Lögberg - 16.05.1901, Side 6

c
LÖCJBERG, FIMTUDAGINN 16. MAÍ 1901.
—
Stæt sta skip í lielmi.
Vi'r höfura nokkrum sinnum
minst á hinar afarraiklu framfarir
cr áttu sér stað ( skipasmlöuin, eins
og ýmsu ööru, á hinni nýliönu öld,1
og höfura ]ýst ýmsum af hinura
miklu og hraöskreiöu skipum all-
nákvæmlega, sem bygð hafa ver
ið á síðasta áratug til siglinga1
milli hafna í Evröpu og hafna
í Noröur-Araeríku. En nú nýlega
var hleypt af stokkunum, í skipa-
bygginga-garði þeirra Harlands &
Woltis í Belfast á írlandi, hinu
mesta skipi, sem nokkurn tíma hef-
ur verið smíðað í veröldinni. það
lieitir „Celtic“, og er eign félags þcss
er á hina svonefndu Jívítustjörnu-
(White Star) gufuskipa línu, sem
lætur skip sín ganga milli Liverpool
og New York. Félag þetta á tvö af
hinum stærstu og hraöskreiöustu
skipum, er nú ganga yfir Atlantz-
haf, nefnilega „Tentonic“ og „M-jj-
estic“. Skiptröll þetta, „Celtic“, er
fyrsta skipið sem er mikið stærra
cn hið nafntogaöa skiptröll „Austri
mikli“ (Great Eastcrn), sem nú er
liöinn undir lok. „Oceanic" ristir
36| fet fullhlaöið, og tekur þá upp
rúm ! sjdnum er jafngildir 37,700
tons, setn er meira en helmingi
meira rúm en hið stærsta hcrskip,
sem nú er á floti, tckur upp, og
10,300 tons rneira en „Austri mikli"
tók upp fullhlaöina.
Skip það sem nú gengur næst
„Ce!tic“ að stærð er einnig enskt
gufuskip og tilheyrir Cwnarddín-
unni, sem á tvö hin mestu og hrað-
skreiðustu skip er ganga á milli
Bretlands og Amerfku, nefnilega
„Campania“ og „Lucania", sem eru
bæði jaínstór og bera nærri 13,000
tons hvcrt. það er nú verið að
smíða tvö gufuskip í Ncw London í
Connecticut-rlki, í Bandarlkjunum,
sem verða jafnstór og „Oceanic",
því þau eiga að taka upp, fullblaðin,
rúm í sjónum er jafngildir 33,000
ton«.
þetta nýja skiptröll, „Celtic",
er rétt 700 fet á lengd, 75 fet á
breidd um miðskipsbita, og 49 fet á
dýpt. Eftir vanalegri skipamæl-
ingu er það 20,880 tons, grost, en að
frádregnu vélarúmi o. s. frv. telst
það aö bera 13,650 tons. „Celtic"
er fáeinutn fetum styttri en „Ocean-
ic“, en cr 7 fetum breiöari. „Celtic"
er fyrsta skip sem mælist yfir 20,-
000 tons, grot8. það gekk alveg
slysalaust að hleypa skiptrölli þessu
af stokkunum, en það má nærri geta
hvíllkan útbúnað þurfti til þess og
hvílíkt verk er að smíða annað eins
skip og þetta. Stálplöturnar í ytri
klæöning skipsins eru 1,392 að tölu,
eru 30 fet á lengd að meðaltali, 5
fet á breidd, 1J þuml. á þykt og
vógu sumar 4 tons.
1 skipinu eru 9 þilför (decks),
og allur botn þess er tvöfaldur. þótt
gat kæmi á ytri klæðuinguns, þá
flyti skipið eftir sem áður og lœki
ekki. Skipið er ákafiega sterkbygt
að öllu leyti. Vólarnar hafa þeir
Harland & Wolff smíðað sjálfir, og
eru þær það sem neínist „fjórþenzlu"-
! vélar. Gufustrokkar (cylinders)
vélanna eru 33,47681' og 98 þum).
að þvermáli að innan, og gufan er
leidd 1 vélarnar frá 8 kötlum, sem
| eru 19J fet á lcngd og 15 ft. 9 þuml.
' að þvermáli hver, en gufuþrfstingur-
|inn á þeim er 210 pund á hverjum
ferhyrnings þuml. af yfirborði þeirra.
A skipinu er útbúið pláss fyrir
12,859 farþega ( alt, en skipshöfnin
. er 335 menn að auk. Af farþegun-
j um verða 347 fyrstu káhetu farþcg-
j ar, 160 annarar káhetu farþegar, og
2,352 þriöja farrúms farþegar.
Lesendum vorum til fróðleiks
setjum vér hér skrá, er sýnir stærð
Jnokkurra stærstu farþegaskipa sem
bygð hafa verið. Tonnatalið i
skránni er gross tons skipanna, þ. e.
rúm það sem katlar, vélar o. s. frv.
tekur upp er ekki dregið frá. Skrá-
I in hljóðar sem fylgir:
Lcngd fireidd Dí pt
Sklpwmfn. Ft þ Ft J> Ft þ Tonn
Gr. Eastern...... 601 0 82 8 48 2 18,915
Britannic........ 468 0 45 2 38 7 6,001
Cíty of Rome..... 600 0 52 3 37 0 8,144
Alaslca.......... 520 0 50 0 38 0 6,400
! Etruria......... 520 0 57 3 38 2 7,718
: Paris........... 560 0 63 2 89 2 10,500
■ Teutonic........ 582 0 57 8 39 2 9,984
j Furst Bismarck .. 520 0 57 6 38 0 8,874
La Touraine...... 540 0 56 0 3-4 6 9,209
Campania......... 620 0 66 0 43 0 12,950
KaiserWiih. dev G 648 0 66 0 43 0 14,349
Oceanic.......... 705 6 68 0 49 0 17,274
Deutschland...... 686 0 67 0 40 4 15,500
; Celtic.......... 700 0 75 0 49 0 20,880
Reynsla bonda nokkurs.
ÞJÁÐIST SVO ÁKUM SKIFTI, AFLKIÐ-
INU AF BTLTU.
i í li&nfl veiklaöa ástacdi settist La
Grippe að I honum og var nærri
J>vl búið aö leggja hann I gröfina.
Mr. William Silver er nafnkunn-
1 ur bÓDdi, sem býr nftlægt Hemford,
N. S. Hann hefur 4 æfi sinni 4tt við
mikil veikÍDdi að strlða, en nú, fyrir
verkanir Dr. Williams’ PÍDk Pills,
nýtur bann beztu heilsu. Viö frétta-
iritars, sem nýlega átti tal viö Mr.
Sílver, fórust honum orð 4 pessa leið:
—„Eg er nú 4 62. árinu, og mér er
óhætt að segja, að heilsuleysi mitt
byrjaði þegar eg var & sextánda ér
inu; pé datt eg af hestbaki og metdd-
ist á einhvern hátt í hrygnum. Eftir
pað var cg ætið bakveikur og settiat
þar að alls konar vesæld þvl meira
sem eg eltist. S :m bóndi varð eg
stöðugt að vinna erfiða vinnu og oft
aí vera úti I illu veðri. Loksins bætt-
ist meltingarleysi við bakveiki mfna.
og með þvl pað hafði áhrif á matar.
lystina, pá tálguðust af mér öll hold
Svo fyiir fáum árum slðan fékk eg
la grippe, sem svo snerist upp í
lungnabólgu. Fjölskyldu Jækninum
tókst bó aó lækna mig af benni, en t
sex mánuði gat eg ekki komið út fyr.
ir hús dyi, og ekkert var hægt aö
gera til pers eg fengt fulla krafta
aftur. Loksins leitaði eg annars
læknis, en árangurslaust. Eg reyndi
fjóra lækDa áður en eg gafst upp, eu
1 stað pess að fá bata fór mér stöðugt
hnignandi. Nálægt átján mánuðum
var Jiðið fré pvl eg fyrst veiktist af
la grippe og allan pann tlma gat eg
ekki snert á neinni vinnu. Allur lík-
aminn virtist farinn og taugarnar bil-
aðar. Degar gott var veðrið fór eg
dálltið út, en pá varð eg svo yfirfall-
inn af máttleysi og svima, að eg ætl-
aði ekki sð komast inn aftur. Einu
sinni spurði nágranni minn mie, hvers-
vegna eg ekki reyndi Dr. Williams’
Pink Pills, mér datt pá I hug, að petta
væri reynandi og fékk mér sex öskjur
af pillunum. Aður en eg var búinn
með pær kom pað I ljós, að eg hafði
par loksins fengið meðal, sem bætti
mér, svo eg keypti meira I viðbót.
Eg hélt áfram að brúka pillurnar I
prjá mánuði, og áður en eg hætti við
pær leið mér betur og eg var hraust
ari en esr hafði verið uro mörg ér.
Öll vesæld, sem stóð 1 sambandi við
la grippe var horfið, og bakið á mér,
sem til margra ára hafði verið svo
aumt, var nú orðið nærri pví eins
hraust eirs og I ungdæmi minu. Slð-
an hef eg oft unnið harða vinnu og
staðið úti 1 illu veðri, en aldrei haft
neitt ilt af pvl, og get óhikað stað-
hæft pað, að Dr. Williams’ Pink Pills
hafa erefið mér heilsu mina og krafta".
Dr. Williams’ Pink Pills lækna
ajúkdóma eins og pá, sem minst er á
hér aö ofan, vegna pess pær mynda
nýtt, efnis mikið rautt blóð og styrkja
pannig hinar biluðu 0£ veikluðu
taugar. Þær orsaka ekki búkhlaup
og veikja pvl ekki eina og önnur
meðöl, heJdur styrkja frá fyrstu inn-
töku til hinnar s ðustu. Seldar bjá
öllum peim, som meðöl selja eða send-
ar með pósti á 50c. askjau eða sex
öskjur á $2 50 með pvl að skrifa Dr.
Williams’ Medicine Co., Brock
ville, Ont.
Aiiir ^
Viija Spara Peninga
Þegar þið þurfiö skó þá komiö og
verzliö viö okkur. Viö höfura alis
konar skófatnað ogveröiö hjá okk
ur er lægra en nokkursstaöar
bænnm. — Viö höfum islenzkan
verzlunarþión. Spyrjiö eftir Mf,
Gillie,
The Kilgour Rimer Go„
Cor. Main &. James St.
WINNIPEG.
Odyr Eidividur.
TAMRAC..............84.25
JACK PINE........... 4.00
Spariö yður peninga og kaupiö eldi-
viö yðar aö
A.W. Reimer,
Telefón 1069. 326 Elgin Ave
OLE SIMONSON,
mælirmeð afnn uýja
Scaadinavian Hotel
718 Maiit Stekít.
Fæði 11.00 & dag.
Anvone sendtng a Bkete.h and deacrlptton m*ý
qulckly ascei’tatn onr optoion free whether aq
ínventlon 1« probabty patentabie. Cotnmunlco-
tlons strictly confldonttaL Ilandbook on Patenti
aentfree. "»l<1est aarency for flecurlng patents.
Patents ».aken through Munn A Co. recetr#
ipccial -rwtice, wtthou t charge, tn the
SciéiUifíc JtmericaB.
A handsomely tllufltrated weekly. Ijargest clr-
cutatton of any Bcientiflo lournal. Term», f3 a
year: four montha, $1. 8óld by all newfldealer*.
MilNN £ Pn 361 Broadmy. NpW YHflf
REGLUR YID LANDTÖKU
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjóra-
inni I Manitobaog Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
beimilisrjettarland, pað er að flegja, aje landið ekki éður tekið,eða sett
til Blðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annara.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa gig fyrir landinu á peirri landakrifatofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrlkis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins I Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboö til pesa að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landið áður verið tekiö parf að borga $5 eða $Jr‘ 'fram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pvl er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla beimilis-
rjettarskyldur stnar með 8 ára ábúð og yrking landsins, og má land
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði & ári hverju, &n fljer-
staks leyfis frá innanríkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti ain-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vera gerð str&x eptir að 3 árin eru liðin, annaóhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að flkoða hvað unn-
ið hefur verið & landinu. Sex m&nuðum éður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion L&nds umboðsmanninum I Ottawa pað, að
h&nn ætli sjor að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann,‘sem kemur til að skoða l&ndið, um eignarriett, til pess að t&ka
af fljer ómak, pá verður hann um leið að afhenda sílkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflytjendur fá, & innflytjenda skrifstofunni I Winni-
peg j á öllum Dominion Lands flkrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestuxiandsin, leiðbeining&r um pað hvar lönd eru ótekin, og allir, sem
& pessum skrifatofum vinna, veitainnflytjendum, koatnaðar Taust, leið-
beiningar og hj&lp til pess að ná I lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvlkjandi timbur, kola og námalögum All-
ar flllk&r reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórn&rlönd innan j&rnbrautarbeltisins 1
Ðriuflh Columbia, með pvl að snúa sjer brjeflega til ritara innanrlkis-
deildarinn&r I Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins 1 Winnipeg eða
til einhverra af Dominion L&nds umboðsmönnum I Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta iengið gefins, og átt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, p& ern púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er að fátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og ýmsum
öðrum félögum og einstaklingum.
196
til að álíta, áð hami hafi okki h&ft mikla trú á sinni
eigin kenningu“.
„t>ér h&fið enn & Dý rétt fjrir yður“, sagði Mit-
chel, sem d&ðist að hiuni hugs inarfræðislegu aðferð
mannsins við að komast að pessari niðurstöðu sinni.
„Mora segir nú, að hann hafi gefið lögreglunni possa
akýrÍDgu regna pess, að honum hafi ekki dottið önn-
ur senmlegri f hug pá I bráðina. Nú heldur hann
pvl fr*m, jÖ morðinginn hafi stolið plaid fötum hans,
hér f Essex stræti, verið I peion til húss peirra Mora-
fet'ga, drýgt glæpinn, og farið sfðan með pau til
baka og látið pau 1 skápinn, par sem hann tók pau“.
„Svo petta er hin i ýja útg&fa af kenningu hans?“
sagði Jim prédikari. „Ljóinandi fallcg saga. Glæpa-
maðurinn biýtur að hafa átt göldrótta fóstru til að
kasta ryki I augu fólks, svo pað sæi ekki skjólstæð-
ing hennar á öllu flakki hans fram og aftur. Svei,
Mora er heigull“.
„Af hverju álítið pér pað? sagði Mitchel.
„Uann hitti naglann á höfuðið 1 fyrstu, en óttast
nú afleiðingarnar af að segja sannleikann“, sagði
Jim prédikari.
„Skýrið petta atriði betur“, sagði Mr. M tchel.
„Eg skal gera pað, pótt eg ætti ekki að vera að
kenna leynilögrcglumanni pessum rtarfa sinn“, ssgði
Jim prédik ri. „En eg skal I petta skifti sýna hon-
um, að eg kann að nota vit mitt. Hlustið nú á!
Hugsum okkur krÍDgumstæðurnar. Mora sagði lög-
regluliðinu, aö morðinginn hefði verið í plaid Jötmn
901
„.Jæja, nú, Jim prédik&ri, hvaða sanuanir h&lið
pér grætt á frakkanum ?“ sagði Mitchel.
„Mér pótti líklegt, að pér fynduð einhverja
blóðbletti & vestinu”, sagði Jim prédikari. „Ef pér
hcfðuð ekki fundið n.úua bletti á pvf, pá hefði kenn-
ing mfn kollv&rpast. En eins og nú er komiö, sjáið
pér að morðinginn hefur fengið stóran blóðblett & sig
fyrir ofan mittið, að Ifkindum í ryskingum slnum við
hinn myrta maun, eftir að hann var búinn að særa
liann. Ef hann hafði verið f pessum frakka, & meðan
hann var að frcinja glæpinn, p& hefði blóðblettur
verið á henum“.
„Það er satt“, sagði Mitchel. „En hann gat
hafa farið úr frakkanum pegar hann sá, að ryskingar
voru 6hjákvæœilegar?“
„Gott og vel!“ sagði Jim prédikari. „Ef svo
hefði verið, pá hefði oýtt blóðið flekkað vestið að ut-
an, og fóðrið & frakkanum hefði drukkið f sig hið ó-
storkna blóð, pegar morðinginn fór aftur f fatið.“
„t>ér hafið rétt að rnæla“, sagði Mitchel. „l>að
er pannig s&nnað, með pessum blóðmerkjum, að
morðinginn var ekki 1 pessum fötum & meðan hann
var að drepa Mora hinn eldri“.
„Alt petta er nú mikið faliega tal&ð, og eg skal
viðurkenna að Jim prédikari hefur komið ineð af-
bragðs röksemdafærslu, að minsta kosti I pessu
máli“, sagði Barnes. „En eg get nú samt ekki séð*
að pað stoði okkur mikið. Við erum ennpá ekkert
n®r því að vita hver œorðinginn er. Við erum
200
fékk B&rnos honurn pær. „t>ér haiið rétl að masla,
Jim prédikari. Bletturinn er á peirri hlið v&sans
sem hlýtur að hafa legið við fötin, er innan undir
voru, og prátt fyrir að léreftið f vasanum er punt, er
alls erginn blóðblettur á hinni hlið lians “
„t>að er undarlegt“, sagði Jim prédikari, sem
kom fast að Mitchel til að skoða vasann. „Hvernig
gerið pér grein fyrir pessu?“
„Eg álít, að eitthvað hafi verið f vasanum, sem
verndaði hina hlið hans fyrir blóðinu“, sagði Mitchel.
„Hver veit noma pað hafi verið hin stolua erfða-
skrá?“
„Ef svo er, hlýtur að vora blóð á anuari hlið
erfðaskrárinnar“, sagði Barnes.
„Ef erfðaskr&in skyldi finnast, og pvíllkur blóð-
blettur vera á henni, hve fallegt staðfestingar-atriði
befðum við p& ekki“, sagði Jim prédikari.
„Við verðum að sannfærast um af pcssu ein-
göngu, cða áu pvflikrar staðfestÍDgar, að hin fyrri
kenning Mora um petta efni hafi verið bin rótta“,
sagði Barnes. „Morðinginn hlýtur að hafa verið I
p^ssum fötnm utan yfir sfnum eigin. En pér hafið
ckki sagt okkur ennpá, hvaða sannanir pér hafið fund-
ið á frakkanum, sem ongir blóðblettir eru á“.
„Þér hafið ekki skoðað vestið“, sagði Jim pré*
dikari. „Hvað sýnir pað?“
„Vestið bætir við sannans festina“, sagði Uarn-
es og afhenti Mitchel pað. „Lltið & hve mikið fóðr-
ið á pví er flekkað af blóði öðrumegin, og hve UtiO
af J>vl hefur drejjið I gegn.“