Lögberg - 29.01.1903, Blaðsíða 2

2
Mannúð AbrahamsLincoln.
(.Eftir G. A. C.)
Eftir mitt sumarið 1861 varði
Abraham Lincoln {>vf nær hverri
stund, 8em hann var vakandi, á skrif-
stofu sinni. A öðru lofti í vesturrnda
Hvfta hössins var búið, en í austur-
endanum voru starfatofur. Skrifstofa
forsetans var að sunnanverðu og s&st
vel paðan út yfir Potomac-fijótið.
lsaac N. Arnold segir: „Skrifstofu-
munirnir í herber^i þeasu voru, stórt
eikarborð með klæði á; f>að sneri suð-
ur og; norður, og nmhve tis þ ið sat
riðaneytið fjegar f>að hélt futdi sfna.
Nálægt enda borðsins, pg milli
tve^ja plupga, stóð annað bo.-ð. Vest-
an við f>að stóð stúr brfkastól'. !>&r
s it forset’nn þegjar hann var að skrifa.
H&tt skrifborð með hólfum fyrir papp-
fra og skjöl stóð upp við suðurvegg-
inn. Vanalega var engar aðrar bæk-
ur að finna f herberginu en biblfuna,
lagasafn Bandarfkjanna og eintak af
Skakespeare, Þar voru nokkurir
stólar, tveir >ofar fóðraðir með h&r-
dúk, og & vegguum hangdu prfr upp.
drættir, sem hreyfingar og afstaða
hersins var markað &. Yfir arinhill
unni var gömul og upplituð mynd af
Andrew Jackson og önnur rýrri af
John B'ight. Dyr voru & stofunni
inn t skrifstofu ritarans og aðrar út f
ganginn, sem 1& eftir loftinu fr& aust-i
til vesturs. Klukkustrengur, sem
nlði inn í skrifstofu ritarans, var rétt
hj& sæti forsetans; og við dyroar út f
ganginn sat vikadrengur til pess af
taka & móti gestum og færa forsetan
um nafnspjöld þeirra.
Gestir þessir voru menn og kon
ur af öllum mögulegum stéttum,—
e nbættaumsækjendur, sem fór fækk
andi eftir því sem embættin skipuð-
ust; stjórnm&lamenn inuan þ’ngs og
utan; menn, sem vildu f& einkarétt.
indi til að leggja hernum ymislegt til
or/ms störf í sambaDdi við hann;
liðsforingjar, sem vildu l&ta flytja sig
npp f hernum eða fela sér sérstök
störf; óbrotnir liðsmenn, sem höfðu
þ& barnslegu trú, að forsetinn bæði
vildi og gæti veitt þeím það, sem
þeim hafði annars staðar verið neitað
um; foreldrar, konur og koauefni að
b’ðja hj&lpar eða vægðar hinum veiku,
stsrðu eða ógæfusömu; og enn annnr
flokkur mactia engu slður ftkafir og
nærgöngulir; sem höfðu furdið upp
ýms r&ð til að gera maunfallið í liði
suananmanna enn þ& skæðara o g
vildu selja forsetaoum leyndarm&l
þessi. Þótt eirihverjum maoni, sem
eitthvert nýtt vopn hafði fundið upp,
væri neitað um aheyrn hjá yfirvö d-
unum,.þ<i var L'ncoln ætíð boðinn og
búion að veita þe'm &heyrn, þvf hann
hafði mjög gó'an skilning & öllu
þesa kouar og reyndl oftar eo sjaldo-
ar byssurnar sjalfur. Slfkir upp-
fund dngamenn voru því foisetar um
fremur td skemtunar en leiðinda, enda
leíddi þessi hans athygli til umbóta f
meir en einu tilfelli.
Hdun kom-t æfinlega við yfir
bigindutn annarra.
Ót-ljHndi nefcdir marna f alls
k >uar eniidagjörðum leituðu fundar
forsetacs. Margir komu til bans f
byriun strfðsins td að krefjast þess,
að öllum þrælum yrði tafarlaust veitt
frelsi. Þessh&ttar var einatt örðugt
viðfangs og hefði komið forsetanum 1
bobba nema fyrir hans fr&bæru fyndni
eða með þvi að segja sögu, sem hljóð-
að gat upp & mil það, sem fyrir 1&.
Hér m& benda 6 svar hans til prest
fr& Ohicago, sero fóru þess & leit, að
hann gæti út skipun um þrælafrelsi.
Hann lét þ& lúka m&li sfuu og sfðan
spurði b&nn:
„Heyrið þér nú, herrar mínir;
geti eg ekki l&tið Suðurrfkin hlyða
grundvallnriögnm B mdar.'kjanna,
hvernig & eg þá að geta l&tið þ i
h /ða forsetaskipun? Mundi ekki
hðimurinn brosa að því og segja, að
það væn jafn þyðingar lltið eins og
þó pifinu banrraði hnlastjörnuuni að
fara leiðar sinnar?-4
Þessu g&tu ekki prestarnir svar-
að, en einn þairra ssgði:
„Herra forseti, það, sem við ber.
uu) bér fram, er boðsk«pur til yðar
LÖGBERG, 29 JANÚAR 1903.
fr& vorum himneska föður, sem byður
yður, herra forseti, að opna hlið þræls-
haldsine, svo að þrælarn’r verði frj&ls-
ir. Já herra minn, þetta er skipun
fr& vorum himneska föður.“
„Getur verið, herra minn, að svo
sé,“ svaraði forsetinn viðstöðulaust;
„þvf að eg hefi hugsað mikið um mftl
þetta nótt og dag svo vikum og jsfn-
vel mánuðum skiftir. En sé það,eins
og þér segið, boðskapur til mfn fr&
hinum himneska föður, er það þ&ekki
d&lftið einkennilegt, að Hann skyldi
l&ta boðskspinn fara um í Chioago?-1
Prestarnir fóru leiðar sinnar sorg-
bitnir, og eftir svar þetta gerðu þeir
sér litla von um, að þrælarnir ættu
| tnikils að vænta hj& Lincoln forseta
Ea það, sem þcir fóru fram &, hafði
hanu m&nuðum &ður ákveðið að gera,
og n&lægt h&lfum m&nuði sfðar gaf
hann skipunina út. Flókin spurning
og fyndni frelsaði hann fr& því að
opinbera ætlun sfna fyr en hans tfmi
▼ar kominn.
l>eir, sem hj&lpar leituðu fyrir
sig eða aðra, komust fljótt að þvf,
hvað góðhjartaður hann var og hvern.
’g bsnn fyJtist strax meðaumkvun
með þeim, sem bágt áttu. Það, sem
menn minnast helzt, er þegar hann
ver beðinn að n&ða hermenn, sem
dæmdir höfðu verið til líflds fyrir
liðhlaup í bókum og blöðum og f
nAnnaminoum er krökt af frásögnum
um afb’Otamenn, sem ftttu meðaumkv-
un og n&ð-forsetans lff sitt að þakka.
„Hljft eg að skjóta eÍDÍelduÍDgs dáta
sem gerist liðbl*upi,“ skrifaði hann
við eitt tækifæri,^þegar eg má ekki
snerta eitt hftr & höf'’i hinna slægu
æsingamanra, sem ginna hann til að
8trjúka?-‘ Pað mfttti heita ómögu-
legt fyrstu m&nuðina af embættistfð
hans að f& hann til að staðfesta lffl&ts-
dóm fyrir liðhlaup; og alt til enda
ógnaði honum að taka unga menn af
lífi fyrir þ& sök. „Mig langar til að
veita fyrirgefning f m&li þessu,“ rit-
aði hann & skjöl, sem nú eru f skjala-
safni herm&ladeildarinnar, „og eg bið
dómara hersins að gera mér þann
greiða að lofa mér að vita, hvernig
það & að gerast.“ Þegar hmn gat
ekki bygt fyrirgefning sína & öðru,
þá notaði hann það, hvað ungir menn
væri. „Hún móðir hans segir hann
é ekki nema seytj&n ára gamBlt,*-
gaf haDn einu sinni s«m ftstæðu. O >
f öðru skifti veitti hann dreng full-
komna fynrgefuing vegna þess hvað
ungur bann var. í einu tilfelli vissi
hann ekki, hvar hinn dæmdi maðuj
var, og þ& sendi hann hraðskeyti til
fjögra hershöfðingja og bannaði að
fullnægj* dómnum.
Samband af spaugsemi og við-
kvæmni kom einatt fram hjft forset-
anum þegar hann var að beita n&ðun-
arvaldi sfnu. Ford rfki stjóri fr&
Ohio kom til Hvíti hússins kveld eitt
haust ð 1862 til ákveðins stefnumóts
við forsetann. í húsdyrunum varð
fyrir honum ung stúlka, s 'in var svo
grá’bólgin og sorgmedd, að hann s&
strax, hð hún fttti meira en lltið b&gt.
Ford stóð við til að vita hvað að am-
aði. Siga hennar var um föður og
móð irl 'US systkin, sem komið höfðu
fr& Þyzkalandi og suzt að 1 Vestur
rfkjunum. Þagar strlðið byrjaði
hafði bróðirinn gengið í herinn. Síð
ar hafði hann leut f illum féiagskap
og strokið, og afleiðingarnar orðið
hinar vanalegu—hsnn n&ðst og verið
dæmdur til liflftts. Systirin var vinnu-
kona og varð að f& l&naðt peningt til
þess að kom-st & fund forsetans og
leita & náð;r band. 1 tvo daga hafði
hún reynt að nft fundi h ins ftranguis-
laust og nú hiifði vinr.ufólkið skipað
heDDÍ & burt.
„Komið þér með mér,“ sagði
Ford eftir að stúlkau htfði lokið sög
nnni, „og eg skal vita, hvort nokkuð
er hægt að hjftlpa yður.“ Að þvf
búnu leiddi hann hana upp & loft og
fram fyrir Abraham L’nc >ln. „Uerra
forseti,“ sagði Ford eftir að þeir höfðu
heilsast, „eg verð að biða með erindi
mitt þangað tif þér httið heyrt sög-
una, sem siúlkau sú arna hefir sagt
mór.‘'
Emcoln forseti settist niðar við
borðið sitt, hlyddi þegjandi & sögu
ðtAjkunuar, athugaði sföan vandleg«
fyrirgefningarbænarskrftna, sem hún
rétti að honum, og sem nokkurir
kunningjar bróður hennar höfðu skril-
að undir. Að þvf búnu virti hann
fyrir sér gr&tbólgna andlitið og slitnn
fötin stúlkunnar, sem bftru vott um
fítækt.
„B i.rnið gott,“ sagði hann alúð
'ega; „þér hafið ekki haft neinn með
yður til að fylgjt mftli yðar. Eg trú
þvt, að þér sé ið góð stúlka og segið í
sannleikann, og“ — með áherzln— j
,.þér aangið ekki með krfnólfn: Eg
skal frvlsi hann brÓ*'ur yðar“.
Svcna komu fram kærleiksveik
Abrahams Lincoln. t>að var eins og |
hann sæi inn f mannlegt hjarta. Hann j
vissi því vanslega, hvort menn og
konur sögðu honum satt eða ekki.
Hinn hafði æfinlega yndi af kærleike-
verkum, þar sem honum fanst þau
•iga við og þeim varð við komið. Að
lftta gott af sér leiða var honum miklu
meira virði en forsetaembættið, sem
hann hafði hlotið.—Sncckss.
Dánarfregn.
í bréfi dagsettu 24. _Okt. þ. &.,
bsrst mér frft gamla landinu lát móð-
urminnir elskulegrar M-irfn Gfsla-
dóttur (sk&lds fr& Skö'ðum f Reykjs-
hveifi f Þingeyjarsýslu) og Guðrúnar
dóttur síra Jóns Dorsteinssonar í
Reykjablfð, systur listamannsins al-
þekta Arngrfms G'slasonar. Hún
hinn 10. September s. 1. þft 64 fira
gömul, að heimili sfnu Mtðfirði á
Langanesströndum. Hún eftirskilur
mann sinn (föður okkar systskinanna).
J 5n Jóosson frá Skútustöðum við
MývatD, og af 11 börnum, sem þeim
varð auðið í hjónabandi sfnu, eru nú
6 & lffi og þar af 5 heims.
I>ó undarlegt sé, þá hefi eg eigi
getaðséð, að lðts þessarar sannnefndn
merkiskonu hafi verið getið f blöðun-
ura, sem þó venjan er til, og fyrir þvi
bið eg nú hér með hinn heiðraða rit-
stjóra Lögbergs að gera mér þá þægð
a>' taka d&narfregn þessa upp f blað
s tt.
Selkirk, 14. Des. 1902.
•SOLVBIG BJARNASON.
______m m___________. /
Anægja móðurinnar
Er aO vita börnin nín glöö og heilbrigö.
öllum mæðrum þykir undur vænt
um nð sjft börnin sfn vel útlítandi og
við góðí heilsu, en þvf miður er mörg
móðirin sem ekki færir sér f nyt þau
meðöl 8em h>fa góðar afleiðingar.
Þogar börn etu óró'eg þft hættir mæðr-
um við að gefa börrmnum „svæfandi
meðöl“, f þeirri von að það geri þeim
goit—en sem er algerlega þnð gagn-
stæða, þar sem svæfandi meðöl eru
vanalega eitruð og f mesta mftta vara
söm. Bsby’s Own Tablets ættu ætíð
að ver» við hendina, þvf þær læknn
bæði fljótt og vel ail* smftkvilla ft
bðruutn. Reynd nióðir brúkar þese-
ar Tablets og þe m sem brúkar þær
reynast þær ftgætlega. Mrs. S. M.
Black, St Peter’s, N. S , segir: „Eg
hefi brúkað B by’s Own l'ablets við
fiestum kvillum sem börn mfn ha'a
þjftðst af, og hafa þ'-r r reynst betur en
nokkur önnur meðöl. Engin móð r
ætti að vera ftn þeirra.“
Dessar T«b'ets eru góðar fyrir
börn & öllum aldri og eru hæitulausar
jafnvel þó gefnar séu nýfæddum
börnum. Se'dar 1 öllum iyfjabúðum
fyrir 25 cts. askjan eða sendar með
pósti fyrir sarna verð með þvf að
skrifa Dr. Williams’ Medicine Co.,
Brookville, Ont. Sendið nafn yóar ft
póstspjaldi og skulum við þ& senda
yðnr uytsama bók um meðferð & ung
börnum.
Thos. H. Johnson,
íslenzkur lðgfræðingur og mál-
færslumaðar.
Skkifstopa; 21ö Mclntyre Block.
UtanIskki f t: P. O. tx 418.
Winnipeg, Manitoba.
VIPURI VIDURI
EIK, ft
JAOK PIXÉ \med 'œ9sta verd>-
POPLAR J
IH’.J. WELWOOD,
Cor, Princess & Logan. ’Phone 1691,
WINNIPEG MACHINERY &SUPPLY CO.
179 NOTRE DtME AVE. EAST, WINNIPEC
Heildsölu Véla-salar
Gasplln-viBlar
Má sérstaklega nefna.
Handa
B œ n d ft ni.
SKRIFIÐ OSS.
Alt sem aíl þarf til.
“EIMREIÐIN”
fjölbreyttasta og skemtilegasta tíma-
ritið á íslenzku. Ritgjörðir, myndir,
sögur, kvæði. Verð 40 cts. hvert
hefti. Fæst hjá u. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
C. P. BANNING,
TIL NYJA ISLANDS. J
Ein8 og undHnfarna vetnr hefi eg
ft heDdi frtlksflutninya ft milli Winni-
peg og íslei dmgttfljóts. Ferðum
verður fyis> um siun hftttnð á þetsa
leið:
D. D. S., L. D. S.
TANNLŒKNIR.
411 Mclntyre Block, Winnipkg-
TRLKFÓN 110.
QDEENS HOTEL
QLENBORO
Beztu máltíðar, vindlar og vínfðng.
W. NEVENS, Elgandl.
Llllll
er.stimplað með skýr-
um stöfum á sérhvern
vindil. Enginn er
ekta án þess. Veri
vissir um að fá þá
þannig.
Búnir til af
Geo. F. Bryan k Co.
WINNIPEG.
Forðaáœtliin
milli Nýja Islands og W.peg
Sleðinn leggur á stað frá 605 Ross
ave. kl. 1 hvern sunnudag og kemur til
Selkirk kl. 6; fer frá Selkirk kl. 8 á mánu-
dags morgha og kemur til Gimli kl. 6 að
kv.; fer frá Gimli á þriðjud.m. og kemur
til Xcelandic River kl. 6. Fer frá lcel.
Itiver í bakaloið kL 8 á fimtudagsm. og
kemur f il Gimli samd.; fer frá Gimli kl.
7 80 á föstudagsm. kemur til Selkirk kl.
6 sama kv,; laugardag kl. 8 frá Selkirk
til Winnipeg,— Hra. Runólfur Benson,
er sleðann keyrir,er að finna að 605 Ross
ave. á laugard. og sunnud., og gefur
hann allar nauðsynlegar upplýsingar
ferðalaginu viðvíkjandi. Engin hætta
að fólk tefjist, þar þessi sleði flytur póst-
inn og er skuldbundinn til að vera á á-
kveðnum tíma á hverri póststöð.
Millidge Bros.
West Selkirk.
SEZTUR AÐ
f nýju búðinni
óoo MAIN STREET
NORÐUR.
Frá Winnipeg hvern sunnud, kl. 1 e. h.
„ Selkirk „ mftnud. „ 8 f. h.
„ Gimli „ þriðjud. „ 8 f. h.
Kemur til laletd.flj. „ „ 6 e. h.
SUÐUR.
Frft fsl.fljóti hvern fimtudng kl. 8 f. h.
„ Hnausa „ „ „ 9 f. h.
„ Gionli „ föstudag ,, 8 f. h.
„ Selkirk „ laugardag,, 8 f. h.
Kemur til Wpeg. „ „ 12 á h.
Upphittður sleði oí> allur útbún-
aður hinn bezti. Mr. Kristjftn Sig-
valdason, sem hefír almennings orð y
sér fyrir dugnað og aðgætni, keyrir
sleðann og mun eins og að urdan-
förnu láta sér aut um að gera ferða-
fólki feiðina sem þægilegasta. NA-
kvæmari upplýsiogar fást bjá Mr.
Valdason, 605 Ross ave., Winnipeg.
Dttðan leggur sleðinn af stað klukkan
1 á hverjum sunnudegi. Komi sleð-
inn einhverra orsaka vegna ekki til
Winnipeg, þft verða menn að fara
með austur brautinni til Selkirk sfð-
ari hluta sunnudags og veiður þ&
sleðinn til staðar & j&rubrautarstöðv.
unum East Selkirk.
Eg hefi einnig & hendi póstflutn-
,ing & milli Setkirk og WinDÍpeg og
get flutt bæði fólk og flutaing meðl
þeim sleða. Pósturinn fer fr& búð
Mr. G. Óiafssoi ar kl. 2 e. h. & hverj-
um rúmhelgum degi.
George S. Dickinson,
SELKIRK, - . MAN.
aaiaisisv ^
Gott er bleftsað
Yður mundi Hka brauðið okkar.
það er eins gott og það sýnist, og
sumir fara svo langt að segja að það
sé óviðjafnanlegt. Reynið þau og
erum vór sannfærðir um að yður
muni smakkast þau ekki síður en
öðrum.
W. J. BOYD.
Sm&sölubúð 422 Main St. clntyre BlkM
brauðið!
Fáið ykkur
bragð!
allar teguudir af fiski
W. J. GUEST.
Pbone 597.
WESLEY RINK
. Balmoral og Ellice Ave.,
er nú opnaður. l— Hljóðfæraleikendur
verða þar á hverju kveldi. — Hockey-
flokkar geta gert góða samninga |um æf-
ingar á staðnum.
Dr. O. BJORNSON,
Baker Block, 470 Tlain St.
Officb-tímar: kl. 1.30 til 8 og 7 til 8 e,h.
Thlefón: k daginn: 1142.
Á nóttunni: 1682
(Dunn’s apótek).
Starístofa b«i«t á móti
GHOTLL GILLESTUB,
Daglegai lannsóknir.með X-ray, með stcersta
X-ray ríkind.
CRV^TDAL.N.DAK.
Samvinnufélögin/^^
Erjekki ný hugmynd. Elsta félag af
þeirri tegund er á Englandi. Það var
stofnað árið 1777.
Arið 1901 áttu sarávinnufélögin á
Englandi og leigðu út 4,257 hús, bygðu
og seldu 3,700 hús, lánuðu meðliraum
sínum 16,082 hús og höfðu varið til þess-
ara bygginga yfir 125,650,000,
The Canadian Co-operative
Investment Co, Ltd,
HEAD OFFICE, CARMAN. MAN.
lánar peninga rentulaust til þess að
byggja hús, kaupa bújörð, eða losa veð-
bönd af eign og gefur 16 ára og8 mánaða
frest til endurborgunar. Deyi lántak-
andi á því tímabili njóta erfingjar hans
sömu réttinda.
Árlegur kostnaður við lánið, ásamt
ábyrgðargjaldi; er sex dollarar af hverju
þúsundi sem bygt er fyrir. Gerid'svo vel
að spyrja yður fyrir og njóta góðs af
þessu.—Vantar góða agenta.
Skrifstofa í Winnipeg.
Cor. Main & Bannatyne.