Lögberg - 07.03.1912, Síða 3

Lögberg - 07.03.1912, Síða 3
LOGBERG, FiMTUDAGINN 7. MARZ 1912. 3 Dómsúrskurður í máli Thingvalla- safnaðar. Eftir ósk og áskorun ýmsra mikils virtra lesenda blaSs vors birtist bér á ensku dómurinn í málinu út af Thingvalla kirkju. Vér fluttum í siSasta blaöi þýS- ingar ágrip af dóminum, en nú prentast hann hér í heilu lagi eins og frá honum var gengiS af dóm- arans Ixálfu, almenningi til sýnis, svo og til fróSleiks og forvitni, ef seinni menn ikynnu aS vilja líta í þennan merkilega dóm. have materialv departed from the faith of the church which it held vetrin, þegar frostin og dimm- viSrin herja á menn austur frá. The majority says: ‘We constitute the church. AU power is vested when organized, and from the ! in the church, anid hence in us. j Og vonandi er, aS ]>eim íhafi litist doctrine of the Ohurch em'bodied j We determine that the oharge is j svo á sig hér, aS j>eir hafi ein- in its constituaion. j false.’ 'Fhis is the precise claim hverjir af þeim í hyggju aS koma The property in question was made by appellees as to the power j aftur og setjast hér aS, ef j>eir deeded to certain named persons j of a majority, and it is the pre- j vildu breyta um bústaS; og þá as trustees of Thingvalla Congre- cise action taken by appellees as j mundum viS, sem hér búum, aS gation, and to their successors for j a majority in Mt. Zion Baptist j sjálfsögSu segja þá velkonma hingaS; þvi þrátt fyrir j>6 margt sé komiS hingaS af góSu og nýtu ever. The land was donated by j church, after which the oouncil the owner There was no ex- j was called, the action of which it press trust attached to the convey- j would now repudiate. In view ! ísl. fólki til j>essa bæjar aS austan, ance. The funds for building | of this, the claim of the tnajority j þá er rúm fyrir miklu fleiri, sér- the church were contriibuted byjthat ‘if it desires to change to a j staklega fyrir menn og konur, sem State of North Dakota, In Disrict Court, Co- og Pemibina Seventh Judicial District Sigurbjorn Gudmundson, et al. * vs. Thingvalla Lutiheran Churdh, et al Memorandum Decision A lengthy discussion of the matters in dispute in this contro- versy will not be attempted. I wil briefly outline my views of the more important questions. When the case was first submit- ted ujx>n the evidence taken at Penxbina a decision was render- ed in favor of defendants on the theory, that sectiori 11 of the Constitution of the Church had been repealed and that such re- l>eal was acquiesced in by every meml>er of the church, and chat the conclusion to be drawn from such repeal necessarily was to leave the control of the property of the church in the hands of the majority of the congregation. I also found that defendants fthe majorityj had departed from the doctrines, tenets and faith which dibtained wlien Thingvalla Con- gregation was organized and which were at least implied in tlhe Constitution. A motíon was made to open the case, which was grant- ed and a large arnount of evidence has been introduced læaring both upon the repeal of section 11 of the Constitution and upon the question of the departure by de- fendant from the fundamental doctrines of the Church- I now find that section 11 of the Constitution has not 'been re- pealed but hat section 11 of a pri- or Oonsti'tuí4on was repeialed- Article 11 of the Constitution as it now stands as far as material, provides: “If a division occurs in the congregation tlie property shall belong to such portion as adheres to this Constitution.’’ A division has occurred in the congregation, the plaintiffs con- stituting the minority faction and the defendants constituting the majority faction. Of course, the burden is upon the plaintrffs to prove that the de- fendants have departed from tfae doctrines of this particular Ohurch as regards some material of fun- damental matter. The policy of the Thingvalla Congregation is that of the Lutheran churdh in character. This church was affi- liated with tfae Ltitheran Synod of Icelanders of America at the time the factional differences arose. The synod had taken juris- diction. of these factional disputes in Thingvalla Congregation and entered upon a consideration of the ecclesiastical questions raised wfaen the defendants (a. majority of tfae congregation) voted that the dliurch witfadraw from the Synod, I think. as stated in my former opinion, that the Ohurch had a right to withdraw from the Synod and that the opinion of the Synod which was reached after the churoh withdrew was not conclu- sive on the dafendants. But the Synod found that the defendants had departed from the doctrines set forth in the Gonstitution of the Church, and I accept that find'- ing as very pursuasive evidence tending to estáblish the correct- nes of plaintiffs’ contention. I find that the doctrine of plenary inspiration of the Bible was one of the fundamental doctrines of Thingvalla congregation when or- ganized, and I find that the con- stitution of the church presupposes if it does not directly express that doctrine. Defendants admit they do not accept the theory of pre- nary inspiration. In a resolution adopted June 5, 1910, the defend- ants said respecting the doctrine of inspiration of the Bible: “Tfae congregation denies that religious consciousness of the individual has not the right to choose and reject in the consideration of Holy Scripture, and that right neces- sarily implíes power to decide.” Whether this doctrine be that of partial inspiration, or of personal inspiration (as one eminent cler- gyman who testified for defend- ants prefered to call itj is wholly immaterial: that doctrine certainly is materialy diferent from the doctrine of plenary inspiration- I therefore hold that defendants members of tfae congregation. On the former hearing I held that a trust wouldr be implied. This tiheory is vigorously- attacked by defendants’ attorneys but I still Ilvaö huggar j>ann, sem hrygöin sker, hjá dáins vinar gröf? Aö sjá i Ijósi aö lifiö er ein litil stundar töf. Eg hef svo margt að þakka þér: í þörf mér stóöstu nær, og samfylgdina, sem var mér svo innilega kær. Eg veit þaö eina, vinur minn, þér vært er nú og rótt; eg legg eitt blóm á bústaö þinn og býö þér góöa nótt. O. G- Aiþýð uvisur. Mormon church it may do so, and j hafa efni á að framkvæma eitt no person or persons, no man or j hvað stærra en vanalega gerist body of men, either civil or eccle-! meðal almenns verkafójks. siastical, has any' right or power | Okkur vantar enn meira af to interfere' is not strange. The! duglegu og framtakssömu fólki til! adfaere to that view. I conceive! i>osition leads to this: Consider j þessa bæjar; fólki, sem hefir ráö ! ----- it to be a sound legal proposition 1 the majority of a particular Bap- j og dáö til aö vinna enn stærra ; baö er sögn herra Jóns Jóns- to affirm that vvfaere property is i tist church as guilty of the gross- j verk en þaö, sem við höfum látiö j soriar að Siglunesi, að Stefán conveyed to trustees of a religi- est violations of and the wiricst eftir ökkur sjást í þessum bæ; og prestur á Kolfreyjustað mælti ous society for the use of that so- \ departure from the church coven- því ekki fyrir íslendinga aö reisaifram jætta erindi viö skóla þjón- ciety a trust will be implied toiants and faith. Being acctised ! sér minningarmark hér, eins og 1 ustu i Bessastaða skóla; sú haföi the efíect that such property shalljby the minority/the accused sit m j svo ótal margir aörir }>jóöflokkar j verið myndarleg en miöur vönduö be used byr those whose doctrines, jfadgment, whicli it declares in itsjgera? Meö því að augisýnilegt erjtil munnsins: tenets and faith harmonize with j favor, and then pleads the judg- nú orðið, að Seattle veröur fram- Setja j>arftu á sálu þína haft, the doctrines, tenets and faith ofjment it declares as conclusive ot j tiðarstöð og aðalaösetursstaöur j jvví oftast fylgir vandi gripum the mennbers when the property j its innocence, because no other was acquired and to which it was man or faody of men has authority originaly devoted, unless there is something in the fundamental law of the society or proceedings of the memfaers acquiesced in by all members requiring a different conclusion. The Constitution of the Church by which the members of the Church are governe<l ex- to interfere. However such a rule may serve in purely ecclesi- astical relations, we unhesitatingly sav the civil Jaw will not adhere to it where the result is to divert trust property from itS proper channel. Since the factional differences presslv provided as above quoted: 1 in Thingvalla Congregation arose If a division occurs in the Con- the defendants éthe majority of gregation, the propertv shall be- long to such portion as adhere to this constitution.” Assurne that I am in error in de- claring the existence of an implied trust, thc Constitution, the funda- mental law of the Ohurch, accom- plishes the same result as though a trust were expressed or imiplied, for I find that the Constitution presupposes the doctrine of plen- ary inspiration. Nów it should be distinctly un- derstood that I am dealing iin this case solely with tihe property Int- erests of the church. I am not attempting to adjudicate whetfaer the doctrine of plenary in- spiration of the Bible is true or false, or whether or not it is approved fay the better scholar- ship of the day. The evidence satisfies me that he doctrines of plenary inspiration of the Bible was a fundamental doctrtne 01 tfais church when organizel and tliat such doctrine is at least pre- sivpposed by ,the ConiStitution of the cfaurcli. Defendants’ counsel strenuously contend that, inasmuch as Thing- valla Congregation, or Thingvar- la Lutheran church as it has been called since its incorporation, Í9 an independent organization, in no way connected with a superior ecclesiastica! authority the majori- ty of the members of the chúrch mav decide for themselves whetfa- er tfaey adhere to tfae doctrines of the Church etnbodied whether in an implied trust attached' to the conveyance under which tihe prop- erty is held or in the Constitution <>f the church itself. Some auth- ority is cited to sustairr tfiat po- sition, but tfaat view does not har- monize with my ideas of justice and sound legal principle . Nor do I tfaink that sufadivision 1, of article 5 of the Constitution was intended to confer sucfa power upon a majority of the memlbers. Smith v. Periigo (Ind.J 33 N.E-, 777. 782, 783. I thirik the Supreme Courts of Indiana and lowa have adopt- ed the oorrect rule of law. In Smith vs. Pedigo, (Inú.) 33 N. its membersj liave incorporated the church, and tfae corporate name is Thingvalla Lutheran Churcfa. I find nothing in the evidénce to lead me to doubt that the incor- ]>oration of tfae church was legal. Judgment will be entered for plaintiffs. that they are entitled to the possession and use of the property described in the com- plaint. Plaintiffs’ attorneys may draw íslendinga á Kyrrahafsströnd- góðum, inni; borgin er alt af í uppgangi j gersemi þú værir stórt hjá þjóö- og verður, eftir öllum líkindum að j um, riæma, margfalt stærri innan fárra j heföi guð j>ér gefið engan k. ... ! áratuga hér frá heldur en hún nú , er; en náttúrufeguröin og veöur- Heyrt höfum vér, aö Sæmund- sældin dregur mest Isl. hingað, j ur Plólm hafi gert erindi um mat- sem aðrar þjóöir. selju í Hólaskóla, þegar faann var Herra Árni Friðriksson frá j þar lærisveinn; hann sneri borö- Vancouver, B. C-, var faér gesturjversi í grallaranum, er jafnan var hjá, 'séra J. A. Sigurðssyni fyrirjsungiö i skólanum fyrir mat, upp fám dögum, var eina eöa tvær a hana og söng það meö fjórum nætur í borginni og hélt síðan löðrum hinum raddsterkustu skóla- heimleiðis aftur. Sagt er, aö alt j sveinum í borösálms stað. Þó OLL SÖGUNAR MYLNU TÆKI Nú er tími til kominn, að panta sögunar áhöld til að saga við til vetrarins. THR HEGE EUREKA PORTABLE SAW MILL MfUtitt-ct ___ °n wh<?cls. for saw- / -.ð in x t»nd un- seasily mov- d as a porta- Ir tnreaher. THE STUART MACHINERY COMPANY LIMITED. 764 Main St., - - Winnipeg, Man. I findings accordingly and order forlcouver, B. C. Vonandi aö honum judgment- | takist aö mynda fleiri söfnuöi hjá Dated, thjs ioth day of Febru- ! löndum hér á ströndinni áöur en ary, A.D. 1912. I hann fer aftur til faa'ka í vor til CHARLES F. TEMPLETON j Canada. Þáö kvað lika ágætlega sé farið aö verða hægfara í þeirri borg riú, þar sem alt var á ferð og flugi fyrir ári síðan. Séra Guttormur Guttormsson er alt af noröur meö strönd og hef- ir ekki komið til Seattle síöan hann fór um i byrjun jólaföstu í vetur- Heyrst hefir, aö faann murii vera aö, eöa búinn aö mynda j Beverley stræti ritar'oss: sÖfnuö meðal íslendinga í |Van- Þessa v'ísu liefi eg kunnaö sið- an eg var unglingur án þess að vita nokkur deili á henni. Af siö- ekki sé þaö fallegt, sem ekki var von til af þeim sérvitra oröhák, þá er þaö likt Sæmundi, og væri gaman aö eiga þaö, ef nokkur les- i enda vorra hér vestra skyldi kunna i þaö. Herra Bjarni Magnússon a 99 Það tekst vel að kveikja upp á morgnana ef þér notið ROYAL GEORGE“ ELDSPÝTUR til þess, því að þær bregöast aldrei. Þaö kviknar á þeim fijótt og vel. Og þær eru þar aB auki HÆTTULAUSAR, þEGJANDl, ÖRUGGAR. Þaö kviknar á þeim hvar sem er. Þér fáiö 1000 eld- spítur í stokk fyrir 10 c. MUNIÐ ÞAÐ! Þér megiö ekki missa af því. Búnar til af The E. B. Eddy Lo. Ltd. Hull, Canada TEESE;& PERSSE, LIMITED,Umbotiwnenn. Winnipcgr, Calgary, Edmonton Regina, Fort William og Port Arthur. Judge. SíÖan j við þann mann þar noröur frá, [iþar sem hann er aö vinna, og j margir bíöa eftir aö sjá góðan á- j rangur af veru séra Guttorms hér vestra. Frá Seattle, Wash. 12. Febr. 1912. á nýári hafa verið hér 1 Margt er á seiöi hér í borginni talsveröar rigningar yið og viö, en j nú llm ]>essar mundir út af ekki liefir loftiö verið kaldara en það, að sjaldan hefir kvikasilfriö | f, hönd-farandi bæjarkosningum og asta blaði E<>gbergs má ráða hvernig vísan er til komin: Áin Blanda, ströng og stór, streymdi um land'ið klaka; liana branda borskur þór hljóp á randajaka. Herra Jón Halldórsson að Sin- clair ritar oss í bréfi frá 26. f.m., á j>essa leið: Þú ert skáld og mælskur mjög, meining þaö er flestra; mæröar hefir sagaö sög um sýslur állar vestra. Jón Ámason á Víðimýri í Skaga- firöi var skáldmæltur vel; eftir hann er þessi visa, og er margt j prentað að minni hyggju sem er óuppbyggilegra: Týrsljóss hnikars týrar fá trygöar svika s'kelli; ástin kvikar kvendum hjá sem kollótt prik á svelli- Til er sögn um að hann mætti Ey- „. ... r , „ 1 firðing, og hafi hann átt aö ávarpa Sigfus smiöur, faö.r sera Egg- fón ýigimýri meS hinni al- ýmsum afar miklum stórvirkjum j erts er var lengi prestur í Klaust- j: . . . komist niöur fyrir 40 yfir zero faer bæjarins, sem bera á undir fólkiö I urhólum og síðar á Vogsósum, varj L ' . épatrafiröí frá n b. frv í borginni, og allajafna staöið viö ; kosningadaginn (5. MarzJ, hvort góðnr smiöur og smiöaöi oft rúnUgvaragi. sinn er hann var J _ ,v — til 50. En yjaldan hefir þó^rignt; niúti; svo sem endastöö járnbrauta búinn aö reisa kirkju, kvaö hann: frænings ^sveigir hetöa tæiir dregils ekrur á ástar veginn breiöa. j Sölvi Helgason var alþektur á * íslandi; bann þóttist vera spek- 1 ™ ® ineur og skáld, eins og visa þessi, stoðum var eitt sinn spurður aö .. . _ , * !sem hann orti um sjalfan sig, ber lxeiti. Hann kvaö: 9, H. 18, 1 og viö 13 kemur; heiti þetta sá ber sveinn, sem aö járniö lemur* jiaö mark nætur og daga og upp j j)ag viu <rreiga atkvæöi meö eöa! kirkjur. Eitt til 50. En sjaldan hef>r þó rignt, miúti) svo gcm endastöö járnbrauta búinn að reisa , , meira en ]>aö, aö útivinna hefir aö Ljg gkipa éterminalj, sem kostar Mikið er eg minni en guð, mestu hafaliö áfram stööugt. eins |)æinn g mijj ónir dala, og miöstöö j —más'ke þaö geri syndin og hér gerist vanalega á vetrum. bæjarins á ný, með öðrti fleira. ! á átta dögum alsköpuð Vinna handvetiks og erfiðis- manna faefir veriö talsverð hér í vetur, en þó naumast nóg til aö fullnægja fjöldanum. En mikill kostur má þaö þó teljast á þessiu plássi, hvað gott er fyrir verka- menn að hjálpa sér hér, veðursins vegna, á hvaöa tíma árs sem er, því hér er aldrei gefiö upp, alt heldur áfram sína vana braut ár- Íö um kring, hvort heldur rignir eöa skín, svo lengi sem vinnan gefst. Landar hafa flestir haft taE- vert aö gera í vetur; margir eru þeir húsasmiöir, og annað hvort Þyg'gja upp á samning ('contractj eöa fyrir sjálfan sig aö öllu, og selja síöan. Mun Jónatan Stein- berg hafa haft faeztu lukku meö hiö síðara nú í seinni tíö. Slys og mannalát■ Veikindi og slys hafa átt sér í næsta bréfi skal eg stuttlega! er nu kirkjugrindln. <lrepa á útkomu kosninganna, því ]>essar kosningar standa til aö hafa mikla þýðingu fyrir þennan bæ, ef einhverja kynni aö fýsa aö fá aö heyra um þau úrslit, þá vcröa þau í næstu fréttagrein minni. Eg faeld aöra eins og mig sjálfan, aö þeir bafn gaman af aö heyra hvað gerist kringum okkur hér á ströndinni, eins og eg hefi löngun til að lesa fréttabréf þeirra víösvegar um þetta land; en sá er gallinn á, aö mér finst þau fréttabréf koma alt of strjált. Kæru landar, viö skulum reyna aö skrifa sem allra oftast og sem allra flestir í blöðin okkar íslenzku hérna vestanhafs, því allir landar austan hafs og vestan vilja heyra frá oklcur hér í dreifingunni á þessu hveli jaröarinnar í gegnum fónas Guömundsson í meö ser: Eg er gull og gersemi, gimsteinn elsku.rikur; eg er djásn og dýrmæti, „, _ „ . , drotni sjálfum líkur. ,Sera Guömundur a Forfastoöum ; ^ sinni var hann á fert5 inn yf_ , B.skupstungum .sagö. e.tt smn, ]r Vatnaskarð; þaCan er fagurt cr hann var aö jarösyngja unga! . & saRÖÍSt hann hafa ort stu,ku: 'vísuþessa: Sit eg hér og horfi á okkur keypti báöar. Eg heföi sent þér leiörétting á Veðrahjálm; en hún var nær þér; eg á hann og fleira gamalt. Þessar visur kvaö nýlega herra Magnús Einarsson á Sutherland Ave. “Flóöa hestur Fjalars” á aö takast saman. “Mjallar valla freyr” er íslendingur- “Allra spjalla dyrgja” er ellin; Fjalars lappa flóöa hest freista þó eg vinni, Mímis brtinna vöröur verst viðurleitni minni. Frægöin snjalla fer í kör; freyrinn mjallar valla ! Degi hallar, deyfir fjör dyrgjan allra spjalla. Leikhúsin. of Indiana says: “While the court of this state liave no ecclesiastical jurisdiction whatever, yet they are charged wífh the duty of pro- tecting property rights of religi- oús societies, corporations and churches, as well as that of indi- viduals, and therefay of necessity they may fae compelled to decide questions of ecclesiastical law when tfaat law becomes a fact upon which property rights depend.” Again, in Yanthis vs. Ketnp, 85 N.E. 976, that’ court said: Civil Courts cannot determine questions of a purely ecclesiastical nature. All such questiions, so far as pos- sible, should be settled by the or- staö meöal okkar i vetur. Herra r1Ö*Ín’ °g. ” Jón Eiríksson, ungur maöur 1 0« e™ anrrit a« borfa efttr brpí- - & s unum okkar þegar þeir fa bloðin. E. 777. 78x, the Supreme Court 1 ™Uanut5n, fyrir stuttu | Utum okkur skrifa Þótt eg ausi moldu mold moldugum höndum báöum, gulls mun rísa fold úr fold foldar smiös aö ráöum. himinn, guð og náttúnma. syng um himna sali há; sálin fer til ljóssins ftina. Herra Jón Magnússon í Duxby j segir svo i bréfi til vor: Mér datt í hug aö gefa þér dá- kvæntur, hefir legiö veikur i nokkrar vikur undanfarandi, en j er nú á góðum batavegi. Ungur j og vel efnilegur piltur, Gunnar aö nafni, sonur hr. Kristjáns Gísla- sonar, húsasmiös bér í Ballard, innan fermingar aldurs, datt af um bygö og hreldi fljótt; hesti á stræti fyrir stuttu síðan og j á alt hún dimmum skugga skaut handleggsbrotnaöi, en er nú sem: sem skýjuö vetrarnótt. óöast aö batna, þvi ung bein eru ' oftast fljót að renna saman aftur.Hann var svo mikill missir sá, ]>o þau brotni. Sömuleiöis hefir j að megna berum hrygö: lx>riö faér meö meira móti á kvefi1 við höföum miklar mætur á í fólki í vetur, en sem er nú þó i þeim ntanni í okkar bygö. víst heldur í rénun. Ein gömul j kona . dó hér i síöastl. mánuöi, j I<jg hefi nú varla vitaö mann, SoKeig Guönason aö nafni, ættuö j sem vinsæld meiri jók; ailul_u w uiv w_ at Norðurlandi á Islandi. Sú dán-j því ávalt steininn öröugan ganizations them.selvL; but when *r/reg? b.'rtlSt ' _ síí5asta bla8i' i nr annars götu tðk- stich questions become facts ttpon Sera J' A' SlguríSsson ]ar«song which civil court may H___________ j in Ramsey vs. Hicks 91 Kornumcnn. hann tók sinn þátt í gleði og I N. E. 344, 350, the Court, in sub- Gestir margir hafa komið af glaum; stance, says, that where the löndum aö austan í vetur, til aö !vic gfáium nú hann Pál. jChiirch is independent and there is j heimsækja okkur hér á strond- | no higher ecclesiastical authority inni, einkum frá Winnipeg, altjÞá lífsins skyldu ljúfur fann to review its acts the courts must góöir menn og vel efnum búnir-! að létta annars neyö; examine ecclesiastica! questions in Má vænta þess, aö þeir hafi veriö æ það var mein aö missa hann settling property rights. meöfram aö skygnast eftir fram- á miðri dagsins leiö. In Mt. Zion Baptist Church vs. tíöarhorfum hér í Seattle og viö- Whitmore, (la.) 49 N. W- 81, 85. j ar á ströndinni. En líklega þó Ef eitthvaö er sem grætir geö tbe supreme court of Iowa says: öllu heldur komiö hingaö til aö j og góöri spillir ró, “The minority lay at the door of njóta sumar blíöunnar um tíma, við tökum því oft tárum meö the majority the charge of heresy. j sem viö höfum svo mikið af hér á j á tilfellanna sjó. Mrs. Sigurást Björnsson frá Tindastól skrifar þannig: . . . . , I alþýöuvísnaþætti í síðasta l’tla leiöbeming v.övikjandi yis-;bla#. Logbe stantIa vísur, er unm Fykur mjollm fedcna stor , þær oftu Rósa Agnes. Þar sem ut kom i Lögberg. 8 Febru-! antar , hringhendu visima, er ar- Visuna orti Kr.stin Jpnsdott- A kvæS fyrst> svar móti Rósu ir Prests aS Vallanesi. Kr.stm varj^ S£m er svona; j kona Þorst. Mikaelssonar bonda Undrast þarft ei, baugabrú. aö Mjóanesi. Þorsteinn var góö- ^ kennir p5nu. jur hagvröingur. Þau hjónin komu hlfir burtu hri.fsaí5 þu ; sér saman um aö gera sína vísuna : he^t af hfi minu j hvort. Iyristínar vísa er þessi. ^hejft en ekki hálft, sem er brag- j “Fýkur mjöllin feikna stinn,” o. villa> Hér fréttin þung sér tæ.ndi braut frv.; Þorsteins vísa er svona: A svara5i me5 þessari hring. „m lwcrs hrplrii flmtti. 1 “Fýknr snjórinn feikna stór”, o. hendu. s. frv. sem oftast. Páll Árnason Dáinn 17. Janúar 1912. , . , Er mín klárust ósk til þín, j Sigfús Jónsson, sem bjo a angUrs tárum bundin Skógaseli, sendi kunnmgja smum ' þessa vísu haröa veturinn 1882: Fýkur mjöll um freðinn völl, fjarri öllu grómi; i kveöa fjöll við kylju föll kynja snjöllum rómi. j Skógasel er insti bær i Skógum, jhjáleiga frá Hallormsstaö í Suður- j Múlasýslu. ýföu ei sárin sollnu min sólarbáru hrundin. Og þessari ferstiklu: Sálar minnar sorg ei herö; sannur drottinn náöar, af því Tesús eitt fyrir verö Úr Arnessbygð í Nýja Islandi irhich property right depend the 1 hana °g svenskur Prestur tataöi! Hann framfaranna fylgdi straum skrifar oss greindur bóndi á þessa ivil court may decide them.” And |einnig yf’r kistunni he,ma fynr- og félags studdi mál, j leiö: rind.J Þegar eg las visupartinn eftir Hannes stutta, datt mér i hug aö i gott væri aö halda uppi minn- ingu hans meö þvi aö gera lýðum 1 jóst, aö til væri eftir hann vísa ferskéytt. Eitt sinn mættust þeir Jón Thoroddsen og liann á förn- j um vegi; þá kvaö Hannes: Sízt er oss á svörum stanz. \ salir herra góðs óklén, æösta skáldiö ísalands, æru herra Þóroddsen. lón svaraöi: Á fimtudaginn veröur “Witli Edged Tools” sýnt um kveldiö og síðan þrjú kvöld vikunnar meö matinee á laugarriag eins og vant er. Ensku leikendumir, er leika þann leik, eru víðfrægir og vin- sælir leikendur hér i Canada. A mánudagskvöld þann II. þ.m. verður byrjað aö sýna nýjan cg prýöisfagran söngleik sem heitir “The Bell of Barcelona.” Hann hefir aldrei sézt hér áður og verö- ur sýndur að eins í þrjú kveld, þá seinni hluta dags á miðvikudag. Lögineru eftir Dr- Ralph Horaer, og hann mun stjórna söngnum og leiknum. Margt vel þekt fólk — og söngfólk í Winnipeg tekur þátt íþessum leik, og þess má geta, aö ný og fögur leiktjöll veröa lögö til hans. Frá því á fimtudag þann 14. þ. mán. veröur sýndur sá glæsilegi leikur “H. M. S. Pinaíore”, sem gert hefir stóra lukku i London, New York og Chicago, af því söng- og leikfélagi, sem vann verö laun jarlsins Grey fyrir aö leika “The Chimes of Normandy” í vor leið. Alt fer þar saman, prýöileg músík, ágæt kvæði, góöur leikur og falleg leiktjöld. Rohert B. Mantell, sá snjallasti maöur í Ameriku til aö leika sorgarleiki, byrjar aö leika á Walker þann 18 Marz eftir Sfaake- speare og aðra, svo sem t. a. m. Julius Cæsar, Hamlet o- fl. Mat- inee á miðvikudaf og gefst þá þeim. sem bókmentum unna færi á aö sjá “The Merchant of Venice” og leikur Mr. Mantell þar Shy- lock. Á miövikítdagskvöld verður sýndur leikur Bulver Lyttons “Ricfaelieu” og leikur þá Mantell Þetta er heimalit- kardinálann. Á Fimtudagskvöld tinar efni.sem hver j leikur hann “King Lear”. A föstu- ogeinn geta notaö dag sýnir hann Brútus og Júlíus Cæsar. a laugardag eftir nón sýnir hann “As you like it” Sér er nú hvað Eg litaöi það meö Ómögulegt <ð mislukkist vandalai.st og ]>rifalegt í ■neöfei ö Sendiö eftir ókeypis Htaspjaldi g; bækling 105. The Johnson Richardson Co., Ltd. Montreal, Can. j EGTA ALASKA Tíl -öln j HVEITI ÚTSÆÐI Þetta frábaera hveili geiur þrefalda uppskeru af ekrúnni áviðannathveiti, þ >lir frost og þurk o« hagl betur, það þroskast eins fljótt og marquis eða red five. $3.50 bush. J. R. BOOTH, Raymore, Sask.

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.