Lögberg - 12.09.1912, Blaðsíða 4

4-
LÖGBERG. FlMTL'DAGÍNÍ 12. SEPTEMBER 1912.
«l>
I
I
LOGBERG
(JefiS ít hvern fimtudag af THR
COLU M BIA PrKSS LlMITF.D
Corner William Ave. c%
Stierbroo^e Street
WtNNIPEO, — . MaNITOP*.
I
STEFÁN BJÖRNSSON,
EDITOR
A. BLÖNDAL.
BOSINESS MANAGER
UTANXSKRIE T TIL BLAPSINS:
TheColumbia Press.Ltd.
P. O. Box 3084, Winnipeg, Man.
UTANÁSKRIFT RITSTJÓRANS:
EDITOR LÖCRERG.
P. O. Box 3084, Wirmipeg,
Manitoba.
TALSÍMI: GARKY 2156
Ver5 blaðsins $2.00 um árið.
fólksius; linnn líefir svikið söngvar sungnif og rseður flutt-
|)jóðflokk sinn; luinn hefir lngt ar verkninöniHiin til vegsemdnr
á oss ok herbúiiiiðfirins! Setjið | o.v heiðurs.
«ðra rnenn við stýri á stjórnar- | yjá uin þnð segja, að tvennar
snekkjunni, lirópuðu andstæð- | séu tíðirnar. Allir vita að eitt
ingar vorir; alt sem hann liefir | cjnn Vill- aldarandinn sá, að
látið ógert, það skal gert verðii, j verkimiannastéttin var í svo
ftíi ! <>K ult, sem hiinn liefir illa gert, ! n ikilli niðurlæging, að þeir, er
l'iið skiil r eiðii vel gert. tiI lienmir töldust, voru í litlu
Þér létuð að vísu ekki þlekkj- j meiri metuin hafðir, en mál-
a-t. kjósendur í Rouville, en j lau.mr skepnur. Þeir voru þræl-
margir’iiðrir stóðust ekki her-j ar húshændanna eins og ;ili-
<w ónið; þeir létu tæhist af því, |>ó I dýrin.
að þeir sæju eftir því síðar — j Svo loiS ()„. i)0ÍÖ ],ar til aö
já, sa-jii ettii J)\ í sumir, stra.x j ]<jistindómurinn tók að rptfest-
urðum i ;lsl- ; |5n jum heiins og með hon-
f
t
i
morglininn eftir iið ve

• ®
i
sigraðir.
Fyrsta þing nýju stjórnar-
innar kom saman 15. Nóv. All-
ir héldu að fyrsta verk hennar
yrði að hætta við lierflotann.
En svo leið þipgtíminn unz
um inannúð og réttlæti. Þá tók
þrælalitildið smátt og smátt áð
liverfa, en þó var verkamaður
emi í niðurlægingu laUgar hríð-
ir. En því meir sem mannúð
ru i li sér til rúms meðal liinmi
ilo,mm esiei* ^ • Apríl. Þingið , )ne)lt))S)) þjóða, því fleiri og há-
zí) hafoi þa setið nærri fimm mán-1 • A , j,.
1 vænm urou þær raddir, sem
uði. Eigi að síður eru herflota
Sir Wilfrid Laurier.
>ður í leiðangur um Ont-
j lög vor enn í gildi. Það eý öld-
í ungis jafnmikil hætta á, að syn-
! ir yðar verði hrifnir úr fang-
j inu íi ýður nú og feldir í orustu
kröfðust réttmætrar virðingar
til handii verkamönnum, og
skáld og rithöfundar keptust
hver við annan að koma því
imi hjá Jijóðununi, iið verka-
mannastéttin hefði öldum sam-
ei nv .iguui i iciuiuigui uiii,yjg 0g Kínv>erjii einsog
ario Off (Jueltec fylki. Hann tal- með„n |.aurier var vi5 v5|di„
í Marieviile í Qneber 3. 1,. ||(.fsi Borde„ati6|.ni|lni ekk. j»" ''"'S '•"*» «« '"M"#. ■
m. Yeðnr var hið versta, af- . x j l.rol.-i,?s ■>» ln,omís „«■ á-,it
, ’ I ert venð annað hægra, en að
takarigning, en þo urðu a-1 - - - ~ ............- Ivær
nema Jiessi herflotalög úr gildi.
irokuð og kúguð og að skylt
að hún fengi fullkoinin
heyrendur l.átt á sjöunda þás-jTj] ^ hefði ek]d þurft
und. Blöð ;ið iiustan láta mik-
nemii
tveggja lína langa lagagrein, j
mannréttindi á við aðrar séttir.
i Nú er svo langt komið í flestum
ið vrfir því, hve ágætlega Lauri-1 , ,
er hafi sagst 1 ræðu þessari, er
hann hélt í Marieville. Hann er í*að mun mála sannast, að
liress og heilsubgóður, eins og stor hafa vonhrigðin orðið hjá
maður á bezta aldri; fjörið, og mörguin Canadamanni, eftir að
kjnrkurinn óbilandi, ogmælsku Borden tók við, því að |.ó að
snildin ólömuð, þó að hann sé haun sé mikilhæfur maður,
kominn á áttræðis aldur. j skortir liann bæði þrek og á-
Óvinir Lauriers liöfðu verið ra’ði til að halda í við hákarla
að flagga ineð því, að hann þá, í hans eigin flokki, sem , segja, iið verkamannaforingjai
mundi ekki vúljii hreyfa neitt ■ valdagírugnstir eru, sporða- j seu orðnir svo voldngir og á-
við hervarnarmálinu á þessum kiistamestir og hlutsiimiistir hrifiiiniklir, að hroll set.ji iið
fundi sínum. fin ekki varð ]>eim 11,11 stjórnarfar liindsins. Öðru lieilum jijóðum, nær ])eir ma lii
að því. Sir Wilfrid talaði langt máli vnr iið gegnii um Sir Wil- í úrslitaorð í verkniaúna deilum.
mál úm (>iið og lýsti yfir því frid. Hann var og er það stór- ! Svo mikil er breytingin orðin
liiklaust, að liheral flokkur- menni, sem fær er um að stýra I frá því sem var; svo voldug er
menningarlönduin, að |iettii er
fengið. Nú er sú mikla breyt-
ing á orðin, iið verkamenn liafa
afl atkvæða í öllum þjóðlönduni
liins mentiiða heims. Það er
sagt um Abraham Lincoln, að
hann liafi lyft þrældómsoki af
heilli })jóð með einum penna-
drætti. A líkan veg mætti nú
v'erkamaimastéttin nú orðin.
En því mega verkamenn ekki
fremst fvrir lieztu, að þeir beiti
sími mikla áhrifavaldi til
verndunii r friðsamlegum
rekstri iðnaðarmála, og styðji
að hagkvæmu samræmi í vexti
þjóðanna og notkun á auðsupp-
sprettum hindarina.
Það er alkunnugt, að niikil-
THE D0MINI0N BANK
Slr ED.ML’ND B O-LKU, M.M , W |> MATTHEVVS. vara-forsetl
C. A ÖOG KT, aOal r^Osmafíur
HOEUOSTÓLL $4,900 000 V VRAS.IÓÐUR $5,900,000
--------: ALLAR EIGNIR $73.000.000 «=■■- ......
NauOsyn á ferOalagí.
Avísauir ferðamanna 0? Lm skírteimi útgetin af þessum, er góð og
gild um víða veröld. \Leð þeim ei hægt að ná í peninga hvenær og
hv r sem er s lerðalagi,
N0RTHERN CR0WN BANK
AÐALSIÁRIFSTOrA í W'TNNIPHG
Höfuð'stcll (löggfltur)
Höfu&stóil (greiádur)
$'6,01)0,000
$2,450,000
Formaður
Vara-formaöar
Jas, H. Ashdown
Hon.Ð.C- Cameron
srjó.íxeiouK:
Sir L). H.
H. T. Champioo
McMiHan, K. C. M. G.
Capt. Wm Kobinsoo
FreoericL Nation
W. C. Leistikow Sir K P. KoWin, K.C.M.G,
>-æti þess að ganga elíici á rétt }>ví, að löggjafarþing yrði sett
inn fylgdi ]>ví frain eins og áð-1 flokki sínum; enginn undir-
ur, að Canada komi sér upp ! manna lums varð honum ofjarl
flota. Um fjármál néddi harm við stjórnarstörfin. Hann liafði | gleyma, að ])essu mikla valdi
og Skólamálið, stækkun Máuito traust tök á flokki sínum, og j f'vTgir og mikil ábyrgð, og að
ba fvlkis og margt fleira. Sýndi undirmenn hans fundu, ]>rátt j það er ])eim sjálfum fyrst og
liann frani á, að Borden hefði fyrir hans miklu lipurð og
ekki staðið við eitt einasta at- la>gni, að engu varð um þokað.
riði í stefnuskrá þeirri, er aft- þegar liann á annað borð liafði
urhalds flokkurinn hefði lagt fastráðið eitthvað, bver sein í
fram fyrir síðustu kosningar; blutátti. En (iað sýndi reynsl-
þetta vtti'Í þjóðin nú farin að an, að ráð Inuis voru jafnaðar- |
sjá, og því vræri mikil brevting legast hezt og viturlegust. ]>ví !
orðin á skoðunum hennar, frá uð liann var alt af rnestur, og
|.ví, er verið hefði 21. Septem- úrræðadrýgstur. j hæfustu verkamanna fulltrúar
her i fyrra. Einhvern tínm verður það | hafa látið það uppi, að ef stór-
líer íer á eftir stuttur þáttur viðurkent, að (>ngum núlifandi J veldin, t. a. m. Bretar og Þjóð-
ur ræðu Sir Wilfnds; manni á Canada meir að þakka verjar, segðu livorir iiðrum
“Þegar eg var í barnaskóla hóldur en Sir Wilfrid l.aurier. stríð á hendur þá mundu verka
í St. Lin, ma'lti hann. “<>g káum liefir verið jaínant um memi í háðum ríkjunum gera
tókst ekki eins vel og skyldi, }>á |>esssi þjóð og enginn hefir gert Jallsherjar verkfall. Slíkar vf-
var gamli kennaiinn minn van- meir til að liefja og glæða hjá irlýsiugar eru tákn þess, hvað
ur að segja við inig: “Craelie- lienni sannan inetnað, lieldur en verkamannafélögin þvkjast
I oi dans les inains et repre- hann. I m þetta vútnar stjórn- i eiga undii' sér og hve miklu þau
sends-toi”, þ. e.: spýttu í lóf- arsaga lians mjög áþreifunlega, niuni ráða um heinisfrið og
íina og reyndu aftur. og enn á ný skín ]>etta svo tiA-gging liaus. En með ]>vrí að
Þó að æfiskeið mitt sé því dæinalaust ljóst og fagurlega út j verkamannastéttin er sér þeas
nær á enda runnið, þá hefi eg lir álj ktunaiorðuuum f fyr- ; meðvitandi, að hún stendur svro
aldrei glevmt þessari ráðlegg- nefndri ræðu hans austur i fast sanian og bræðralagið er
ing og liberal flokkurinn er í Marieville. þar sem hann seg- j svo trygt, að liún væntir ])ess
})auri veginn að færa sér þetta ir: j að geta haldið heimsfriði í
ráð í nvt, fullur trausts og á- “Eg hefi varið æfi niintii til j sinni liendi, ])á ætti hún að vera
|h>ss að gera Cauadabúa að l,ess jafn-minnug, að henni er
Eg þori að halda því fram, þjóð. Eg liefi kept að því tak- skylt <‘ð styðja innanlands frið
herrar mínir, að vér erum stolt- marki ha>ði dag og nótt í full l’.já hverri þjóð út af fyrir sig.
iiri af ósigrinum lieldur en and- fjörutín ár, hvort sem verið Verkameun geta aldrei orðið
stæðingar vorir af sigurvinn- hefir meðhyr eða niótvindur. þess um megnugir að ráða friði ]
ing sinni. Skýjahakkarnir eru Nú stendur fstorrnurinn á móti j niilli heilla ríkja, ef þeir gerast j
horfnir og himininn er orðinri o,-s. en liugsjón mín lielzt ó- ; hvatainenn ]>ess er telja má til
lieiður og hlár. Augn þjóðar- högguð ;i|t nð einu. Ef vér ] horgaralegra styrjalda. Beztu |
innar hafa opnast, eins og augu stöndum fastir fvfir, og hörf- í vinir verkamanna liarma það,
l’áls postula ojmuðust á leið- um livergi frá stefnn vórri, þá ' uð þetta virðist stundum hafa j
inni til Dámaskus. Nú ev at- miin þjóðin lifa og flokkur vor | gleymst. Slík óhöpp hafa orð- j
liinnar. Þegar svo er komið,
])á fyrst er livert ]>jóðfélag
komið í réttar skorður, og þá
i' um leið stigið stórt og þýð-
iugaiu.ikið spor, til að tryggja
fastan frið milli heimsríkj-
auna.
Sambandsþing Banda-
manna.
Kétt nýskeð var sambands-
þingi Bandamanna slitið. Það
þiug liefir orðið eitthvert hið
lengsta þing, sem háð hefir ver-
ið syðra um laiigan aldur, og
æði afkastamikið að vonum.
Fékk það afgreitt mörg merki-
leg lög, en ]>ó urðu ýms mikil-
væg mál eigi útkljáð, fyrir sak-
ii' vafninga og flokksfylgis, og
voru þau lögð í salt til næsta
þings, eða hver veit hvað?
Nokkur liiniia veigameiri
laga sem þingið samþykti, voru
þessi; Breyting á grundvallar-
lögunum um kosning senatora,
og verður sú lagalirevting lögð
fyrir kjósendur í hverju ríki
fvrir sig; hreyting á póstlög-
gjöfinni; lög iim siglingar um
Panamaskurðinn; lög um rekst
ur gufuskipafélaga og samband
þeirra við járnbrautafélög; lög
um emkalevfismeðöl; lög um
lög úm að
vinnutími
stjórnar-
\ I
í Alaska; luinn hefir jafnan
látið sér mjög umhugað um alls
kyns umbætur þar syðra, og
hafa vinir lians sumir jafnvel
kallað liann “Alaska-föður.”
Lorimer-málinu alkunna lauk
svro, að William Lorimer var
vísað brott úr senatinu. Þá
lét þingið og hefja rannsókn á
embættisfærslu Hanfords dóm-
ara, og lauk benni svo, að hann
sagði af sér. Annar dómari,
Jíobert W. Archen, fékk drjúga
ofanígjöf , en lieldur embætti.
Enn fremur komu fram and-
mæli gegn því, að Isaao Steph-
enson ætti rétt á að sitja í
senatinu, en liann varð giftu-
drýgri heldur en embættisbróð-
ir lians frá Illinois og fékk að
lialda embætti sínu.
Senatið gerði nokkrar brevt-
ingar við gerðardómssamninga
'l'iifts forseta milli Bandaríkja,
Frakklands og Englands. Samn
ingunum við Kússland var sagt
upp, mest vegna vafninga af
hálfu Rússastjórnar um ]>að,
hvort Gyðingum frá Banda-
ríkjum væri levfileg landvifft á
iíússlitndi.
Forsetinn greiddi neitunar-
atkv. sitt gegn tveim tolllaga-á-
kvæðunj, bæði gegn tolli á stál-
varningi og ull. Frumvörp til
endurskoðunar á bómull, sykri
og lyfjum ýmiskonar voru ka>fð
í nefndum.
Eins og viint er gekk mikill
tími í ]>réf og ])jark niilli þing-
flokkiinna. Mestnr deilur urðu
um tollmálið. Demokratar
fvlgdu því fast fram og djarf-
lega, en unnu ekki á. FrutiJvörp
þiiu, er l'nderwood bar fram,
Allskonar oankast rf afgreidd.—Vérbyrjum reikninea viö ^iusiaklinga
eða félög og sanngjarnir skilmálar veittir. — Avísanir seldar til hvað.istaöar
sera er á íslandi. -Sérstakur gauraur getinn sparisjöðs innlögum, sem hægt
er að byrja með einum dollar. Reuiur lagðar við á hverjum 6 mánuðum.
T E. THORSTEINSON, Káðsinaöur. »
ICorner William Ave. o;; Nena St Winnipeg! Vlan. |ý.
liólmi.”
ferli nmnniuiiiii, er þér greidd- jgiinga
uð atkvæði í fyrra, orðið iiug-
Ijóst. En hvað flett hefir nú
verið ofan af margskoiiiir
hlekkingum, hve margar vonir
dánar, loftkastalar hrundir til
grunna, hetjur hrjáðar og á-
sigri hrósandi ,-if
V erkamannadagur
ið fyr og síðar bæði á Englandi, |
Biindaríkjum og víðar, og j
liafa beinlínis spilt fvrir verka- j
mannastéttinni og skert virð- j
ing liennar.
hátafjölda og björgunartæki á
fólksflutningaskipum, svo og
loftskevta útbúnað á þeim; ný
landtökuklög; lög um löggjafar
])ing í Alaska ; breyting á eftir-
launiilögunum, og
átta klukkustnnda
skuli vera við alla
vinnu.
Svo sem áður befr verið hvað eftir annað, voru kveðin
minst á bér í blaðinu, samþykti j niður. Þrátt fyrir það er auð-
])iugið og lög um stofnun sér- \ sætt. að þjóðin er iið vakna til
stakrar nefndar, til að rann- meðvitundar um það, hð toll-
saka iifstöðu verkalýðs og j byrðin, sem hún gengur undir
viunuveiteudn . Nefnd sú á að I nú, er henni of þuúg. Alþýðan
leggjii fram skýrslu sína innan j ætlar að sligastynndir Jienni, og
þriggja ár;i, frá þeim tíma tal- ! kréfst þess, nð létt verði nf sér
ið, ev forseti staðfesti lögin um | einhverju af }>ví fargi. Svo
nefndarskipunina. Samhands- hrennandi er sú krafa mí orðin,
þingið hefir oft ski|>að nefndir, ^ að enginn stjórnmálaflokkur
•scin faldiir liafa verið áþekkar j hefir séð sér annað fa>rt, en nð
rannsóknir, en enga áður, sem | taka á stefnuskrá sína ákvæði
haft liefir jafnvíðtækt verksvið | mn eiidiirskoðun á tolllöggjöf-
eins og þessi hefir. Væntn inni. Tollmálaástandið, sem nú
rtienn ag góður megi verða á- | er syðra, fær ekki lengur stað-
ranguriiiTi ;il stnrfi þessnrar ist, því ;ið það er óliaíaQíli, og
nefndar, og að eftirleiðis hepn- j þnð er gJeðilegt tákn tímamui,
ist betur en áður, að koma í
veg fyrir, eða fækka, að minsta
kosti, verkföllum og vinnu-
bönnum; nefndin á að leita að
orsökum þeirra. Ef henni tekst
iið finna þær, er mikið fengið;
eftir að þær eru fundnar, þá er
að nema þær burt, því að, ef or-
sökin er brott numin, þá hverf-
ur afleiðingin eins og allir
vita.
Landtökulögin nýju þykja
einkum mikilvæg ákvæði. Þau
heimila landtakanda að vinmt
allar landtökuskvldur til heiin-
ildnr á eignarbréfi á þrern ár-
mn, frá því að landtökubeiðnin
var fram Jögð, en áður heí’ir
þurft tiKþess firnm ár svÖrn.
Knute Nelson senator hefir
miinna mest stutt að því að
konm á landtökulöggjöf þess
ari liinni nýju. Hefir Ji
iið Bandaríkjaþjóðin skuli veru
farin að sjá það, og ætli að
sýna það í verkinu.
Nýju bæjarlögin.
Svo sem kunnugt er, verða
J skattgreiðendur hér í Winni-
j peg kvaddir til að greiðii at-
; kvæði um ný bæjarlög á föstu-
j diiginn kemur, 13. þ.m. l’m
jnýju lögin viðvíkjandi aflstöðv-
jármálinu og vatnsleiðslu frá
PoplarSprings verða senuilegii
j ekki mjög skiftar skoðanir.
' Borgarbúar munu trautt vilja
giinga í móti tillögum bæjar-
stjórnarinnar í }ieim málum.
Fm það nýniæli, að kaupa
j nýtt sva>ði undir iðnaðarsýn-
inguna, er öðru móli að gcgna.
I m lög því til lieiiiiildar ínuriu
un og j menn ekki jafn-ásóttir. íbúun-
liefir skilist, ;ið vera iið skifta
um sýningarsvæði. Af því að
vér ermn annarar skoðunar í
því efni, þykir oss liæfa að gera
grein fvrir henni nú, einkan
lega, ef það yrði til að skýra
málið fvrir einliverjum }>eim,
sein ekki liefðu kynt sér þnð
full-ítarlega. 1
Varla verður því andæft með
gildum rökum, að hæfilegan
samastað þurfi sýningin að
hafa, ef á að halda lienni áfram
hér í Winnipeg. Sé staðurinn
óbrúkandi, þá hlýtur hún að
! verða gagnslítið kák og getur
engan veginn náð tilgangi sín-
um. Þess vegna viljum vér
spvrja : er sýningarsvæðið sem
nú er fullnægjandi sýningar-
! pláss ? Þeir, sem sótt hafa sýn-
! ingarnar hér í Winnipeg síð-
ustu órin ættu bezt að geta
svarað ])ví. Við nána atliugun
munu gætnir menn liafa orðið
J þess varir, jafnskjótt og þeir
hafa komið inn í “garðinn”, að
j eitthvað er að. Maður finnur
j fljótt, að skemtunarstaður sá
er eiginlega. ekki iiðlaðandi.
Þar verður varla þverfótar
j stigið fyrir smátjöldum og
, stærri vistarverum; skýli þau
eru reist, hæði niðri í lægðun-
um og þar seín liærra er, svo að
þegar regn kemur úr lofti, er
það enginn gamanleikur að
vaða elginn þar í milli. 1 sumar
nranu nicnn muna það, að einn
! flokkur sýningargestanna, boy
j scovt.s, lentu alveg ó flot í tjöld-
í um sínum og urðu að flýja hurt
af sýningiinni. Tjöld þeirra
. hafði orðið ;ið reisa, vegTia
rúmlevsis, niðri í einni lægð-
inni, einhverri þeirri verstu, og
í vistin þiir varð nú svo, að gest-
í irnir hóldust ekki við. Það er
móla sannast, að úti við á.-sýn-
ingiivsvæðinu geta menn nauin-
ast lialdist við stundu lengur
I nema í t.jöldunum, sýningár
j byggiuguiium og (iravd Stanri.
EnganAinnan livíldarstiið er
þar að finiin; svo eru þrengslin
mikil. Þetta ervitanlega iilveg
óhrúkaudi. I>ess vegna er nnuð-
, svulegt að skifta uni.
Og hvaða svæði er ]>að þá,
sem í boði er og bprið verður
undir atkvæði borgarliúa ? Það
i er fagurt svæði, og vel í sveit
koinið, á bökkum Riiuðár í
i Kildonan. Það svæði er svto |
víðáttumikið, að þrengslum
þarf aldrei iið kvíða fvrir sýn-
iii”ii þar. Því liallar niður að
i ánni, svo ;ið auðgert er ;ið ræsa
frani vatn með lítilli fvrirhöfn,
, og þarfþví ekki að kvn’ða því, \
að iilt fari á flot eins og á
i ganila sýningarsvæðinu, ef
I dropi kemur úr lofti. Fallegir
| skógarlundar eru á
svæði, svo að picnic-pláss gæti
orðið liið liezta þarna í ná-
munda við sýninguna.
ITv;ið kostnaðinn snertir, þá
hefir þegar v’erið gerð grein
fvrir lionum liér í blaðinu. Et
gamla sýningarsvæðið vrði selt
mundi ])að meir en borga luð
iiýja og vræntanlega sýningar-
svaiði í K!ildon;in; en liins vegar
ráðlegt að draga ekki kaupin,
því ;ið dráttur tóknaði })iið
eitt, að nýja sýníngarsvæðið
hækkaði í'verði, og bærinn yrði
að greiða meir fyrir það, lield-
ur en hann þarf nú.
Þær ástæður 1 liafa lievrst
fa>rðnr fram gegn nýja sýning-
arsvæðinu, að það væri svo
langt burt frá bænum, og að
engar sporbrautir lægju þang-
að. EJíki eru slíkt veigamikl-
ar óstæður. Ef skift vrði um
sýningarsvæði, þá yrði að kjósii
|)að einhvers staðar fyrir utan
bæjartakmörk, að öllum líldnd-
um, annað livort sunnan, vest-
an, norðan eða austan vúð borg-
ina. Svæðið í Kildonan er því
engu ver í sveit komið en öðr-
um svæðum, sem um liefir ver-
ið ;ið gerii, en að hinu má gimgii
sem vísu, að þegar búið er að
koma upp hæfilegum sýningar-
byggingum á Kildonan sýniug-
arsvæðinu, þá verður einnig bú-
ið að Jeggja Jiangað nægilega
margar sporbrautir, til Jiess að
bæjarbúum verði greitt að
sækja þangað úr öllum lilutum
Winnipeg borgar.
Vmsum, sem iindstæðir eru
flutningi sýningarinnar, hefir
vaxið í augu kostnaðurinn, sem
yrði við að byggja nýjar bygg-
ingar, ef luin yrði flutt. Hann
yrði töluverður; það er satt;
en hvort sem sýningin verður
flutt eða ekki, |)á kallar só út-
gjaldaliður ;ið. Gömlu sýning-
arbvggingarnar eru orðnar svo
hrörlegar, að þa>r eru ekki til
frambúðar. I>iið þarf innan
skamms að byggja þær upp, ef
þa*r éiga ekki að hrynja, svo að
|)á er að eins um það tvent að
velja, hvort borgarbúar vilja
hvggja þær á gamla sýningar-
svirðimi, eða liiriu nýja; og
sennilega fallast þeir á íiið síð-
ara.
Ef horgarhúar í Winnipeg
greiða atkvæði með því að
kaupa nýtt og liæfilega stórt
sýningarsvæði og láta reisa þar
;i sæmilegar hvggingar, ])á geta
þeir vænt eftir sýningu, seni
taki stórum fram Jieim sýning-
um, sem hingað til hafa ver-
ið lmldnar liér í Winnipeg. Ef
]>að liepnast ekki, þá er sýning-
a.rstjórninni um ,-ið kenna, og
|);ið ætti að vera auðgert ;ið
higfæra.
Sýningin sem nú er, samJiæf-
ir engiin veginn Winnipegborg;
margir finna til þess og eru ó-
ánægðir vfir því, og ])iið væri
ekki ráðlegt fyrir neinn mann,
sern þannig lítur á það mál, að
greiða atkvæði móti flutningn-
um, því að hann er fyrstii spor-
ið í áttina til þess, að koma hér
a fót viðunanlegri sýningu og
Siimboðinn i Winni) )egborg.
PURIiy FLOUR
Óskandi væri þess sannar-
Fyrsti mánudagur í Septem |ega, að slík óliöpp fækki með
komandi áruni, og er ekki nejna
sjálfsagt og eðlilegt að ímynda
trúmiðargoðum hrundið af | ber er hátíðisdagur verka
stöHuni! í frægðarhöJ 1 inni manna. Þá gerir enginn verkii
miklu hefir lægingin sezt í ha- mnnjiji feJngi handarvik. Þeir ; sét*, að }>a>r v(>rði verkanir vax-
s;eti. fvlkja ]>ii liði og ganga í skrúð- J andi reynslu og þekkingar. En
Horfið um eitt ár aftur í göngu um Jiorgirnar. Þá eru höfuðskilyrði þess, að borgara-
tímann. I>á lcvað við: Vér j margskyns skemtanir hafð-
þurfum að steypa Laurier! ar um liönd, fánar blakta á
ITann hefir fóníað réttindum stöngum, lúðrar eru þeyttir,
Jegur friður haldist, er bað. að
stéttarígur og stéttahatur
liverfi, og að liver stétt um sig
vfir höfuð að tala. verið at- um er ekki jafnmikið áJiugamál
kva>ð;imikill á þessn ]>ingi, og.að verja hálfri miljón dollar;
hviitamaður að ýmsum þarf- jlil að kaut)ii nýtt sýningarsvæði
legum Jögum. Meðal annars j eins og þeim hlýtur að vern nnt
hefir hann gengið fast fram í um ;ið trvggjn sér nægilegt raf-
því, að lögskipað yrði að afl og vatn gegn viðunanlegum
l'afa fleiri björgunarbáta og
hjörgunjirtæki á fólksflutninga
skipum, heldur en áður. Nel-
son senntor liefir og stutt iið
kjörum. Eigi iillfáum borgar-
búa, og þar á meðal ýmsum
Jöndum vorum, finst það liálf-
gerður óþarfi, eftir því sem oss