Lögberg - 19.07.1900, Blaðsíða 3

LOQBKRQ, FIMMTUDAQINN 19.JULÍ 1900.
3
Islands fréttir.
Rvík, 6. júní 1900.
Svlar hafa í báðum deildum rík-
ispingsins veitt 144,000 kr. til ritsím-
ana hingað, f>. e. 10,000 franka um
árið í 20 ár, eins og upp & var stung-
ið. — Þetta er hin fyrsta utanrlkis-
fjSrveiting til stuðnings pessu nauð-
synja fyrirtæki; og er mikils um pað
vert vegna þess, að p& er meiri von
um, að fleiri fari & eftir — að önnur
r'ki, er líklega hafa látið um pað, láti
verða úr pví, að leggja fram sinn
skerf.— Fullyrt er og, að engin fyrir-
staða muni verða fyrir pvl, að stór-
pingið í Kristjaníu veiú annað eins
og Svíar hafa gert.
Ferðamannafélagið danska 1 Khöfn
hefur verið að undirbúa I veturskemti-
leiðangur dinskra stú lenta hingað I
sumar, framt að hundraði, og er nú
ferðin fullráðin. Gufuskipafélagið
sameinaða lénar peim „BotnIu“ fyrir
vaegt verð, eflir að hún kemur til
Khafnar úr júllferðinni hingað, og
leggja peir á stað 27. j( 11, en koma
hingað sunnudag 5. ágúst; fara slðan
til I>ingvalla, Geysis og Gullfoss,
eins og lög gera r&ð fyrir. flálfgert
r&ð fyrir, að landi vor dr. Finnur
Jónsson h&skólakennari verði I för-
inni, til vísindalegrar leiðbuiningar &
sögustöðunum m. m. Tjöld hafa peir
með sér til næturgistingar, pað sem
gistingarstaðir hrökkva ekki. Ferðin
kostar 300 kr. & mann, og hafa verið
gerð samskot til pess að geta lát ð
f&tæka stúdenta komast fyrir i.álfvirði
eða minna.
Hér nærri bænum v arð pað svip-
lega slys fyrir fám dögum, fi'stud. 1.
p.m., að Ólafur Sveinar Haukur Bene-
diktsson (sfslumanns Sveinssonar),
bóndi & Vatnsenda, druknsði & reið
upp að Elliðavatni I &1 par rétt hjá
túninu, milli Elliðavatns og Hellu-
vatns, sem er tjörn fyrir ofan vatnið
og rensli & milli. Hesturinn með
r- iðtýgjum fanst samdægurs dauður
k íl )ti I &lnum, en maðurinn ekki fyr
en I fyrradag, með pvf leðja er mikil
f álnum og vatnsendanum par.
Pað slys vildi til 25. f. m. I Vest-
mannaeyjum, að stórt lifrarker, sem
verið var að flytja, féll ofan & utan-
búðarmann, Einar Jönsson að nafni,
og meiddist hann svo, að hann lézt
eftir rúmar tvær stund:r. ■
Til landmælinga peirra í Kjósar-
og Gullbringusfslu, er amtmaður hef-
ur auglýat hér í blaðinu nylega, komu
með póstskipinu 4. p. m. 15 menn
alls, 4 yfirmenn og 11 aðrir.
Rvík, 9. júní 1900.
Enn varð hraparlegt slys hér nær-
lendis, í fyrrakveld: druknuðu 4 menn
af eiini fiskiskútu, Guðrí nu, eign
Helga kaupm. Helgasonar, er stödd
var vestur & Sviði nærri enskum botn-
verping, par sem var & 1 íslenzkur
háseti, og fundu peir upp & pví, skip-
stjórinn & Guðrúnu og 4 básetar, að
róa yfit I botnverp’nginn I pvl skyni
að heimsækja par pennan landa sinn.
En b&tnum • hvolfdi við skipshliðina
ensku, er peir fólagar voru að n&
{ kaðal frá skipinu og munu hafa
fært sig fram eftir kænunDÍ til upp-
göngu. Hvíta ogn var, en d&lítið
öldusog frá skrúfunni, með pvf að
skipið var aO skrfða af stað. F:num
varð I jargað, en 4 druknuðu: skip-
stjórinn Guðmuadur Sigurðsson, nf-
kvæntur maður ungur, og bróðir haDs
Gestur Sigurðason, er og var kvæntur
—ættaðir sunnan ( r Garði, og Gestur
par bólfastur, en hinn hér f Reykja-
vfk. t>á voru hinir hásetarnir peir
Olafur Ebenezerson frá Eyrarbakka
og Sigurður Sigurðsson frá Bitru I
Flóa, ungir menn ókvæntir. E>eirra
lík slæddust upp í botnvörpu Eng-
lendingsins, en bræðranna ófundin.
Frá ísafírði fréttist með * Skál-
holti, að pað væri nú við Djúpið ut-
anvert byrjaður sá fyrirtaks afli, er
ekki eru dæmi til nær 20 ár, ekki sfð-
an 1882, einkum f BoluDgarvík; par
fengu sexæringar 6—8,000 á skip &
viku af porski. B&tar & ísafirði sum-
ir meira en 100 króna hluti eftir vik-
una; pótti lítið, ef ekki 10 kr. & dag.
—Hvalaveiðar Norðmanna mjög týc-
ar pað sem af er; mega heita hafa
hreint brugðist.
(Eramh. & 6. blaðs )
HID MIKLA STARF
Dr A. W. CHASES.
I Canada eingöngu voru yfir eina
miljón sýnishorn gefin á síðast-
liðnu ári.
Sala hins ágæta húsmeðals er orðin
mjög stórkostleg.
Degar Dr. Chase, eftir margra ára
stórkostlegt læknisstarf, ákvað að
gera allan heiminn að umnæmi sfnu
með pvf að bjóða fyrir lítilræði for-
skrift p&, sem kostaði hann margra
ftra fyrirhöfn og rannsóknir, p& grun-
aði hann pað ekki, að tilraunin hepn-
aðist eins ágætlega eins og raun hef-
ur & orðið.
Eins og hann tekur fram f hinni
nafntoguðu forskrifta-bók sinni, var
pað hans eina mark og mið f lffsstarfi
hans að hj&lpa til af fremsta megni að
létta af hinu lfðandi mannkyni sjúk-
dómi sem pað hefur tekið í arf. Eins
og mestu mikilmenni & öllum öldum,
var hann ekki að hugsa um orðstfr,
auðlegð né jarðneskt endurgjald, en
vann óafl&tanlega að velferð með-
bræðra sinna.
Dr.Chase’s familfumeðöl hafa & hinu
liðna ári stigið langt spor áfram að
pvf er snertir almennings hylli peirra
og sölu. Doktorinn trúði pví ávalt,
að reynslan mundi sannfæra hvern
sem væri um yfirburði hinna sérstöku
forskrifta hans, og í pví skyni voru &
sfðastl. 12 m&nuðum útbreidd gefins
í Canada einni meira en miljón sýn-
ishorn af pessum ágætu húslyfjum.
Dr. Chase’s Kidney-Liver Pills.
Ointmont og Nerve Food eru eiö-
stök sem pau meðöl, er lyfsalarnir
selja mest af af öllum peim er peir
hafa; en að vetrarlagi eru Dr. Chase’s
Syrup of Linseed and Turpentine og
Catarrh Cure heiðursverðir keppi-
nautar f bar&ttunni fyrir almennÍDgs
hyllinni.
Ekki parf langt að leita eftir leynd-
arm&linu að pvf að meðöl.n hafa hepn-
ast svona framurskarandi vel. Hver
forskrift fyrir sig var til margra ára
reynd og fullkomnuð prfvatlega &ð-
ur en húu var*boðin almenningi; og
pegar fólk rekur sig á meðal, sem
r verulega gott, p& gleymir pað ekki
að segja frá pví. Eins og rafmagns
straumur pjóta hinar góðu fréttir um
hinar undraverðu^ lækningar af hin-
um nafnfrægu meðulum Dr. Chase’s
frá vini til vinar, yfir heilar heims-
álfur og yfir úthöfin, par til allur
heimurinn kveður við gleðilag yfir
sigurvinningum pessa heimsins mesta
læknis.
Dp. M. Halldopsson,
Btranafian & Hamre lyfjabtíð,
Park iV3r, — pi. Dal^ota.
Er að hiíta á hverjum miðvikud.
í Grafton, N. D., frá kl.5—6 e. m.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDOl, BCEKUE
bKRlFFÆRl, SKRAUTMUNI, o. s. frí.
öy Menn geta ntí eins og áðnr skrifað
okkur á Sslenzku, þegar feeir vilja fá meðöl
Munið eptir að gefa ntítneríð á glasinu.
Anvone sendlng a sketch and descriptlon iurt
quickly ascertain our opinion free whethcr nn
invention is probably patentable. Communirn-
tlons strictly confldential. Handbookon Patenta
aentfree. Oldest agency for securing patentn.
Pateirts taken tnrouRh Munn &. Co. recelve
tpecial rwtice, without charge, in the
Scientific Jltncrican.
A handsomely tllnstrated weekly. I^arsrest cir-
culation of any scienttflc lournal. Termn. f.t a
year ; four months, fL Sold byall newsdealera.
MUNN & Co.36,Broadway New York
Brauoh Offloe, «36 F 8U Washlugtou, D. C.
*R’Y.
TH3 - - -
„Imperlal
Llmltefl“
The quickest and best equipped train
crossing the continent.
PANADIAN . .
O • • • • PACIFIC
EAST - - -
Via the Great Lakes
by the steamers
.ALBERTA”
„ATHABASKA”
„MANITOBA”
Sailing from Fort William
TUESDAY . . .
FRIDAY and
. . . SUNDAY
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyra sambands<»t:
inni f Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskvMu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki-áður tekið.e '" t«tt
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
ÍNNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landiuu á peirri landskrifstof-i, s»>tn
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi inuanríkis-rábberran*,
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn genð öAt-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Iunritunargjaldi ’> er * 11',
og hafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 umf-sm fy*nr
sjerstakan kostnað, sem pvf er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla b<''ov':s-
rjettarskyldur sfnar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og m« innd-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, sn si«r-
staks leyfis frá innanríkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjeu’ S'u-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort bi'1 næ«ta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða bvsö uon-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður verður maður f>0 að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawn psA, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji rnaður umboðxmann
pann,'sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til p«s« »ri t»ua
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhendasltkum umboðim. $f>,
LEIÐBEININGAR.
60 hours from Winnipeg by
way of the Great Lakes.
For full particulars consult nearest
C. P. R. agent or to
C. E. McPHERSON,
G. P. A., WlNNlFKG.
Wm. Stitt.
Asst. Gen. Pass. Agt.
Phycisian & Surgeon.
Útskrifaður frá Queens háskólanum f Kingston,
og Toronto háskólanum 1 Canada.
Skrifstofa i HOTEL GILLESPIE,
CRYSTAL N, D.
N/komnir innflytjendur fá, á innflytjenda skrifstofunni f
peg y á ölium Dominion Lands skrifstofum innan Mtjuitoba o<* N orö,
vestui.andsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eruótekin, ogs'iir.sera
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar lausi, leirt-
beiningar og hjálp til pess að ná í lönd sem peim eru geðfe' t; erm
fremur allar upplýsingar viðvfkjandi timbur, kola og uámalögn r A u-
ar slfkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig g«tH im-nn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd inuan j*rnbrautarbeKi» •.» f
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanrfms-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins í Winnioe»» eAa
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnUm f Manitoba e,t'\Norð- #
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Iti*erior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta íengið gefins, og &** er við
reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta Unr!t,sem
bægter að.fátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og ymsum
öðrum félögum og einstaklingum.
95
hafði gleymt henni, og óg hefði aldrei getað falið
hana í sápustykki“.
„En pér hefðuð getað fleygt henni út um glugga
á vagninum, til pess að slá ryki 1 augun & peim sem
fyndi hana“, sagði Barnes.
„E>ér eruð kænn maður, Mr. Barnes“, sagði
Thauret, eftir að hafa l’tið á hann rannsakandi aug-
um, sem Mr. Barnes áleit að lýsti óróleik hjá franska
manninum. „En segið mér eitt“, hélt Thauret áfram,
„álftið pér að pjófurinn hafi falið gimsteinana á
lestinni?“
„Hann faldi pá utan lestarinuar“, svaraði Barnes
hiklaust, og hann hafði p& ánægju að sjá, að b&ðum
inönnunum varð d&lítið hverft við pessi orð hans.
Mitchel fanst auðsj&anlega tfmi kominn til að hann
færi að taka p&tt í leiknum, pvf hann kom nú yfír til
hinns, og sagöi um leið:
„Eruð pið öll að tala um pjófnaðinn & lestinni?1*
„Ó, j&!“ sagði Dora. „Og pað er beinlínis ynd-
islegt, hvernig Mr. Barnes hefur uppgötvað alt pjófn-
aðinum vfövíkjandi!“
„Uppgötvað alt viðvíkjaudi pjófnaðinum?“ sagði
Mitchel. „Er hann búinn að pvf?“
„J&!“ sagði Dora. „Hann veit hver pjófurinn
er og að hann faldi gimsteinana utan lestarinnar“.
„Það er sannarlega vel gert af yður, Mr. Barnes,
að hafa uppgötvað petta“, sagði Mitchel. „En hvar
hefði hann getað falið p& & lestinni, fyrst vandlega
var leitaö i henni og & öllum, som & b^uni voru?“
102
var f, út f aðal-ganginn par niðri. Llkið var lagt
par & borð, og var pvf hagað pannig, að hin gapandi
und 6 h&lsinum og andlitið, sem nú var orðið hrylli-
legt, skyldi strax blasa beint við hverjum peim er
kæmi inn f herbergið. J>að hafði verið lagt svo und-
ir við læknana, að peir skyldu ekki taka til starfa fyr
eu leynilögreglumaðurinn kæmi. Mr. Barnes vissi
pannig, par sem hann gekk & undan Mitchel og
Thauret niður stigaun, að gildra hans var reiöubúin.
Þegar peir komu niður í aðal-ganginn sagði hann pví:
„Ég ætla að biðja ykkur að gera mér greiða,
herrar mfnir. Dið voruð b&ðir & járnbrautarlestinni
pegar pjófnaðurinn var framinn. Mig langar til að
spyrja ykkur b&ða einnar spurningar f sambandi við
petta m&l, og f& svar ykkar sitt í hverju lagi. Viljið
pið gera mér pennan greiða?“
„Með mestu &nægju“, sagöi franski maðurinn.
„Ég hef pegar sagt yður, að pér megið spyrja
mig hvaða spumiugar sem pér viljið“, sagði Mitchel.
„Þakka ykkur fyrir“, sagði Barnes. Sfðan sneri
hann sér að pjóninum í ganginum, sem hafði verið
kendur haus p&ttur f leiknura, og sagði: „Er hér
nokkurt herbergi, sem við getum talað saman f eins-
lega í nokkrar mínútur?”
„J&, herraminn; komið með mór“, svaraði pjónn-
inn. Og svo gekk hann & undan peim að dyrunum
& herberginu, sem lfkið var f.
„Mr. Mitchel“, sagði Birnes, „viljið pór gera
svo vel að bíða hór í f&einar mfnútur? Ég skal ekki
tefja yður lengi“.
91
getur hafa verið nógu kæn til að undirbúajpjófnað*
iun, og fremja hann síðan svona laglega“.
„Þetta er mjög hrífandi m&l“, sagði Mr. Thauret.
„Ég hef auðvitað lesið blöðin lfka, en svo var ég par
að auki & lestinni, eins og pér vitið Mr. Barnes, og
var fyrati fsrpeginn sem leitað var &. Ég hef altaf
síðan verið að hugsa um pennan pjófnað, og mér er
forvitni & að vita, hvernig pér farið að í svona m&li.
Djófurinn er auðsj&anlega mjög leikinu f list sinni,,
eða álftið pér pað ekki?“
Mr. Mitchel hafði fært sig frá gestunum og
Doru, og virtist vera sokkinn niður í samtal við Em-
ily; en Mr. Barnes var viss um pað með sj&lfura sér,
að Htið eða ekkert af samtalinu fór framhjá honum,
Und:r vanalegum kringumstæðum hefði Barnes ekki
komið til hugar að tala um jafn-pýðingarmikið mál
og petta í áhcyrn manns, sem að minsta kosti m&tti
gruna um að vera meðsekur. En petta voru ekki
vanalegar kringumstæðui. Hór voru viðstaddir tveir
menn, sem virtust & einhvern leyndardórasfullan hátt
vera bendlaðir við glæpinn eða glæpina, sem hann
var að rannsaka. Ef annar peirra eða báðir voru
sekir, p& var augljóst & pvf hugrekki peirra, að komn
í húsið par sem morðið var framið cins og ekkert
væri, að óvanaleg kænska og sérlegur fimleiki út-
heimtist til að sanna sök á pá. Leynilögreglumaður-
inn komst pess vegna að peirri niðurstöðu, að pað
yrði nauðsynlegt, að viðhafa eins djarflega aðferfl
eins og peir sj&lfir. Hann sagði pví, svo h&tt »0