Lögberg - 29.08.1912, Side 1

Merkið flutningsseðla yðar:
SHIP TO Ft. William cr Port Arthur
ADVISE
ALEX. JOHNSON & CO.
GRA'N COMMISSION MERCHANT8
242 GRAIN EXCHANGE, - WINNIPEG, MAN.
ef a.
ÍSLENZKIR BÆNDUR
Mér þætti vænt um, ef þér vilduð fela roér
að sclja kornbirgðir yðar á komandi hausti.
Eg get útvegað yður hæsta verð á öllnm
korntegundum. xEg skal annast sem bezt
flokkun og sending korntegundana tilhain-
arstaðar.
ALEX. JOHNSON & CO., Winnipep, Man
V 25. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 29. ÁGÚST 1912
NÚMER 35
Höfðingjar á ferðinni.
I>essa dagana haía heimsótt
Winnipeg fleiri höföingjar af Eng-
landi, heldur en nokkurntíma á5-
ur; þeir koma í hiópum, stórfisk-
ar og hákarlar og smásili úr þeim
pólitíska polli á Englandi, og allir
úr hoföingja- og conservativa
hópnum. Flestir halda þeir ræð-
ur og tjá vorum einfalda lýö, aöl
stjórn liberala á Englandi sé kom-
in á knén, heimastjórn Irlands sé
óhugsanleg, og aö nú sé enginn
framar svo djarfur, aö taka þaö
upp í sig, aö Canada sameinist
Bandaríkjum. Þessir herrar
halda ræöur yfir hinurn fáfróða
lýð þessa lands, enda er þeim kurt-
eislega tekið og haldnar veizlur og
skotiö1 á fundum til þess að gefa
þeim færi á að tala yfir fólkinu.
Hér í Winnipeg hefir verið mik-
ið um dýrðir, því að hingað kom
hertogi og stóð við í heilan sólar-
hring. Sá hertogi á afarmiklar
jarö'ir á Englandi.og i Canada og
ætlar að flytja marga landseta sína
og setja þá niöur á bújarðir í þvi
stóra landflæmi, sem hann á í Al-
berta. í för með horium voru
ýmsir höfðingjar, smáir og stórir,
sem allir héldu ræður um herbún-
að og brezka rikið, og urrf að1 kenna
þegnhollustu þeim útlendingum.
sem ti! Canada kæmu, sumir á
mannfundum, en sumir yfir frétta-
smölum, sem settp þær svo í blöð-
in. Kringum þessá höfðingja
sveimuðu stóru ljósin meðal con-
servativa hér, Hon. Robert Rogers,
Sir Rodmonj! Roblin. Hon Colin
Campbell og aðrir, og hlýddu með
andakt á hvert orö sem draup af
vörum þessara tignu gesta.
Aðeins ein rödd hefir látið til
sín heyra, er flutri sjálfstvða skoð-
un á jreim hlutum, sem jæssir gest-
ir ræddu um, en sú var hin snjall-
asta sem til er í þessu landi. Sir
Wilfrid Laurier sagði þeim, að
friðsamleg málamiðlun milli landa,
jafnvel þó henni lyki í óhag öðr-
um málsaðila, væri samt betri
heldur en styrjöld, og studdi það
mál með dæmum úr sögunni og
einkum sögu Canada. Ekki létu
gestirnir sér það skiljast, heldur
j kváðu brezka flotann vera eina
skilyrðið fyrir friði 5 heiminpm
og að ómögulegt væri að útmála
þær hörmungar, sem yfir Canada
mundu ganga, ef sá floti yröi unn-
inn.
Kominn vestur.
Próf. Svb. Sveinbjörnsson kom
til Winnipeg i vikunni sem leiö
og fer i vikuloldn vestur að hafi.
Hann ætlar að setjast að í Seattle
fyrst um sinn og halda þar Con-
certa þegar frá líður. Kona hans
og börn eru ennþá í Edinburgh' á
Skotlandi. Dóttir hans er við
listaskóla en sonur stundar lækn-
inga nám. Þau ljúka við lærdóm-
inn að tveim árutn liðnum, og
koma tæplega hingað til foður
sins, til dvalar, fyr en eftir þann
tíma. Próf. Sveinbjörnsson hygg-
ur hiö bezta til dvalar á Strönd-
inni með náttúrufegurð og veöur-
blíðu.
Uppskeran.
Herferð Demókrata.
Það er ráð Demókrata að senda
forsprakka liöi sínu í leiðangur,
hvern í þann hluta lands, þarsem
hann er talinn hafa mest fylgL
Bryan á að taka að sér Mánnesota
og Dakota og átta önnur ríki,
norðvesfan til i landinu. Clark
er falið að herja á ríkin sunnan
og vestan, alt til hafs, en Under-
wood skal fást við austurhluta
lands þar á meðal New York ríki.
Woodrow Wilson, sem er forseta
efni þeirra, er ekki ætlaöur neinn
landshluti til að herja á, heldur
skal hann vera reiðubúinn að ganga
í bardaganti þarsem þurfa þykir,
og mikið liggur viðx Ýmsum
öðrum höfðingjum í liði-þeirra er
starf ætlað, þeim Harmon, Mars-
hall, Ollie Tames og öðrum, hverj—
um þar, sem hann er líklegur til
sigursældar og hann á flesta vini
fyrir. Þykir þetta kænlegt ráð
og vænlegt til sigurs, er allir helztu
menn flokksins leggjast þannig á
eitt.
Henni gengur seinna en vana-
lega og á horfðist, vegna óvenju-
legra rigninga. Sólskin og hita
vantar tilfinnarlega alstaöar þar
sem spurst hefir til á Sléttunum.
iÞessa dagana er liiti sagður mest-
ur um 70 stig og minstur 50 í
sléttubygðúnum og rigning víða.
Strá er viða fallið, Og sláttur því
seinlegur. Kaupamenn fást ekki
svo margir sem meö þarf og þeir
sem bjóðast heimta hærra kaup
en bændum er auðvelt að greiða.
Vöxtur er sagður í
ökrum, en nýting verður hvergi
nærri góð, ef ekki batnar bráð.
lega.
Garðamatur í Winnipeg
Rakarar vari sig.
Glæpsamlegt tilræði.
Það var einn dag í vikunni sem
leið, að maður gekk eftir Árborg-
ar brautinni suður á leið frá Konv
arno. Hann tók eftir miissmíð-
um á teinunum á einum stað.
höfðu naglar veriö' dregnir út og
teina endarnir glentir sundur.
Maðuninn .skundaði til næstu
stöðva. að segja frá þessu, og, fór
þaðan mannhjálp sem skvndileg-
ast. að endurbæta skemdimar. Var
þá komið myrkur, en eigi að síður
tókst þeim að gera við missmíð-
in áður en lestin kom. Brautin
er nýleg og slétt og fer því lestin
hart yfir, með 30 mílna hraða eða
meir. Er það talið vafalaust, að
stórkostlegt slýs hefði orðið, ef
ekki heföi svo hieppilega viljað til.
að tekið var eftir skemdunum1 i
tíma. Enginn efi er sagður á, að
þetta hafi verið af mannavöldum,
en ekki hefir sá glæpamaður fund-
ist enn, sem framdi þetta skað-
ræðis verk.
Hvalaveiðar í Canada.
Heilbriglöis nefnd ■ Manitoba
fylkis hefir gefið’ út reglur fyrir
rakara til að breyta eftir, ærið
strangar og nýstárlegar. Þær eru
prentaöar á spjöld og hengd upp í
öllum rakarastofum. Þar er fyrst
bending til þeirra sem láta raka
sig, að eiga rakhníf og, sápu og
bursta sjálfir, og láta rakara geyma
það, en nota ekki þau áhöld sem
aörir brúka. Þarnæst er skipun
til rakara, að hreinsa vandlega i
vökva, sem drepur alla gerla, bæði
hnífa og skæri og hárklippur, í
hvert sinn sem þau áhöld eru not-
uð. Njarðarvetti er algerlega
bannaö að nota, en hár- og rak-
bursta ber að hreinsa i hvert skifti
Sem þeir eru brúkaðir. Hárgreið-
ur ú^ “rubber” má ekki nota hér-
eftir, heldur úr 'aluminum, og
skulu vandlega hreinsaöar bæði
undan og eftir brúkun.
Ekki má hafa sápu í krúsum,
eins og tiðkast ltefir hingað til,
heldur sápuduft, sem stráð sé á
þann sem rakaður er, gegnum
göt á lokinu. Ekki rná nota vitis-
stein i stöngum ti! að stöðva blóð,
ef manni blæðir i rakarastól, sem
stundum kemur Jyrir. hel 'ur skal
strá þar til gerðu dúfti á skeinuna.
á'aselin og annar áburður, er
stundum tjáist gamall og rneðal-
lagi hreinn, skal afleggjast
Ilreint hadklæði og þurku skal
hver og einn fá, sem rakaður er,
en raksveinar séu i hvítum og
hreinum fötum, me'ð stuttum erm-
um. Engum skal leyft að hrækja
á gólf i rakarastofum, hvorki gest-
um né rökurum, enda sé vott sag
haft á gólfum, og því brent á
hverju kveldi. Svo maígar og
enn fleiri eru reglur heilbrigðis-
ráðsins. Nú er eftir að sjá, hvern-
ig tekst að fylgja þeim fram.
Víða reka Norðmenú hvalaveið-
ar, við ísland og Suðurevjar, i
Afriku og heima hjá sér. Nú eru
þeir byrjaðir í Canada. Þeirsettu
á stofn útgerð við St. Lawrence
flóann i vor og hafa haldið þar
út tveim veiðiskipum i sumar Um
miðjan, þennan mánuð höfðu þeir
veitt 70 hvali og þykir það góð
veiði á svo skömmum tíma, með
ekki fíiei'ri skipuml Ndrðm,enn<
stjórna veiðum og verkum og eiga
sjálfir hvalveiða stöðina með öllu
tilheyrandi.
Félag þaö sem nefnist “Million
for Manitoba Leagui.” hefir tekiö’
að sér að stofna markað fyrir
garðamat í Winnipeg, vegna þess
að þeir sem þá vðru selja hér i
bænum séu of ágjarnir, borgi þeim
lítið, sem kálmetið rækta, en heimti
afarháa borgun af húsmæðrum í
borginni. Einn garðabóndi i Jvil-
donan bar það' vitni í málinu, að
kálmetis kaupmenn á stóra mark-
aðnum hafi selt þá vöru helmingi
dýrari og sumt þrisvar sinnum
meira verði út í bæinn. heldur en
þeir borguðu honum. Til dæm-
is tók hann prísana sem í gildi
voru 15. þessa mánaðar. Þá
keyptu þeir kaupmenn: Jcartöflur
af honunt fyrir 45 cent busheliö
en seldu í bæinn fyrir $1.25. Fyr-
ir kálhöfuð fcalibagesj j borguöu
þeir 1 cent pundið en seldu i bæ-
inn fyrir 10 til 15 cent hvert.
Fyrir beets borguðu þeir y2 cent
en seldu 6 pund fyrir 25 cent.
Fyrir carrots borguðu þeir 1 cent
pundið en seldu fyrir rúm 4 cer.t.
Á þriðjudaginn voru prísarnir
þessir: KaupVnenn borguðu bænd-
um 35 cent fyrir bushelið af kart-
öflum en seldu í borgina fyrir 75
cent. Fyrir kálhöfuð borguðu
þeir y cent, en seldu fyrir 5 til
10 cent hvert. Fyrir beets borg-
uðu þeir y2 cent pundið en seldu
á 3—4 cent. Fvrir franskar
baunir borguðu þeir 2 cent pund-
ið en seldu húsmæðrum fyrir 10
cent, og alt annað eftir þessu.
Þeir sem garðyrkjuna stunda
segja sem satt er, að þeir verði að
borga hærra kaup og hærri skatta
nú en áður; en fái þó ekki hærra
verð fyrir garðamatinn. Eigi að
síður borga bæjarbúar möijgum
sinnum hærra verö fyrir kálmeti
nú en áður, enda sé verðið orðið
svo hátt, aö almenningur hafi
varla ráð tií að kaupa kálmeti svo
nokkru nemi. Öll sú verðhækkun
«é kaupmönnum að kenna, og eina
ráðið sé, að koma upp kálmarkaði
í borginni, þarsem hýsmæður geti
kevpt af garðyrkjumönnum, milli-
göngulaust. Hið fymefnda félag
ætlar að gangast fyrir að stofna
slikan rúarkað. |Þaö er vafalaust.
aö kaupmenn liafa sett upp garða-
matinn, en eftir er að sjá, hvort
garðyrkjumenn reynast betur;
samtök til verðhækkunar á nauð-
synjum eru orðin svo almenn, að
ekki er við öðru að búast heldur
en að þau komist á með garðyrkj-
mönnum umhverfis Winnipeg,
jiegar Jieir eru orðnir einir um hit-
una og ráða prísum. Svo er sagt,
að um 300 þúsund dala virði af kál-
meti sé 'flutt árlega til Winnápeg frá
Alinneapolis. Það bendir alveg
skýláúst til þess, að hér er ekki
ræktað nærri nóg af garðamat, til
þess að fullnægja eftirspurn.
Meðan svo er ástatt, er lítd von
til, að þessi nauðsynja vara lækki
mjög rnikið í veröi þó að breytt
veiiSi til um verzlunar aðferð.
Fyrsti dagur ársins telst ekki til neins
. , mánaðar og hefir ekki neitt vikudaga
meðallagi a nafn Hlaupársdagurinn verður síð-
asti dagur ársins og telst heldur ekki
til neinnar viku eða mánaðar.
Hagsmunirnir við þetta tímatal eru
auðsæir. Hver mánuður og hver vika
byrja með sunnudegi og enda með
láugardegi. Sama dagsetning fellur
ávalt á sama vikudag. Menn þurfa
ekki nauðsynlega að muna dagsetn-
ingu þegar menn skrifa, að eins að
^nuna nafn dagsins og töluröð vik-
unnar í mánuðunum. Þetta er mjög
einfalt og óbrotið. Verði þessi fyrir-
ætlun Leroy-Boyd samþykt, ætlast
hann til að nýja tímatalið gangi i
gildi 1. Janúar 1916.
Breyting tímatalsins.
( AðsentJ.
á þessu sumri er ráögert að halda
alþjóða ráðstefnu í Genf á Svisslandi
í því skyni að breyta núverandi tíma-
tali. Nokkrar mismunandi fyrirætl-
anir eru á dagskrá um þetta efni.
Eina þeirra íhugun.arverðustu hef-
ir Leroy-Boyd Iagt fram. Hann vill
skifta árinu i 13 mártuði i stað 12.
Þrettándi mánuðurinn á að heita Sól-
mánuður og verða á milli Júní og
Júlí. í hverjum mánuöi verða 4 vlk-
ur, hver með 7 dögum. Hvert ár
verður því 13 mánuðir með 28 dögum
hver, eða alls 364 dagar í árinu.
Vörn af hendi Roose-
velts.
Símfregn segir hr. Vilhjálm
Stefánsson kominn til Nome,
Alaska, eftir meira én fjögra
ára útivist á furðuströndum ís-
hafsins og eyðimörkum Norð-
ur-Ameríku.
Nýr bræðingsflokkar.
Frá þvi er sagt í síðustu íslands-
blöðum, að nýr bræöingsflokkur sé
fullmyndaöur í þinginu. ísafold kall-
ar flokkinn '‘sambandsflokk". Telur
hún í flokknum 31 þingmann, 19
heimastjórnarmenn, 5 sjáifstæðismenn
og 7 menn utan flokk- Níu þing-
menn segir blaðið siant'li utan þessa
flokks og séu þeir þessir: Eiríkur
Briem, Július Havsteen, Kristján
Tónsson, Sigurður Eggerz, Björn
Kristjánsson, Þorl. Jónsson, Skúli
Thoroddsen, ITenedikt Sveinsson og
Bjarni Jónsson. I’etta flokksam-
bánd segir ísafold gert. mánudaginn
3. þ. m., en í Ingólfi, sem kemur út
daginn eftir þenna samruna, er sagt,
að sjö heimastjórnarmenn hafi ekki
viljað ganga í bræðingsflokkinn. þeir
Lárus H. Bjarnason, Jón Ólafsson,
Jón Jónsson, þingmaður Reykvikinga,
Fdríkur Briem. Julius Havsteen, Hall
dór Steinsson og Einar Pálsson. Segir
Ingólfur, að þessir nýtöldu heima-
stjórnarmenn sjö hafi ekki viljað
leggja niður heimastjórnarflokkinn,
en hafi fundist að brpeðingsmenn gætu
gengið inn i sinn flokk, úr því að þeir
eru orðnir á sama máli (úppkasts-
mennj, og er þeim það ekki láandi.
Kosn. til fors. sam. þings í stað H.
Hafsteins segir ísafold hafa farið
þannig, að Jón hæjarfógeti Magnús-
son var kosinn með 22 atkv. Þeir
Jóh. Jóh. og Lárus fengu sitt atkvæð-
ið hvor, en 14 seðlar voru auðir. Eft-
ir því virðist vafasamt, hvort hinn
Hann er þvi óvanur, sá röski maö-
ur, að láta aöra sækja á sig, heldur
er það hans vani að verða fyrri til aö
taka ofan í viö óvini sína. Nú brá
þeirri venju með því, aö kallaður var
til yfirheyrslu af nefnd í öldunga-
deild Bandarikja, einn af höfuöpaur-
um Standard Oil félagsins, John
Archold að nafni, og bar hann það,
aö félagiö hafi lagt stórfé til kosn-
inga meö ráöi eða vitund Roosevelts.
Þetta félag er óvinsælt meðal almenn
ings og því er óvinum Roosevelts i
hug aö bendla hann viö ]iað sem mest
þeir geta. Ekki sannaöi Jiegsi maöur
aö forsetinn hafi vitað ufn tiilag
þetta, heldur bar hann aðra fyrir þvi.
R. krafðist þégar aö vera yfirheyrð-
ur, en ekki fékst þaö, og var ýmsu við
skotið. Lét hann þá prenta skýrslu
um málið og neitaöi vitorði um þetta
kosningabrall, svo og auglýsti bréf og
simskeyti er hann bannaði að eiga
nokkuö viö félagiö um kosningajylgi
á þeim tima. Er það sumra spá, að
Roosevelt standi réttur eftir um þaö
er þeirri deilu lýkur meö því að hann
er manna harðastur í orrahriðum.
___ _____ 1
Slys og meinabót.
Fyrir alllöngu síðan henti það slys
landa yorn, Sigtrygg Jóhannesson hér
í béénum, í sumar, aö hann fótbrotn-
aöi. og hefir legiö rúmfastur síöan.
Slysið vildi þannig til, að hann tók
hesta sina og vagn, sent hann er vau-
ur að keyra, og lagði af stað frá
‘'steiblunni”, en tók þá strax eftir því,
aö stöngin var laus í vagqinum. Hest-
arnir tóku þegar á rás, er út kont,
noröur Smith street og yfir Portage
Ave. Þá var umferðin þar seni niest
af vögnum og fólki, og var mikd
mildi, að engin.n skyldi veröa fyr'r
hestunum. Þeir tera horfðu á, þakka
þaö Sigtryggi, meö þvi að hatpi lét
sér ekki bylt viö veröa, heldur héit
taumhaldinu og vék til h.cstunum, þó
hart færu. Þegar kom ttoröur að
Ellice Ave., vildi Itann stóöva þá meö
því að víkja þeim inu i þaö stræti og
tókst þaö v onurn hetur. Hestarnir
tóktt skarpan hug mn í s..ra.tiö. en
vagninn hélt þeirri stefnu, scm haniv
haíöi, er stöngin var laus: urðu með
skjótrí svipan þeir athui V' Vð annar
hes'urinn féll og lá sem\dauður, en
vagninn rann á simas'aur og möibrotn
aöi Sigtryggur vis-i ekki af sér fyr
en hann lá á götustétúini meö annan
fótinn í vagninum, og gat ekki breyft
hann. Var nú næsta læknis vitjaö,
sem var Dr. Hutchinson; lét' hann
færa hinn meidda til spítala og fylgdi
honunt sjálfur og bjó um meiöslin.
Var maðurinn lærbrotinn en haföi
ei.gan annan áverka. Hattn lá svo
sex vikur á spítakuutm í utnbúðum,
var að því búnu fluttur heim. Kom
þá í ljós aö sá Ieggurinn var styttri,
sem brotinn var og rnjög mátt lilil!;
hafði beinið gróiö skakt saman, en
fóturinn var !>anninum ónýtur. Lækn
uð hart veröa fyrir skóflunni. Þaö
var stígvélaður mannsfótur; grófu
þeir stöan mann út úr kolabyngnum.
Hann hafði oröiö undir kolunirm þeg-
ar þeint var Heypt í vagninn og kafn-
aö þar.
Eldur kviknaöi í borginni St. John
N. B., á mánudaginn. Brunnu þar
verksmiöjur tvær og íbúöarhús, alls
til 100 þúsund dala.
—í Vancouver skeði það fyrir
fjÓTum mánuöitm, að/vel þektur busi-
ness maöur var sagður druknaður á
höfninni t nefndum bæ. Sagði kona
hans og vinir' aö hann heföi dottið
útbyröis af mótorbát og druknaÖ.
Hann hafði tekiö 2,000 dala lífsá-
byrgð tveim vikum áður, og nú neita
félögin að borga, segja aö lík hans
hafi aldrei fundist og báturinn hafi
verið að eins 40 yards frá landi, en
þann spöl heföi þessi ntaöur hæglega
getaö synt, Jtvi að hann var bezti sund
maður. Málið er frægt, því að maö-
urinn var alþektur og sagöur auðug-
ur. ,
—Svo miklar rigningar ganga Eng-
landi, aö ekki eru dæmi til síöan sum-
ariö 1881. Bændur eru sagðir illa
staddur, nteö þvi aö akra gróöi hafi
eyðilagst og verði landsmenn alger-
lega upp á Canáda nteð kornhirgöir.
Hvaö satt er í þessari frétt, sent
bföðin hér eru látin flytja meö feitu
letri, sézt bezt á því, aö kornvörur
hafa alls ekki hækkaö á ntarkaöi í
London frant að þessu. ^
Kaupamenn austan úr landi sækja
nú sent óöast vestur, mörg þúsund aö
tölu. Einn af mörgum steig af lest-
inni t Winnipeg og skildi eftir farang
ur sinn í forstofu eins hótelsins hér í
bænum, meðan hann brá sér burt í
fáar minútur. Þegar hann kont aftur
var búiö aö stela teppum úr farangri
hans og skeftinu af byssunni hans.
Hann spurðist fyrir árangurslaust og
lagði siöan niður á lögreglustöðvar
aö segja til skaöa sins. Þegar hann
kom til baka, haföi þjófurinn nötaö
sér burtuveru hans og stoliö öllum
farangri hans sem ltann var. Hann
beiö ])á ekki boöanna, heldur stökk úr
hænum. sil Jjess að ekki yröi stoliö af
honum görmunum sent hann stóð í.
—Stúlkuharn 8 ára varð fyrir hif-
reiö á þriðjudagskveld og var flutt á
spítala niikið nteidd. Hún haföi hang-
iö aftan i vagni. slept og stokkið út
undan honum, í því bili sem bifreiðin
rann fram hjá. Unt sama leyti varð
naöur fyri: bifreiö í Crcsent’yood,
brotnuðu rif í honunt og meiddist
hann víðar og er stundaöur á/spítala.
—Sextán verkamannafélög hafa
ráðið aö ganga í fylkingu um göturn-
ar á Lat)or Day. Tekur fylkingin
sig upp á York stræti, fer noröur
Main að Flora Ave., snýr ]>ar við, fer
sömu leiö til haka og vesttir Portage
Ave. Hvert félag hefir sinn fána og
verður þetta hin fjölmennasta fylk-
ing, er hér hefir sézt.
—Maður féll undir hjól á eintreið
og beið þegar bana; þetta skeði á
þrföjudaginn, yfir göngunum á Mc-
Philips stræti, rneö þvi móti, aö
inaðurinn færöi til teina fyrir kstina
til Brandon, vildi aö því búnu stökkva
á togreiðina, misti fótartna og féll
ttndir hjólin. R. Anderson hét mað
Úr bænum
Herra Björn Pétursson kaupmaður
flutti fjölskyldu sína heim til sín hér
í bæinn á fimtudaginn var. Kona
hans og börn hafa dvalið noröur á
Gimli t sumarhitunum, í snotrum sutn-
arbústaö er þau eiga þar. Meö þetm
hjónum kom að norðan móöir Björns
Péturssonar til lækninga.
Mjög votviörasöm tíð hefir veriö
undanfarna viku og tefur þaö mikið
fyrir uppskerustörfum víðast ])ar sent
til hefir spurst hér'nærlendis og vest-
ur í fylkjum.
Herra Runólfur Sigurösson, Sem-
ens, Sask., var á ferð itnt helgina, aö
ná sér i ráðskonu. Mr. Sigurðsson
hefir gott bú og lætur vel af horfunt
í sinni sveit. Ekkert frost hefir ktom-
iö þar í.sumar, en hagl á stöku stað;
var það lítill sj<aöi bænditm, því að
flestir hafa akra sína í áhyrgð.
Borgarráðið í St. Vital hefir sam-
þykt aukalög, um að leyfa strætis-
vagna félagi þessa bæjar aö leggja
strætisvagnabraut i gegn um untdæmi
sitt. Skattfrítt á félagið að veröa
gegn þessu meöal annars tmi tuttugu
ár og hafa einkarétt til reksturs stræt-
isvagna í þrjátiu ár.
nýi flokkur fylgist óklofinn aö öllum 4tm. Tryggvi er hinn hressasti og
Olía á brautum.
Grand Trunk járnbrautarfcilag-
ið ætlar að taka upp þá nýjttng,
eftir því sem forseti þess félags
Mr. E. J. Chamberlin, lýsir yfir,
aö brenna olíu í stað kola á þeim
hluta brauta/innar, sem liggur
gegnum fjöllin. Félagiö á stórar
olíu nánjttr, sem bíöa 'þess aö þtgr
veröi unnar, og er þaö áformaö,
aö nota olíuna á öllum brautum fé-
lagsins, þegar stundir líða.
í Calgary hafa
lengi tinaö: illa við verzlun heildsölu
manna, þótt þeir æði dýrseldir og
— óþarfir. Nú hafa þeir samtök
til þess að útiloka þá alveg og
verzla beint við veifksmiðju'rnar.
Þetta er gleðilegur vottur um rétta
stefnu. Því t fleiri millimenn í
verzlun, því dýrari verður varan
kaupendum, en þeir sem vöruna
framleiða fá oft og tíðum minna
verð fyrir hana, heldttr en ábati
millimanna nemur.
málum. — Fjöldamörg erindi, áskor-
anir og kvaðir hafa þessu aukaþingi
borist. Geta ntá þess meðal annars,
að bændttr á Suðurlandi biðja unt
mótorbáta ferðir mcöfram ströndum,
til smjerflutninga. Rangvellingar
biöja urn 25,000 kr. lán til aö bæt,a
jarðskjálfta skemdir.— Verkamenn á
ísafirði biöja unt Iöggiltan 10 stunda
vinnudag “því annars séu ísfirðingar
ættarskömm". Sú áskorun reyndist
vera frá Qlafi nokkrum, auknefndum
“ræöumanni” en nöfnin undir vafa-
söng Að eins einnar umsóknar er
getið um kaup á Iandssjóðsjörðum, er
Halldór Bjarnarson sækir unt kaup á
hinu forna prestsetri Presthólum.
ráða. Skar hann inn á brotið, braut
legginn á ný og meitla^i af þó bðlgu,
sem á beinintt var, setti saman brotin
i réttar stellingar og skeytti santan
mcö stólspöng er hann skrúíaði á
•heinið. Er svo sagt, aö spöngin geri
ekert til þegar frá líður, en er naitð-
synleg til aö halda hrotunum í skorö
Óveður í Toronto.
Á mánudaginn skall á óveður í Tor
onto nteö miklum stormi og regnfalli.
Skruggum sló niður á tveim stöðum
í borginni, og skemdi rafmagnsstööv-
smákaupmenn ar- Víöa laust niðureldingnm í ná-
grenni viö borgina, er ollu skentdum
á húsum og heyjum. — Þaö er í
frásögtir fært, aö helztu rnenn bæiar-
ins áttu von n hertoganum af Con-
naught þetta kvöld og höföu viðttr-
búnaö mjög mikinn undir beru lofti,
til að fagna honum á eyju einni, þar
sem ríka fólkið skemtir sér á sumrin.
Stóö þaö heima, að þegar hertogann
bar þar^aö meö fylgdarliði sínu, þá
skall á ofviðrið, svo að söfnuöurinn
dreiföist víða vega og leitaði húsa-
skjóls þarsent fékkst, en fagnaður-
inn fórst fyrir.
jví fegnastur, aö hafa heilan fót, þó
spengdur se.
Þess mun vera getið allviða í sög-
um aö bein hafi gróiJ5 skakt santan og
verið brotin upp, en frægast er þa'ð,
er Loftur biskpupsson lét. “brjóta
upp” fót sinn er skakt hafði gróið, og
sagði sjálfur fyrir hvernig setja
skyldi saman, varð síðan “óhaltur at
kalla.” Ttyggvi stóð þaö betur aö
vígi, en Loftur, aö hanVt þurfti ekki
aö segja sjálfitr til um meðferðina á
beinbrotinu, enda veröur liann alheill
aðlokunum.
-.. , - t-x ti , urtnn og atti hetma meö konu 02: emu
trinn sotti þa Dr. Brandson til um- knr„: a-a rt • \ .
barnt a 676 Elgtn Ave. Dauðsmatinn
Á fimtudaginn var komu 26 íslenzk-
ir innflytjendur til bæjarins og fylgdi
þeint hópi vestur B. B. Olson untboös
niaður Dominion stjórnarinnar. Þess-
if kontu: Séra Magnús Jónsson og
kona hans Benedikta Lárusdóttir.
prests Benediktssonar frá Selárdal;
Ásnntndur Guömundsson cand. theol.,
rúmlega tvítugur maöur ókvæntur;
Agústa Jónsdóttir, Bergmann, ógift
stúlka af ísafirði; Kristján Holm og
Jóhanna kona hans af ísafiröi nteð
fjögur börn á unga aldri; Eiinar
Hjaltested, ungur maöur um tvítugt,
sonur Péturs úrsntiös; Haraldur Ax-
el Möller, sonur Haraldar Möllers í
Reykjavík; Helga Jónsdóttir og
Rannveig Kjernested; Sigriðnr Mag-
núsdóttír úr Reykjavík; Guörún Bent-
diktsdóttir, gift kona; Guöltna Þórö-
ardóttir og Gtslína Steinberg, báöar
ógiftar stúlkur úr Reykjavík; Solveig
Þorsteinsdóttir, gift kona með barn 6
ára, til manns síns hér vestra; Stefán
Bencliktsspn; Jón Nikulásson. er
fór heim í vetur Ieiö; Jón Hjaltalin
Gíslason og Helgi Hjaltalín Gíslason,
unglings piltar úr Reykjjvík, synir
Gísla sál. Helgasonar, verzlunar-
manns og rnóöir þeirra Valgcröur
Freysteinsdóttir; Árni Helgason, ung
ur piltur af' Isafiröi, og Sigurhjörg,
öldruö kona af Sauðárkrók.
Hvaðanæfa.
—Þeirri fyrirætlan er brugðið að
sini, að Sir Wilfrid Laurier kornt
vestur í land, mcð því að óvíst er,
hvenær til þings verður kvatt í Ott-
awa, svo og af því, aö bændur á slétt-
ununt eru nú í sent mestum önnurn. í
.stað þess mun hann ferðast um Que-
oec og Ontario og koma vestur ef
tími vinnst til.
Grafið var fyrir kjallara á Sey-
qtour stræti t Vancouver. Komu verka
rnenn niður á lík, skorið sundur í
ntarga parta. Líkið var af manni í
verkafötum. Kofi stóð áður á þess-
um stað og er líklegt að þar hafi mað
urinn verið myrtur og jarðaður und-
ir gólfinu.
—Síúlkubarn nítt ára gamalt drukn
aði í Edmonton í Saskatchewan elfu.
Líkiö fanst í ánni 320 niílum neðar,
ekki langt frá Saskatoon.
—I Moose Jaw var mokað kolum
úr kolavagni og fundu kolantenn nokk
á að rannsakast.
—Strákar tveir voru í parraki í
Portage la Prairie fyrir óknytti, — er
þeir höfðu framið í heimaborg sinni
Winnipeg. Þeir struku út um mið-
nætti, héldu þangað sent cinn helzti
borgarinn geymdi hifreið sína og
stálu henni. Eftir það brutust þeir
inn i harövörubúð, tóku þar gasolíne
og atjnað sem þeir vildu, héklu síöan
brott. Lögreglumaöur sá hvar tveir
strákar fórtt í bifreið og kallaði til
þeirra að standa við, en þeir veifuðu
til hans hlæjandi og héldu sína leið.
Um ntorgunnn var þeirra saknað, qg
símskeyti send í allar áttir með lýs-
ingu, en ófundnir eru piltarnir enn.
Þeir eru illa kyntir í Winnipeg fyrir
ntörg húsbrot og ýntsa óknvtti.
—Kinverskir víkingar lentu við ey
brezka í KLnahafið rændu þar og
drápu fólk. Ensk herskip leita nú
vikinga og ætla að hengja ])á hvar
sent þeir verða staðnir.
—Vísunda hjörð er í Wain-
wright Sask., á afgirtu svæði, sem
landið á; þar fæddust 250 visunda
kálfar í vor, en alls eru 1200 dýr í
hjörðinni og dafna vel.
—Munn- og klaufasýki er hinn
skæðasti óvinur fénaðar í Evrópu,
og drepur svo þúsundum skiftir á
ári hverju. Nú segir frétt, að
franskur dýralæknir hafi fitndið
ráð við sýkinni, er sé nálega ó-
brigðult.
—Ráðaneytis formaöur í Frakk-
landi, Poincaré, er nýlega kominn
aftur úr Rússlands ferðinni Land-
ar hans tóku honum með miklumi
fögnuði og veizlum, en hann kvað
Rússa og Frakka vera í svo
traustu bandalagi, aö þeir stæðu
einu megin að, bæði til sóknar og
vamar, og aö Bretar vissu cjgt
væru fylgjarldi öllum þeirra ráð-
ttm.
Herra Valdintar Gíslason frá Ger-
ald P. O.. Sask., var liér á ferð í vik-
unni sent leið, með son sinn Kristján
til lækninga. Hann hafði meiðst lítið
eitt í hendi í sumar, fyrir eitthvað
fimm vikum — rispað sig á vír—, en
sárið greri illa og hljöp ígerð í. Var
pilturinn ttndir læknishendi vestra, en
ekki tókst að fá bata. Varð það því
úr, að faðir hans fór meö hann hrng-
að til Winnipeg, og viðbúið að skera
verði til meinsemdarinnar, og fór
pilturinn á sjúkrahúsið í því skyni.
Séra N. Steingrínútr Thorláksson
kom hingað með föður sínunt oe voru
þeir á ferð til Wynyard og dveija lít-
inn tínia þar vestra. Séra Steingrím-
ur ráðgerði að messa a sunnudaginn í
Leslie og Kristnes í stað séra Har-
aldar Signtar, sem þjónar í Selkirk
æðan séra Steingrímur er t burtu
Charles Barber, “chieí garne gurtr-
dian” biður þess getið,' að 1. n. m.
hefjist sá tími er leyft er aö skióta
andir hér í fylki, en jafnframt aö
minna skotmenn á aö þeir verði aö
útvega sér leyfi til þess, sem fæst hiá
búnaöar og akuryrkjumála stjprnar-
deildinni og kostar $1.00 hvern skot-
mann.
A Empress leikhúsi verður svndur
skemtilegur söngleikur næstu viku og
heitir “Fun in a Delicatessen Shop”.
Forstööumenn leiksins eru Weber og
Fields. — Enn fremur veröur þar að
sjá kýmnisleikarann alkunna Arthur
Whitelaw. Þrír ítalskir söngvarar
skemta og margt veröur fleira sem
gaman veröur að sjá og hlusta á.
(
*
Frá Islandi.
Eyjólfsstaði á Völhun hefir á-
búandinn þar, Kristján Sigmunds-
son keypt af séra Vigfúsi Þórð-
arsyni á Hjaltastað. ,
Björn Jónsson fyrverandi ráð-
herra, Barðströndunga hefir sagt
af sér þingmennsJtu, vegna heilsu-
bilunar. Var nýstaðinn upp úr
þungri sjúkdómslegu er þing-
hófst, og ntjög veiklaöur. Hefir
þvi eigi þolað þá áreynslu, er þing-
störf höfðu í för með sér.