Lögberg - 02.11.1911, Blaðsíða 6

6.
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. NO\ EMBER r 11
Lávarðarnir í norðrinu.
cftir
A. C. LAUT.
kemur," sagði prestur er hann haföi hugsaS iháliö
um hríö.
“Allir bátarnir eru lokaöir inni. GetiS þér ekki
lánaS bát hjá Indíánunum? ÞekkiS þér engan
þeirra ” spurSi eg vandræSalega.
“Og láta svo allan skarann fara aS elta okkur!
Nei. nei, þaS dugar •ekki. Eg er hissa aS þér skuli
koma önnur eins heimska i hug, drengur? En, þey,
hvaS var þetta?
BáSir heyrSum viS alt í einu gluggahlera opnaS-
an uppi yfir okkur, en í myrkrinu gátum viS engan
séS.
Hm! sagSi prestur. “ViS höfum látiS heyra
Hún þaut síSan af staS og fór á undan okkur
gegnum sefiS. ÞaS var auðheyrt á henni, að hún
hafSi bæSi orðiS vör viS ókurteisina, sem eg hafSi
sýnt úti fyrir glugga hennar kveldiS fyrir, og aS hún
mundi eítir henni. Fullvissan um þaS fanst mér
ekki óskemtileg.
Vindurinn þaut ömurlega í sefinu. Eg gerSi
mér ekki ljósa grein fyrir því, að eg var öSruihvoru
að hta um öxl, því að óþægilegar endurminningar um
örvar og spjót voru ríkar í huga mínum; eg varö
þess fyrst fylhlega áskynja þegar séra Holland kall-
aSi til min og sagði:
‘HvaS er þetta drengur? Þú ert auSsjáanlega
5 mm w m m m
“Það er nokkur munur á Indiánakerlingum og
hvítum hefSarkonum,” svaraði presturinn glaðlega.
Honum kom víst þá ekki í hug, að margir skinna-
kaupmennirnir voru þvi nær búnir aS missa sjónar
á þeim greinarmun í útilegulifinu.
“Eg 'hefi séð Indíánabörn, er voru hvít einn eða
tvo daga eftir að þeir fæddust.”
“ ÞaS er árangur kristninnar”. greip ungi mað-lætlaði að ryðjast af stað.
urinn fram í, sem hvatskevtlegast hafði talaS
var nú orðinn ör af víni.
J akið þið þetta fííl og komið honum i rúmið, 1 Eg mundi nú hvaða gluggi var á móti bekknum. ] skýrði honum frá örvunum i spjótinu og allur glens-
sagSi Cameron. j sem við sátum a. Eíkneskjan hafSi alt í einu lifnaS bragur fór af honum.
Ju,.i eimv eða tvo daga eítú f eðinguna, ’ end-jviö, og var ekki jafnköld, eða tilfinningarlaus eins “Eg þekki hann, eg þékki hann vel. Enginn
urtók prestuiinn. en eg hefi aldrei aSur séð svoiog eg hafSi imyndað mér. Mér datt í hug, að húnjverri þorpari er til milli Quebec og Athabasca.”
hörundsbjarta Indiána konu fullorSna!” jhefSi vilst á okkur og elskhuga, se.n hún hefði von-! “ViS hvaða djöful eigið þér?”
Hvar sáuð þér nanaspurSi eg og rödd mínjast eftir, svo að eg fór einnig aS flýta mér burtu. en “Þlnn. drengur. Það er ó'þarfi aS ræða um
þa var aftur kallað meS sömu bugljúfi*. silfurskæru hann með gáska. Varaðu þig á honum! Eg veit
röddinni. ag ]iann befir framiS fleiri morS en.eitt. En hann
“FariS þér ekki — prestur! — prestur! séra_____ er kænn, afar-kænn ! ViS höfum engar
til okkai ! Við eruin dáindisefnilegir samsærismenn.! hræddur. Og hvaS hræSistu?”
Hver skyldi liafa staðið á hleri?” “Djöfulinn!” svaraði eg og það var satt.
bey! sagði eg og hélt í hann, því aS hann ‘GuS komi til! ÞaS eru aS vísu fleiri en þú
sem hræSast hann. En minnstu að veita djöflinum
Hver er þarna.' lieyrðist nú spurt með skærri mótstöðu, og þá mun hann fJýja þ:ig!”
jog hljómþýðri röddu. ^ “Ekki sá djöfull. sm ásæ'kir mig, ‘ svaraSi eg og 1
VEfiCJfl CIPS.
GISP .,BOARD“ kemur
í stað „LATH,“ og er
eldtrynt.
| THOS. H. JOHNSON og
1 HJÁLMAR A. BERGMAN, f
íslenzkir lógfræÖinear, m
Skrifstofa:— Room 811 McArtkur £
Building, Portage Avenue Z
Áritun: P. O. Box 1650. *
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg Jg
, , Empire“ tegundirnar af ,,Wood-
fiber* og ,,Hardwall“ gipsi eru notaöar
í vönduð hús.
| Dr. B. J. BRANDSON |
Office: Cor. Sherbrooke & William ®
TEJ.EPIJONE GARRy OSO V
j® Office-Tímar: 2-3 og 7-8 e. h. 4»
«i *
^ Heimili: 620 McDkrmot Ave. i
IÁ Telkphonk garrv aai
Winnipeg, Man. $
Eigum vér að senda yður bæklinga
um húsagips?
j íííftíííiíííA** A'8'4« »jC*
!(• Dr. O. BJORN80N |
var alt öðruvísi en vanalega.
“Við Winnipegvatn. Þegar við komum niður
eftir vatninu fvrir hálfum mánuði, settum við tjöld
skamt frá hópi Sioux Indíána, og eg endurtek þaS
aftur, að þegar við fórum fram hjá einum tjaldsdyr-
unum þá sá eg framan í konu, sem var mjallhvit
yfirlitum. Hún svaf, en ábreiSan hafSi fariS ofan
af andlitinu á henni. Barn hvíldi í faðmi hennar,
og handleggirnir á henni voru drifhvítir.
“En ySur hefir sýnst þetta í tunglsljósinu,”
sagSi einhver.
“En var þá ekki skrítið, að mér skyldi ekki
sýnast neinn Indíánannal sem þarna voru hvítur
lika?” spurði presturinn.
Nú gat eg ekki aS því gert, að svimi kom yfir
höfuSiö á mér, þó aS eg hefði ekki smakkaS vín.
Þessar fréttir voru auöskildar. Eg var kominn í
sannamr
Eg þarf að tala viö yöur! Eg hefi heyrt hvert orð!” gegn homím sjálfur er han nháll eins og áll, annars
Okkur séra Holland varð báSum hverft viS Og Ipynnum viS að geta—”
litum upp*í gluggann. ViS gátum áð eins séð wotta -í þessu flaug lómur upp úr sefinn, og lá viS aS
hann strvki vængjunum framan í prest.
iyrir fölleitu andliti þar.
Einungis búið til hjál
Manitoba Gypsum Co.Ltd.
Wmnippg. Manitoba
SKRlFlf* KFTIR BÆKLINGI VORUM YÐ-
—UR MtíN ÞYKJA HANN ÞES» VERÐUR,—
Office: Cor, Sherbrooke & Willjam
•’RLEI’HONKi GARRY BhÍM
Office tímar:
"3 og 7-8 «. h
*
•) Heimili: 306 Vic*Tor Street
I .) TELEPHONE! garrv T«S3
I 9
Winnipeg, Man. .,
(•■8.*'S«'»iS'8,8'®>8'8>S'8.«'S,8'8«'8 Í.S'SS^
“F.f þér vildtiS gera svo vel og setja hér tvo j “Heilaga María, hjálpaðu okkur!”' kallaöi
bekki hvom upp á annan og vatnsflötina þar ofan -á. prestiir og var lafmóöur af aö fylgja ungfrú Suther' ]lhlum
þá hugsa eg aö eg geti komist niður til ykkar,” sagði land eftir Herra trúr! Eg hélt aö þetta værí sjálf-, “Siáöti hann með árahlumminum maSur!” ösk-1
Inin í lágum biSjandi rómi. ur djöfullinn. raSi stýrimaðurinn til hásetans, sem næstur mér var.!
“En eg sé ekki aS þér eigið nokkurt minnsta "Er þaS satt? IlaldiS þér að það væri hægt. “Skjóttu hann!” grenjaSi annar.
erindi niður,” svaraði presturinn undraxidi. að réttlæta það ef Stóri-Djöfullinn væri tekinn fast- “Mik'il svivirðing er að heyra til ykkar, djöfl-
“Svona verið þið fljótir! ÆtliS þiS ekki að nr?” spurSi eg. Franziska Sutlierland hafSi nú
koma með bekkina?” var spurt aftur. bægt gönguna og viS vorum öll orðin samsiða. Þur
“Nei, þaS rlettur okkur ekki 1 hug,” svaraSi revrleggur brotnaSi undan mér og eg sökk niSur um
prestur, alvarlega. leiðj rétt ems og eg hefði verið aS forSast nýja örva-
“Jæja, þá verð eg að stökkva niSur,” sagöi hún hrjfn
arnir ykkar!” hrópaði prestur, hristi blysið og réttist!
upp, svo að búningur hans sást greinilega. Skamm-1
ist þið ykkar ekki fyrír að hafa hótað að skjóta trú-
boða. Ykkur væri sæmra aö sýna kirkjunni mak-
lega lotningu. Hvar er Eíríkur Hamilton?” hróp-
aSi hann af mikilli reiSi og greip um borSsto'kkinn á
Office 724J íargent Ave.
Telephone Aherbr. 940.
I 10-12 f. m. 1
* Office tfmar ■< 3-5 e. m.
Ít ( 7-9 e. m. jj|
— Heimili 467 Toronto Street __ S
WINNIPEG K
P telephone Sherbr. 432.
nánd viS Míríam, og Eiríkur var ekki langt undan;
en varlega varS þó að íara; hvaS litil mistök sem J þótfalega. “Rétlæta það, aS taka hann fastan!” hrópaSi báti þeirra hægri hendinni.
verSa kynnu hjá mér gátu orSiS mjög svo tjónsam-1 <.f)g há]sbrj6ta yður/- sag5i prestur. ]iann «Ef þu vissir Um alt þaS illa, sem hann hefir .. “Sleppið!” hrópaSi stýrimaSurinn og reiddi uppj
leg' ■ | Nú heyr8um við að sti^ið var út 1 S'USS*™, og gert, þá mundirðu ekki vera í efa um það,” og mælti skipa mér?” öskraði
sáum aö ungleg stúlka var komin upp á gluggakist- annaðhvort orð á irsku, eins og hann var vanur pegar kennimaBurinn hanistola; og otaSi b’ysinu að báts-
1 una við því búin að stökkva niður. honum var mikiö í bug. höfninni. "HaldiS ykkur saman il fyglin ykkar,”
VIII KAPíTUU
Líkneskjan lifnar við.
.BíSið þér við!” kallaði eg skelkaður, því aS .eg "En eg hafði hann einu sinm á valdi mínu, séra sag.ði hann og hristi til bátinn. “ReyniS að vera eins
sá í anda líknesjuna fallna til jarðar. “BíSiS þér Holland. Eg sló bann, en drap hafin ekki, og se og menn svo sem andartak, annars sökkvi eg yk-kur
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNIR.
ENDERTON BUILDNG,
Portage Ave., Cor. Hargrave St.
Suite 313. Tals. main 5302.
Ee setti hvorn ettir Þvl-” til grunna öllum í einti þorparamir ykkar!
"Og hver er aö tala um að drepa, morövargur: efast um ag fiskarn:r viíji ykkur!
Náöu honum á þitt vald> og þegar þér hefir hepnast ieg svör sem þið veitiö við kurteislegum spurningum! jj SérfræöiDgur í augna-
HvaS gátið þiS vitað nema við værum aö vara ykkur
Hvar er
4% 4». 4*4* f.
Það eru þokkæ t Dr' Baymond Brown, *
Nú var tekið aS ræða af kappi um hörundsbjart- i vib> nh komtjm vi5 meS bekkinn.
leik Indíánakvenna. Þeir sem kvæntir voru Indí-i u á annan os þar ofan á fötuna. “BíðiS þér!”
ana konum heldu þvi fast fram. aS mismunur hor- kallaðj eg og ,stejg Upp á neðn bekkmn. Rettið mer ^ þ, skaJ eg segja þér hvaö þu att áð_” Rgað g4tið þið vitað nema við værum aC vara ykkur ; íj háls-sjúkdómum.
undslitarins væri emgongu undir loftslagmu konv hönd yðar,” og um leið og eg náði í höndina á henm -pn eg gieymdi aö segja yður, séra Holland, aö við virkisbúum? Skammist þið ykkar! Hvar er Somerset Blde
inn, og líktti hinum eirrauðu eiginkonum sínum viS hoppaði hun út úr gluggakistunni, ofan á fötuna og hann var einn ræöara minna. Eg haföi hann á Eírílcur Hamilton. spyr eg aftur?” | "" Talsími 7262
spænskar fríðleikskonur. Presturinn var nú að þaðan njður á jafns1éttu, og gerði þaS svo laglega. valdi minu.” » Sumir ræöaranna þöktu prestinn og nú var fariö : ^ Cor. Donaid & Portage Ave.
ræSa við Duncan Cameron og hvetja til verzlunar- ag j fór aö gruna að þetta væri .liklega ekki i Han nsneri sér alt í einu viS og lét birtuna af að hvíslast á í aðkomubátnum. * .
. , . , blysinu falla framan í sig. “Hamilton er langt á undan—kominn upp fynr •» ^^ ^ w w w m w w
tyrsta sinn, aö hun hefði íariS svona ut um glugga. ‘ HaföirSu hann á valdi þinu—vissir hvaS hann fossa,” svaraði stýrimaSurinn. " - =
"Hvaö á þetta að þýða tingfrú góö?” spurSi haf&i fyrir sér gert—og lést hann sleppa?” “Þá skulið þið færa honum orðsending þessa Jf JJt CARSON,
var aö fara út úr virkinu til tjaldstaða Indiánanna, prestur þóttalega. “Nú samþykki eg ekki neinai “Já, eg slepti honum. Eg verö að* játa þaS?” unga manns, ef vkkur langar til aS komast ör Manufacturer of
sem áttu nú miklar átveizlur meS ýmsum útilegu- nýja vitieysu seIT1 yður kann aS detta i hug. VitiS ..-.'.Serj heill sögu!" hrópaði hann. “Drottinn hreinsunareldinum,” sa.gði séra Hollnd ofurlítiS ró- ARTIFICIAL LIM BS, ORTHO-
mönnum; þar gat og fjandmaður minn neytt sín; ])ér j)að- að þer eruð ag tefja fyrír þessum unga tekur aö ser hefn(*:na fyrir þína hönd! Ha»n mun Jegri. , „ ,, , PEDIC AFFLIANCES, Tt usses.
selja illgeröamanninn í hendur refsandanum! Seg “SegiS Hamilton, ihropaði eg, að hun sem hann : Fhone 8425
viSskifti viö Mandana í Missouri, en þangað ætlaði
hann sér aö fara í trúboðs leiðangur. Ahætta mikil
sin | |)cið sð bcr cruð _
óhindraður. Mér duldist þaS ekki, aS það var stórt manni framkvæmdir sem geta ríðið T mannshf,- Se!ja iHgerðaitianninn í hendur refsandanum! &eg " “Segið Hamilton ” hrópaði eg, “að hún sem hann
v , ,,v v manni íramkvæmoir, sem geta nf>ið a mannsfifi. hej]1 sö endurtók hann. “Og eg vona að þu er að leita sé fangi hjá S-oux Indtánum við Wmni- 54 Kinsi St.
i raSist að fara til fundar við þenna oþjoðalyð meS i segi8 mér umsvifalaust hvað þér viljið ” fáir að hafa eins góöa samvizku alila þá stund sem þú pegvatn, og að hann skuli hafa hraðan á. SegiB hon-1 ________
þær mikilvægu fréttir, sem eg hafði nú fengiS. “Mig langar til að bjarga Miríam! Komið nú dvelur hér eins og þú hafðir þegar þú komst um þetta og hann mun launa ykkur vel.”
DauSann óttaöist eg ekki allur dauða^geigur fljótt!” og hún greip í handlegg hvors okkar um sig. hingaö.’ * Ef þiö haggið nokkru orði, bætti presturinn
var látinn eftir austan viö Sault í þá daga. Miríam ”Þas er bátur i sefinu hér niðri á árhakkanum; eg "Amen!” sagði eg. _ ,viB “þá skal bölvttn mín senda ykkar aumu sáhr í
gat vart orSiS bjargaS. ef mér hlektist á. Aufc þess .kai vísa vkkur á hann. ViS getum komist á honum "Hérna er báturmn,” sagöi Franziska Sutíier- kvalastaBinn . .. , mar
bníx; -ct o x _,.tx* * c ............................ „ land, í þvi aö við komum ur sefinu n.Sur aS anni þar Sera Holland slepti þa borðstokknum, ararnar.
hafðt e komist aö þeirn mðurstoSu að ef annar Jyfir atia! Q! venð þið nu fljot.r! Fljot.r! Sumtr sem báfurinn var bundinn. “Verið þiS nú fljótir! fé'lu niður í vatniB og báturinn hvarf út . myrkriB.
iv°r okkar ótora-Djofulsms ætti aS deyja, þa yrSi batar Hudsonsflóa flotans eru þegar komnir fram gg ætla aö biða herna. Það er betra að eg fari Aftur datt mér í hug, aB ofckur væri veitt eftir-!
það að vera liann. Mundu fleiri hafa litið svo á i 'hjá.” ekki. Hudsonsflóa bátarnir frara meS. fram hinum för, og einu sinni fanst mér aS Indánabótur væri
rrrinum sporum. “Hvernig farið þér aS vita þaö ?’’ spurðum við bakkanum!” rétt á eftir okkur, þegar við vorum aB róa yfir aö,
“í forstofunum var leikið af mikilli ákefð á|háðir \ einu “Viö getum ekki skilið yður hér eftir,” sagði hinum bakkanum aftur. Séra Holland lyfti npp j
fiölur, hljóðpípur og belgpípur. LéttúBugir kviBI-j “Eg heiti Franziska Zutherland. FaSir minn er séra Holland- , blysinu sinu og skygndist yfir ana en gat ekkert seö |
ingar voru sungnir með einbeittum, hvinandi rödd- einI1 af landnemum Selkirks og okkur voru gerS orö . her k>T> svaraðl . hun' .^að hef,r skn^ana af okkur> sem fe!lu a vatns'
5 . ’..... einn at Janunemuni oetKirKs, og okkui voru eciu uio yerjð farjg ffam ininuro ráðum hingaS til í kveld. flotnui. Hann sagði, að eg hefði hlotið aö sja of- i
inn; songvar ]>eir bam \ott um unaSsemrhr eldri um að þeir færu hér um í nótt. Svona, komiB þiB «£n við viljum ekki týna einni konu til að finna sjónir; eg það var satt, að í seinni tíð hafði Stóri-1
landa. sem heimfúsir hvítir menn höfðu sér nú til nu j KomiS fljótt!” aöra.” sagði eg andmælandi. Djöfullinn staSið mér fyrir hugskotssjónum í svo
skemtunar t híbýlum sínum út i evSiskógunum. j ( )tr bessj umra stúlka var bá (lottir manns> sem “FariS þíð!” sagöi hún og stappaði niöur fæt- glöggum og margvíslegum myndum, að eg átti bágt
fótunum eftir
dansaS
æðisgenginm bvogu eða nmlega sttgin etnnver sug-j^ meini; Það fór að verða býsna erfitt aö þræöa fá vissu mina um það me8an eg blðj _£g f(d mig en viS lentum.
dans Indíána. og \ar klappað með tnikilli háreystt ’ ; braut skyldunnar. En stúlkan var þotin af stað á í sefinu! Fariö þiö nú!” og aftur stappaöi hún nið- “Indíánabátur fór fram hjá rétt áðan; sáuö þiö
WINMPEs
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST.
se'nr lfkkistar og annast
Jtn ai.'arir. Allur útbún-
atlur sá bezti. Ennfrero-
ar selur hann aliskonar
minnisvarOa og legsteiaa
Tal» G Bi'r^r 2152
Þarna var
‘taktnrinn” sleginn meö
()g þessi unga stúlka var þá dóttir manns, sena . - -
\.. . ' ■ . ■ rw inum reiSulega. '“Þið eyöiö tíma í heimsku-mas! næb að reiöa nng a skilnmgarvit rnrn. Alt i einu
sarginu a fiðlu strengina. Þarna var dansað í ' .a.V”™r & •§ -i \ Haldið þið r>S eg biði hér til einskis? Þpð getur vel sáum viS blysFranzisku Sutheríand skina upp úr sef-
. . , 'lun ve,ttI okkur neyddi mig til aö verða honum ekki verið oð vkkur hafi veríð veitt eftirför, og eg ætla inu. Eg lagSi eyraS við og heyrði hana kalla áður
em ver s íg að meini j ÞaS fór að verða býsna erfitt aö þræöa fá vissu mína um baS meöan ep- bifi! Ep- fel mip- ei
SUM
VEGGJA-AL MANOK
eru mjög falleg. En fallegri eru þau í
UMGJÖRÐ
Vér höfuni ódfrustu o« beitu myndaremoi*
í bænuHi.
Winnipeg Picture Frame Factory
Vér sækjutn og skiiuo) myndunucn.
PhoneGarry 3260 - 843 sherbr. Str
hverjtim dansi. Undirtók 1 allri forstofunni af | uö<lan okkur C(g við sáum að eins óljóst til hvíta' ur fætinum. hann ekki?”
ópinu og óhljófium svo að eg átti erfitt meö að hugsa kjólsins hennar j myrkrinu, og hún fylgdi okkur út °S staPP l>essa litla fótar- sem var lltið stærri “Nei ” svaraði sera Holland.
nokkra skinuleÞa huo-san Það sat vel verið aSl/ • 7 ■ v1'„ , , en barnshendi, nægöi til aS koma okkur báSum af
noKKra SKipuæga nugsan. 1 ao gai et vtno, ao ó virklnu um (]yr sem lagu tra varShusinu aö baka .... -x ’ * ... ■ ... .* _
Eiríkur væri einmitt að fara fram hjá þessa stund- tj! SjSan nam hún ^ runnuni nokkrum. °" °g ^ *
ina. Mér var ómögulegt að gera mér skynsamlega „Nú skulig þér fara og útvega okkur blys hjá ' "HefurSu nokkurnthna séö valdalegri kven-
grem fvrir nokkru 1 þessum oskapa hávaöa, og Þeg- ■ Indíániinum til að lýsa okkur hér um bakkann,” varg jafnungan; svona drotningarlegan kvenvarg?”
ar eg ætlaði aö standa á fætur ttpp frá borðim. fanst! hvíslaði ,hún að séra Holland. “Þeir munu
mér eg ekki sjá ljósin nema eins og i þoku. j furða sig á þvi aS ,þér æskið slíks. Þér eruð
“Eg bið forláts,” sagði eg um leið og eg tók um mitt é meðal ijcirra <” “Og' er hjartadrotning líka, hugsa eg,
handlegg prestsins. "Mig langaöitilaö spyrja ”Ullgfrú Sutherland.” tók eg til máls þegar prest- f Truú - k, • - , , *
hvort þér værtiö ekki séra Holland, og ætlið aö vera , • ... ... ... ‘7. , Hun hefir hlotiö aö slokkva a blysinu sinu, þvi að
Viliiö bér eera svo vel oe tala ^ * ’ C‘ m)0g 1 a VlS’ aö Þer skt,llS nú var ekkert ljós að sjá í sefinu, þegar eg leit v3.
\ ji j g a s o e og ta a yera ag stofna yður ] þessa hættu og—”
Jú, eg held aö við höfum séþ hann,” svaraði
á bát mínum noröur.
við mig fáein orð ?”
“Ekki veit eg hvernig eg á að þakka yöur fyrir
ekki:.sPur^i prestur foiviða af undrun. alla þessa hjálp.” sagði eg viö Franzisku Sutherland
altaf “Hún er hugrökk eins og drotning,” svaraöi eg. I um leiö og við vorum að fara inn um virkisdyrnar
Já, nú sömu leiö. sem vi!Í höfSum fariö út.
"Langar yöur mikið til aö vita þaS?”
“Já, vissulega!” svaraöi eg alvar ega.
"Þá vildj eg helzt aö þér liættuð alveg um þaö
ViS rerum hægt yfir ána, og hlustuðum milli áratog- :aö hugsa. og allra helzt vildi eg. að þér gleymduð
8. A. 8IGURD8ON
Tals. Sherbr, 2786
MYER8
Tals.Garry
Sisiird'on & JWy#*rs
BYCCIflCANIERN og FI\STEICN/\$ALAR
Skrifstofa: Talsími M 4463
5ro Mclntyre Block Winnipeg
“Veriö þér ekkert aö fást um þaö,” svaraði hún i anna hvort við heyröum nokkuS til flotans. Enginn | þvi algerlega, að viS höfum nokkurn tima sézt—og”
^‘Hotpoint’J
Þessi nýja tegund ARINhLDA er mesta
beimilisprýOi.- Enginn reykhafur. Eytir
hvorki kolum, Coke né viöi Gas er elds-
neytiö. Koroiö og skoðiö nýkomnar teg-
undir -------
Ilann helt víst auðsjaanlega, aS eg værndrukk- nokkuð hvatskeytilega. svo aS þaö minti nrig á þaö hávaSi heyrSist annar en gutlið í vatninu við malar- "þetta eru harðir skilmálar.
inn. og leit ti! min glottandi. . þegar eg sá líkneskjuna fyrsta sinni. grjótiö í bakkanum. ViS lögðum upp árar í ofur- , “Og—”
"Jú. sjálfsagt; og sem betur fer vona eg, að \ , , . lítilh vík, og vorum viðbumr aö leggja út þaöan þeg- 'Og hvað?” spuröi eg meS akefð.
langt verfii þangaö til að þarf aö syngja yfir þér hcf' hka alveS geymt aö atsaka vift yöur ar flotinn nálgaöist. _ # , “0S a« 1ler BjáJpift tnér aftur opp sömu leiftina, „T DFPARTIMFMT
jafnhraustlegur eins o” þú__” kurteisina, sem viö sjndum yöur þegar þer beidd- ViS þurftum ekki aS bíða lengi. Stefni á Indí-: *em eg kóm. Þvi að ef pabbi — ó — ef pabbi vissi 1 . olUVL UfcrAKlIVjfcNT
3 • r x ■ x ib' x - , k- -x ust aö koma út um ghiggann til okkar,” sagði eg alt ! ánabáti gægðist hljóöJega fyrir tangann og færöist — þá mundi hann ganga næst lífi mínu.” Wmmpcg Electríc Raiiway Company
.EyoiS ekki oröum ao oportu. Komið Iljott. skjott nær okkur. Eg tók eitt eöa tvö árartog, og í “Og eg mundi ekki lá honum þaS,” sagöi séra
og eg greip um handlegg hans. 1 einu- bátur okkar rann beint á hinn. Um leið brá séra: Holland. “ÞaS er mikið í húfi að stofna yftur í
“Hammgjan góða! Það eru þo _ hklega engm , "Þer getið slept ollum slikum afsokunum,” svar- Holland upp hlysinu og hrópaði; Isvon'a háska ”
ástamál a ferðum!” sagði hann og fór a eftir mér aöi hún jafnkuldalega eins og áður. “Eiginlega eruö “Halló! LeggiS upp árar! Hægan!” ViS settum upp bekkina á ný. Af bekknum s'eig
fram í fordyriS. þér verri en eg hugsaði þegar þiö voruö aS vandræö,- “Víkiö úr vegi!” var hrópað reiSulega aftur til hún' upp á fötuna og af fötunni upp á öxlina á mér
322 Alain st.
Talsími Maiu S22
Þegar kom út í hreina loftið, fór ^llur svimi af
mér. Eg settist niður á bekkinn þar sem eg hafði
legið kveldið fyrir og sagSi honum alt um feröir
ast út af bátleysinu. En um ókurteisi yöar hirði eg oEkar úr myrkrinu.
ekkert. Hún var aðeins hlægileg.”
VíkiS úr vegi—eða við skjót- upp á gluggasúluna, þá laumaðist eg til að kyssa á
um!” pilsfald liennar rakan af náttdögginni.
“Skjótiö þið ef þið þoriS, asnarnir ykkar!” kall? “Hm! hm! hm!’ ’heyrði eg td prestsins. “ÞaS I
s’kyldi þó ekki liggia gifting í loftinu.”
Success Business
Colleqe
Horní Portagc og: Edmonton 3træta
. WINNIPEG, MAN.
“Enga von á eg á því,” svaraði eg. “Fn eg heffii
gaman, að þér bentuð mér á einhvern mann hér inni
1 virkinu, sem gæti annað en orðið hug^anginn af
ungri stúlku, sem lagt hefir líf sitt í sölurnar, og
til þess að
mmar. Fyrst j stað þori eg að segja, aö hann hélt “Ó-já!” svaraöi eg vandræðalega. Stundum getur aöi eg 5 móti þvi að eg viss, að þeir mundu aldrei
víst afi eg væri drukkinn, en þó sannfærðist hann. staöiS svo á að snjallast sé að þegja. þora það að veícja virkisbúa með skotum- um leið
síðar um afi frásögn mín væri á rökum bygft. Hon- “Um ókurteisi yðar hirSi' eg ekkert” endurtók lögftum við að bátnum.
um lá þaö , augum uppi hve auSvelt honum var að «0 _þér verðið að gjaida Hku líkt um mína “Hvar er Eiríkur Hami’ton?” spurfii eg.
fara burt ur virkinu þó að framoröið væn an þess aS \ . . , . . „ . ........... ! “Farfiu til fi Þí<r ckift'r hafi »„«„1 V1k;?í
vekja nokkurn grun, og loks baufist hann til aS okurteisl- Þer Vltlð að °, ’ sem e lr íim ra’ &et" ur vegi! Hverjir eruð þiö?” öskraði maöurinn á hin-ljafnvel það 'sem er lifinu dýrmætara,
fylgja mér til árinnar og bjóst við, aS vift mundum ur naumast borið abyrgð a gerðum smum . Gott, um bátnum bjarga annari konu.”
geta ^náð þar tali af Hamilton., þarna koma blysin! Ljáið mér eitt, séra Holland. “Svarífi— strnx!” ka’laði séra Holland, og hélt: “Og drottinn minn góður! ÞaB væri þorpari,
'En vift verðum að ná í bát, ein'hverja kænu. til, gn haldiö þessu vel niðri þangið til v:fi komum ofan að þeir mundu fremur virða orð kennimannsinst og'sem ekki yrði þaö:” svaraB; prestur.
þess að vifi getum róifi móti bátaflotanum þegar hann að ánnii annars verður okkur veitt eftirför.*' tókst mér í þessu að koma mínum tát fast upp að 1
I
■'
Haustkensla, mánudag 28. Ág. ’ll.
Bókhald, stærðfræSi, enska, rétt-
ritun, skrift, bréfaskriftií, hrað-
ritun, vélritun
DAGSKÓLI.
KVÖLDSKÓLI.
Komið, skrifið eða símið, Main
1664 eftir nánari upplýsingum.
G. E. WIGGINS, Príncipal