Lögberg - 09.10.1913, Síða 7

LOGBERG, FIMTUJMGJMa 9. Október 1913.
7
Alþýðuvísur.
Herra B. G. Backman í South
Bend, Wash. sendir eftirfylgjandi
ráögátu, forkunnar vel skrifaða
meö rauðu bleki og svörtu, en að-
greining, sem því svaraðij varð
ekki við k®mið i prentuninni.
Gátan virðist afar torskilin, en þó
má vera, að einhver af lesendum
vorum kunni að ráða hana.
Hér með sendi eg Lögbergi ráð-
‘gátu, sem eg býst ekki við að það
hafi áður flutt. Eg veit ekki hver
Jjýðing hennar er, en það getur
skeð að þýöingin fáist frá þeim
sem því plássi eru kunnugir. Eg
sýndi hana eitt sinn Gu'ðrúnu sál.
Þórðarnóttur skáldkonu. Hún að
sönnu þýddi flest, en af því hún
vár plássinu ókunnug, þá var hún
óviss að þýðingarnar væru réttar,
og því læt eg þær ekki fylgja;
enda var sumt sem hún réði ekk-
ert við. Varla mögulegt að aðrir
en kunnugir ráði rétt og væri ósk-
andi að einhver sá léti til sin heyra.
RáSgáta.
Hljóp eg úr harðbeina húsi
hlé fann á munnbekks garði
skjótt rann til skýja bræðra
skjól fann í rauðskeggs brodds
bólu
hratt fór á skör hrvrtjanda
hraktist svo innst i slýðrir
í markfjár-vígi fékk vistir
við eldsleyfagjá fann hæli
'Sótti eg að sæti allra
sá á torg höfðings sona
fór í Flatveggja ynni
fékk dvöl, um reynir laxa
fjár- steig á rómspöng feðra
fann eg strax spor hlaupanda
svam að sandmalar sléttum
svo á hlið blómstur sxæra
Xeið fann til langvíkur hyrnu
lagðist í gimsteins bæli
flýði að fjalargrundu t
iór á Óskmalar odda
t laxgötudæld eg leiddist
Jétt rann að gullhlaðs bjargs hyrnu
á hversmanns heimili eg hvíldist
hratt leit hraunmjöls hæð flata
I unnandi- fór eg ynni
•ófriðrar konu blíðrar
•síðan tvær fagrar hlíðir ,
fann eg hræfugla brunna
ræðu manns rann eg án mæðu
rétt að Saxbaki ]>éttu
sem bar mig að breiðrennu
brodd klippts höfuðs á þolli
Andsvör tvö ört réð kenna
■ójöfn að stærð hafgyðju
kom eg að kóngabygðum
kunni svo því næst finna
skógs og afls bítandi blossa
histra upphafs staf fyrstan
við landskörð tvö loks nam lenda
lítil stutt breið á skeiðum.
Þéssi framanskrifaða gáta er af
mér nákværi)lega eftirrituð af vel-
skrifaðri sögubók, er eg eitt sinn
sá heima á íslandi. Öll rauðu orð-
in eru ráðningarorð. og þau voru
'öll skrifuð með stærra letri til að-
■greiningar, og töludalkurinn aftan-
við settur niður eins og eg set hann
hér. Einnig fylgdi ráðning gátunn-
ar, og mun það vera á þeirra einna
færi að þýða hana rétt, sem kunn-
ugir eru því plássi, og væri fróð-
legt ef einhver gæfi sig fratn og
sendi hana blaðinu.
B. G. Backman.
Eftirfylgjandi sléttubanda visa
•er sú bezta er eg veit af. Hana má
Ttveða á lítt) hugsanlega marga
vegu. Reynið þið landar góðir að
senda Lögebrgi töluna og bítið
unig ef þið getið:
Hugarrekki meta má,
meigum neytum duga,
dugar ekki feta frá
fleygum beitum huga.
B. G. Backman.
Það hafa orðið nokkrar rit-
villur í gátunni “Fór eg eitt sinn
á fiskum viða’’. Framan við töl-
una 9 stendur “lásakrattspor”, á
að vera lásakraftspor; fyrir aftan
töluna 11 stendur “var mér’ , orð-
ið mér að falla burt; aftan við
töluna 24 stendur “sólu”, á að vera
sólar; við töluna sem á að vera 41
stendur “merghúsaval eg mátti þar
kenna”, á að vera mcrgliúsaval eg
mátti þar kanna; fyrír framan
töluna 4 í mannsnafninu stendur
“fólka”, á að vera fálka; fyrir
framan töluna 6 stendur “hrygnir”,
á að vera hrugnis; í þýðingunni
við töluna 33 stendur “fjarðar-
botni”, á aö vera fjarSar botn, sam-
anber þrautarenda; og i nánari
skýringum stendur “fjarar heiti”,
á að vera fjarSarheiti. Þar stend-
ur að vötn og sjór hafi orðið “af
Ýmis holdi”, á að vera af hans
blóffi; á einum stað stendur “Úlf-
garðaloka”, á að vera Útgarffaloka.
Mrs. H. Guffmundsson.
Eina formannavísu set eg hér
eftir Nikulás Guðmundsson í
Reykjavík, um Steingrím á Seli:
Steingríms angur eýðist, neið
aflann fanga við ei beið,
hraður ganginn greiðir skeið
grunnungs stranga heiðar leið!
G. G. Nordal.
Hecla P. O. 24. Sept.
Eg hef séð í. Lögbergi alþýðu-
vísur eftir nútiðar höfunda, svo
mér datt í hug að senda fáeinar
vísur eftir kunningja minn hér.
Hann fer dult með það, eg býst
við að hann kæri sig ekki um að
eg sendi blaðinu þær táu sem eg
kann, en eg tek ábyrgð á þvi
sjálfur.
Einu sinni heyrði Mr. Doll éþað
er hann sem vísurnar eru eftirj,
að menn voru að tala saman um
tilveru eftir dauðann. Þá segir
hann:
Þegar eg fell í þagnar reit
þá er eg dauður grafinn
enginn meira um Mára veit
af minnis töflum skafinn.
Þá var hann spurður hvort það
væri alt sem hann héldi um tilveru
sína. Þá segir hann:
Þegar eg fell í þagnar reit
þá er sálin flúin
til uppheims sala, í æðri sveit
er henni staður búinn.
Að haustlagi kom Doll út
snemma morgttns og var spurður
hvernig hann væri úti. Hann segir:
Alt á fellur blæja bleik
blæs út kulda úða
bogin stendur barlaus eik
búin vetrar skrúða.
Einu sinni var M. á siglingu
fyrir ey einni seint um kveld. Þá
höfðu piltar orð á þvi við hann
að hann skyldi konta með bögu.
Þiá segir hann:
Seglin vindinn svelgja stinn
sjáum dag á förum,
boða hindi beitum inn
bereyjar að vörum.
Kveðið í svefni:
FEsta stingur þessi þrattt
])ungu angri kvalinn
að verða að ganga grýtta braut
gegnunt langa dalinn.
Drengur var að smíða bát, er
hann nefndi “Spjótu” og bað M.
að gefa sér visu um skipið. Hann
kvað:
Ryurnr í voð og ráböndum
rýfur upp froðu hnjóta,
svellur boði á síðunum
siglir gnoðin “Spjóta”.
Einu sinni var M. að slá blett
setn var mjög ósléttur. Þegar hann
var búinn segir hann:
Eg er lúinn, líka eg finn
lamaðan grúa af stráum.
Það er búinn bletturinn 4
og brotinn grúi af ljáum.
Um Ameríku; |
Anteríka er auðnu hjól
unga fyrir drengi,
hún er líka skálka skjól
skálk þó margan hengi.
/. Pálson.
Lausavísur.
Nú er úti veður vott
verður alt að klessu.
Ekki fær hann Grimur gott
að gifta sig í þessu.
Nú er úti veður vott
veikist manna hugur.
Á morgun kann að gera gott
guð minn almáttugur. >
Riður mær í réttirnar
rjóð og skær sem forðum.
Hjúskaps æran hennar var
haldið færi úr skorðum.
Riður friður riddarinn
rjóður, móður, velbúinn,
kevrir. blakar klárinn sinn
kvikar vakur fákurinn. (
Blessuð sólin skín á skjá
skært með ljóma sínum.
Herrann Jesús himnum á
hjálpi mér frá pínurn.
Senn er komið sólarlag
sést á norður heiði.
Guð gaf þennan dýrðar dag
Drottinn veginn greiði.
Senn er komið sólarlag
sést á norður tindi.
Guð gaf þennan dýrðar dag.
Drottinn stýrir vindi. ,
Senn er komið sólarlag
sést á norður fjöllum.
Guð gaf þenann dýrðar dag.
Drottinn hjálpi oss öllu.m
| ,
Siggi litla systir nun
situr úti i götu,
er að mjólka ána sin
i ofur litla fötu.
Afi rninn fór á honurn Rauð
eitthvað suður á bæi
að sækja bæði sykur og brauð
sitt af hverju tægi.
Rauður minn er sterkur og stór
stinnur mjög til ferðalags.
Suður á Jand hann feitur fór
fallegur mjög á tagl og fax.
Kalt er mér á k—1—ó,
kenni eg þess á s—í—ó.
—Gerður er grautur úr g—r—ó,
gefinn ungum h—i—ó.
Kalt er mér á klónum,
kenni eg þess á sjónumr —
Gerður er. grautur úr grjónum
og gefinn ungum hjónum.
Þ.
Bréf úr Mikley.
Það er ekki oft sem sést frétta-
pési í blöðunum héðan úr Mikley;
ekki af þvi að hér séu ekki ritfær-
ir menn, eins og hvar annarstaðar
i plássum þar sem íslendingar
hafa tekið sér bólfestu og munu
geta látið umheiminn vita að við
erum lifandi hér og fylgjumst
furðanlega nieð tímanum og vel-
fcrðarmálum þjóðfélagsirts í heild
sinni.
Heilsufar manna má heita hér
yfirleitt gott pg afkoma rnanna
yfirleitt bærileg. Fyrirtaks tíð i
sumar, en heldur rniklir þurkar
framanaf, svo garðar hjá bændum
voru i lakara lagi sprottnir, en út-
engi aftur vel sprottið; nýting á
heyum yfir það heila góð. Mátti
heita stöðugur þurka kafli meðan
an heyanir stóðu yfirallir hættir nú
fyrir góðum tíma að heya og telja
sig byrga fvrir' næsta vetur hvað
sem á dynur. Töluverð umferð
hefir verið hér í smuar af gullleit-
endur á ferð austur yfir vatn, til
námanna ])ar, ef ske kynni aö þeir
fyndu þar gull til að bæta með
framtíð sin og sinna í komandi tíð,
og hefir Mr. W. Sigurgeirsson
haft gasolin bát i förum héðan að
austurströnd Winnipeg vatns og
Gimli. ekki eftir reglulegri áætlun,
heldur ])egar þörf gerist.
tveruhús Páls bónda Jakobsson-
ar hér í bygð, brann til kaldra kola
hér á dögunum og mun flestu hafa
verið bjargað af innanstokks mun-
um, enda um hádag er slysið vildi
til, óvíst um upptök eldsins. Hús-
skrokkurinn var i eldsábyrgð; veit
ekki hvað hárri. Nú er hann að
reisa nýtt hús aftur, á steingrunni.
stórt og vandað, og mun verða
býsna dýrt þegar búið er, enda er
hann ekki einn í tillögum; hann á
þrjá fullorðna duglega og myndar-
lega syni, sem vinna að hagsmun-
um heimilisins eins og góðum
drengjum sæniir.
Nú er haust fiskiríið byrjað hér,
og kaupa hér fisk G. Daviðsson
Grund og Tómasson bræður. Hafa
þeir bræður bækistöð sína heima
hjá sér og aðra fyrir austan vatn
og kaupa fisk á báðutni stöðum.
Verð á fiski er 3 cent pikkur, 1
cent birting og pæk og hálft cent
gullaugu. miðað við pundið í fisk-
inum. Lika hafa Tómasson bræð-
ur hér verzlun og likar víst flest-
um veI við þá í viðskiftum; þeir
eru liprir og góðviljaðir skifta-
mönnum sínum.
Þann 9. Ágúsfc síðastl. héldu
kvenfélags konur hér í Mikley
Mrs. Tómasson samsæti; heimsóttu
hana allar henni að óvörum og
hafði forseti félagsins orð fvrir
þeim og skýrði gömlu konunni frá
í ltvaða tilgangi heimsóknin væri
gerð. Sem var fyrst og fremst
af því að 9. Ágúst var 72 afmæl-
isdagur hennar og í öðru lagi að
votta ltenni þakklæti1, fyrir þann
1 áhuga og starfsþrek, er hún hefði
sýnt i kvenfélagitnt nú i heil 33 ár
eða síðan það var stoínað árið
1880. í fleiri ár verið forseti þess
og einlægt verið atkvæða mikill
meðlimur þess frá byrjun. Að
því búnu færði forseti félagsins
Mrs. Arnfríður Þórðarson, Mrs.
Tómasson minnispening eða
medaltu úr gulli, með áletran frá
kvenfélaginu undir: “Gjöf til Alrs.
Tómasson”. Þá stóð upp Kristján
Tótnasson og þakkaði fyrir hönd
móður sinnar, nieð fáum en vel
völdum orðum, fyrir þá samúð og
velvild, sem henni væri sýnd með
þessari heimsókn. Að því búnu
var sest að veitingum er konurnar
höfðu búið sig út með að heiman.
Samsætið mun hafa setið 2ö—30
manns, Nú mu,nu margir spyrja?
Hver er Mrs. Tómasson. Mrs.
! Tómasson er ekkja Helga heitins
Tómassonar er lengi bjó hér á
Mikley og margir könnuðust við.
Þáu hjón voru ein af frumherjum
þessarar bygðar, og ef það kæmi
á daginn, að landnámssaga Mikl-
evjar yrði færð t letur, þá yrði það
æfisaga þeirra hjóna, svo eru
verkleg þrif þeirra hjóna,- hnýtt
fast við þetta bvgðarlag.
4-
Verzlun Danmerkur við
Island.
Eftir Tlior E. Tulinius.
Erindi þetta er eftir mann, sem
flestum öðrum fremur er kunnugt
um viðskifti íslendinga og Dana
á síðari árum, og er fróðlegt að
kvnna sér ])að sem hann leggur til
málanna nú, sérstaklega nú ]>egar
verið er að leita hluttöku Vestur-
íslendinga t Eimskinafélaninu.
Prindi lierra Thor E. Tuliniusar
sýnir býsna ljóslega, að það er
ekki mót von þó að íslendingar
vilji losna við verzlunar-ágang
Dana. —Ritstj.
Hin frjálsa verzlun er ung á ís-
landi. Það eru ekki nema 58 ár
síðan verzlunin var gefin frjáls, 1.
April 1855. því til þess tíma var
það bannað öðrum en Dnöum að
verzla á íslandi og öðrum skipum
en dönskum að sigla þangað.
Nálægt 1602 kom Kristján IV.
á konunglegri einokunarverzlun á
íslandi, og sú einokun hélzt til
1788. Þá var henni breytt þannig
að dönskum þegnum var leyft að
verzla á íslandi. Ástandið í land-
inu varð á einokunartímunum al-
veg hörmulegt og efnahagur þjóð-
arinnar svo bágborinn að sliku
verður eigi með orðum lýst. Þeg-
ar konungsverzluninni lauk 1788,
var hagur íslendinga sízt með því
móti, að þeir gætu sjálfir tekið
þátt í verzluninni og það er fyrst
eftir að einokunin er afnumin 1855
að ástandið skánar.
Þegar einhver þjóð hefir i
rnarga mannsaldra lifað undir
kúgun, þá verða ávalt að líða lang-
ir timar frá því kúguninni léttir
af, til þess er þjóðin) geti sjálf
farið að hagnýta auðsuppsprettur
sínar. Þannig var það einnig á
| íslandi. Það er ekki fyr en eftir
1880 að framförunum fer að miða
ört, en síðan má hka segja að óð-
fluga liafi tniðað áfram.
Samanlagður inn- og útflutning-
ur á íslandi, sem um áratuginn
1880—1890 nam að meðaltali h. u.
b. 10 milj. króna, var þannig 1910
orðinn þrefaldur. h. u. b. 30 milj.
kr„ og frá því að vera þá litilfjör-
legur viðskiftavinur við útlönd, er
fsland nú orðinn viðskiftavinur,
sem óhætt er að taka með í reikn-
inginn. Þetta er það sem menn
verða að gera sér ljóst hér í Dan-
mörku i staðinn fvrir að láta þá
skoðun festa rætur, að það sé jafn-
gott að láta fslendinga “sigla sinn
eigin sjó”. j
Að sleptum þeim skapraunum,
sem menn þykjast hafa af íslend-
ingum (og flestir lenda við og við
í erjum við viðskiftavini sínaj þá
hefir Danmörk árlega stórmikinn
liagnað af sambandi sínu við ís-
land. Og það er það sem hún tæp-
lega má við að missa, eins og sýnt
skal i eftirfarandi linum.
Verzlunarveltan 1907 er hér lögð
til grundvallar, en samkvæmt síð-
ari skýrslum, fyrir 1911. er hagur-
inn hér um bil óbreyttur. Að eins
er innflutningur í betra samræmi
við útflutning, sem sé 1910 h. u. b.
15/2 milj. kr. innflutningur og h.
u. b. 14 milj. kr. útflutningur i stað
18 og 12 milj.
Af allri árlegri verzlunarveltu
íslands fóru h. u. b. 3-5. gegnum
danskar hendur og i þvi tilliti er
hlutfallið hið sama um innflutn og
útflutning.
Reiknað eftir verði var innflutn-
ingi á hinuni ýmsu vörutegundum
til íslands þannig farið:
1. Kornvörur o. þ. h. hér um
vil 19%. 2. Nýlenduvörur fTcaffi
sykur o. s. frv.J h. u. b. 16%. 3.
Vefnaðarvörur, skófatnaður o. s.
frv.. li. u. b. 18%. 4. Byggingar-
efni o. þ. h., h. u. b. 12%. 5 Vín-
föng, tóbak .vindlar o. s. frv., h.
u. b. 7%. 6. Allar aðrar vöru-
tegundir. þar með einnig jörnvör-
ur. o. ]). h., h. u. b. 28%.
Ágóðinn hér af innflutningsvör-
um til íslands f'álögur, stórsala,
vörubjóða m. m.), auk launa
þeirra, sem umboðsmenn hlutað-
^eigandi íslenzkra kaupmanna fá,
má vist i minsta lagi gera þannig:
Af kornvörum, nýlenduvörum,
byggingarefnum og vörutegundum
þeim, sem, taldar eru í 6. lið — alls
75% af innflutningnum — 6%.
Af vefnaðarvöruin. skófatnaði
o. s. frv., vínföngum, tóbaki, vindl-
um o. s. frv. (3. og 5. liðj — alls
25% af innflutningnum — 12%.
Við þetta má bæta 2% umboðs-
launum, því kaupmenn, sem ekki
hafa neinn umboðsmann, munu
varla sleppa ódýrar með því að
fara sjálfir utan til innkaupa.
Samanlagður ágóði að meðtöld-
um 2% umboðslaunum af inn-
flutningsvörum til íslands verður
þá:
8% af 13/ milj. (^75% af inm
flutningnum) = 1.080.000 kr.,
I4% _af MÁ milj. /25% af inn-
flutningnum = 630.000 kr.; alls
1,710,000 kr.
Af þessu fær Danmörk 3-5. eða
h. u. b. 1 milj. kr.
Af útflutningsvörum fara h. u.
h. 7/2 milj. kr. virðí gegnum
höndur Dana, af þeim mundi varla
of mikið að gera ágóðann 500.000
kr„ að meðtöldum umboðslaunum,
meðalgönguágóða o. s. frv. Beinn
hagur Danmerkur eða réttara sagt
Kaupmannahafnar, af verzluninni
við ísland verður þá h. u. b. \/2
milj. kr. árlega.
En við þetta verður svo að
bæta þeim tekjum serti Danmörk
hefir á annan hátt af VErzluninni,
og þá fvrst og fremst tekjur af
farmgjöldum. bæði af dönskum
skinum og öðrum. sem fermd eru
ARKET J[OTEL
Vi6 sölutorgiB og City Hall
Sl .00 til $1.50 á dag
Eigandi: P. O’CONNELL.
Fluttur!
Vegna þess að verkstæö-
ið sem eg hef haft að
undanförnu er orðið mér
ónóg, hef eg orðið að fá
mér stærra og betra pláss
sem er rétt fyrir norðan
William, á Sherbrooke.
Þetta vil eg biðja við-
skiftamenn mína að at-
huga.
G.L.STEPHENSON
‘•The Plumber ”
Talsími Garry 2154
885 Sherbrook St., W'peg.
fyrir danskan reikning.
Árið 1910 nam innflutningur til
íslands h. u. b. 137,000 smál. og
útflutningur þaðan 41,000 smál.
Með lauslegri áætlun má gera
innflutning með dönskum skipum
h. u. b. 60,000 stnál., útflutninginn
h. u. b. 30,000 srnál. og samanlögð
farmgjöld í minsta lagi 1/ milj.
krónur. " ,
Það er því tæplega of mikið að
áætla tekjur af farmgjöldum. að
frádregnum beinum útgjöldum, um
500,000 kr„ þegar það er athugað,
að dönsk skip taka farmgjöld af
mörgum vörum, sem sendar eru
frá öðrum löndum um Kaup-
mannahöfn til íslands.
Fyrir vörur, sem hér er fermt
eða affermt, er allmikil fjárhæð
goldin i vinnulaun til danskra
verkamanna. Þótt ekki sé nema
fyrir fcrming og afferming með
þeim kostnaði, sem þeimi fylgir,
nemur þetta að minsta kosti 2 kr.
fyrir hverja smálest.
Útgjöld til vagnflutnings, húsa-
leigu, m. m. sem falla á vörurnar.
er óhætt að reikna viðlika mikil á
smálestina, og þegar þar við bætist
vátryggingarágóði,, brakúnslaun og
annað, mun það samtals nema frá
6 til 700.000 kr. árl.
Hér er algerlega slept öllum
]>eim tekjum, sem Danmörk hefir
af peningaviöskiftum við ísland,
og sem út af fyrir sig að minsta
kosti vega upp á móti þeim h. u. b.
250,000 kr., sem í dönskum fjár-
lögum eru talin tslandi.
Eins og hér hefir verið sýnt fram
á eru beinar tekjur, sem Danmörk
hefir af verzluninni við ísland að
minsta kosti 22/ tnilj. kr. um árið.
auk þess sem- danskir borgarar hafa
á margan hátt hag af þeirri verzl-
un. —
Ef eitthvað skyldi vera reiknað
of hátt í þessu, þá er það því vafa-
laust. að það jafnast ríkulega upp
af hinu, sem ekki er tekið með.
Þannig er ekki tekið með í reikn-
inginn framleiðslugróðinn í vörum
þeim, sein fluttar eru til íslands,
verzlunargróðinn á öllum þeim
miklu vörum, sem fluttar eru frá
útlöndum beint til íslands fyrir
danskan reikning flcol, salt. trjá-
vörur m. m.J, né alt það, sem dansk-
ir kaupmenn græða á búðarverzlun
sinni á íslandi. i
Eins og Marcus Bubin sýnir eitt
sinn fratn á í grein í “Det nye Aar-
hundrede”, má telja, að af öllum
tekjum hér á landi, gangi einn
sjötti hluti sem skattur í eitthverri
mynd til ríkis og sveitafélaga. Það
verða því af hinum ofantöldu h. u.
b. 2Ys milj. kr. milli 4 og 500,000
kr. árlega, sem renna] i opinbera
sjóði í Danmörku, af verzluninni
við Island.
Þar sem Danmörk áriö 1907
hafði enn þá h. 11. b. 3-5. af við-
skiftaveltu íslands, sýna síðustu ár,
að þetta hefir rninkað. Árið 1908
koma þannig að eins 54.5% af inn-
flutningi íslands frá Danmörku, og
árið 1909 er þetta komið ofan í
49.8%-
Hið sama nær einnig til siglinga
til íslands. Árið 1907 voru 40%
af skipum, sem konnt þangað, frá
Danmörku, en árið 1910 að eins
23'2%.
Það mundi þess vegna ekki vera
neitt tjón, að menn hérf á landi
beindu athygli sinni, ef ekki frek-
ara þá samt eins mikið, að verzlun-
arlegtt eins og stjórnarfarslegu
sambandi landanna.
Pólitískt ósamþykki er varla
meira en svo, að þau mál mætti
jafna, en það setn f járhagslega tap-
ast, getur verið erfiðara að vinna
aftur; og því má ekki gleyrna, að
ísland, sem fyrir 50 árum var ná-
lega terra incognita éóþekt landj,
er nú mikið framfaraland og með
ALLAN LINE
Konungleg Póstgufuskip
VETRAR-FERDIR
Frá St. John og Halifax Frá Portland
til til
Liverpool og Glasgow Glasgow
FARGJOLD
A FVltSTA FAIlItÝMI.$80.00 og upp
A ÖÐRU FAKRÝMI.........$47.50
A pRIÐJA FARRÝMI.......$31.35
Fargjald frá Islandi
(Emigration rate)
Fyrir 12 ára og eldri....... $56. le
“ 5 til 12 ára.......... 28.05
“ 2 til 5 ára........... 18,95
“ 1 til 2 ára........... 13-55
‘ ‘ börn á 1. ári........ .. 2.70
Allar frekari upplýsingar um gufuskipaferðirnar, far
bréf og fargjöld gefur umboðsmaður vor H. S. BARDAL
horni Sherbrooke og Elgin, Winnipeg, sein annast um far-
gjalda sendingar til íslands fyrir þá sem til hans leita.
W. R. ALLAN
364 Maln St., Wlnnlpeg. Aðaluniboðsmafiur Teatanlands.
Hugsið fyrir jólaferðinni
LÁGT FARGJALO TIL BAKA
Farbréf seld á hverjum degi. Nóv. 7. til Dec. 31.
af
CANADIAN NORTHERN RAILWAY
TIL HAFNA VIÐ ATLANTSHAF
I sambandi við farbréf til
Heimalandsins og Evrópu-landa
Pantið snemma farbréf, og tryggið yður góð pláss.
Komið, fónið eða skrifið einhverjum umboðsmanni Can-
adian Northern; þeir munu fúslega gefa allar upplýsingar.
J. F. McGuire, G. S. Beljea, R. Creelnmn,
City Ticket Ag't, North End A’cy, Gen.Pass.Agt-
Port. & Main, 583 Main St„ Union Station
Winnipeg. Winnipeg. Winnipeg
Main 1066 og 2951. Phones: M. 1989 og M. 5566-5567
stórkostlegum f ram t araskilyrðum.
Menn kvarta hér um að íslend-
ingar beri vantraust til Dana, og
að íslendingar höfnuðu’ nefndar-
uppkastinu, er í Danmörku lagt út
sem merki um eins konar Danahat- j //C5
ur. Um neitt þess konar er tæplega
að ræða á íslandi, en skyldi nokk-
ur undrast yfir því, að vantraustið
er ekki með öllu upprætt, þar sem
að eins 50 ár eru liðin frá því er
lauk hinni dönsku einokunarverzl-
un. sem í nálega 3 aldir kúgaði
landið ?
Tilgangurinn með þessum at-
hugasemdum hefir að eins verið sá,
að leiðrétta þá alt of almennu skoð-
un, einnig meðal danskrar verzlun-
arstéttar, að fsland sé ekki fyrir
Danmörku annað en árlegur út-
gjaldaliður á fjárlögunum.
Þessi misskilningur hefir þegar
orðið til stór tións, því ekki er því
að leyna, að aðrar þjóðir ná sífelt
meiri og meiri fótfestu á íslandi,
þar sem Danir tapa að sama skapi.
Sú almenna kenning mun heldur
ekki lengi geta staðizt, að fsland
geti ekki fjárhagslega bjargast af
sjálfu sér.
Árlegar tekjur landssjóðs, sem
árið 1880 vom 400,000 kr., árið
1900. 800,000' kr. eru nú komnar
upp í hér um bil 2 milj„ og ef til
vill er þess ekki langt að bíða, að
sú fjárhæð, sem Danmörk veitir nú
til fiskiveiðaeftirlits m. m„ skifti
ekki neinu verulegu máli í f járhags-
áætlun íslands.
—tsafold.

,0
Rétt það sem
ÞIG vantaði!
Ef þú þarft að vera í mjúkri leðju,
votum áburði, eða vinna á amjör-
búi, þvottahúsi, slátrunarhúsi þá
þarftu að eignast eina af vorum
Tré-
sóluðu
stíg-
vélum
Fóðr-
aðir
FLÓKA
— Braednar heitirt maður, sem
var i þjónustu félags verk-
smiðju eiganda hér í landi
og lagði öll iáð á til að
hindra niðurfærslu tolla og vinna
að hækkun þeirra. Þessi maður er
nú “forframaður” þannig, að
skrifstofa hans er næst við skrif-
' stofu fjármála ráðgjafa Canada
Iands og skal hann vera ráðgjafans
hægri hönd í öllu, sem tollum við
S1L5
. orS22o
Oelivered Free
Allar stærðir, fyrir karlmenn, kon-
ur. pilta og stúlkur. SAMA VEIRÐ.
Biðjið kaupmann yðar um þá eða
sendið pantanir beint til vor.
The SCOTTISH WHOLESALE
SPECIALTY CO.
263 TaibotAve., Winnipcg:
víkur. Skyldi ekki koma skrið á
framfara skútuna?
— Hinn rússneski rithöfundur
Maxim Gorkv er orðinn heilsu-
laus af berklaveiki. Hann hefir
nm stund búið suður á eynni Capri
í Miðjarðarhafi, enda fær hann
ekki að koma til síns heimalands.
Hann er mikill frekjumaður í ræðu
og riti.