Lögberg - 11.11.1909, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN n. NÓVEMBER 1909.
3
Sigurður Lawrence Martin,
fæddur 16. júlí 1905,
dáinn 26. okt. 1908.
Eg átti blóm. með blöðin fríð,
sem brosti lieiðan dag,
þar söng mér vorsins vonar-tið
’sitt viðkvæmasta lag.
Og þetta ljúfa lífsins blóm
var lítill, ungur sveinn;
úr strengjum mínum hlýrri hljónr
ei hefir slegið neinn.
Alt gott og hátt og hlýtt og þítt,
'svo hreint og laust við tál,
við hjjarta minu brosti blítt
frá l>amsins helgu sál.
En þá kom dauöans harða hönd
með heimsins skapadóm
svo hljóð og köld frá buddri
strönd
að heimta þetta blóm.
Og ljúfi sveinninn lagðist nár,
mitt líf af harmi brann,
og engin bæn og ekkert tár
gat aftur kallað hann.
Þó hrynji tár á hljóða gröf,
og hjartað vikni sært,
cg þakka fyrir góða gjöf,
þar get eg mikið lært.
Hver vinur, sem að var oss kær,
og vakti ljós í sál,
er herrans náðar harpa skær,
þar hljómar eilíft mál.
Já, minning lifir helg og há
um hjartans vininn minn,
sem bendir dauðans dölurn frá
á dýrðar bustaðinn.
•
Ó, vcrði, drottinn, vilji þinn,
sem veitir hverja gjöf,
eg veit þú geymir vininn minn,
það vefur ljósi gröf.
Undir nafni móðurinnar,
M. M.
-------o-------
Islenzkir hestar í Noregi.
í Noregi er tollur á innflutningi
úslenzkra liesta, 50 kr. fyrir hvern
hest.
Eitt af stórblöðuin Norðmanna,
Dagbladet, tók að berjast fyrir því
í fyrra, að tollurinn vrði lækkaður
eða helzt afnuminn. Nú er svo
langt komið, eftir því sem Dagbl.
1. Okt. segir, að landbúnaðarráð-
neytið norska kvað liafa stungið
upp á að færa tollinn niður lum
helming, niður í 25 kr. fyrir hvern
hest. Dagbl. lofar íslenzku hest-
ana á hvert reipi og telur þá munu
geta unnið smábændum norskum.
sem ekki hafa efni á aö kaupa sér
stóra hesta, feikimikið gagn.
Dagbladet stingur upp á þvi, að
kaupumiim verði hagað eins og
Danír geri; mvnduð hesta kaupfé-
1ög og sendir menn til íslands á
hvcrju vori til þess að kaupa hesta
í stórkaupum.
Væntanlega verður tolliækkunin
samþykt og má því búast við því.j
að Norðmenn þegar á næsta vori!
fari að keppa við Dani á liésta-j
markaði vorum.
Reykjavik, itj. Okt. 1909.
Hátt upp i 3. milj., um 2,700,000.
nániu víxillán íslandsbanka i lok
f. mán., lán gegn veði og sjálf-
skuldarábyrgö nær 1,400,000, og
fasteignaveðslán ■ (po.oo’o kr. — j
Málmforði hans var þá rúm 440,- j
000 og i verðbréfiunn átti liann J
650,000. ITann skuldaði þá 3 j
mil j. í hlutafé, um 1,800,000 í inn-
stæðu á dálk og með innlgns kjör- ■
um og annað citis eða vel það er- í
lendum bönkum og ýmsum lánar-
drotnum öðrum. Nær 1,100,000
kr. námu seðlar frá honum i um- i
ferð og bankavaxtabréf um 980,- j
000. <*— Nær 140,000 kr. er vara-
sjóður hans orðinn. Viðskiftavelta
bankans nam í vSeptembemánmði j
Undarlegar greftranir JI
Indiánarnir eru í eðli sínu hjá-
trúarfullir og hafa miklar mætur
á öllu, sem dularfult er. En í hug-
um Rauðskinna er dauðinn mesti
I leyndardómurinn, og greftiimar-
jsiðir hjá hinum ýinsu kynflokkum
j Indíána lxatf i umfangsmiklir og
hátíðlegir— upp á sína vísu að
minsta kosti.
Pima Indíánarnir greftra liina
jlátmi) svo skjótt eftir andlátið, sem
1 þeim cr mögulegt og vanalega fer
jgreftranin frani að nóttu til. Þ.eg-
ar skottulæknar kynþáttarins hafa
j lýst yfir því. að sjúklingur sé
! dauðvona. er strax farið að taka
1 honum gröfina, en hún er hring-
j mynduð hola, fjögra til fimin feta
! djúp.
Stundum vill þó svo til, að
skc ttulæknunum missýnist og sjúk
lingi batnar, sem þeir liafa talið
jvonlaust um. Ef svo fer, þá verð
jur gröfin að standa opin þangað
til sá maður deyr, sem hún var
ætluð. I bygðum Pima-Indián-
anna er því alvanalegt, að menn
rekast á þess konar hringmyndað-
jar holur ofan í jörðina, en það eru
þessar ónotuðu grafir, sera í mörg
j ár standa opnar og biða eftir lík-
j um Indiánanna, sem þær voru ætl-
1 aöar í fyrstu.
Ravajo-Indíánarnar hafa svo
mikinn viðbjóð á dauðanum, að
; enginn af þeim kynþætti kemur
■ nálægt líki, nema hann sé rihuð-
beygður til þess. £f einhver deyr
j í kofa, sem fjölskylda heldur til í,
þá fara allir úr kofanum og
bygg.ja annan nýjan. Stundum er
kofinn notaður til legstaðar og
íylt upp i dyr og glugga með
bjálkum og leir. Hitt er þó vana-
legra, að líkin séon grafin á öðrum
j degi eftir andlát og bera það til
grafar tveir Indíanar alls naktir.
Þeir þurfa samt að ganga í gegn
j um margar sótthreinsanir áður en
þeir mega fara i föt sín aftur.
j Allhátiðleg líkfylgd kemur á eftir
! nöktu mönnunum sem bera hinn
látna til grafar, og þegar að gröf-
inni er komið, er hringur sleginn
un\_ hana og sungnir mjög ein-
kennilegir harmsöngvar. Ýmsir
munir eru skildir eftir við gröf-
ina svo að hinti látni skuli ekki
koma allslaus til annars heims,
sein að trúarskoðun þessa kyn-
þáttar er i jörðu niðri.
Hopi-Indíanarnir liafa mismun-
andi greftrunarsiði, eftir því
hvort þeir greftra fullorðna eða
börn. Þeir liafa þá trú, að andi
látins barns hverfi aftur til móð-
urinnar og birtist altur í næsta
barni sem ,hún eignast. Þess
vegna jarða þeir börnin í hellum
eða klettaskonum, sem fyltar eru
siðan með leir. Fullorðnir eru
atfur á móti greftraðir í venjuleg
uin gröfum með mikilli viðhöfn og
hátíðabrigðum. Líkið er klætt hin-
um bezta búningi, eins og það
væri búið til langferðar, og með
því er graíin þakkarfóm og við
hana látið hanga langtir þráður.
I>egar búið er að fyllá gröfina, er
þessi þráður eð.a stag strengt í
vesturátt frá gröfinni, svo langt,
sem það nær, svo að þegar andi
hins látna vaknar aftur á fjórða
degi til að hefja vegferð sína um
“dalinn undtiirfagra”, j>á rekur
hann sig eftir þræðinum svo langt
sem hatni nær, og kemst þannig á
rétta leið.
• ,
Apacharnir geyma látna bræðuri
sina í klettaskortim eða gröfum,
sem eigi erú þó djúpar, og barna- j
lík eru oft hengd i trjátoppa.
Þessi kynþáttur Indíana notar sér
staka söngva og músík við jarðar-
farir og siður er einnig hjá hon-
unt að einskonar sorgartíð skuli
standa um hríð eftir lát manna.
Achomawi Indíanarnir í Cali-
forniu hafa einkennilega greftr-
unarsiði, sem eru að hálfiui leyti
greftran og hálfu leyti líkbrensla.
Hola er grafin x jörð niður, eigi
dýpri en svo, að höfoiðið á líkinu
stendur upp úr þegar það er látið’
standa uppi þar niðri. Munir hins j
látna og vopn eru lögð með hon-
um í þessa þröngu gröf, og er hún
síðan fylt moldu. En höfuðið (
stendur upp úr eftir að gröfin hef j
ir verið fylt og er þá höggvið af
og brent á sprekaglóð rétt hjá
gröfinni.
. I
Einkennilegur siður, sem annar
Indíana flokkur í Californíu hef-
ir, er það, að hann nefnir aldrei
nafn þeirra manna, sem andaðir
eru. Ef manni verður þaö í ógáti
eða gleymsku að nefna nafn látins
manns, liggur sama hegning við
þvi eins og morð hefði verið fram-
ið. Hvorttveggja talinn jafnmik-
ill glæpur. Það er trú þessa Indt-
ana flokks, að ef nefnt er nafn
látins manns, þá verði það til
þess að líkið snúi sér í gröfinni og
andinn tefjist við það á ferð sinni
til annars heims.
Yokaia-Indanarnir brenná lík,
°g’ fylgJa þeirri athöfn margskon-
ar hátiðasiðir og sungnir langir
harmsöngvar. í heilt ár á eftir er
farið til grafarinnar á hverjum!
dégi og korni sáldað á gröfina, og j
á það að vera matur handa and-
anutn. Þegar kona missir mann j
sinn hrærir hún ösku hans saman
við tjönuiog^ber í hár sitt þenna.
hræring. fLausl. þýttj. "j
Aðal umhyggja moðurinnar er
velferð barnsins.
Það, sem sérhver móðir ber
mest fyrir brjóstinu, er það, að'
bömin hennar séu hýr í bragði, I
fjörug og frísk, og þetta er ger-!
samlega á hennar valdi, ef hún;
gefttr börnunum sínttm við og við
skamt af Baby’s Own Tablets. i
Þessar tablets lækna innantökurj
og meltingarleysi, cg harðlífi, líf-
sýki, eyða ormum, eiu afbragð við
tanntöku og ýmsum smákvillum.
Ábyrgst er að ekkert ópíum eða
önnur eitruö lyf sé í þeim ér deyfa lets alt af á neiðum höndutn í hús-
og sljófga. Mrs. H. Irvine, North hui.’' —Til sölu hjá öllum lvfsöl-
Portal, Sask., segir:—“Eg reyndi um og kosta öskjurnar 250. Ifða
Baby’s Own Tablets þegar barnið þær eru sendar með pósti frá ’l'he
mitt var að taka tennur og hefir Dr.Williams' Medicinc Co., Brock
það gefist mér vel. Eg hefi Tab- ville, Ont.
THEC.I.MARKS Ctt.ín HAKERS WIMNIPEG
Hafið þér sárindi
stingverki og gigt
eða aðrar þrautir í lílcaraónum. Revnið þ í
Kardel’s undrabalsam.
Það hefir læknað menn og skepnur svo þúsundum skiftir K kert
annað eins lyf er til við liðaveiki, stiogverkjum, gigt, alls konar m tttlevsi
brákun í liði, l»einbroti, liðabólgu, magakrampa. höfuðverk. hlusta v erk
taugaveiklun og öðrum kvillum. Lyfnotkunarlvsing á hverri d sl>u.
Thilemanns Markdrops 50c flaskan
Kleckner, 207 Logan Ave. Cor. Main. Agenta vant^r.
Einkatilbúning heiir
C. F. Kardel, 369 Elgen Ave. Winnipeg, Man.
Oskað eftir umboösmönnum hvervetna.
•u Sl
Kostir Lod vöru - tegunda
eru matnir eftir því, hve smekklegar þær eru ogí hve góðu samrœmi
þær eru við hverja aðra.
Fellingar kragar, Háistau og Handsmokkar „Blue Store“, bera stimpilinn “Hall Mark Excellence”.
Skrifið eftir verðskrá.
Chevrier& Sons
Mink Neck Piecet,
$10, $15 til $20
Mink Threws er Ties,
$50, $45, $30, $20.
Miok Stoles,
$250, $150, $100. $75, $50.
Mink Mnffs,
$125, $90, $70, $45, $40, $25.
Black Persiao Lanb, Russian Pony,
Alaska Sable, Columbia Sable
Scarfs, Stoies and Muffs,
$35- $3°> $2°, $10.
Muskrat Scarfs and Muffs,
$20, $15, $10, $8.
Silk Thibet Scarfs and Muffs,
$12. $10. $7, $4.50.
Genuine Black Lynx Scarfs & Muffs
$35 and $25.
Isabelia Fox Ruffs and Muffs,
$3 5, $25, $20, $17.50.
Black Persian Paw or Grey Lanib
Ties, Throws, Muffs
$15, $10, and $7.50
Short Sable Ruffs,
$10, $7, $5, $3.
Ilandsmokkar og Treflar af Frábærri Fegurð
I allri fegurð Minks- og Persíulams-skinns.
Vér stöndum fremstir með tilliti til sölu á loðyfir-
Köfnum manna og kvenna.
V//

//
452 Main St.
H

T