Lögberg - 21.03.1912, Side 6

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 21. MARZ 1912.
t
Lávarðarnir í norðrinu.
eftir
A. C. LAUT.
Hudsonsflóamennina um hvarf mitt. Margoft heyröi
eg mér til mestu skemtunar á þær viðræður. Einu
sinni sem oftar sátu nokkrir hinir helztu þeirra og
mestu gortaramir í herberginu fram af litla svefn-
herberginu, sem eg hvíldi í, og voru aS tala um
þetta-
“Eg lofa hverjum þeim mörgum pundum sterl-
ing, sem handtekur þann þorpara,” sagði D’Osson-
nenes.
•'Mér svnist þaS helzt til vel boöiS fyrir einn
“Hvaö langt?” sagöi eg veiklulega, “hvaö langt
—ihvaö lengi, ætlaöi eg aö segja, hefi eg sofiö?”
“Hissa er eg! Þú hefir ekki opnað munninn ílpiltgarm,” svaraöi Sutherland.
marga mánuöi, drengur.” , D’( irsonneus bar ekki á móti þvi, en auðheyrt
“Marga mánuöi! ’ endurtók eg undrandi. Ilefi j Varaö honum þótti mikils um vert aö eg fyndist, og
eg veriö hér í marga mánöi. i valdi mér alls konar laeðiyröi.
‘Iá, reyndar. Sléttan var þakin snævi þegar þu . . . 0 .
lagöist hérna. en nú geturðu heyrt gargið i gæsunum .!. ' le,laml :l S1S þottasvip og
inn um glu^ann ” - i enS,n sl,k lllyr®1 vdja heyra um hond hofö í stnum
hjúkraöi þér altaf meöan þú varst veikur? Alt af
meðan þú haföir óráöiö. Eg held eg viti nú oröiö
öll þín leyndarmál.”
“Þaö er svo? Því er sem sé þannig variö meö
flesta, aö þeir eiga leyndarmál, sem þeim er lit'ö
gefið um aö nokkrir aörir fái vitneskju um, og þó
að eg heföi aldrei spilzt mjög af vestræna óbygða-
1 finu — en það var eingöngu henni aö þakka — þá
kveið eg samt fyrir aö hafa opinberað allar hugsanir
rninar.
“Þú varst alt af að tala um Miriam og Eirík og
séra Holland.”
“En hvaö sagði eg um þig, Franziska?”
“Þú sagðir ýmislegt um mig, sem óstyrkur kom
Fg reyndi að snua mer
rúminu, á móti hress-
andi toftstrokunni. sem lagði inn í litla herlærgið, ; agi
þar sem eg hvíldi. En einhverra hluta vegna gat eg
ekki snúið tnér. Nú laut garnli maöurinn ofan aö
mér, lagaði til koddann minn og sneri mér í rúminu,
svo að eg fékk ilmþrunginn andvarann beint framan
1 m,g-
“Meiddi eg þig kannske. drengur?’ spurði gamli
maðurinn með hörkulegri rödd, sem stakk mjög í
stúf við mjúkiegar handatiltektir hans á mér.
Eg er nú þeirrar skoðunar, að hvað hranalegir,
sem menn kunna að vera í máli, þá sé það augljós
vottur unt að góðntenska leynist bak viö þa hörku, ei
kvaðst fá mig við að heyra.”
“Sent óstyrkur kom á þig við að heyra. Mikill j
teirra viðskiftum að Skotinn vts- I dæmalaus ruddi gat eg hafa verið; og þú sast yfir j
mér nótt og dag og—”
“Já, það kom óstyrkur á mig við að heyra það,” |
greip hún fram i, “af því að eg er blátt áfram kven- j
maður .en enginn éngill, blátt áfram kvenmaður, en 1
engin stjarna. Kvenfóíkið ér dauðlegar verur rétt ]
eins og karlmehnirnir, en eg ímynda mér, að við
Honum er líklega | fremjum ekki jafnoft illvirki eins og karlmennirnir, j
sagöi Sutherland. ; baéði af bví að við höfum sjaldan færi á því, og ]
húsum. Lauk svo
)’Orsonnens á dyr.
í annað.skifti man eg eftir, að einn aðkomumað-
ur frá Douglas-virki gizkaði á, að eg tnundi ltafa
lent í vög á ánni, af því að eg hefði ekki fundist
þrátt fyrir alla leit.
“Það er eng 1111 efi á því; að piltur jtessi hefir
fengið sin makleg málagjöld.
VEGGJA GIPS.
Patent Hardwall veggjagips
(meö nafninu ,,Empire“) búiö
til úr gypsum, er heppilegra
og traustara á veggi, heldur en
nokkurt annað efni, sem geitð
nafniö veggjagips.
,, Plaster Board“ er eldtraust
gipsað lath, er ekkert hljóö
kemst í gegnum.
i
f THOS. H. JOHNSON og ^
i HJÁLMAR A. BERGMAN,
Islenzkir lögfræBine;ar,
® Skimwsstofa:—Room 811 McArthur
* Building, Portage Aveuue
$ Ákitun: P. O. Box 1650.
$ Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
Dr. B. J.BRANDSON |
Office. Cor. Sherbrooke & William
TBLGPHONE GARRY JiiíO
O’FFicE-TfnAR: 2 —3 og 7 —8 e. h. 5
2? ^
'»> iL
Hkimili: 620 McDermot Ava. í
M Telephoni: garry :>2i
| f
* Winnipeg, Man. $
j 4ÍAÍ4 ««««««« «««*«,««
•i
' t»
f)
(• Office: Cor. Sherbrooke & VVilliam
Dr. O. BJ0RN80N
Einungis búið til hjá
Mamtoba Gypsum Co.Ltd,
IVmnipeg, Mamtoba
SKRlFltt F.FTIR bærlingi vorum yð-
UR ÍVIÚN ÞYKJA HANN ÞES8 VEKÐUR. |
fullheitt ltiiuint ntegin vona eg’,
Enn man eg eftir því, að D’Orsonnens spurði i freistumst ekki jafnoft til þess eins og þeir.”
eintt sinni eftir því, hvaða ntaður það væri, sem lægi ] Svo stóð lntn upp, og gat eg ekki að því gert, að
þeir hinir sömu fara vel ineð sjúklinga. Eg velt að veikur þar heirna hjá þeint. ímér þótti það. Hún tók þá aftur til orða og sagði:
hugsunarleysi og heimska értt helztu viðbárurnar, j “Það er manngarmur, sem rekinn var brott úr | “Þið karlntenn gangið að eiga konur. og búist }
sem fóðrað er með hranalegt viðmót og harmar lífs- ] Douglas-virki af þessum blóðþvrstu harðstjórum,” }við áð þær séu englar, og, jafnaðarlegast er-það æðsta
íns.
bæði
göngu, sem koma manni til aö sýna þann hrotta- honfl °S tok að lesa hatt lun horðustu motmxeli gegn junum og traustið— ~ .
skap, sem surnir kalla “hugsunarleysi” og “heimsku”, rómversk-kaþólskri trú. Þetta varð til. þess, a? “En heyrðu, Franziska,” greip eg fram í, “ltver J,an,llton ha,a verið hér áður, en pabbi hefir ekki
og jafnvel getur magnast svo, að á nægilega hátt stig D’Orsonnens lét af komum sínunt til okk:fr. .skynsamur karlmaður, heföi « velja ™ engil j S“L!
komist til að svifta aðra hfi. Þegar eg heyrð þetta gg vona> að eg hafl ekkl sagt neitt af ieynfiar_ eða stjornu og góða konu, ljÖshá:rða, hann ntundi \fjkjð fé er ]agt til ]lofuSs uér » V s'
mTr^aÍídHlsrað shkyfírSrð’s-harka^r oft’sprotthi máhtm Norö-Vestmanna meðan eg haföi óráðið,” ! hikla«st kjósa kontma. Stjaman er mikilfengleg; en | Louis Laplante fór að ltlægja og tók að bulla
ekki af mannvonzku eða saSsl eS e,tt sinn við Sutherland. hun er kohl «g stalkend. En« arrAr eru helzt til góð- j eitthvað um Sutherland og líkti honum við Ursus
tKLEPHONlÍ! GARRV JÍIÍM
Office tímar: 2—3 og 7—8 e. h
C»
V
c*
1 HeImili: 806 Victok Strbet
TKLEPHONHi GARRV T«ia *
Winnipeg, Man. «
««««'J
nEÍt fWtuntmbeimeOæintnm gSJm fyrir SvaraRi SuthcrIan,f skenkti sesti 'sin,,m ln’ns 1 'markniiö l,eirra en8la' aS eigi.imeunimir líti á þá eins ,
. rUl!rlP„ ÍL!! l’11: níLtoLar L sterkara ***• °S rétt a eftir tók Skotinn sér bók í Og brú«ur. Þa« veldur vonbrigðum hjá karlmönn- ‘
nu
af erfiðum lífskjörum, en
illum tilhneigingum- Skotinn hafði hagrætt mér, svo að eg sat
Og liklegt er það, að mér mundi hafa þótt gam- uppi fyrsta sinni eftir leguna.
an að kynnast herra Sutherland enn þá meir, ef hug- “Þú ert nú búinn að liggja æði le.ngi og hefir
ur minn hefði ekki allur verið hja dóttur hans.
ir til sambúðar við okkur synduga menn. Og það } ^aÍor-
get eg sagt þér. litla likneskja, að lííið væri lítils virði fv°fafiu ,Tler aö komast' frant hjá þér, Fran'ziska,’
efástin ummyndaði ekki málmgrtmdvöll harð.r ! ^ -g ^ mér'€n hún hélt samt
"" .f l hín'einstaklegaZZ '"** **"“• “ «« •» "aga >iff j ***-« os Ser8i ba„„ .» gulHneinni, óblandahri j ^ “tri l" „"“sbofinn loh.ibur
^elska er gefi“^ en eí Sn«?*fa } > h’rir M, þú hafir fleiprah « ! " *a, benda |,ér á. ,« nafn ,ni« =r Sufheriand, en
Sutherland. 00- n,ú varð eg þes var, að það var leyndarmálum felags- þtns- En eg vil ekki fullyrða. Þess ve8lna va’r það. að ostyrkur kom á mig- ekki Maí°[ Ursus. Þer hðst ekkt að sýna mér neina
Sutherland sjálfúr, en alls ekki dóttiri hans, sein að þú hafir verið jafnþagmælskur um ástamál þín. verS að gera bettir en englarnir og stjörnumar. joskammfe,lni- Burt héðan ”
stundaði mig, bar mér mat og hvað annað. Um Franzisktt varstu sí og æ að tala, um stjörnur o<j ^f CV g®ti reynst 'eins og þú ímvndar þér að eg muni > ,, Úormnn urrar’ &f€1P i<ouls lram 1 °S hlo> °g
“Hvar er dóttir yíar, herra Su.herland?” spurhi a„da. ,ikneskjur 0? þvi um |ik, sem ^ j rey„„. og ]>ú eins * eg hugra „,ér ],ig. þá yrS'fefin j "* ’**"*
'8' <?ErP|'>á""lhin iíantíska^'Mm'þú'átt vili?” spurái V'S a5 #rba’ Svo.aS stdr>an Mt> a8 Þ“ ''•''rir aiveg I ynd.sl^ ” ”Eg ver5 a5 fá að komast til þeirra,” sagííi eg og
' 1 búinn að missa vitið.” 1 Astin a að jafna þann mismtin,” sagði eg. losaði mjúklega hendur Franzisku af handleggnum
Xú varö þögn, |)ví að sólin var gengin ttndir og í a mer °S l,aut út í myrkrið.
“ — # — ! Sutherland var hættur að lesa. Skuggarnir lenmlust! >Af því að dimt var’ gat eg ,komist nálægt hópn-
’ ■ Qcr rökkrið f-prKkt vfir 1 , ]um an þess að nokkur yrði mín var. Eg sá, að séra
| „ , ,. ' . ‘ C 'ar nU a renna j Hblland háfði lagt handlegginn á öxl Sutherland og
upp, er hetllandt andt eyðislettunnar legst yfir hana var að tala við hann í lágum hljóðttm. Þettta heyrði
og tyllir næturkyrðina ómlausri mælsku. Árangur$- eg hann segja:
Milli miSdegisverðar og kveldverSar var eg a5 „r kulda-grámdða hins harSa vefrar fyrir bjdr.um '*?,* 7? K’ *» ‘*'tori reyna aS! “Og kouut^urinn mun svara og segja vi5 þá:
leita ýmsra brag6a til a« fá npp úr gamla manninum yÍKeisl„m sumarsúlarinnar, Maravindarnir hafa i!”* 'T'. f'°K "!Tk sl"tt,nnar er rÖkkl,r' í mvr “astófu'l^bis'''vhtaSrt' nSlLwd' ’’ '°S
hvTr dóttir ltans væri Eintt sinni sagði eg: n> •> „ , . komunnt, þeirri musik, sent allir Sléttubúar kannast ' ’ ^ e jubuð mtn ekkt. Sannlega
aS s.ST af hæ8unum °& «PP ur ve«itrbannni jörð- ij^ en engir aSrir. ^ hel(hlT H) fnlk ]*? eS 7»uri að það sem þér gerið eimtm áf þessum
Dr. W. J. MacTAVISH i
Office 724J Aargent Ave. ji|
Telepbone Aherbr. 940.
I 10-12 f. m. 1
Qffice tfmar ■! 3-5 e. m. S
I 7-9 e. m. , jgí
— Heimili 467 Toronto Street — P
WINNIPF.G g.
telbphonk Sherbr. 432.
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNIR.
ENDERTON BUILDNG,
Portage flve., Cor. Hargrave Sti
Suite 313. Tals. main 5302.
hann aftur og sagði svo ekkert annað.
“Eg hefi ekki séð dóttur yðar enn þá, herra
Sutherland, og ekki heyrt til hennar neinstaðar í
húsinu.”
“A-á-á?’ ’svaraði hann eins og honum kænti
i '
Afturbata mtnum vildi eg helzt jafna til hinnar }
þetta á óvart. “Hefirðu ekki séð Franzisku?” og I skjótit breytingar, sem verður á árstíðunum í hinum
meira fékk eg ekki út úr honurn. norðlægtt löndum. Án alls aðdraganda vorsins hverf- i
‘Eg er með skilmæli til dóttur yðar, herra Suth-
erland.”
“Ójá,” svaraði hann.
“Eg átti að*færa henni þau sjálfur.”
“Ójá,” svaraði hann.
“Hvenær get eg fengið að tala við hana?”
‘Þú verður að vera þolinmóður, drengur.”
ínni skjóta ftflar glókollum síniwn, og nýgræðingur- "■' enííl' a'!C.,a K']m ' 10 t! Iuha; MiSjmínum minstu bræðrum, það hafið þér og—”
inn gægist upp úr gráum sinulúðanum. Rétt eftir að : tl,r' aI 1 'sClt a’ jh 1,11111 innfæddu þykist geta ; "Vertu ekki að hafa ritninguna yfir fyrir mér,”
síðasti hríðarbylur vetrarins fcfir riðið af o- farið ^ slettU'anclan's_1 l>vt nattvindarins, andvörp hrópaði Sutherland og snaraði frá sér hendi prests-
i . .. . , , þeirra, sent vilst liafa a Iciðinni til hiima eftiræsktu tns-
hersktldt yftr bera, víðáttumikla sléttuna, tekur end , T , eixtræsKiu ^ .
, vetðilandá, og kvein ungbarnanna, sent verða sárfætt f <l kom U3115 Laplante auga a mtg og nu var
ttthfguð, gufandt groðrarmoldtn að senda rósir ttpp ' blístrað láet
■ •, , ■ -v , . 11 ! a leiðinni til lands andanna. Mtg furðar ekki á Itví * s
t solsktntð, og snæfyltar lægðirnar verða að blálum , • ,|N „ ..... , , . 'j ‘Alfur, aulabarður!” hvæsti Skotinn út úr sér
“En það bráðliggur á skilmælunum.” Það voru ■ ^01JUin j þó að léttstíg norðurljósin séu talin vera fvlkine-ar 11 , , - • (<A , , . . - --
ernón ósannindi hv? að nú voru tveir sólarhringar.stoSuvotnum- sem sótojarttif himtnmn og svífandi fn ... . ... ,, ,y gar þegar hann kom auga a.mtg. “Aulabárðunnn þinn!
ajZ komst j endurspeglas, í. !" T"?. ***• «» t* !011 "*> ■*«* «*• Wdl konúii — al,
liðnir frá pv
hvorki heyrt fótatak hennar eða málróm.
“Ójá,” svaraði Skotinn.
“Já, það bráðliggur á þeim," endurtók eg.
"Ójá," svaraði hann.
“Hvenær get eg íengið að tala við hana?”
“Hvað bíðttr sinnar stundar. Þú verður að vera
þolinmóður, drengur min»t.'’
“Skilntælin mega ekki bíða.” svaraði eg.
verð að koma- þeint strax.
i til að lýsa sér er þeir þeysa áfram
um <>n
Bata mínum svipaði til sumarkomunnar. Mér
var ekki að batna annan daginn en versna hinn _____
vonbrígöin, sem þvi fylgja lama kjark manns, eins og
kunnugt er—, heldur færðist skyndilega 1 mig- allur > .
, . i.,... ■ ' rett eftir
minn gamh þrottur vtð sktn blessaðar Júnísólarinnar.
“Það er lítt mögulegt að Jfeta sumu fólki nærri]”
"Eg sagði Stitherlancl; "þú heíir risið úr rekkjtt eins og hah l10^1 eS at^ fullyrða, að engar manneskjur
krókus-]\xn undan vetrarsnjónum. Ef Franziska I hafa Jafrtóljósa hugmynd um tima eins og elskendtir.
sléttur himinsins. Og eg efast nm að nqkkur hvítttr
inaöitr geti risið gegn þeim dularfullu töframögn-
unt, sem liljóta að gagntaka mann út á eyöisléttum
sólarlag, hvað skynsamur sent sá maður
kann að vera og vel að sér.
nælanlegar j til ónýtis. Eg þvæ hendur mínar-
Ntt ltafði Ixiuis Laplante engin umsvif, heldur
hratt Skotanum frá, ruddist fram og fleygði sér í
fangið á mér og gerði bæði að gráta og ltlægja t einu.
Mannfjöldi á íslandi.
"Jæja. lattu tntg þa l.eyra þau, ungi maðui ; eg j heíöi verið hjúkrunarkona þín, þá værirðu Hklega ; ,'-f l)e,r haia ur ega a8ra tímamæla til að átta sig á, þá Des. í fyrra er enn'þá verið aiS^vhina^ manntalmu r'
skal færa henm þau. ’ orðinn heill heilsu fyrir löngu.” trúa ]>eir aldrei að þeir séu réttir. Jafnvel bó sólin xt- i ■ .
•'Er dóttir yðar ekki heima? • "Eg hélt. að hún mundi nú fara að koma, eft.r siálf næmi staKar m,,nAí 5»:™ : .... Nu k'°mm ursllt,n um mannfjöldann í ein-
Hverjtt viltu að eg skth til hennar, < rengui að eg er oröinn svona hress,” svaraði eð og stikaði
!jalf StaÖar mUUdÍ Þeim samt finnast tím.'nn stökum sýslum landsins. Sú skýísla fer hér á eftir-
liða of fljott. Eg verð að játa það, að eg hafði enga Suðurland:
1 viuiiuauj'uiíii. t - , .
‘Nei, komdtt aftur, drengur. Eg vil ekki að þú ; gn^n uni ivernig típiinn leið fyrsta kveldið
................ eftir að Eranziska kom heim '
spurði hann. ; fram í eldhúsdyrnar.
Nú gat eg ekki setið lengur á mér. Var nokk-
urt vit í því. að senda ástarorð nteð föðttr til dóttur, sýnir þlg ovinum þínum. Og vertu ekki að hugsa ]cít,r aö t'ranziska kont heim aftur og Sutherland
°S það þessunt hranalega karlfauski? um Franzisku; henni er óhætt, og þið fáið aö sjást j ‘1elt vorS Vli5 dymar. F.n cr hann hafði staðið upp
“Segið þer ungfru Sutherlaml, að eg verði að a þcgar j)fl ert orðinn alheill.” ! tvisvar sinnunt og gægst út óþolinmóðlega þóttist csr
að fmna hana undtr etns,” sagðt eg og var heldur en H leiddi mig siðan inn aftur og lét mig setj- j geta skilið, að obliint var orðið til að Z rntð rlðf
ekkt fartð að stga t mtg. ast í hægindastólinn- Sjálfur settist hann við elueF- : i k. x- • • , , , . gnotræði
“Ójá,” svaraði ltann með kýmnisglampa í kttlda- ;ann ^ hvrrcr;a inwr;n K*r; „„ iL ^ löja s,nni le,t hann ut °S sagðt:
Karlm., Kvenf.
ann til að hyggja að hverja bæri að garði, og las sér
til dægrastyttingar í trúvarnarritum sínuin upp hátt.
legum, stálgráum augunum, “eg — eg — skal færa ;
Franzisku ]>essi orð frá þér — þegar eg sé hana I
næst ” „ . , . . bregður við, þegar þeir heyra þetta,” sagtii hann einu ] um giuggann.”
Nú sneri eg mér til veggjar, með alln Þeirn j sinni.
"Þú ættir að sjá, hvernig páfatrúar-mönnum!ai5 menn eru að koma, en látið þið ekki sjá ykkur inn
Vestur-Skaftafellss.. . . 945
Rangárvallas 2124
Vestmanneyj 694
Ámesssýsla 3146
Gullbr. og Kjósars. .. . 2152
Hafnarfj.kaupst 808
Rvíkurkaupst 6435
Borgarfjarðars 1281
Alls.
1835
4024
1319
6072
4448
1547
11600
2561
JlítJÉtiJÉhJtC. Jíkjflí. þ
| Dr. Raymond Brown, I
S^rfrseöingur í augna-eyra-nef- og
háls-sjúkdómum.
326 Somerset Bldg.
Talsími 7262
Cor. Donald & Portage Ave.
Heima kl. io—t og 3—6t
J, H, CARSON,
Manufacturer of
ARTIFICIAL LIMBS, ORTHO-
FEDIC AFPLIANCES, Ti usses.
Phone 3A2<5
357 NotreDante WINNIPEg
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST.
selur líkkistur og annasi
om útJarir. Allur útbún-
atlur sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina
Tals. Gr 2152
beiskju í hitga, sent ósjálfbjarga
með
ntaður
finnur til
“Eg vildi óska, að þér gætuð stökt öllum Meru-
e- ástriður hans eru óbugaðar en líkamlegan þrótt ónunum burtu héðan,” svaraði eg; “þá þyrftuð þér 1
skortir til að fullnægja þetm. Eg atti mjög slæma ekk; aö sitja þarna á verðij en gætuS hvilt Bui hérna
_ a A. 1? 1 .. — —. , >m r X n rlmte /~\ /V p o í w 1 - í t „ ••« o 14 o r «4 r\ 1 \ 1 .... *
nótt, lá alveg værðarlaus, og sat Skotinn alt af uppi j
í hægindastól beint á móti mér- Einu sinni þegar eg
hægindastólrium, sem eg sit í.”
En Sutherland heyrðk það ekki.
Hann var svo
hrökk upp úr móki, sem yfir mig hafðt færst, þá sá j sokkinn nigUr í guðfræðilesturinn; en alt í einu sló
eg að hann starði fast a mig, og þa var augnarað hans hann aftur spratt upp Qg sagSl.
emstaklega vingjarnlegt. . i “Nú er Franziska víst að koma,” og með það
“Segið mer nu, herra Sutherland, hvar dotttr sama rauk hann tjl d anna.
yðar er,” sagði eg með bamalegr, oþohnmæð., Hurðin laukst upp um leið og Franziska kom
"Eg send, hatta til nagranna mttts efttr að þu hoppandi inn ^ lézt ekki sjá ^ Hárlokkarntr
fekst rað og rænu,” svaraðt hann. Þu lieftr ekkt hrundu nifSur
mátt annaö heyra, en að hún sæti yfir þér nótt og
dag, og svo hefir verið í þér það ógnarlegt
um vanga og ennt, svo að ekki sá glögt
, til grárra augnanna; þeir voru eins og hjúpur, sem
ora byrgði ekki fyrir fegurðina heldur bægðu brott of
þvaðttr, að dóttir mín hefir varla þolað að hlusta a nærgönguht augnaráði. Ekki var svo að skilja, að
1— —. Ta _ . ••In Vv , r.4 •„ X nX * ....... J 7
þig. Þú getur varla þúist við, að
hún bæri anditsblæju, því að andlitsblæjur voru ekki
‘Mér þykif leitt t.l þess aö v.ta herra Sutherland, , brukaSar meSal nýiendufóiksins á þ^ timum E
ef eg hefi sama sem rekið dottur yðar burtu svar- | spratt upp Qg ætlaSi ag segja eitthvaS) en j sama bill
aSÍ egN. ‘‘F5, °skal,i þe,T, VllduÖ SeU mlg | datt Sutherland í hug að sýna þá mestu ktirteisi, sem
eg hefi nokkurn tíma orðið .var við hjá honum.
Hann snaraðist frá okkur og settist út í horn.
Eg stóð óráðinn í hvað eg ætti að gera.
“Seztu niður,” sagði hún og lét sig falla niöur
á stó’inn sem eg hafði staöið upp af. “Seztu niður,
Rúfus góði!” sagði hún og leit til mín blíðlega.
“Þakka þér fyrir,” svaraði eg og settist á stól-
bríkina hjá henni.
Og nú í fyrsta sinni á æfinni hafði eg vit á að
þegja, því að ef eg hefði sagt eitthvað, mundi það
strax aftur til Fort Dougla:
“Sussu, sussu, drengur !”svaraði hann og veifaði.
til hendinni. “Nei, það kemur ekki til nokkurra
mála. Þú verður hér kyr. Það var í gær, að hún
fór burtu, og hún mátti til, hún var svo uppgefin af
svefnleysi og þreytu. Nú verðið þið bæði að hafa
biðlttnd þangað til þú ert orðinn heill heilsu og hún
orðin rjóð í kinnum eins og hún á að vera.”
Þegar eg hafði heyrt þetta sneri eg mér til
veggjar aftur, en nú var eg óreiður. Þetta þrályndi
Sutherlands verkaði að ýmsu leyti vel á mig. Og þá hafa verið betur ósagt-
hafði eg ekki síður gaman af að heyra hann tala við
“Rúfus!” sagði hún lágt, “veiztu að eg ein
Það eru víst hermennirnir frá virkinu, setn eru
að koma,” sagði Franziska og stundi við.
“Vertu kyr,” sagði eg. “Þeir geta ekki séð mig
hér. Það er svo rlimt. Mig langar til að heyra hvað
þeir segja, því glugginn er opinn,” og eg fór að segja
henni af viðureign minni við Lonis og bina dntknu
Hudsonsflóamenn , en hætti þegar eg heyrði Suther-
land bjóða gesti sína velkomna með þessum einkenni-
legu orðum:
"Þá eruð þið komnir, svörtu sýndaselirnir, guð-
lastararnir, meinsærismennirnir, vantrúarhundar!
Eg vona að þið saurgið ekki hús mín með bölvaðri
návist ykkar í kveld. Og þú Hka, herra minn, með
þeim. Um þig má segja að þar leiði blindur blind-
an, er þú ert foringinn, sjálfur lærisveinn Belzebúls,
sem dýrkar babýlonsk skurðgoð, sem reykelsisþef
leggur af, svo að viðurstygð er öllum heiðvirðum
mönnum, sem gengur með dýrðlingamyndir og krossa
og annan slíkan hjátrúarhégóma. Þið heiðingjar og
páfakreddu-kálfur, þið hempu og pilz -pokar’— burt
með ykkur af minni landareign. * Og ert þji meö
þeim Eiríkur Hamilton! Á því furðar mig að ær-
legttr prótestant skuli fylla þenna heiðingja-ílokk.”
‘ Þarna er Eiríkur, séra Holland og Laplante,”
hví.slað' eg að Franzisku og þaut fram að dyrunum,
en hún hé’t t mig.
Alls á Suðttrl................15821 17585 33406
Vesturland.
\ er*u kvr.' ’hvíslaði hún. “Presturinn
og
Mýrasýsla 881 1753
Snæfellsn. og Hnappad.s. . 2033 3933
Dalasýsla 1070 2035
Barðastrandas 1738 3369
Vestur-ísafj.sýsla .. . . 1256 2432
Isafjarðarkaupst . .. 882 972 1855
Norður-ísafjarðars 1959 3963
Strandasýsla • • 854 ' 903 1757
Alls á Vesturl 10812 2x096
Norðurland: Húnavatnss . .. 1907 2115 4022
Skagafjarðars .. 2099 2239 4338
Eyjafjarðars . 2759 5379
Akureyrarkaupst ■ •• 952 1132 2084
S.-Þingeyjars- 1911 3781
Alls á Norðurl '- • 9448 1015Ó 19604
Asturland: N.-Þingeyjars .. .. 669 1369
N.-Múlasýsla •• 1504 1510 3014
Seyð'sfjarðarkaupst 490 928
S.-Múlasýsla 2304 4643
A--Skaftafellssýsla 579 1128
Alls á Austurlandi •• 5530 r 5552 11082
• Alls á öllu landinu.. .. • -41083 44105 85188
S. A. SICURDSON
Tals. Sherbr, 2786
J. J. MYERS
Tals. Ft.R. 958
SIGUROSON & MYERS
BYCCIf4CAN|Er<N og F/\STEICNI\SALAi,
Skrifstofa: Ta’sími M 446
510 Mclntyre Block Winnipeg
MISS EMILY LONG
Hjúkrunarkona
675 Agnes Street
Tals. Garry 579.
S. K. Hall,
Phone Garry 3969
701 Victor St. Winnipcg
A. S. BAHDAL,
selut
Granitc
Legsteina
alls konar stæröir.
Þeir sem ætla sér a6 ka p-
LEGSTEINA geta þvf fengiB þj,
meö mjög rýmilegu ver8i og ættu
a6 senda p>antanir sem fyia. til
A. S. BARDAL
843 Sherbrooke St.
Bardal Block
\