Lögberg - 10.04.1913, Side 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 10. APEÍL 1910
ö
auBvitað skrifaö ýtariega um ‘‘leik-
endurna”. Sá dómur heföi kann-
ske oröið rétt svona dálitla vitund
skynsamlegri, en bullið úr þeim
Hagyrðingafélags busunum, Hjálm-
ari Gíslasyni og dr. Sig. Júl.
Jóhannessyni, sem urðu svo
hörmulega hrifnir af skáldsnild
höfundarins, meðferð hans á efni
leiksins og eigi síður hvernig flest-
ir eða allir léku. Án þess að taka
til greina það, sem "Lögberg”
sagði, sem náttúrlega var ekkert
nema vitleysa fyrst það fór ekki
i neina söguherferð með nafna
mínum.
Skáldskapur og saga.
Út af þessu sögusnatti nafna
míns, væri ekki úr vegi að benda
lesendum á, hverskonar söguheim-
ild þaö er, sem Kr. Á. B. byggir
á aðfinslu sina. Það er úr “ÍJti-
legumanna sögu”, (“i\rval af þjóð-
sögum og æfintýrum”J Safnað af
Jóni Arnasyni og prentað 1902 í
Reykjavík. Þessar sögur bera á
sér inn mesta þjóðsagna blæ, sem
eðlilegt er. Sumar þeirra eru al-
gerlega þjóðsögur, fullar með
hjátrúarrugli og öfgum. Fólk
ferðast þar í svefni, gengur út um
heila veggi, sér fyrir óorðna hluti,
sér í gegn um holt og hæðir, hest-
ar og hundar eru forvitar og and-
ar spila þar stóra rullu, eins og hjá
öndungum vorra tima. Munur á
sögu og þjóðsögu er næsta mikill.
Saga er frásögn um sannan við-
burð, rituð af sjónarvottum eða
eftir áreiðanlegri heimild. En
Þjóðsaga er frásögn, bygð á munn-
mælum og blandað saman við
söguatriði öfgum og hjátrú þess
tíma tíðaranda. Þjóðsögur hafa
því það aðalgildi að sýna sálar-
ástand þjóða, en miður það að gefa
sanna hugmynd um sögulega við-
burði. Stundum er aðal þáttur
þjóðsagna sannur, en umbúðirnar
skáldskapur, en stundum eru þjóð-
sögurnar líka tónmr heilaspuni og
ávöxtur hjátrúar og fáfræði. Hvað
snertir sögu “Fjalla-Eyvinds”, þá
ber hún það merki að vera að að-
alefninu sönn. Það er að segja
hvað persónur sögunnar snertir.
En aftur eru frásagnirnar um
þessar persónur svo fullar af mis-
sögnum og mótsögnum, að i heild
sinni hlaut hún að eiga sæti með
þjóðsögnum, og einmitt þar potar
Jón Arnason henni; þó Kr. Á. B.
vilji setja hana á bekk með áreið-
anlegum sögum og gera hana aðj
þætti úr mannkynssögunni. Það
má benda lesandanum á nokkur
atriði, sem sýna ljóslega hve ó-
skaplegt það er, að skoða sögu
“Fjalla-Eyvindar”, sem nokkra
áreiðanlega söguheimild. Strax í
byrjun segir svoy “Ógjörla vita
menn hvar Eyvindur var fæddur,
en líklegt er----” o. s. frv. Næst
segir svo: "Þegar Eyvindur fór
frá Traðarkoti, segja það bæði
Arnesingar og Vestfirðingar að
hann hafi farið vestur á Vestfirði
og komist þar að búhokri með
ekkju þeirri sem Halla hét, og
börnum hennar, og búið þar, sum-
ir segja, á einbýlisjörð til fjalla, en
aðrir á Hrafnsfjarðareyri, í Jökul-
fjörðum og Grunnavíkursókn, cg
átt allgott bú, og segja þá sutnir
að séra Snorri Björnsson, hafi
gefið þau Eyvind og Höllu saman,
þegar hann var prestur á Stað í
Aðalvik (1741—57J.” Enn annar
kafli hljóðar svo: “Ekki er auðið
að sjá, hversu lengi þau Eyvindur
liafi búið búi sínu á Vestfjörðum,
áður en þau struku i óbygðir, né
heldur fyrir hverjar sakir þau
struku, því sinn segir hvað um
það — ------”. Og ennfremur:
“Það er ekki líklegt, þó sumir
segi svo frá, að þau Eyvindur hafi
látið fyrirberast á Hveravöllum —
-----Hitt er trúlegra--------—”.
Og enn þetta: “Eitt af því sem
jlestum sögum fer um í sögu Ey-
vindar, er það, hvort hann hafi
náðst, eða þá hvað oft, af bygðar-
mönnum. Sumir segja að bann
hafi aldrei náðst, og forðað sér
jafnan á handahlaupum —---------.
Aðrir segja að Eyvindur hafi oft
náðst, en þó ætíð sloppið aftur.”
Og að siðustu þetta: “Almenn
sögn er það, að þau Eyvindur hafi
verið um 20 vetur -í útlegð, og
orðið þá friðhelg aftur, og segja
Grunnvikingar að þau hafi komist
aftur að sömu jörðinni fHrafns-
fjarðareyrij sem þau struku frá á
Vestfjörðum, og ]>ar hafi þau dá-
ið, og séu grafin í Mýri einni ná-
lægt bænum----------. Þó bcr cltki
öllum saman um það, að Halla
hafi dáið á Hrafnsfjarðareyri, því
sn cr sögn um hana á Suðurlandi,
að þegar hún gafst upp seinast,
eða náðist, hafi hún verið orðin
svo farin, aö ekki hafi þótt fært
að halda henni i tugthúsinu, hafi
hún þvi fengið að hafast við i
koti einu upp í Mosfellssveit----
—. Nóttina eftir hvarf hún og
fanst hvergi. Nokkru séinna fanst
konulík upp á Henglafjöllum
(Árnesingar segja upp untlir
Skjaklbreið, enda hafi Halla átt
heima á einhverjum bæ i Grafn-
ingi eða ÞingvallasveitJ —------.”
í þessum köflum hefi eg bent á
óvissuna hjá söguhöfundinum,
margsagnir og missagnir, er hann
hefir orðið að striða við til aö ná
að nafninu til söguheild. En sem
hann hefir vissulega aldrei ætlað
skyni bornum mönnum aö skoða
sem sanna, virkilega sögu; þess
vegna setti hann söguna af Ey-
vindi í þjóðsagnasafn sitt, af þvi
hann skoðaði hana sem ’þjóðsögu.
Og það gera allir nema Kr. Á. B.,
og kannske einn annar til.
En nú mætti í fáum oröum
skoða, hvort höfundur leiksins
hafi farið svo ýkja fjarri þessari
“sögu”, að ástæða sé til að ganga
af göflunum út af því. Eg ætla
með dæmum að reyna að sýna að
hann liafi fylgt þjóðsögunni i að-
alatriðum, og heldur bætt en spilt.
Þessi eru helztu atriðin: Evvind-
<•
ur og Halla taka saman, Ienda i
útlegð, eiga í höggi við bygðar-
menn, Arnes veröur félagi þeirra,
verður ástfanginn í Höllu, leiðir
hana i freistni ('seni hún stenstj;
Halla er blendin í trúnni, Björn
sterki ræðst á þau Eyvind, þau
líða hungur og hallæri, Halla fyr-
irfer barni sínu, verður úti. Ey-
vindur glíminn og sprækur, ófróm-
ur, kann handahlup o. s. frv. Þessi
ofantöldu atriði eru öll sameigin-
leg í sögunni og leiknum. Svo
það er naumast sanngjarnt aö
segja, að hann hafi ekki fylgt
sögunni.
En nú væri ekki úr vegi að at-
huga hvort hann hafi spilt sögunni
eða þgett hana. Hvort þjóðerni
voru hefði orðið meir til sóma ef
öll söguatriði hefðu haldið sér ó-
breytt eða eins og skáldið fór með
þau.
Eyvindur sógunnar
gat hvergi tollað fyrir ó-
knyttum. Var svo þjófótt-
ur, að hann stal osti frá
förukerlingu. Var heigull, flúði
undan dreng sem hafði hamar í
hendi einan vopna. Var hjátrúað-
ur, dreymdi draum er hann réði
svo að liann mundi nást, flutti
sig og varð það að tjóni. Var
grímmur, drekti unglingspilti nið-
ur um ís. Var ómenni, ga'fst upp
varnarlaust á Sprengisandi, lét
Björn sterka handsama sig við
annan mann, þó Halla berðist eins
og hetja. Trúar hræsnari, notaði
guðshús til að strjúka úr því und-
an messu. Var í vitorði með að
deyða sin eigin börn, en slíkur ó-
drengur að koma því óbótaverki á
konuna og þóttist svo geta komið
fram fyrir inn æðsta dómara.
Hefði hann verið á móti slíkum
barnamorðum, hefði hann lagt
eitthvað á sig til aö afstýra þeim,
þó það hefði átt að kosta fjör og
frelsi. Þetta ei-' hinn sögulegi Ey-
vindur, sem Kr. Á. vildi láta leika
frammi fyrir alheimi, oss til heið-
urs! En Eyvindur leiksins er
liðlegur maður, íríöiy, frjálsleg-
ur og sprækur, djarfur og óhrædd-
ur, stelur einum sauð í neyð, flýr
á fjöll og verst bygðarmönnum,
deyr frjáls þó í útlegð sé, berst
eins og hetja, ægir við morðum
og aðeins einu sinni í sjálfsvörn
styngur mann i opnum bardaga,
eins og góðri íslenzkri hetju sómdi.
Virðist vera einlægur trúmaöur;
les lesturinn í raunum sínum og
ætlar svo að taka hverju sem að
höndum ber.
Halla sögunnar.
Svo er Halla sögunnar (og
Kristjáns minsj, ljót og illmann-
leg, harðlynd og ótrúrækin, — sem
þá var skoðað glæpur og er enn
af sumum. Var lauslát, hélt við
“ótíndan ]tjóf, heldur Arnes en
Abraham”. Vildi brenna bæinn
er þau struku frá Hrafnsfirði.
Reyndi að bíta á barkann fylgdar-
mann Björns sterka, eftir að hafa
komið honum undir. Fyrirfór
mörgum börnum sínum, og kast-
aði seinast dóttur á öðru ári nið-
ur fyrir björg, er að þeim var
komið snögglega. Var harðleikin
við börn og gamalmenni þá hún
var i haldi í Reykjahlíð við Mý-
vatn. En Halla lciksins var fríð,
stoltleg og góðleg, djörf og dreng-
lynd, ástrík og ósingjorn, hyggin
og ráðagóð, trygg og staðföst.
Fyrirfór barni sinu 1 otboði og
hræðslu, þá um lif og frelsi var
að tefla. Hver veit hvað hún fann
til og hvað annað hún heföi gert
ef betra ráðrúmi hefði verið til
umhugsunar? Hver yðar vill
kasta fyrsta steininum?
Eg legg þá þetta undir dóm les-
endans, og bið hann athuga, hvort
þær breytingar sem höf. gerir frá
sögunni, hafi farið betur eða ntið-
ur. Og svo bið eg liann eins að
atlmga, hvort þessi saga sé svo
áreiðanleg að ástæða sé til að
heimta af skáldinu að rígbinda sig
við liana.
Ilvort mátt hefði fara betur með
þetta' efni, en höf. hefir gert, er
Ókeypis skemtiferð
til
SOURIS,
M A N I T O B A
Eign vor í Souris er þar næst, þar sem verið er að byggja og
fast við C. P. R. vagnasmiðju, er nú er verið að stækka um helming.
C. P. R. varði $300,000 til vinnu í Souris árið sem leiö, til undirbún-
ings hinni nýju, styttri braut : til strandar. Á þeirri braut verður
SOURIS AÐAL SKIFTISTÖÐ
Eign vor í Souris er svo góð, að vér viljum gefa hverjum kaup-
anda að fimm lóðum fría ferö til Souris, til að skoða lóðirnar — pen-
ingunum skilað aftur, ef kaupandi er ekki ánægður.
Ef þér getið ekki keypt fimm lóðir sjálfur, þá gerið samband við
kunningja yðar, og farið ferðina sem umboðsmaður þeirra á vorn
kostr.að. $10.00 á mánuði nægja til að halda hverri lóð. Komið iíin
og hafið tal af oss. —
Rýmkunar-sala
á karlm. fatnaði
venjuleg $35 föt OC CA
verða seld fyrir..
Yður er boðið að skoða
varninginn. Vér búum
til nýtízku föt og úr ezta
efni sem fáanlegt er.
Acme Tailorincj Go.
High Class Ladies & Gents Tailors
485 Notre Dame
Tals. C 2736
WINNIPEC
OLL
SÖGUNAR
MYLNU
TÆKI
Nú er tími til
kominn, að panta
sögunar áhöld til
að saga við til
vetrarins.
THB HEQE EUREKA PORTABUB SAW Mll.L
Mounted on wheels. for saw-
ing loi;s iA . / .Sö in x 26ft. and un-
cer. This mill is aseasily tnov-
ed as a porta-
hle thresher.
764 Main .St.,
Canadian Empire
219 Phoenix Bldg.
Cor. Notre Dame og Princess
WINNIPEG
Grant & Buckley,
312 Donald St.
Rétt fyrir norðan Clarendon
WINNIPEG
Sherbrooke Vefnaðar Búð-
•F. H. PIELOU, eigandi-
Vorvarningurinn er nú kominn, og birgð-
ir vorar eru stórmiklar. Vér bjóðum yður
að koma snemma. Vörurnar eru ágaetar
og prísar sanngjarnir. Munið eftir staðnum
872 SHERBROOKE STREET
nokkuð sem eg leiði minn hest hja,
að dæma um. En eg neita að trúa
því fyr en eg má til, áð þeir, sem
hafa lastað þetta rit, geti gert
betur. Því þeir hafa ekki einu
sinni getað dæmt það sanngjarn-
lega og þaðan af síður skynsam-
lega. Að ritið er óneitanlega sann-
ur spegill af þjóðlífi 18. aldarinn-
ar, eins langt og það nær, er þess
aðalkostur. Annar kostur þess er
sá, hve áhrifamikið það er sem
sorgarleikur. Það gagntekur til-
finningar áhorfendanna eins og
frægustu sorgarleikar annara
þjóða.
Listaverk.
Mitt álit á leiknum er það, að
hann hafi hrífandi sýningar, um-
talsefni persónanna sumt mjög!
spaklegt og göfugt, sumt fyndið og
smekklegt, alt náttúrlegt. Farið
djúft inn í sálarlíf aðalpersónanna.
Sálarfræðislegar ástæður fyrir öllu
þyí er við ber í ieiknum, að morð-
um og sjálfsmorðum meðtöldum.
Mannúðlegar og skynsamlegar
skoðanir, er koma fram í samtali
persónanna. Alíslenzkur leikur
með sönnum dráttum, bygður á
siðferðislegum og fagurfræðilegum
grundvelli. Eg skoða hann lista-
verk, miðaðan við íslenzkar bók-
mentir að minsta kosti. Sömu-j
leiöis skoða eg hann hafa verið velj
leikinn hér yfirleitt. Halla var
leikin snildarlega, Eyvimlur sæmi-
lega, Arnes vel, sömuleiðis Björn
og sýslumaður, hitt alt lék sæmi-
lega nema Þórunn, hún þótti mér
lakast leikin — hálf kjánaleg.
Eg álít að klúbburinn .“Helgi
magri” hafi stigið stort spor framj
á við oss til menningar. éEttu
Vestur-lsl. að vera honum þakk-j
látír yfrir að hafa sýnt oss Ey-
vind og gefið oss tækifæri til sjá
Guðrúnu Indriðadóttur leika. Það
er mentun út af fyr>r sig. Meira
af svo góðu, “Helgi magri!”
Að Kr. A. Benediktsson getur
ekki séð kosti þessa umgetna leiks
og nytsemi hans, getur stafað bæði
af hans sögulegu staurblindu, og
eins af því að hann tók sér aldrei
það ómak að sjá hann leikinn.1
Honum hefir þótt náðugra að sitja
heima og skrifa með aftur augun, j
einsog einhver innblásinn Austur- j
landa spekingur, sem hefir orðið.
fyrir opinberun, en í stað stjörnuj
séð þjóðsögur Jóns Árnasonar með
þjóðsögunni um “Fjalla-Eyvind”. j
Það er eins og honum segi fyrir
núna, hann skrifar þó alt dável
hann nafni minn. En hverjum fer
góðgirni að slá því fram, að menn
eins og Georg Brandes vilji nota
þetta tækifæri til að níða íslend-
inga, á þann bátt að lofa gáfur
þeirra og fistaverk, segir sig í ætt- j
ina. Það er gamla, lúalega, ís-1
lenzka tortrygnin.
Viðvíkjandi smábreytingu á
leiknum, þar sem Eyvindur er
látinn reka Björn sterka í gcgn,
dylgjar nafni allspekingslega.
Þykir fyrst morðið ljótt, af því
það hafi ekki staðið neitt um það
i sögunni. Svo veit hann, ekki
hvemig á þeirri breyting stendur.
En hefði bann viljað gera sér það
ómak að hafa tal af einhverjum
úr “Helga magra” klúbbnum, þá
hefði hann getað fræðst um þetta
atriði. Lesandanum til fróðleiks
vil eg geta þess, að breyting sú
er frá höf. leiksins, en ekki leik-
félaginu hér. Þetta er ekkert
leyndarmál og engum ráðgáta nema
Kr. A. B.
Eg hefi svarað aðalatriðunum í
grein nafna. sem eg álít að þyrfti
að svara eða væru svaraverð. Eg
heföi ekki skift mér af þessu máli
nema fyrir einkennilegu afstöðu
rnanns eins og Kristjáns, sem hlaut
að takast til greina, því sá maður
er fyllilega svaraverður; þó eg
yrði hissa á honum í þessu sinni.
Fræða skóli, ekki er
illmáll sögu grillir.
Kvæða sjóli, hvergi hér
hermdur bögu spillir.
S. B. Bcnedictsson.
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
Winnipfg, Man
liililvx (íerlalansn Pokar
GERLALAUSIR AF ÞVí,
að pappír og pokar eru gerðir í sama húsinu, og í
Eddy’s fullkomnu vélum, svo að engin mannshönd
þarf að snerta pappírinn frá því hann er látinn í blöndu-
kerið og þangað til pokinn er fullgerður.
Því skyldi hver og einn heimta að matvæli hans
séu færð honum í Eddy’s gerlalausu pokum.
Karlmenn og kvenfólk
læri hjá oss rakara-iðn á átta
vikum. Sérstök aðlaðandi
kjör nú sem stendur. Visst
hundraðsgjald borgað meðan
á lærdómi stendur. Verk-
færi ókeypis, ágætis tilsögn,
17 ár í starfinu, 45 skólar.
Hver námsv'einn verður ævi-
meðlimur..............
Moler Barber College
2o2 Pacific Ave. - Winnipeg
J. S. HARRIS, ráösm.
að fara aftur
farið fram.
þá honum er full-j
Hleypidómar og tortrygni.
Rugl lians um Danahatur-er alls
ekki svara vert. En með allri
virðingu fyrir íslenzku þjóðerni,
þá mun upplýstum Dönum eigi
með öllu ókunnar sumar af óvirð-
ingum vormn, eins og óskírlífi,
þjófnað, morð og þess háttar. Sú
LEIÐKÉTTINGAR
Vancouver, 26. Marz 1913.
í erindi mínu, Minni Canada, sem
birtist á 2. síðu Lögb. 20. þ.m., hafa
slæðst inn nokkrar villur, sem valdið
geta misskilningi, sem mér finnst þörf
á að afstýra, og bið eg yður því fyrir
að birta þessar leiðréttingar í blaði
yðar hið fyrsta.
í 3. dálki ofanverðum stendur “ætt-
lera nafnbótina skilið”; þar ætti að
standa: ættlera nafnið skilið.
Neðar í sama dálki stendur: “án
þess”, i staðinn fyrir: án þessa, er
lítið tillit tekið til manna, o. S.frv.
Nokkrum línum neðar í sama dálki
átti að standa: “og vildum tæpast beita
þeim“ (ekki viljuin;).
í 26. línu neðan frá. en í 3. dálki,
átti að standa: “en mestu máli skifti
að við höfum”; o.s.frv. (en ekki
skiftir.J
í 4. dálki, nokkru neðar en í miðjum
honum, átti að standa: “þeim hlutum,
sem því eru sérstaklega viðkomandi”
o.s.frv. ("ekki scrlcga.)
Nokkru síðar í sama dálki er inn-
skot, sem átti að standa innan sviga
og málsgreinin því að líta svo út:—
Þegar vér ftökum til dæmis helzta
meðmælið.J viljum kenna þeitn ís-
lenzkt mál.
Litlu siðar átti að standa: "ég því
er bezt að láta þessi tvimæli óáhrærð.
(er virðist hafa fallið þarna óvart úr.J
í 5. dálki, 19. línu að ofan stendur í
blaðinu orðið “ógla'silegur-’, en þar
átti að standa, að sjálfsögðu: óœski-
lcgur o.s.frv.
Nokkru neðar, á eftir orðunum “í
þjónustu þjóðarinnar”, átti að vera:
“en þeir menn eru þó” o. s. frv. (ekki
og þeir mennj
í 6. línu neðan frá í santa dálki átti
að vera<: “engin þjóð getað gefið” o.
s. frv. (ekki getur.)
í 6. dálki, 3. linu neðan frá enda
greinarinnar átti að vera: “Liggur þá
ekki þessi vanrækslusynd” o.s.frv. En
er þarna ofaukið á undan liggur.
Góðfúsum lesara getur ef til vill
fundist, að þessar leiðrétttingar séu
óþarfar, því hann geti séð, að svona
hlýtur þetta að vera, en hann er frá-
leitt skyldugur til að lesa í málið.
Héðan er sem stendur fátt að frétta
nema að tíðin er óvanalega köld sem
stendur. í dag er hriðar slitringur og
kalsa veður, en slíkt er næsta óvana-
legt hér, um þetta leyti árs.
E. G. GiUies.
KARLMANNA BUXUR
Hentugar á vorin.
Hentugar til daglegs brúks
Hentugar til vinnu
Heniugar til spari.
Hver sem kaupir buxur hér,
verður ánægður með kaupin.
Þær eru þokkalegar og end-
ast vel, seldar sanngjarnlega.
Venjiö yöur á aö koma til
WHITE & MANAHAN
500 Main Street,
Ótlbiísverzlun f Kenora
WINNIPEG
> tttttttt tttt H HH' ttt t HHH+
♦
•+
-t
*
■t
*
*
-+•
Dominion Gypsum Go. Ltd.
Aðal skrifstofa 407 McArthur Bldg.
Phone Main 1676 - - P. 0. Box 537
Hafa til sölu;
♦
*
'T"
♦ „Peerless-4 Wood-íibre Plastur, „Peerless“ Hard-wall, plastur +
Peerless" Stucco [Gips] „Peerless" Ivory Finish
I
4*
ítH+'Ht+'l'tHtH+'l-ttH4tHH+'H'H+tH'ft'l'+'H'H't"tí-t -
„Peerless“ Prepared Finish, „Peerless“ Plaster of Paris
í erindi þvi, er prentað var í síðasta
blaði, eftir herra Áðalstein Kristjáns-
son, hafa orðið nokkrar pentvillur. í
annari vísu Tómasar frá Krossanesi á
að standa: “Kífs í rómu kaföldum”,
en ekki “kafs”. — Þá segir að Sig-
urður Mikaelsson hafi dáið á “sveitar-
bæ í Hörgárdal”, en þar átti að
standa “Saurbæ”. Enn freniur stend-
ur í gátunni “lok” fyrir “læk”.
Frá Islandi.
Gjaldke'ramálinu hefir nú verið
áfrýjað til yfirdóms af báðum
málsaðilum, stjórninni og gjald-
keranum.
Nokkrar af fiskiskútunum hafa
komið inn, og er afli litill; hæst
8oö. Eitt skipið, sem verið hefir
úti í 18 daga og leitað fyrir sér á
öllu svæðinu frá Eortland til
Reykjaness, hefir fengið 200 fiska.
Verkamenn í Dagsbrúnarfélag-
inu hafa samþykt að taka eftir
þetta liærri laun en áður fyrir
tímavinnu: 35 au., í stað 30 áður,
og 50 au. fyrir aukavinnu, í stað
40 áður.
Stofnun íslenzks gufuskipafé-
lags hefir nú nokkuð verið rædd
hér á fundum, og fær góðar undir-
tektir. Bráðlega mun heyrast nán-
ar um fyrirætlanir forgöngumanna
málsins.
ftarlegur ritdómur um orðabók
Jóns Ólafssonar eftir Sigf. Blöndal
bókavörð í Khöfn. kemur í næsta
West Winnipeg Realty
Company
653 Sargent Ave.
Talsími Garry 4968
Selja lönd og lóðir í bænum og
grendinni, lönd í Manitoba og Norð-
vesturlandinu, útvega lán og elds-
ábyrgðir.
Th. J. Clemens,
G. Arnason,
B. Sigurðsson,
P. J. Thomsou.
tt+t+tH+t+t+t+t+t+4+tH+t
Jörð til leigu með hlut
í afrakstri.
Meö mikilli sumarplæging og
nokkurri haustplægíng, 2l/) mílu
frá Grund P, O. í Argyle bygö,
Man. Nœrri skóla og skamt frá
Glenboro, Baldur og Belmont.en)
í öllum þeim stööum eru góöir!
markaöir fyrir alt sem bændur
hafa aö selja. Gott íbúöarhús,
gott vatnsból og góöir nágrannar,
Snúið yöur strax til eigandans.
Mrs. James Dale,
Box 16. Phone 52
Glenboro, Man.
Á
vorin
Hver og einn, sem þykir
gott að smakka glas af öli,
vill B o c k s.
DREWRYS
Bock Beer
bruggaður fyrir 6 mánuð-
um er nú til sölu.
. Pantið snemma
því að birgðirnar
eru takmarkaðar
tbl. Lögr. Sigfús er sjálfur höf-
undur íslenzk- danskrar oröabók-
ar, sem innan skamms fer að koma
út, og flestum mönnum færari til
að dæma um þetta verk.
FORT ROUCE
THEATRE Corydon
Hreyfimynda leikhús
Beztu myndir sýndar
J. JÓNASSON, eigandi.
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annast lán og
eldsábyrgðir o. fl.
1 ALBERTJ\ BLOCK- Portage & Carry
Phone Main 2597
—Dr. Roche er orðinn heill
heilsu og kominn til Ottawa.' LAND til sölu eða leigu nálægt Yar-
Handa honuni á að stofna nýtt bo, Sask.. 160 ekrur. umgirt á þrjá
ráðaneyti, heilbrigðis deild fPublic vegu, 40 ekrur brotnar, lóðir í eða ná-
HealthLen Meighen, þingmaður lægt Winnipeg teknar í skiftum. Nán-
fyrir Portage la Prairie, er sagður ari upplýsingar hjá eiganda undirrit-
liklegur til aö taka við hans fyrra uðum. Adressa 689 Agnes St., Win-
starfi innanrikis ráðaneytisins. nipeg. S". Sigurjónsson.