Lögberg - 17.10.1912, Page 4

Lögberg - 17.10.1912, Page 4
4 LÖGBERG. FlMTUDAGINf 17. OKTÓBER 1912. LÖGBERG Gefiö Jt hvern firnmdHg af 1 he Columbia Pbess Limited Corner VVilliam Ave. & SherbrooWe Street Winnipeg, -- Manitopa stefán björnsson. EDITOR A. BLÖNDAL, Bl'SINESS MANAGER UTANÁSKRIF f TIL BLAÐSINS: The Columbia Press.Ltd. P. O. Box 3084. Winnipeg. Man. UTANÁSKRIPT RITSTJÓRANS: EDITOR LÖGBERG. P. O. Box 3084. Winnipeg, Manitoba. TALSÍMI: GARkY 2156 Verð blaðsins $2.00 um árið. rnálfræðinga til að vinna }>etta verk; í mörgum bekkjunum er ð eins lestur og skrift kend, | sem mikill þorri af fullorðnu fólki vorrar þ.jóðar er vel fært j um að kenna. Otlag ekki livað sízt muu lialda ujip nafni hennar í sögunni verða hennár óviðjafnalegu útlegðar- dómar. Svo langt er nú komið, að lienni virðist vera farið að þykja það handliægast, bless- ! aðri, til að ná sér niðri á sínum ar. andstæðingum. THE DOMINION OANK Sir KDMCNDb 0-1 ER, M.P . for**et' VV t> M A I TIIfcVVS, var»*forsetl C. A BOt* KT, hO»I rjiOsmHÖnr HÖFUIiSTÓLT/ $4,900 000 VARAS.IÓÐUR $5.900,CC0 - ALLAR EIGNíR $73,000,000 — --- HKNIT .T A •*'KKBA I.A(iI F rðamönnum fengin r kírteini og ávís; nir frá Domi on ^ » ^m m sem eru góöar eins og gul hvar sem er. Pær segja til eigandars < g Yel flestir íslendingar kann-! | ast við orðið útlegð. A llir, sem j einhvern tíma liafa litið í forn- sögurnar, muna eftir útlögun- I um, mönnunum, sem ofbeldis- ! fullir einvaldshöfðingjar gerðu ! landræka úr ríkjum sínum. Það var siður einvalds-harð- j pólitísku j jafna um þá nieð }>ví að setja þá á útlegðarskrána. En þó að stjórninni kunni að . . i vera ráðið handliægt, þá er eft j' 1" J" ir að vita, livað affarasælt skifta má þeim fyrir pening \0TKK DAIE í hverii boig í heimi þarsem banki fir>8t. SEIlIRk RR J ie !> i n n h g e r <*. 11. rinthewson, nanug r N0RTHERN CRÖWN BANK AÐALSKRIFSTOFA í WINMIUiG Itefuðstóil (löggBtur) Höfuðstóll (greiítdur) $6,000,000 $2,450,000 Formaöur Vara-formaður Jas, H. Ashdowo Hoo.D.C- Cameron á nÓRNENOUR: Sit l>. H. McMilIat), K. C. M. G. ..................Cajit. W'm. Kobinsoo H T. Champion Fredfírick Nation W, C. Letstikow Sir h’ P. Iv’ohíin, K.C.M.G, liemii verður það. Eiiiliveiu tíma keiriur að þvi að.hún fylti mæli synda sinna. Einhvern tfma kemur að því að iðir í umboði hnefaréttarins — hæsta réttar afturhaldsins í Manitoba. , , I kjosendum ofbvður — ofbvður m stjoranna að dæma í utlegð þa! , 1>v _ ’ , . »«' i , , jofbeldið, ofbvður rangsleitnm, menn, seríi rofið liöfðu lands-1 1 lögin eða gert stórvægilega á Laugardagsskólinn. Svo liefir verið nefnd sú tjl- raun til uppfræðslu í íslenzkri tungu, sem Fyrsti lúterski söfn- uður hefir gengist fyrir undan- farna þrjá vetur. Kensla sú hefir farið fram einu sinni í \ iku, á laugardögum, í sunnu- dagsskólasalnum, og hennar orðið aðnjótandi öll börn og unglingar, sern þajhgað hafa sott; nemendur hafa verið á aldurskeiðinu frá 5—15 ára. Einstaka eldri nemendur hafa ! Irlirta landsdrotnanna. Útlegð- ar dórnurinn var refsi dómur, i en einkanlega þó látinn skella! j á þeirn mönnum sem harðstjór- j arnir náðu ekki til, eða vildu I einhverí a hluta vegna ekki liefna sín á öðru vísi. Hér í landi hafa útlegðar- lómar aldrei verið tíðkaðir alt til þessa tíma, og mun fæsta hafa órað fyrir að þeir m tndu nokkurn tma verða kveðnir upp í voru lýðfrjálsa landi, f’anada, á vorri miklu fram farn, siðmenningar og löghóta öld tuttugustu öldinni. En hér sannast fornkveðrui spakmælið: “Að öllu kemur um síðir.” Útlegðardóma átti eftir að ójöfnuðurinn og harðstjórnin I og þeir gera ráðgjafana sjúlfa ; útlæga—útlæga úr stjórnar- j byggingunum. Hnefarétturinn. Kosningin í Macdonald. A laugardaginn var fór fram kosning í Macdonald kjördæmi. Lauk lienni svo að Alex Morri- son, conservatívinn, fékk 765 atkvæði fram yfir gagnsækj- anda sinn, R. L. Ricliardson ritstjóra Tribune, sem telur sig milliflokka-mann. Mikil kvað vera sigurgleði eonservatíva yfir kosningar l’að er mikið guniað at }i\ í úrslitunuin. Þeinr sárnuðu svo hér í lanrli, hvað réttvísiu sé a hrakfaiirnar í Saskatchewan í i báu stigi, livað lögununi sé fastj sumar, að nú var ekkert til fylgt, og hvað hinum minni j sparað að hafa sigur í Mae- máttar sé gert liægt um liönd) rlonald. l>ar átti að ná sér «8 neyta réttar síns. [ niðri, enda var staðurinn vel til Vera iná, að þelta megi til j fallinn, réttnefnd gróðrarstía sanns vegar færa, svona yfir-j afturhaldsins — óhagganleg leitt, en þó eru rii imdardekri- j !>aekistöð conservatívra l>ing- higar. Imannafráþví að kjördæmið Þeirra verðnr vart þó nokk-! Var myndað. uð oft hér í Manitoba, að' Þeírar 1 >að koma Bichardson að, og orsak- j I irnar einkum þessar: kjördæm- ið æfagamalt afturhaldsvígi, og fylkisstjórnin leggurframj allan þann styrk. sem hún á ráð | á, til að koma sínum manni að.: Hún varð að vinna nú hvað sem það kostaði. Þetta hepnaðist iíka ineð gamla laginu, mútum, brennivíni, ofbeldi og fangels- un á andstæðingunum. Þessi kosningabarátta aftur- haldsmanna í Macdonald er annars yfirleitt einhver ó-: þveri alegasti bletturinn í þeirra pólitísku sögu hér í Manitoba,.en vitasknld sannast þar hið fornkveðna, að elcki sér á syörtu. Allskonar oankast^rf afj<reidd.—Vér byrjuro ruiknin^a vifi fc*iustaklinga eða félög og sanngj irnir skilmálar veittir. Avisanir sr.ldar til hvaöastaöor sem er á ísUndt. -Sérstakur ganraur gefian sparisjóös inohigum, sem hæg er að byrja meö einum dollar. Reuiur lagðar við á hverjum fi mánuöum T. E. THORSTEINSO.N, RáflFmaöur. |Corner William Ave. Oí Nena.St. I Wiiinipefj. Man þó notið kenslunnar, en fæstir keyja her í Manitoba; og gerð stöðugt. ist sá annálsverði atburður : Kenslan hefir venjulega ver- ið liafin í Októbermánuði og haldið áfram nokkuð fram á vorið ár hvert. .Jafnvel þó að námstími hafi! verið stuttur — eiginlega alt of j stuttur — þá munu kennarar hafít fundið það, að nokkur á- rangur lrafi orðið að upp-j fræðslunni. Öað vartventó-j líkt, hvað þau börrr voru betur að sér í móðurmáli sínu, sem koinu í skólann í fvrra haust,1 ........ „RhöfSu sótt NoruS kcnSlu!0?ake"!al'ætti.ríP6liljk*l>aS þeinr á iitlegðar- sa valdatíð lögvitringsins stjórnvitringsins inikla, liodmonds Roblins. Síðasta tákn afturhalds rétt-i vísinnar og stjórnvizkunnar [ mn hér í Manitoba dómar. Nú liefir fylkisstjórn vor tekið upp sama siðinn eiris og Norður-landa harðstjórar til forna. Hún virðist nú hafa sannfærst um, að rétta ráðið > ið þá sem eru henni andvígir ! minsta kosti, 1 i j Kosmngar. fer hér en einkanlega imi egar slitin svo er aðgætt sem ekkert eru ur- óeðlileg, Hálfrar aidarhjúskapur. (Framh. frá i. síðuL bær tvær persónur, sem sýndar eru á tnyndunum hér að ofan. Jakob Oddsson og Signrbjörg Jáns- dáttir, eru bæði' úr (Þingeyjarsýslu ættuð faf Tjornesi). Ilann fæddur þar fyrir 8i ári fullu; liún io árum yngri. Foreldrar Jakobs, Oddur Sigurðsson og ’a eins og víðar, erjverið 0(f flokkarnir sækjast með kappi,, Sir [ blóðið liitnar, ákefðin vex og Sem paö gat teKio a réttvísin fer út um þúfur. j vökvað með óþrjótandi ölveitu | l3au þangað undanfarna tvo vetur, heldurj en hin, sem byrjuðu þá á námi þar, þó að á sama reki væru eða svinuðu. Þetta finna kennar- nrnir bezt, þegar börnin fara að færast upp í bekkina. Enn mun Fvrsti lút. söfnuð-! I ur liafa í lxyggju að halda á- fram íslenzkukenslu á laugar-l dögum nieð svipuðu sniði eins og áður. Verður kenslan lík- lega hyrjuð bráðlega og þá auglýst nánara hér í blaðinu. I öghe;g liefir alt af viljað hlvnna að skelln skrána! Á því lét stjórnin nýskeð maim nokkurn kenna, sem* Sullivan lieitir. Haiin liafði! hakað sér ónáð liinna háu stjórnarlierra ineð því að taka.! ; inkum er afturhaldsflokkur- j nllan kosninga-tímann og fram hér í fylki, undir merkjuni j útleo-ðar-l nilveran(^ st.jórnar, orðinn al-j ræmdur fyrir ýmsar tiltekjurj >g frumhlaup á liendur and-| sta’ðingum sínurn, sem erfitt verður að samrýma gildandi la ndslögum. l/iberölum gengur að minsta kosti afarilla að skilja }>á rétt- j visi afturhaldsins, sem laúur ráðast á velmetna borgara og Imeppa |>á í fttogelsi, hópum I tíva á þing og verið |f>anian, rneðan á kosningabar-j vúgi conservatíva hér j ittu stendur, og verður eigi séð 1 að þessir handingjar aftur- ! haldsins hafi nokkuð annað til Guðrún Siguröardöttir kona hans, (inkanlega eftir að borið hafðil höföu búiö allan sinn búskap aö , ,. i. „ Rauf á Tjömesi. Þóku l>ví næst , , yngri njomn, Jakob og bans kona. endi allur sa mutu-ahurðui, J vjg býinu frá því 1862 aö þau ’>að gat tekið a móti og giftust og bjuggu þar til 1884. aö j þau fluttust vestur um baf: og j voru öll (5) börn þeirra á þeim á kjördag. Bluðið Telegram er heldur "ii ekki kampakátt yfir úrslit- unum. Það er eins og liundi hafi verið gefin lieil kaka, svo eru gleðilætin áfergisleg. Fögnuðuriiin er svo ákafur, að stór líkindi eru til, að aftur- lialdið liafi verið hrætt urn að tapa Maconald kjördæminu, sein ait af liefir serit eonserva- sterkasta í Manito- ha. En slíknr uggur er held- árum borin. Þegar hingaö var komiö, stóö1 á I ]>aim ti.mum aöal-landaf trajumairl- | jnn ofan til Xýja Islands; og | lentu þau Jakob þangaö. Lá þaö i því beinna viö fyrir þeim. sem b:eöi voru viö sjávarsíöuna alin á lieimaland nu. o; elsk a'ð' sjónuin. Þau dvöldu fyrst um eins árs títna noröur bjá íslendingafljóti; en fluttust því næst þangaö, sem að Lundi heitir. 2 rrtílur noröur af Gimli. |Þar er fagurt mjög á bérlenda vísu; skogurinn hár og hnarreistur heldur vörö um vatn- iö ; en tangar og skagar teygja sig á báöar hendur út í silfurgijána: I dimmbláir bnúkar i f jarlægö hjn- iflugan þátt í kosninga barátt-j unni í Maedonald kjördærai í móti þeini. Hann er fangelsaður í kyrr- þey eius og fleiri skoðanabræð- ur lians. Inni situr hann um stund. En er óánægjan vfir ' essari meðferð á manninuin ar en ekki vantraustsmerki.!um me£in stranda. A þessum , , , v ; stað hafa gömlu hjónin aliö aldur Eigm ega ekkert annao, en vt- x , .v . ... 1 n n ’ I alla tiö siöan >au fluttu pangað. saka unmð en að vera liberal,! irlýsiug afturhaldsflokksins im það, að >röminni. að kenslu ]>essari, eins ! „x v, 1 1 . ;r 1 ao veroa mjog aherandi, þa l o.g öðru er rniðar til viðhalds tungu vorrar og þjóðernis. Vill olaðið hvetja alla íslenzka ung- linga að sækja skólaun, og eink- mn mælast til þess við alla þjóðrækna foreldra, að senda böin sín í skólann. Kenslan er ókeyjris ejns og ineiiii vita, en nemendur þurfa að eins að hafa með sér ritföng og les- bækur. - Það sem einkiim hefir staðið skólamim fyiir }>rifum liefir vei ið kennaraskorturinn, sér- stnklega síðara liluta vetrar- ins. Xokkrnr konur hafa kent tukthúsdyrnar opnaðar lionum en með því skil- >ó, að hann skuli útlægur e> 11 fyrir y ði ir Manitoha-fylki. “Héráttu Jkkert griðiand; burt með }>ig úr ríki mínu,” sagði Manitoba- réttvísin. Ekki er |>\ í íið leyna, a skynbæruni möunum komu nokkuð kynlega fyrir slíkir út- 'egðardóniar nú á tíinuni. Menn vita það, að í þessu fvlki eru lög, seni ná yfir allskyns sak- ir og afbrot. Það láta allflest- mdvígir í skoðunum á lands- imiluin líohlinstjórninni, senij | 'öldin og réttvísina liefir í| ' sinni hendi. LiberaJar hafa liingað til í- niymlað sér, að það væri fylli- j lega lögum samkvæmt, að hafa i sjálfstæða skoðun á landsmái- um og láta hana í Ijósi Eftir framkormi sinni að lícnia virðist afturhaldsstjórn- ;n hér líta öðru vísi á Jiað. Hún virðist gera það að 'uktlms.sök að vera góður lib- ual, þ.e.a.s. ef frjálslyndum stjórnarskoðumim er lialdið i fvam hiklaust og éinarðlega gegn afturlialds herserkjunum. Það þolir hin drarnhláta aft- urhalds-stjórnarklíka ekki. Þegar húri mætir einarðlegn' >g ötuili mótsjiyrmi í stjórn- málaharáttunni þá er grijúð til heirrar drengilegu aðferðar, að bita handtaka liberölu bardaga mennina, nota valdið í laganna eöa nú nær 30 áruni. Hefir bóndi ann sé á lieljar- j Ijrotiö þar skóginn t 1 beggja ! lianda nokknö út frá bústaö sín- , , , , . v 11111. og grætt þar tún talsvert. .Af Alt fjiis ‘ I elegranis M, j ,KÍm xe!]i. .em hann hefir þar að gagnskittin hafi verið kveð-1 ræktaö, ber nú bústaönr lians nafn in niður með kosningar úrslit-1 ÓLundur). — Þau hjónin liafa bú- líkari óvita- þama á alislenzka vísu. og haft ! nokkra gripi fyrir íífsstifn sinn. j Kn er ellin færöist vfir. drógu þau hlaðmnanna. | satnán bniö; enda liafa nú síöast Kosningin sýnir eimnitt, að j veriö þama tvó ein svo aö mörg- conservaltívi ’ þingmaðurinn l,ra árum skiftir- alt 1 fra <lauar- i!e?i Si^urðar sonar |>eirra. sem liafð. mestfylgi 1 bæjiimnn, þar,þail mistlI nppkominn mann, <>g =9 einrumi. (Janúar 1912. ) um þessnm, eru lijali en ummadum Nú er þetta hús svo kalt og hljótt liörðu kjörin þrýsta fast aö barmi mér finnst lifið nöpur kulda nótt negg i brjóstj titrar þrungiö harmi. Hún sem vakti, vermdi, gladdi alt, verður nú að þola sár og l'íöa. — Ó! hve lífsins lán er stundum valt leiðin grýtt og þungt i neyð aö stríöa. Þó er lán r.g líkn meö liverri þraut Iifsins sigur brosir gegnum tárin þegar gengin þung og hörð er braut þá er sælt aö líta horfin árin. Kilíf sói frá skauti djúpu skín, skýrir. fræðir, huggar, styrkir, vekur. í því ljósi lít eg sporin mín lof sé þeim sem gefur alt og tekur! Móöur höndin lielgar sórbvern staö hún í grunninn leggur fyrsta s.teininn; þegar sorg og þrautin kallar að þar er skjól að græða tár og meinin. Göfga kona. lands og lýða traust, Ijós frá vöggu alt aö grafar húmi! Frá þér hljómar himins eilif raust hvorki bundin tima. staö né rúmi. Heimilið er hljótt, og snautt, og kalt hún er brott sem vermdi það og gladdi liúmi sveij>ast ævi-skeiöiö alt aldrei lretri móðir garö sinn kvaddi. Ó sú leiö aö liöa sár og þraut, Hggja fjarri staö.sem hjantaö dreymir, ]>á er aðeins eitt sem lýsir braut: — Kilíf von og trú er sálin geymir. Kg bef lengi stritt á þessum staö straumrnn klofiö eftir mætti veikum. Hallar degi, haustið kallar aö, hnípa fölnuð lauf á gre'num bleikum. Hvaö er unnið? Aöeins fáein tár, endurminning blönduð sorg og gleöi. Hvaö er lífiö? Fljót og fallvölt ár, fleyg straunmr út að dauöans beöi. Ilvi skal æörast? Innra ljósiö skin, endurminning þess er hugann kætti. Guð! Eg þakka æviárin min. ástvin hvern og missi þann er grætti. Lyft þér andi yfir húm og stríð, enti er gleö'n sorg og þrautum hærri. Þegar endar þessi reynslu tíö. þá er himins fr;öur öllu'stærri. M. Mwrkússon. fulltíðn hirða lítt uni bícndur ku.su gilgTl- Kich- sem íbúar skiftin, en atdsou, og studdu hann vel }>ö| að kosning væri höfð á allra ó hcntugasta tíiriii fvrir þá, !iá-annatímann. hændur eru síður en svo orðnir afhuga gagnskiftunum. Þeir halda fast við þau, hvað sem “Telgram” og iifturhalds- okrarar segja, og láta ekki und- ari fyr en þau liafast fram. ! annars hefði orðiö Hafa þau átt kost j -taðaskiftum ; en hugurinn orðinn aöal-ellistoöin. á góöum bú- | svo samgroinn vatninu, ] og fornum al-íslenzkum urn i liáttum. aö ekki liefði ir sér vonandi skiljast, að þessi I \ ið skólann og gert það vel og : ,uf,ður og aþrir er eins stendur l sónaisandega; í annan stað uuu jjjvtnr amiað hvort að! gera andstæðingana þessum kosningum, en fylgdu hafa nemendur við Wesley Col- bofo vot lA ^vt-.. j ^skaðlega, hneppa þá í svart- Richardson að inálunt, }>ó að j holið og halda þeim þar svt> og lmmi væri ekki þeirra flokks- til kenslunnar, og væri óskandi Ef maðurinnhefir verið sýknl SV0 lensi' maður; um hitt geta verið að framhald vrði að því. 1,.; haf?« i,u,,„ *:,! Þetta ofbeldi hefir aftur-1 skiftar skoðanir, hvort ekki hafa verið sýkn eða sekur sam-| lcg<‘ lagt niikinn oggóðan styrk kvæmt gildandi lögum vormn. Ef maðurinn hefir verið sýkn þá liafði hann jafnan rétt tilj Yonandi er, að }>að standi dvalar hér í fylkinu eins ogf <t*kki skólanuni fyrir þrifum j hver annar, jafnan rétt til þess framvegis að kennara vanti.jeins og sjálfur forsætis ráð- Yér vitum fyrir víst, að kenn- gjafinn þó að hann sé nýherr- araskorturinn er ekki því að aður og orðinn Sir Kodmond kenna, að fólk, eldra og yngra, Kohlin. En ef maðurinn hefir i'ilji rkki gefa sig fram eða ljá verið sekur, hvaða heimild krafta sína til þess starfs, semjhafði stjórnin þá til að láta verið er að vinna, heldur miklu sleppa honum úr fangelsi og fremur hins vegna, að menn.gera haon fvlkisrækan? tel ja sig ekki færa um að kenna ---------- þarna. , Margt hefir vor virðulega Slíkt er á misskilningi bygt. I fylkisstjórn unnið sér til frægð- Það l»arf enga sprenglærða 1 ar um sína daga, en það sem hefir aftur- iiahlið hér í Manitoba sýnt, livað eftir annað, þegar kosn- ingar liafa staðið vfir. Nú síðast hefir sama sagan endurtekist í kosningunni í Macdonald kjördæminu. Einarðir og áhugasamir lib- eralar eru handsamaðir og “settir inn”, ekki eftir fyrir- ma*lum landslaganna, því að eigi verður séð, að þessir menn hafi á nokkurn liátt rof'ið þau, þó að þeir séu frjálslýndir f st j ó rn m á 1 askoðun um, held u r staönum, lifnaðar- j ittum. aö ekki heföi oröiö viö Þetta sýnir að!anna^ unað. og því alls ekki orö- iö til nelnna breytinga hugsaö. 1 | Hafa ákveöið að láta fyrirberast á satna staönum frammi við vatns- ströndina það sem eftir er ævinn- j ar. — nema ef þá al-tilneydd. En j enn eru bæði við dágóöa heilsu j og hin hressustu. . í haust (22. sept.) voru rétt 50 j ------------- j;' r lifin frá því þau Jakob og Sig- Eins og kunnugt er, höfðu: urbjörg voru saman gefin í Húsa- j liberalar engan frambjóðanda í | víkurkirkju af séra Jóni Ingjalds- j svn;. X’ildu aöstanden lar þeirra j hafa samfagnað til mmmngar um þennan mesta merkisdag i ævi- sögu gömlu hjónanna. En þau þóttust þess ekki nm komin að fara langfarar neinar til slíkrar samkomu. Varö þá }>að ráös, aö fyrirberast á gamla staðnum (heimili þeiyúa hjóna) til minn- \ ar "gullbrúðkaiip” }>etta því frem- ur heimilis-fagnaður heldur en samkomu-viðhöfn. Áður samvist- um sleit, voni ‘brúðkaups"-hjón- iti glödd af gestunum með fjár- up|>h;eö nokkurri í síðasta árs gull- mynt. Eftiiþ’arandi 'er-'ndi voru þeinn lijónnm send fám dögum síðar af góðkunningja þeirra einum. Jakob Oddsson og Sigurbjörg Jónsdóttir. j maður | skiftar Iiefði annar maðnr úr }iví liði fengið fleiri atkvæði, þrátt fyr- ir það, þó að Richardson sé Velj in&arinnar- Komu t>angafi þann , , v~ I dag þau, Sigríöur systir Jakobs og gcf.im a marga lund og orðfær ma* ,Jr henn*ar Fina; í bezta lagi á mannfundum. Conservatívar reyndu með öllu móti að spilla f\rlgi liberala við Richardson með því að hamra á því, að hann hefði verið andstæðingur þeirra hér fyrrum. Sá rógur varð þó á- rangurslítill. Liberalar virtu einskis allar þeirra Gróusögur. Samt sem áður tókst ekki að Þorannsson, frá Gimli. en frá Winnipeg börn |>e‘rra hjórta nú lifandi, dætur }>rjár( og þeirra menn; Jakobína (gift Ólafi prentsmlðju-eiganda Þorgeirssvni), Ása Kgi ft Joseph Laventure, frakknesikum verkfræð- ’ng), og Oddný (gift Arna fast- eignakaupm. EggertssyniJ, auk þess elzta dótturbarn þeirra, Karólína Ólafsdóttir /JÞorgeirs- sonar). Annaö var ekki aðkom- andi, utan næstu nágnanna-hjón. (Gullbrúðkaups-minni). \leö islenzka karlmensku og orku- diig, manndóms-kjarna og myndar-hug var hann borinn, — hún meö feg- 11 rö Fróns ættgenga fram til ævi-nóns. P>æði ung. Fór sem fyrri þá. er hvort tveggja hvort annað sá. Runnin saman i sterkan stofn. fagrir ávextir fórnast lofn. Kalt var ísland, og er það enn, þótt al ö hafi þaö heita menn. En tnörgum varð of kalt úti þar; þráðu hlýindin handan mar. Þannig varð þeim og í einni sveit: fréttu um heitari og frjórri reit. Þau lögðu á úthafsins undra- gang; námu óbygt og yndælt land. En þráin upp reis á annan veg; fýsti aftur í aldið leg: hvatti aftur til feðra-fróns, þar unað var fram til ævi-nóns. Því varð auganu langsár leit Iiér aö íslenzkum óskareit.

x

Lögberg

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.