Lögberg - 11.05.1911, Blaðsíða 3
LÖGBERG. FIM.TUDAGINN n. MAÍ 1911.
Tóbak—vísindaleg meðferð þess
TILREIÐSLAN. Tóbakiö er jurt og eins og allar jurtir þarf að tilreiða
^■ það sto menn geti neytt þess. Það er alveg eins mikill
munur á hæfilega tilreiddu tóbaki og ÓVERKUÐU tóbaki KRYDDUÐU
eins og á vel soðnum mat og hálf soðnum mat. MulningaraSferðin, eða ,,til-
reiðslan“ er jafn þýðingarmikil fyrir tóbakið og suðan er fyrir matinn eða
ólgan fyrir vínið.
Tóbaksduft (neftóbak) er vfsindalega tilreitt tóbak
niönnum til notkunar. Hvers vegna tóbaksnienn vilja
heldur Kaupmannahafnar tóbaksduft en aörar
tegundir niunntóbaks.
Það er tilreitt tóbak f hreinnstu mynd.—Það hefir betri keim.—-Það held-
ur keimnum og styrkleikanum,— Það er sparnaður að því, því að það endist
lengur.—Það vekur enga eftirtekt, ÞaO er ekki tuggið, heldur einungis látið
liggja í munninum (milli neðri vararinnar og tanngarðsins)—Það skilur eftir
þægilegan, hreinan og svalandi keim, Það er tóbak vísindalega tilreitt mönn-
um tilinotkunar.
TRYGGING FYRIR GÆÐUM OG HREINLEIK.
Kaupmannahafnar munntóbaksduft er béiö til ór hinum beztu tóbaksblöðum,,
gömlum, sterkum og bragðgóðum, og þar við er einungis bætt slíkum efnem,
sem finnast í sjílfum tóbaksblöðuaum, og öldungis hreinum ilmseyðam.
Mulningar-aðferðin varðveitirhið góða í tóbakinu, en skilur úr beiskjuna og
sýruna, sem er í binum náttúrlegu tóbaksblöðum.
VIÐVORUN. Takið mjög lftinn skamt af Kaupmannahafnar tóbaks-
.. "" dufti, annars er hætt viö, aö þér haldið það sé of sterkt.
Kaupmannahafnar munntóbaksduft er litlar agniraf hreinn, sterkumunn-
tóbaki; því gefur það frá sér anöveldar og í ríkulegri mæli styrklaik tóbaksins
heldur en tóbaksblöð eOa illa skorið tóbak, alveg eins og vel malað kaffi gefur
auðveldar og ríkalegar frá sér styrkleikann heldur en illa malað kaffi eða
kaffibaunir.
Kaupmannahafnar tóbaksduft
er bezta munntóbak
í heimi.
NATIONAL SNUFF COMPANY, LTD.
900 St. Antoine Street, Montreal.
Nýbreytni Kínverja.
Fyrir eitthvaö þrjú hundrutS ár-
urn var KínvErjum skipað að bera
t-t . f . cv , • T, liárfléttuna. Það <rerði hinn vold-
i Ui brefi fra Shanghai, eftir E. . , r , , „
t- „ u t ,, ,6 . - ugi Manchus, er kom norðan ur
E. Barnett truboða, tu Even- ,b . .. . ....
inÞ Post í New York ) landl °S ste>'Pt' af stoh Ming ein-
^ * 'J veldinu. En þegar tímar liðu,
Margt hefi eg heyrt og séð og j var<x> Þa® v.enja, að hafa hárflétt-
orðið var tvö undanfarna mánuöi, una> °S su venja varð Kinverjum j
sem eg hefði gaman að skrifa um. ^ær> eins °S apar þeirra venjur. j
E'nkum hefir margt borið við ; P-n nn hafa þeir vaknað til með-i
borgum inni i landi, sem ekki vir« vitundar um óþægindi, óþrifnað j
ist einleikið; aðkomumönnum finst travala, sem þeir hafa af henni
í fyrstu eins óg þeir sé korti'iir til
sjö-stjarnanna, eða á strendur eiu-
l. tirar alkunnrar stjörnu, og sú
tilfinning hverfur ekki fyr en
menn fara aS kynnast mönn tnum.
Ein er sú tilfinning þó, sem sterk-
ust er allra og fer ekki atSkomu-
manni úr hug, þegar hann fer um
hið einkennilega landslag þessa
forna ríkis, það er sú tilfinning, að
“nýtt tímabil i Kína’’ sé ekki í-
myndun ein og orðagjálfur trú-
iboða, heldur sannarlegur viSburS-
Eg gæti nefnt þess
og nú er svo komið, ab henni)
verður bnáðlega útrýmt. En þetta j
er að eins eitt merki um nýbreytni i
þá, sem óðum er að ryðja sér til I
rúms í Kína.
—Lauslega þýtt. I
„Malur, líttu þér nœr;
liggur í götuuni steinn”
Mr.Sumarliði Kristjánsson.
Ef eg hefði leiðrétt allar mis-.
sagnir í fréttagrein þinni, sem út
morS kom i Hkr. 12. Jan. þ.á., þá hefðir i
dæmi, sem augljós verða dags dag- jn’, v;Sf. ; svari þinu í sama blaði
Joliusm & Carr
Electrical
Contractors
Leggja ljósavír í íbúðar
stórhýsi og íbúðar hús.
Hafa Bell-talsíma tæki.
Rafurmagns - mótorum
og ö ð r u m vélum og
rafurmagns t æ k j u m
komið fyrir,
761 William Ave.
Talsími Garry 735
ur.
son, og fylgdu fram þingsályktun-
Frægur fuglavinur.
Frakkar eru fuglavinir miklir
og jafnvel stjórnin hefir gerst
nokkurskonar verndari og vörður
fugla, og einn ráðgjafinn, búnaðar
mála ráðgjafinn, hefir veitt heið-
urs viðurkenningu einum nafn-
kunnum fuglavini þar í landi.
Þessi fuglavinur heitir Henry
Pol, og er alkunnur um alla Par-
ísarborg. Hefir mikið verið um
hann ritað í dagblöð og tímarit, og
þau flutt myndir af honum
og póstspjöld verið gefin út, með
myndum af honum. Er hann þar
sýndur vera að gefa viltum spörv-
um í Tuileries hallargörðunum, og
eru spjöld þau seld um heim allan.
Eg hefi ekki séð Henrv Pol í
mörg ár og margir voru farnir að
balda, að þessi frægi fuglavinur
væri horfinn okkur með öllu, svo
sem títt er um marga vini hans,
sem hverfa brott þegar kólnar og
haustar, en heimsækja oss aftur
þegar hlýnar í veðri.
En Henry Pol er enn þá heill
og hraustur. Hann gefur ‘fugla-
hópunum sínum regulega á hverj-
um morgni, svo að mikil unun er
á að horfa, bæði börnum og full-
orðnum. Loks hefir hann vakið
athygli búnaðarmála ráðgjafans á
Frakklandi, sem þegar hefir fast-
ráðið að sæma hann heiðursmerki,
og þannig benda samþjóð hans á
hann, sem fagra fyrirmynd og
eftirbreytnisverðan dýravin og
fuglavin.
Henry Pol hefir verið nefndur
Franz helgi Tuilieres hallargarð-
anna, og það með réttu. Jafnt er
á komið með honum eins og dýrð-
lingnum frá Assisi, að hann þarf
ekki annað en kalla til fuglanna þá
koma þeir fljúgandi til hans ofan
úr trjánum og setjast á axlir hon-
um og
á hendurnar á honum.
Hann nefnir þá vissum nöfnum,
sem þeir læra að þekkja, og þeir
hlusta á það sem flann talar til
þeirra.
Fyrir mörgum árum tók eg eftir
því, þegar Henry Pol var að gefa
spörvunum sínum á morgnana,
og einu sinni gekk eg til hans og
átti tal við hann æði lengi. Það
var nærri því undarlegt, hvað
vænt honum gat þótt um fuglana.
Hvem spör hafði hann nefnt
vissu nafni, og nöfnin vom margs-
konar. Þáu vora alt frá algeng-
um mannanöfnum á Frakklandi til
merkustu manna á stjórnarbylt-
ingar tímunum eins og t. d. Míra-
beau og Hocke herforingja. Þarna
er Philippe kominn, sagði hann
við mig. Eg hefi ekki séð hann í
marga daga. Komdu nú, Philip-
pe, þorparinn þinn litli; hvar hef-
irðu verið allan þennan tíma?
í sama bili kom hálsdigur og
dökkmórauður spör, dauflegur
að sjá, fljúgandí úr hópi einna
tuttugu annara spörva og fór að an
tína brauðmola úr sandinum hjá
okkur og settist síðan á fingurinn
á Henry Pol. Pol strauk fuglinn
blíðlega, talaði til hans og spurði
hann ýmislegra spuminga ög bauð
honum brauðmola úr hendi sinni.
Einu sinni spurði eg Pol að því,
hvernig hann færi að því að gera
fuglana svona hænda að sér, og
hann sagði mér að það væri sökum
þess, að hann hefði farið svo oft
um hallargarðana á leið sinni til
vinnu.
“Eg var einn póétþjóna í j>ótet-
húsinu í Grenelle götu, en átti
heima í Place Clichy. Þrjátíu og
fimm ár em liðin síðan eg fór
fyrst að skifta mér af spörvunum
hérna. Eg byrjaði á þvi að taka
með mér fáeina brauðmola á
morgnana og fleýgja þeim fyrir
fuglana um Ieíö og eg fór um garð
ana til vinnu minnar. Þegar því
hafði farið fram um hríð tók eg
eftir því, að fuglarnir voru farnir
að þekkja mig, og höfðu gætur á
nær eg kæmi. Stundum eltu
nokkrir þeirra mig yfir brúna og
alt yfir i Grenelle götu. Þegar eg
lega, en læt mér nægja að skýra ^ pEbr. þ.á. ekki orðið drjúgur tillbrrnnni
aíoliuTað^fvrir’ fáum^dö^m 0" Þunilungununl> >ar sem Þú 1 siS- ‘ Að lokum' var “dagskráin” feld
arvottur að fynr taum dogum. arnefndn grein fyllir 33 dalks- me8 atkv_ gegn l6 (já sögSu;
Eg á við þá athöfn, er f jöldi j þumlunga blaðsms án þess að and- -g p -g j _ j ; Múla, J. 0.1, J.
manns lét skera af sér hárfléttunr mæla nokkru, sem eg sagði i 5. bl. M' h ' Jóli. Jóh., St. St. og P.
ar á almanna færi. undir forustu Iýigbergs þessa árs. j s6oSu. pj Þorl., B.&Sv.,
Wu Ting Fang, sem einu sinni var Þú kvartar yfir, að Jón þuml-jj,- j p j, Hr p Sigf., H.
sendiherra í Washington. S.á at' ungur sé til moldar fallinn og dett- q ' j "á jTv j' j SH'j Þ., M. Bl.j
burður gerðist i almennum skemti- ur mér í hug hvort þú sért nú að -pr g quuu &g g;g gk Th!
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St., - - Winnipeg, Man.
The
Milwauke®
Concrete
Mixer
BYGGINGAMENNÍ
Leitið upplýsinga um
verð á . élum af öllumteg-
undum sem þér þarfnist.
reyna að fylla skarðið. og Þ J )
Én eg einungis leiðrétti það. sem' SÞv; ^æst var þingsályktunartil-
þar yar sagt um nug og mmnfe- , samþykt með samljóða at-
- - Ia*fskaP ^1^ eg emmg þeirn kvægum aS vishöfSu uafnakalli.
undir samþykki keisarans, með því reflui_her- , ,1 há sögðu allir þeir, er atkvæði
að mikil og vaxandi mótspyrna er Nu hoggur þu aftur 1 sama fanð 1 greiddu gegn dagskránni og auk
garði í Shanghai. Tilskipun hefir
um nokkurn tíma verið á döfinni
í Peking, erleyfði hárfléttu skurð.
Tilskipun þessi hefir verið borin
hafin um gervalt ríkið, gegn þessu
óþægilega og lítilsvirta merki um
undirlægjuskap gagnvart annarleg
um yfirráðum. Síðan andmælí vom
hafin gegn hárfléttunni.. hafa marg
ir látið skera hana af sér. Tungu-
sleikjugrein þinn. , Hkr. 23. Febr. Einar JÓUSSOU og )Stefárý
siðastl., bregður þeim sem standajStefánsson Hin’ir iddu ekki
’ Swan River sofnuðmum um, að atkvæS; og toldust meS meiri
þeir séu að sýnast annað en þeir
og
ihlutanum.J
tillögunnar var svo-
raun og veru séu. “fari alt í kring-, p irsöon
um mig með einhver rit”, sem lík- L.,í
i, hljoðandi:
málakennari einn, sem kominn er æga þu lanar en eg ma ekki sja. “Tillaea til bin^sálvktunar um
af íhaldssömum og tignum ættum.j Syo stendur nú 6, .ð hann Vopni hi„ syoT,índu lög um hina stjórn-
sagði mér, i vikunni sem leið, a«j Þ‘uu er ekkl forvitmn um stöSu íslauds ; rikinu frá 2.
hann hefði í hyggju að skera hár! þa«, sem 1 krmgurn hann a að fara - ö R
_______ 1_______' y• 1_í ___•_ í ^ *
764-766 Main Street.
Talsímar 3870, 3871.
áritun Sigurðar Andréssonar frá
Hvassafelli í Mýrasýslu á íslandi,
er kom hingað fyrir ellefu ámm,
er vinsamlega beðinn að senda
hana til undirritaðs. Seinast þeg-
ar eg vissi, var hann í Spokane,
Washington.
Davíð Gíslason,
Narrows, P.O., Man.
Talsíma númer
Lögbefgs er Garry
2 156
sitt, og hann spáði því, meira að i svo
Var hún samþykt með öllum j
það væri “áikjósanlega æski-
hætti loks aðvinna á pósthúsinu j segja/ að enginn maður mundi legt” að þú tækir sögulaunin hjá viSst^dum atl^æðum gé^n téeim-j
og for að lifa a elhstyrk minum j ganga méS hárfléttu í Kínaveldi! þeim.
hélt eg samt áfram að koma á eftir 10 ár, og að tuttugu ámm
hverjum morgni hingað yfir í liðnum mundu stúlkur hætta að mig af “tilfinningavoli”; einungis
garðana. Mér fanst eg ekki geta klemma á sér fætuma. Það em |hinir sjúku þurfa læknis við, og
án þess verið. Eg mátti til að sjá imargir menn sömu skoðunar, og!hefir þú víst ekki lagað vel gler-
bessa litlu vini mína. oe beim bótti 1I aueun á nefinu. “tóðurinn minn“.
^0<=I=>00<r>00<=r>00<=>00<=>00<==»0£
Skilyrði þess
Svo ætlar bú að fara að lækna nr rHannes Hafstein °? Jóh- Jóh-J
Þ\o ætlar pu að tara að lækna Ger var .hínn bezti rómur aði
þessa litlu vini mína, og þeim þótti þótti mér .það mikilsvert, að heyra a11?1111 a nefinu, “góðurinn minn'
svo dæmalaust vænt um að sjá|slikt af vörum manns, er notið þeffar þú bjóst til það meðal, því
mig. j
Það em tólf eða fimtán ár síðan
við töluðumst þetta við og síðan
hefir Pol verið daglegur gestur í
hallargörðunum. Vanalega er liann
að finna á bekkjunum eða gang-
stígunum við ána og Place des
Pyramides. Undir eins og sést ti/
hans kl. 9—10 á morgana koma
spörvarnir í hópum fljúgandi til
hans úr næstu trjánum. Ef hann
sest einhverssaðar niður á bekk,
þvrpast spörvarnir að honum,
setjast á axlimar á honum, hand-
leggi og hendur, og ef hann réttir
út fingurna reyna spörvarnir að
setjast þar. Þeir flykkjast að hon-
hafði mentunar í fomum skóla og: þaS befir verkað í öfuga átt við
alist upp í þessum fornlega og í- tilganginn; t.d. hafði eg aldrei áð-
haldssama bæ. og mjög lítil kynni 11 r óttast að þú yrðir af þér ókunn-
haft af útlendingum.
Þessi almenni hárfléttu skurður,
sem áður er á minst, fór fram í
stórum teskála i skemtigarði þeim,
er fyr var nefndur. Eg fór með
öðrum manni til að vera við þessa
athöfn. Á sporvagninum fundum
við kínverskan stúdent, útskrifað-
an frá Vanderbilt háskólanum, cg
embættismann í stjóm K. F I).
M. *(Ý. M. €. A.J, sem hér er.
Með honum var annar maður og
ætluðu þeir á fund í félagi þeiria
Kínverja, sem stundað hafa nám
um öldungis óhræddir og horfa utanlands; en þegar þeir vissu um
vonaraugum á hann því að þeir okkar ferðir, slóust þeir t fc.rina
búast alt af við að hann gefi þeim þegar við vorum stignir út úr
eitthvað. Svo ósmeykir era spörv- vagninum og snemm inn í g.;rðinn
arnir við hann, að þeir
um lesendum blaðanna álitinn
sleikjulegasta nautið, sem leitt hef-
ir verið á bás í Hkr..
Hugmynd þín um mitt andlegt
þroskaleysi, er víst séreign þín, og
mun enginn í Swan River söfnuði
fara í kringum þig til að nál í hana
með þér.
Linur þessar hafa legið í salti
hjá mér um all-langan tíma, en eg
hélt að þær þannig tilihafðar félli
þér betur í smekk.
Harlington, 29. Apr. 1911.
J. A. Vopni
Jafnframt því, sem neðri deild
reyna 1 um hreitt stræti, varð fyrir okktir aljþingis samþyikti frumvarpið til
stundum að hnupla brauðmolunum fjöldi Kínverja, karla og kvenna, breytingar á stjórnarskránni við
úr vasa ltans. sem voru þangað komin í sömu þriðju umræðu (5. AprílJ, var á
Mikill fjöldi fólks, bæði börn og erindum sent við. Troðningur var sama þingfundi borin fram þings-
fullorðnir, veita Henry Pol athyg/i svo mikill, að margir tirðu frá að ályktunartillaga til inótmæla á
og stara ’á hann meðan hann er hverfa, en við gátum þó mtt okk- gildi “stöðulaganna” svonefndu,
að gefa spörvunum á hverjum nr leið inn í teskálann. Þar höfðu frá Jóni á Hvanná, Sigurði Gunn-
morgni. Þeir elta hann í stórum I öll borð verið upptekin. Við fe- arssyni, Bened. Sveinssyni, Bjarna
fvlkineum milli trai]trstítfanna oc ’agar naðum 1 auða stola, sem við \ Jonssyni frá Vogi, Magnusi Blön-
Ö _ .. ° ___ Z ____.-X .„1 „á* T.f tIoV.1 OU1„ .
setjast á hattinn hans. Og áhorf-) stóðurn á og gátum við vel séð yf- dahl og Skúla Thoroddsen
endurnir færa sig líka nær honum ir muginn.
og stundum hafa flykst utan um Hær tvö þúsund manna höfðu
hann frá 200 til 300 manns. Oft þrengst þarna saman. Allra augu
verður hann þá að ibiðja fólkið að mændu inn 4 pallinn. sem reistur I
færa sig burt, og stundum að var ; ö«rum enda hússins. Þar
sundra hópnum alveg. Hér fyr sátu þeir> sem þegar höfðu látið
meir höfðu garðverðimir átal- skera af sár fléttuna. Þeir voru
ið það, að svona margt flestir ungir menn' og vel ættaðir.
fólk skyldi þyrpast saman utan um f,essir menn skoraðu nú á áheyr-
þenna mann og loks bönnuðu þeir endur sína að koma fram. Einn af
honum að koma inn í garðana. oSrum hErti upp hugann og gekk
Hann skaut þeirri kæm til yfir- upp á pallinn. Þar var maður
valdanna og garðvörðunum var fyrir) sem hélt um hárfléttuna,
skipáö, að sjá gamla manninn í meSan annar kom með söx og
friði. Hann er nú 75 ára gamall. sneis hana af. Um leið og ein-
Hann segir þetrta um spörvana hver gekk upp á pallinn, dundi viö
sina : lófaklapp úr öllum áttum, en svo
“Það er eins og spörvamir finni sl° dauðakyrð á alla, og menn
á sér, á hvaða tíma eg muni koma. j luVi áfram til að missa ekki af
Þegar óg er sjúkur og ligg í rúm- : þessari sjon.
inu fljúga þeir alt að boganum á Og það var áhrifamikil sjón, að
Rivoli götunni til að forvitnast um sjá hárfléttuna stifða. Hver um
romur
þessum úrslitum. — Fjallkoncm.
Rottnr til dráttar.
Nýskeð vora stærstu og þrek-
nustu rottur, sem hægt var að fá »
í Chicago, sendar í búri eigi al'- H
fáar til Rockford með hraðlest. j *
Talþráðastjómin í Rockford hafðij
pantað þessa sendingu og ætlar að j
brúka þær til að draga þráö í gegn
um pípu nokkra, sem er nókkrar
ir.ilur á lengd og á að vera utan
um talsíma. RáðagErðin er sú, að
binda mjóan þráð í skottið á
rottu og sleppa henni síðan inn í
annan endann á pípunni, sem i
gegnum á að draga talsimann.
j Mun þá rottan eftir eðlishvöt sinni
; leita til opsins hinumegin og draga
j þráðinn eftir sér.
Við þartn pípuendann verða
menn staddir til að ná í þráðinn ef
rottan kemst með hann í gegn.
Við þann mjóa þráð er svo ætlastj
til að tengja annan gildari, dragaj
hann í gegn og binda síðan við j
hann aðal símann, sem þá er auð- j
gert að draga gegn um pípuna. j
Búist er við, að nota þurfi fleiri j
rottur en eina til að koma mjóaj
Neðri deild alþingis ályktar, - þræSinum alla leií$. Talsímastjórn-j
jafnframt þvi sem samþykt er: \ , _ , . , ,
breyting á ýmsum atriðum í in 1 Roekf°rd hugði rottur stærst-j
stjórnarskrá um hin sérstaklegu ar °g þróttmestar í Chicago og því
málefni Islands frá 5. Jan. 1874 pantaði hún þær þaðan.
og stjórnarskipunar lögum frá 3. j
Okt. 1903 um breyting á nefndri ‘ j
stjórnarskrá, — að lýsa yfir því, j
með skírskotun til alþingissam- j
að brauðin verði góð,
gæði hveitisins. —
eru
{
Baileys Fair
144 NENA STREET
(Næstu dyr fyrit norðan Northern
Crown Bankann).
Nýkominn
postulíns-varningur.
Vér hðfum fengið i vikuoai
þrens konar postulínsvarning meS
nýja pósthúsinu, bæjarhöUinni og
Union stöðinni. B. B. diskar, to-
diskar, skálar, bollar, rjómaköim-
ur og sykurker, könnur, blómstur-
vasar og margt fleira.
Kosta 20C. og þar yfir.
Vér vonnm þér reyniB verzlun
vora; yður mun reynast verðiB
eins lágt og niður ( bee
Nr. 2 leður skólapoki, bók og
blýantur fyrir 25C.
Phone Main 5129
5
HVEITI
hefir gæðin til að bera. —
Margkr bestu bakarar nota
það, og brauðin úr því verða
ávalt góð. —
LEITCH Brothers,
FLOUR mills.
Oak Laka, Manitot>a.
Winnipeg skrifstofa
TAI.SÍMI, MAIN 4326
^0<=>00<r=>00<=^0<=>0«<=>0*<=>0<?
Stöðulögunum mótmælt.
Gripa Eyrna-hnappar
Gerðir úr Alluminum
Me8 nafni y8ar og pósthúsi.—
Skrifið á islenzku og biðjið oss
að senda yður einn til sýnis,
með nafni yðar á. Við húum
til alskonar Stimpla.
CANADIAN STAMP C0.
TRIBUNE BUILDING, WINNIPEG.
P. O. Bos 2235. v
Gömul nærföt
verður að þvo hjá æfðum
jþvottamönnum.
Góð nærföt
eru þess verð að. þau séu
þvegin hjá æfðum þvotta-
mönnum.
WINNIPEG LAUNDRY
261--263 Nena Street Phone Mainfó*
Mikla þjáning hefir hægðaleysi
í för meö sér, og er undirrót
margra sjúkdóma. Hiddið innyfl-
unum heilbrigðum, kona, og þér
komist hjá mörgum kvensjúk-
dómiun. Sjúkdómur þessi er mjög
einfaldur, en getur dregið illan
dilk eftir sig, eins og kunnugt er.
Eðli manna þarfnast oft hjálpar,
og ef Chamberlains töflur fChano-
berlain’s Tablets) em notaðar,
losna menn við margan kvillann.
Seldar hjá öllum lyfsölum.
þyktar frá 19. Áigúst 1871 ('Al-
þingistíðindi 1871, I, 905, II,
556—558. 634J, að lög um hina
stjórnarlegu stöðu íslands í rík-
inu frá 2. Janúar síðastnefnt ár
(19,71) geti. ekki viðurkcnzt ATHYGLI almennings er leitt að hættu
skuldbindandi fyrir íslond.” -■ í*irn °g tJÓ“' -á- eign.u- lífi' sera
Opinber auglýsing.
SLÉTTU OG SKÓGAR ELDAR.
Flutningsmönnum þótti skylt að
bera þessa till'gu fram sakir þess,
að ekki var breytt orðalagi á 1. gr.
stj.skr., til þess að þáð skyldi ekki
tvímælis orka, að alþingi væri enn
sams hugar sem fyrr, að stöðulög-
hvort eg komi ekki. Þ'egar egg- i sig ger8i ýmist að teygja úr flétt-j Ín v*ri ekki skuldbindandi fyrir
tíðin byrjar, þá er hvað mest gam- j unni mel5 kynlegu látbragði, eða lsland-
að veita þeim athygli. í>egar rétta hana hátt í loft upp meö Jon Olafsson og Pétur Jónsson
spörvarnir sjá mig koma fljúga j skopi og fyrirlitning, áður en hann
þeir úr hreiðrunum til að sækja afhenti hana nefnd þeirri, er gekst
sér til mín brauðmola handa ung- fyrir hárskurðinum. Hárskerinn
unum. Litlu síðar, þegar ungarn- hrá söxunum nokkrum sinnum á
ir em rétt farnir að flögra, koma
foreldrarnir með þá til mín, til
þess að þeir fari að kynnast mér.
Héma er einn ungur spör. Eg
kalla hann Rougot de L’Isle. Hann
var ungi í fyrra, og móðir hans
kom með hann til mín fimm nótt-
lm eftir að hann kom úr hreiðrinu.
Nú er hann einna hændastur að
mér allra spörvanna minna.”
Grein þessi er tekin úr Weekly
Witness, og er eftir brezkan mann
sem dvalið hefir í París—Ritstj.
fléttuna áður en hún losnaði; oft
var hún löng og þykk, svo að
mörg kona i Bandaríkjunum hefði
fundið mikið til sín með annað
eins hár. Venjulega var ræða
haldin á eftir, stundum alvarlega
kjamyrt, en oftar flutt af tilfinn-
ingu, um leið og ræðumaður veif-
aði hárfléttunni framan í áheyr-
endur, með leikara látbragði, sem
hverjum Kinverja er meðfætt, bæði
háum og lágum. Blöðin sögðu
að hundruð manna hefðu látiö
skera hár sitt þenna dag.
báru fram svofelda rökstudda dag-
skrá:
“Þingdeildin lýsir yfir því, að
með því að ganga í breytingum
sínum á stjórnarskránni fram hjá
öllum stöðulagaatriðum, hefir hún
alls ekki viljað viðurkenna gildi
þeirra laga, eins og alþingi síðan
það mótmælti gildi stöðulaganna
19. Ágúst 1871 aldrei hefir sam-
þykt þau — og með þessari yfir-
lýsing tekur deildin fyrir næsta
mál á dagskrá.”
Með “dagskánni” mæltu flutn-
ingsmenn hennar og Jón Magnús-
son, en móti henni töluðu þeir Jón
Þorkelsson, Bjami Jónsson, Skúli
Thoroddsen og Benedikt Sveins-
hlotist getur af skógareldum. og ítrasta
varúð í meðferö elds er brýnd fyrir mönn-
um. Aldrei skyldi kveikja eld á vfðavangi
án þess að hreinsa vel í kring og gsetaelds-
ins stöðugt, og slökkva skal á logandi eld-
spýtum. forhlaði o. þ. h. áðnr því er
fieygt til jarðar.
Þessum atriðum í bruna-bálkinum verð-
ur stranglega framfylgt:—
Hver sem kveikir eld og lætur hann ó-
hindrað læsest um eign, sem hann á ekki,
lætur eld komast af landareign sinni vilj-
andi eða af skeytingarleysi, skal sœta tutt-
ugu til tvö hundruð dollara sekt eða árs
fangelsi.
Hvir sem kyeikir eld og geDgur trá hon-
um lifandi án þess að reyna að varna hon
um að útbreiðast um annara eignir, skal
sæta tuttugu til hundrað dollara sekt eða
sex mánaða fangelsi.
Hver sem vill kveikja elda til að hreinsa
landareign sína, verður að fá skriflegt ley®
næsta eldgæzlumanns. Þegar slíkir eldar
eru kveiktir, skulu sex fulltiða menn gæta
þeirra. og umhverfis skal vera 10 feta eld-
vörn. Ef þetta er vanrækt og eldnrinn
brýst út og eyöir skógum eða eignmm, skal
sá sem eldinn kveikti sæta tvö hundrnð
dollara sekt eða árs fangelsi,
Hver sem sér eld vera að læsast út, skal
gera næsta eldvarnarmanni aðvart,
Eldgæzlumenn hafa leyfi til aö skora á
alla menn til að slökkva, sem eru sextán
til sextfu ára. Ef menn óhlýönast, er
fimm dollara sekt við lögð.
Samkvsmt skipun
W. W. CORY.
Deputy Minister of the Interior.
Þegar um er ræða
PAPPÍRS-BIRGÐIR
°g
ELDSPÝTUR
Þá hölum vér úrvals tegondirnar. Pappfr og eldspýtur eru aðal varningur
vor. Látið oss vita um þarfir yðar,—vér önn-
ismst alt annað.
The E. B. Eddy Go. Ltd.
HULL, GANADA
TEE8E & PER88E, LIMITED, Umboðsmenn. Winnípcg:, Calgary, Edmonto n
Regina, Fort William og Port Arthur.
Hattar til vorsins
bíða yðar hér. Fínustu kvenhattar af ýms-
um gerðum. Vér höfum nú mikið úrval af
NÝJUM 0G NÝMOÐINS
VOR-HÖTTUM
með sanngjarnasta verði. Þetta eru nýjustu kvenhatta-tegund-
ir, og sem vert er að sjá. Hatturinn skapar ekki konuna, en
hann prýðir hana. Komið við I búð vorri þegar þér eigið
Ieið framhjá. Höfum altaf gaman af að sjá yður. —
Íxb, Charnauíi,
702 Jlotrc Jatnc <íltoc. ðSinnipcg
»:
‘M