Lögberg - 20.06.1901, Síða 5

LOGBERG, FIMTUDAGINN 20. JÚNÍ 1901.
5
hef skrifað eru engar ýkjur, jafnyelbetra
en það í raun og yeru er.“
Svo hefur .,Lögberg“ orðið, en vara
má það óþokkamilgagn sig á því, að
skýrsla þessa manns er alreg samkvæm
ýmsum bréfum, ar boriet hafa að vestan
nú upp á síðkastið, um æfi margra ísl.
innflytjenda þar, svo að það hefur sár-
litla þýðingu, hvað Lðgberg þvælir í
gagnstæða átt. Það er orðið þekkt að
þvi að bera ekki sannleikanum vitni í
því sem fleiru.—Ritst.,,
þa8 er hreinn óþarfi að vera aB
eltast vifi sérhvert ósatt atriði i
þessari fáránlegu „þj<58ólfs“-dellu.
En um leiS og vér lýsum yfir, a8
hver einasta staðhæfing í ofanprent-
aöri „þj<58ólfs“-grein er ýmist hel-
ber ösannindi og rugl, e8a þá meira
og minua blandin ósannindum, álft-
um vér rétt aS bendu á nokkur af
(ísannindunum, sem sýnishorn af
staShæfingunnm í heild sinni.
1. Heilbrig8 skynsemi segirhverj-
um hugsandi manni,' a8 íslenzku
blöðin hór vestra hljóti a8 vera
kunnugri hag og kjörum Vestur-
íslendinga 1 heild sinni en ma8ur
sem, eftir eigin frambur8i stnum,
hefur einungis dvaliS hér í tvö ár,
og eins og gefur að skilja eru þau
ekki síður kunnug hag og kjörum
íslenzkra ver.kamanna og annara í
bænum, sem þau eru gefin út í
fWinnipeg), en annarsta8ar. þótt
Lögberg haldi því fram, a8 búskap-
ur só miklu ákjósanlegri staða en
daglaunamanns-staðan — það eru
fleiri íslendingar daglaunamenn hér
í Winnipeg en ættu aS vera e8a
þurfa a8 vera þa8—, þá eru þa8 hel-
ber ósannindi og rugl, að flestum
ísl. verkamönnum—hvað þá flestum
íslendingum, eins og bréfritarinn
heldur fram—líSi illa. Sannleikur-
inn er, a8 flestum ísl. hór í bænum
líður vel. Oss hefur aldrei dottið í
hug a8 neita, a8 innan um sóu til
menn sem lfSur illa, enda er enginn
sá blettur til á hnettinum, sem ein-
hverjir þvilíkir menn finnist ekki —
þótt sú illa líðan só oft a8 kenna
þeirn sjálfum. þa8 eru hartnær
eins margir íslendingar hér í Winni-
peg og í höfuðstaB íslands, Rvík.
Alt ísl. fólkið—eSa þvi nær alt—
sem heima á í Wpeg, kom hingaB
algerlega allslaust fyrir tiltölulega
fáum árum sfðan, en í Rvík standa
menn á gömlum merg og þar er
meginiS af þeim mönnum landsins
samankomnir, sem álitið er aS sé í
beztum stöSum og sé efna8astir. En
J rátt fyrir þetta er óhætt a8 full-
yr8a, a8 íslendingar í Winnipeg, í
heild sinni, eru eins ríkir og lí8ur
að jafnaði betur, en fólkinu í Rvík
i heild sinni. Hin sérstaka reynsla
bréfritarans sannar ekkert, enda
erum vór sannfærSir um að þa8 eru
sjálfskaparvíti — fyrst hann er
hraustur til heilsu—ef hann hefur
einungis vinnu í 5 mánuði af árinu.
Fjöldinn af Wpeg-íslendingum hef-
ur atvinnu árið um kring, og vinnu
er þvínær ætíS hægt að fá annat s-
staðar í fylkinu, eða í nágrenni viS
það, þégar vinna fæst ekki hér.
2. Brófritarinn gengur vafalaust
með „þjóSólfs“-gleraugu, því honum
ber ekki saman við aðra Isl. austan
yfir hafi8, sem hingað hafa komið
og hafa einmitt lýst yfir því opin-
berlega, að fólki8 hér sé frjálslcgra
og komið úr „kútnum,“ sem það var
í á Islandi—og fjöldinn er þar enn
í. þa8 er meiri ástæða til að taka
or8 þeirra manna trúanleg, en orð
þessa skugga-sveins „þjóSólfs", aum;
ingja, sem ekki þorir a8 koma fram
í dagsljósið og setja nafn sitt undir
það, sem hann er a8 rugla. þa8 er
annars talsverð mótsögn |í þv(, að
menn sem einungis vinna 5 mánuði
af 7, séu í ;,kút“ af þrældómi!
3. þaS lem bréfritarinn segir um
húsakynni ísl. hér er rugl og ósann-
indi yfir höfuð. Fjöldamargir ísl.
eiga sjálfir húsin, sem þeir búa í, og
þau eru yfir höfuð langtum betri og
heilnæmari en hús manna af sömu
stéttum á íal. Margir ísl, sem búa
í leiguhúsum, borga 10 til 15 doll.
um mánuðinn fyrir ný, falleg hús,
með 5 til 7 herbergjum í, og nokkr-
ir borga 15 til 25 doll. um mánuð-
inn. Ef bréfritarinn hefBi nokkuð
fea8ast um heiminn, þá hef8i hann
rekið sig á, aS „veggjalús" er víðar
en 1 Wpeg í gömlum, illa hirtum
húsum. Bréf hans er fjdlra af and-
legri „veggjalús“ og öðru „illþýði"
en nokkur leiguhúss-hjallur hór í
bænum.
4. þá er hjal bréfritarans um
læknana hér lúsarlegt og villandi.
þa8 er ekki lagBur skattur á bréf-
ritarann e8a aðra til a8 borga lækna-
stéttinni hór, eins og á sér staS á
Islandi, svo læknar hér hljóta að
setja hærra fyrir starf sitt. þeir
einir borga því læknunum sem þurfa
þeirra við. Og me8 því læknar hér
hjálpa ætí8 fjölda af fólki sem ekki
getur borga8, þá lendir lækna-kostn-
a8urinn á hina ríkari—þá sem borga.
Læknar hór spyrja ekki a8 því fyr-
irfram hvort sá, sem þeirra vitjar,
geti borgað þeim; þeir bara fara.
Og þeir vitja sjúklinga sinna á
hverjum degi e8a oftar, ef þeir álíta
þess þörf, án tillits til hvort þeic
muni fá nokkra borgun e8a ekki.
það sýnir ráSaþrot brófritarans, að
vera að hafa annað eins á hornum
sér og vitjunarfer8ir læknanna.
Hefði hann vilja8 vera sanngjarn
og segja eins og er, þá hefði hann
geti8 um hina ágætu spítala hér,
sem fátækt fólk fær fría hjúkrun
og læknishjálp á.
5. })4 eru þaS ekki síður illgjörn
og ástæðulaus ósannindi sem bréf-
ritarinn segir um lsl. lögmanninn
hér. Hann skrifar heil bréf fyrir
50 cts. og sinnir oft allskonar kvabbi
fyrir lítið eða ekkert. það er á-
kveSið me8 lögum, hvað lögmenn
mega setja fyrir hvað eina. Bróf-
ritarinn segir, a8 eftir þvl sem hann
hafi komist næst, setji ísl. Iögma8-
urinn hvert orð, sem hann tali fyrir
aðra, á einn dollar! Jæja, þetta er
sýnishorn af því hvað nærri hann
hefur komist sannleikanum í öðrum
efnum, og nefnd staðhæfing hans er
haug&lýgi.
6. Ámóta við síðastnefnda 3ta8-
hæfingu brófritarans er það sem
hann segir um að vera í söfnuði og
sækja kirkju. Hver borgar það
sem honum sýnist, og þeir sem ekk-
ert geta borgað, eða ekkert vilja
leggja til, láta það vera—og eru
samt velkomnir.
Bréfritarinn segist mundi óðara
fara til ísl. aftur ef hann gæti það,
og að hann vildi heldur vera þurfa-
maður heima á ísl. en daglauna-
maður 1 Wpeg. því reynir hann
ekki að gerast bóndi hér, í sta8inn
fyrir að vera að výla framan í
„þjó8ólfs“-ritstjórann og rita ósann-
indi héðan? Ekki svo sem „þjó8-
ólfs-“ritstjórinn mundi hjálpa bréf-
ritaranum, þó líf hans lagi við.
„þjóSólfs“-ritstjórinn og aðrir á ís-
landi, sem eru andvígir að fólk
flytji hingað, ættu þó einmitt a8
hjálpa þessum bréfritara og öðrum
þvllíkum mönnum hér til að komast
heim aftur, eins og Vestur-ísl. hjálpa
fólki á íslandi, sem óánægt er með
kjör sín þar, a8 komast hingað.
Vestur-íslendingar mundu sfzt sjá
eftir þessum óánægðu mönnum, því
þeir eru hvorki sjálfum sér nó ö8r-
um hér til uppbyggingar. Vér er-
um meira a8 segja vissir um, að ef
þessi brétritari gæfi sig fram og
bæSi hina ísl. verkamenn í „kútn-
um“ að hjálpa sér til að komast
heim á hrepp sinn, þá m«ndu þeir
gera þa8. Nokkrir verkamenn hér,
sem séS hafa ritsmíði hans í „þjó8-
ólfi“, hafa tjáð sig fúsa til a8 skjóta
saman fé í því skyni. Gefi hann
sig fram, og þá skulum vér mæla
me8 samskotunum og erum vissir
um, a8 nóg fó fæst á stuttum tíma
til að koma honum til íslands.
„EIMREIDIN"
fjðlbreyttasta og skemtilegasts
tímaritið 6 lslenzku. Ritgjðrðir, mynd-
ir, sögur, kvæði. Verð 40 ots. hvert
hefti. Fæst hj& H. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
Rat Portage Lumtier Go„
Teleph. 1392.
LIMITED.
% x 8 — Shiplap, ódyrt $18.50
1 x 4 —No. 1.......... $15.00
Jno. M. Chisholm,
Manftffer.
(fyrv. Manager iyrlr Dick, Bftnning k Co.)
Gladstone &
Higgin33tr„
The United States
Cream Seperator
Giftinga-leyflsbréf
selur Magnús Paulson breði heima hiá
sér, 660 Ross ave. og & skrifstofu
Lögbergs.
Með nýjustu umbótum; ódýrust; sterk
ust; áreiðanlegust; hægust að hreinsa;
nær öllum rjóma og er eins létt eins og
nokkrar aðrar. Hvar annarstaðar getið
þið fengið skylvindu, sem aðskilur 17J
gallónur á klukkutímanum, fyrir $50?
Hvergi. Hún endist helmingi lengur en
flestar aðrar, sem taldar eru jafn góðar.
Hjóltennurnar innilukturjsvo þær geta
ekki meitt börnin. Það er einungis tvent
í skálinni, sem þarf að þvo. Þið gerið
rangt gagnvart sjálfum ykkur ef þið
kaupið skilvindu áður en þið fáið
allar upplýsingar (Catalogue) um
QanadianJ^acific Rail’y
Are prepared, with the
Openiog of.............
“The United States“
hjá aðal umboðsmanninum i Manitoba
og Norðvesturlandinu:
Wm. Scott.
206 Pacific /\ve., Winnipeg.
Bayleys’ Fair.
“FÍREWORKS
CRflCK BflNk"
Þá erum vér nú komnir hér aft-
ur. Allir vilja vafalaust halda
uppá þann 24. Til þess að geta
það, þarf ekki annað en koma
hingað ; vór höfum alt sem til
þess þarf.
------Navigation
MAY 5th.
To offer the Travelling Public
Holidag
■ ■
Via thc.^
Great Lakcs
Steamers
“ALBERTA“
“ATHABASCA”
“MANITOBA”
Will leave Fort William for Owen
Sound every
Rockets. Roman Candles, Pin
Wheels, Mines, Snakes, Rag
time Frogs, Balloons, Common
Crackers, Fire Crackers og
hundruð af ððrum tegundum,
fyrir hér um bil hálfvirði á móti
því sem það kostar annarstaðar.
Búðin opin allan föstudaginn.
Komið við að Bayleys Foun-
tain þegar þér eruð á ferð niður
. í bænum. Bregðið yður inn og
fáið yður hressandi Sval&drykk.
Ýmsum tegundum úr að velja.
TUESDAY
FRIDAY and
SUNDAY
Connectjons made at Owen Sound for
TORONTO, HAMILTON,
MONTREAL
NEW YORK
AND ALL POINTS EAST
Baylev’s
For full information apply to
Wm.STITT, C. G. JTIGPHER60H
CT o 11* Asst. Gen. Pass. Agent. Gen.lPass, Agfc
■ 11 ■ WINNIPEG.
259
XIII. KAPÍTULl.
DAL-LILJAN.
Dauði Samúels sleipa vakti ekki mikla eftirtekt.
B:öðin skýrðu frá, að „llk glæpamanns nokkurs, „sem
lögreglan hefði þekt mjög vel,“ hefði fundist 6 einu
stræti borgarinnar 1 gærkveldi. Hann var kallaður
Sxmúel sleipi, og hnlfstunga 1 hjartað virðist benda
til, að hér sé um morð að ræða, en hinn seki hefur
enn sem komið er sloppið hj& að vera tekinn fasfur;
og það virðast engar likur til að morðinginn finnist,
með þvl lögreglan hefur ekki hina minstu hugmynd
um hver hann er.“ Þetta var alt og sumt, og þessi
stutta fréttagrein var til uppfyllingar tveimur d&lk-
um í einu blaðinu, d&lkum, sem varið var til að
fræða lesendurna um allskonar ógeðslega sm&muni f
aambandi við hjónaskilnaðar-m&l nokkurt, milli hjóna
sem &ður höfðu verið almenningi ókunn.
En dauði Samúels sleipa hafði samt mikla þýð'
ingu 1 augum Mr. Mitchel’s. Honum hafði geðjast
fremur vel að Samúel sleipa, þr&tt fyrir æfiferil h&ns,
þvl Mitchel hafði fundist Samúel glaðlyndur og
fremur skemtilegur fólagi. Auk þess var Mitchel
s&nnfærður um, að Sam. hefði verið einlægur 1 að
$etla sér að aðstoða hann og að honum hefði hepn-
262
var drepinn," sagði Mitchel. Mig minnir að þér
segðuð mér, að þór þektuð þ&?“
„bekki þ&?“ &t skenkirinn eftir. „J»ja, eg
þekki þ& ekki, þ& þekkir enginn þ&. Svo þér hafið
þá gefið bendingu minni gaum?“
„Eg skil ekki til fuHs hv&ð þér meinið!“ sagði
Mitchel.
„Ó, eg held nú samt að þér skiljið það,“ sagði
skenkirinn. „Eg gaf yður nokkurskonar bendingu
um, að það væri hægt að kaupa þ& pilta fyrir pen-
inga, eða gerði eg það ekki? ‘
„Ó, nú skil eg yður,“ sagði Mitchel. „J&, þór
hafið rétt að mælal Eg hef verið að hugsa um orð
yðar, og eg hef komist að þeirri niðurstöðu, að þeir
hafi gort þetta með sór fyrirfram. Eius og þér vitiö,
hafði Mora ekkert tækifæri til að tala við menn
þessa eftir að kunnugt varð um morðið, svo eg í-
mynda mér að hanu hati kent þeim ,rullur‘ þeirra
fyrirfram.“
„Heyrið mér!“ sagði skenkirinn. „bér sögðuð
mér um daginn, að þér væruð enginn leynilögreglu-
maður. En eg segi það satt, að þér ættuð að vera
það. Dór eruð slyagur, þér eruð þ&ð. bór hafið
getið alveg rétt I sk&pana.“
„bakka yður fyrir,“ sagði Mitchel. „Mergur-
ir.n m&lsins er þessi: Maður, sem jlætur kaupa sig til
að ljúga, er einnig f&anlegur til að segja sannleik
ann fyrir peninga.“
„Þotta er satt, þ&ö er &ð segja of nógu h&tt or
255
„Hvað þér eruð þó fljótur til að fleygja fr& yð-
ur fallegu kenningunum yðar viðvlkjandi hinum
unga Mora,“ sagöi Mitchel.
„Alla ekki,“ sagði Barnes. „Eg segi einungis,
að þessi si? asta kenning mln geti verið rétt. Eg
&lit hana mjög ósennilega. En við megum ekki
gleyma þeim sannleika, að þessi maður hafði tæki-
færi til að fremja glæpinn.“
„Hvernig það?“ sagði Mitchel.
„Ein kenningin sem Jim prédikari hélt fram við
yður var sú, skilst roér, að morðinginn hafi get&ð
verið einhver vanalegur glæpamaður, sem hafi fyrat
stolið erföaskr&nni, i því skyni aö nota hana til að
hafa út peninga, en hafi siðan drepið Mora gamla til
þess að hún skyldi ganga i gildi.“
„J&! Pað var ein kenningin,“ aagði Mitchel.
„Haldið &fram!“
„Dvi næst vitum við, að morðinginn var i visa-
um fötum, sem ef til vill voru tekin i húsinu i Ess-
ex-stræti og siðan l&tin þ&ngað aftur.“
„Eg fylgist með þvi, sem þér eruð að segja,“
sagði Mitohel. „Haldið &fram!“
„Jæja, eftir þvi sem Jim prédikari s&gði, og
eftir því sem Samúel sleipi j&taði sj&lfur, þ& &tti hann
(Sam.) heima i húsinu I Essex-stræti. bess vegna
segi eg, að hann hafi haft tækifærið.“
„betta er mjög góð röksemdafærsla, Mr. Barn-
es,“ sagði Mitchel. „betta atriði er þess vert að
athuga það, Jiegar við höfum meiri tima. En hiu