Lögberg - 21.01.1904, Síða 2

2
LÖGBERG, FIMTUDÁGINN 21. JANUAR 1904.
Á gamlárskvöld.
KæOn, haldin á saralcomu „Workmannn'
á Mountain 1003.
Eftir Dr. M. Halidómson, Park River, N.D.
HeiöraSa samkoma! Þér mun-
iö kannske eptir, aö þaö var siö-
ur fyrr meir heima á Fróni, og sá
siður hjelzt lengi fram eptir öld-
um allt til vorra tíma, aö hýöa
börnin á gamlárskvöld fyrir allar
þær misgeröir, sem þeim á liðna
árinu haföi oröiö á. Einu sinni
þaö þá, aö kerling, átti
var
eina dóttur, fjarska þekkt og gott
barn, sem aldrei á öllu árinu haföi
yfirsjezt í neinu. Var kerling þvf
í vandræðum þegar gamlárskvöld-
iö kom; hýöa þurfti hún barniö,
aö gömlum og góöum siö, en hún
vissi eigi, hvernig hún ætti aö
koma því svo fyrir, aö hýðingin
yröi rjettlætt. Loks hugkvæmd-
ist henni þaö óskaráö aö setja, í
rökkrinu þegar skuggsýnt væri
oröiö, kyrnu, fyllta mjöli, í baö-
stofuganginn, og senda svo stelpu
út í búr; og þaö fór, sem kerling
vildi, stelpa datt um kyrnuna,
spillti niöur mjölinu, og þóttist
kerling þá meö góöri samvizku
geta flengt stúlkuna; og gjöröi þaö
líka, og það duglega. Þessigamli
hýöingar-siöur aö heiman hefur
sjálfsagt staöiö forstöðunefnd
þessarar samkomu fyrir hugskots-
sjónum, þegar hún fór aö biöja
mig þess, að tala hjer í kvöld.
Hún hefur hugsað Mountain-bú-
um þegjandi þörfina og ætlað sjer
aö gefa yöur æríega hýöingu á
gamlárskvöldinu, en af því að hún
sá eigi í hendi sjer, hversu hún
mætti koma hýðingunni f verk
lfkamlega, þá hugsaðist henni, að
leiðindin, sem stæði af því að
hlusta á mig, mundi jafngilda for-
svaranlegri hirtingu.— Þjer vitiö
nú á hverju þjer eigíö von, ogþeir
yöar sem hafa veriö svo góðir allt
áriö, að þeir þykjast eigi hafa
unniö til hirtingar, þeir yöar, sem
vitið með sjálfum yður, að þjer
hafið allt árið innt af hendi öll
skylduverk yöar svo vel, sem
kraptarnir leyföu, og þjer höfðuð
vit til; sem vitiö, að þjer allt árið
sem leið, hafið reynt til, að láta
sem mest gott af yöur standa
byggðarlagi þessu til ‘blessunar,
þeir yöar, sem vitið, að þér hafið
ávallt komið fram sem góöum
borgurum sæmir; þeir yöar, sem
aldrei hafið gjört á hluta neins
sambræöra yðar; þjer sem ávallt
hafið leitast við að rjetta breyzk-
um bróöur hjálparhönd; þjer,sem
líkamlega hirtingu látnir Ijetta á
syndaklafanum—hann veröur æ,
hvort sem er, nógu þungur samt
—og þá um leið minna börnin á,
aö þau væru getin í synd og yröu
því dagsdaglega, f öllu lífi sínu,
aö vera vör um sig og á verði, svo
heimurinn meö öllum hans freist-
mgum næði eigi um of valdi yfir
þeim. ,,AIIar erum við syndug-
ar, systir, “ sagöi líka abbadísin í
Þykkvabæjarklaustri foröum við
nunnuna, sem hún einhverju sinni
fann munk hjá úr bræðra klaustr-
inu þar rjett í grendinni og tók
að refsa fyrir tiltækiö, en systur-
inni varð eigi ráöafátt, heldur
benti hún á höfuðfat abbadísar,
sem var eitthvað einkennilegt.
En svo var ástatt fyrir abbadís-
inni, að ábótinn í Þykkvabaajar-
klaustrinu hafði sókt hana heim
um néttina og hún hafði, þegar
hún í býti um morguninn reis
fíetur til að húsvitja hjá nunnun
um, tekið í misgripum brækur á
bóta og bundiö um höfuö sjer,
Því varö henni þetta að oröi
,,allar erum viö syndugar, systir. *
Og svo er og um okkur alla, aö
enginn er svo góöur sem vera
skyldi og hann helzt kysi; við
súpum allir af því, að Eva forð
um beit í epliö!
Þér þekkiö, ef til vill, úr goða
sögu Grikkja munnmælasöguna
um hinn hundraöeygöa þursa
Argos; en svo var um augun búiö
aö þau lukust aldrei í svelni öll
senn; ef einhver þeirra lukust
þegar svefn fór að síga í brjóst
Argosi og hann fór að dotta og
draga ýsur, þá voru æ hin önnur
augun opin og glaðvakandi og
verði. Argos er einmitt ímynd
árvekni þeirrar og varúöar, sem
við mennirnir jafnan þurfum að
hafa urri hönd bæöi í orðum og
gjöröum ef vel á aö fara og ef
eitthvaö gott á að geta staðið aí
lífi voru, ef vjer eigum aö geta
orðið til blessunar því mannfjelagi
sem vér lifurn í,—ef líf vort á að
vera einhvers viröi. Aö berast
tímans straumi sem þurrir hrossa-
taðsköglar niður eptir lygnri á, er
ekkert líf og getur ei orðið nein-
urn til ánægju eða uppbyggingar;
að láta tilviljun og kringumstæð-
ur kasta oss til og frá, sem
visnum og skorpnum ýlustráum
fyrir vindi, er ómannlegt; í lífs-
baráttunni þarf maöur, að hafa
eitthvert fast mark mið, sem mað-
ur vill straitast við að ná, hvaö
sem ábjátar og hversu mjög sem
gefur á bátinn, sem við berumst
að halda
storm
Argosi, þrátt fyrir alla árvekni og
varúö, aö sendiguöinn Merfeúr gat
leikið á hann og unniö á honum
meö því aö le.ika svo sætt á hljóö-
pípu sína, aö svefnhöfgi rann í
brjóst honum og öll augu hans
lukust f fasta svefni, en þá var
heldur eigi Merkúr seinn að grípa
til sinna ráða, heldur brá sveröi
sínu og hjó höfuðiö af honum.
hafið þerrað tár ekknanna ogsjeð
um uppeldi munaðarleysingjanna, ! 1: og kJölfestan sem
—yðurerbezt að hypja yður ájbátnum f ÍafnvæRÍ þegar
burtu í tíma, áður en skellurinn! armr dynfa’. er °R bfleit-
dettur á; ,,því at eigi er ráð, jar bugBÍbmr> mynd sannleikans
nema í tíma sje tekið“ eins og 1 fegur®armnar, al!t þaö, sem er
Grettir sagöi foröum. Jeg sje
annars að Pjetur og Páll, ogenda i emS °'^ myn(fm af Þvthug-
fleiri, eru nú þegar farnir að
nua
um sárt bakið. Þeir vita svo sem
skömmina upp á sig, á hverju
þeir í raun rjettri ættu aö eiga
von. Kettirnir vita ávallt hvaö '
þeir hata jetiö, eins og máltækið!faörninn f armlög ungra sveina og
sjónin birtist okkur á æskuárun-
prn. ,,Þú manst þann fagra
motgun: með brosi þín hún beið
í brúðarklæðum sínum og heimti
þig á leið; þar þyrsti breiddan
segir. En verið óhræddir,
ætla eigi að leika ykkur hart.
* * *
jegj
opinn
sera
um
stóð hann hverjum,
þorði að koma og reyna“ eins og
skáldið lýsir myndinni.
Þessi siður, aö hegna börnun-í Forngrikkir höföu þegar veitt
gamlárskveld, er annars Því ePtirtekt> a9 tif Þess aö lifa
gamall pápískur siður og leifar frá
þeim tímum, að katólsk trú var
ríkjandi á íslandi; og hugsanin,
sem lá á bak viö þenna siö, var
sú, að þótt Kristur hefði einu
sinni fyrir allt friðþægt fyrir allar
syndir mannanna, þá væri eigi
nema sanngjarnt, þá að mennirn-
ir frá blautu barnsbeini væru að
minnsta kosti einusinni á ári
minntir áþreifanlega á þessa
syndafórn, og meö því aö taka út
lífi, sem er vart að lifa, þarf maö-
urinn sí og æ að vera á verði og
aldrei missasjónar á þessari mynd
fegurðarinnar og sannleikans eins
og hún birtist manni á vormorgni
lífsins,—og þó sáu og þeir, að
þetta var næsta örðugt, allstaðar
voru freistingar, sem drógu eins
og skýlu fyrir myndina eða hug-
ajón hins fagra og göfuga. Því
svo er í munnmælum haft, að um
eíðir hafi svo einnig farið fyrir
En vjer þekkjum öll hreim
hljóöpípunnar; hún hljómar enn,
og vér heyrum hana dagsdaglega
allt f kringum oss, og því er vert
að hafa eyrun og augun jafnan
opin, og eigi láta hinn sæta, töfr-
andi hreim freistinganna, glyss-
ins ogglaumsins leiöa oss í gönur
á lífsleiöinni í baráttunni fyrir
lífinu. ÞaÖ fer vel á þvf á gaml-
árskvöld einmitt aö minnust þess,
að lífiö’er eigi leikur, heldurstöö-
ug barátta, til þess aö komast
upp á fjallsbrúnina, þaöan sem ef
til vildi mætti takast aö finna töp-
uðu æskumyndina aptur, leysa
gátunaj miklu: hvað hinumegin
býr; ,,því kannske er þaö dalur f
kreppu nýrra heiða, en kannske
líka ströndin og meginhafið
breiða. “ Og svo berum vjer aö
eins sigur úr býtum í lífsbarátt-
unni, aö vér lærum frá blautu
barnsbeini að vera á verði og
aldrei missa sjónar á mynd feg-
urðar og sannleika. Vjer höfum
allir sjeð þessa mynd; vjer höfum
öll í æskunni haft fagrar framtíö-
arvonir, fagrar hugsjónir, sem
vjer einsettum oss aö fylgja fram,
þegar vér værnm oröin stór; og
hvað er svo orðiö af þessum hug-
sjónum, þegar fram í sókti? þær
hafa kulnað út og dáið, þegar í
fyrsta vorhreti lífsins; í fyrsta
skipti ogivið fundum til þess að
lífið væri eigi leikur, heldur
barátta; í fyrsta skipti, sem vér
heyrðum hljóöpípuhreim gl^ssins
og glaumsins. Norska skáldiö
Valseth hefur rjettilega lýst lífs-
leiðinni, þar sem hann segir:
,,Háer heiöin, háskabraut; ströng
er leiöin, >löng er þraut; þungir
steinar, þyrnigreinar banna veg-
inn, beggja megin: Fram við
streytumst, fer sem má, þó við
þreytumst þyrnum á . . . Há
heiðin—löng er leiðin. “
(Framh.)
er
Matarforði á
nútíðar lfnuBkipum.
Fæstir, sem ferfast með lfnu
skipum nútíðarinnar, hafa mikla
hugmynd um hve afar umfangs
mikið starf það er, að sj4 um nauð
synlegan matarforða handa öllum
þeim mannfjölda, sem þessar fljót
andi borgir hafa meðferðis.
.Celtic” heitir eitt af þessum
línuskipum og hefir það rúm fyrii
tvö fúsund ótta hundruð og sextíu
farþega, en þar að auki er svo skips-
höfnin, sem er þrjú hundruð þrjá
tíu og fimm manns að tölu og erU
iá þrjú þúsund eitthundrað DÍatíu
og fimm manns innanborðs þegar
ivert rúm er skipað. „Kroriprinz
Wilhelm" befir rúm fyrir tvö þús-
und, eitt hundrað og sjötíu manns
og á „Oc*anic" er langt frá því að
menn finni til neinna þrengsla, þó
tvö þúsund sjötíu og fimm manns
u á. þessar tölur geta gefið
manni hugmynd um þann mæli-
kvarða, sem sníða þarf eftir vista-
1‘orðann í hverri ferð fram og aftur
yfir Atlanzhafið.
Vér skulum nú, nokkurn veg-
inn nókvæmlega sýna með tölum
ver ógrynni af mat nauðsynlegt
er að hafa innanborðs, í eiuni ferð
’rá Englandi til New York, fram
Og aftur, þegar tvö þúsund manns
eru á skipi.
Vér byrjum á kjötinu. Af
nautakjöti þurfa tuttugu og sjö
þúsund pund, af kindakjöti þrettin
þúsund og fimm hundruð pund, eða
sama sem sextíu nautsskrokka og
tvö hundruð og fhntfu sauðarföll.
þetta er langt frá því að vera
of mikið í lagt, af þessum tveimur
tegundum, til þess að vera birgur.
En í viðbót við nauta- og sauða
kjöt veitir ekki af að bæta við, að
minsta kosti níu þúsund pundum
af lambakjöti, átján hundruð pl
af kílfskjöti og söltuðu svinakjöti
og fjögur þúsund og fimm hundruð
pundum af reyktu svínakjöti. Af
eggjum þarf tuttugu og fjögur
þúsund, og fimm þúsund stykki af
ýmsum fuglategundnm, hænsni,
dúfur, endur, o. 8. frv.
Ekki dugar annað en hafa
með sér nægilegt af fiskitegundum.
Til þess fara tvö þúsund og tímm
hundruð pund af saltfiski og tólf
þúsund síldar. Ostrur eru ágætar
á sjóferðum og veitir því ekki af
að hafa tuttugu þúsund af þeim
meðferðis.og fjögur til timm hundr
uð dósir af sardinum.
það fer nú &ð smáþrengjast I
forðabúrinu en þó er margt eftir
enn, sera er öldungis óhjakvæmi-
legt. Fyrst eru þá um átjan „ton"
at' hveiti, sem gera hér um bil tólf
þúsund og fimm hundruð brauð er
vigta tæp tvö pund hvert og fimtíu
„ton“ af kartötíum. Af allskonar
sykri þarf hálít fimta „ton“, eitt
„ton" af kaffi og fjórt'in hundruð
pund af te. Mjólkin, sem þarf
til ferðarinnar mundi vigta nálægt
sjö þúsund og tvö hundruf pundum
það er nú mjög langt frá að
hér sé upp talið alt sem til ferðar-
innar jiarf af matvælum.
þá þarf engan að undra þó
töluvert útheimtist af borðbúnati
í svona ferð. Ekki veitir af að
hafa við hendina að minsta kosti
eitt þúsund borðdúka, fjórtán þús
und handdúka, fjögur þúsund borð
hnífa, fimm þúsund gaffla og sex
þúsund skeiðar af mismunandi
stærðum. Og svo má gera rað
fyrir að brotni að minsta kosti tvö
þúsund diskar og eitt þúsund glös,
af ýmsum tegundum, 1 hverri ferð
og þarf þvl að leggja upp með
nægilegan forða af öllu þessu.
Oróagjörn börn.
Engin börn skæla að
eins að
gamni s'nu. þau skæla að eins þ
er þeim 1 ður illa, — vanalegast er
það þá maginn, sem er í olagi, tða
nýrun, sem eitthvað amar að. þetta
veldur oft svefnleysi á börnunum
og þau halda svo aftur vöku fyrir
foreldrunum. Læknaðu barnið og
þá mun það sofa rólega alla nótt
ina og móðir þess fá næði til a1'
hvila sig. það sem rneð þarf til
þess er Éaby’s Own Tablets,—með-
al, sem fljótt linar og bráðlega
læknar alla minni htttar barna-
sjúkdóma. Reynsla þúsund mæðra
sannar þetta, og ein 0 meðal þeirra
er Mrs. James Farrell í Branberry
Ont, s?m segir: „Eg held að Ba
by’s Own Tablets séu bezta barna
meðal, sem til er i heimi Btrnið
mitt var mjög óvært og eg var í
vandræf utn með það. En síðan eg
fór að nota þessar Tablets hefir það
verið heilsugott og spakt “
Meira hrós er ekki hægt að segja
um þetta rueðal, og allirmæður
mega vera vissar um að þessar
Tablets hafa engin skaðleg efni
inni að halda. Seldar hja öllurn
lyfsölum, eða sendarfrítt moð pósti
i 25 cent askjan ef skrifað er til
Dr. Wiili&ins’ Medicine Co., Brcck-
ville, Ont.
Dr. O. BJORNSON,
650 William Ave.
Oppick-tímar: kl. 1.30til 3 og7 til8 e.h
Telkfón: 89.
Ðr. G. F. BUSH, L. D. S
TTT
TTf
m
m
TTT
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
Rit Gests Pálssonar : : :
>G E F I N<
: : iiyjnm kaup. Logbergs.
KOSTABOÐ LÖGBERGS
í vor, sem leið, buðum vér nýjum kaupendum Lögbergs,
sem borguðu andvirði blaðsins fyrirfram, Winnipeg-útgáf-
una af ritum Gests Pálssonar í kaupbætir. Kostaboði þessu
var þá tekið svo vel, að þau fáu eintök, sem vér höfðum
ráð á, gengu fljótt upp. — Nú höfum vér á ný eignast tölu-
verðan slatta af bókinni, og meðan vér höfum nokkuð til
af henni bjóðum vér NÝJUM KAUPENDUM Lögbergs,
sem senda oss $2.00 fyrir fram fyrir einn árg. blaðs-
ins, eitt eintak af ritum Gests Pálssonar í kaupbætir,
og sendum bókina þeim kostnaðarlaust hvert sem er.
—Bókin er alls staðar seld fyrir $1.00, og ef menn vilja
heldur eignast hana á þann hátt, getum vér selt þeim hana
fyrir það verð. — Nýir kaupendur Lögbergs fá hana
GEFINS. — Auðvitað græðum vér ekki á þessu fyrsta ár-
ið, en flestir, sem byrja að kaupa Lögberg, halda því áfram.
—Að öðrum kosti geta nýir kaupendur Lögbergs, sem
borga fyrirfram fyrir yfirstandandi árgang blaðsins, fengið
ókeypis hverjar tvær af neðangreindum sögum Lögbergs:
Sáðmennirnir.............. 554 bls.—50c. virði
Phroso.................... 495 bls.—40c. virði
í leiðslu .................317 bls,—3Co. virði
Hvita hersveitin...........616 fcls,— 50c. virði
Leikinn glæpamaður........ 364 bls.—40c. virði
Höfuðglæpurinn............ 424 bls,—45c. virði
Páll sjóræn. og Gjaldkerinn.. 807 bls.—40c. virði
Hefndin................... 173 bls.—lOc. virði
—Borganir verða að sendast oss að kostnaðarlausu inn á
skrifstofu blaðsins.
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
GAMLIR KAUPENDUR, sem borga fyrirfram fyrir
næsta árgang, fá einnig í kaupbætir hverjar tvær af sögu-
bókum Lögbergs, sem þeir kjósa sér.
The Logberg Printing & Pabi. Co.,
Cor. William Ave. og Nena St.,
♦ ♦ ♦ Winnipeg, Man.
P. O. BOX 130.
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m

tmmmafjemŒ
ERUÐ ÞÉR AÐ BYGGJA?
EDDY’S ógegnkvæmi byggingapappír er sá bezti. Hann
er mikið sterkari og þykkari en nokkur annar (tjöru eða
bygginga) pappír. Vindur fer ekki í gegn um hann, heldur
kulda úti og bita inrii, engin ólykt að lionum, dregur ekki
raka í sig, og spillir engu sem hann liggur við. Hann er
mikið notaður, ekki eingöngu til að klæða hús með, heldur
einnig til að föðra með frystihús, kælingarhús, mjólkurhús,
smjörgerðarhús og önnur hús, þar sem þarf jafnan hita, og
forðastþarf raka. Skrifið agentum vorum:
TEES & PERSSE. WINNIPEG, eftir sýnishornum.
TIic E.i Eddy Co. Ltd., Hi.
Tees & Persse, Ajjents, Winnipeg.
AND
im
AND
CANABIAN
Á&ENCY Cö. UMITED.
Peningar naðir gogn veBi í mktuöum bújorðum, meö þægilegum
skilmálum,
Ráösmaöur: Viröingarmaöur:
Geo, j. Maulson, S. Chrístopfjerson,
195 Lombard St., Grund P. O.
WINNIPEG. MANITOBA.
Landtil söln i ýmsum pörtum fylkisins með láguverð og góðumkjðrum.
••*••***«****«»*«»•*«••*»••
#
m
m
m
Wheat Qity Flour
TANNLÆ.KNIR.
Tennur fyltar og dregnar út án
sársauka.
Fyrir að fylla tönn $1.00
Fyrir aðdraga út tönn 60
Telephone 825. 527 Miin h
m
m
m
m
m
m
5 -a-sffl
Mnnufactured ^
♦ ALEXANDER & LAW BROS., ♦
Mjöl þetta er mjög gott og hefir ÓV
" ” * OKku
.BRANDON, Man.
„„„ .- xr , „ f- -- ÖPBTalega KOSTI til að
BERA. Maður nokkur, sem fcngist he,. 9 brauðgerð í 80 ár og
notað allar miöltegundir, som búnar eru til i Uanitoba og Norðvest-
urlandinu, tekor þetta mjöl fram yfir alt annað mjöl.
BIÐJIÐ MATSALANN YÐAR UM ÞAÐ.
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
mmmmmmmmmmmmmxmmmimmmmmmmrnm