Lögberg - 07.05.1914, Side 1

27. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 7. MAÍ 1914
NÚMER 19
Kosningarnar á Islandi.
Utlit fyrir að sjálfstæðismenn hafi unnið. Val-
týr Guðmundsson og L. H. Bjarnason
náðu ekki kosningu.
Fréttir sendar 15. og 16. Apríl segja þessa kosna:
SjálfstœSismenn.
Sveinn Bjömsson, Karl Finn-
bogason, Karl Einarsson, Bjöm
Kristjánsson, séra Kristinn Dani-
elsson, Hjörtur Snorrason, Einar
Arnórsson, Magnús Pétursson,
Skúli Thoroddsen, Benedikt
Sveinsson, SigurSur Eggerz, Þor-
leiíur Jónsson, séra SigurSur
Gunnarsson og Hákon Kristjáns-
son; alls 14.
H citnastjórnarmenn.
Ólafur Briern, Jósef Björnsson,
Jón MagJiússon, Magnús Krist-
jánsson, Einar Jónsson á Geld-
ingalæk, Jóhann Eyjólfsson, Jó-
hannes Ólafsson; alls 7.
Flokksleysingjar.
SigurSur SigurSsson ráhan.,
Þórarinn Benediktsson, GuSmund-
ur Eggerz. séra SigurCur Stefáns-
son, séra Eggert Pálsson ; alls 5.
Ófrétt úr þessum sýslum.
Eyjafj arðarsýslu.
Þar eru þessir i kjöri: Hannes
Hafstein og Stefán Stefánsson frá
Fagraskógi; Kristján H. Benja-
mtnsson og Jón Stefánsson.
Húnarcatnssýslu.
Björn bórðarson og Þórarinn á
Hjaltabakka '.Guðm. læknir Hann-
esson og G. Ólafsson i Asi.
DaJasýsIu.
Bjöm Magnússon stöðvarsíj. og
Bjarni Jónsson frá Vogi..
N orðurmúlasýslu.
Séra Einar Jónsson og Ingólfur
læknir Gíslason; Björn Hallsson
og Jón á Hvanná.
Suðurþing eyj arsýslu.
Pétur Jónsson og Sigurður Jóns-
son á HelluvaSi.
Af hinum ókosnu eru Heima-
stjómarmenn taldir á undan.
Alls em 40 fulltrúar á þingi, 34
þjóðkjömir og 6 konungkjörnir.
Frétt er fullkomlega vis's um
kosningu 26. Þar af eru 14 viss-
ir sjálfstæöismenn, eftir því sem
frekast verbur komist næst; 7
Heimastjómarmenn og 5 sem óvíst
er hvorum flokknum fylgja.
Ófrétt er um átta; hvemig kosn-
ing þeirra hefir fariS, er óvíst; þó
má telja þaö sjálfsagt, aö Heima-
stjórnarmenn hafi þar að minsta
kosti 3, þá Hannes Hafstein,
Stefán Stefánsson og séra Einar
Jónsson; en Sjálfstæöismönnum
má víst óhikaö telja aðra 3. Þá
Guöm. Hannesson, Jón á Hvanná
og Bjarna frá Vogi; hafa þeir þar
17 alls, eöa réttan helming þjóö-
kjörinna þingmanna, þótt þeim sé
enginn talinn þeirra, er utanflokka
teljast. ÞaS er því tæpast nokkr-
um efa bundiö að Sjálfstæöismenn
hafa oröiö ofan á viö kosningam-
ar; en
Hver verður ráðherrann?
Þeir hafa tveir falliö í valinn,
sem hvor um sig mundi fúslega
hafa þegiö ráöherratignina, þeir
Valtýr Guömundsson og L. H.
Bjarnason. Eru þeir báöir einkar
mikilhæfir menn og framgjamir,
en hvorugur þeirra viröist hafa á-
unniö sér traust þjóöarinnar.
Meðal sjálfstæöismanna eru
margir ötulir og mikilhæfir menn,
sérstaklega meöal hinna yngri. Má
þar til nefna Svein Björnsson,
Benedikt Sveinsson og Einar Arn-
órsson. Þeir eru allir einkar mik-
ilhæfir menn, en líklega þykja þeir
of ungir og litt revndir. til þess aö
sitjast i ráðherrastólinn.
U mSkiila er tæpast aö tala nú
oröið, hann er svo að segja dauð-
ur úr öllum æðum. Yfir höfuð
viröist margt benda til þess, aí?
þegar Sjálfstæðismenn fara að
litast um eftir leiötoga, þá hvarfli
augu margra þeirra að Bimi Krist-
jánssyni. Hann hefir marga góða
hæfileika, þótt ýmislegt megi að
honum finna. Mundi það heldur
ekki vera honum á móti skapi að
skipa það sæti.
Annars er það ómynd, þar sem
flokkapólitik á sér stað á annað
borö, að ekki skuli hver flokkur
fyrir sig hafa ákveöinn leiðtoga
fyrir kosningar.
Eitt er víst, og þaö er það, að
ritstjóri Lögbergs sér engan í
Sjálfstæðisflokknum eins færan
að taka ráðherrastólinn og þann
sem þar er nú. þrátt fyrir mikla
hæfileika margra þeirra.
Þess er vert að minnast, hversu
drengilega atkvæðin hafa fallið i
Reykjavik. Þar er kosinn sinn
maðurinn af hvorum flokki, báð-
ir með miklum atkvæðafjölda.
Þetta sýnir að atkvæðum hefir
verið kastað fyrir mennina en ekki
flokkana. Það sýnir sjálfstæði og
óháðan hugsunarhátt og er það
gleðilegt.
Þetta em aukakosningar
verður því kosið aftur að ári.

Réttarbót á Rússlandi,
Rússakeisari hefir gefið sam-
þykki sitt til þess að giftum kon-
um séu veitt aukin réttindi, og
sérstaklega í hjúskaparlegu tilliti.
Hingað til hafa konur þar ekki
mátt eiga fasteignir, ekki verið
leyft að hafa eða eiga verzlun í
neinni mynd, ekki að leyta opin-
berrar atvinnu og jafnvel ekki að
kaupa farseðil án leyfis bónda síns.
Konur gátu með engu móti leitað
réttar síns gegn eiginmönnum sín-
um, hversu mikilli ósanngirni og
grimd, sem þær voru beittar, nema
með þvi að skilja við þá; en
það hafði svo mikinn kostnað í för
með sér, að þess var enginn kost-
ur öðrum en ^þeim, sem f jáðar
voru eða mikil áhrif höfðu á hærri
stöðum.
Nú er þessu breytt; er skilnaðtlr
gerður auðveldari og sanngjam-
ari en áður var. Geti konumar
sannað að mennirnir hafi beitt ó-
forsvaranlegri hörku við böm sín
eða ef þeir sýna konum ofbeldi,
séu þeir ósiðsamir, missi þeir
mannorð sitt, þá geta þær nú feng-
ið skilnað og verður þá maðurinn
að veita bömunum forsjá.
Breta konungur og drotning
hans komu heim aftur 25 Apríl úr
Parísarferð sinni, eftir niikinn
fögnuð.
Hert á böndumim.
Lög hafa verið borin upp í
þinginu í Ontario, sem ákveða að
lögregludómari hafi vald til að
banna að selja þeim manni vín
('setja hann á Indiánalistann, sem
kallað er j, sem uppvís verði að því
að selja, gefa eða útvega nokkr-
um þeim manni vín, sem lögin
banna að veita það.
Einnig er það ákveðið þar, að
hver sem dmkkinn sést í sveit eða
bæ þar sem ólöglegt er að selja
vin, skuli skyldur til að segja hvar
hann fékk áfengið, eða sæta $50,00
sekt ella.
Hanna hét sá er fram kom með
þessi lög.
40
Island.
Afli allgóður á Eyrarbakka;
hlutir komnir á fjórða hundrað
13. f. m. Á Stokkseyri og í
Þorlákshöfn um 600.
Heyskortur sumstaðar og hag-
leysur þegar síðast fréttist ("15
AprílJ.
Lítill afli i Vestmannaeyjum og
gæftir stirðar.
Þýzkt skip hefir kært yfir yf-
irgangi við sig. En það er sama
skipið sem sjálft sýndi afskapleg-
ÍSLENDINGUR I WINNIPEG FINNUR UPP VÉL
Menningarfélagsfundur verður
haldinn í Únitarakirkjunni i kveld
(íimtudaginn 7 .MaíJ. Sig. Júl.
Jóhannesson flytur þar nokkur
orð. LTmræðuefni er: Mansal.
Allir velkomnir.
Ýmislegt sem Lögbergi hefir
verið sent, verður að biða næsta
blaðs vegna rúmleysis. Hlutað-
eigendur afsaki það.
Vélin er þannig útbúin, að auðvelt hey eða bindi. Má því eins auðveld-
er að taka upp hvort heldur sem er lega ná upp með henni lausu heyi
laust hey eða bindi og kasta því þar eins og bindum-.
upp á heygrindina eða vagninn, sem Sérstaklega hefir þess einnig verið
hentugast er. Þess hefir sérstaklega gætt að hægt sé að vinna vélinni; er
veriö gætt við tilbúning vélarinnar það gert með einni einustu jafnvæg-
í Free Pres á laugardaginn birtist
mynd af vél, sem Jón Tryggvi Berg-
rnann hefir fundið upp til þess að
ferma vagna með heyi og kornbind-
um. Er það talin miklu betri vél en
allar þær, sem til þess hafa verið
notaðar áður og þvi mikils virði
fyrir bændur um uppskerutimann.
að skrælnað korn hrystist miklu síð-
úr ef hún er notuð. Eitt aðal atrið-
ið við uppfundninguna er það, að
vélin hefir óskift leðurbelti með tipp-
um og göddum, og flytja þessi belti
heyið eða bindin hvíldarlaust frá því
vélin tekur þau upp af jörðinni og
þangað til það kemur í vagninn eða
grindina. Með því að hafa belti
þannig að þau hreyfist er það næst-
urn ómögttlegt að kornið hrystist úr;
en það er algengt í vélum þar sem
bindin verða að hrekjast yfir stykki
í vélinni sem ekki fireyfast.
Auk þessa er safnskál frarnan við
vélina þeirn megin.tjsem upp er tekiö
isstöng rétt við sætið; stjórnar jafn-
vægisstöngin stykki í vélinni, sent
tennur eru á, og hvílir á stóru hjóli,
sem aftur er í sambandi við aðal ás-
inn í vélinni. Beltið, sem flytur
heyið eða bindið, hreyfist fyrir afli
þessa áss með keðju samböndum, en
þverbeltiö eða það, sem lyftir, hreyf-
ist fyrst með nokkurs konar vængjum
og svo með keðju frá aðalásnum.
Vegna þess hversu einföld vélin
er. eftir því sem Mr. Bergntann
segir, þá er hægt að búa hana til
fyrir mjög sanngjarnt verð, og
verður hún ntjög létt og þægileg.
fÞýtt úr Free Press.J
Bi t a r.
Brennivínsdrykkja vekur upp
það sent göfugast er í mannseölinu.
— Roblin.
Eg er einlægur bindindismaður
og eindregið með algerðu vínsölu-
banni. — Roblin.
Ekki vantar samkvæmnina.
“Slöktu Ijósið, svo við sjáum bet-
ur til”, er haft eftir vitlausu
Gunnu.
Vér bindindismennirnir. Roblin.
Vér eplin. Hrossataðsköglarnir.
Margt likt með skyldum.
Síðustu fréttir af kosn-
ingunum á Islandi.
ísafold kom í dag. Suðurmúla-
sýslu kosinn Þórarinn Benedikts-
son og Guðm. Eggerz. Dalasýslu,
Bjarni frá Vogi. H úna-eatns-
sýslu, Guöm. Hannesson og Guðm.
Ólafsson. Annað ófrétt. — Talið
að stjómin sitji. en sé tæp.
an yfirgang 27. Marz. Er talið
víst að það muni tapa málinu.
Kosningadaginn 11. Apríl var
urmull af botnvörpungum við
fiskiveiðar í landhelgi.
Bændanámsskeiði er nýlega lok-
ið á Breiðumýri í Þingeyjarsýslu;
sóktu það um 300 manns. Fyrir-
lestra héldu þeir bræðurnir Guð-
mundur og Sigurjón Friðjónssyn-
ir, Pétur á Gautlöndum, Sigmund-
ur læknir Sigurðsson, Stefán Krist-
jánsson skógfræðingur og Hall-
grímur Þorbergsson fjárræktar-
maður.
Flokkur 60 bama song í Dóm-
kirkjunni nýlega undir stjórn
Sigfúsar Einarssonar og í Frí-
kirkjunni undir stjóm Jóns Páls-
sonar.
Silfurbrúðkaup héldu þau Guð-
jón Einarsson prentari fsonur
Einars sál. Þórðarsonar prentaraj
og Guðrún Ólína Benediktsdóttir
kona hans, 11. Apríl.
Halldór Guðmundsson raffræð-
ingur fór til ísafjarðar 10. Apríl
til þess að rannsaka vatnsmagn í
ánum í Skutulsfjaröarbotni. Hefir
bærinn ('ísafjörðurj í hyggju að
koma á raflýsingu ef nægilegt
vatnsmagn fæst þar.
Fiskiskipin hafa verið að koma
inn hvert á fætur öðru með afla
frá 25,000 upp í 45,000.
Stúdentafélagsfundur í Rvík
14. f. m. kaus alþýðufræðslunefnd
til þess að sjá um að fyrirlestrar
yrðu haldnir í tilefni af hátíð
Norðmanna. Einnig var félags-
stjórninni falið að senda samfagn-
aðarskeyti til Noregs.
Ágætan fyrirlestur hélt Guðm.
Bjömsson landlæknir um ,“kvik-
sett’ og “útlæg” orð og fleira.
Var gerður hinn bezti rómur að,
og spunnust allrnargar umræður
út af honum.
Gottlieb kaffihúshaldari á Hverf-
isgötu í Reykjavik var sektaður
14. f. m. um 50 kr. fyrir áfengis-
veitingar. Var kaffihúsinu lokað.
Sigurður Sigurðsson í Vestur-
götu 46, dó 10. Apríl 61 árs að
aldri.
Einar Einarsson steinsmiður,
kvæntur maður á Njálsgötu 39B.,
dó úr lungnabólgu 10. Apríl; 50
ára gamall.
Magnús Magnússon fyrverandi
bóndi á Litlalandi í ölfusi, kvænt-
Ur maður á Frakkastíg 13, dó 14.
April úr lungnabólgu, var hann
72 ára.
Guðbjörg Gunnarsdóttir ekkja á
Hverfisgötu 48, dó á Landakots-
spítalanum 6. Apríl, 60 ára að
aldri. — fVísirJ.
Mig heilla þœr hœgstrauma
lindir.
laust stefnuskrá Framsóknar-
flokksins. Hann kvað það oft ein-
hvernveginn leggjast í huga sinn,
hvernig málum lyktaöi, og nú
segði sér svo hugur um að kosn-
ingar færu vel. Ljótt sagði hann
af kosningunum i fyrra; kvaðst al-
drei hafa vitað verri drykkjuskap
og óreglu, og það frammi fyrir eft-
irlitsmönnum stjórnannnar.
Mig heilla þær hægstrauma lindir,
i haglendið iðgræna, bjarta.
Mig lýr þessi brimsjóa bræði,
sem brýtur mér sífelt við hjarta.
Mig langar úr útlegð—eg engan
á að, sem mér vinarhönd réttir;
eg þrái nú “blíðviðris bkeinn,”
sem bálviðri stormsins fer ettir.
Seg ekki að alt sé lífið
ein eilíf hvíldarlaus senna;
fórn ástriðna tindrandi tundra,
er taugarnar spenna og brenna.—
Hvort spegla’ ekki heiðvötnin hæðir
gpiðs himins i einskærum friði?
og líða þau eigi að ægi
fram engið með lífssöngva niði?
Eins þrái’ eg í heiðlöndum hugar
frið himins að spegla eg megi,
til liðsinnis stundum þeim standa,
er stríðandi finna hann eigi.
Ó, fagnadi’ eg eitt sinn kem utan
og útlegðar tárin mín sjatna,
og hvíli í haglendi grænu
við hægstreymi lifandi vatna.
Jón Runólfsson■
Munið eftir að sækja vel samkomu
barnastúkunnar, sem auglýst er á öðr-
unt stað i blaðinu. Skemtun verður
hin ágætasta og ntjög fjölbreytt.
Engar skemtanir eru betri en þær
sem vel er vandað til þar sem börn
konta fram, og til þessarar samkomu
hefir sannarlega verið vandað.
Ur bœnum
Ráðsmannaskifti hafa orðið við
Lögberg, J. A. Blöndal hefir hætt
og J. J. Vopni tekið við.
Veður hefir verið kalt hér þangað
til núna eftir helgina; brá þá til hlý-
inda og hefir verið talverð rigning
tvo siðustu dagana.
. _____________<
Mrs. G. Backman frá Brú P.O.,
Man., sem dvalið hefir hér nokkra
daga, hélt heimleiðis á mánudaginn.
Með henni fór MisS Johnson frá
Brú P.O., sem og hafði dvalið hér
um hríð.
Octavius Thorlakson, sonur
séra Steingríms Thorlakson, kom
til bæjarins í vikunni sem leið frá
Chicago, þar sem hann hefir stund-
að giiðfræðisnám að undanfömu.
Verður hann í þjónustu kirkjufé-
lagsins í sumar við trúboðsstörf.
íslenzkt vorkvöld.
Kvöldið gaf mér hýrast hún
heima, gleymist ekki
ljóss þá hafið hinsta brún
helgri stafar geislarún.
Eins og sál frá æðri hönd
yndisstundu fyndi,
roða. mála lág og lönd
ljósin álum-dregna strönd.
/. G. G.
Stella Peterson.
Séra, Kristinn K. Ólafsson er í
bænum í erindurp fyrir kirkjufé-
lagið.
Ingibjörg Hósíasdóttir frá Wyn-
vard, sem hér hefir dvalið um tíma,
fór heimleiðis á þriðjudaginn. Hún
kom til að leita sér lækninga við inn*
vortismeinsemd, var skorin upp af
Dr. Brandson og er nú heil heilsti.
I síðasta blaði Heimskringlu var
ágæt grein um manntal Islendinga
hér. Lögberg vill vinna að því
með Heimskringlu. Nánar í næsta
blaði.
Jón H. Jónsson, Hove P. O., var
á ferð á þriðjudaginn. Sáning
langt komna en ekki búin. — Jón
er skynsamur maður, gætinn og
eftirtökusamur. Hann hefir fylgst
vel með í stjómmálum þessa lands.
Hann hefir aldrei verið strangur
flokksmaður, altaf hallast á þá
sveifina, sem heilbrigð hugsun
hefir blásið honum í brjóst. Hann
er eindreginn bindindismaður og
fylgir þar af leiðandi afdráttar-
Séra Carl Olson biður þess getið,
að guðsþjónusta sú sem auglýst hafi
verið í Viðinesbygð 10. þ.m, verði
frestað til hins 17.
Miss Anna Björnsson, systir hr.
Guo'nars Björnssonar ritstjórá í
Minneota, kom þaðan að sunnan fyr-
ir helgina, dvaldi hér þangað til á
þriðjudag og fór þá vestur til Elfros,
Sask., til Henry Björnsson bróður
síns
I bréfi frá séra Jóhanni Bjarna-
yni er þess getið, að hús hans sé í
sóttverði sökum mislinga.
Halldór Johnson sem getið er
um annarsstaðar, prédikaði í
Skjaldborg á sunnudagskveldið
var og sagðist vel. Hann er auð-
sjáanlega vel heima i siðbótastarfi. handleggina.
Um það var getið í síöasta blaði,
að íslenzk stúlka, Stella Peterson,
hefði verið ein meðal þeirra, sem
meiddust þegar hótelið brann í
bænum Macoun í Saskatcbewan.
Móðir hennar og systir fóru vest-
ur og fluttu hana með sér til
Winnipeg. Miss Peterson er
meira meidd en fyrst var álitið;
er taliö mjög vanséð aö hún lifi;
og ef hún lifir, þá verður húrv ó-
sjálfbjarga aumingi alla sína æfi.
Skal nú tekin upp þýðing af grein,
sem blaðið “Free Press” flutti um
hana á þriðjudaginn. Þar er ná-
kvæmlega það sama sagt, sem Lög-
berg hefði viljað segja.
“Á Almenna spítalanum i mjall-
hvítu rúmi, liggur ung stúlka, milli
lifs og dauða. Nú þegar vorið er
að heilsa, með öllum unaðssemd-
um sínum; þegar trén blasa við oss
með öllum merkjum lífs og þroska
fyrir áhrif og yl hinnar lífgandi
sólar. Já, einmitt nú er þessi unga
mær svift allri þeirri saklausu
og djúpu nautn, sem upprisa nátt-
úrunnar frá vetrardvalanum veit-
ir oss. Hún er ekki ein þeirra.
sem héfir haft nafn sitt prentað i
blöðum og auglýsingum með stór-
um stöfum og athyglismerkjum;
en þrátt fyrir það, þótt líf liennar
hafi verið kyrlátt og hún fám
kunn, liefir það eigi að síður ver-
ið markað þeim göfugustu ein-
kennum, sem dauðlegum verum
eru gefin; það hefir verið lif stað-
festu og starfsemi, óþreytandi elju
og dæmafárrar sjálfsafneitunar.
Vér eigum margar sannar hetjur,
mörg sönri stórmenni, sem aldrei
eiga nafn sitt i blöðunum. Það er
vinnan og verkin og breytnin og
sjálfsafneitunin, sem fram fer í
kyrþey, er aðallega gjöra þetta
jarðneska líf þess virði, sem það
er. Þessi. unga stúlka hefir verið
ein þeirra, sem þvi liffhafa lifað.
Athygli Free Press var vakið á
þessari stúlku með bréfi, sem blað-
inu var sent frá verzlunarmanna-
félaginu í Macoun með $300
bankaávísun. sem safnað hafði
verið í bænum og grendinni til
styrktar hinni sjúku.
Bréfið hljóðar þannig;
“Miss Peterson var hættulegar
meidd en nokkur annar, sem bjarg
aðist úr eldinum; og þótt hún
kunni að halda lifi, verður hún ó-
efað aumingi alla æfi. Það er á-
litið að hún
Peterson hafi með vinnulaunum
sinum hjálpað móður sinni og
yngri systkinum.”
Þegar eftir þessu var grenslast,
reyndist það satt. Kom það í Ijós
að þessi stúlka hafði sýnt fram-
úrskarandi dugnað, elju og sjálfs-
afneitun ; lifað svo einföldu og spar-
sömu lífi sem fremst mátti verða.
Hún hafði unnið meira en í fimm
ár viö það að bera á borð og mat-
reiða, og af því litla kaupi, sem
hún fékk, hafði hún að mestu leyti
séð fyrir veikum bróður sínum
yngri, og yngri systur sinni. Ný-
lega hafði móðir hennar tekið
heimilisréttarland 150 mílur norð-
ur frá Winnipeg, og búið þar í
fjóra mánuði i vetrarkuldanum,
með 12 ára gamalli dóttur sinni,
en alein að öðru leyti. Næsti ná-
granni þeirra var milu í burtu.
Miss Peterson, dóttir hennar, hafði
skrifað henni að vestan, og eggj-
að hana á að taka þetta land, og
hafði hún um leið sent henni $50,
til þess að borga með efni í hús-
kofa á heimilisréttarlandinu. Pama
ætluðu þær að byggja framtíðar-
heimili sitt. Hún sendi þeim einn-
ig peninga öðru hvoru af kaupi
sinu, til þess að kaupa fyrir föt
og fæði.
Þegar Miss Peterson var sagt
frá vþi á sunnudaginn, að þessir
$300, hefðu verið sendir frá
Macoun, viknaði hún og sagði:
“Segið þeim að láta þá á banka
handa mömmu, og komið fyrir mig
þeim orðum til fólksins i Macoun,
að eg biðji guð að 1auna því þetta,
eg á engin orð til þess að Iýsa
þakklæti minu og tilfinningum.”
Enn sem komið er. hefir ekki
verið bægt að gjöra þann uppskurð
sem þart' á Miss Peterson; hún
hefir ekki safnað nægilegum kröft-
um til þess að þorandi sé að reyna
það. Verði hiin nokkurn tíma
svo hraust að út í það verði lagt.
þá segja læknarnir að taka verði
af henni annan handlegginn um
öxlina og liinn fvrir ofan úlfliðinn.
Öðrumegin er hún öll skað-
brend, og þó hún lifi, þá verður
andlitið nálega eitt ör alla æfi.
Móðir Miss Peterson kom frá
Reykjavík fyrir 12 árum með
f jögur böm, og hafa þau öll átt við
allskonar erfiðleika og fátækt að
búa. Mrs. Peterson og Lára dótt-
ir hennar, sem nú á heima hér í
Winnipeg, höfðu saumastofu í
Brandon um tima. Varð þá Mrs.
Peterson veik af botnlangabólgfu
og misti heilsuna svo að segja.
Mæðgumar bjuggu við harðan
kost og Stella var í vist og vann
fyrir þeim að miklu leyti. Síðan
em liðin 5 ár og nú er hún aðeins
23 ára gömul. hefir hún þvi verið
17 ára þá; má þetta teljast dæma-
fátt af barni. Upp á síðkastið
hefir Lára systir hennar stundað
saumavinnu hér í bænum og lagt
fram nokkuð af kaupi sinu móður
sinni og yngri systkynum til styrkt-
ar.
Séra Runólfur Marteinsson
hafði hevrt hinar bágbornu ástæð-
ur Mrs. Peterson. fór hann þang-
að sem hún dvelur, á Ingersoll
940, til þess að hughreysta hana.
Kvaðst hún standa uppi allslaus,
þegar svona hefði farið. En fá-
tæktin væri ekki neitt, hana væri
hægt að þola: en að horfa upp á
Stellu sína eins og hún væri, það
fyndist sér þungbært. Mintist hún
allrar þeirrar umönnunar, sem
hún hefði sýnt sér, og þeirrar
sjálfsafneitunar, sem hún hefði
lagt á sig sín vegna.
Mrs. Peterson mintist á það
með tárin i augunum, hversu mik-
ið hær hefðu altaf hlakkað til
þess þegar pósturinn kom með bréf
frá Stellu. Þau hefðu altaf ver-
ið svo þíð og hughreystandi, full
af sólskini, sem hefði ljómað upp
litla kofann úti á eyðimörkinni.
Það hafa Vestur-lslendingar oft
sýnt, að þeir eru hjálpsamir, og
fljótir til þess að hlaupa undir
bagga. þegar eitthvað vill til. Nú
er sannarlega þörf á hjálp og von-
andi að menn hefjist handa og
geri alt. sem í þeirra valdi stend-
ur. til þess að létta byrði þessara
sorgarbama.
Blöðin Heimskringla og Lögberg
hafa komið sér saman um að
gangast fyrir samskotum og eru
því allir, sem eitthvað vildu láta
af hendi rakna, vinsamlega beðnir
að koma því á skrifstofu annars-
hvors blaðsins, eins fljótt og hægt
er. Engin gjöf verður svo lítil,
að hún verði ekki með þakklæti
muni missa báða meðtekin og engin svo stór, að
Oss skilst að Miss ekki sé hennar þörf.