Lögberg - 08.10.1908, Page 2

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 8. OKTORER 1908.
2.
Stefnuskrá Conserva-
tíva.
Loforð gefin, en varnaglinn sleg-
inn. Skuldbindingamar háðar
skilyrðum, sem ómögulegt er að
úppfylla. Mútu stungið að nýju
fylkjunum. Þau eiga að fá þjóð-
jarðirnar, en borga „sanngjara-
Iega“ fyrir þær. Engin ábyrgð
á stjórninni. Landinu á að
sökkva í skuldasúpu.
Stefnuskrá sú, sem conservatív-
ar ætla að komast til valda á, hefir
fengitS orö fyrir, að hún sé samin
Sí grunnhygni og full af varnögl-
um. LoforS og skuldbindingar
hennar eru bundnar skilyrSum,
sem er fyrirsjáanlegt aS aldrei
veröi uppfylt
Stefnuskrá Mr. Bordens getur
ekki hulið misgerðir conservatíva
hvaö svo góö eða einskisvaröandi
sem hún væri. Þaö veröur aldrei
af þeim borið, aö kjósendur, sem
voru orönir óöir og -uppvægir,
hröktu þá frá völdum fyrir Jjár-
eyöslu, fjárdrátt , kosningasvik,
mútur, getuleysi og ónytjungshátt,
og þaö líka, aö þeir reyndust ekki
menn til aö ráöa landsmálum til
lykta á þann hátt að landiö gæti
tekiö stöðugum framför.um.
Hér skulu athugaöir nokkrir liö-
ir stefnuskrárinnar:
“Ráövandlega meðferð fjármál-
anna, bæði að því er snertir fjár-
veitingar og fjáreyðslu þá, sem
hinar ýmsu deildir hafa meö hönd-
um í ríkisþarfir'’. fSbr. Hkr.ý.
Aö þetta skuli koma út úr con-
servatívum munni, er bláttáfram
hlægilegt. Þaö er bókfast orðið og
geymt í skjölum þingsins hve purk
unarlaust conservatívar veittu fé
hins opinbera til eigin hagsmuna
og flokksins, og mútur þeirra eru
þjóökunnar. Þegar afturhalds-
menn sátu að völdum, voru verk
vanalega gefin hæðstbjóðanda, en
hann svo látinn gefa ríflega upp-
hæð í kosningasjóð. Á þenna hátt
var fé landsins eytt svo miljón-um
skifti. .
Á síðari tímum hefir mikið veriö
talaö um fjárdrátt og sagt aö illa
væri farið meö fé hins opinbera.
Þá^ er því þess vert aö litið sé á
hvernig afturhaldsmenn standa í
þessu efni. Ef liberalar fara frá
vÖldum, taka conservatívar viö.
Hvernig þeir muni reynast geta
menn bezt séö á iþví, sem þeir hafa
afrekað áöur fyrri.
Þegar þeir sátu aö völdum var
varla byrjaö á nokkru verki svo aö
landið hefði ekki tapaö stórfé á því
áöur en því var lokiö. Slík fyrir-
tæki mætti nefna í hundraöa tali,
en það þýðir ekki að Þylja nöfnin
tóm, enda eru þau þjóökunn, þó út
yfir taki C. P. R. hney.ksliö, sem
ganga mun Panama hneykslinu al-
ræmda næst aö svikum til.
Mundu afturhaldsmenn veröa
ráðvandari ef þeir kæmust aftur
aö? Nei, heldur þvert á móti.
Þeir mundu veröa sínu gráöugri
nú en áöur, af því aö þeir hafa
staðið i svelti í tólf ár og tekur nú
mjög aö hungra í landssjóðinn.
Hinar dauösoltnu stjórnarsleikjur
mundu fara eins meö landsfé íog
áöur nema aö þvi leyti aö þær yrö-u-
tíu sinnum gírugri. Reynslan er
ólygnust.
“Traust ákvæöi skulu sett til
þess, aö fá þeim mönn.um hegnt,
sem gerast sekir um kosningasvik
og mútuveitingar og mútuþágur”.
fsbr. Hkr.j. Er það ekki dáfall-
egt það arna, og einstaklega vel
viö eigandi fyrir þá menn, aö
koma fram meö þetta, sem ætluðu
aö selja réttinn til aö leggja C. P.
R. brautina fyrir $360,000 tillag í
kosningasjóð. Mönnum er ekki
liöið úr minni bréf og símskeyti
Sir John A. Macdonalds, leiðtoga
conservatíva, til Hugh Allan. Þar
er -honum lofað, aö ef hann leggi
fram fé viö kosningarnar skuli þaö
verða séð viö hann.
Símskeytið hljóöar svo: “Verö
aö fá $10,000 aítur. Síðasta sinni
sem eg bið. Bregðist mér ekki.
Svariö í dag. John A. Macdonald”.
Þetta var einn þáttur í C. P. R.
hneykslin-u svonefnda.
Þaö þykir fyrnum sæta aö flokk-
ur, sem á aðra eins fortið á baki
sér, skuli ætla sér aö telja fólki trú
um, aö hann muni “fáT þeim mönn-
um hegnt, sem gerast sekir rnw
kosningasvik og mútuveitingar eöa
mútuþágu.” Já, þeir eru líklegast-
ir til þess, mennirnir, sem gáfu um
boðsmönnum 'sinum hér í Manitoba
skipun um aö vinna kosningarnar
1896 með því aö skemma atkvæða-
miöana eða hafa falshólf í at-
kvæðakössunum fyrir atkvæöi lib-
erala eöa með hverju ööru óleyfi-
legu móti, sem þeir gætu. Það er
engin ástæða að ætla aö þjpðin
trúi þeim nú meöan kosningasvik
þeirra eru enn í fersku minni í öll-
um fylkjunum.
Afturhaldsmenn geypa mikiö um
aö breyta þurfi “lögum, sem lúta
aö ríkisþjónustu" (civil service).
Þessu máli vikur svo viö, að Laur-
ierstjórnin hefir þegar gert endur-
bót á þeim, en conservatívar sátu-
meö skýrslur um embættisfærsluna
svo árum skifti en réöu enga bót
á þeim annmörkum, sem á henni
voru.
Conservatívar vilja “nákvæmari
rannsókn á því fólki, sem flytur inn
i landiö, og afnámi flutningsstyrks
fyrirkomulagsins aö undanteknum
sérstökum tilfellum.” Þetta er ekk-
ert nýtt. Þaö er stefna sú sem
Dominionstjórnin fylgir nú i inn-
flutningsmálum. Flutningsstyrkur
er ekki veittur nema í sérstökum
tilfellum fólki, sem vert er að slægj-
ast eftir.
*
Sá liö-ur í stefnuskránni, sem tal-
ar um aö “ráösmenska <?g meöferö
þjóöeignanna skuli hagaö svo, aö
þaö miöi til almennings hagnaðar
og þjóöþrifa" minnir á, aö þeg-
ar conservativar sátu viö völd gáfu
þeir járnbrautafélögum liöugar 58
miljónir ekra, en liberalar hífa ekki
gefiö járnbrautafélögum eina
einustu ekru. Kjósendurnir eru
sjálfsagt ekki í neinum vafa -um
hvor flokkurinn fari ráðvandlegar
með þjóðjaröirnar.
Afturhaldsmenn vilja gera “um-
bætur á póstflutninga fyrirkomu-
laginu.” Liberalstjórnin hefir stöö-
ugt verið aö endurbæta þaö. Þótt
miklu fé væri variö síðastliðið ár til
launahækkunar og -umbóta, þá var
samt liöugur einnar miljónar doll- |
ara tekjuafgangur í póstmáladeild-
inni.
í stefnuskrá conservatíva er ver-
iö aö tala um aö þeir muni breyta
hinni núverandi járnbrautamála-
nefnd og auka vald hennar.
Þessi liöur stefnuskrárinhar er
gott sýnishorn af kosningabrögöum
conservatíva. Loforöin óviss og út
í bláinn en alveg gengið fram hjá
því að Sir Wilfrid Laurier hefir
lagt fréttaþræöi og talsíma undir
vald járnbrautarmálanefndarinnar.
Sá liður í stefnuskránni, sem sýn-
ir bezt að flokkurinn vill lofa öllu
og enga styggja, hljóöar svo:
“Að fjármála fyrirkomulaginu
skuli svo breytt, að það örfi fram-
leiðslu allra þeirra nauösynja, sem
þægilega verða framleiddar í þessu
riki af þeim einum, sem fólgin eru í
landinu, og meö sanngjörnu tilliti
jafnt til þeirra er nota vörurnar, og
hinna, sem meö handafla sínum
vinna að framleiöslu þeirra.” ('sbr.
Hkr.j.
Hér fara þeir eins og köttur í
kring um heitt soð, en vilja ekki
nefna berlega stefnu sína í tollmál-
um, því ekki má styggja hátolla-
menn og heldur ekki alþýðuna, sem
er þeirri stefnu fráhverf. Alt orö-
aö svo lauslega, að ekki sé hægt aö
herma nein loforð upp á þá, kæm-
ust þeir til valda. Þeir geta því ef
þeir komast að, þjónað lund sinni
eins og þeir vilja og komiö á vernd-
artollum.
Mr.Borden og conservatívar ætla
aö koma á fót talsímum og frétta-
þráöum er séu þjóðeign, en þó
“undir því fyrirkomulagi, sem skal
vera sanngjarnt gagnvart því fé, er
þegar hefir veriö sett í slík fyrir-
tæki“ ('sbr. Hkr.J.
Ef nokkuð á að taka mark á
þessu og það er ekki tal út í loftið
eins og margt annaö hjá þeim, þá
hlýtur þaö að þýöa þaö, aö þeir
ætli að kaupa alla talsíma og tal-
þræði, sem nú eru í landinu. Slíkt
værí óðs manns æöi og mundi
steypa landinu í botnlausar skuldir,
auk þess sem stjórnin hefir enga
reynslu um meöferð þeirra mála,
yröi þar aö auki stööugt að auka
viö og endurbæta símakerfiö og
kosta til þess ærnu fé. Þjóöin hef-
ir ekki ráö á aö leyfa þeim flokkn-
um að, sem lo^ast til aö kaupa alla
talsíma og fréttaþræöi landsins.
Mr.Borden vill láta nefnd stjórna
Þjóðjárnbrautunum. Hann vill gefa
frá sér svo mikið af valdi sínu, aö
þjóöin geti ekki komið fram ábyrgð
á hendur hlutaðeigandi nefndar.
Nefndin," sem skal vera algerlega
fráskilin flokkslegum afskiftum
eða yfirráðum" ('sbr. Hkr.J, yröi þá
engum háö nema sjálfri sér, og
þjóðin gæti ekkert aö gert ef í
þeirri nefnd væru menn, sem ekki
stæðu vel í stöðu sinni.
Þá er enn ótalinn gimsteinninn í
stefnuskránni. Hann hljóöar svo:
“Aö afhenda þjóölönd þau til Al-
berta og Saskatohewan fylkjanna,
sem eru innan takmarka þeirra, og
undir sanngjörnum skilmálum.”
('Sbr. Heimskr.J. Þetta er einhver
sú stórfeldasta kosningamúta, sem
heyrst hefir. í fyrri hluta liðsins er
verið að gefa í skyn, aö vesturfylk-
:n tvö geti fengið til eignar og um-
ráða þjóðjarðirnar þar. Þó er
engum manni það betur kunnugt en
Mr. Borden, aö þjóöjaröirnar veröa
ekki afhentar fylkjunum aftur.
Fyrst og fremst af því, að þau hafa
aldrei veriö frá þeim tekin. í ööru
lagi af því, aö fylkin hafa hvorki
sögulegan eöa lagalegan rétt til
þeirra. Þetta vissi Mr. Borden líka
vel og hann þurfti því að Slá var-
naglann til aö geta eitthvað borið
fyrir sig ef loforðið yröi hermt upp
á hann síðar meir. Hann bætir þvi
við liöinn; “meö sanngjörnum skil-
málum“. Meö þessu getur hann
tkki átt viö annað en aö hann ætli
að selja fylkjunúm löndin. I fyrra
hluta setningarinnar segir Mr. Bor-
den aö hann ætli að láta fylkin fá
löndin aftur; ef þau hafa veriö meö
rangindum frá þeim tekin áttu þau
sízt af öllu að borga fyrir aö fá þau
aftur. Þaö er hér eins og annars-
staöar í stefnuskránni, aö tvöfeldn-
in rekur upp höfuðið. Mr. Borden
lætur sér vel líka aö vekja þá hugs-
un hjá fylkisbúuní, aö löndin hafi
veriö ranglega frá Þeim tekin, af
þvi aö hann lofar þeim aö láta þá
fá þau aftur. Hinsvegar veit hann,
tö fylkin hafa aldrei átt tilkall til
landanna og Þvi ætlar hann aö láta
þau borga fyrir þau.
Sannleikurinn í máli þessu er sá,
að Dominionstjórnin keypti héruð
þau, sem fylkin síöar voru mynduð
úr, af Hudsonsflóafélaginu fyrir
iy2 milj. doll. Löndin voru því
hennar eign. Síöan hefir stjórnin
kostað ærnu fé til að gera héruö
þessi byggileg áður en hún gæfi
þeim sjálfstjórn. Það var líka ein-
mitt vegna þess, að þau áttu engin
lönd, að þeim var veittur svo ríf-
legur styrkur úr rikissjóöi. Sá
styrkur var alls ekki iborgun fyrir
lönd. Það er því ekki hægt aö
skila þeim aftur.
Sá maður fer illa aö ráöi sínu,
sem hampar loforöum framan í
kjósendur sína, sem hann veit aö
hann getur ekki uppfylt. Foringi
stjórnarandstæöinga hefir því mið-
ur gefiö íbúum vesturfylkjanna
vonir um þaö, sem ekki getur ræzt,
og ilt er til Þess að vita aö maður,
^em sækir um að verða forsætisráð-
gjafi Canada skuli veröa til þess aö
gróðursetja úlfúö og tortrygni i
nýju fylkjunum, sem svo vel höföu
á stað farið.
Þrálátt meltingarleysi.
Dr. Williams’ Pink Pill lækna mann,
sem hafSi þjáðst af þeirri sýki
í m 'órg ár.
Magasjúkdómar eru meö ýmsum
hætti. Sumir sjúklingar hafa mjög
mikla matarlyst, öörum býöur viö
matnum undir eins og þeir sjá
hann. Oft finst mönnum eins og
þungt farg liggi á brjóstinu, og 1
kökkur standi í hálsinum. Enn aör- j
ir fá ákafa verki, og ógleði Þegar!
þeir eru nýbúnir aö borða. Stund-
um legst vindspenningur fyrir
brjóstiö og þrengir svo aö hjartanu,
aö sjúklingurinn heldur aö hann
hafi hjartasjúkdóm. Höfuöverk-
ur og önnur vesöld er þessu oft
samfara.
Mr. Alex. McKay, í McLellan’s
Mountain, N. S-, farast svo orö:
“Árum saman þjáðist egmjög af
meltingarleysi, og alla tíö fór mér
versnnandi; mér er ómögulegt aö
koma orðum aö að því hve mikið
eg tók út. Þrir læknar stunduöu
mig hver eftir annan, en ekki gátu
þeir bætt mér hiö minsta. Þá fór
eg aö reyna alls konar meðul sem
auglýst eru. Eg brúkaöi þá tíu
pakka af einu meöali, sem sérstak-
lega var tekiö fram aö gott væri viö
meltingaróreglu. En þaö bpetti mér
ekkert. Eg var orðinn fulltrúa um
það, að eg væri ólæknandi, og
mundi sú imyndun hafa geft þaö
aö verkum, aö eg hefði þjáðst til
æfiloka, ef eg heföi ekki einhverju
sinni orðið svo heppinn aö lesa í
blaði einu lækningu á magaveiki,
sem Dr. Wllliams’ Pink Pills komu
til leiöar. Eg ásetti mér því aö
reyna þær. Eg hafði brúkaö nærri
því úr fimm öskjum áöur en eg fór
aö veröa var við bata, en ekki furö-
Tvennir fyrirtaks
SVARTIR MELTON
YFIRFRAKKAR
$10.00 og $16.50
Ef þér viljiö sjá beztu yfir-
frakka í Winnipeg, þá komiö og
skoöiö þessa hvorutveggju.
45 —50 þumlunga langir.
me Commanujealth
__________Hoover & Co.
THE MANS STO/fErCITYHALL SQVARE.
ar mig á þvi, jafnveikur og eg var
orðinn. Aö öllu samtöldu brúkaöi
eg tólf öskjur, og varö heill heilsu
aö því búnu. Nú þoli eg aö eta
sérhverja fæðutegund, sem bónda-
býli gefur af sér, og er nú alveg
laus viö verki þá óg óþægindi, sem
eg þjáöist af áður fyrri. Nú eru
nokkur ár liöin síöan eg varð heill
heilsu, og eg hefi aldrei oröið var
við nokkurt meltingaróreglu ein-
kenni síðan. Eg var vel þektur af
fólki hér í nágrenninu, og yöur er
velkomið að nota þaö, sem eg hefi
sagt hér, i þeirri von að þaö geti
orðið einhverjum öörum til hjálpar,
sem sjúkir eru.”
Allir lyfsalar hafa Dr. Williams’
Pink Pills til sölu, en þér getið og
fengiö þær sendar meö pósti á 50C.
öskjuna, eöa sex öskjur á $2.50,
frá The Dr. Williams’ Medicine Co.
Brockville, Ont.
Alsherjarfundir í Sel-
kirk-kjördæmi.
Millbrook skóla, fimtuddagskv.
8. Okt.
Suthwyn, föstudagskv. 9. Okt.
Queens Valley, laugardagskv.
10. Ökt.
Lady Wood, mánud. e.h.i2.0kt.
Brokenhead, þriöjud.kv. 13. Ok
Kildonan West, miövikudagskv
14. Okt.
St. Pauls, fimtudagskv. 15. Okt
Clandeboye, föstud.kv. 16. Okt.
Gimli South, mánudagskv. 19.
Okt__________
Gimli Northwest, þriöjudagskv.
20. Okt.
East Selkirk, miövikudagskv
21. Okt.
Elmwood, fimtudagskv. 22. Okv.
Lilyfield, föstud. e. h. 23. Okt.
Rosser, föstudagskv. 23. Okt,
St. Andrews North, laugardags-
kv. 24. Okt.
Mótsækjanda er boðið aö vera
til staðar á fundinum og taki þátt
í umræðum um þau mál, sem nú
eru á dagskrá. — Eftirmiðdags-
fundir byrja kl. 2. Kveldfundír
kl. 8.
“God Save the King:’
Thos. H. Johnson;
Islenzkur lögfræBlngur og m&lf.
færslumaöur.
Skrifstofa:— Room SS Canada Liff
Block, suSaustur horni Portagi
avenue og Maln st.
Utan&skrift:—P. O. Box 1364.
Telefön: 423. Wlnnipeg, Man.
Dr. B. J. BRANDSON
Office: 650 William Ave.
Telephone: 89.
Office-tímar: 3—4 og 7—8 e. h.
Heimili: 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
♦H-I-l-I-I-I-I-l-H-H-H-I-I-H I -l-h
Dr. O. BJORNSON
Office: 650 William Ave.
Telephone: 89.
Office-tímar: 1.30—3 og 7—8 e.h.
Heimili; 620 McDermot Ave.
Telephone: 4300.
Winnipeg, Man.
4-H"H"I"I"I"H-I-H-I"I' I I I I I I-þ
i. !i GlBgöora. M D
læknlr og yflrsetumaöur.
Hefir keypt lyfjabúðina á Baldur,
og hefir því sjálfur umsjón á öll-
una meöulum.
Ellzabeth St.,
BALDUR, . MAN.
P.S.—fslenzkur túlkur viB hendina
hvenser sem þörf gerlst.
4-H-H-I-I-I-I-H-H-H-H-H-I-I-h
N, J. Maclean, M, D.
M. R. C. S. (TSn^
Sérfræöingur í kven-sjúkdómuro
og uppskurði.
326 Somerset Bldg. Talsími 135
Móttökustundir: 4—7 síðd. og
eftir samkomulagi. —
Heimatalsími 112.
A. S. Bardal
121 NENA STREET,
selur líkkistur og annast
jm útfarir. Allur útbún-
aöur sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvaröa og legsteina
Telepb.one 3o6
HUBBARl), HANNESSON & 1
ROSS
lögfræöingar og málafærslnmenn
1 0 Bank of llnmilton Chambers
WINNiPEQ.
TAl.SÍ.MI 378
Stefán Guttormsson,
MÆLINGAMAÐUR,
663 AGNES ST., W’PEG.
stetnr Pluilter
G. L. STEPHENSON.
Ii8 Nena Street.-Winnpeg.
Norðan við fyrstu lút kirkju
J. C. Snædal
tannlœknir.
Lækningastofa: Main & Bannatyne
DUFFIN BLOCK, Tel. 5302
THE DOMINION
SECOND IIAND STORE
Pyrirtaks föt og húsgögn. —
Brúkaðir munir keyptir og seldir
íslenzka töluð.
555 Sargent ave.
Rakiðyður sjálfir
meö Gillette rakhníf. Bezt-
ur í heimi.
V E R I) $5.00,
E. Nesbitt
LYFSALI
Tals. 3218 Cor. Sargeat & Sberbrooke
Meðalaforskriftum fsérstakur
gaumur gefinn.
ÁVALT,
ALLSTAÐAR 1 CANADA,
BIÐJIÐ UM
EDDY S ELDSPÍTUR
Eddy’s eldspítur hafa veriö búnar til í Hull síöan 1851.
Stööugar endurbætur á þeim í 57 ár hefir oröiö til þess aö
þær hafa náö meiri fullkomnun en nokkrar aörar.
Seldar og brúkaöar um alla Canada.
o x*, o w isr L
LAGER.-
CPtO"W3Nr BEEWERY CO_,
VILJUM VÉK SÉRSTAKLEGA MÆLA MEÐ
•ÖL,--------------------------PORTER,-
TALSÍMI 3960
-LINDARVATN.
30© STELLA AAATB],,