Lögberg - 16.08.1900, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 16. ÁGUST 1900.
Dánarfregnir.
Hinn 4. júlí sí'astl. 1-ézt aR heim-
ili sínu, Glenboro, M<r., eítir 3 már-
aða sjúkdðmslegu Loftur Guðna-
son pullsuiiður, fieddur að Bikka-
velli i RaDfjárvallai-yslu 24. okt. 185f),
er hjó Jenyi ft Kaldbsk í Raofrftrv. s.
Daurinn eftir hélt séra J. J Clemens
mjd^ hjartoæma húskveðju; að f»ví
búuu var lfkið flutt til Glenboro-
grafreitsins og fylgdi þvl fjöldi inanns,
bas’ii íslenzkir og enskir. 4>á talafi
áðurnefndur prestur nokkur orð við
gröfina, síðan Meþöd sta prestur n kk-
ur orð á ensku; líkið báru menn úr
A.O.U.W.-félaginu, flestir enskir, og
ve ttu síðan alla naufsynlega pjóc-
ustu við greftrunina. Ait fór mjög
mycdarlega fraro.—Loftur gullsmið-
ur var af góðurn ættum, og ólst upp
hjá afa sinum par til hann var 16 ára;
þá fór hann til Ólafs Stephensens
sekretera í Vifey; ávann hann sér
íljótt bylJi húsbónda síds; f>ar muo
hanu hafa Láð peim jrrundvelli í bók-
fræði, sem haDn bjó altaf af; upp úr
pví kappkostaðí hann að nema hvað’
eina, sem laut að meanÍDft og frama;
pá lærði hann bæði trésniíði og gul!-
sniði, einnig orgelspil, og mun hafa
verið viðurkendur eiinn meðal hinna
bjtri í peirri ment. Árið 1881 giftist
htnn ungfiú Elínborgu Jónsdóttir frá
Hólum í Hjaltadal, Skagafjarðarsyslu.
Ári siðar fluttu pau hjón tii Ameríku
og dvöldu eitt ár í Winnipeg; svo 15
ár að Mountain í N. D.; par gaf hann
sig við verzlunarstörfum; svo fluttu
pau til GleDboro, og par bjuggu pau
I 2 ár.—I>eim hjónum varð 4 barna
auðið; 3 af peim dóu ung, en 1 lifir,
Jóna Guðrún að nafni, 7 ára gömul,
sem nú syrgir föður sinn ásamt móð-
urinni. — Loftur sál. var trúmaður
mikill, og stuðningsmaður hvers góðs
fyrirtækis af fremsta megni. Hann
var viðkvæmur, brjóstgóður og hjálp-
simur við bágstadda, vel ment^ður
sam leikmaður og fús á að menta pá
sem miður vissu, trúfastur vinur, ást
rikur ektamaki og umhyggjusamur
faðir. Hann var prekmaður mikill,
oc^i síðustu sjúkdómslegu sinni syndi
hann dæmafáa polinmæði.
„Guð buggi pá sem hrygðin slær,
hvort peir eru fjær eða nær“.
VlNUli IIINS LÁTNA.
Margrét Jónsdóttir (f. 1831) lézt
17. mai í vor að Mountain, N. D., á
70. ári. Hún var ekkja Þorláks heit-
ins Sölvasonar. Bjuggu pau á Una-
stöðuro og Fjalli i Kolbeinsdil í
Skagatirði. Hann dó í P’jalli fyrir
13 áruro, en h.' n fluttist ári síðar til
Ameriku. Börn peirra eru: Þorlák-
ur, I British Columbia; Msrgrét, i
Seattle; Halldóra, gift M. O. Smith I
Winnipeg; og Gunnlaug, einnig í
Winnipeg. Dauðamein Margrétar
sá). var lungnabólga.
Guðjón Jónsson, 34 á’a gamall,
lézt að Gardar 4. júní síðastl. úr
nyrnabólgu. Kom hÍDgað til Ameríku
1885 frá B'mðrabrekku i Bltru.
Plkkja hans, M'S Herdts Jónsson,
tlutti strax eFtir lát roan’is síns með
börn s n í ísl. nyleDduna nftl. Morden,
Man., par sem pau höfðu tekið laDd.
Gufjón heit. var bróðir Odds Jóns-
sonar, bóuda að Gardar.
- Kristtn Magnúsdóttir, 82 ára rð
a'dri, Jézt 11. júní hjá syni sínum,
Sigi’rði Magnússyni, sem byr í Hend-
erson Townsh’p, Cavalier Co., N. D.
Hún var frá Ljúfustöðum í Stranda-
sjfslu.
Ingvar Júlíus J. Sigurðsson, son-
ur Jóhanns Sigurðssonar bónda að
Eyford, f. 11. marz 1887, léit að
heimili foreldra sinna 16. júlí stðastl.
Dauðamein hins vvr inryflabólga
Þau hjónin, Benedikt Hannesson
og kona hans, nykomin að heiman, úr
Hofstaðasveit I Skagafirði, hafa orðið
fyrir peirri sorg að missa tvíbura, sem
pau komu með. Hétu peir Svanbjörn
Ólafur Og Einar, á fyrsta ári. Annar
dó 17. júlí, en hinn 26. s. m. og voru
jarðsettir á Mountain, par sem for-
eldrarnir hafa sezt að.
Daði Mignússon, frá Harastöð-
um í Dalasyslu, lézt 23. júlí, -67 ára
gamall, á heimili bróður sins, Odds
MagDÚssonar, bónda að Hallson; var
hann kominn til hans heiman af ísl.,
með dóttur sína, sem er ekkja, og
tveimur b 'rnum liennar, fyrir tveim-
ur dögum að eins. Hafði hann veikst
á leiðinni vestur.
[slenzkur úrsmiðar.
Þórður Jónsson, úrsmiður, selui
alls aonar gnllstáss, smiðar hringa
gerir við úr og klukkur o.s.frv.
Verk vandað og verð sanngjarnt..
200 nXalrx s-fc.—Winnipeg.
AndBpæDÍr Manitoba Hotel-rústanum.
SEYMOUR HÖBSE
Marl^et Square, Winnipeg.
Eitt af beztu veitingahúsum bæjarins
Máltiðir seldar á 25 cents hver. $1.00 á
dag fyrir fæði og gott herbergi. Billiard
stofa og sérlega vönduð vinföug og vindl
ar. Ókeypis keyrsla að og frá járnbrauta-
stöövunum.
JOHN BAIRD, Eigandi.
ARINBJORN S. BARDAL
Selur’Jíkkistur'og annast um útfari’
Ailur útbúnaður sá bezti.
Enn fremur selur hann „ai >kona
minnisvarða cg legsteina. „
Heimili: á horninu á
Ross- ave. og Nena str.
OLE SIMONSON,
mælirmeð slnu nyja
Scandiflavian flotel
718 Main Stbbkt.
Fæði $1.00 á d&g.
r.ANADIAN . . .
^ • • • • PACIFIC R’Y.
TH3 - - -
..Imperial
Limiteil"
Þorfinnur Jóhannesson lézt á
föstudaginn laDga, 13. apríl í vor, á
heimili barna sinna i Henderson Tsp,
Cavalier Co., N. D., úr lungnabólgu.
Hann var fæddur á Hvam ri í Unadai,
í Fljótum í SkagafjarðarsVslu. Gift-
ist Elisabetu Pétursdóttur, árið 1863,
sem nú lifir mann sinn. Bjuggu pau
fyrst á Garðakoti í Hjaltadal. Vorið
1866 fór hann fyrst að pjást af augn-
veiki, og tæpu ári síðar varð hann
blindur; orsökin virtist-vera vökur og
vond aðbúð í Drangey. Þau hjón
bjuggu allan búskap sinn í Hjalta-
dalnum. Árið 1882 fluttust pau til
Ameriku.
anHHHBni
VARID YDUR A CATARRH-SMYRSLUM, sem
kvika.Ilfar er í, ftf því ad kv Ik isllfHd sU<'ifsar áreld-
anlega tilflnninguna o£ eyoileggur alla líkamsbygg- i
inguna þegar þaO fer í gegnum elímhimnuna. 81ík |
rnedöl skildi enginn nota nema samkvœmt Iæknis
rádi, því þad tjón. sem þau orsíika, er tíu sinnum
meira en gagnld. sem þau mfigulega gœtu gert.
Hall’s Catarrh Cnre, sem F. J. Chenoy & Co., Toledo,
Ohio, býr til. er ekki blandad kvikasílfri, og bad er
innvortis-medal, hefnr |>ví bein áhrif á blodid og ,
slímhimnuna. í>egar pér kaupid Hall’s Catarrh
Cure þá fulluissi ydur um ad i»ér fáid þad ósvikid.
|>ad er notad sem innvortis meoal og F. J. Cheney &
Co, Toledo, O , býr þad til.
Selt í lyfjabúdum fyrir 76c
Halls Famíly Pills eru þærbeztu.
The quickest and best equipped train
crossing the continent.
EAST -T -
Via the Great Lakes
by the steamers
.ALBERTA”
„ATHABASKA”
„MANITOBA”
Sailing from Fort William
TUESDAY . . .
FRIDAY ánd
. . . SUNDAY
60 hours from Winnipeg by
way of the Great Lakes.
For full particulars consult nearest
C. P. R. agent or to
C. E. McPHERSON,
G. P. A., WiNNirua.
Wm. Stitt.
Asst. Gen. Pass. Agt.
CAVEATS, TRADE MARKS,
COPYRICHTS and DESICNS.
Send your bnsiness direct to Washington,
saves time, costs less, better service.
My oflce close to U. 8. Patent Offlce. FREE prelimln-
ary ex&min&tions made. Atty’n fee not due nntil patent
is Becured. PERSONAL ATTENTION GIVEN-19 YEARE
ACTTTAL EXPERIENCE. Book “How to obtain Patentfl,’*
etc., sent fTee. Patenta procured through E. G. Siggers
receive special notlce, without charge, in the
INVENTIVE ACE
illuBtrated monthly—Eleventh year—termi, $1. a year.
E.G.SIGGEeS,E™:H;
I. M. Cleghorn, M D.
LÆKNIR, og IYFIR8ETUMAÐUR, Et
Hefur keypt lyfjabúöina á Baldur og helui
því sjálfu^umsjon a öllum meðölum, sem hanr
ætur frá sjer.
EEIZABETH 8T.
BALDUR, - - MAN
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hve
nær sem börf ger ist.
SKEMTIPERDIR
300 mílur uorður um
WINNIPEG-VATN
Gufuskipin „Oty of Sblkimk ‘ o
..Premier’* sigla frá Selkirk, þangað t
öðruvísi verður auglýst, þanuig:
Mánudagskvökl......kl. 12
Fimtudagskvöld....kl. 13
Föstudagskvöld.....kl. 12
Ferðin tekur 3 til 4 daga.
Farseðlar alla leið frá Winnipeg og
þangað aftur, kosta $14.00 og fást hjá F.
A. Drummond, 339 Main 8t., Winuipeg.
The Dominion Fish Company, Ltd.
W. ROBINSON,
Manager.
Ilcfur
Svona
Mcrki
BAlXTD.
Kaupid
Eigi
Annab
Braud

m
/|\
/i\
/IN
<\\
As
i\S
<\\
i\\
t\\
f
Á\
t\\
Á\
t\\
Á\
<\\
<\\
I
(\\

E. H. Bergman,
GARDAR, N. D.
Koinið,
verzla liér.
sjáið, og sannfærist um, að það borgar sig að
Ég sel enn þá beztu Castor maskínu olíu fytir 25c. gal-
onið, sem aðrir selja fyrir 35 til 40c. galonið. Einnig sel ég
beztu Jackson hey-kvísl fyrir 35c. sem aðrir selja á 45c., og
gef ótal önnur kjörkaup lík þessu.
Líka hef ég sérstaka deild í búðinni þar sem ég sel ým-
islegt af álnavöru, skótaui og járnvöru íyrir hálfvirði.
Ég skal ábyrgjast öllum góð kaup, hvort heldur það er
fyrir peninga út í hönd eða upp á lán.
I viðbót við alt þétta, gef ég eftirfylgjandi prísa: $5, $3
og $2 þeim þremur- mönnum eða konum, sem gera mesta
verzlun við mig fyrir peninga út í hönd, til 1. okt.; og þeim
þremur mönnum eða konum, sem koma lengst að og^kaupa
upp á tíu dollara í pcningum, gef ég $3, $2 og $1 í peningum.
Gardar, N.
ANEWDEPARTURE
A Radical Change in Marketing Methods
as Applied to Sewing Machines.
An original plan under which you can obtain
easier térms and Tietter value in the purchase of
tlie world fauious “White” Sewing Machine tlian
ever before offered.
Write for our elegant H T catalogue and detailed particulars. How
we can gave you money in the purchase of a high-grade sewing jiiachine
and the easy terms oT payment we can ofler, eitlier dircct from
factory or through our regular autliorized agents. Tliis is aa oppor-
tunity you cannol afford to pass. You know the “Wliite,” you know
its nianufacturers. Therefore, a detailed descripdouof the n.achine aud
its coustruc.ion ís unneces9sry. If you liave an old machine to exchange
we can offer most liberal terms. Write to-day. Address in full.
WHITE SEWING MACHINE COMPANY, (Dep’t A.) Clcvcland, Ohlo.
Til sölu hjá
W. Crundy & Co.,
Winnipeg, Man.
142
in til að myrða eða stela ef til vill borið hann ofurliði,
þegar tækifæri býðst til að fullnægja pessari áköfu
girnd hans. Þetta er undarleg veröld, sem við
lifum i“.
„Álítið pér, að hægt væri afsaka mann í þvílík-
um kringumstæðum með pvi, að hann væri vitskert-
ur?“ sagði Randolph. „Ég meina fyrir lögum“.
„Nei, ég álít pað ekki!“ sagði Birnes. „Ég á-
lít, að pér hafif ef til vill rétt fyrir yður sálarfræðís-
lega, og ég get vorkent manni sem yrði glæpamaður
á pennan hátt; en hann væri sekur fyrir lögum. Að
minsta kosti álít ég pað, Spursmálið, sem við verð-
um að fft svar til, er petta: Stal vinur yðar gimstein-
unuro, sem hér er um að ræða? Þér sváfuð hjá hon-
um, nóitina sem peim var stolið; hvað álitið pér?“
„Ég veit ekki hvað óg á að álíta“, sagði Rand-
o’ph. „Hann hefði ekki getað farið burt úr rúminu
I svefnvagninum nema að klifra yfir mig, og pótt ég
soti fast, pá hefði ég átt að vakna við pað. Setjum
nú samt svo, að hann hefði farið burt úr rúminu og
tekið gimsteinana; hvar hefði hann getað falið pá og
hvernig gátu peir komist til New Haven? Meðal
annara orða, ég býst við að pér hatið feugið lýsingu
af manninum, sem skildi handtöskuna eftirá hótelinu?
Kemur hún heim og saman við lýsingu viuar míns?-‘
get ekki sagt um pað“, svaraði Btrnes.
„Lýsingin er fremur óglögg. HóteJ-skf farinn segir,
að maðurinn hafi verið meðalmaðurá vöxt, rauðhærð-
yr og rauðskeggjaCurj en dyravörðurinn, sem eiunig
147
ur, og Mr. Randolph tók pað svo, að Mr. Barnes
vildi að hann færi. Þegar R&ndolph var farinn, sett-
ist Birnes niður aftur. Hann var að velta pví fyrir
sér, hvort félagi Thaurets í spilinu gæti verið glæps-
bróðir hans í gimsteina-pjófnaði ium, og hvort hann
væri maðurinn sem hefði skilið handtöskuna eftir á
hótelinu I New Haven. Én hvers vegna hann hefði
gert pað, var óskiljanlegur leyndardómur.
Nokkrum mínútum síðar fór Mr. Barnes burt úr
húsinu, sem skrifstofa hans var í, og gekk hratt í átt-
ina til 3. avenue; par fór hann upp á yfirjarðar-spor-
veginn og inn i lest, og fór út úr vagninum á 76.
stræti. Hann gekk austur strætið dálítinn spöl,
hringdi klukku á hurðinni á einu húsinu par, og var
vísað inn t gestastofu með einföldum húsbúnaði í.
Fáum mfnútum seirna kom lagleg stúlka inn í stof-
una, og virtist hún vera 24 eða 25 ára að aldri. Þau
töluðu saman lágt nokkra stund, en síðan fór stúlkan
burt úr stofunni, og kom brátt aftur albúin til að
fara út. Þau urðu sfðan samferða burt úr húsinu.
Fjórum dögum seinna fékk Mr. Barnes miða,
8em ekkert annað var skrifað á en orðin: „Komið
hingað“. En hann virtist skilja hvað petta pýddi, og
lagði strax á stað til hússins á 76. stræti. Hann fór
inn í sömu stofuna og áður, og stúlkan kom pangað
til hans.
„Jæja“, sagði Mr. Barnes. „Hefur yður hepn-
ast pfð, sem ég fól yður að gera?“
„Auðvitað“, svaraði stúlkan. „Vitið pér til, að
146
bara tvisvar, og ef sá, som gefur, er nógu fimur til að
stokka spilin pannig, að hver. helmingurinn kljúfi
hinn nákvæmlega i tvent i bæði skiftin, pá vorður
niðurstaðan sú, að meiri hlutinn af trompunum lcnd-
ir hjá peim sem gefur og félaga hans. Að dregið er,
breytir pessum sannleika alls ekki. Það, sem cg
tók nú eftir, var pað, að Thauret stokkaði pannig í
hvert skifti sem hann gaf. Hann og félagi hans unnu
um tvö hundruð dollara á kvöldinu. Ég álít að hann
hafi svikið i spilunum“.
„Hver var félagi hans i spilinu um kvöldið?“
spurði Barnes.
„Ég pekti hann ekki“, svaraði Randolph.
„Var Mr. Mitchel v'ðstaddur pettasama kvöld?“
spurði Barnes.
„Já, og hann var mér samdóma um, að Thauret
væri spilahrappur. En samt getur auðvitað vel ver-
ið, að við séum að gera manninum rangt til með
p68su. Þegar öllu er á botninn hvolft vitum við ekki
annað en pað, að hann stokkaði á pann hátt, sem ég
hef sagt, og að hann vann í spilunum. Síðan hef ég
séð hann tapa í sama spilinu“.
„Jæja, ég er yður mjög pakklátur fyrir upplýs-
ingarnar, er pér hafið gefið mér, Mr. Randolph“,
sagði Barnes. „Ég skal segja yður pað, að ef ég
get sannað að vinur yðar hefur ekkert verið riðinn
við pjófnaðinn og morðið, pá skal mér pykja mjög
vænt um pað“.
Að svo mæltu stóð leynilögreglumaðurinn á fæt*