Lögberg - 28.01.1904, Síða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGTNN 28* JANÚAR 1904.
5
NEW-YORK LIFE
JOHN A. MoCALL, FORSETf.
Mesta lifsábyrgöarfélag heimsins.
Árið 1903 borgaði félagið 5,300 dánarkröíur til crfingja :
$16,000,000
Árið 1903 borgaði fél. ábyrgðir til lifandi ábyrgðarhafa:
$18,000,000
Árið 1903 lánaöi félagiö 6t á ábyrgöarskírteini sín mé»t 5*/.:
$12,800,000
Árið »903 borgaöi félagiö rentur til félagsroanna :
$B,500,000.
Árið 1903 gaf félagið 6t 170 )>ásund líísábyrgðarskírteini:
$326,000,000.
Félagi þessu tilheyra nú nærri miljón manns, með
$1,745,000,000 lífsábyrgö og $352,000.000 sjóð. Menn þess- j
ir eru félagið, npphæðir þessar eru eign þeirra, j>eir einir j
njóta alls ágóöans lifandi eöa dauðir. j
Chr. Olafson, Aglnt J. G. Morgan, M„ager. !
650 William Ave., Grain Exchange,
WINNIPEG.
V'innustúlkna samtök.
BlaSi^ New York „Herald'* seg- j
ir sto fró: Vinnukonnr f bsennm i
Orange i New Jersey rfkinu hafa1
gert vinnusamtök og verið svo
strangar f kröfum s num undan- j
farna mánuði, að fjölskyldur marg-
ar hafa neyðst til að hætta að
halda hús og leigja sér herbergi í
stórbyggingum og kaupa fæði í
hótelum og restaurants það sem
vinnukonurnar krefjast er, uieðal
annars þetta:
LægstA kaup só $25.00 nm mán-
nðinn.
Vinnntíminn sé ekki lengri en
átta klukkutímar á dag.
Vinnukonur eigi frítb allan
sunnudaginn og hálfan fimtudag-
inn i hverri viku.
Vinnukonan fói omráð yfir stáss-
stofunni þrjú kvöld 1 viku.
Vinnukonur fái að æfa sig við
fo'tepfanó hásmóðurinnar frá kl.
10 til 11 á morgnana.
MorgnnverCnr sé borinn á borð
klukkan 10; hsdegisverður klukk-
an 2, og kveldverður (dinner) þeg-
ar hann er til.
Vinnukonor snerti ckki við
neinu matarkyns sem ekki ber
union merki á nmbáðunum, og
engum matarleifann sé haldið til
haga.
Ein vinnnkona sé á œóti hvarj
um þremnr manns á hcimilinn.
Húsmóðirin taki ekki á móti
nema þremur gestum á dag; taki
hán 4 móti fleirum, þi verðnr hán
að fara sjálf til dyranna.
þessari nýju synd, og þannig hcgnt honum fyrir
hina fyrri.
Er mér þaö láandi þó eg, upptendraönr af
ölln þessu, ekki gæti á svipstundu ráöiö viö mig
hvaö réttast væri aö gera? Eg beið meö aö slá
■einu föstu og heföi aö líkindum ekki látiö mig
meö aö halda fram hinu sanna; en meöan á biö
þessari stóö kom maöurinn sjálfur inn og truflaöi
mig. Svipurinn á hinu grófgeröa, dökkva andliti
hans sýndi ákafan og ógnandi yfirgangsásetning;
viðmót hans var eins og herra hússins gagnvart
óboönurn og óvelkomnum gesti; oghanntalaði til
mín í ógnandi róm eins og eg væri þræll hans.
Nservera hans, málrómur hans, hrokafulla augna-
ráðiö hans og hiö forna hatur mitt til hans egndi
mig alt til reiöi og var hvert um sig eins og hnót-
t)r á svipuól á illmennið.
,,Eg heyrði aö þér væruö kominn, “ sagöi
hann, ,,en eg býst við þér vitiö, aö þér komið
ekki fram erindinu. “
Þó eg heföi veriö fyrirlitlegasta höföingja-
sleikja og í auövirðilegustu og eigingjörnustu er-
indagjöröum, þá hefði hann ekki getað hagað sér
ver gagnvart mér. Eg sá mennina tvo líta snögg-
lega hvern til annars.
,,Hvert álítið þér erindi mitt vera?“ spurði eg
stillilega.
,,Ó, það er auöskilið, “ svaraöi hann meö
fyrirlitningarglotti. ,,Þér eruö hér koininn til að
taka alt sem þér getiö náö f. Prinzinn hefir að
^kindum sent yður, með þessnm umboðsmönn«m
sínum"—hann bandaði fyrirlitlega hendinni í
^ttina til þeirra—, .glæsilega skýrslu yfir það,
hvað biði yðar hér, og svo hafið þér, eðlilega,
komið til að slá eign yðar á það. En dauði
prinzinn hefir slegið botninn úr tunnunni, “ og
hann rak upp ruddalegan hlátur. ,,Hér er ekk-
ert handa yður nema fánýt nafnbót og gamall
auðvirðilegur kasta'i, veösettur frá neðstu undir-
stöðu gömlu víggirðinganna til efsta toppsins á
Aaggstönginni. Hann, og margskonar mjög
^ttulegar flækjur og brögð, er alt sem þér getið
v°nast eftir hér. ‘ ‘
Þótt þessi orð hans væri ruddaleg og fyrir-
htleg undir kringumstæðunum, þá voru þau ekk-
ert í samanburði við það, hvaö óumræðilega
rustalega þau voru framborin. Eg hefði ekki
trúað þv[ ag nokkur maður gæti hagað sér jafn-
^a> en eg skildi augnamið hans.
Hann hafði lítið annaö af mér heyrt en að
eg væri táplítill stúdent, líklegur til aö víkja úr
Vegi fyrir hættum, og tilgangur hans var að hræða
mig í burtu.
»»Og hvaða tna ur eruð þér þá?“ spurði eg.
».Þessir herrar hafa ekkert um þaö sagt, hvernig
sakir stawda hér. ••
,,Því fyr, sern þár fáið að vita um það, því
vera
hér
betra. Gerið svo vel að lofa okkur að
í einrúmi, Kafteinn Krugen. “
Krugen kiptist við, reiðulega, að mér virtist,
af þvf að vera ávarpaður meö öðrn eins ráðríki,
og hann leit til mín hikandi.
„Heyrið þér hvað eg segi?“ hrópaði Nau-
heim enn þá hastari; og með því eg gaf mönntm-
um engar bendingar, þá gengu þeir báðir út ór
stofunni.
,,Þessi karl leyfir sér meira og meira með
hverjum deginum. Prinzinn hafði hann í alt of
miklum hávegum; en eg skal bráðlega skifta um
menn. Svo þér vitið ekki hvernig sakir standa
hér, herra Stúdent? Er yður ant nm að fá að
lifa?“ Hann starði á mig og bjóst viö að sjá mér
bregða.
Honum varð að ósk sinni. Eg hrökk við og
spurði eins og hálfskelkaður:
,,Hvers vegna? þaö er cngin þtss kouar
hætta hér á ferðum, er það?“
,, Vitiö þér, hvað varð honum Gústaf frænda
yðar að bana?
,,Hvað eruö þér að segja?“
,,Mér datt það í hug, að spurning þessi mundi
koma flatt upp á yður. Eg ætla ekki að segja
yöur frá öllu, þvf að þessháttar kemur fremur við
framkvæmdarsömurn mönnum, en þeim s :m ekk-
ert gera annað en liggja í bókum. Frændi yðar
féll f einvígi, sem hann var dreginn út í fyrir enga
aðra sök en þá, að hann var næsti erfingi priuz-
ins. “
,,Það er ómögulegt, “ svaraði eg eins og
mér þætti þetta ótrúlegt, “.
„Ómögulegt, “ át hann eftir og hló. ,,Get-
ið þér barist? Eg á við, haldið þér, aö þér séuð
maður á móti vopnfimasta manninum og beztu
skyttunni í Bavaríu?“
,,Eg get ekki séð, að það sé nauðsynlegt. “
..Kannske ekki—rétt sem stendur, “ svaraöi
hann þurlega. Vesalings Gustaf gat heldur ekki
séð þaö—en sá tími kom engu að síður. Sásem
íklæðist kápu prinzins uþp á loftinn, þarf ekki að
búast við að finna annað f vösunum en hólm-
göngu-óskoranir. “
,,En hvað er af yður að segja?“ spurði eg.
,,Hver eruð þér?“ Hrers vegna segið þér mér frá
þessu?“
Vegna þess mér leiðist að vera við jarðar-
farir, “ svaraði hann og hló illúölega. Auk þess
er eg hermaður; og það heyrir stöðu minni til aö
berjast. Ef til vill eruð þér búinn að heyra n 1 n
mitt. Eg er Nauheirn greifi, og dóttir pi inzins
er heitmey mín."
,,Og þér meiniö, býst eg við, aðaieig
ins gangi til dótturinnar?"
,,Þannig hljóðar erföaskrá pnnzin
komuð ekki hingað f tfma til að fá hemu
>nn*-
:>er
KORNVARA
Aðferð okkarað fara með korn-
flutninga er r.estum því fullkomin.
Þegar þér hafið kornvöru að selja
eða láta fiytja, þá verið ekki að j
hraðrita okkur fyrirspurnir nm
verð á staðnum, en skrifið eftir
upplýsingum um verzlunaraöferð j
okkar.
Thompson, Sons & Co.
Graim Commission Mercbants,
WINNIPEG.
Bankarar: Union Bank of Canada.
ÞAÐ ER EINKAR LEIÐINLEGT |
ÞEGAR MÝSNAR KOMAST 3
Einn af merkis^
I U? GY THt
8tmMB80NMISCa
} WINNIPFG
í kaffi-skúffuna. Hver getur sagt, hvaða ^
óhreinindi kunna að fara saman við kaffið
þegar miklu er hrúgað saman óbrendu. ^
Pioneer Kaffi 3
vel brent, í lokuðum eins punds þökkum er
ætíð hreint og nýtt, af góðri tegund og ^
bragðgott.
Biðjið ætíð um PIONEER. ^
Blue Ribbon MFG. CO. 3
Winnipeg.
viöburðunum er UUUUUUUiiUiUiUUiiUUUi UUi
F U MERTON’S

vöruleifasala.
SEINASTA VIKAN. Fyrir 8oc
fæst hvert $1 virði af öllum
vörutegundum í búðinni, nema
Groccrie og Rubbervörur. Hafir I
þú nokkuru sinni þurft að flýta
þér, til að ná í góökaup, þá er
það nú.
EIFAR AF BÖNDUM: Tals- j
vert r^ikið, ýmsar lengdir, alt
með hálfvirði.
MIKIÐ AF KVENTREYUM úr
frönsku flannel, Fancy Cords
og Wrapperette efnum. AÓ
eins hálívirði.
SOKKAR: Munið það að allar
tegundir af sokkum fást hér
fyrirSoc. hvert $i.oovirði þessa
viku,
SKÓR. Ágætir skór, bæði útlits
fallegir og endingargóöir. 8oc
hvert $1 virði.
NÆRFÖT: Hlý og góð. Vörn
gegn kulda og mörgum sjúk-
dómum, að eins 8oc hvert $1
virði. Stanfields nærföt handa
karlmönnum og drengjum.
KARLM. og DRENGJA YFIR-
hafnir. Hvort heldur þér kaup-
ið $5 eða $15 yfirhöfn, fáið þér
20C afslátt af hverju $1 virði.
Alfatnaður með sömu kjörum.
LEIR og GLERVÖRUR. Marg-
ir katipmenn álfta það ónauð-
synlegt að hafa eins fullkomn-
ar birgðir af alls konar leir og
glervöru eins og við höfum, en
við álíturri að hið bezta sé ekki
of gott (yrir viðskiftavinn. Plafið
þið séð hinar fallegu leirvörur:
8oc hvert $1 virði í eina viku.
GROCERY: Sveskjur 5c pundið,
Beets í-dósum ioc -Machonice
Pickles 30C fiaskan.
Komiö og njótið hlunnindanna.
8oc hvert $1 virði.
8oc hvert $1 virði.
J. F. FUMERTON & CO.
Glenboro, Man. ,
W
W
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
Rit Gests Pálssonar : : :
>G E F I N<
: : nVjuin kaup. Logbergs.
KOSTABOÐ LÖGBERGS:
í vor, sem leið, buðum vérnýjum kaupendum Lögbergs,
sem borguðu andvirði blaðsins fyrirfram, Winnipeg-útgáf-
una af ritum Gests Pálssonar f kaupbætir. Kostaboði þessu
var þá tekið svo vel, að þau fáu eintök, sem vér höfðum
ráð á, gengu fljótt upp. — Nú höfum vér á ný eignast tölu-
verðan slatta af bókinni, og meðan vér höfum nokkuð til
af henni bjóöum vér NYJUM KAUPENDUM Lögbergs,
sem senda oss $2.00 fyrir fram fyrir einn árg. blaðs-
ins, eitt eintak af ritum Gests Pálssonar í kaupbætir,
og sendum bókina þeim kostnaöarlaust hvert sem er.
—Bókin er alls staðar seld fyrir $1.00, og ef menn vilja
heldur eignast hana á þann hátt, getum vér selt þeim hana
fyrir það verð. — Nýir kaupendur Lögbergs fá hana
GEFINS. — Auðvitað græðum vér ekki á þessu fyrsta ár-
ið, en flestir, sem byrja að kaupa Lögberg, halda því áfram.
—Að öðrum kosti geta nýir kaupendur Lögbergs, sem
borga fyrirfram fyrir yfirstandandi árgang blaðsins, fengið
ókeypis hverjar tvær af neðangreindum sögum Lögbergs:
Sádnaennirnir.......... 654 bls.—50c, virði
Phroso................. 496 bla.— 40c virdi
í leiðslu .............817 bls.—3 c. virði
Hvita hersveitin....... 615 V ls.—50c. virði
Leikinn glæpamaður..... 864 bls.—40c. virði
Höfuðglæpurinn......... 424 bls — 45c. virði
Páll sjðr* n. og Gjaldkerinn.. 3"7 bls,- 40c. virði
Hefndin ............... 173 bls—lOc virði
—Borganir verða að sendast oss að kostnaðarlausu inn á
skrifstofu blaðsins.
GAMLIR KAUPENDUR, sem borga fyrirfram fyrir
næsta árgang, fá einnig í kaupbætir hverjar tvær af sögu-
bókum Lögbergs, sem þeir kjósa sér.
The Logberg Printing & Pobl. Co.,
Cor. William Ave. og Nena St.,
p. o. nox 136. ♦ ♦ ♦ Winnipeg, Man.
m
W
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m

sagði hann með hæðnisglotti; en eg gaf því eng-
an gaum í svipinn.
,,Þér veröiö þá herrann og húsráðandinn að
öllu leyti nema nafninu—rnaður dótturinnar, eig-
andi auölegðanna og verndari heiðurs ættarinnar. ‘1
,,Þér getiö sett frarn mál eins Ijóst og ná-
kvæmlega eins og lögmaður, “ sagði hann.
,,Hafið þér þá barist við manninn, sem drap
Gústaf?“
Meðan eg lagði fyrir hann spurningu þessa
horfði eg beint í auíu honum, og þrátt fyrir alt
gortiö, gat hann ekki leynt þv(, aö honum kom
hún illa.
,,Þér skiljið ekki hluti þessa, “ hreytti hann
úr sér. ,,Þar liggur margt á bak við—of mar,t
til að útskýra fyriryður. “
,,En ef þér haldið því fram, að Gústaf frændi
minn hafi verið myrtur, að þér vitið svo hafi ver-
ið, að það heyri stöðu yðar til aö berjast, að það
sé hlutverk yöar að vernda heiður ættarinnar,—
hvers vegna hafið þér þá ekki kallað morðingj-
ann til reikningsskapar?“
,,Eg sagði yður, að þér skylduð ekki þessa
hluti. Við meðhöndlurn ekki mál okkar eins og
montnir stúdentar. “
,,Það sýnist svo, “ svaraði eg í hægutn og
stillilegum tón. ..Stúdentar mundu í svona til-
felli segja, að þér berðust ekki við manninn,
vegna þess þér—þyrðuð það ekki. “
,,Þér eruð einkennilega ósvífinn í orð nn, og
ef þér ekki gætið yðar, þá fer illa fyrir vðurl"
sagði hann fjúkandi reiður og reyndi að hr eða
mig meö ógnandi augnaráði. ..Þérrekið vður á
það, að það umbera ekki allir klunnaskap yðar
eins og eg geri. Þér gerið svo vel að afturkalla
þessa tilgátu yðar “
Það skal eg gera með mestu ánægju undir
eins og þér skorið rnann þann á hólm, sem þér
kallið inorðingja, eða endurtekið í hans áheyrn
það, sem þér hafið um hann sagt við mig. “
Það var næstu n hlægilegt að sjá, hvað hon-
um kom það á óvart i.G heyra mig þannig sitja
við minn keip; en hann reyudi að yfirbuga mig
með stórmensku og ógnunum.
,,Yður er hollara að treysta ekki um of á
umburðarlyndi mitt við mann í yðar stöðu, eða
á það, að þér að nafninu til eruð meðlimur fjöl-
skyldunnar, sem alls ekki hamlar mér frá að gefa
yður alvarlega ráðningu. “
,,Þér meinið líklega það, að þó þér ekki
þyrðuð að l> r,ast við anninn.sem drap Gústaf,
þá muni vera I ættulaust að mæta mér. Ekki
ber þaö vott u 11 sérlegt hugrekki. “ og eg ypti
öxlum og setti upp fyrirlitningarsvip utn leið og
eg sagði enn fremur. ,,Sé þetta öll sú vernd,
sem heiður Gramberg-ætt irinnar á frá yður að
vænta, þá biö eg guð að hjálpa henni. “
Af þessu reiddist hann svo mikið, að hann
varö sótrauður í framan og geðofsinn lýsti sér í
hverri fellingu ( hinu grófgerða andliti hans.
,,Svona mál verður ekki leitt til lykta með-
an lík prinzins stendur uppi í kastalanum; en
aðra eins móögun og þetta. jafnvel frá yður, læt
eg ekki óhegnda. Hvað getur yður gengið til að
vilja vekja illindi við mig þegar þannig stendur
á?“