Lögberg - 23.10.1913, Síða 1

Pegar nota þarf
LUMBER
Þá REYNIÐ
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
WINNIPEO, MAN.
Furu Hurdir, Furu Finish
Vér höfum birgðirnar
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
WINNIPEG, MAN.
26. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, KIMTUDAGINN 23. OKTÖBER 1913
NÚMER 43
Settur af
A föstudaginn var féll dómur i
máli því sem Tammany félags-
skapurinn í New York ríki lét
höföa gegn ríkisstjóranum Sulzer,
er Tammany haföi sett til valda,
en reynzt haföi þeim tregur í
tauminn, eftir aö hann komst í
völd. Máliö var upp tekiö á þingi
og ríkisstjórinn af þingnefnd
fundinn sannur að sök um þaö, aö
hafa notað nokkuö af því fé, sem
ætlað var til aö styðja kosningu
hans, til þess aö “spekúlera” í
Wall Street. Sulzer hafði ekki
bolmagn móti Tammany á þingi,
og hiö sama kom fram í dómi
þeim er sök hans var stefnt fyrir.
I>ar voru 43 móti honum, en 12
með. Fundu þeir hann sannan aö
sök um fals og meinsæri og til-
raun til aö snúa vottum frá að
bera vitni, er honum mátti veröa
aö óliöi. Þegar ríkisstjórinn frétti
úrslitin, varö honum það að oröi,
aö “hrossaþjófur hefði sjálfsagt
fengiö sanngjamari meðferö máls
síns fyr á timum, en honvun hefði
hlotnast.” “Höföingi Tammany
félagsins, Murphy, skipaöi máls'-
höfðun, stílaði dóminn og réöi
máls meðferð”. Sagt er, aö Sulz-
er muni ekki taka úrslitunum
þegjandi, heldur gera sitt til aö
velta valdi hins illræmda Tammany
félagsskapar.
Upphaf orrahríðar um
landbúnaðarlög.
Þann 11. þ. m. hélt kanzlari
Breta, Lloyd George sína fyrstu
ræðu um fyrirhugaða löggjöf við-
víkjandi ábúð og afnotum jarða á
Bretlandi, og var henni vel tekið.
Hann kvað það tilætlun stjómar-
innar að “losa brezkan landbúnað
undan oki lendra manna og
setja fólkið á löndin”. Það að
auöugir höfðingjar eiga stórar
lendur, er þeir byggja landsetum
eöa hafa fyrir veiðigrundir, meö
öllu því er þar meö fylgir, kallast
“landlordism”. Lloyd George
mælti á þá leið, að “Landlordism”
væri hin mesta einokun er á Bret-
landi fyndist og þjóðin vænti þess
af stjórninni, að hún útrétti sinn
sterka armlegg, til aö lyfta af
henni því þunga böli. “Valdi kon-
ungsins er hvergi nærri saman
jafnandi viö vald landsdrotna yfir
landsetum þeirra. Þeir geta lagt
landið i auön eöa sldft því í bú-
jarðir, eftir vild, og þeir heföu
lagavald til þess að gera meira en
útlendur her gæti lagt á landiö, sá
er tekið heföi þaö herskildi. Af
írlandi hafa margar miljónir
manna hrakist til annara landa
undan löglegum ofsóknum lands-
drotna. Á Englandi væri mintia
land ræktaö að tiltölu, heldur en
í nokkru ööm landi Noröurálf-
unnar og orsökina væri aö finna í
hinni fávíslegu og óviturlegu að-
ferð landsdrotna.” Um vinnumenn
í sveit sagði Lloyd George, að þeir
byggju viö aumari kost heldur en
fáráðar á fátækra liæli, og því
væri engin furöa, þó aö þeir flýöu
þúsundum sarnan úr landi til að
forðast slika áþján. Hann kvaö
ríkiö mundi veröa að taka til sinna
ráöa og leggja drjúgt fé afmörk-
um, til þess aö ríöa ofan einokun
auövaldsins á landeignum, og bæta
úr ánauö þeirri, sem sveitafólki
væri haldiö í. Hann drap á ýms
atriði er lagfæra þyrfti, en mjög
stuttlega, og lofaöi því að meðan
stjóm liberala sæti viö völd, skyldi
hvorki skorta hjálp frá löggjafar-
valdi, stjóm né ríkissjóði, til aö
hrinda málinu áleiðis. Lioyd
George hefir fyr gengiö á hólm
viö auðvald og höföingja á Eng-
landi, og boriö hærra hlut. Fyrir
því vilja þeir með öllu móti riöa
hann ofan, og er haldið að sú deila,
sem hann nú hefir hafið, veröi ær-
ið snörp áður lýkur.
— Nýlega er andaður T. Kat-
sura, fyrrum stjómarforseti í
Japan, eftir langa legu, 66 ára
gamall. Hann átti upptökin að
sambandi Japana og Breta og um
hans stjómartíð var stríðið háö
við Rússa og Korea lagt undir
Japanskeisara. Hann var atkvæða-
maður að viti og sköruneur einna
mestur þeirra er völd hafa haft í
Japan.
Loítskip brennur.
Þrjátíu manns missa lífið.
Hið nýjasta loftskip Zeppelins
sprakk og féll til jarðar á föstu-
daginn með þrjátíu mönnum, er
allir fórust, nálægt aöalstöð loft-
skipa tilrauna á Þýzkalandi, þar-
sem heitir Johannisthal.
Þeir sem fórust, voru háttsettir
iiðsforingjar úr her og flota
ÞýzkalandS, til þess settir að reyna
loftskipið áður en stjórn landsins
tæki það að sér, — ásamt velþekt-
um mönnum er boöiö var í ferð-
ina, svo og hásetar og stjórnar-
menn loftskipsins. Tuttugu og
sjö dóu, áður en skipiö kom niður,
en einn var með lífi, brendur
hroöalega og meiddur, og baö þá
sem að komu innilega aö stytta
kvalir sinar. Það var háttsettur
herforingi. Hann var fluttur til
spitala og þar dó hann nokkmm
stundum siðar við mikil harm-
kvæli.
Skipið var nýlagt á stað, komið
900 fet upp í loftið, þegar þeir
sem á jörðu stóðu, heyrðu hvell og
þamæst sáu þeir reykjannökk og
loga standa upp af loftfarinu og
á sömu stund tók þaö dýfu niður
á viö og er það kom við jörðina,
var ekkert eftir af því nema alu-
minium grind meö glóandi vír-
strengjum, alt böglað og brotið. f
rústunum vom flest likin, öll
hræðilega brunnin og svo sködduð
að ókennileg voru. Herliö var sent
á vettvang, aö halda fólki í skefj-
um og færa líkin á brott.
Vilhjálmur keisari sendi þegar
flotaráögjafanum símskeyti og
harmaði slysið, en óskaði þess
jafnframt, aö þaö yröi hvöt fyrir
þjóöina að heröa sig ennþá meir
aö l>ví aö fullkomna loftsiglingar,
svo aö traustar og öraggar væru
til hemaöar. Gamla Zeppelin
varö svo mikiö um er hann frétti
slysið, aö liann gat engu orði upp
komið, enda hafði hann gert sér
miklar vonir um þetta loftskip og
spáð því, aö á því mætti fara yfir
Atlantshaf. Þrjú af loftförum
hans hafa brotnað og eitt fór í
sjóinn í haust, datt úr 'háa lofti í
sjó, brotnaöi í tvent þegar niður
kom og sökk á augabragði. Þá er
sagt, að keisarinn hafi tárast, er
hann frétti um afdrif þess.
Um orsök til þessarar síöustu
slysfarar greinir menn á. Svo
mikiö er víst, aö gasoline hólkar
loftskipsins sprungu og loftbelg-
irnir sömuleiðis, en livað spreng-
ingunni olli, vita menn ekki meö
vissu.
Loftsiglingar era það hættuleg-
asta starf, er nokkur getur lagt
fyrir sig, enda kostar það mörg
mannslíf á hverjum mánuði. Þétta
síöasta slys er þó hið stórkostleg-
asta, sem enn hefir komið fyrir
loftsiglingamenn fram aö þessu.
Deila um fiskiveiðar.
Til Washington er kominn æzti
eftirlitsmaöur meö fiskiveiöum í
Canada, Próf. E- E. Prince, að
leita samninga viö Wilson forseta
útaf ágreiningi um fiskiveiöar 1
ám eða á miöum sem bæði ríkin
eiga lönd aö, Canada og Banda-
ríkin. Samningar hér að lútandi
liafa staöiö um alllanga stund, en
stjórnin syöra hefir veriö treg til
úrskurðar um endilega samninga.
Eitt ágeinings efniö er veiöin i
Fraser elfu. Þegar laxinn leitar
af hafi upp i ána, sitja amerískir
fiskimenn fyrir honum meö feiki-
mikluin netagaröi, sem sagður er
um 2 mílur á lengd eöa meir, út
frá landi þarsem heitir Point
Roberts. Sá lax sem pannig er
tekinn, nemur miklu af hverri
göngu, og því fer veiðin þverrandi
með ári hverju. Ameríkumenn
vilja eiga hlutdeild i aö setja upp
laxaklak í ánni og bjóöast til aö
íeggja frarn 250 þús. dali í þvi
skyni, en Canada menn telja þaö
þýöingarlaust, meöan hinum er
leyfilegt aö þvcrgiröa með veiði-
brellum úti fyrir árósnum, og fara
fram á, aö þeir taki upp net sín
um vissan tíma, meðan laxgangan
stendur yfir, svo aö nokkur hluti
laxgöngunnar hafi óhindraöan aö-
gang að hrygningarstöðum uppi í
ánni.
Hneykslið í Manitoba.
Fyrir margt er stjórn Roblins
orðin alræmd um þetta land og
jafnvel alt brezka ríkiö. Háttalag
hennar í kosningum er landfleygt
og illa ræmt. Framkvæind hennar
á stjórn fylkiseigna er höfö að
orötaki, hvar sem spurzt hefir, og
með krókavegum sínum í lagasetn-
ing, hefir hún reist sér háðulegan
varöa, er seint mun fyrnast.
Framferði Roblinstjórnarinnar í
skólamálum fylkisins mætir hörð-
um dómum hjá hverjum og einum
sem á þaö minnist. Nýlega var
póstmálaráðgjafa Breta, sem ferð-
ast liefir hér í landi í sumar, hald-
in kveðjuveizla í Montreal. Lof-
aöi hann landið mjög í skilnaðar-
ræöu sinni, dug og áræöi lands-
manna og framfarir í öllum grein-
um, — en einn blett haföi hann
fundið, sagði hann, er sér hefði
þótt sárt að sjá, og það væri stjóm
skólamála í Manitoba. Háskóla-
rektorinn við McGill háskóla í
Montreal tók sömuleiðis hart í
þann sama streng viö þaö tæki-
færi.
Meðal þeirra, sem nýlega hafa
látið uppi skoðun sína á meðferð
Roblinstjómarinnar á skólamáli
fylkisins, er einn hátt settur klerk-
ur í ensku kirkjunni í þessu fylki,
Archdeacon Fortin. Hann sagði
svo i i*æðu er hann hélt í vikunni
sem leið: “Enginn sem vill landi
voru vel, hverjum flokki sem hann
til heyrir, getur gefið samþykki-
sitt til að þaö viðgangist, að mik-
ill hluti ungdómsins vor á meðal
alizt upp tilsagnarlaust.” Enn-
fremur mælti hann: “Þétta er
ekki flokksmál, heldur er hér um
aö gera, hvað rétt er og hvaö
rangt og hvað hyggilegt sé. Eg vil
ekki fara út í stjórnmál, og því
sízt í stólnum, né heldur á ræöu-
palli, en eg vil bera þaö undir yð-
ur, hvort það sé í nokkum máta
eölilegt, að á þessu herrans ári
1913 skuli finnast landstjórnar-
menn, ef því nafni mega nefnast,
svo afturhaldsgjamir, svo þröng-
sýnir, svo fávísir jafnvel um und-
irstööu atriði góörar stjórnar, að
þeir fótumtroða og berjast í móti
lögum um skólaskyldu ?*’
Presturinn hélt áfram máli sínu
þannig: “Jafnvel i Kína finst
meiri frrirhyggja, meiri greind og
djúpsettara stjórnarvit, heldur en
stjórnin i Manitoba hefir til aö
bera. Stjóm Kínverja hefir sett
lög um skólaskyldu, en vér eram
aftur úr öllum, ráfandi í myrkri
fáfræði og framíaraleysi miöald-
anna. Er þetta hæfilegt? Er það
rétt eöa þolandi, aö vér i þessu
fylki skulum bera slikt brennimark
dugleysis og skrælingjadóms aö
boöi þeirra í St. Boniface. og lát-
um átta til níu þúsund börn reika
um götur borgarinnar vaxandi upp
í þekkingarleysi og tilsagnarleysi
um ])á hluti, sem góöum borgurum
hlýöir.
“Þicssu landi er alvarleg hætta
búin. Vér munum vissulega þola
refsingu. Hinir verztu og saur-
ugu straumar þessarar illu, blindu
og skaövænlegu stjómmálastefnu,
munu eitra uppsprettulindir þjóð-
lífs vors. Vér munum verða at-
hlægi veraldar og veröa fyrirlitn-
ir af öörum. Ef vér þolum þetta
mikiö lengur, þá skulið þér vera
vissir um. að vér smíðum á okkur
hlekki. sem skulu refsa skeyting-
arleysi vora og hugsunarleysi.”
“Þaö verður aö kenna börnun-
um . . . Þáð eru réttindi, sem þau
eiga hátíðlega heimting á — og
hana því meiri, sem þau geta enga
björg sér veitt. Landstjóm og
kirkjur veröa að taka aö sér mál-
stað þeirra og halda honum fram
gegn ágirnd og skammsýni for-
eldranna. Hiö veraldlega og
andlega vald. ef ])ati taka hönd-
um saman, gætu trygt ungdómi
landsins bæöi líkamlega tamning
og andlegt og trúarlegt uppeldi, er
hervæddi hann til baráttunnar í líf-
inu, er geröi hann færan til að
ganga í kapphlaup framfaranna,
jafn vel til vígs búinn og ung-
lingar með öörum þjóöum. En ef
hiö veraldlega vald vanrækir skyld-
ur sínar, svo augljósar og sjálf-
sagðar sem þær eru, þá er því
meiri þörf á að kirkjumar leggi
sig enn tneira fram en veriö hefir.”
Slík voru ummæli þessa merkis-
nrests og mörg önnur þessu lík.
Ekki geta stjórnarblöðin brigzlaö
honum, né hinum tveimur merkis-
mönnum sem fyr voru nefndir, um
pólitiskt ofstæki. Þeir standa fyr-
ir utan flokka, og hafa eklci hug
á öðru en málefni því, er þeir
ræða um. Roblinstjórnin hefir
gengið geyst og hart aö því að
fvlla mæli synda sinna, og trúir þvi
víst varla nú oröiö að sér muni
takast það nokkurn tíma. Þáð
má samt mikiö vera, ef nú fer ekki
aö draga aö leikslokum.
Rofinn haugur.
Grafiö var i fyrra í haug í
því héraöi sem heitir Tauris á
Rússlandi, fyrir noröan Svarta-
haf, en þar var um eitt skeið
aðalstöö gotneskra þjóöa, og
fanst þar likkista á 60 feta dýpi.
Hún var prýdd silfur og gull-
spöngum, mismunandi að gerö og
þyngd. Beinagrind var í kistunni,
mjög heilleg og umhverfis hana
skrautgripir forkunnar vel gerðir
og dýrmætir. Um hálsinn á beina-
grindinni var gullhringur afar-
mikill, smeltur dýrum steinum af
mikilli list. Sverö lágu sitt til
hvorrar hliðar með hjöltum og
sliðrum, af slegnu gulli. Þar voru
níu silfurker meö upphleyptum
myndum af athöfnum þeirrar
þjóðar er þau smíðaði, ennfremur
silfurdiskur feiknavíður meö dýra
myndum og fugla svo og kambur
af skíra gulli, meö átján tönnum,
en hver tönn er mannlíkan mjög
smágert. Kamburinn er á annað
pund aö þyngd. Nálægt þessum
slóðum var heygöur meðal annara
Jörmunrekur hinn ríki Gotakon-
ungur, svo sem skáldið segir:
Hám í haugi situr
hann við Svartahaf.
Láta til skarar skríða.
Þess var getiö stuttlega, að
conservativar foröuðust að ræða
landsmál i hinni nýafstöönu kosn-
ingu í Chateauguay, heldur hafi
þeir beitt leynivopnum meö sínum
þaulæföa kosningasmala skara.
Nú virðist svo, sem liberalar hafi
haft spæjara á hælum þessara ná-
unga, og er sagt aö 152 kærur séu
útgeínar á hendur jafnmörgum
kjósendum í kjördæminu fyrir
brot gegn kosningalögunum er
varða missi kosningaréttar i sjö
ár.
Málshöfðanir þessar eru sagöar
ná víöar en til kjósenda í hinu um-
rædda kjördæmi, ekki færri en sjö
conservative þingmenn eru sagðir
undir ákæru, og þarmeð tilnefndur
éinn af ráögjöfum í ráðaneyti
Bordens. Margir kjósendur era
gramir yfir lmeyksli þessu og kjör-
villum conservativa og hafa lofað
að gjöra alt sitt til að koma á loft
og fyrir lög og dóm þeim sem
framið hafa ósómann. Á einum
fundi innan kjördæmisins var
skotiö saman 1500 dölum til máls-
kostnaöar í þessu gífurlega rnáli.
Það er haft eftir Mr. Fisher, að
sökudólgamir skuli sæta ábyrgð,
jafnvel þó fara þurfi fyrir hæsta-
rétt til að fá þá dæmda.
Gott væri til þess að hugsa, ef
þetta væri fyrsta spor í áttina til
aö hnekkja hinni skammarlegit
kosninga aöferð, sem farin er að
viðgangast hér í landi í seinni tíð.
Ræða Yuans.
Forsetinn í Kína var settur í
embætti í höll Kínverja keisara, 1
með mikilli viöhöfn, að viöstödd-1
um mörgum innanlands höföingj-
um og útlendum sendiherram.
Forsetinn hélt ræöu viö þaö tæki-
færi, kvað það fyrst fyrir að koma
réttarfari og lagasetningu í
landinu í viðunanlegt horf, og sér
lega að gæta laganna. Þar eftir
væri aö sjá fyrir því aö öll þjóöin
í heild sinni gæti orðið samferöa á
framfara brautinni. Hann kvaö
nær sinu skapi að fara heldur hægt
en hart í breytingar, fyrst og
fremst af því, að hann vildi meö
engu móti stofna velferö þjóöar-
innar í voða og í annan stað vegna
þess, aö eftir sinni skoðun ætti
meö engu móti að fyrirláta með
öllu hina fomu menningu og lær-
dóma Kínverja. Hann drap á þá
fvrirstöðu, sem þarfamál þjóöar-
innar hafa sætt að undanförnu og
tjáöi þá fyrirætlun sina að byrja
á umbótum smámsaman, eftir því
sem þjóðinni hentaöi bezt. Hann
lét mikið yfir nauðsyn fjár og
góðrar fræðslu, einkum iðnaöar-
náms unglingsins; fé þyrfti til að
koma skriði á atvinnuvegi lands-
1 ins og þekkingu á þvi sem að iðn-
aöi og atvinnuvegum lýtur, til að
nota áuðsuppsprettur þess. Að
lokum líkti hann Kínaveldi viö
þann mann, er fólgiö heföi fé í
jörðu og kvartaði síöan um fátækt.
Rafafl fyrir gufu.
C. P. R. félagið hefir fengið sér
togreiðar til reynslu í Klettaföjll-
um, og eru þær notaöar í staö
eimreiöa á nokkrum stööum í
fjöllunum. Þar er víöa svo mik-
ið torleiöi og svo margvíslegir erf-
iöleikar við aö fást, aö hvergi get-
ur meiri. Það er haft eftir Sir
Thomas Shangussy, framkvæmd-
arstjóra félagsins, aö ef rafreið-
arnar komi þar aö góðu haldi og
reynist vel, þá muni félagið áður
en langt um líöur leggja niöur að
brenna kolum til að knýja með
gufu, og taka upp togreiðar knúð-
ar rafmagni alstaðar í Canada.
Víösvegar í landi voru finnast
stórir fossar og gnægö straum-
vatna er nota má til að framleiða
rafmagnið, svo að enginn hörgull
yröi á því. Ekki er enn vitað
hvort úr þessu verður, og sjálf-
sagt mun hið stórvaxna C. P. R.
ekki taka þetta ráð, nema það hafi
áreiðanlega reynslu fyrir að þaö
borgi sig og borgi sig vel.
Hvaðanæfa.
— Forsetinn á Frakklandi er í
heimsókn hjá Spánarkonungi og
í er sagt, aö þeir hafi gert traust
samliand milli landanna. Forset-
anum var boðið að horfa á nauta-
víg, en hann afþakkaöi og j>ótti
Spánverjum miður, því aö nauta
at er þeirra uppáhalds skemtun.
— Kvenréttinda konur á Eng-
landi hafa vakið meiri óróa en að
undanförnu. Þær geröu aösúg að
vagni konungs og drotningar á
Lundúna götum einn daginn, en
var hnekt af lögreglu liði og sum-
ar illa leiknar af lýðnum. Gyöinga
kvenfólk hefir tekiö upp siði sinna
kristnu systra, og gera uppistand í
musterum sins þjóöflokks, ákall-
andi drottinn hástöfum aö fyrir-
gefa Júöunum í ráöaneyti Asquiths
þeim Herbert Samuel og Rufus
Isaacs, aö þeir láti viö gangast aö
kvenréttinda konur séu pindar i
dýflissuin og neitaö ufn atkvæðis-
rétt. Óróa hefir þetta æsta kven-
fólk vakiö í dómkirkjunni St.
Paul og víðar í London.
— Á Englandi er uppkominn
trúarbragöa flokkur, er nefnist
Pentecostalistar og skíra þeir
nýja meölimi sína í ám eða vötn-
um og jafnvcl í sjó Þeir höföu
stóra samkomu nýlega á austan-
verðu Englandi og skiröu nokkr-
ar hræður í Englandshafi. Þær
konur sem skirðar voru, höföu
engin klæöi nema pus og skyrtu,
og varö þeim svo kalt, aö varla
gátu tippi staðið. Meöan þessir
veslingar skulfu í sjónum og
gnistu tönnum af kulda, dansaði
safnaöarskarinn í fjörunni meö
sköllum og lófaklappi. Þ'eir karl-
ar sem skíröir voru viö þetta
tækifæri. vora sumir í sundbux-
um og sumir í slobrok. Ein kon-
an lét sem óö, þegar hún kom upp
úr, hljóp eins og fjaðrafok um
fjöruna meö óhljóöum og hlátra-
sköllum og veifaöi handleggjun-
um, en háriö stóö einsog strókur
aftur af höföi hennar.
— Til New York kom nýlega á
skipinu Imperator, bankari stór-
auöugur frá Paris, tneö mikinn
farangur og tösktt fulla af pen-
ingum. Honum var ekki lofað í
land, heldur tekinn í gæzlu og
leiddur fvrir þá nefnd sem á að
rannsaka, hvort sá og sá sé æski-
legur borgari1 aö fá inn í landið.
“Eg hef nóga peninga”, sagði
bankarinn og sló á vasann, en ekki
tjáöi þaö, heldur varö hann aö
fara með þeim sem gættu hans og
láta yfirheyra sig. í för meö
honum var fríðleiksmær ein frönsk
og höfðu þau búiö saman í fín-
ustu herbergjum á skipinu, en
kona bankarans og böm s'itu
heima. Bankarinn og fylgimær
hans fengu að vita að þau fenerju
ekki að stíga á land í Bandaríkj-
um og urðu að fara aftur um hæl.
Þáu vora bœði hissa og blótuðu
slíku ófrjálslyndi.
— Snjór féll í Chicago á mánu-
daginn og á mörgum stöðum unt
miðbik Bandarikja suður og vest-
ur til Albama, og er þaö óvenju-
lega snernma. Kuldi fylgdi snjó-
komunni.
— álrs. Emeline Pankhurst, hin
alþekta kvenréttinda valkyrja, er
staðið hefir fyrir hinum svæsnu
óspektum á Bretlandi, kom til
Ameríku þessa dagana, en var
linekt frá landgöngu og tekin í
gæzlu meðan sú nefnd, er rann-
.saka skal um hag vandasamra að-
kontumanna, rannsakaöi mál henn-
ar. Nefndin vildi ekki leyfa henni
Jandgöngu, en úrskuröi hennar var
skotiö til forsetans og fyrir hans
orö var henni leyft aö koma á
land og flytja fyrirlestra. Kven-
fólk í Bandaríkjum sækir mikið
eftir að sjá þennan orðlagða
kvenmann og tala við hana.
— A leið til Englands er maður
frá Calgary, er þar hefir keyrt
mjólkurvagna undanfarið, þess er-
indis að heimta arf eftir frænda
sinn nýdauðan. Arfurinn netnur
að sögn tveim miljónum dala.
Maöurinn fór á þriöja farrými,
kvað sér henta þaö bezL Hann
ætlar að koma aftur, ef hann nær
arfinum og setja upp stóreflis
gripa bú vestanlands.
— Einn fyrsti frumbýlingur á
suður Quill sléttunum, aö nafni
Granhaus, fanst dauður einn dag-
inn fyrir sunnan Kandahar. Hann
lagði af staö i vagni með tveim
hestum fyrir; vagninn fanst í
keldu, þótti auöséö að maðurinn
haföi leyst hestana frá og ætlað
aö leita húsaskjóls, en orðið svo
kalt á leiðinni aö hann gat ekki
haldið áfram og oröiö svo úti.
Dr. Sig. Júl. Jóhannesson var til
kvaddur og úrskuröaöi hann, að
ekki þyfrti rannsókn fram aö fara
útaf dauðsfallinu.
— Nunnuskóli brann í Mon-
treal eina nóttina; nunnumar
koinust út viö illan leik, hjálpar-
laust. Þegar bruninn stóö sem
hæst hljóp prestur nokkur inn í
kapellu skólans, aö sækja þarigað
dýrlinga bein og bar þau út við
mikinn ltáska.
— Lecontre heitir stjörnuskoö-
ari í Genf á Svisslandi, sem kent-
ur með þá nýstárlegu skoðun. aö
Marsbúar sétt að gefa umheimin-
11111 merki meö Ijósurn. Hann
hefir skoðaö Mars í seytján uætur
i röð og séð ljósi bregða upp á
stóru svæði á þessari reikistjörnu
er ltvarf og kom aftur meö nokk-
urra sekúnda millibili. Mjög mik-
ið hefir deilt veriö um þaö hvort
lifandi verar séu á Mars eða ekki.
— Tveir menn fórtt ttnt stræt-
is-car i New York og reyndu aö
kyssa kvenfólk sent í þvi var.
maöur nokkur reyndi aö stöðva
þá, honum köstuðu þeir út, svo að
hann fótbrotnaöi. Tx>ks komu
lögregluntenn og tóku óróaseggina,
er voru af ítölsku kyni. og drógu
þá í dýflizu.
— Suöur t Georgia er læknir
nokkur ákæröur fyrir mannsmorð.
Hann misti konu sína nýlega og
giftist daginn eftir nýtján ára
gömlu stúlkubami. Faöir ltinnar
fvrri konu krafðist rannsóknar á
líki dóttur sinnar og var þá lækn-
irinn tekinn fastur. grunaöur um
aö hafa gefið henni eitur.
— Það vildi til nýlega, aö tveir
ræningjar voru á förnttm vegi,
þarsent heitir Poughkeq^sie N. Y.
og ræntu ltvern sem þeir mættu,
loks hittu þeir fyrir sér mann er
var á fttglaveiðum og skipuðu
honum að leggja af viö sig úr og
peninga. Ilann geröi þá hrædda
meö skotum og elti þá langar leiö-
ir, þartil þeir gáfust upp og voru
þeir síöan teknir og leiddir í
dýflissu.
— C. P. R. félagiö hefir oröiö
fyrir skakkafalli t Austurriki, þar-
sem þaö hefir stórmikil fyrirtæki
á prjónunum. Stjómin þar kærir
embættismenn félagsins ttm svik á
þá leið, aö þeir hafi haft samtök
viö þarlenda menn til aö flytja úr
landi karlmenn, sem herþjónustu
áttu aö inna af hendi og þvi álitn-
ir strokumenn eftir landslögtim.
C. P. R. hefir eimskip í föram
milli Trieste og canadiskra hafna
og flytur stóra farma af Galiciu-
mönnum þá leiö. Stjóminni í
Austurríki er illa viö þann mikla
útflutning, sem átt hefir sér staö
upp á síökastið og vill hefta hann
meö öllu móti. Öllum skrifstof-
tim félagsins í Austurríki er læst
og skjöl þess tekin til rannsóknar.
— Kona fannst dauð á hóteli i
Chicago, skorin á háls og skotin
tveim skotum í handveginn. Maö-
ur hennar, auöguur leöursali frá
Cinncinnati fanst í sama herbergi
með stór sár á hálsi og úlnliöum.
Hann kvaö þau hjónin hafa kom-
iö sér saman urn að deyja, hafi
hatin svo skotiö og skorið konu
sina og reynt aö stytta sjálfum
sér aldur eftir á, en ekki tekizt.
Sögu hans er ekki trúaö.
— Bramwell Booth, æzti maöur
hjálpræðishersins, er væntanlegur
til borgarinnar þann 8. Nóv. og
verðttr tekiö nteð viöhöfn. Hann
ætlar að prédika þrivegis næsta
sunnudag á eftir, í Walker leik-
húsi.
— Finnast ætla þeir að sögn um
mánaöarmótin, keisarar Þýzka-
lands og Austttrrikis og þykir þaö
benda til aö niður fallin sé sú
snttröa er fallið haföi á vináttu
landanna meöan Balkanstríöiö
stóð yfir.
verja heitir Yeti-Heng. Haim er
— Yaraforseti lýðveldis Kín-
unt fimtugt. Hann var mestur
fyrir sér þeirrá sem réöu fyrir
ttppreisninni gegn keisara og
stjóntaöi öllum þeirra hernaöar-
brögðum. Eftir að keisari haföi
sagt af sér, stundaði hann aö
konta friði á, gerðist æösti maöur
i her lýðveldisins og varaforseti.
Tlann er rnest nietinn fyrir at-
gerfi sitt. í sinu landi, næst Yuan
forseta.
— A Þýzkalandi hafa þeir
fundið upp á þvi að hafa marmara
í staöinn fyrir gler utanum raf-
magnsljós. Birtan er sögð svo lík
dagsljósi, að varla verður sundur
greind.
Kosningin
í East Middlesex Ont. fór fram
á þriðjudaginn og lauk þannig, aö
þingmannsefni conservativa aö
nafni Glass, hlaut kosningu, meö
368 atkvæöa meiri hluta. Viö
síðustu kosningar höfðu conserva-
tivar 661 atkvæöa meiri hluta og
hefir því fylgi þeirra þverraö í
kjördæminu um nálega 300 atkv.
á tveim áram. Liberalar gerðu
sér enga von um að vinna kjör-
dæmið, en af stjórnarjnnar hálfu
fóru ráögjafar og ræöumenn um
þaö þvert og endilangt. prédikandi
hátolla og herskatt til Breta. Þeir
fengtt svarið hjá kjósendum; Fylgi
stjórnarinnar minkaði um nálega
300 atkvæöi! Þess þarf ekki að
geta, að smalahópurinn, sem gerir
ekki annað en þjóta kjördæmi úr
kjördæmi til að vinna fyrir stjórn-
ina, með sinum ærlegu voonum,
var til staöar i East Middlesex.
eins og annars staðar þar sem
kosningar fara frarn.
Ur bœnum
Ráðsmaður Lögbergs biður aö
geta þess, aö hann vilji mælast til,
að þeir sem kaupi Lögberg til aö
senda til Islands, láti borgun fylgja
pöntun.
Þaö slys vildi til á sunnudag'nn aö
skot hljóp óvart úr byssu og varö
maður fyrir, Jón sonur Halldórs
smiös Halldórssonar hér í borg.
Skotið kom í fótlegginn fyrir neðan
hné, utanfótar, kom út innanfótar svo
sem spannarlengd neðar og haföi þá
mölbrotið fótlegginn á því bili. Slys-
iö vildi til austan viö Selkirk og með
því móti, aö sá maður, sem Jón var
með, rasaöi með bysstt sína; hinn
meiddi var fluttur á spítala í Selkirk
og Dr. Brandson sóttur frá Winni-
peg. En þó að áverkinn sé mikill, af-
réð læknirinn að taka fótinn ekki af
að svo stöddu.
Herra Th. Þórðarson úr
álikley var á ferð í vikunni. Hann
segir alt gott aö frétta þaðan, og
vciöi mikla í haust. Hann hefir
róið á bát með öörum manni til,
Guöjóni Þorvaldssyni, héöan úr
borg, og fengiö afla upp á 700
dollara í sex vikur, enda er þaö
mestur afli er fékkst á eynnr á
þeim tíma.
Ungu mennimir í Bandalaginu
halda “At Home” i sunnudaga
skóla sal Fyrstu lútersku kirkju
kl. 8 á laugardags kveldiö. Inn-
gangur ókeypis. Allir velkomnir.
Góö skemtun.