúðkaupshStiðrrhald har í
bænura 13. p. m., f. yfirkennara H.
Kr. Friðrikson oa: konu hans, f rú Leó
poldínu, með fjðlmennu vaizluhaldi i
IðnaðirmannahúsÍQU, on kirkjng'lnsfu
á undan, lúðragangi o. s. frv. Gulb
brúðguminn er nú fettræður.
Sama dag varð Páll Melsteð sa£rn-
fræðingur 87 ára, og 40 ár síðan
hann kvæntist síðari konu sinni, frú
Þóru (Grímsdóttur Johnssonar arat
manns), sem er miklu ynjrti.
peir eru ernir og sæmilesra
heilsugóðir, báðir pessir háöldruðu
merkismenn, og konur peirra sðmu-
leiðis.
Háyfirdómari L. E. Sveinbjörnsson
hefir lenefi verið veikur og er enn, oft
mikið pjfiður.
Snjókoman hér um síðustu helori,
töluvert Vyn^i af lausarajöll, náði
ekki nema npp á Hellisheiði; varla að
sæist föl austar, hvorki i Öifusi né
austar betur. Si sajór nú horfinn að
niestu I bygð.
Mauudrápamálið frá
DrýafirOi
VEKÐUK DÆMT I DANMÖRKU.
Svo sem getið var um í næstsíðustu
ísafold, var Nilsson sá, er ódiðaverk-
ið framdi á Dýrafirði 10. okt. síðast
liðinD, tekinn fyrir landhelgisbrot við
Jótlandsskaga 8. f. m. af strandiræzlu-
skipinu „Absalon“. pá var póstskip:ð
„Laura“ einmitt að fara par fram hjá
og skipverjar á henni horfðu 3, pegar
botnverpingarnir voru teknir.
peir voru lluttir til Friðrikshafnar.
Við haDdtökuDa fekk Nilsson styri-
mann sinn, Holmgreen, til pess að
ljúga pví fyrir réttinum, að hann væri
nkipstjórinn, hefir auðvitað haft beyg
af, að einhver frétt kynn’ að berast
frá íslandi.
Enda fór og svo, eins og áður hefir
verið frá skrýt. Tyrggvi Gunnarsson
bankastjóri gerði viðvart og pósturin
í „Laura“ flutti söguna samdægurs
Svo var símakeyti sent til Friðriks-
bafnar um að sleppa mönnum ekki.
Reyndar var manndrápa sagan frá
íslandi komin pangað áður, hafði
komið út 1 Kaupmannahafnarblöðum,
að minsta kosti „Politiken". Og
lögreglustjórinD, hr. Ramsing, hafði
fengið grun um að sökudölgarnir
mundu einmitt gengnir í greipar sér.
og var svo hugsunarsamur að draga
aiál peirra út af landhelgisbr jtinu
ofurlítið lengur en hann annars mundi
hafa gert, bjóst við, að einhver skeyti
kynnu að koma frá stjórninni. Og
pví er pað mkðfram að pakka, að ó
bótamennirnir sluppu ekki aftur.
pegar farið var að spyja Holm-
green, sem pá var einu á landi, um
veiðar skipsins við lsland, kvaðst
hann vera Dyorðinn skipstjóri, póttist
ekki hafa verið á skipiiu, pegar pað
?ór til íslands og sagði fyrverandi
skipstjóra farinn af skipinu.
Eq svo varð hann tvísaga fyrir
rettinum og varð að jita, að hann
væri alls ekki skipstjóri, heldur stýri-
maður, og að hann hefði verið á skip-
inu í íslansferð peirri, sem hér var
um að ræða.
Nilsson var sóttur út á skip, pegar
er Holmgreen hafði gengist við sann-
leikanum, og farið með hann fyrir
réttinn. í fyrstu neitaði hann að tala
annað en ensku, jafnvel pútt hann sé
Svii og tali og skilji döosku.
Hann var pá tekinn fastur, og strýi-
raaður sömuleiðis fyrir ósannan fram-
burð,
í>ví næst var öll skipsnöfnin sótt
út á skip og sett í varðhald. Alt v»r
lið petta mjög ölvað, að skipstjóra
meðtöldum.
Sk'pið hefir verið laust látið gegn
(5000 kr. veði.
En skip=höfaiu sat i gæzluvarð
h«ldi í Friðrikshöfn, pegar síðast
f'óttist. Nilsson prætti fyrir að hafa
orðið viljandi valdur að pvt að bátn-
um hvolfdi. En nægar sakir pykja
samt til pess að hann verði fyrir
puugri refsingu.
Nokkrar ráðagerðir voru um að
senda mennina hÍDgað til lands og
láta málsrekstur og dóm fara hér
fram. En skrifað er nú með póst-
skipiuu af nákunnugum manni, að
ráðið hafi verið af að heyja málið í
D snmörk, lagaráð fundist til pess að
losna við pann kostnað og p4 örðug-
leika, sem eru pvt samfara að senda
pá htngað
Sagt er að fslendingur s4, er á
8kipinu var á Dýrafirði, Valdemar
Rögnvalduot, hifi varið farino af
skipinu, psgar pað var tekið í Dm-
mörku.
eb pitta?
Vér bjóf'um eitt hundrað dollara íyrir hvert til-
felli af kvefi sem ckki veiCur l.tknað með
Hall ’s Catarrh Cme.
F. J- Cheney & Co., eigendur, Toledo, O ,
—Vér und riitaíir höfum þekt F. J. Cheney
siðastl. 15 ar, og alítum að hann sé heiða-legur
í öllum sfnum vifskiftum, og fær um, hvað fjar-
muni sn ertir. að standa við hvert tilboð sem
verzlun hans kann að bjóða. West & Truax*
stórlyfsalar, Toledo, O., Walding Kinnon &
Marvin, stórlyfsalar, Toledo, O. Hall’s C^t-
arrh Cure er inntökumeðal, hefur bein áhrif a
blóðið og slimhúðir likamans. Verð jHc,
flaskan. Til sölu h a öllum lyfsölum Vottorð
ókeypis. Hall’s familíu pillur eru þser beztu.
Til Isleudingra vestan
Manitoba-vatus.
Vér leyfum oss hér með allra vin-
samlegast að benda yður á pað, ai
vér höfutn keypt úra-verzlun Mr. B'.
W. Vickers, í bænum Gladstone, og
höfutn á boðstólum allsk inat gull-
stáss, svo sem úr, klukkur, gullhringa,
silfurvöru o. s. frv.
Allar vörur pessar reljuin vót
með óvanalega lágu verði.
Vér vonum að pér verzlið við
oss pegar pér komið til bæiarius.
Virðingarfyllst,
Ciadstorje Jewe'ry Cc.
J. B. Thorleifson, Mausaor.
Isenzkur tirsmiður.
Þórður Jónsson, úrsmiður, selur
alls Konar gullstáss, smíðar h-ringa
gerir við úr oe klukkur o.s.frv.
Verk vandað og verð sanngjarnt.,
290 IMCalxx srfc,—Winnipf.g.
Andspœnir Manitoba Hotel-nistannm.
Anyone sending a sketch and descriptlon may
qulckly ascertaln our oplnton free whether an
tnventlon ts probably patentable. Communica-
tlons strtctly confldential. Handbook on Patente
eent free. Oldest agency for securtng patents.
Patcnts taken tnrough Munn & Co. recelve
gpecial notice, wtthout charge, in the
Sdentific flmcrican.
Iianrc!»t cir-
___in oi any Bcienuuu juuruu. Terms, $3 a
year : four months, fl. 8old by all newsdealers.
MUNN & Co.36,Bro,dw,,New York
A handsomely tllnstrated weekly.
oulation of any scientlflo lournal.
-----------------** Sol
Canadian Pacifie Railway
Ttme Tatjle.
Montreal, Toronto, New York &
east, via allrail, dai'y......
Montreal, Torouto, NewYork&
east.via lake, Tues.,Fri..Sun. .
Montreal, Toronto, New York &
east, via lake, Mon.. Thr.,Sat.
Rat Portage, Ft. William & Inter-
mediate points, daily ex. Sun..
Portage la Prairie, Brandon.Leth-
bridge.Coast & Kootaney, dally
Portagela Prairie,Brandon,Moose
Jaw and intermediate points,
dally ex. Sunday..............
Portage la Prairie Brandon & int-
ermediate points ex. Sun......
M. & N. W. Ry points... .Tues.
Thurs. and Sat..................
LV, AR
16 00 10 15
7 00 18 oo
ucc 14 4o
19 oo 12 49
8 30
M. & N. W. Ry points.... Mon.
Wed. and Fri................
Can. Nor, Ry points......Mon.
Wed, and Fri................
Can. Nor. Ry points. . . .Tues.
Thurs. and Sat..............
Gretna, St. Paul, Chicago, daily
West Selkirk. .Moa., Wed., F'i.
West Selki'k. .Tues. Thurs. Sat.
Stonewall,Tuelon,Tue.Thur.Sat.
Emerson.........Mon. and Fri.
Morden, Deloraine and iuterme-
diate points...daily ex. Sun.
Glenboro, Souris, Melita Alame-
da and inteimediate points
daily ex. Sun...............
Prince Albert......Sun., Wed.
Prince Albert......Thurs, Sun.
Edmonton... .Sun , Tues, Thurs
Edmonton......Wed., Fri-, Sun,
15 30
14 10 11 0o
14 lo 13 35
18 15 10 io
1) 20 19 20
8 i5 16 40
11 20 15 45
11 40 7 15 16 lo
15
7 15
W. WHYTE, ROBT. KERR,
M er. Traflic Manager
£
| MISSID EKKI AF STORKOSTLEGUSTU |
I AFSLATTARSÖLUNNI i NORTH DAKOTA, 1
Sem nú er á hæsta stigi hjá
í stóru búðinni bana á
MILTO JST
Vði látum alt fara með miklum afslætti.
Nú er timinn til að ná í góð kaup.
í>að borgsr sig fjrir yður að koma fimmtiu milur að til
pess aðverzla við okkur.
MILTON, NORTIl DAKOTA.

rmmimmmmimmmmmmiimiimK
Jllutual RBSBrve Funfl
Mikid ntarf hæfllega
dýrt. Sparseml melri
en &ð nafninu.
., Life Association
[LÓGGILT].
Frederick A. Bnmimtn, forsrti.
Stndnear nr veru-
legar ftamfanr.
ATJAKDA ARS-SKYRSLA.
31, DESEMBER 1888.
Samin samkvæmt mælikvarðanum á fylgiskjali “F” í skýrslu vátryggingaryfirskoð-
unar deildarinnar i New York riki, 1898.
TEKJUR ÁRID 1898 - - - $G,134,3iíT.ií7
DÁNARKRÖFUR GREIDDAR 1898 - $3,887,50U,S)5
ALLS GREITT MEDLIMUM 1898 - $4,584,01).%.12
TENINGAR OG EIGNIR Á VftXTI’M.
[ad ótöblum óinnkomnnm gjóldnm, þótt þau vœrl falltu í gjalddaga.j
Lán og veðbréf, fyrstu fasteignaveð,.......$1,195,680.11
Fasteignir, brezk, frönsk og Bandar. rikisskuldabréf $1,037,080.16
Peningar á bönkum, hjá fjárhaldsfélögum og tryggð-
um innheimtumönnum................ .. .$1,133,909.40
Allar aðrar eignir, áfallnir vextir og leiga &c. 24,473.05
Eignlr als..................... $3 91,042,72
Eigni á vöxtum og peningar umfram allar vissar og
óvissar skuldir, 31. Desember 1898... $1,383,176,38
[í ekýralnnnl 1997 vorn óinnkomin lifsóbyrzðargjóld. ad npptwd l . lin
med elgnunnm. Frá þess'iri regln er vikid af af ásettu ráði f þessa á„- ekýreln
eine og gerd er grein fyrir i bréfl Mr, Eldridge’s.]
LÍFSÁBYKGDIR FEXGXAR OG í GILDI.
Beiðnir meðteknar árið 1898.. 14,366 Skýrteini. Lífsábyrgðir.l
Að upphæð............... $37,150.390
Beiðnir, sem var neitað, frestað
eða eru undir rannsókn.. 1,587
Að upphæð............... $ 5,123,000
Nýjar lífsábyrgðir árið 1898... 12,779 $32,027,390
LIFSABYRGOIR I GILDI, 31. Des. 1898.......102,379 $269,169,320
Dánarkröfur borgaðar alls síðan félagið myndaðist
yfir þrjátín og sjö miljónir tiollars.
Dp. M. Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park Rive , — Jl. Dal^ota,
Er að hiíta á hverjum miðvikud.
í Grafton, N. D., frá kl.5—6 e. m.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
j SELJA ALLSKONAR MEDÖþ, BŒKUR
jsKRlFFÆRl, SKRAUTMUNI, o.s.fr.’.
C3f“ Menn geta nú eins og áðDr skrifað
: okkur á Sslenzku, þegar þeii vilja fá mefu'i
I vtuniB eptir að gefa númerir af me^aliu
295
„Já, ef til vill“, svaraði ég. „En pað kemúf
ekki pessu máli við“.
„Jú, f>að kemur pessu máli við“, sagði hún blíð-
lega. „I^ví ég vildi ekki vera óhult nema að pér
væruð f>að lika“.
„Æ, Phroso, gerið mér ekki annað eius og tala
Svona!“ stundi ég með sjálfum mér.
„Já, f»ér farið heim óhultur, heim í yðar eigið
Jand—heim til mærinnar—“
„Kærið |>ér yður ekki um f>etta—“ byrjaði ég.
„Heim til mærinnar sem f>ér elskið, lávarður
minn“, sagði Phroso mjög lágt. „Pá munuð J>ér
gleyma þessari vandræða eyju — vandræða-fólkinu,
sem á henni er“.
Andlit hennar var ekki meira en fet frá andliti
mínu—andlit sem var fölt, með sorgbitnum augum,
og brosi sem barðist á titrandi vörum—hið fegursta
andlit, sera ég hafði séð I veröldinni eða álit að nokk-
ur maður hafi séð; og hönd hennar hvíldi 1 hönd
minni. Dað kunna að vera til á lífi menn sem hefðu
horft yfir höfuð hennar, en ekki 1 augu liennar—heil-
agi-r menn eða fión— ég var hvorugt; ekki ég. Ég
horfði. Ég horfði I augun eins og ég mundi aldrei
horfa neitt annað, eða kærði mig ekki um að lifa ef
ég mætti ekki horfa í J>au. En Phroso dró hönd sina
úr hönd minni, og hún leit niður fyrir sig. Ég varð
að gera enda á þögninni.
„Ég skal fara beina leið til Mouraki’s í fyrra-
jnálið“, sagði ég, „og segja honura, að f>ér liafið sain
8Ó‘2
Ég hló aftur. Ég hikaði mér ekki við að erta
hann til hins ýtrasta. Hann gat ekki orðið hættu-
legri en hann var nú; hann yrði ef til vill óforsjálli.
„Fyrirgefið mér“, sagði ég, „en ég sé ekki hvers
vegna við piurfum að fá leyfi yðar, j>ó okkur þætti,
auðvitað, vænt um að fá hamingjuóskir yðar“.
„Ég hef dálítið vald hér i Neopalia“, sagði hann,
og f>að var hótunar-bloS3Í í augum hans.
„t>að er eDginn vafi á pví“, sagði ég, „en þér
verðið að nota petta vald yðar mjög varlega pegar
brezkur þegn á hlut að máli—maður (ef ég má bæta
því við) sem stendur í nokkuð hárri stöðu i föður-
landi slnu. Dað má ekki skoða mig sem Neopalia-
búa í öllu tilliti, kæri pasja minn“.
Dað virtist sem hann hvorki heyrði ná skikli f>að,
sem ég sagði; en hann bæði heyrði og sinti p>ví, ef ég
skildi manninn rétt.
,,Ég geng aldrei frá J>ví, sem ég hef ásett mér“,
sagði liann.
„Dér lysið mínum eigin tilfinningum upp á hár
með f>essum orðum“, sagði óg. „Ég hef nú ásett
mér að giftast Phroso“.
„Nei, er pvi svo varið!“ sagði Mouraki.
„Ég tók pessum orðum hans með pví, að ypta
öxlum fyrirlitningarlega.
„Skiljið f>ér mig?“ sagði hann. „I>að skal ekki
verða“.
„Við skulum sjá til“, sagði ég.
„Heyrið mig nú, er J>etta ekki býsna nærri J>ví
291
iegga át í beinan bardaga—jæja ég ætla ekki að
segja neitt um pað. Hann drap bróður mion,
lávarður minn“.
„Ég drap bróður yðar líka, Demetri“, sagði óg.
„Já, í hrtinum bardaga, par sem hann var a^
reyna að drepa yður“, sagði Demetri. „ pér hálf-
drápuð hann ekki fyrst með svipum, fy ir augum
móður hans, og lukuð siðan verk.nu með hengÍDgu“.
„Gerði Mouraki petta?“ sagði ég.
„Já, lávarður minn“, sagði Demetri. „En pa''
hefur enga p/ðingu, lávarður mínn. Ég ætla ekker
ilt að gera“.
„Heyrið mig nú, Demetri“, sagði ég. .,Ég be .’
onga ást til Mouraki sjálfur, og pú gerðuð inór greið i
fyrir skömmu. En ef ég kemst að pví aftur, a9
pér séuð að læðast hér á stöðum með hníf yðar og
bissu, pá segi ég Mouraki frá pvi svo sannarlega sem
ég lifi. pað er ekki siður í landinu, sem ég er upp
alinn i, að freraja launvíg. Skiljið pór tnig?“.
„Já, ég heyri hvað pér segið, lávarður minn“,
ssgði Demetii. „En í sannleika hafði ég ekkert pv
ltkt áform“.
„Dér vitið bezt hvcrt áform yð&r er; og nú viti">
pór hv»ð ég muui gera“, sagði óg. „H&na uú, bahft
yður i buitu, og látið ekki sjá yöur bér aftur“.
Hann var auðmjúkur, og afsakaði sig margfali'
lega aftur; en pað vir engin veruleg afsökun l upp
spuna bans fyrir pví, hvers vegua hann var par sem
óg rakst á hann. Haun sór og sárt við lagði, að éj