Lögberg - 01.08.1912, Blaðsíða 4

4-
LÖGBERG, FIMTUDAGINí i. AGOST 1912
LÖGBERG
Gefiö át hvern fimtudag a£ The
Columbia Prbss Limited
Cerner William Ave. &
Sherbrooke Street
Winnipeg, — Manitota.
STEFÁN BJÖRNSSON,
EDITOR
A. BLÖNDAL,
BUSINESS MANAGER
UTANÁSKRIFTTIL BLAÐSINS:
The Columbia Press.Ltd.
P. O. Box 3084, Winnipeg, Man.
UTANÁSKRIFT RITSTJÓRANS:
:EDITOR LÖGBERp,
P. O. Box 3084, Winnipeg,
Manitoba.
TALSÍMI: GARRY 215:6 |
Verð blaðsins $2.00 um árið.
^2
Eitt dæmi.
Frá því var sagt í iblaWi voru á
sínum tíma, hvernig almenningur
loksins hafði stjórnina til þess aö
setja sig upp á móti hinum stóra
•Cement' “Trust” og færa ni«ur
innflutnings toll á cementi, þegar
Jjetta félag hafði ekki nóg cement á
bottstólum handa almenningi. Inn-
flutnings tóllurinn oiar , jfaeTSur
niður um helming—aimenningur
rétt vóg salt á móti félaginu. Þess
þarf varla aS geta aS innflutnings
tollur á timbri var jafnharSan
færfiur upp svo geypilega mikifi.
afi nema mun 6 dólum á hverjum
iooo fetum. Sá tfollur kemur
harfiast niSur frumbýlingum á
sléttunum, og á bæjum, sem eru afit
vaxa upp hér vestanlands.
_ , „ , , „ . » I vifi stjórn Roblins
En til þess afi syna þaS svart a / ,
, , .... Su stjorn er nu nalega 1
hvitu, 3em allir vita þo aSur natt-
úrlega, hverja leiS vifi'skiftin
leita, ef þeim er ekki bægt frá
náttúrlegri rás, þá hefir stjórnin í
Ottawa gefifi út skýrslu um inn-
flutt cement í ár, sunnanafi yfir
landamærin. t þeirri skýrslu llnl kornhlöfium fylkisins hefir
segir, a« Manitoba hafi keypt sunn- bttna« ~ ekk' á Þeirri stefnu>
þjóönytjar séu opinber eign —.
undarlegjt háttalag, ef : stjfómin
hækkar tollinn á ný. Ef til þess
kemur, þá gengur hún því hrafi-
ara afi sínu skapadægri. sem varla
mun langt undan hvort sem er.
Hverjum var það að
kenna?
Þau eru fí Concervativu bl.öfi
in í þessu landi sem leggja gott
til þingmannsins okkar hérna í
Winnipeg og innanrikris ráSgjaf-
ans í ráSaneyti auSvaldsins, Hon.
Robert Rogers, eftir hrakfarirnar
í Saskatchewan. Sum conservativu
blöSin austanlands fara- jafnvel
svo langt, a'8 kalla hann “klaufa”
nema stjórnin ein. Conservativa
stjórnin i Ontario a 1 pvi tilliti
sannmerkt viS stjórnina í Mani-
t aa, aS máttarviðirnir í kosninga-
fylgi hennar eru hótelin. Þ;eir
sem hótelin eiga, bæfii þar og hér,
leggja fram alla krafta til að
halda conservativum i vóldum.
C onservativar, bæS'i þar og hér,
beita sér af alefli, til þess að sjá
l:ag hóteleiganda borgið, Því
er þafi. aS allir sannir bindindis-
viuir, bæfii þar og hér, eru aö
skipa sér undir merki liberala.
Þegar liberalar bífia ósigur fyr-
ir Sir Jaines Whitney þá höföu
þeir sem aöalmál í stefnuskrá
sinni löggjöf viðvíkjandi vinsölu-
banni. Þá, og nokkur árin næstu,
hœddist Sir James að viðleitni
og “viövaning”. Af því má marka,
hversu sárir höfðingjarnir eystra I ]>eirra og kallaði stefnu þeirra
eru yfir úrslitunum, er blöð þeirra ! sjálfsmorðs-pólitík. En liberal-
mæla slík orðskrök. Vér viljum \ ar létu ekki þokast frá markmiði
láti Bob njóta þess sannmælis, að : s'nu og héldu fast fram sinni
þó hann sé enginn spekingur til
landstjórnar, þá er hann enginn
viðvaningur i kosningum. En öll-
um má ofbjóða Hon. Bob eins og
öðrum. Það er ekki von til að
vilji almennings verði brotinn á
bak aftur alla tí&, þó það takist
eóihvern tíma. ÞaS er þeldur
ekkert vafamál, afi sá sem ætlar
sér að vinna Sléttumenn með fé-
mútum og heitingum, sá hinn sami
reisir sér hurðarás um öxl.
Blöð conservativa leita margra
undanbragða til þess að komast
hjá því, að nefna hinar réttu.or-
sakir til ófara þeirra í Saskatdh-
ewan. Til dæmis má nefna blað-
ið “World” í Toronto, sem er eitt
höfuðmálgagn á þeim slóðum.
Það viðurkennir, að Bob sé dug-
legur við kosningar, og hafi gert
sitt bezta til að íhjálpa Houltain,
“en að þeim varð ekkert ágengt.
mun hafa verið þvi afi kenna, að
Mr. Rogers var svo lengi riðinn
í Manitoba.
hvers
manns munni um alt fastaland'
Ameríku. fyrir ])að, að stjórn og
stefnu
Nú er svo komiðl, eftir
starfræksla fylkis eigna hafa far-
ið í hundana í höndunum á henni.
Meðferð þeirrar stjórnar á talsím-
an að naiega 19000 kagga cements
\ júní þ. á., umfram sama mánuð
í fyrra. Saskatchewan nálega
25,000. Alberta nálægt 87,000,
British Columbia um 30,000. Þess
má geta að Alberta keypti 11 en '
Saskatchewan engan kagga
cements frá Bandaríkjum í fyrra.
Stjórnin færði nður tollnn of
seint og of lítið til þess afii það
kænii að nándar nærri fullu liði.
fjögur til fimm ár, að Sir James
er farinn að gera að sínum sum,
atriðin í stefnuskrá bindindis vina.
Hann er slægur maður í pólitík,
meS báðar hlustirnar úti um kjör-
dæmin. í vetur. báru liberalar
upp á þingi tillögu um þaS, afi
löghanna afi nokkur keypti drykk
á hótelum handa öfirum en sjálf-
um sér. Þá var nýafstaSin til-
raun liberala á Manitoba þingi, til
þess aS vinna stjórn Roblins til
aðgerða í málinu, sem vitanlega
var árangurslaus; við það tækifæri
var það, að Hon. Coldwell lét sér
þau minnilegu orð um munn fara,
að drykkjukaup á hótelum bæri
vott um og væru til svölunar einni
liinni fegurstu tilhneiging mann-
legs eðlis! Geta má þess, að
þessi Hon. Coldwell hefur stafiiS
fyrir stjórn uppeldismála í Mani-
toba fylki í allmörg ár. En svo
vikiS sé til Ontario aftur, þá
gerfiu liberalar svo rösklega at-
lugu hinni conservativu stjórn í
því fy'ki, afi stjórnarformaðurinn
lOl'aSi að bera undir atkvæði
fylkisbúa hvort banna skyldi með
lögura að nokkur keypti drykk á
hótelum, handa öSrum en sjálfum
ser. I fann hafSi hæðst að þeirri
tillögu áSur fyr, en nú var hann
búinn að fá æfiri og betri þekk-
ingu. Þafi kemur fyrir ennþá,
að hann hlær að því, að liberalar
Iiafa tekiS bindindismálið á stefnu-
skrá sína. En hann á eftir afit

THE D0MINI0N BANK
Slr EDMl’NI) b. Oí*LEU, M.P., forwet' W. I> IVIATTHEWS, vara-forseti
C. A UOliEKT, aflul radsmannr
HOFUÐSTÓLL $4,700 000 VARAS.JÓÐUR $5,700,000
===== ALLAR EIGNIR $70,000,000 =----------'—=
LegTRiÖ Inn f Hparl-jóö.deildfna
Hvert útibú Dominion baukans hefir sérstaka sparisjóösdeild. Spari-
sjóðsfé nákvæmur ganmur gefinn og vextir greiddir af innlögum frá SFi
og yfir. Ji nægir til að komasi í sgarisjóðs reikning.
út á viS. Mr. Balfour mæltii á reiðir af, sem þafi vill innleiða), uni'
þá leið, afi hann fylgdi því að iþaS skal engu spáS. Hvort þafi
smífia sem flest herskipin, meS
þvi aS svo þungbær og óttalegur
sem 'hinn vopnaSi friSur væri nú
á d'ögum, þá væri hann stórum
æskilegri heldur en stríS. ÞaS
er engin hræsni, er stjórnendur
beggja landanna segja, að 'þeir
vilji umfram alt hafa friö. Hvorir
tveggja eiga svo mikiö i húfi, að
hvorugur vill á annan ráSa. Því
er þafi' spakra manna ætlun, að
vigbúnaöur þeirra muni halda á-
fram, þangaötil samkomulag tekst,
og að þaö samkomulag muni tak-
ast án vopna viðskifta.
Ófriðarblikan.
heldur á stjórn Roblins. Þetta
mun hafa veriS álit kjósenda í
Saskatdhewan, og meS því afi Mr.
Rogers var langa lengi samverka
maöur Roblins, þá mun sú óvirfi- ! 'æra meira og læra betur af liber-
ing, sem Roblinstjórnin hefir feng-1 óllum. Mr. Rowell, foringja
ið af þessu máli hafa bitnað á þe'rra í Ontario, verfiur vel á-
honum og afskiftum hans af kosn-
ingum.”
Þetta segir blaðiö “WrorId” í
Eigi afi síSur sýna þessar tölur þaS
greinilega, svo enginn getur móti
mælt, hvert sléttumenn og íbúar
British Golumbia mundi leita
vifiskifta, ef ekki væri þeim bægt
frá sínum bezta og greiðasta
markaði. Annafi er eftirtektar-
vert í þessu dæmi: Landsjófiur
fekk í toll af því cementi sem
flutt var inn allan júní mánuö i
fyrra um 23,000 dali. Tollurinn
fyrir júni í ár nam alls 36,000
dölum, !x) helmingi lægri væri.
Landsjóður hefur því grætt um
13,000 clali á nifiurfærslunni. Eng-
in verkalaun hafa færst niður og
engir verkamenn hafa mist vinnu
vifi þaö. Hverjir hafa þá tapað? |
Sjálfsagt enginn. þvt að cements-
verksmifijur í landinu hafa hald'iS
áfram meS fullum krapti eftir sem
áfiur og selt vöru sína með sama
verfii. og áfiur. Eina afleiðingin
virðist hafa verið sú. afi1 lands-
sjófiur hefur grætt, og þeir sem
hyggja þurftu, og fengu ekkert
cement innanlands, gátu haldið
áfram húsagerS án frekari tafa.
Toronto. ÞaS hefir rétt fyrir sér
gengt á sínu ferfialagi, í því, að
safna öllum sönnum bindindis-
mönnum undir merki sín. Ar-
angurinn af starfi íians og annara
í því, aS stjórn Roblins er oröin | ‘ÍberaIa forsPrakka ™n sína sig
afi viðundri, hvar sem spurzt hefir 1' loggJ°f a næstu ármn' Aftur'
til meöferfiar hennar á opinberum ilai<iifi 0íí vínsalan eru farin afi
hopa á hæl fyrir afisóikn og ein-
eignum; Bob Rogers mun eiga
sinn þátt í þeirri meðferfi og .Hef-
ir unnið til að fá sinn part af
þeirri minkun og óvild sem þar af
hlýzt. Eigi að síSur er þaS fjarri
sanni, aS kenna því einu um úr-
slitin í Sask. Kosninga atferli
þeirra félaga Roblins og Rogers
er að visu illa ræmt, en það eitt út
af fyrir sig er tæplega einhlítt til
þess áð gjöreyða flokki þeirra í
Saskatchewan.
huga samtökum bindindis vina og
framsóknarmanna.
N0RTHERN CR0WN BANK
AÐALSKRIF3TOFA í WffNNlPEG
H'tífuÖsióIl (löggiltur) . . . $6,000,000
Htí'fuðstóll (gmdtkir) . .
STJÓRNENDUR:
Formaður - Sir D. H. McMilIan, K. C. M. G.
Vara-formaönr ------- Capt. Wm. Ro4>insoo
Jas, H. Ashdown H. T. Champion Frederrck Nation
Hod.Ð.C. Cameron W. C. Leistifeow Sir R. P. Kobiin, K.C.M.G,
Allskonar oankastörf afgreidd.—Vér byrjum reikDÍnga við einstaklinga
eða félög og sanngjarnir skilmáiar veittir.—Avísanir seldar til hvaðastaðar
sem er á íslandi. —Sérstakur gaumur gefinn sparisjóðs innlögum, sem hægt
er að byrja með einum dollar. Reulur lagðar við á hverjum 6 mánuðum.
T. E. THORSTEINSON, Ráðsmaður. «
ICorner William Ave. og Nena St. Winnipeg. Man. |
ætti aS vera nokkurri stjórn
keppikefli, getur verið umtals mál,
mefial annars vegna þess sem eitt
aðalblafi liberala á Englandi segir.
að “ÞaS er mikil fjarstæSa, afi j
búast við því, að nýlendurnar
muni orka nokkru til þess afi
leysa Bretland úr þeim vanda,
sem þaS kann aS vera statt í. '
Prestastefnan í Reykjavík.
Vopnaður friður.
Takmörkun vínsölu
og pólitík.
Foringi liberala í Ontario hefur
verið á ferðajagi um þafi fylki, afi
lialda ræöur móti vínsölu og veit-
inga politík Whitney stjórnarinn-
ar. í þau rúmlega fjögur ár sem
sú stjóm Conservativa hefur setiS
aö völdum, hafa 32 n/Jir “clubs”
Ef l>essi hálfi tollur sem nú er í verið stofnaöir með vínveitinn-a
gildi um stundar sakir, væri helm-
ingaður, þá mundi fara á sömu
Mikið tók hann upp í sig okkar
stóri stjórnari, þarsenr hann
sagði í einni ræðu sinni á Englandi.
aS nú væru tímamót í sögu hins
brezka rikis., og að til úrslita
mundi reka um framtíð þess á
næstu aldarfimt. ÞaS er ekki
laust við, aS sum blöfi færi aö
honum fyrir þennan hátiðlega spá-
dóm, því að hvenær hefur hálfur
mannsaldur liðiS svo yfir nokk-
urt ríki, að það hafi ekki á hon-t
um kljáfi sínn forlaga vef, til gæfu
eða ógæfu? En ef þessi spá var
í þeirri veru framsett aö réttlæta
flotaskattinn tilvonandi. og undir-
Frá því heíur verið sagt ítar-
lega áSur í blaSi voru, nversu
nærri virðist stappa fullum fjand-
skap milli Breta og Þjóöverja.
Landstjórnarmenn á Bretlandi
hafa samt aldrei talað eins víga-
lega einsog síðustu vikuna. Flota-
málaráfigjafinn Churchill hefur
talaö á þinginu brezka líkara því
sem á fundum tíökast, þegar menn
eru komnir í æsing og hita, heldur
en landstjómarmenn eru vanir að
gera, þegar útlerídar þjóðir eiga í
hlut. Mr. Ghurchill sagfii lands-
mönnum sínum blátt áfram, afi
byggja herskip, byggja, byggja,
vegna þess að ÞjóSverjar væru afi
auka sínn herskipastól. f./annan
stafi er Mr. Borden, stjórnarfor-
manni vorum, sem nú er í London
Ixíðiö ‘ til ræðuhalda, og vifi' ’nvert
tækifæri talar hann etnsog til er
ætlast, segir Canada reiSubúiS aS
hjálptj. Bretlandi mefi framlögum
til hérskipasmíöa—eu hve mikil
þau veröi, skuli siSar látið uppi.
og jafnframt segir hann það, sein
áSur hefir heyrst aö Canada og
afirar nýlendur veröi að eiga hlut-
deild í úrslitum alríkismála. Hinu '
fyrra er vel tekiö; allir láta sér
þaö vel líka. að “nýlendurnar”
veiti heimalandinu brautargengi,
en um hið síðara er sagt, einsog
satt er, að því sé ervitt afi koma
svo fyrir, afi til bóta veröi en
ekki baga, og sízt nema með
löngum tima.
Þafi er gamalt máltæki, að
stóryrSi brjóti ekki bein, og eins
er me5 beryrði Mr. Churchills, aö
það er vel, ef þau verða ekki til
annars, en aS létta á þeim mófi,
sem inni fyrir býr. Ef þau verfia
þar aö auki til þess, afi herSa á
því aS vort unga land sogast inn í
hringiöu hins vopnaöa friSar 1
Evrópu, þá mun það að1 vísu baka
mörgum áhyggju hér í landi.
Aö öðru leyti virðist kætin á
Englandi yfir loforðum Bordens
um fjárframlög til herskipasmiSar
handa Bretum stórum meiri en
tilefni er til. ÞaS fé getur aldrei
orðið svo mikifi, aS nokkru- veru-
legu nemi til vígsgengis, þegar á
hólminn kemur. En að því leyti
sem fögnuSurinn stafar af því,
að þessi heitorð stjórnarformanns
vors séu vottur um og upphaf að
nánara sambandi og samvinnu
milli hinna einstöku parta hins
brezka ríkis, þá er það athuga
A öSrum stað í blaSinu er stutt-
lega getiS um þau mál er presta-
stefnan hafSi til íueðferSar og úr-
slit þeirra. En með þvi aö þessi
nýnefndi prestafundur mun veriö
hafa hinn líflegasti, er haldinn hef-
ir veriS í lúterskum sið á Islandi,
þá skal hér tekinn upp kafli af
frásögn um hann, er S(igurbjörn)
GJíslasonJ hefir ritað í dagblaöifi
Vísir, 8. þ. m. Þess má geta, afi
]>eir séra Gísli Skúlason, séra
Gufim. Einarsson og séra Bjarni
Jónsson, dómkirkj uprestu r eru há-
skólagengnir eins og “prófessorar”
þeir, er {>eir áttu oröastaS við, og
stórvel rnetnir sálusorgarar í sín-
um söfnuöum.
Sr. Gísli Skúlason frá Stóra
Hrauni sagfii afi enda þótt ýmis-
legt mætti gott segja um nýju
guðfræfiina, væru þó ókostir henn-
ar meiri. En sérstaklega væri
I.'’n naufisyn á að leiötogar henn-
ur, guðfræðisprófessoramir, gæfu
út sérstakt rit, þar sem þeir
rkýrSu greinilega frá skoðutittm
sÍ! um i þessum ágreimngsmá uni.
Sr Böðvar Bjarnason sagði
meðal annars að kaldan gua': legði
frá leiötogum kirkjunnar út um
söfnuSi landsins, og sízt fjölgaði
messum og k.irkjugestum. þeg.r
menn fréttu aS leiðtogarnir tryðu
ekki guSdómi Krists.
Biskuj) þótti þafi' óþörf tor-
trygni, og sagði að blað sitt hefði
ástæðti gefið tíl þess.
Sr. Qu.Sm. Einarsson| isvaraSi
siðari ræöu prófessors J. H.,
og því næst tók
p|*ófessor Jón Helgason til
máls, og sagfii meðal annars
“Grundvöllur nýju guSfræðinnar
er evangelíum Jesú Krists.”------1
“Þegar eg áður byggði á ritning-
nnni, þá byggfii eg á sandi. Nú
er aöalatriðiö hjá mér: Hvafi
kennir Jesús?iJ — ... Eg trúi
guödómi Jesú Krists, en byggi
það ekki á fæöingarsögunum hjá
Matteusi og Lúkas(, heldur á orð-
um Páls: “í hverjum bjó fylling
guðdómsins líkamlega.” — Og í
þeim skilningi getuim vér kallað
Jesúm guð, — getum sömuleifiis
játað, að Jesús hafi verið1 getinn
af heilögum anda, enaa pótt vér
meinum annaö með! því en gömlu
gufifræðingarnir”. — (Undirritað-
ur hafði áSur spurt hann hvort
hann tryði því að Jesús hefði ver-
ið getinn af heilögum anda, og
svaraði prófessorinn þá: “Eg
trúi afi alt Iíf sé getið af heilögum
anda”. —)
“ÞaS er satt að vér leggjum
annan skilning í bæði þessi og ýms
önnur orð í guðfræSilegui máli en
gjört hefir veriö áöur, en þaö er
ekkert “fals”, því fólk ætti að'vita
það.”
“Þaö er ekki sérstaklega menta-
mennirnir, sem nýja guöfræöin
snýr sér afi,” sagöi hann ennfrem-
ur, “heldur að vanakristindómn-
uni', hann vill hún vfckja af daufia-
mókinu.i 1) Og þótt efnishyggju-
menn kunni aö tala kuldalega um
okkur á bak, sannar það ekki ann-
ttm á undan KristimJ. En því
næst snéri hann máli sínu gegn sr.
Guðm. Einarssyni fyrir greinar
hans í Bjarma um kvöldmáltíðar
fyrirlestur Haraldar á þingvöllum
1909. Sr Guðmundur svaraöi
þegar, og harönaði deilan þá svo
milli þeirra að sr. G. E. skoraði á
H. N. að stefna sér, — enda kvaðst
hann reiðubúinn að leggja niður
embætti, ef svo þrengdi að sér að
hann niætti ekki prédika frelsar-
ann samkvæmt görrtlum og góðum1
lúterskum kristindómi.
Sr. Bjarni Jónsson Rvík tók
undir áskoranir til prófessoranna
að birta greinilega stefnuskrá og
skýra frá trúarskoðunum sínum;
margir hefðu spurt sig hverju ný-
guöfræðingarnir hér i bæ tryöu,
hvort þeir tryðu á Krist, og hvaða
kristindómsatriðum þeir mundu
hafna.------Fólk væri í óvissu í
þessum efnum, en skamt væri frá
Endur-fundur.
Hjólhcsturinn (the bicycle) hef-
ir um langan tíma verið eini stöð-
ugi förunautur minn. Hann fylg-
ri mér svo stöðugt, að eg er orðinn
hálf-smeikur um, að eg fái auk-
nefni og verði kendur viö hjól.
Sá er einn aðalmunurinn á hjól-
hestum þessa lands og gæðingum
gamla landsins. að því Iengur sem
gæSingurinn fylgir riddaranum,
því kærari v-erða þeir hvor öör-
um. En hjólhestarnir vekja sér-
hverjum ama og leiðindi því meiri
sem þeir þurfa lengur að nota þá.
Eg hefi ekki farið varhluta af
jiessu og verð því sárfeginn þegar
eg liefi einhverja átyllu til að
skilja hjólhestinn við miig.
Með aðstoð guðs og góðra
manna var mér svo vel í sveit kom-
ið fyrir nokkurum mánuðum, aS
búa veröldina undir uppástungu vert, aS það hefur aldrei komið að e” að Peir e™ hræddan vifi oss
ieyfi frá stjórninni. iViS þeim
veitingaleyfum er ómögulegt að
leiö- Cementsmifijur í Canada hagga með neinu móti. Enginn I gerast nú svo margir VpádóniarnVr
mundu ekki fara á höíuðið fyrir -
Viðskifti og
getur tekið þau aftur nema stjóm- , í því efni, að einn í viðbót genr
það. Þeim er í lófa lagið, að I ii', og aftur verða þau ekki tekin, I varla til né frá
?“'Í . markaei fyrir 4,-',.Va5 T ««* íyrir I verdun , þvi ^ mikI„ herfIotaslatli á Canada ^
lendlim líeppinaiitum, mefi þvi aöjsrr, meífan þeir fylgja stjóminni. áreiSanlegri veSUmtar l.eldnr en|hins Breeka ríkis. aS >ar af
þar að lútandi, og að með þessu j íyrir að lönd héldust saman ein-
væri gefið i skyn að til stríðs j göngu af samtökum til sóknar og
mundi draga viS Þjóðverja, þá varnar gegn óvinum ef lega land-
anna ekki útheimtir það. Þvi
hefur margoft verið haldið á lofti
einmitt í tilefni af fyrirhuguðum
þær eiga um skamman veg að j að málum. Þess þarf varla að aðrir, og kaupmenn í Evrópu eru
flytja, en hinir óraveg, og það vör« | geta, að veitingaleyfin í þessum ! ekki nærri eins hræddir við að
sem er þung til flutnings og verð-
lítil á borð við -þyngdina. Þetta
ætti að vera "þeim nægilegt að-
stöðu hagræfii mefi þvt að vinnu-
lauh eru lægri hér í landi en
sunnan línu. ef nokkufi er. Þegar
alls þessa er gætt, þá má það heita
'tlubs” eru aðeins veitt Conserva- stríð sé 1 nánd, einsog stjórnar-
tIvum fynr dygga kosninga fylgd. j herrarnir virðast vilja gefa í skyn
Aimenningur getur með samtökum j f; því tilliti má minna á nýtöluð
útilckað vínsölubúðir og “bars,” Lrð T. A. Balfours, er hann svar-
ur sveitum. En vínveitingar í
þeim politisku holum, sem kallast
aði ræðu flotamálaráSgjafansl, af
hendi Conservatíva flokksins á
ciubs” getur enginn tekið fyrir, Englandi, sem alla tíð er illvígari
munu alls ekki styrkjast ríkis-
tengslin, heldur mundu þau hald-
ast af alt öðrum ástæðum. Ann-
ars skal ekki farifi Iengra út í
Jjetta efni að svo stöddu, en að-
eins geta þess. að það er tvennt
ólíkt ,að sýna hollustu í þörf, og
hitt að leggja stöSugan herskatt á
landið. Hvernig þeirri stjóm
en ykkur.” . s .
Prófessor Haraldur Nielsson
táðlagði andstæðingum nýju stefn-
ttnnar að tala fátt um friðþæging-
una fvr en þeir hefðu kynt sér til
hlýtár sögu fórnarhugmyndanna
fyrst í heiðni og síðar hjá GySing-
r Honum gleymdist að geta um.
'hvar áreiðanlegar heimildir væru
fyrir kenningum Krists, __ fyrst
“ritningin er ótraust sem sandur.”
rs. o.)
11) Sumum þykir það eitt
styrkja friðþæginguna að mann-
kyninu virðist fórnarhugmyndin
svo að segja meðsköpuö. (S. G.)
óvissu til tortryggni og tortryggn- þarf eg sjaldan afi vinna nokk-
urt handtak eftir hádégi á laug-
ardögum. Það á eg aö þakka góð-
semi og nærgætni húsbónda míns.
Þó aS engill af himnum heföi sagt
mér, aS þetta ætti fyrir mér að
l'g£ja- þá mundi eg ekki hafa trú-
að þvi, að slík hamingja mundi
nokkurn tima bíða mín á jarSríki.
En reynslan er sannsögulli en alt,
eöa flest annafi, og þessi hefir
raunin á orSið. ,
Eg hefði ekki hugsað mér fyrir
neinu verki innan borgar á laug-
ardaginn var, að lokinni vinnu.
Datt mér þvi í hug að fara út úr
bænum, út úr rykinu og skröltinu
og þrengslönum og óhollustinni,
út í heilnæma sveitaloftið. Eg
tók mér far með einum sporveg-
inum sem fer langt út fyrir bæjar-
línu. Einsamall varð eg að fara
því að flestir kunningjarnir —
þeir eru að vísu ekki margir, voru
að vinnu sinni.
Ferðinni var ekki heitið á neinn
ákveðinn stað. Eg hugsaði mér
að fara þar úr vagninum, sem mér
litist bezt á landið, þó að eg vissi.
að ekki var um auðugan garði að
gresja.
Eg horfði stöðugt út um glugg-
ann og reyndi afi taka sem bezt t
eftir öllu. Húsin urðu strjálli
inni ætti þeim sjálfum að vera
ljúft að útrýma. Jafn óákveðið
svar, og hér hefði verið gefið (af
Jóni Helgasyni)i,þegar spurt hefði
verið hvort hann tryði því að Jesús
hefði verið getinn af heilögum
anda, væri afar óheppilegt. — —
Sömuleiðis fann hann að því hvað
nýguðfræðingum hætti til að láta
sem andstæðingar þeirra hefðu
skoðanir, sem vitanlegt væri afi
þeir ekki heffiu; væri það oftast
auðvelt að rífa niður slíkar tilbún-
ar skoðanir, eða skoðanir, sem ein-
hver kynni að hafa haft fyrir
löngu, — en nútima baráttunni
kæmi það ekki við.
Annars væri ráðlegast að hvor
stefnan starfaði fyrir sig, og léti
reynsluna og ávextina skera úr
'hvor heilladrjúgari væri. Þeir
ættu nýguðfræðingarnir, t. d. að
heimsækja bágstödd heimili, hugga
deyandi fólk og reyna yfir höfuð
hvernig skoðanir þeirra reyndust
við sálgæsluna. . . .
Þegar hér var komið, var klukk-
an farin að ganga 5, svo að biskup
vildi ekki leyfa lengri umræður
vegna annara mála sem .biðu. - —
Þó leyfði hann sr. Matthíasi
skáldi frá Akureyri afi “ávarpa
prestastefnuna,A en bætti því við
að enginn mætti svara honumrog strjálli og þar kom að ekkert
vegna tímans. hús hafði sést i góða stund. Fólk
Matthias kvaðst hafa hlustað á
með ánægju, en þó saknað mjög
að enginn heffii minst á djöfulinn
eða helvíti; þætti sér ilt að þaö
hefði gleymst — ög undarlegt, þar
sem hér væri að minsta kosti einn
"missíónsmaður”, sem færi með
það slúður (''“missíónsmaðurihn”
greip þá fram í og krafðist að fá
að svara, — en fundarstjóri færðL
ist undan að leyfa deilur við þjóð-
skáldið. — Enda vatt M. J. sér frá
öllu með því að bæta við: “Vitið
þér ekki að eg er skáld?” — sem
menn skildu svo, að hann teldi
fyrnefnd ummæli skáldaleyfi, og
var þá ekki trútt um, að brosað
væri afi' uppgjafaprestinum jáfn-
framt því, sem klappað var fyrir
skáldinu. — Las M. J. svo upp
þýdd minningarorfi eöa líkræðu)-
kafla frá Ameríku, og bætti því
við.rað ef mönnum þætti þetta ekki
góð ræða, “skyldi hann ekki koma
oftar á áýnódus til að “skandalí-
áera”. —--------
Reykjavík 26. júní
Dáinn er 17. maí síðastl. að
heimili sínu Oddsstöðum í
Lundareykjadal Arni hreppstjóri
Sveinbjarnarson, á 70. aldursári.
Tlann dó úr krabbameini í háls-
inum.
Tón alþm. í Múla er nú undir
læ-knis jhendi í iSkotlandli. Vat]
gerð tilraun við hann með Röntg-
ensgeisíum á laugardaginn og útíit
gott.
var fátt i vagninum og sjaldan
stansað.
Mér var farið að lítast illa á
ferðalagið og bjóst viðí að það
yrði mér aðeíns til leifiinda.
En útlitið breyttist fyr en eg
hafði búist við. Við höfðum
farið um ógeðslega landsfláka.
Nú kom eggsléttur blettur, vaxin
lágu grasi. Þarna leist mér vel á
að stansa! Eg gerði ökumann-
inum aðvart og flýtti mér út.
Vagninn þaut leiðar sinnar eins
og að likindum lætur. Skröltið
fór smá lækkandi, uns það dó al-
veg út. Alkyrð helgiværð gagn-
tók mig. Eg stóð víst einar 5
mínutur hreyfingarlaus í sömu
sporum.
Hægt og hægt fikraði eg mig
ofan af borðunum og hélt út á
sléttuna. Ekki allnærri skygði
kemur
fram í munn
inn á bónda
þínum er hann
lýtur pie þín úr
iiiJ Undirritaður vék að því í
síðari umræðum, og sagði að sú
stefna væri harla ólíkleg til að bæta !
úr dauðum vanakristindómi, sem í
mönnum virðist hafa mótafi á
skjöld sinn : “Hver verður sæll j
við sína trú”, engin trúarjátning |
væri jafn mjúkur svæfill fyrir
trúarlegt kæruleysi og þessi setn-
'n?- S. G.
pURITy
rrau
létt, mjúk og laus í
sér, meö fágætu in-
dælis bragöi sem
fæst einungis''v]0~þá!
Purity-að f e r 5
að mala ekki
ayinað en þafi .
bezta af harð-
hveiti /*
korni. S //£?\
WllfM,