Lögberg - 02.05.1912, Side 3

I
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. MAÍ 1912.
Vestur á Strönd.
Síöan eg kora heim, haía sum-
ir spurt mig, þvi eg léti ekkert
sjást í blööunum um ferö mína
vestur, og svar mitt veriö þetta:
Eg hefi ekkert sett mér fyrir aö
gera í því falli. En út af þessu
skrafi hefi eg þó loks tekiö þaö,
niður, sem hér fer á eftir, sam-
kvæmt púnktum úr vasábók minni.
Svo fljótlega er yfir sögu fariö,
sem mér finst hægt að komast af
meö, ef nokkuð skal sagt, og svo
ef þér, herra ritstjóri, vilduð gera
svo vel aö taka það i blaðið við
tækifæri.
Klukkan 3 aðfaranótt hins 15.
Febr. rann eimlestin af stað frá
Winnipeg áleiðis vestur að hafi,
með fjölda fólks; þar á meðal
okkur þrjá ferðamenn frá North
Dakota: S. H. Hjaltalin, O. Stef-
ánsson og þann, sem þetta ritar.
Þótt ferðahugurinn hafi að sjálf-
sögðu verið nokkur, tiefðum við
þó frekar kosið að hefja ferðina á
öðrum tima, en um hánóttina út í
myrkrið og veturinn; en höföum j
ekkert htkvæði til stjórnar ná
formensku, svo nú var ekki til
setu boðið; það næsta var að ná
$ér í pláss svo þægilega færí umi
mann, sem þó ekki var svo auð-
velt vegna fjöldans og þar af leið-
andi þrengsla. Þó náðum við í
brúkleg sæti, er við strax sáumt að
hlaut að verða aðalgriðastaðurinn
nótt og dag—yrðum þar að sitja
og sofa. Flest hvildi í húmi næt-
ur nema lestin, er jafnt og þétt
rann eftir sporinu og, stöku sinn-
um var kipt í lúðurinn til að gefa
til kyritia, að ekki væri öll náttúr-
an í fasta svefni. Litið var sofið,
og biðum við frekara eftir degi og
birtu til að sjá út um landið, not-
uðnm líka hvorttveggia þegar færi
gafst með góðu veðri. Komið var
til Regina kl. 2 e. m.; þar ofurlítil
viðstaða; stundu síðar farið fram
hjá því, er veturinn hafði gripið
um of fljótt, sem voru smærri og
stærri akurlendi undir korni ó-
þresktu í stúkum; leiðinlegt að sjá,
af þvi að þarna höfðu hlufaðeig-
endur að sjálfsögðu orðið fyrir
efnalegum óhag og því miður við-
búnir vetrinum. Næsta viðstaða í
Calgary kl. 6 að morgni þess 16.;
daginn, hægt regn um kveldið en
blítt veður.
Þann 17. fórum við á fætur kr.
6 og vorum brátt ferðbúnir; var
fyrst farið eftir sporvegi út úr
bænum fleiri mílur; þá tók við
bátsferð til Lardner og loks hesta-
braut,um 9 mílur til samkomustað
arins á P. R.; kl. 3 e. m. tekið þar
á móti 'hópnum, nær 30 manns, og
varö tangabúum engin skotaskuld
fir því, öll hentisemi á reiðum
höndum—eins fyrir okkur frá
Dakota. — Eftir að hafa drukkið
eftirmiðdags-kaffið varð mér reik-
að þar með fram sjónum. Var eg
þá sem staddur langt mná landi
liðins tima, fór að tína skeljar 1
vasa minn, eins og þegar eg var
drengur út á íslandi; gangurinn
varð nokkuö langur eftir fjöru-
borðinu; timinn leið og komið
kveld áður en varði, orðið hálf-
dimt; sé eg þá hvar maður gengur
skáhalt; köllumst við á kveðjum;
báru svo leiðir saman, spurðum
hvor annan nafns og þektumst
þegar, frá þvi að við vorum dreng
ir uppaldir í sömu sveit á íslandi.
—Bjarni frá iMeöalhúsum í Húna-
vatnssýslu; ætlaöi hann þegar að
taka mig heim til sm, en þá hafði
eg gert ráðstafanir um næturgist-
ing annarsstaðar í bænum. Þennan
dag var þokuloft, austan gola,
blítt um kveldið. Lofa varö eg
B. Hallgrímssyni að sjá hann
næsta dag, sem eg líka gerði, að
morgni hins 18,, sunnudag. Varð
honum þá samferða til messu og
heim aftur að skirnarveizlu litils
drengs, er hann átti og færði til
skirnar. Messuna flutti séra Gutt-
ormur Guttormsson; var það ail-
iangt erindi og skipulega samið;
gott fyrir þá, sem annað hvort
höfðu lauslega lesið í æsku eða
voru búnir að gleyma, — annars
f’iður og andakt í látbragði ræðu-
manns.
Þenna dag vestangola, sólfag-
urt og kvölddýrð; ITafði eg góða
gisting hjá B. Hallgrimssyni; fór
hann svo með mér næsta dag, þ.
19., eftir endilangri ísl. bygðinni
sunnan á tanganum ; gisti eg næstu
nótt hjá Mr. og Mrs. Thormóðs-
-,on; myndarhjón við myndarlegan
búskap; hafði eg aldrei séð þau
íyr, en þau tóku mér sem bróður,
eins og enda allir aorir er við
Sér er
hvað
nu
Þetta er heimalit-
unar efni.semhver
ogeinn geta notað
Eg litaði þaö
meö
DYOLA
Ömögulegt
að mislukkist 1
vandalaustog I................
þrifalegt í
meöferð.
Sendið eftir ókeypis litaspjaldi
og bækling 105.
The Johnson Richardson Co., Ltd.
Montreal, Can.
kl. 8 tóku fjöllin við og teigðu
kolla sína upp i þokuna, er þá var
í lofti og snjór féll úr seinni part
þessa dags og nóttina næstu á
eftir. Að miðjum þeirn degi heils-
uðu þó upp á okkur hinir kristals-
tæru, rennandi lækir ofan brekk-
urnar; fanst okkur það 'islenzkt
og kært og langaði út til að
drekka úr lækjunum, upp á háís-
lenzkan drengjahátt; en til þess
var ekki tími né tómstund. Bráð-
um kom fleira til sögunnar, svo
sem hrikaleg standberg, svo og
jarð- og stólpagöng þegar að
kvöldi leið, og alla nóttina annað
slagið—fleira en við urðum varir
við, því þá nótt sváfum við tölu-
vert. Morguninn eftir, þann xó.,
vöknuðum við fyrir dagrenning;
enn var ekki komið úr fjöllunum;
viðstaða nokkur, því allstórir stein
ar höfðu fallið á brautina og fært
úr lagi, svo að viðgerðar þurfti.
Var þá kafalds krapi og það, sem
til grilti, voru helzt klettar með
þykkar, hangandi snjódyngjur —
alt annað en fagurt útsýni; fariö
þá til muna að halla undan fæti;
svo haldið sem leið lá.
Komið var til Vancouver kl. it
f.m.; stigum allir af lestinni og
hugðum að rétta úr okkur. Geng-
um af stað inn í bæinn, án þess að
vita hvert helzt haida skyldi, þar
við allii^ vorum þar jafnókunnug-
ir. Ekki höfðum við lengi gengið,
þegar við fórum að sjá þar flest
til reiðu, er ferðamanninum gat
kotnið vel; og með því að þá var
miðdegisstund, gengum við inn 1
matsöluhús, settumst að borði, lit-
um á matarskrána og báðum um
fisk,—töldum það sjáilfsagt, bæði
af því að fiskur með fleiru var á
framboði, og höfðum það líka á
vitund, að nú værum við kolmnir
að hafinu. Þetta gekk prýðilega;
stóðum við ánægðir upp frá íborð-
haldi, gripum töskur okkar og
hugðum á nýjan gang; mundum
eftir þvi, að “fullir kunna flest
ráð”, og svo varð einnig, því bráð-
um varð okkur gengið framhjá
byggingu, er menn voru að vinnu,
þar á meðal 1 eða 2 landar; frétt-
um þar til tveggja annara landa í
bænum ('fasteignasataj; töldutn
ráð að koma til móts við þá, feng-
um svo fylgd til þeirra; þe'r tóku
okkur vel og alúðlega; við sátuni
þar stundarkorn og annar þeirra,
Mr. A. Johnson, tók sig upp og
fór með okkur töluvert um á stræt-
isvagni og var með okkur langt
fram á kvöld, útvegaði okkur svo
gott pláss til að sofa í um nóttina.
Allareiðu höfðum við þá ráðist til
samfylgdar með isl. söngflokk, —
yfir 20 manns — er næsta dag var
ferðbúinn suður á Point Roberts
til að syngja þar fyrir fólkið að
kveldi, — svo nú stóð hagur okk-
ar hið bezta; súld hafði verið um
úrfelli meö köflum og hálfkalt. —
26. hugðum við til ferðalags;
tókum lestina kl. 11 f.m. til Bell-
ingham, svo þaðan á hestabraut til
Marietta; gistum þar hjá J. Sölva-
son, sem ekkert lét vanta svo okk-
ur ferðamönnunum liði sem bezt.
frekar svalt.
27. aftur farið til ^Bellingham og
samdægurs áleiðis til Seattle; kom-
um þangað kl. 7 um kvöldið; haföi
eg í vasanum srætisnafn og hús-
númer séra J. A. Sigurðssonar og
varð það okkur helzti vegvisir
gegn um bæinn og heim til hans;
var okkur þar tekið tveim hönduim
og velkomin gisting eins lengi og
vildum, — höfðum við þar nátt-
stað fjórum sinnum, rneðanj jvið'
dvöldum: í Seattle-borg; sömul.
var Mr. og Mrs. Sigurðsson ant
um að gestunum liði sem' bezt,
enda var þar hentisemi fullkomin.
Þann dag hálfkalt en gott veður.
28. frosthéla, sólfagurt, en hálf-
kalt. 29. nokkurt frost, sólfagurt
og kalt; báða þá daga á ferð um
borgina til kvölds. 1. Aíarz þoka
í lofti, norðaustan kuldi: enn á
ferð um borgina; var þá með okk-
ur Mr. Kristján Gislason. fyrrum
Garðarbúi i Dakota, óinkar skír
maður og öllu ]*tr Kunnugur;
höfðum af samfylgd hans hið mesta
gagn. Klukkan sex um kveldið
næturfrost. svo sólfagurt og blítt;
kom til S. Bárðarsonar ('hómó-
pataý : það er merkur maður og
skír; hefir stóra landeign þar með
fram læk, er fellur i sjóinn skamt
frá; gekk hann með mér töluvert
um landið og sýndi mér afstöðu
þess : hefði mér líkað að eiga þar
heima sumstaðar viö lækinn. Þvi
næst hélt eg inn i bæinn aftur og
til J. Jónassonar; gisti þar í fjórða
og seinasta sinni. 10. fsd.J frost
að morgni, sólfagurt, gott veður;
þá við messu séra Guttorms í
þriðja sinn, — hélt það mundi til
fararheilla, er eg næsta dag bjóst
við að snúa algert til baka á fjöll-
jin. Aðrir þar í bænum, er höfðu
jhaft mig heim meö sér, voru Fr.
Sigfússon og Jósef O.Magnússon,
báöir frá Dakota; hinn fyrnefndi
hefir ibúð góða og rúmlega og
hefir “grocery” verzlun skamt frá
heimili sinn; hinn hefir líka íbúð
mikla og fullkomna og stundar
fataverzlun annars staðar. Báðir
virtust menn þessir í allgóðri af-
stöðu, enda munu þær' Mrs. Sig-
fússon og Mrs. Magnússon reiðu-
búnar að “gera garðinn frægan”
og heimilin hamingjusom. Eg var
enn fremur boðinn heim til Mrs.
S. Jósúa; hefir hún íbúð góða, býr
meö börnum sinurn fullorðnum og
mannvænlegum og liður vel. Kynt-
ist eg þar fleirum, er eg man og
man ekki að nefna; til dæmis: E.
Olafsson, Jón Stefánsson, M.
Thórarinsson, G. Sæmundsson, M.
Njótið heimilis þæginda
Eignist rafmagns vél sem
þvær og vindur þvott Kost-
aöeins eitt cent um tímann,
meðan hún starfar og gerir
þvottadaginn aö frídegi. Sjá-
ið hvernig húu vinnur.
GAS STOVE DEPARTMENT:
Winoipeg Electric Railway Co,
322 Main St. • Phone Maln 25»a
sögðu góðan arð þá loks er yfir
unnið, og mun þá fremur hjálpa
loftslag en landkostir. Hvað líð-
an fólks snertir varð ekki annað
séð en hún væri eftir hætti og von-
um góð og þyldi vel samanburð
við líðan fólks ananrsstaðar. Fólk
var yfirleitt glaðlegt og ánægðara
þangað komið en þar sem það áð-
ur hafði verið.— Skal svo þar um
úttalað.
Öllu íslenzku fólki þar á strönd-
inni. er við kyntumst nokkuð,
sendum við hér meö kveðju okkar
með þakklæti, og \ildum gjarnan
hafa hönd svo langá, að mættuna
hana rétta yfir fjöll og firnindi.
Mountain, N. Dak.,
sumardaginn fyrsta 1912.
J. Benediktsson.
Mannskaðar á sjó.
Utaf slysi því 3iinu mikla, er
skipið Titanic sökk með 1600
manns, hafa blöð rifjaö upp hina
riiestu mannskaða sem orðið hafa
komum til. Þann dag sólfagurt
og blítt; næsta dag (20.) þykt loft,
gott veður, nokkuð svalt; gisti aft-
ur hjá B. H.; var hann á þvi svæði'
eini maðurinn, er eg hafði áður
þekt. Aðrir, er eg sá þar, voru
þessir: Hinrik Eiriksson, J. Jack-
son, B. Indriðason, Jón J. Bart-
els, Jóh. Sigurðsson, Gísli Guð-
mundsson, Jóh. Sæmundsson, Ing-
var Goodman,—kona hans Anna
Sveinsdóttir, Húnvetnipg'r
°S eg.
Þann 21. skyldi haldið til mieg-
inlands; tókum póstbátinn kl. 2 e.
k. komurn til Blaine eftir 2 kl.st.
og gengum gegnum bæinn suður
til Jóhanns Árnasonar, fyrrum
Dakotabúa og nágranna; gistum
hjá honum tveir; hefir hann þar
snoturt pláss og Hður vel; ^allvel
frískur, en orðinn grár fyrir hær-
um. Þann dag þykt loft, en gott
veöur. — 22. srengum við aftur
inn í bæinn, kom til Mr. og Mrs.
Casper; hafði þar viðdvöld tölu-
verða; alt velkomið er eg gat tek-
ið á móti; bað eg Mr. Casper að
hirða fyrir mig póst ineðan eg væri
á slóðum þar vestra. Því næst
heimsóttum við nokkuð austur úr
bænum þau hjónin J. Jónasson og
■Karolinu; flestum góðkunnug áð-
ur fyrri héf i Dakotabygðinni;
fundum við það líka skjótt, að
ekki höfðu þau fargað, -— ásamt
gamla plássinu hér eystra — sin-
um höfðingskap og góðsemi gagn-
vart þeim er að garði be.r, heldur
haft hvorttveggja meo ser vestur
og á reiðum höndurn. Þar vorumi
við fleiri nætur eins og heima hjá
okkur, þegar sem allra ibezt stend-
ur á. Hafa þau hjón þar laglegan
þúgarð og á'gæta íbúð, og eru held
eg ánægð og liður vel, og hlýtur
það að vera glaðning til kunningj-
anna hér eystra. — Þann dag
svalur stormur og hraglandi. —
23. gengum út 1 skóg og í kring;
jpann dag hreinviðri, sólfagurt og
mítt. — 24. gengum um læjabygð-
ina fýrir sunnan Blaine og til
baka aftur inn í bæinn; bar mig1.
þá þangað, er eg hafði ætlað að
vera búinn að koma, en eins og
eAki haft tíma til; sem var heimili
þeirra hjóna M. Jósefssonar og
Steinunnar, gamalla granna hér
eystra. Tóku þau mér mjög vel,
og vildu alt fyrir mig gera, sem
gest sinn; fór eg með þeim á leik-
samkomu um kveldið, “Ælfintýri
á gönguför”; en ekki fékk eg að
borga fyrir innganginn; varð þeim
svo samferða heim aftur og hafði
þar góða gisting. Þann dag var
héla aS morgni, svo sólfagurt og
blítt. — 25., sd.ý við messu séra
Guttorms, er þá var kominn til
Blaine í því skyni að halda þar til
nokkrar vikur við kristindóms-
starfsemi, sjálfsagt í umboði
kirkjufélagsins. Þann dag lítið
koma heim til hans, en sem þó
a’drei gat orðið; það er maöur sem
að sjálfsögöu er gaman að tala
við. 11. og 12. frost, en sólfagurt.
íbúð M. Jósefssonar er skamt frá
aðalstræti, allstór og hentisemi
nóg; þar gekk eg út og inn sem
heimamaður tvo seinustu ciggana,
og þaðan fór eg seina'st út með
’jtösku mma alfarinn frá Blaine kl.
e. m. hinn 12.; og þá er eg hafði
tókum við bátsferð°Trá ‘ Sea'ttle "tií I ‘eki8 5 h°n,d Mr. Jósefssonar hafði
Manchester: voru þar fáeinir ísl. jllann orS,að smar dyr mundu
búsettir; gistum þar sinn hjá ^í)nal 'n<;r °“ riunu fólki, ef svo
hverjum; eg hjá Tósafat Hall (Ás- '. æm\ -vrlF að sæist aftur þar;
grimsSonJ; maður við aldur, Skag kunni eg honum Þokk fyrir t51
firðingur að mig minnir; hjá þeim
sem öðrumi hinu sama góða að
mæta. Allvel virtust þeir una hag
sinum þar í brekkunni og fámenn-
inu, þótt þeir hefðu eins og aðrir
erfitt land að fást við. Aðrir er
eg vissi nöfn á: Jóhannes Sigurðs-
son, Friðbjörn, Friðriksson, Þor-
bergur Eiríksson, Mrs. Möller.
Mrs. Helgason. 1—2 virtust hafa
þar íbúðir sínar á floti, Pétur Jóns
son og Lúter Einarsson; þótti okk
Melsted, Baldvin Sigurðsson, B.
Benediktsson, M. Sigfússon, Þór-
stein Þorsteinsson fSunnlendingý, a ^ 1 fjórðung aldar.
Jón Oddsson, svo og M. Jónsson Ariö 1867 slitnuðu upp póstskip
(frá FjalliJ; ætlaði eftir umtali að á St. Thomashöfn í Vestindíum og
'r,q ur það á sinn hát't allgott ráö, þar
sem land er i háu verði o. s. frv.
2. sólfagurt og blítt veður; fórum
lítið um þar til kl. 6 e. m. að viði
tókum bátsferð aftur til Seattle;
tókum þar gistingu hjá Kr. Gísla-
son, er með okkur hafði verið i 2
daga; var þar allreisuleg ibúð og
gott fyrirkomulag á öl!u. enda i
samræmi við framkomu húsmóð
urinnar, Mrs. Gíslason. 3. skýjað
loft. gott veður, svalt; héldum
kyrru fyrir, fórum til messu séra
J. A. Sigurðssonar, kendum þar
áðurþektrar mælsku og snjallyrða,
enda máli fylgt af krafti. 4. gott
veður; snerum til baka og yfirgáf-
um Seattleborg; reyndar degi fyr
en höfðum hugsað—áiftum eftir að
íaka í höndina á Mr. og Mrs. Gísla °S
son, en sem þá hlaut aö farast
fyrir. Séra J. A. Sigurðsson varð
okkur samferða til Bellingham að
jarða þar dáinn landa.
Þar kvöddum við séra Jónas og
héldum áfram ti! Blaine; vitjaði
eg strax póstsins hjá Mr. Casper;
mætti þar bréfi að heiman o. fl.;
gisti þar um nóttina. 5. frost
töluvert, sólfagurt og bliít; gekk
um norðurpart bæjarins ; gisti að
M. Jósefssons. 6. gott veður, sól-
fagurt; hitti Bjarna Pétursson,
gamlan Dakota bónda; fór með
honum heim til hans 4 mílur út á
land; þar gat að lita búgarð í betra
kunni eg honum þökk
svarið sérstaklega.
Er til Vanoouver kom hugðum'st
Y'ð að dvelja þar yfir nóttina og
datt í hug að grenslast eftir heim-
ili Miss Fríðu Sveinsson, velþektr-
ar Dakto-stúlku, er hafa mundi
matsölu og gististað þar 1 bænum;
gekk það frekar seinlega vegna ó-
kunnugleika, þó tokst það aö lok-
um, svo við fundum heimili henn-
ar ; tók hún okkur sérlega vel og
höfðum við 'þar góða gistingu, en
fengum ekkert að borga. — Þar
hittum við söguritarann og skáldið
.]. M. Bjarnason; hafði hann kom-
ið vestur mánuði áður vegna heilsu
sinnar, og fanst sér líöa heldur
betur. Morguninn eftir gekk Miss
Sveinsson meö okkur á stöðvarnar
þar sem' lestin stóð ferðbúin til
austurferðar. Kvöddum við Miss
Sveinsson þar og lofuðum að skila
kveðjtt hennar til kunningjanna
eystra.
Klukkan 9 f. m. þann 13
lagt af stað í góðu veðri og 'sól-
fögru; brátt var komið á fjöllin
snjókolluð, meö grænleitum hlíð-
um; breytilegt útsýni þann dag og 1 Tnað
sumt allhrikalegt, er bar fyrir auga
feröamannsins, unz kvöldið kom
byrgði útsýnið; þá farið að
sofa. 14. var saríia bjartviðrið;
vaknaði eg kl. 6 og leifr* út; sól
roðaði á hæstu fjöllum og datt mér
þá í hug vtsan, sem allir kunna:
“dagsins runnu djásnin góð” o. s.
frv.; var þá. komið svo langt, að
vatnshalli var austur; snjólaust
neðra en frost töluvert; teknir
rak á land; meir en 1000 manns
fórust.
Árið 1870 fór eimskipið “City j
of Boston” frá New York með
117 farþega og spurðist aldrei til
þess síðan.
Árið 1871 sprakk farþegaskip í
loft upp á New York höfn og fór-
ust 100 manns.
Arið 1873 sökk brezkt skip fyr-1
ir Dunganesi 1 Skotlandi og fórust |
300 manns.
Sama ár fórst farþegaskipið
Atlantis fyrir ströndum Nova
Scotia með 547 manns. Það skip
var eign sama félags, sem átti
Titanic.
Enn fremur fórst þetta sama ár
franskt farþegaskip; það rakst á
annað skip á Atlanzhafi og sökk
á 16 mínútum; 110 manns fórust
þar.
Árið 1874, á annan í jólum,
kviknaði í skipiriu Cospatrick fyr-
ir sunnan England; skipið sökk
en 200 manns biöu bana.
Arið 1875 rakst farþegaskip frá
Bandarikjum á annað,.skamt und-
an landi; þar fórust 236 manns.
Árið 1877 rak upp herskip
Bandamanna eitt og fórust 110
sjóliðar.
Á sömu slóðum strandaði far-
þegaskip árið eftir og tórust 104.
Um sama leyti strandaði brezk
freigáta nálægt eynni Wight; 300
fórust.
Enn fremur fórust tvö skip
var þetta sama ár; brezkt farþegaskip
sökk á ánni Thames; fórust þar
700 manns; skömnnt siðar rákust
á tvö skip i Dardanella sundi, sökk
og fórtist meö þvt 210
manns.
Árið 1879 fórst guíuskip við
Spánar strönd með 147 manns.
Arið 1880 fór brezkt heræfinga-
skip frá Bermunda og kom aldrei j
fram; þar mistu 290 manns lífið. j
Árið 1881 fórst þýzkt skip við
Góðrar vonar höfða með 200 j
manns.
Arið 1883 hvolfdi stórskipi á
OLL
SÖGUNAR
MYLNU
TÆKI
Nú er tími til
kominn, að panta
sögunar áhöld til
að saga við til
vetrarins.
THB HEQB E13REKA PORTABUE SAW MILL
Mountcd . 0« wheels, for saw*
inglogs^. / Min x 26ft. and un-
uer. ThisZAAj Mn miilis aseasitymov-
ed asa porta-
ble thresher.
I
THE
STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St, - - Winnipeg, Man.
EDDY’S ELDSPÝTUR ERU ÁREIÐANLEGAR
ÞEGAR kveikt er á Eddy’s eldspýtum þá kviknar
altaf fljótt og vel á þeim og brenna með stöðugum,
jöfnum loga.
ÞŒR frábæru eldspýtur eru gerðar úr ágætu efni
tilbúnar í beztu vélum undir eftirliti æfðra manna.
EDDY’S eldspýtur eru alla tiB œeöþeirri tölu, sem til cr tekin
og eru seldar af beztu kaupmönnura alstaðar.
THE E. B. EDDY
HULL, CANADA.
COMPANY, Limited
Búa líka til fötur, bala o. fl.
P" V JK I Ný skraddarabúð komin að
ELA I rCA! 866 Sherbrooke St.
Frábær vildarkjör á öllum handsaumuðum
klœðnaði, gerðum eftir máli.
The King Oeorge Tailor-
ing Compang
hefir opnað verkstæði 1 ofangreindum stað með stórum og
fallegum birgðum af Worsted, Serge og öðrum fata efnum, er
þeir sníða tipp á yður með sem minstum fyrirvara og fyrir
lægsta verð sem mögulegt er.
Rpynið þá, með því. að kaupa af þeim vorfatnaðinn!
Nú sem stendur gefum vér faljegt vesti með hverj-
um alfatnaði, sem pantaður er!
Góður, þur V I D U R
Poplar...................$ó. 00
Pine......................$7.00
Tamarac...................$8.00
Afgreiðsla fljót og greiðleg
1
Talsímar:
Garry 424, 2620, 3842
úr gluggar, rýmri útsýn og skemti- janni Clyde; 124 manns mistu Hfið. j
legri eftir því setn á daginn leið, j *^ri® fSSd
—fjöllin bráðum að baki. Komið 1 Bandarikjum fyrir austan
tif Calgary kl. 1 e.m.; þá var snjó- lku strönd meö 99 manns.
ANNA SIGRÍÐUR GUÐMUNDSSON
Fædd 12. Des. 1855.
Dáin 25. Nóv. 1911. ;
Kveðið fyrir systur hennar.
Ilorfi eg yfir æfi farinn veg,
Árið 1884 fórst gufuskip frá |út 1 fjadæSS æskuv0n.a -°g gle6Í’.
finn sem áður enn til þýðleiks
þíns.
Aftanskinið skift við stundatal,
skein frá kyrru hafi ins hvíta
dauða,
hjaðna, fölna sá eg litinn rauða,
húniið þar til hinsta bjarmann fal.
<1P, tra! un-rar þar sem við með léttu geöi Gott er aö eiga ókælt hjarta þel.
saman lékum systur, þú og eg.
lagi, í piátulegum landshalla mót
suðri; lieföi mátt heita í “Hlíð“,
“hjá fjallabláum straumi”; þar
var eg fullan sólarhring og naut
alls góðs á garöi þeim, enda rnunu
þau Mr. og Mrs. Pétursson alþekt
fyrir rausn og mannúð hvivetna.
7. gott veður, sólfagurt; aftur inn
í bæinn, og gekk um; gisti hjá
Mr. og Mrs. Sigurðsson; var eg
þeim tiltölulega ókunnugur, eigi
að siður mjög góðu og merkilegu
að mæta; pláss þeirra laglegt og
tbúð hin bezta; virtist þar hagur
og háttprýði í jafnvægi, og ,er það
ávalt góðs viti; kom þar aftur
seinna. 8. frost að morgni, svo
sólfagurt og blitt; fót út á land,
gisti hjá Hirti Sigurðssyni; er það
stórbóndi frá Arg}debygð í Mani-
toba, nýfluttur vestur, búinn að
kaupa sér landspildu allháu verði
nokkuð suður af Blaine með stórri
og reisulegri ibúð á sjávarbakka—
fallegt útsýni við tjarðannynni;
myndárheimili og jmyndarfólk,
Sigurðssons familian. 9. liart
hrafl og þykt loft og kólnaði er að
kveldi leið. 15. var bjart en bitur
kuldi,—alsnjóa og allgott sleða-
færi um landið; tafðist lestin um
5 kl.tíma vegna bilunar á braut.
Til Winnipeg var konuri kl. 10 um
kvöldið — og reiknuðiun þá lang-
ferðinni lokið í höndum góðkunn-
ingjanna þar. Höfðum við þar
viðdvöl tvo og hálfan dag; tókum
þvi næst áfangann sem eftir
heim
var
sam-
til Dakota og komum
dægurs.
Er það jafnan fagnaðarefni, að
hafa ekiö heim heilum vagni af
langri leið og heilsað upp á fólk
sitt heilt á hófi og við allgóða
liðan. Hlýtur þá sem oftar andi
mannsins að lyftast og líta hátt til
hins mikla kraftar og alveldis, sem
hefir yfirstjórn allra hluta, fyrir-
tækja og ferðalag's, gegnum tíma
og rúm, og segja með skáldinu:
“öll veröldin vegsami drottinn”!
Hvernig leit landið út og afkoma
fólks þar vestra? Um það verð
eg fáorður, því mig brestur flest
til að byggja á nokkra umsögn T
því falli. En engum, sem sér. get-
ur dulist, að þar er afar-ervitt
land yfirleitt;' en gefur að sjálf-
Sama ár rákust á úti á Atlanz yar svari sérhvers vins,
hafi seglskip og gufuskip; bæði skjótar SÆttir skapraun eftir sára,
sukku þau meö 145 manns. Enn skamt var þá tii hláturs eins og
fremur rákust á um likt leyti enskt tára ______
skip og spánskt fyrir vestan Afr- j grógrarveSurs, — veðurs skúra'
íku og fórust 150. ' og skins.
Áriö 1887 rákust á seglskip og
guíuskip fyrir austan Braziliu og
fórust með 300' manns. Þetta ár
kviknaði í brezku skipi fyrir aust-
an Kína og fórust þar 400 manns.
Árið 1899 slitnuðu upp þrjú
herskip frá Bandaríkjum og tvö
þýzk guíuskip við Samoa eyjar;
þar fórust 147 manns.
A'rið 1890 urðu miklir skipskað-
ar. Þá fórst skip við Korsíku-
strendur með 130 manns; annað,
brezkt, i Kína hafi með 400, og
enn eitt brezkt í Indlandshafi með
124, og það þriðja brann á Kína
hafi og fórust 101. Þá strandaði
tyrkneskt herskip við Japan og
létu þar 540 manns lifið.
En árið eftir rákust á tvö skip
nálægt Gihraltar og fórust þar
574 rnanns.
Margir fleiri skipskaðar hafa
orðið stórkostlegir, einkum af á-
sigling, árekstri og brunum.
Bjart er yfir þeirri stund og stað,
syrt þó hafi síðar að á dögum,
sólskin sloknað fyrir éljadrögum,
hugur minning góðs dags á þó að.
Fyrir utan úlfgrá hríðarský
blátt er heiðið — bax vio daga-
kulið
bjartara leynist, þokubólstrum
hulið,
sólar skin, sem sálin vermist í.
Þar er geisli af þinni stjörnu og
sól —
þar sem einhver er að gleðja,
hugga,
eftir megni láta birta i glugga—
einhvers hreldum hug að færa
jóL
Þar eg sé þig enn í anda mins
vökndraumi, huldri hyggju minni.
Hug þá sný að Ijúfri minning
þinni,
Sólarlag þitt sé eg gegnum tárin-
sá 1 björtu Ijósi horfnu árin —
sá hve það er sælt að lifa vel.
Sæl ert þú.—Eri samleiðin er stytt!
Eftir gengin vetrar-veðrin stríðu,
vorsins blóm og ljóssins dýrð og
blíðu
bléssuð sólin leggi á leiðiö þitt.
Kr. Stefánsson.
Magnleysi í baki kemur venjulega
af gigt í bakvöðvunum, en við henni
er ekkert betra en Chamberlain’s
Liniment.. Sá áburður fæst alstaðar.
Gott tækifæri.
I Mozart, Sask , er gott
tækifæri til greiöasölu fyrir
Islending, sem hefir efni og
ástæður til þess að stunda
og stjórna þeirri atvinnu.
Skrifið sem fyrst eftir upp-
lýsingum til Mr. Th. Laxdal
Mozart, Sask.
Nú er tíminn til að losna við gigt-
ina í þér. Þú getur það með því að
bera á þig Chamberlain’s Liniment
og nudda vel staðinn í hvert sinn.—
Fæst alstaðar.