Lögberg - 07.09.1911, Blaðsíða 2

LOGBERG FINO'UDAGINN/. SEPTEMBER 1911.
Neepawa, 14, Ágúst 1911
TIL KJÓSENDA ,
í Dominion kosninga kjördæminu
PORTAGE LA PRAIRIE.
KŒRU HERRAR:—
Þér eigið nú kost á gagnskiftasamningum á bús-afurðum við Bandaríkin,
en það Hefir verið einlæg ósk allra stjórna og stjórnmálamanna í Canada að fá þeim
framgengt, alt frá því Hér komst stjórn á. Samningarnir væri nú þegar orðnir að lög-
um, ef forkólfar afturHaldsmanna flokksins í Ottawa Hefði ekki staðið í móti þeim.
Með hvaða Heimild hafa þeir Horfið frá fyrri stefnu flokks síns? Eg get hvergi fundið
neina skipun,—svo sem frá allsherjar þingi eða yfirlýstum vilja almennings í nokk-
urri stétt eða stöðu í þeim flokki—er leyfi svo gagngerða stefnubreytingu. Eg trúi
ekki að conservative kjósendur geti fallist á stefnu þeirra, og í fullu trausti æski eg
stuðnings þeirra við kosning mína af því að eg fylgi gagnskiftasamningunum.
í þessum kosningum er ekkert annað ágreiningsmál: foringjar minnihlutans
hafa tekið það ráð að neyða nú til nýrrar baráttu, í stað þess að þiggja tilboð um árs-
reynslu í gagnskifta verzlun, og fá að því búnu nýja kjördæmaskifting og alsherjar
kosningar. Önnur áhugamál verða Iögð undir úrskurð kjósenda í næstu kosningum:
Ef viðskiftasamningunum verður nú hafnað, þá bjóðast þeir ekki aftur. Og með þv;
að stjórnin hefir orðið við áskorun minnihluta foringjanna, og lagt sig í sölurnar fyrir
þetta eina mál, þá yrði ósigur Hennar skilinn svo, ef Hún tapaði nú, að Canada vildi
ekki gagnskiftasamninga við Bandaríkin.
Með því að eg er liberal og Grain Grower, hefi eg hlotið útnefning af fylgis-
mönnum stjórnarinnar í kjördæminu Portage la Prairie, og treysti eg því, að kjósend-
ur fylgi eindregið Laurier-stjórninni í þessu máli. Eg get auðvitað ekki Hitt alla kjós-
endur á þessu stutta tímabili til kosninga; þessvegna sný eg mér til hvers eins yðar
persónulega í þessu bréfi, og bið yður um fylgi yðar og stuðning til þess að ná aftur
Handa landi yðar þeim Hlunnindum, sem forfeður vorir nutu, og stjórnmálamenn vor-
ir af báðum flokkum Hafa altaf séð fyrir að viðskiftasamningarnir hefði í för með sér
4 Yðar einlægur,
R. PATERSON.
mikla menn: Bourassa, Sifton og og undirbýr alt til að taka við baS-'
McBride, en þó hefir enginn jieirra gestunum. 6. Júní er alt til taks,
dirfst að gefa kost á sér og gangajþá byrjar baStíminn. Læknarnir
fram fyrir kjósendur í einhverju hafa ósköpin öll aS gera fyrstu
kjördæmi. Vér erum aS sigra. | dagana. allir sjúklingar eru skoS-
Aldrei höfum vér haft glæsilegri: aSir í krók og kring, og svo er
horfur. og eg vona aS sjá frjáls- þeitn sagt, hverskonar böS j>eir
lynda flokkinn halda völdum meS j skuli fá. hve mörg glös af járn-
meiri atkvæSa-afli en nokkru sinni j vatni þeir skuli drekka og úr hvaSa
áSur." éMikil fagnaSarópJ. j lind og annaS fleira.
ÞaS er óhætt utn þaS. aS Hon.j Gestunum og vistarverunum er]
Sidney Eisher fær mikinn sigur íjskift i þrjá flokka. Er i. flokknri
Brome County 21. September. j fámennastur og fínastur, en hinirj
------. fátækustu eru í 3. flokki og er
hann fjölmennastur. Utan til í
Medevi eru tveir skálar fLazaretj
ætlaSir fátæklingum. sem fá þar
vist fyrir gjafverS. MatreiSa
1 margir þeirra sjálfir, og má sjá.
Bréf frá Medevi.
7. Julí 1911.
Elzti og frægasti baSstaSur
VIÐSKIFTASAMNINGS - TILRAUNIR
milli
CANADA OG BANDARÍKJA
[854-
1865
1869
1870
1871
1874
1879
\ 888
1891
1892
1894
1894
1897
1911
-1866 Gagnskiftasamningur ígildi; kendur við Elgin lávarö.
Sir Alexander Galt sendur af stjórn conservatíva til
Washington, til aö telja Bandaríkjastjórnina á aö
segja ekki upp Elgin-samningunum. Arangurslaust.
Sir John Rose sendur af conservatívum til að semja
um viðskiftasamninga. Árangurslaust.
Fast tilboð um viðskiftasamninga í tollstefnu con-
servatíva.
Sir John A. MacdonaP' fór til Washington til að
semja um viðskiftasamninga. Árangurslaust.
George Brown sendur til Washington af liberalstjórn.
Samningur gerður en feldur í senati Bandaríkjanna.
Þjóðstefnan (National Policy) ákvað tilboð um við-
skiftasamninga.
Árangurs-
Árangurs-
Árangurs-
Sir Charies Tupper fór til Washington.
laust.
George E. Foster fór til Washington.
laust.
George E. Foster fór til Washington.
laust.
Fulltrúar sendir af Sir John Thomson (conservatív).
Hrangurslaust.
Tollbálkurinn ákvað tilboð um viðskiftasamninga.
Sir Wílfrid Laurier fór til Washington.Árangurslaust.
Taft forseti sendir fulltrúa til Ottavva. Samningar
takast.
Ofangreind skýrsla sýnir, að viöskiftasamningsmálið hefir ver-
ið á dagskrá í Canada síðan 1854, eöa 57 ár, og það hefir bæði
haft fylgi liberala og conservatíva alla þá tíð.
ar hann var að biðja Canadaþjóð-
ina afi styðja viðskiftasamninga
viðleitni sína. )>egar hann vildi fá
heimild til að fara til Washington
og gera viðskiftsamning..
Afturhaldsmenn eru óeinugir, ó-
treystandi, óheppnir og leiddir af
skynsemdarlausum foringjum, lit-
ilmennum. sem vita ekkert og hafa
snúið baki við fyrri skoðunum
flokks sins, og því, er hann barðist
fyrir meðan honum vegnaði vel.
\ iðskiftasamningamir eru eins og
kóróna á mörgum góðum hlutum,
sem frjálslyndi flokkurinn hefir
gert fyrir Canada. Ver færðum
niður to.ll á mörgum nauðsynjum,
þegar vér komust til valda. Vér
komum á brezku toll hlunnindun-
«m, og urðum til þess á undan öðr-
um löndum (dominions) brezka
alríkisins. Og síðan hafa viðskifti
við móðurlandið1 farið vaxandi, en
áður voru þau á fallanda fæti.
“\’oru afturhaldsmenn oss hjálp
legir við að koma bnezku forrétt-
indunum á? Nei! Þeir fordæmdu
þau, sögðu að vér hefðum átt að
gera kjörkaup við móðurlandið. og
þegar liberal þingmaður bar fram
þá tillogu, að brezku forréttindin
fengi að standa óbreytt, þá greiddi
ekki einn einasti afturhaldsmaður
atkvæði með þvi. Sir Charles
I'tipper talaði biturlega gegn því.
og bæði Mr. R. L- Borden og Mr.
Geo. E. Foster greiddu atkvæði
gegn tillögunni.”
Skuggamyndir Mr. Ames’.
“Viðskiftasamningarfnir mæta
mótspymu auðfélaganna, sem
hrædd eni við að sjá nok'cnrn
| Svíþjóð er Medevi við \ ettern. þfj með tinur og könnur í kaup-
Alenn höfðu sagnir utn það á mið- mannsbúðinni að kaupa sér teitt-
j öldunum. að ]>ar inni í skógi væru hvað. til snæðings. Hjá kaupmatin-
lindir með "rauðu vatni’’. er lækn- jnum fæst alt mögulegt. ætt og ó-
aði ýmsa kvilla, og eru dæmi til, ;ett. alt frá silkiklútum til srnjör-
að menn konui þangað langar leið- líkis.
ir að til að leita sér þar heilsubót- Þrisvar á dag ertt brunnarnir
ar; t’lestir drukktt vatnið, aðrir opnaðir, og streyma menn þá að
rjóðuðu járnkendri leðjunni við til að drekka. Flestir sjúga vatnið
brunnana á attgti sér, og ketulu gegn um glerpípur. Vatnið er
bata. E11 ekki var það þó eiginliega gott á bragðið kalt, en verður eins
| fyr en 1678, að saga staðarins og daufara og fær ryðlit, þegar
ihefst. Það ár rannsakaði Urban ])að er volgt. Á morgnana
1 Hjörne. líflæknir Karls XI., vatn- kl. 6 er byrjað að drekka, og er
ið í lindunum þar efnafræðislega. það einkum alþýðan, sem byrjar
jog fann. að ]>að mátti nota til svo snemma. Kl. 7ý£ gengur
; lækninga. Mælti hann með brunn- lúðrasveit eftir þorpinu , og blæs
junum, og smámsaman varð það vökuljóð tsænska he/rsins; rísa
ítízka meðal heldri manna. aö fara svefnpurkurnar þá úr rekkjum,
til Medevi og dvelja ]>ar sér til ]>ví kl. 8)/ er brunnunum lokað,
heilsubótar nokkrar vikur á sumr- en sagt að vatnið hrífi bezt á fast-
in. Hedvig Eleonora drotning' andi maga. Lúðrasveitin skemtir
gekk á ttndan með góðu svo til kl. 8ý4 .blæs fyrst sálma-
eftirdæmi; lét lnin reisa tirnbur- lag og syngja ]>á margir með, en
skála á hól þar (“Kungliga Kastel- svo önnur lög. Kl. 8-)ý er haldin
let”J, og gerðu ýmsir göfgir menn morgunbæn i kirkjunni, kl. 9 borða
úr nágrenninu það sama. svo að menn morgunverð. Matunnn í
smásaman myndaðist þarna mitt i Medevi er annálaður, einkum auð-
ískógi, kringum brunnana, dálítið vitað i fyrsta flokks matsalnum,
! þorp af rauðmáluðum timburhúst sem er mikil byggitig. og eru þar
um. Bera sum ]>eirra enn nöfn veggmálverk frá Medevi, er sýna
jhöfðingja þeirra. er létu reisa þau. hvernig þar var áður umhorfs.
jHús var bygt yfir aðalbrunninn, j Ýmislegt er einkennilegt við borð-
jliróf yfir hina, svo voru skálar, haldið. Menn borða við smáborð
j reistir handa þjónustumönnum og hingað og þangað í salnum, en
ferðamönnum, læknishús og kirkja sækja kaldmeti, og morgun og
jkvöld allan mat, sjálfir að stóru
r« 1 1 ttm svo lítið sem auðið- er fyrir, .
bannar og maklegar svin ])eirra,en .seit niðursuðu vam- au8fast. nen?a s,g' Mfrgir
dýrseldasta markaði. smiðjue.gendur, sem hafa stór-
grætt seinustu 10 arin, eru móti o«s
og þó höftim vér verndað atvinnu
ákœrur-
tng sinn a
I Liberal flokkurinn vill að bændur
njóti sömu réttinda eins og niður-
Þegar akuryrkjumála ráðgjafi suðumenn svinakjöts. Það er ekki
í^aurierstjómarinnar, Hon. Sidney afi „ndra. þó að niðursuðufélög séu
Fisher, var tilnefndur þingmanns- ;i móti viðskiftasamningunum.
efni í Brome County, Que., var [,eorar ])eir em á komnir, veitir
saman kominn múgur manns til að Lendum betur, en niðursuðumenn
hlýða á liann, og er sagt, aö aldrei svínakjöts fá ekki annan eins upp-
hafi meiri áhugi lýst sér á nokkr- gripa ágóða. Þess vegna eru nið-
um stjómmálafundi þar um slóðir, ursuðumenn og þeirra líkar, að
heldur en þá. þekja landið flugritum, og eyða ó-
þeirra. Þegar Knox aðgjafi leit-
aði fyrst fyrir sér um viðskifta-
samninga. vildi hann þe:r tæki til
allrar verzlunarvöru. En Mr.
Fielding hafnaði þeirri málaleitjn
og vildi ekki að samningarnir tæki
til annars en bús-afurða. og vér
teljum oss verðskulda fylgi ve'k-
smiðjueigenda, af því að vér höf-
LHlUt ijc\' I 'v, I tX. lamiiw iiuci uuiii| ’-'t v» ou v . - . , , , ,,
Ráðgjafinn hafði talaö af frá- grynnum fjár til að kollvarpa við- nmf vernfIa.S Þe,r.ra rettindl‘ Vt8-
bærri mælsku og kappi. og kom ó- skiftasamningunum, af því að þeir * 1 tasaJT]nin.2ra''nir verða ó um
þægilega við kaunin á afturhalds- koma við pyngju þeirra.” Canadabuum t.l gagns. og auðga
mönnum og niðursuðu-mönnum, !alla- sem eJtthva8 el?a undir knnp-
sem mjög eru fjandsamlegir gagn- Ertgin cmoknn á
þoli og gjaldmegni hinnar voldugu
. jþjóðar, er býr sunnan við oss, —
foður andsast. 1 þjóðarinnar, sem fallist hefir á
“Mótstöðumenn viðskiftasamn-^ skilyrði vor og skift við oss sem
‘Tökum til dæmis þá, sem sjóða inganna þykjast hafa einokunar jafningja.
skiftasamningunum.
Hér er kafli úr ræðunni:
niður svínakjöt”, sagði hann. “Það
kom í ljós í málaferlum, sem um-
boðsmenn dánarbús Mrs. Wm.
Davies áttu í við Wrilliam Davies
niðursuðufélag í Toronto, að
hundrað dollara hlutir félagsins
eru metnir $300 til $400 hluturnn,
og þrettán tmdanfarin ár hefir á-
ráð yfir hollustu við brezka ríkið.i “Ekki alls fvrir löngu átti Mr,
Þeir reyna jafnvel að draga ný.H. C. Ames leið um þessar stöðv-|
komna menn á tálar og skora á þá ar og hafði meðferðis skugga-
til fylgis við sig með því að þeir myndavél, og sýndi ógurlegar
sé “brezk-bomir”, alveg eins og myndir af framferði Mr. Clifford
allir. sem fæðast einhversstáðar i Siftons, lvsti honum eins og mútu-
brezka alríkinu, sé ekki “brezk-j manni og fjárglæfrasegg verstui
Iiomir” ÓMikið lófaklappj. Þetta tegundar. En í dag fylgjast þeir
góði af hlutum félagsins verið 15 styðst við hið fræga viðkvæði Sir fast að málitm, Mr. Ames ogMr. |
John Macdonalds: ‘Eg var borinn Sifton, til að fella viðskiftafrum-
brezkur þegn, og brezkur þegn vil varpið, og gera ekki annað tímun-
eg deyja.” Menn geta séð, hvaö um saman, en aö dást hvor aö'
þessi afturhalds-krafa er merglaus annars hæfileikum. Afturhalds-
auðæfum með því að borga bænd-lá þvi, að Sir John sagði þetta þeg-, flokkurinn bendir hróöugur á'þrjá'
til 120 af liundraði á ári. Formað-
ur þessa félags er Mr. F. W. Fla-
vell, mótstöðumaður tollsamnin-g-
Það hefir hrúgað saman
anna.
og annað, er þurfa þótti.
Á 17. og 18. öldinni bar mest á borði í miðjum salmun, en mið-
heldra fólkinu í Medsvi. Enn! dagsverðurinn er færður gesttmum
jminnast menn á hina fögru Aurorujað smáborðunum. Kökutegundir
Köningsmark og veislu, er hún tvær höfðu skrítin nöfn, nefndist
hélt með glöðum sveinum á hæð.jönnur “griser” en hin “örfilar”
1 er nefnist “Parnasset.” F.ins og (kjaftshöggj ; báðar voru þær hin-
jvið átti. höfðu allir gestirnir tek- ar gómsætustu. En útálátið á hafra
lið á sig gervi sem fornguðir grautinn á kvöldin var þó skritn-
Grikkja og sælar gvðjur og disir. iast. Sumir fengu mjólk, en aðrir
j Þ'css er getið, að ein ótiginborin sveskjur og að attk einskonar vín-
jstúlka var fengin til að vera með í blöndu. tilbúna úr hvítu frönsku
leiknum sem ein gyðjan vegna þess víni með sítrónum og ís, afar ljúf-
jhvað hún bar af öðrum konum að fengan og svalandi drykk; gerðu
i fegurð, en á eftir fékk hún ekki að menn ýmist að hella þessu yfir
! dansa eða borða með “fina fólk- grautinn og sveskjurnar eða drekka
inu,” en var þakkað og hún látin það í glösum með matnum. Ann-
fara heim. Svona var stéttamun-j ars er timi sjúklinganna hnitmið-
jurmn í þá daga. j að niður. Menn fá böð á vissum
F.n alþýðan var heldur ekki sein I tíma. eru nuddaðir o. s. frv., og
á sér, og brátt voru stofnsetti* sjoöjþess á milli drekka menn járnvatn-
ir og reist hús 'handa félitlu fólki. ið, ganga eða hvaö annað, sem
Auðvitað náðu ekki allir fullri fyrirskipáð er. Kl. 3 borðar t.
heilsu. og margir urðti gramir, er flokkur miðdegisverð, kl. 8 kveld-
þeim batnaði ekki, og þóttust grátt verð; leikið á lúðra meðan brunn-
^leiknir af þeim, er höfðu gylt fyr- drykkjan stendur yfijr 12—1 og
ir þeim brunninn í Medevi. Ur-jaftur 4—6. Þiegar kveldverður er
ban Hjörrte, getur nm kerlingu. er úti, kl. 8)ý, nemur lúðrasveitin
hafði mist annað augað, kom til staðar fyrir utan stóra salinn og
Medevi og þambaði járnvatn til að blæs þá nokkur lög, til þess klukk-
1 fá það aftur og varð fokvond, þeg- an er 9, þá raða menn sér í fylk-
ar ekki dugði. og þótti afarlítið var ing, fjórir í röð saman, er leiðast,
ið í kraft þess vatns. En þó þaö fremst Er lúðrasveitin, þá hópur af
sé þvi miður svo, að ekki vaxi börnum. er f>era jgríska hörpu
ifram ný augu eða annað við vatn-l flýruj á stöng, ganga frá hörp-
ið, þá er þó víst, að ]>að hefir átt unni fjöldamörg blá og gul silki-
! vel við í ýmsum tauga- og blóð- bönd, og heldtir sinn krakkinn í
sjúkdómum o. fl. Menn hafa lika hvert bandið. Þá er borinn fáni
notað járnvatnið til að baða sig í, á stöng, og gerir það venjulega
j en einkttm er “gyttje”-böðin i Med einhver læknanna eða einhver af
evi fræg, og eru notuð við ýmis- heldri baðgestunum, á fánann er
konar gigtsjúkdóma. “Gyttje” er letrað stórum stöfum orðið “gröt-
leðja. tekin upp úr skógarmýri; er lunken” (grautarlabbið), |>vi sVo
sjúklingurinn nuddaður úr henni 1 er hersingin og siðurinn nefndur.
og þvegin síðan. Eru ekki allir Er nú blásið fjörugt göngulag, og
sem þola þau böð, en þau kvað eftir því gengur svo öll hersingin,
vera einhlít fyrir suma sjúkdöma.! krakar, læknar og baðgestir, tvisv-
Medevi er gagnólik flestum öðr- ar fram og aftur alla götuna, unz
um frægum baíjstöðum. Hér er komið er aftur að matsalsdyrun-
ekkert baðhótel með herskara kjól- um, og þar nemur fáninn og harp-
klæddra þjóna, mjög lítið ttm an staðar, en hin prósessian geng-
skemtanir; flestir koma hingað til ur fram hjá, ntma fyrstu raðirn-
að hvíla sig og fá IiEÍlsuna aftur, ar- er nema staðar milli fánaberans
og lífið er mjög sveitalegt og kyr-!og klúbbsalsins, er blasir viö mat-
látlegt yfirleitt. Tæga þorpsins salsdyrunum. Br hersingin hefir
svona afskekt, hérum bil 18 kílm. vottað “grötlunksstandaret” virö-
fyrir norðan Motala. mitt i skógi.!ing'n sína með ÞV1 aö &anga fram
hefir lika ekki litla þýöingu. Hing-1 hjá honum inn í klúbbsalinn milli
að koma þeir, sem vilja forðast j fyrstu raðanna, og taka þá allir í
glauminn. Talsími er til Motala,! í:t,m °fan> er fáninn er .borinn
en enginn ritsími. Póstur kemur fram hjá. Þetta er æfagamall
einu sinni á dag. — Gestirnir búa íjsiður. og er gert a hverju kveldi,
hinum litlu rauðmáluðu timburhús hvernig sem viðrar. Setur þetta
tim 17. og 18. aldarinnar og eru: f jör í fólkið, og kemur öllum í gott
húsgögnin í 1. flokks híbýlunumj skap fyrir svefninn.
Hka frá þeim tíma, oft einkennileg! Héraðið kring um Medevi er
og ljómandi falleg. Nú er Medevijhiö fegursta, skógi vaxnir ásar, og
eign félags, sem smám«aman hefir á einstöku stað rjóður með ökrum
keypt hús og muni af þeim, erjog engjum og bóndabæjum. Það
áttu. A vetrin ertt flest húsin tóm.ler kippkorn niður að Váttern, en
Þá býr í þorpinu að eins ráðsmað-!er þangað er komið, eru fallegir
ur staðarins óKamrérJ, kaupmað- klettar og fjölbrteyttur skógar-
ur og nokkrir smábændur og iðn- gróður meðfram ströndinni, en
armenn í grendinni, og svo kona, smáeyjar og hólmar, alt skógi
sem hefir umsjón með húsgögnum klætt, úti í vatninu. en hinum meg-
og borðbúnaði. En er vorar, lifn- in blasa við ásar á Vestur-Gaút-
ar yfir öllu. Þá kemur apótek frá laridi. Skógarnir eru mest birki-
Motala og ýmsar búðir þaöan opna og greniskógar; furu- og eikartré
söludeildir í Medevi, heill hópur af sjást allvíða og ýmsar aðrar trjá-
matreiðslu og vinnukonum kemur tegundir, nema hvað beykitré eru
Þingmannsefni í Vestur-Canada
1911.
MANITOBA
Kjördæmi Liberal Conaervative
Brandon A. E. Hill J. A. M. Aikins
Lisgar J. F. Greenway W. H. SHarpe
Dauphin R. Cruise Glen Campbell
Macdonald J. S. Wood (Ind.) W. D. Staples
Marquette G. A. Grierson W. J. RocHe
Portage la Prairie R. Patterson A. E. Meighen
Provencher Dr. J. P. Molloy T. A. F. Bleau
Selkirk A. R. Bredin G. H. Bradbury
Souris A. M. Campbell Dr. ScHaffner
Winnipeg J. H. Ashdown A. Haggart, K.C.
R. A. Rigg, Socialisti
SASKATCHEWAN
Assiniboia J. G. Turriff C. C. SmitH
Battleford A. CHampagne M. J. Howell
Humboldt Dr. Neely W, H. Hearne
Mackenzie Dr. E. L. CasH Livingston
Moose Jaw W. E. Knowles S. K. Rathwell
Prince Albert W. W. Rutan Jas. McKay
Qu’Appelle L. THompson R. S. Lake
Regina W. M. Martin Dr. Cowan
Saltcoats Thos. McNutt J. Nixon
Saskatoon G. E. McCraney D. McLean
ALBERTA \
Calgary J. G. Van Wart R. B. Bennett
Edmonton Hon. F. Oliver W. A. Griesbach
Macleod D. Warnock JoHn Herron
Medicine Hat W. A. BucHanan C. A. Magrath
Red Deer Dr. Clark A. A. McGilIivray
Strathcona J. M. Douglas G. B. Campbell
Victoria W. H. WHite F. A. Morrison
BRITISH COLUMBIA
Comox-Atlin Duncan Ross H. Glements
Kootenay Dr. J. H. King A. S. Goodeve
Nanaimo Ralph Smith
New Westminster, JoHn Oliver
Vancouver City J. K. Senkler
Victoria City W. Templeman G. H. Barnado E. T. Kingsley, Socialisti
Yale-Cariboo K. C. McDonald Martin Burrell
YUKON
Yukon F. T. Congdon
Greiðið atkvœði yðar með liberal-þing
mönnum, það táknar betri viðskifti og ó
dýrari lífsnauðsynjar.
fáséð.
Yfir Medevi og lífinu þar er
einkennilegur bragur, eitthvað
göfugt, tígulegt og fornt og um
leið elskulegt og hjartanlagt, eitt-
hvað fjörugt og þó rólegt um leið,
í eintt orði eitthvað svenskt.
Sigfús Blöndal.
—Lögrétta.
Sannleikurinn er sagna beztur.
( Aðsent.J
Egta blessað “barn í hrekkvísi”
virðist hann vera “nýl kandídát-
inn”, sem nú þjónar Tjaldbúöar-
söfnuði hér í borg, — eftir síð-
asta hefti “Breiðabliks” að dæma.
Því þar sýnir hann svo ótvirætt og
áþreifanlega inn í leynihólf “nýju
guðfræðinnar”, sem hingað til
hafa verið hulin móðu táls og tví-
mæla af meistara sínum hér. Er
sorglegt, að þessi nýi lærisveinn
meistarans skyldi ekki hafa feng-
ið næga uppfræðslu í launungar-
listinni, áður en hann tókst á hend-
ur stjórn í “ríki” hans, meðan
hann var í leiðangrinum heima,
Því nú kemur alt fyrir daginn í
einu; Frásagnirnar um yfirnátt-
úrlegan getnað frelsarans eru
dæmdar hjátrú og hindurvitni, og
og frelsarinn sagður “albróðir
systkina sinna”. Ef hér er ekki
komið að hjarta Únítara-kenning-
ar, þá er mér ókunnugt, hver hún
er, og má leita mér lærðari manna.
Og má nú til yztu fullnustu heita
þar komið, sem fyrir nýju guð-
fræðinni var í byrjun spáð. — 1
annan stað er í þessu sama blaði
lýst yfir þeirri spekiUJ, að krist-
indómurinn sé sannleiks-/eií ein,
en þá auðvitað enginn fundinn
( fullnaðar) sannleikur, algerlega
gagnstætt insta kjarna frelsarans
kenningar (sbr. orðin: “Eg er veg-
urinn, sannleikurinn og lífið.”J
Ekki skal út í það fariö hér, að
rökræða eða hrekja þessi niður-
stöðu-ummæli “nýju guðfræðinn-
ar.” — Að eins vil eg leyfa mér að
beina þeim spumingum aö hlutað-
eigendúm: Er það “lúterskur”
söfnuður, sem hefir forstöðumenn
slíkra kenninga fyrir aðal-upp-
fræðendur sína í trúarefnum?
Vrerður það ekki “örðugasti hjall-
inn” fyrir nokkurn mann eða flokk
manna að sameina slíkar kenning-
ar við ómengaða “Lúters-trú” ?
Opinber auglýsing.
SLÉTTU OG SKÖGAR ELDAR.
AtHYGLI almennings er leitt aö hættu
þeirri og tjóni á eignum og lífi, sem
hlotist getur af skógareldum. og ítrasta
varúö í raeöferð elds er brýnd fyrir mönn-
um. Aldreiskyldi kveikja eld á víðavangi
án þess að hreinsa vel í kringog gætaelds-
ins stöðugt, og slökkva skal á logandi eld-
spýtum, forhlaði o. þ. h. áður því er
fleygt til jarðar.
Þessum atriðum í bruaa-bálkinum verð-
ur stranglega framfylgt: —
Hver sem kveikir eld og lætur hann 6-
hindrað læsast um eign, sem hann á ekki,
lætur rld komast af landareign sinni vilj-
andi eða af skeytingarleysi, skal sœta tutt-
ugu til tvö huudruð dollara sekt eða árs
fangelsi.
Hver sem kveikir eld og geogur trá hon-
um lifandi án þess að reyna að varna hon-
um að útbreiðast um annara eignir, skal
sæta tuttugu til hundrað dollara sekt eða
sex mánaða fangelsi.
Hver sem vill kveikja elda til að hreinsa
landareign sina, verður að fá skriflegt leyfi
næsta eldgæzlumanns. Þegar slikir eldar
eru kveiktir, skulu sex fulltíða menn gæta
þeirra. og umhverfis skal vera 10 feta eld-
vörn. Ef þetta er vanrækt og eldnrinn
br/st út og eyðir skógum eða eignum, skal
sá sem eldinn kveikti sæta tvö hundruð
dollara sekt eða árs fangelsi.
Hver sem sér eld vera að læsast út, skal
gera nxsta eldvarnarmanni aðvart,
Eldgæzlumenn hafa leyfi til að skora á
alla menn til að slökkva, sem eru sextán
til sextíu ára. Ef menn óhlýðnast, er
fimm dollara sekt við lögð.
Samkvæmt skipun
W. W. CORY.
Depnty Minister of the Interior.
UnionLoan á InvestmentCo.
45 Aikins Bldg.
Tals. Garry 3154
Lánar peninga, kaupirsölusan[ninga, verzl-
ar með hús. lóðir og lönd. Vér höfum
vanalega kjörkaup að bjóða, því vér kaup-
um fyrir peninga út í hönd og getum því
selt með lœgra verði en aðrir.
Islenzkir forstöðumenn. Hafið tal af þeim
H. PETURSON,
JOHN TAIT,
E. J. 8TEPHEN8ON
Hann virtist fá ný innyfli.
“Eg þjáöist ákaflega efítr
hverja máltíö, og engin lyf virtait
gagna mér”, segir H. M. Young-
peters, ritstjóri The Swan Lake
View, Otio. “Fyrstu inntökur af
Chamberlains magaveiki og lif>
ar töflum ('Chamberlain’s Stom-
ach and Liver Tablets), færöu
mér batal og viö aöra flösku var
sem eg fengi ný innyfli og full-
komna heilsu.” Seldar hjá öllvttn
lyfsölum.