Lögberg


Lögberg - 27.03.1913, Qupperneq 1

Lögberg - 27.03.1913, Qupperneq 1
26. ARGANGUR WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 27. MARZ 1913 NUMER 13 T*' c c • ijon ar orviðri. I hreti því hinu mikla, er víða gekk yfir fyrir páskana, hafa orö- iS skaSar og skemdir víSsvegar um álfuna. í Bandaríkjum gekk stórviSri meS fannkomu yfir tutt- ugu ríki, og segja blöS aS í þeim stórviSra bálki hafi farizt um ioo manns en sex hundruS hafi meiSst meira og minna. Eignatjón er metiS um 5,000,000 dala. Simar slitnuSu en lestir teptust og marg- víslegur bagi og skaSi stafaSi af hreti þessu. f Ohio ríki varS tjóniS einna mest, um 2 miljónir dala, svo og í Milwaukee og Dakota rikjum. En litlu fyr urSu enn sunnar stórkostlegar skemdir og inannskaSi af ofviSri. f Canada varS íhlaup víSa hina sömu daga. í Ontario var svo mikill stormur á laugardaginn var, aS símar slitnuSu, svo aS mik- ill partur fylkisins var “út úr heiminum” og jafnvel blöSin Toronto voru fréttalaus. Um mannskaSa hefir ekki frézt, en eignatjón tals.vert, svo aS nema mun mörgum hundruSum þús- unda. í Toronto var svo hvast, aS fólk þorSi ekki út úr húsunum, vegna þess aS alt lauslegt var á lofti, þakspónn og strompar, girS- ingar og nafnspjöld og hvaS ann- aS, sleit vindurinn upp, og var mikil mannhætta á strætum af öllu þessu. Ekki bætir þaS úr skák, aS hinir fróSu spá álíka stórviSri í þessari viku, og kenna jafndægrunum um þennan ógang i höfuSskepnunum. I greipum heljar. Franskt barkskip fór frá San. Francisko til Hull á Englandi og var búiS aS fara þá löngu leiS klaklaust, átti aSeins eftir nokk- urra stunda sigling til bæjarins, er þaS lenti í því ofsaroki, sem geng- iS hefir yfir mestan hluta af norS- urhveli jarSar í vikunni sem leiS, og meS réttu rná nefnast eitt hiS mesta páskahret er menn muna. Bylur var svo mikill meS rokinu, aS skipsmenn sáu ekki út fyrir borSstokkinn og vissu ekki fyrri til, en þá rak aS landi fyrir hömr- um nokkrum á austanverSu Eng- landi. BrotnaSi skipiS, en skips- menn 25 aS tölu, þóttust sjá vísan bana sinn; þá stytti upp og vildi svo til aS botnvörpungur var á sveimi skamt þaSan, skaut út báti óg náSi skipshöfninni; varS bátur þeirra aS fara margar ferSir til aS ná þeim og var þaS mikil háska- för í þeim stórsjó og roki. Loks var skipstjóri einn eftir, og vildu hásetar botnvörpungsins ekki fara eina feröina til, aS ná honum. Þá varS kokkurinn á hinu franska 1 skipi til þess aö kasta sér í sjóinn meS streng, svami til hins strand- aöa skips og færSi skipstjóra strenginn og voru þeir síSan dregnir í sjónum til botnvörpungs- ins og bjargaS meS þvi móti. Frá þessu er sagt í blööum, vegna þess aS þaS þykir fágætt, aS menn hafi bjargast úr slikum lífsháska sem þessum, svo og hve hraustlega og drengilega soögreifanum fórst viö skipstjórann. StórviSri þaS sem spáS var um og eftir helgina, og aö ofan getur, kom óöar en varöi og fór yfir mörg af miSríkjum Banda- ríkja. Stórfeldastan skaSa gerðf þaö í Omaha. sem er höuföborg í ríkinu Nebraska. Þar komu tveir svipir á páskadaginn, annar kl. 6 um kveldiö og gerSi sá allmikinn skaSa í húsahruni, og WiknaSi þá í á allmörgum stööum i rústunum; hinn kom nokkru seinna um kveld- iö og sópaöi um koll nálega hverju húsi sem fyrir honum varö í borg- ínni. Þau hús sem hrundu og skemdust eru talin vera á annaS þúsund, en þeir sem mistu lífiö voru hátt upp í 300 aö tölu, en þeir meiddu um 400. Eignatjón er metiS frá 5 til 8 miljónir. Allar opinberar byggingar eru fullar af sárum mönnum, sem ekki komast fyrir á spítölum, en þeir húsvi’tu skifta þúsundum, og er alin önn fyrir þeim meS ýmsu móti. Hinir auöugri borgarar hafa skotiö sam- an miklu fé, en ríkiS hefir og lagt sinn skerf fram. Læknar og hjúkr- unarkonur vinna dag og nótt ó- keypis, en alla mánudagsnóttina var grafiö i rústunum viö lugta- ljós, eftir sárum monnum, því aö ekki naut rafljósa, er allir virar slitnuSu. MeS síöari svipnum kom lirfelli vatns úr loftinu og varö þaS aö liöi, meö þvi aö við þaö slokn- uSu eldar sem upp höföu komiS í rústunum og vafalaust hefSu ge'ng- iö yfir alla borgina, ef ekki hefSi notiö skúrarinnar viS. Herlið var sett til aS gæta rústanna, að ekki væri stoliS og rænt af illvirkjum, svo og til aS hjálpa til við björg- unarstarfiS, og ennfremur til aö halda fólki í skefjum er mist hafði ástvini í þessu sviplega á- felli. Sá partur borgarinnar sem verst er leikfnn, er hroðalegur út- Hts. Mörg húsin eru brotin mél- inu smærra, en fallin tré, víra- staurar og slitnir símar liggja eins °g hráviSi til og frá. Mjög margar smærri borgir Hafa hlotiS þungar búsifjar af 1 ^ssum illviðra ham. Sumstaðar *‘afa hús hrimiS og þetta 3 til 16 Tnanns orðið undir rústunum í ^'erjum bæ, en tjón á eignum er ^etið frá hálfri miljón og þaSan af meir á hverjum stað. Sum- 'taSar fylgdi snjókoma sterkviðr- mu, og var ógaman fyrir að vérða. Vegna símaslita vita menn ógerla utT> tjón bæði á lífi og eignum og vafalaust er talið, að þaö sé miklu meira en frézt hefir ennþá. Fjárþröngá Þýzkalandi Aukaskattur sá til hervarna, sem stjórnin þýzka hefir ráöið'-aö leggja á landiö' hefir dregið vond- an dilk á eftir sér. Þó ekki verði hann lagöur á með lögum, heldur “frjálsum” samskotum þeirra, sem sæmilegar tckjur hafa, þá er nú. svo komiö, að mikiö sverfur að verzlun og viöskiftum lands- manna. Til dæmis aö taka eru bankar svo tæpt staddir, aö þeir hafa tekiS sig saman um að neita aö kaupa víxla fyrst um sinn. — Tillaga stjórnarinnar um herskatts aukann maröist í gegnum ríkis- ráðið meS mjög litlum atkvæða mun, svo aö stjórninni þykir erf- iðlega horfa. Almenningur er svo þunglega hlaSinn sköttum, aö dýr- tíð er mikil í landinu, hross og lnindar etnir, hrafnar og skor- kvikindi. Og af þessu má sjá hvernig hernaðarbrask stjórnanna fara með þjóöirnar. Hann var manna glaSastur viö vini sína, og þótti gott aS hafa þá í boSi sínu og heimsækja þá á feröum sínum, er hann átti trún- aöar vini í hverju hinna stærri landa í Evrópu. Ilann var slyng- ur aö ávaxta fé sitt og er sagt, aö hann láti eftir sig erfS til 20 miljón dala. Mest af því er i Danmörku; hann átti höll í Kaup- mannahöfn og mörg stórhýsi, er hafa hækkað mikiö i veröi, svo og fé á vöxtum í Vínarborg, París og London. A Grikklandi mun hann ekki hafa átt miklar eignir, með því aö þar þóttist hann ekki eiga aö þeim vísu mað ganga, ef eitthvaö slæist fyrir. Konungurinn settist aS í Salo- níki til þess að herða á kröfum Grikkja til að halda þeirri borg. Bæði Serbar og Búlgarar vildu eiga borgina, en Grikkir uröu fyrstir til aS taka staöinn, þó að Búlgarar kæmu á liæla þeim, en urðu frá aS hrökkva. Sagt er aS Georg konungur hafi fundiS til þess, að hann var í vanda og hættu staddur í Saloniki, tyrkneskir þegnar öllu megin; og Serbar og Búlgarar ágengir og miður vel viljaöir, þó bandamenn hans væru. En konungur kunni ekki aö hræð- ast, enda haföi staðíesta hans komið honum vel um dagana. — Ekki var nema vika til þess, er hann var veginn, er hann hafði veriö konungur í 50 ár, og var mikill undirbúningur um alt land- iö, aö halda hátiðlegt það afmæli. Hann ætlaöi sér þá, aS leggja nið- ur konungdóm og fá hann í hend- ur syni sínum. En dauðann bar bráðara aö i hendi morðingjans, heldur en til þess kæmi. Um Georg konung. Um hinn myrta Grikkja konung hafa blööin margt aS segja, og flest gott, af því, live laginn hann var og hygginn og jxilinmóSlir Hann var drengur yfir fermingu, þegar hann tók konungdóm, og var þá í för með honum speking ur frá Englandi, er vera skyldi ráðgjafi hins unga konungs. Hann liélzt skamma stund viS í landinu fyrir áleitni Grikkja, og varð kon- ungur upp frá því aö sjá sjálfum sér farboröa. Hann stóS illa aS vígi, kunni lítið sem ekkert í tungu landsmanna, var öllum ókunnugur, en flokkadráttur beizkur meðal landstjórnar manna, og landsfólk- ið fátækt og óstýrilátt. Eigi aS síSur tókst honum meS lipurS og lagi, aö sigla fyrir öll sker, og geröist hann vinsæll konungur, enda tók Grikkland miklum fram- förum um hans daga og mikiö jók hanri riki sitt meS kænlegum ráð- um. Hinar Jónisku eyjar lagBi hann viS ríki sitt meS samþykki Englendinga, svo og Þessaliu og væna sneiö af Epirus löngu seinna. Árið 1896 kom til ófriðar meS Tyrkjum og Grikkjum, beint gegn ráöi og vilja konungs, en þó Grikkir færu þar hrakfarir inikl- ar, þá varS þaS afleiöing ófriSar- ins, að Kritey gekk undan Tyrkj- um og sameinast Grikkjum cafalaust innan skamms. Georg konungur fór úr ríki sinu nálega á hverju ári og á fund hinna rík- ustu þjóöhöföingja, og túlkaði mál sin og lands síns, og er svo segt, aö hann hafi verið mjög kænn aS koma fram sínu máli. Slys í Medicine Hat. Þetta má heita slysavika, bæöi á sjó og landi, og vort land fer ekki varhluta af slysunum. 1 Medicine Hat varö manntjón meS því móti, aS eldur kviknaði i ket- geymslu og niSursuðu húsi og sprakk það skyndilega i loft, upp. Fimrn manns biSu þar bana, en niu særöust meira og minna. — Eldurinn kviknabi frá gasvél, og var lítill i fyrstu; eldliöar voru kallaSir, en þegar þeir voru ný- komnir, kviknaöi í gasi, sem lak um krana, og sprakk það með ógurlegum krafti. EldliSar slengd- ust út úr byggingunni, allir nema einn, sem ekki hefir fundist enn, veggir hrundu saman og þakið í rústirnar ofan, úr háa lofti. Á- horfendur voru margir umhverfis, og flýöu sem fætur toguðu, en dauöinn tók þá á hlaupunum, er yfir þá rigndi grjóti og braki úr loftinu. — SkaSinn er metinn 110 þúsund dala. Stórkostlegt tjón aí vatnavöxtum. í rikjunum Indiana og Ohio hafa fljót vaxiS ákaflega og valdiS ógurlegu tjóni. Þeir sem druknaS liafa eru sagðir skiftat þúsundum, en eignamissir mörgum miljónum. Sú borg sem oröiö hefir fyrir þyngstu áfalli er Dayton, Ohio. Hún er á stærð við Winnipeg, fögur og framfara mikil, og stend- ur við þaö fljót, sem lieitir Great Miami, þarsem Mad River kemur í hana. Ain óx þangaö til hún hraut bakkagarða og fossaSi inn í borgina. Á svipstundu voru ná- lega öll stræti full af vatni, sum- staöar margar mannhæðir á dýpt. Business menn' komust ekki úr skrifstofum sínum í miSri borg- inni, en í undirborgunum björg- uðust konúr og börn upp á hús- þök, þau sem því komu við, og urðu aS vera þarsem þau voru komin, matarlaus og allslaus í slökkvandi stórrigningu. Mikili fjöldi varð fyrir flóðinu, og veit enginn um tölu á því fólki, fyr en út fjarar og unt er aS kanna borgina. Mörg þúsund manna em húsviltir, matarlausir og allslaus- ir. Fjöldi húsa hefir skolast burtu, þarmeS sumar opinberar Hvggingar. I einni verksmiöju i suöurparti borgarinnar hafast viö 3000 húsviltir. ASeins einn tele- fón strengur liggur nú frá borg- inni, allir aSrir símar eru slitnir. AflstöS bæjarins er öll í vatni og ekkert Ijós lifandi i hinni um- flotnu borg. Vatniö fossaöi gegn- um hana alla miSvikudags nótt, en ur lofinu dundi rigningin, einsog himnarnir hefSu opnast yfir henni. A mörgum öðrum stöSum í hinum áðurnefndu ríkjum hefir orðiS mannskaöi og tjón af vatna- vöxtum, sem of langt yrði upp aS telja. Járnbrauta brýr hafa far- iS í fljótin, svo að íestir eru teft- ar, og tekið liefir fyrir aðflutning tilmargra þeirra staöa, þarsem neyöin og tjóniS er mest. Skepnur hafa farið i floöiö s\’o skiftir tug Herra Þórólfur Vigfússon kom norðan frá Moose Home Bay í vikunni sem leiS. Veiöi segir hann hafa gengið misjafnlega þar nyrðra í vetur. Hann segist hafa frétt á leiöinni, aS brunniö hafi vetrarbúöir Björns Matthews, en þar voru net lians og öll útgerð til veiöa. Heiðursgestur Norrœnna manna. Fæöi og húsnæöi getur ung stúlka fengiS á góöum stað i bæn- um. Ritstjóri vísar á. Herra GuSm. Guðmundsson frá Mary Hill, hefir veriö hér á sjúkrahúsinu um þriggja vikna tíma. Hann fór heim til sín í \ikunni. Frézt hefir aö Jphannes Jóhann- esson glímu kappi sé nýkominn til Xew York borgar; .og hefir Barnum-BaitV félagið ráSiö hann í sína þjónustu um hrið. Guðmundnr mmn Friðjónsson á Sandi, einn bezti vinur minn á ís- landi, sagði mér þaS í bréfi í gær- kveldi, að hann hefði sent mér borgun fyrir kesknisvísu, i blaSi sem eg les ekki. Getur Lögberg skilaS til hans þessari stöku: .3- ViS berum til þín vinar-yl — \’arla reikna mundum Hvað þú gerir götótt skil gáfunum þínum stundum. 16.—3. T3. Vinsamlegast Stcphán G. Stephánsson. Þann 14. Febr. siöastliSinn, and- aðist GuSrún Clafsdóttir, ekkja Stefáns lieit. Jónssonar frá Mið- völlum í Skagafiröi, aS heimili sonar síns, Sigurgeirs Stefánsson- ar, er býr skamt fyrir' vestan Cavalier í Pembina Co. N. Dak. Guðrún sál var fædd 25. Nóv. 1830 aS Rauöalæk í Eyjafirði. Var hún þvi 82 ára, er hún lézt. Tutt- ugu og sex ára gömul giftist hún Stefáni Jónssyni, sem áöur er nefndur. Þrjú ár bjuggu þau í Eyjafiröi, en fluttu svo aö Miö- völlum i SkagafirSi. Þaðan flutt- ust þau til Ameríku 1882. Sett- ust þau aö á heimilisréttarlandi í Cavalier Twp., N. Dak., og bjuggu THOS. H. JOHNSON, M. P. P. um þusunda, og er það eitt óbæt- j þar, þartil þau brugðu búi fyrir anlegur skaöi þeirra héraða, sem orSið hafa fyrir þessu. Úr bœnum Sigurjón Jónsson, er lokiS hefir prófi fvrir nokkru við prestaskóla únítara i Chicago, liefir 12. þ. m. lokiö meistara prófi við University of Chicago. Hann er vel gefinn maöur og hefir meö miklum áhuga og ötulleik brotist hér áfram mentaveginn af eigin rammleik. Enn eitt kosninga- hneyksli. Kjósa varö í vetur auka kosn- ing í Hochelaga kjördæmi, er nýr ráSgjafi var útnefndur, Hon. Coderre. Það komst á loft, skömmu eftir kosnfnguna, aS ekki heföi þar alt veriö meS feldu, og komst svo langt, a'ð tveir menn sóru að þeim heföi lofaö verið embættum í þjónustu landsins, ef þeir vildu þegja um klæki þá er fram voru haföir í kosningu ráS- herrans. Þetta var flutt á þingi um daginn, en vísaö var því frá rannsókn og aSgerSum þess, með atkvæöa afli stjórnarinnar, og lét dómsmála ráðherrann þaö álit í ljós, aS réttast væri aö taka máliö upp fyrir dómstólunum. ÞaS var gert, en þá voru fugLrnir flognir — þessir tveir kosninga smalar afturhalds liðsins komnir úr landi og svo vel faldir, aö þeir finnast hvergi. Þaö sýnir, þó ekki sé annaö, aö þau fífl, sem afturhalds- menn etja á kosninga foræSiö, hafa þó ennþá bevg af dómstól- unuin------þar eystra. V’inir Marinós Hannessonar lög- manns, hér í borg, héldu honum nýskeö gildi í Adanac Club, svo sem út af þvi aö hann er aS kveSja piparsveina-lífið; fæ/ðu þeir honum aS gjöf fornt horn, silfurbúið, hinn viröulegasta grip. RæSur héldu margir, þeirra á með- al B. L. Baldwinsson og heiöurs- gesturinn. Frá Leslie skrifar herra L- Arnason, 22. þ. m.>; “Fjarskaleg snjóþyngsli hér úti, sami kuldi; brautir ákaflega slæm- ar yfirferöar, og mesta hætta aö mætast. Viö erum aö æfa “Æfin- týri á gönguför” (eg er einnj, og þrem árum og fluttu til sona sinna. Lézt Stefán ári síSar hjá syni sin- um Skúla. — Auk þeirra Skúla og Sigurgeirs eru á lifi af börnum þeirra: Stefan OHver í Winnipeg, Mrs. Kristín Gíslason og Mrs GuSrún David, báöar til heimilis i Blain, Wash. Hún var jarSsung- in frá kirkju Vídalíns safn , af séra K. K. Ólafssyni, þann 16. Febr. GuSrún sál var einstaklega vel látin kona of öllum, er hana þektu. HeimiliS var sá reitur, sem hún sérstaklega lagöi rækt viö, og eft- irskilur hún endurminningu um það hjá börnuni sinum, aö hafa verið góö móðir. K. K. Ó. Frá Islandi. Norrænir menn hér i borg tóku sig saman um þaö, aö halda heiö- urs samsæti þeim manni, sem stendur í brjósti fylkingar nor- rænna manna í þessu landi, Mr. Thos. H. Johnson, þingmanni fyr- ir vestur Winnipeg. SamsætiS fór fram í sal Goodtemplara á Sar- gent, þann 25. þ. m. og var þar einsmargt manna og fyrir komst. Dr. Brandson stjórnaöi samkom- unni og setti hana meS snjallri ræöu, en þarnæst töluöu Mr. I.idholm fyrir' Svía, Mr. Dahl fyr- ir NorSmenn og Mr. Carl Jensen af Dana hálfu. Ennfremur töl- uöu Mr. Baldur Olson af Islend- inga hendi og Dr. J)ón Stefánssonj fyrir minni heiöursgestsins, svo og þingmennirnir Hart Green, D. A. Ross og Dr. Molloy, og er óhætt aö segja, að sjaldan hafa fundir veriS haldnir hér í borg, er betri hafa veriö. RæSumar voru snjall- ar, og var gott gömlum eyrum, — og ungum líka — aS heyra. hve góöan hug fulltrúar norrænna þjóöa, sem þar töluðu, báru hver til annars, og hve rikt þeir héldu Reykjavík 11. Jan Látin er hér í bænum þ. 8. mán., Elísabet Sigríður Árnadóttir, kona Jóns Sveinssonar trcsmiSs, eftir langa vanheilsu og srranga. Frú Elísabet var rúmlega fimtug, (Yædd .9. Júlí 1861) dóttir Árna prófasts Böðvarssonar (á. 1889J, síðast prests á Evri við Skutuls fjörö og konu hans Helgu Árna- dóttur, er enn lifir. Elísabet heit. var um nokkurra ákvörðum aS leika í Leslie, mánu- ára tima í Chicago, en hvarf heim daginn 31. Marz; við ætlum til Wynyard, Mozart og BræSraborg í sömu viku, ef viö mögulega get- um komið því viö- L. A. — Joseph Bruckner heitir flug- maSur í Ameríku, þýzkur aS ætt, sem ætlar aö fljúga yfir Atlants- haf í loftfari. Hann fer á skipi með loftfar sitt til Azor eyja og leggur þaSan upp í sína löngu loft- ferð* Loftfar hans er stærra en nokkurt annaö, sem búiö hefir verið til aö þessum tíma. Úr ferö sinni vestan frá hafi kom á föstudaginn konsúll og Mrs. Sveinn Brjmjólfsson. í för með þeim var sonur þeirra Bryn- jólfur, og Rjörgúlfur Brynjóltfs- son. Mr. og Mrs. Ingi Bryn- jólfsson skildu viö þau á leiöinni aö vestan og héldu aS Grund i Argyle bygð og dvelja þar um aftur undir aldamót og kvæntist áriö 1900 Jóni Sveinssyni trésmið Hún lézt úr krabbameini. VönduS kona og vel látin. því fram, að adlir norrænir menn í þessu landi ætuúað standa sem einn maður aS vígi til að berjast fyrir því, sem þeim hefir löngum kærast verið, en þaS er frjáls- ræöi og réttvísi í lagasetning og landstjóm. ]\Ir. Johnson var tekið meS dynjandi lófaklappi og fagnaSar- 1 hrópum. Hann flutti síSan eina af sínum eggjunarræöum, einkan- lega til svars upp á þau ummæli stjórnarformannsins í fylki voru, aS “hann manaði hvern og einn til að sýna, að liberal stjórn hafi gert nokkurt gagn landinu og þjóbinni”! Með snjöllum oröum og mikilli fyndni brá hann upp nokkrum hliöum á stjórnarfor- manninum, en snéri sér að þvi loknu, að fyrirætlunum liberal^ og fyrirhuguöum aSgeröum al-. menningi til gagns og heilla, þegar þeir taka völd. Agætur söngur fór fram milli ræöuhaldanna. Mr. Thórólfsson söng einn, en söngfélag NorS- manna undir stjórn Mr. S. H. Helgasonar, skemti af og til meö fjörugum lögum. stokksmunum hér í Reykjavik um 20 af hundraði, og er lækkun þessi talin frá síöasta nýári- — Félögin höfSu heitiS að færa gjaldiö niSur um 30 af hundraöi, en berja því viS, aS hér vanti vatnsslöngur knúðar eimi eða bifvélum. — Þetta virSist firra ein, því aö vatnsþrýstingurinn er svo mik- ill hér, aö vegur á móti góðri bifvél. En ef ekki veröur annars kostur en fá slíkar vélar til þess aS gjöldin lækki, þá er sjálfsagt aS fá þær sem fyrst, því aö þaö veröur margfaldur hagur. —Ingólfur. Reykjavk, 14. Febr. 1913. Skaginn, nyrsti kaupstaður í Dan- mörku, hélt hátíðlegt 500 ára afmæli sitt 22. jan. síöastl. Var konungur þar viöstaddur og margt annað stórmenni. —Einn íslendingur er búsettur á Skaganum. Sá er Jónas GuSlaugsson skáld. Þess er getið í Politiken, í frá- sögn um Skagahátíðina, aS Jónas kom hálfsmánaöar tíma, en þar er Mrs.ja Skagann í sumar, hitti þar rfka konu 1 þýzka; þau urðu astfangin hvort 1 öSru, gengu siðan í heilagt hjónaband Brynjólfsson fædd og uppalin hjá föSur sinum, Mr. S. Christopher- son. íslandsblöð flytja þær fréttir að SigurSur Hjörleifsson hafi látiö af ritstjórn ísafoldar. Er Ólafur Bjömsson ritstjóri blaösins sem stendur. og búa siðan þar á Skaganum og er Jónas aö verSa þar annar Holger Drachmann. Jónas er meS rautt skegg og hár hans er rautt sem erfðasyndin eöa sólin, er hún gengur undir, segir fregnritinn. Sú frétt er nýsímuð frá útlöndum, að ábyrgðarfélögin hafi nú fært niður vátryggingargjald á vörum og innan- Hvaðanæfa. — Kyndarar á járnbrautuni í austurhltua Bandaríkja hafa lagt fram skýrslur er sanna, að árið sem leið hafi járnbrauta félögin grætt yfir 263 miljónir dala um- fram það sem áöur hefir græðst þeim, en jafnframt hefir kaup- hækkun kyndaranna nutnið aöeins 637 þús. dölum, og þykir þeim sinn biti smár í samanburSi við gróöa félaganna. — Dr. Friedmann segir þaö vist og áreiSanlegt, aS mebai sltt sé örugg bólusetningar vörn á börn- um gegn berklaveiki. Sagt er þaS af sjúklingum þeim, er doktorinn hefir bólusett hér í landi, að þeir hafi fengiö bráöan bata um stund- ar sakir aö minsta kosti, en ekki vilja læknar, er sjúklinga þá stunda, segja af né á um þaö, hvort bati sá veröi fullkominn. — Dr. Friedmann er nú á leið kominn heim til sin frá New York, en segist munu hverfa hingaS aftur bráðlega, til þess að líta eftir sjúk- lingum þeim er hann hefir bólu- sett. Hann lætur vel yfir viStök- um, er liann fekk í Canada, bæði hjá læknum og öörum, en litt mun hann hrósa viötökum í New York. -**••**'-« — Þrír alþektir menn voru dæmdir til margra ára betrunar húss vistar i New York fyrir sviksamlegan fjárdrátt, þar á meS- al Julian Hawthorne, sonur skálds- ins Nataniels, sjálfur vel þektur rithöfundur. Þeir höföu reynt að selja almenningi hlutabréf í silfurnámu nokkurri í Cobalt, sem hvergi var til nema á pappírunum. — I borginni New Orleans hafa þeir samþykt reglugerS um þaS, aB kvenfólk skuli hafa tog- leöurs hnúöa á oddum hattprjóna sinna* til þess aö forðast slys af völdum prjónanna. Mörg þúsund konur hafa mótmælt því lögmáli, en sumar aðrar hafa gert samtök og boBist til aS hafa eftirlit meB aö þessu fyrirmæli veröi h'ýtt, og búast menn þv'i viö líflegum tímum í hinni áöumefndu borg.

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.