Lögberg - 11.09.1913, Blaðsíða 3

lögberg, fimtudaginn
ix. September 1913.
3
Fréttir úr Foam Lake
bygð.
Mitt góSa Lögberg!
Þ;a8 er nú orbiö svo langt síö-
an eg lét þig frá mér beyra aS eg
fer aS skammast min fyrir þögn-
ina; en til afsökunar hefi eg ekk-
ert ’ annaS en þaS, aS mér er nú
orSinn tamari flár og hey forkur-
inn en penninn og svo annaS þaS,
aS þegar tíSarfariS er stirt og
erfitt, verSum viS bændurnir stirS-
ari til geSsmuna og lítt fallnir ti
aS gleSja eSa fræSa aSra. Þetta
á nú auSvitaS ekki viS alla; þvi
fer betur, til eru margar heiS-
arlegar undantekningar fra þessan
reglu, sem geta tekiS alt meB jafn-
aSargeSi, hvernig sem veltur.
En svo var þaS nú ekki um þetta
sem eg ætlaSi sérstaklega aS fræSa
big heldur aS láta þ'g vita dahtiS
um tíSarfariS á þessu líSandi sumri
útlitiS sem stendur, og flest þvi
um likt. — , , •
VoriS kom hér eigmlega hvorki
seint eSa snemma. — Vinna a okr-
um var hér almént byrjuS 20
April, en tiSin var fremur kold
fram um miSjan Maí og akravmna
gekk yfirleitt seiht aSallega sokum
blevtu. Flestir munu hafa lokiS
hveitisáning um 7 Maí, en einsta a
sáSu þó eftir þaS og jafnvel fram
aS IS Maí. Sáning hafra og
bvggs drógst all víSa fram í Juni.
-I. SiSustu viku Mai og allan Jum
mátti hér heita einmuna tiS, enda
fór þá öllum gróSri vel f ram. Hi -
ar í Júni oft um og yíir 80 stig
og smá skúrir á milli.
'>Þrjár fyrstu vikur Júlí voru her
ákafar rigningar og vatnsagi svo
mikill á öllu útengi aS menn voru
farnir aS örvænta um aS nokkuS
yrSi heyaS, en síSustu viku Juli
brá aftur til þurka sem heldust
fram til 9 Agúst og fengu þa flest-
ir allgóSan heyafla, þó mest af þvi
heyi væri slegiS á “prænu A t
bezta engi flágengij var enn 1 kafi
af vatni. . ...„
Þhnn 9—11 Agúst ngndi stoS-
ugt í samfleytt 3 daga og nætur.
en þó held eg ekki aS skemst hafi
hev til muna hjá mönnum þvi
fæstir höfSu. svo mikiS fyrirligg]-
andi slegiS aS nokkru næmi. Fra
I2__22 voru úrkomur viS og viö,
þó ekki stórfeldar, en nægar til
þess aS tefja aS mun fynr hey-
skap; enda munu hey hjá bændum
nú véra meS lang minsta móti viS
venju, þó siSastliBin vika, sem ver-
iS hefir einmuna góS, kunni aS hafa
bætt úr fyrir mörgum. —
Korntegundir allar munu nú all-
VÍSa vera fullþroskaSar og hveiti
viSa til muna slegiS. Haldist tíS-
arfar likt næstu viku sem undan-
farna, vænti eg aS hveiti verSi alt
slegiS hér Og hafrar aS mestu.
Yfirleitt munu allir hér nú góSrar
vonar um góSa uppskeru og þeir
sem liafa gömlu íslenzku trúna á |
höfuSdeginum f2Q. Ag.J eru full-
vissir um gott og þurkasamt haust,
því hann gat varla veriS betri en
hann var. ("Logn og um 90 stiga
hiti J.
Náist korn hér ófrosiS í haust,
mun mega fullvrSa aS uppskera
hefir aldrei veriS meiri en verSur
nú og gæti eg vel trúaS aS hveiti
muni viSa jafna sig meS 25 bush.
af ekru og sumstaSar fram yfir
þaS; en hafrar frá 50—60.
HeilbrigSi má heita aS hafi ver-
iS góS manna á meSal á þessu
sumri, og engir nafnkendir dáiS1,
en stórt skarS hjó dauSinn í bú-
endur bygSar þessarar, þegar hann
heimti þau heiSurshjón GuSbrand
og önnu sál. Narfason bæSi af
hólmi meS fárra mánaSa millibili.
ViS fráfall þeirra varS hér þaS
skarS fyrir skildi, sem seint mun
fullgróiS eSa bætt, því þau voru
sönn fyrirmynd dugnaSar og dreng-
lyndis, og fáa hefi eg þekt sem
frekar má heimfæra uppá þetta
gullfallega stef úr Hávamálum:
Deyr fé deyja frændur, deyr sjálf-
ur et sama,
en orSstýr deyr aldrei hveim sér
góSan getur.
Þeim sem þau þektu mun seint
gleymast veglyndi og framkoma
þeirra.
Þann 6. Júlí tóku nokkrir vinir
þeirra hjóna Mr. og Mrs. J. S.
Thorlacius hús af þeim hjónum og
settu þau frá völdum á þeirra eig-
in heimili. Var þetta gert í tilefni
af því, aS þá höfSu þau veriS í
hjónabandi um fullan aldarfjórS-
ung; þeim hjónum var skipaS í
öndvegi, og aSkomendur leyfSu ser
aS frambera fyrir þau, sem heiS-
ursgesti, viShafnar veitingar og
drykk, ásamt því aS færa þeim aS
gjöf skrifborS og borS meS f jórum
stólum sem lítinn viSurkenningar
vott fyrir alúSar framkomu þeirra
hjóna í bygSinni. Alls mun hafa
veriS þar saman komiS um 50
manns. Samsæti þessu stýrSi hr.
Þprst. Björnsson. Eftir aS hann
hafSi gert grein fyrir gjörræSi
þessu, var sunginn sálmurinn:
“Hve gott og fagurt og indælt er”
o. s. frv., og aS því afloknu tóku
menn sér hressingu á mat og kaffi.
Þá hófust ræSur og töluSu þessir;
herra W. H. Paulson, Grímur
Laxdal, Jónas Samsonson; þeir
herrar Lárus Nordal og Bjarni
Anderson fluttu -kvæSi. AS því
afloknu þakkaSi silfurbrúSguminn
fyrir hönd þeirra hjóna og bama
fyrir heimsóknina og gjafirnar.
Skemtu menn sér vel fram í myrk-
ur viS söng og dans og ýmsa leiki
og þótti öllum vel hafa veriS deg-
inum variS.
Vegabætur hafa á þessu sumri
veriS gerSar hér langt fram yfir
venju, enda var þess full þörf, þvi
í veSuráttu líkri og í sumar og síS-
astliSiS haust, máttu allir vegir
heita hér ófærir.
Vegurinn fyrir norSan “range’’-
línuna frá Leslie, hefir veriS hækk-
aSur upp og framræstur á eitt-
hvaS 4—5 mílna svæSi og mun nú
öllum fær meS æki þó rigni til
muna. Fyrir þeirri vegagjörS hef-
ir staSiS enskur maSur Hart aS
nafni og nefna því sumir þann veg
Hart str. Fyrir vegagerS austur,
1 mílu norSan viS Leslie, hefir
staðiö hinn góökunni frumbyggji
þessarar bygSar, Thomas Pálsson,
og er sá vegur nefndur Paulsons
ave.; þann veg hef eg fariS og get
því af eigin reynd sagt aS hann er
prýöilega vel af hendi leystur þó
margar væru torfærur vondar aS
komast gegnum. BáSar þessar vega-
gerSir munu aS miklu mega þakka
þingmanni okkar herra W. H.
Paulson, ásamt sveitarstjórninni,
og koma þær i góSar þarfir nú
þegar búast má viö aS bændur hafi
fram yfir venju korn aS flytja til
markaSar. í fyrra urSu margir
bændur hér fyrir stórskaSa á því
aS geta ekki komiö korni sinu frá
sér sökum ófærra vega. —
Svo kveö eg þig Lögberg gott
meS loforöi um fáeinar línur eftir
lxreskingu.
G. L.
tímamót, innlent félag taki aS sér
millilandasamgöngurnar aS nokkru
leyti, og aö sjálfsagt er, aS landiö
sjálft taki aS sér allar innanlands I
póstgöngur, bæSi á sjó og landi, þá
virSist þaö ekki vera úr vegi aS
rifja upp ágrip af sögu samgöngu- j
málanna á seinni tímum.
Saga gufuskipasamganganna á
alþingi byrjar 1857. Þá leggur
konungsfulltrúi fyrir þing tilboö |
um aö koma á reglubundnum milli- j
landasamgöngum um 5 ára tíma-
bil. Skipiö átti aS vera gufuskip,
3—400 smálestir á stærö, átti aö
fara 6—8 feröir á ári meS viö-
komustaS á Skotlandi. Ennfrem-
Komizt áfram
með því að ganga á Success Business College á Portage Ave. og Ed-
monton St. eða aukaskólana í Regina, Moose Jaw, Weybum, Calgary,
Letbridge, Wetaskiwin, Laconr.be og Vancouver. Nálega allir lslend-
ingar í Vestur Canada, sem stúdéra upp á verzlunarveginn, ganga á
Success Business College. Oss þykir mikið til þeirra koma. Þeir eru
góðir námsmenn. SendiÖ strax eftir ókeypis skólaskýrslu til skólastjóra,
F. G. GARBUTT.
bænarskrár frá 4 öörum sýslum
og alþingi samdi enn ávarp til
konungs, en alt varS þó árangurs-
ur var tilætlunin aö skipiS kæmi j laust. Sama ár lætur danska
viS í Liverpool 1—2 sinnum a ari.
SkipiS átti aS taka 240 smál. og
hafa rúm fyrir 30 farþega. Rik-
issjóöur átti aö leggja fram 10.000
Samgöngumála-erindi.
Rœða Bjöms Kristjánssonar alþm.
flutt á alþingi 9. Júlí.
ÞaS hefir veriö venja um lang-
an aldur, aS minsta kosti síöan
1857, aS nefnd hefir veriö kosin á
nálega hverju alþingi til þess aö
athuga samgöngumál landsins. ÞaS
hefir þótt svo þýSingarmikiS, aö
alt væri vel íhugaö í þeim málum,
og vandlega frá þeim gengiS, aö
undirbúningur hefir vanalega ver-
iö rækilegur, alt þangaS til á sein-
ustu þingum. A síöustu þingum
hefir samgöngumálunum veriö gef-
inn minni gaumur, stjórninni verö-
ur meir en áöur lagt 1 sájlfsvald
aö ákveSa hvernig samgöngunum
skyldi haga, og liafa þær því fariS
nieira og minna í ólestri. ÁSur en
samningar voru geröir á fyrri ár-
um hefir nákvæmlega veriö fyrir-
skipaö hvaö gerá skyldi. Stundum
rakst þetta auSvitaö dálítiS á, svo
aS eigi varö samiö; en vanalega
hafa samgöngúbætur hafst upp úr
þeim árekstri.
Nú litur svo út sem timamót séu
aö byrja í samgöngumálunum. ÞþS
lítur svo út, sem viö þurfum ekki
lengur aö vera meS öllu háöir út-
lendum félögum, sem geti ákveöiS
bæ§i tillög landsmanna, farmtaxta
og áætlan. Svo sem kunnugt er, er
veriS aS stofna innlent eimskipafé-
lag, sem ætlar sér aö taka þátt í
vöru- og fólksflutningi milli landa.
Þessari félagsstofnun hefir veriö
tekiS mjög vel út um land alt, og
eg vona aS undirtektir þingsins í
málinu verSi ekki lakari. MáliS
heföi átt aö vera komiS á dagskrá
fyrir löngu og hefir raunar komist
á dagskrá áöur, áriö 1895. Þá var
samþykt aS verja 350 pús. kr. til
þess aS kaupa eimskip — þó aö
ekkert yrSi úr því.
AnnaS mál er þaö, sem einnig
hefSi átt aö vera komiS á dagskrá
fyrir löngu, sem sé þaö, aö þjóöin
sjálf tæki aö sér allar póstgöngur
innanlands, bæSi á sjó og landi.
ÞþS hefir jafnan þótt illa viöeig-
andi aö leigja erlendum félögum
réttinn til þess aS halda uppi póst-
göngum á landi, en sama hlýtur
auövitaS aö gilda um allar innan-
lands póstgöngur, ekki síöur á sjó.
Liggja til þess margar ástæSur,
sem eg síöar mun aSallega nefna,
er máliö kemur aftur á dagskrá,
aö þaS eru hvorki útlend né inn-
lend félög, sem eiga aS halda uppi
innanlends þóstgöngum á sjó, held-
ur er þaS landið sjálft, sem á aS
gera þaö.
Millilanda samgöngur hafa allar
hingaS til veriö í höndum útlend-
inga, og þá eSlilega Dana, þvi svo
hefir stjórnin altaf séö fyrir. Má
ekki leggja þaö alþingi til lasts, því
aldrei hefir veriö lagt fyrir þaS
samgöngutilboS frá öörum en
Dönum. ÞaS er stjórnin, sem er
ámælisverö, því aS hún þefir aldrei
leitaS fyrir sér hjá öörum. Sam-
göngurnar hafa nálega allar veriö
í höndum eins félags fram aS síö-
ustu timum, og allrt samfcepni hef-
ir veriö bægt frá eftir föngum.
Vegna þess aö nú víröast vera
ríkisdali árlega til fyrirtækisins. j niöur.
Þiingiö 1857 kaus nefnd í máliö.
Nefndin lagöi þaö til, aö ferSirnar
væru látnar bvrja i miSjum Febr.,
til þess aö sýslumenn gætu þá sent
skýrslur sínar, og kaupmenn pant-
aS vörur i tæka tiö. SkipiS mátti
i síSasta lagi leggja af staö frá ís-
landi í miöjum MarzmánuSi. “Ef
bréfbu rðargjald yrði heimtað , þa
skyldi ]iaö ekki vera hærra en 18
skildingar. — ÁkveSinn taxti fyrir
buröargjald af bögglum skyldi
saminn. Loks var þaS ákveSiö aö
skipiS skyldi koma viö á Eskifiröi,
sem var uppáhaldsstaöur á Aust-
urlandi á þeim tíma.
Þessar voru tillögur netndarinn-
ar og í samræmi viS þær aS sumu
leyti gerir svo danska stjórnin
samning viö C. P. A. Kock, 4.
Febr. 1860.
Þegar ]iessi hreyfing var komin
á samgöngumáliS, fóru menn aö
finna til þess, aö einnig þurfti aö
fá samgöngur viS aöra staöi lands-
ins en Reykjavík og EskifjörS.
Kom þaö brátt í ljós aS mörgum
varS samgöngumáliö átiugamál og
sýnir þaS sig bezt á bænaskrá
þeirri, er SuSur-Þjingeyingar senda
til þingsins 1863, dags. 26. Maí.
Þar er fariö fram á, aS fastar
strandferöir verSi hafnar samhliöa
beinu millilandaferöunum. Vegna
þes's aS þessi bænaskrá er afar-
merkilegt skjal, rökin, sem þar eru
færS svo skýr og ljós, og allur
stíllinn og framsetningin svo af-
bragSsgóö, þá vil eg meö leyfi
hæstv. forseta leyfa mér aö lesa
upp dálítinn kafla úr bænaskránni:
“en þaö er álit vort aö vér Is-
lendingar eigum oss einn veg
kringum land vort, er sé allvel
greiöfær án töluveröra umbóta.
En þessi þjóSvegur er sjórinn.
Oss virSist alt benda til þess, aö
vér ættum aS færa oss þennan
þjóöveg sem bezt í nyt, og aS
allar líkur séu til þess aö hann
veröi oss sem fljótast og vissast
aö liöi, en til þessa hefir hann
veriS mjög vanræktnr”.
Þetta eru sannindi, sem íslending-
ar hafa aldrei metiö til fulls. Og
þaö er hægt aö segja þaS sama enn
fram á þenna dag: Sjórinn hcfir
veriö vanræktur. ÞaS er auövitaS,
aö heföum viö • haft nokkra fram-
sýni, þá heföum viö lagt áætlunina
þannig aö byrja á sjónum, nota þá
'samgönguleiö út í æsar, taka siöan
til landveganna og loks til síma og
járnbrauta. Þetta er svo auösætt
— þótt ekki sé aö öSru leyti en því,
hvaö fljótara má komast áfram.
Eins og nú er, mun þaS taka alt
aS 3 vikur aö koma bréfi umhávet-
ur frá Rvík til Seyöisfjaröar land-
veginn, og jafnlangan tima aö fá
svariS. En fyrst menn nú ekki
hafa veriS svo framsýnir áöur, aö
leggja fyrst leiöina á sjónum, þá
veröur nú aö taka til óspiltra mál-
anna og koma samgöngumálunum
í rétt horf. Kaupmenn studdu
þessa málaleitun Þingeyinga af al-
efli. Er þaS gleöilegt og færi bet-
ur, aS kaupmenn legSust á sömu
sveifina nú, enda vona eg aö svo
veröi. ÞlingiS tók srrandteröamál-
iö til íhugunar og sendi síöan kon-
ungi bænarskrá, þar sem fariö var
fram á aS viö fengjum tólf strand-
ferSir kringum landiS. Sýnir þaö
hve menn álitu um 1860 aö landiS
þyrfti rnargar strandferöir, sem sé
eina ferS á mánuöi, Jiótt nú séu
menn svo nægjusamir aS una viö
6—7 strandferöir á ári. ÞaS er
ánægjulegt aS lesa ÞingtíSindin
frá þessum tíma og sjá áhugann
og eindrægnina, sem ríkir í þessu
máli, og samúSarblæinn og
hyggjuna fyrir landi og þjóS. Þjá
er ekki veriS aS hugsa um hags-
muni og gróSa einstakra manna og
erlendra félaga. Því miSur varö
samt ekkert úr strandferöunum x
þaS skifti, því aS Danir skeltu
skolleyrunum viS málaleitaninni.
1864 fær svo stjórnin tilboS í
strandferöirnar frá enskum manni,
P. L. Henderson, en ekkert varS
þó af samningum. 9. Júni 1865
senda Þingeyingar artur bænar-
skrá, og ítreka beiöni sína um
strandferSir. Slá þeir þá af kröf-
um sínum til aS reyna aö fá mál-
inu framgengt. SkipiS átti nú aö'
vera minna en áSur, og var ætlast
til aS þaS gæti jafnframt veriB
strandrartiarskip. Einnin komu
stjórnin þaö í ljós, viSvíkjandi
millilandaferöunum, aö sér sé eng-
in þægö í, aS skipiö komi viS >
Liverpool — og lögöust þær feröir
5. Febr. 1867 seluf Kock skip sitt
“Arcturus” SameinaSa félaginu og
frá 1. Jan. 1868 komumst viö und-
ir járnhramm þess “Sameinaöa”.!
sem viS höfum aldrei síSan losn- |
aö undan. Danska stjórnin semur !
viö þaö um millilandaferöir næstu |
5 árin. Skyldi skipiö vera 4001
tonn og feröirnar til landsins 6-
Fyrir þetta heimtar félagiö, ekki !
10 þús., heldur 15 þús. Rd., eSa j
30 þús. kr. Þar aö auki skyldi
engin feröaáætlun fyrirfram á- j
kveSin, heldur skyldi í D^nmörku
tilkynna ráSaneytinu og í Rvík j
stjórnarvöldunum, meS 8 daga
fyriryara, hvenær skipiö legöi á
staS.
, ÁriS 1865 voru gutuskrpaferö-!
irnar lagöar undir póststjórnina j
dönsku. Sama ár senda Þingey-j
ingar enn bænarskrá um strand-
feröir. En meö stööulögunum
1871 taka Danir sjálfir aS sér
póstflutninginn. Þetta hefir veriö
skiliö á mismunandi hátt. Hér á
landi var þaö skiliS svo, sem Danir
skuldbindu sig til aS flytja póstinn
ekki aö eins til Rvíkur, heldur og
kringum alt land. Skilningur
Dana á þessu ákvæöi var allur
annar og urSum viö aS hlíta hon-
um. Þetta er meSal annars bend-
ing um þaS, hve afar áriSandi þaö
er, þegar tvær þjóöir semja, önn-
ur sterk en hin veik, aS allir samn-
ingar séu skýlausir, og svo sé um
hnútana búiö, aS þeir verSi ekki
skildir nema á einn veg. ViS höf-
um hér og oftar reynsluna fyrir
þvi, aö lögskýring gengur ávalt
þeim sterkari i vil.
Fyrsta regluleg ferSaáætlun er
samiö áriö 1870. Skyldu feröirn-
ar vera 7 og viökomustaöur í Leir-
vík eöa Granton. Auk þess átti
skipiS nú í þrem feröum aö koma
viS á SeyöisfirSi. Þessi áætlun
gildir fyrir árin 1870, '71, '72, '74,
°g 75- ÞingiS 1873 hreyfir mál-
inu alls ekki, og má þaS heita eina
þingiö, sem ekkert fæst viö sam-
göngumálin. Þ.ingiS 1875 tekur
máliS aö nýju til rækilegrar íhug-
unar; benti þaö á skyldu Dana til
þess aS annast einnig feröirnar
kringum land. Var beöiS um 4
strandferSir og þrátt fyrir skyldu
Dana, bauS alþingi 15. þús. kr. úr
landsjóöi í 2 ár. Þá voru tekjur
landsins ekki meiri en 1-6. á viS
þaö sem nú eru þær. Eftir sama
hlutfalli ættum vér nú aö vilja
borga 90 þús. krónur til strand-
feröanna.
26. Marz 1876 kemur loksins
svar frá Dönunx eftir 19 ára árang-
urslausar kröfur. Amtmönnum er
þá tilkynt, aö skipiS Diana, sem
margir kannast viö, eigi aö fara
þrjár strandferöir. FerSaáætlunin
var birt í Júní; á henni var þó aö-
eins gert ráS fyrir tveim feröum.
Sama ár fá menn fyrsta farþega-
taxtann. í Nóv. birtist nýr taxti
fyrir áriS 1877 og áætlun meö 3
feröum. ÞingiS 1877 áleit sam-
göngurnar þrátt fyrir þetta alls
ónógar. Kvartanir komu viöa aS
um aö fólk yröi aS b'iöa óhæfilega
á höfnum, sérstaklega stúdentar og
ferSafólk. BiSur þingiS því enn
um fjórar strandferöir og býöur
3 þús. króna árstillag í viöbót, eSa
18 þús. kr. alls. Var þaS drengi-
lega boSiö. Einnig ætlaSi þingiö
aö sætta sig viS aS 2 af 7 beinu
ferSunum færu kringum landiö.
Þetta stónnálf! !J ætlaSi aö valda
bardaga milli innanríkisráögjafans
og dómsmálaráögjafans. Menn
geta lesiö um þaö á bls. 42 í stj.tiö.
frá 1878. Innanríkisráögjafinn
um- saggj ag ómögulegt væri aS láta
beinu feröirnar fara kringum land-
iS, sagöi aS þær gætu tept póstinn
og aS skylda Dana væri fyrst og
fremst aS gæta þess aS pósturinn
kæmist hlikkjalaust til Reykjavík-
ur. Landshöföingi, sem var atorku-
samur og áhugasamur um íslenzk
málefni, sýndi honum fram á, hve
ástæöulausar þessar mótbárur væru
því ef skipin yröu vör viS ís, þá
væri minstur vandinn aö «núa aft-
ur. Samt sem áSur var ekki viS
þetta komandi, enda kom þaö upp
úr kafinu aS þaS var ekki innan-
rikisráSherrnn, sem stóö á bak viS
þetta, heldur þaS “SameinaSa”
og því til sönnunar skal eg lesa
upp nokkur orS úr bréfi dómsmála-
ráöherrans, þar sem hann lýsir því
Þúsundir
manna, sem orSið hafa
heilsulitlir, hafa haft stór-
mikið gagn af hófsamlegri
brúkun á
DREWRYS
Redwood Lapep
Hreinasta malt-tonic
Æfinlega eins á bragð
ið og jafn góður.
REYNIÐ I>AÐ
ROBINSON
&Co.
LimitecJ
Kvenbúningur
Haustkápur ungra stúlkna
$4.50
Yfirhafnir úr klœði handa
kvenfólki, verð . t . $10.00
Svört naerpils úr moire,
heatherbloom og satin, 36
til 42 þml. á lengd . . $1.25
Hvítar treyjur, fyrirtaks
vel sniðnar og saumaðar,
úr bezta efni....$2.50
Náttklæði úr bezta efni,
vel sniðin og saumuð 85c.
Drengja-buxur af ýmsum
lit og gerð á
29c, 55c og 95c
ROBINSON
& Co.
Llmited
yfir, aS hann geti ekki orSiö viS j
tilmælum alþingis “því HiS sam- j
einaöa gufuskipafélag hefir lýst í
því yfir, aS þaS geti ekki gengiS
aS hinni fyrirhuguSu breytingu á
ferSaáætluninni” o. s. frv.
ÁriS 1878 er þaS upplýst af !
þessu, aS HiS sameinaöa gufu- i
skipafélag er þá oröiS einvalt yfir í
tilhögun gufuskipaferSanna og hef-
ir eflaust veriö þaS frá 1868, og
er jafnan einvalt til þessa, aS und-
anskildum árunum 1910—1911, á
meöan Thorefélagssamningurinn
frá 1909 var i gildi.
Áiiö 1879 skora báöar deildir á
stjórnina aö haga póstferöunxim
eftir óskum alþingis, aö senda
seglskip meö póst til landsins í
Janúar, því aS engin von var um
aS fá gufuskip til þess hjá því
“SameinaSa”.
Þessu var ekki sint, og enn
fremur var ekki sint aö láta beinu
skipin fara kringum landiö.
Innanríkisstjórnin vísar málinu
frá sér, en vill láta dómsmálaráö-
herrann semja viö hiö SameinaSa.
DómsmálaráSherrann semur svo
um feröimar 12. Jan. 1880. ASal-
atriSi samningsins eru; aö haldiö
sé úti tveim skipum er fari um-
hverfis landiS 5 ferSir, en 4 feröir
beint. Skipin komi viö i Leith eöa
Leirvog.
Hiö SanxeinaSa gekk því nú inn
á þaö, sem þaö þvernettaSi tveim
árum áöur. Síöan tók þaö aS sér
aS láta fara eina guiuskipsferS i
Janúar og átti síöan aö fara ann-
aShvort frá Khöfn eSa Skotlandi.
Skipin eiga nú aö hafa 1. og 2.
farrými fyrir 30 og 50 farþega og
lesta i5of!J tonn af góssi, en far-
þegagjald haldist óbreitt. Tillag
frá landssjóSi sé 18. þús. krónur.
Samningur þessi átti aö gilda 10
ár meö ýmsum skilyröum.
Á alþingi 1881 var gufuskipa-
máliS enn tekiö fyrir og var lagt
í 7 manna nefnd. Nefndin æskti
eftir aö bætt væri viS 3 skipum, er
færi 2 ferSir til Rvikur og kæmi
viS á Hornafiröi og í Þorlákshöfn;
sömuleiöis baö hún um aö fæöiS
væri lækkaö ofan í 4 kr. á 1. far-
rými og 2 kr. á ööru.
ÁriS 1882 uröu 11 feröir og áttu
5 aö ganga í kring um landiö.
ÁriS 1883 urSu ferSirnar 12 og 6
feröir er “Camoens” fór, og flutti
póst og farþega.
fFramh. á 7. bls.J
-áhöld
Þessi mynd sýnir
Milwaukee
steínsteypu
Vjel
Spyrjið eftir verði
THE STUART MACHINERY
C0MPANY LIMITED.
764 Main St., - - Winnipeg, Man
THOS, JACKSON & SON
BYGGINGAEFNI
AÐALSKRIFSTOFA og birgSaból 370 COLONY ST
TALS. Sherbr. 62 os 64 WINNIPEG, MAN.
GEYMSLUPLÁSS:
Vestnrbœnum: horni Ellice og Wall St., Fón Sberb. 63
í Elmwood: horni Gordon og Levis, Fón, St. John 498
í Ft. Rouge: Pembina Highway og Scotland,
Vér seljum þessi efni íbyggingar:
Múrstein, cement, malað grjót, ’
(allar stærð.), eldtraustan múrstein,
og eldleir, Flue Lining, möl, Hard-
wall Plaster, hár, Keene’s Cement,
hvítt og grátt kalk, hydrated kalk,
viðar og málm lath, gyps, Rubble
stone, Sand, ræsapípur, weeping
drain Tile, Wood Fibre Plastur,
Einnig Mortar, rautt, gult, brúnt,
standard og double strengtb blaek.
Tuttugu menn
óskast strax.
Vér skulum borga þeim gott
kaup meöan þeir eru i Moler’s
Rakara skóla. Vér kennum rakara
iön til fullnustu á tveim mánuöum
og útvegum lærisveinum beztu
stööur aS afstöSnu námi meö $15
til $35 kaupi um viku. Griöarleg
eftirspurn eftir Moler rökurum
sem hafa Moler vottorö. Variö
ykkur á eftirhermum. Komið og
skoöiö stærsta Rakara Skóla í
heimi og fáiö fagurt kver ókeypis.
Gætiö1 aö nafninu Moler á horni
King og Pacific stræta, Winnipeg
eöa 1709 Broad St. Regina.
J. J. Swanson & Co.
Verzla með faateignir. Sj6 um
leigu á húsum. Annast Ián og
eldsábyrgðir o. fl.
1 ALBERTÍ\ BL0CIL Portage & Carry
Phone Main 2597
FURNITURE

0VERLAND
¥ *. > % Ai t * .‘.SDIR
FORT ROUGE
THEATRE
Hreyfimynda leikh
Beztu myndir sýnd;
J. JÓNASSON, eigandi.
Eg hefi 320 ekrwr af landi nál*]
Yarbo, Sask. (Vt sect.J, sem seljast
meö góöum skilmálum; eign í eöa ur
hverfis Winnipeg tekin f skiftum.
landinu eru um 90 ekrur plægöar og 1
þeim 50 undir akri nú. Alt landiö ini
girt og á því um þúsund doll. viröi s
húsum ásamt góöu vatnsbóli.
S. SIGURJONSSON,
689 Agnes Stræti, Winnipeg.