Lögberg - 18.02.1915, Blaðsíða 2

o
LÖGBEIiG, FIMTUDAGINN 18. FEBIiGAE 1910
LflTlD EERft 110 TtHHUR YDflR
BONSPIEL VIKUNA
Sérstakt verð og sérstakur gaumur gefinn
BONSPIEL GESTUM
Stórmikill Sparnaður á Fallegu Tannverki
Eínstakar tennur
$5 hver
22kar. Gulltennur
$5.00
VÉR ÁBYRGJUMST ALT VERK
Mörg liunilruö nota sér þetta strstaka verö. ERUÐ I>ER I>AR MEÐ?
Whilebone
Hvalbeins gómar
aðeins 8.00
lcgg til hvalbeinstennur fyrir
aö eins 8 dali. Þaö eru beztu tenn-
ur, scm haigt er aö fá. Þaö er ekki
luegt að þekkja ]>ær frá náttúrlegum
tönnutn. Komið og lofið oss aö sýna
yður þær.
Sinni yður sjálfur
Eg sinni yður sjálfur. Þér veröið
aönjótandi minnar löngu reynslu t
taunlækningum. Komið og látið mig
skoða í yður tennurnar. Skoðun og
ráðleggingar ókeypis.
Fara yðar tilbúnu terniur eins vel og æskilegt væri?
EÐA DETTA ÞÆR SJALFKRAFA 1 FAklÐ SITT? VJER GETUM KOMID ÞEIM
FYRIR EINS VEL OG VERÐA MÁ. KOMIÐ OG LOFID OSS AD SÝNA YÐUR ÞAÐ
McGreevy Block
Portage Ave.
Dr. PARS0N5
258' PORTAÍiE A VE.
Prone
Main 699
MILLI SMITH OG GARRY, UPPÍ YFIR GRAND TRUNK FA BRJEFA SKRIFSTOFU, WINNIPEG
Þulur.
Flest veröur oss Islendingum að
yrkiseíni, og “oít erú kværöa efnin
rýr”, en engin grein kveðskapar cr
sú, sem jafn-lítt er vandað til og
þutuljéðin. Þ.etta er eins og b óm-
vöndur, sem alt er tínt í sem liönd
á festir, þyrnar og þystlar, augn-
fró og ýlustrá, rósir og skollaraet-
ur og Svo margt sem rót festir i
nlyrkri ntoldu. .
Dr. Gttðm. FinnIx>gason segir aö
þitlan sé “kvenlegnr Ijragarháttur”
og styöur mál sitt við.citt og ann-
að í fari kvenna, og fleiri karlmenn
veit eg að halda því framl að þul-
ur séu aöallega kveðnar af konum.
Skilst mér. sem jjeir dragi það af
því, hve sundurlcitar þær eru að
efni og framsetningu, engri hugs-
. un sé haldið fastri, þotið úr dnu í
annað stefnu- og fyrirhyggjulaust,
•i; kwðamlin að því skapi óvönd-
-uð að slíkt mundi konum einum
trúandi til að láta frá sér fara.
Svo mörg og fleiri eru orð
blessaðra karlmannann; má vera
að þeir hafi nokkuð til síns m(áls,
og vel get eg fallist á aö þulur séu
runnar undan tungurótum kvenna,
og mér finst jafnvcl sem eg viti
hvcrnig þær eru til orðnar.
nema á svanadún, riddara scm geía
stúlkunni sinni gulliö alt í Rmar-
skóg, konungshöllina, þar sem
framreiddir eru ucjgar og roö og
konungurinn drekkur syrju og sob,
um álfa, dverga, tröll og irutr-
bendla og margt, margt fleira.
Þetta læra bömin, og setnna, þeg-
ar stúlkubarrúð er sjálft komið í
sama skötubarðshnakkinn,. rifjar
hún upp fyrir sér þulumar, scm
mamma hennar kendi henni þegar
hún var litil, en hún man þær ekki
orðrétt, en hvað gerir það, bara að
krakkamir láti af ærslunum Htla
sttmd. Hún gerir sér hægt um
hond, tekur miðpartinn úr einni
þultuini og skeytir framan við upp-
hafið' á annari, og svo koll af kolli
eftir því sem henni hugkvænHSt.l
bætir svo í skörðin frá dgin brjósti.
Af þessu leiðir það eðlilega, að eimi
hefir |>cssa [ntluna á alt annan veg
en hínn, l»ó auðsætt sé að stofnimi i
er einn og samur og alt sama tó-1
bakið.
Nýju tímamir hafa svo mjögi
gtngið á móti þessum cinfalda i
fróðleik og bamafró, að hdta mái
að þuhir séu nú aldauðar, nema
það sem fræSimctin hafa forðað
frá tortíning og komið á prcnt, cða
geymist í söfnum. Mæðumar
verða að Idta nýrra ráða til að j
hafa af fyrir börnum sinum, því:
til af því tægi lneldur en prentaS er,
og nýlega komst eg af hendingu
yfir þulukorn hjá konu, og set eg
hér tvær þeirra i óþökk höfundar-
rns og með bessaleyfi. Það sem
tekið er úr gömlum þulum eða
kvæðum er innan “ ”.
. I-
"Tunglið, tunglið taktu mig
og berðu mig upp til skýja.”
Hugurinn ber mig hálfa leið~
í heimana nýja.
Mun þar vera margt að sjá,
mörgu hefirðu sagt mér frá,
þegar þú leiðst um loftin blá
og leizt til mín um rifinn skjá.
Komdu litla Lipurtá!
langi þig að heyra,
hvað mig dreymdi, hvað eg sá
og kannske eitthvað fleira.
Ljáðu mér eyra.
Litla flónið, ljáðu mér snöggvast
eyra:
Þar er siglt á silfurbát
með seglum þöndum,
rauðagul! í rá og löndum,
rennur hann beint að ströndum.
“Þar situr hún móðir mín"
í mötlinum græna,
hún er að spinna hýjalín
í hempu fyrir bömin sín.
“Og seinna þegar sólin skín”
sendir hún þeim gullin fín,
mánasilfur og messuvin,
mörgu er úr að velja.
Hún á svo margt, sem enginn
kann að telja.
Það erti sem bctur fer ekkt allir, j ni', mtmu ]œr færri sem kunna
scm þckkja þaö af eigin rcyns.u aðj þlt|ubrcrt til að prjóna ofan við og: gá verður fyrstur
sinna í einti morgum lömum á neftan við, en ekki er eg- trúuð á, | að kyssa þeirra klæöafaW
misjöfnutn al !ri. Það hefir nú ag þtXr bjtti á önnur snjallari en i
æxlast svo, að eg jxdcki þó dálítðj fortnæðnr okkar, sem kváðu þul- ’
til þeirra hluta, og- þó eg hafi al-jurnar
drei verið einyrki, þá get eg sctt' , . , ......... ,
mig í spor hamako.mnnar, sem cft- L ^ he>rtl oskoPm olt af j
ir langa mæðtt cr búin að koma >u,um man Þo nokkirt^. og mérl
kombaminu i svefn. og þarf er sárt um að gomlu þtdumar glat-
nota stundina trl að sauma að;!st’ ma faSum °g
spjörum hinna, eöa gripa í aö’ gera! ** er Þa »,a virðast góðar
þeim á fótinn. eða prjóna reðan í ho,rfur a}V1 aS m,m' nS3 úr
vi« sokk bóndans; eu hún befir °*“ 1 nyjum og betn bunmgt. í
3-4 eða jafnvel fldri órabelgi á j n>Prentu«u djoðakven eftir Olöfu
pallinum. sem eru margvísir til aðj^'^T! Sl«ur5ardottur er P»u-
rifa npp litla barnið, og nú er að al,e£ Ma st.marsolstöður, og
firma ráð- til að halda þdm í1 T landflcySar J>'.,lur
5kefjum. Söguforðinn er fyrifi Hu,du’ &a er munur ^rra
löngu upp unninn og marg jótrað-
tveggja skálda. að Ólöf kveðttr
þulu
ur, allar gátur ráðnar, og dtt erj.sina íH,lu e,ugöngu frá eigin
árciðanlegt. að þögn og kyrð fæst: brjost, en Httlda hef.r a þar annað
ekki ókeypis hjá hraustum og fjör-l .Un 'C u,r gömlu þulumar,
ugum bömum. Konan grípur þájm°,ar Ur Mn> kjamyrðm og vef-
til þess örþrifaráðs, að setja sam- “!\ l,niJ>au. hM-,ufau, ,ettan
an í hendingum og hljóðstöfumi Juf>’ l>ailmS að ver tei ltunst af
það sem kallað er þula. E nginn °g. °ss fmSt sem ,°?n,r standi á,f*
__ heimar og undirdjup með
og - ----
tími er til þess að vanda raáJ
og kveða um þeirra undravaM
honum gefa þær gullinn streng
á gígjuna sína.
“Ljúktu upp Lína.”
Nú skal eg kveða ljúflings Ijóð
um lokkana þina,
kveða og syngja ljóðin löng
um lokana mjúka þína.
“Þar sitja bræður’’
og brugga vél,
gaktu ekki í skóginn þegar skyggir.
Þar situr hún María mey,
man eg hvað hún söng:
Eg er að vinna í vorið
vetrarkvöldin löng.
Ef að þomar ullin vel
og ekki gerir stórfeld él,
sendi eg þér um sumarmálin
sóley í varpa.
Fögur er hún Harpa,
Um m e s s u r færðu f leira,
fjólu og músareyra,
hlíðunum gef eg grænan kjól,
svo göngum við upp á Tindastól,
þá næturvökul sumarsól
“sveigir fyrir norðurpól”,
en dvergar og tröll sér búa ból
^ 'ljósa-
rím, því síður að"kveða til lengcktr reitum’ 9r«num P*rlw*H í\ 5 instu ,7num; ,
um sama efni, tekur það sem 5 **vars(d> flogagulh og gigjum wr«-] og Ijósalfar ser lc.ka a hol
hugann flýgnr. hvað svo sem það
er, og börnin taka þakklát móti
um , eða vér mænum eftir
gæsamóðurinni”, sem ekki
r»-1
víldi j
þessum nýja fróðleik um krunima bíK.a okkar’ “ ,'f^ ,(ln^ l\
og kisu, stássmeyjar með Snmifín vegalausa blaa .
spöng um ennið, sem ekki geta set-' Svona löguðnm l>uhiljóðurn ætti
ið nema á silfurstól. og ekki sofi»ta* fÍe,J?a- lllá vera aS f,eira «éj
að lýsigulli og stdnum.
Við skulum reyna að ræna frá
þeim einum.
Börnunum gef eg gnótt af óska-
steinum.
“Þá spretta laukar,
þá gala gaukar”.
STOFNSETT 1882
LÖGGILT 1914
D. D. W00D & SONS,
--------- LIMITED -------
verzia með beztu tegund at
= K O L U M =
Antracite og Bituminous.
Flutt heim til yðar hvar sem er í bænum.
Vér æskjum verzlunar yðar.
SKRIFSTOFA:
904 Ross Avenue
horni Arlington
TALSfMl:
Garry 2620
Private Exchange
Þá syngja svanir á tjörmun,
segðu það börnum,
segðu það góðum bömum
II.
Gekk eg upp í Álfahvamm
um aftanskdð,
huldusvdnninn ungi
eftir mér beið.
Þið.skuluð ekki sjá hann,
þvt síður fá hann.
Eg á hann ein,
eg á ein minn álfasvein.
Hann á brynju og bjarta skálm,
bláan skjöld og gyltan hjálm,
hann er knár og karlmannlegur
kvikur á fæti,
minn sveinninn mæti,
herðabreiður og hermannlegur.
höndin hvít og smá,
augun djörf og dimmblá
dökkri undir brá.
Allar fríðar álfameyjar í hann
vildu ná.
En þó þær heilli og hjúfri
hann þær aldrei fá,
þvi hann vil bara menska raey,
mér því skýrði haim frá,
þegar eg fapn hann fyrsta sinn
hjá fossinum háa
og berginu bláa.
Nú er runninn röðullinn,
rökkvar milli hlíða.
“Svanurinn syngur víða.”
Viðsjálft er í Álfahvammi um
aftanskeið að biða.
Heit og, mjúk er hendin þín,
hjartakollán tnin.
Við skulum stíga dansinn þar til
dagur skín.
Glatt var með álíum,
gekk eg með honum sjálftun.
Margt ber til um miðja nótt hjA
mánanunt hálfum.
Hamarinn stóð í hálfa gátt
hukiumeyjar léku dátt,
heyrði eg fagran hörpuslátt,
höllin lék á þræði,
heilla huldu kvæði.
Þegar litið Iifði af nátt
labbaði eg mig heim,
en “eg get ekki sofið yrir söngv-
unum þeim.”
I Agústmánuði 1914.
Theodóra Thoroddsen.
—Skírnir,
ar Hannsdóttur, er þá bjuggu á
Bjarnastöðuiin. Eit Jón Hall-
dórsson druknaði í Fnjóská vetur-
inn 1865, að eins 32 ýra gamall.
Var hami þá otðinn hreppstjóri í
sveit sinni og þar forgængsmaður
i rnörgu, þótt ekki væri eldri en
þetta, enda hafði faðir hans, Hall-
dór Þorgrímsson (d. 7. apr. 1860J,
er lengi bjó á Bjamastöðum, ver-
ið búsýslumaur mikill ig í
fremstu bænda röð.
Jón Halldórsson lét eftir sig
fjögur böm, er hann druknatfi, og
var Halldór dztur þeirra. En hin
voru Valgerður heitin biskupsfrá,
kona Þórhalls biskups Bjamarscn-
ar, Páll bóndi á Þórustöðum í
Eyjafirði og Guðrún kona Alberts
Jónssonar frá Stóruvöllum, og
hefir hún siðustu árin verið hér í
Reykjavík hjá Halldóri hdtnun
bróður sínum.
Halldór ólst upp á Bjarnastöð- j
tvtn og bjó móðir hans þar eftir lát i
föður hans, og giftist aftur, Sveini |
Kristjánssyni, en andaðist 1874.
Fór Svcinn, stjúpi Halldórs, síðar
til Ameríku og lifir þar enn.
Hann var á ferð hér hdma nýlega.
1881 útskrifaðist Ilaíldór úr
latínuskólanttm, gekk svo á presta-
skólann og útskrifaðist þaðan
1883. Síðan varð hann skrifari
hjá landfógeta og gjaldkeri Spari-
sjóðs Reykjavíkur, og var hann
það til 1886, er Lamdsbankinn t ar
stofnaður, en þar varð hann þ,á
gjaldkeri og gegndi þvi starfi þar
til snemtna á árinu 1912, en þá
fékk hann ausn frá því, eftir lækn-
is náði, og var þá farið að bera
mikiö á þeim sjúkdómi, sem nú
hefir leitt hann til bana. ,
Halldór kvænfist 16. júlí 1886
Kristjönu Guðjohnsen, yngstu
dóttur Péturs heitins Guðjohnsens
j organista, og lifir hún mann sinn.
j Börn þeirra eru: Pétur bóksali,
j Jón bankaritari, Hólmfríðitr, Gunn-
I ar og Halldór, og eru tveir yngri
j bræðumir í Mentaskólanum, Gunn-
| ar i 6. bekk, en Halldór í 1. bekk.
Halldór befir margt starfað í
I almennings þarfir. Hann var í
j fjölda félaga, er beittust fyrir
I frámförum og framtakssemi áj
I ýmsum sviðum, og hlóðust þannigj
j á hann ýms aukastörf. því hann
j var starfsmaður mikill og ósér-
hlífinn. Má af þessttm lélögurn
j nefna t. d. íshúsfélagið, Faxaflóa-
I bátsfélagið, U1 'arverksmiojufé ag
ið, Jarðræktarfélagið og síðast en |
| ekki síst Goodtemplarafélagið, at
! inn í það gekk Halldór haustið
j 1901 og starfajði mikið fyrir það
j meðan honum entist hdlsa til, var!
I m. a. lengi í framkvæmdarnefnd I
j Stórstúku Tslands. I bæjarstjárni
j Reykjavíktir átti hatm sæti vfir 20
ár.
Nokkur ritstörf liggja eftir
Halldór, belzt ttm f já: ltagsmál.
Þar á meðal eru tvær ritgerðir í
i “Andvara”, önnur utn stofnun
veðdcildar við Landsbattkann, rit-
j uð, er ]>að mál var í undirbúningi,
i en hin um hIutabanka'stofnuh'ina,
i er ]>að mál var hér fyrst á dagskrá.
Hann 'hefn og ritað fjolda blaðfc-j j sst-.5um ; gjöndudaJ húsfrú Aflabrögð vortt nýlega sögð góð
, gretna ttm ban amal og fjarhags- j jal](lóra Pálsdóttir, móðir Gvrð- við Vestmannaeyjar og Snæfeíbs-
I ™!t a fyrr' 6n,™Cmkum > mundar prófessors Hannessonar j nes.
jolf en stðan , Logrettu . Um páls ^ á Guðíaugsstö&um. .... , *
bmdmdtsma! ntað, hann dnntg ,k-n var fædd januar l8 5. . Su fre« 5 sogð. að • stomðr-
j níikið og var talinn einna Jróðast- IQ jan andaðist FðvaTð As- mu a 3Ja JoladaS hafl flo»bylgja
:Ur mafur hér a !andi um astand tumidarson kaupmaður á Isafirði. *
I þjóða1 ,S S,nS me®al annara , j}auarneln hans var hjartabilun.
j Halldór var fjörmaður og gleði- I>ess hefir áður verið getiö, að
1 maðttr alla tið meðan hann varjbrezk herskip tóku Botniu og: UWsjó5ur Sigriðar Mekteð
. hetll hetlstt, og songmaður var Helga kóng á útleið héðan síðast I heitir sjóSur) sem ,hr Bogi Th.
;hann goður. Hann var entn þetrra og fluttu til Kirkwall. En eigend- ’ Mebteí sa?nfræ?iÍ71gur j Khöfn
EPLI! EPLI!
Þaú beztu sem til sölu eru boðin
$3.50 TUNNAN
Hér býðst bændum tækifærið til að fá þessi úrvals epli
send til næstu stöðvar við sig, með þessu lága verði.
Spy epli
Baldwih epli
Greening epli
$3.50 tunnan
$3.40 tunnan
$3.35 tunnan
þessir prízar eru F.O.B. Winnipeg
Sendið pöntun yðar í dag. AHar pantanir af-
greiddar þann sama dag sem þær koma.
Fullkomnar birgðir af ávöxtum, sméri, eggjum
alifuglum og nýlenduvörum fyrir borgarbúa.
GOLDEN LION STORE
^85 PORTAGE AVE., - WINNIPEG
skollið á land í Vík í Mýrdal, og
gerði skemdir á hústim og vegum,
og segjast nienn ekki hafa þar sög-
ur af annari eins áður.
sem stóðu fyrir útgáfu Söngbókar
i hins ísknzka stúdentafélags, sera
úti kom 1894. og líka dntt þdrra,
j sem sáu um útgáfu Söngbókar
umir báru sig upp undan þessu við
utanríkisstjórnina í Khöfn og nú
hefir frézt, að hestunum hafi ver-
ið skilað aftur, þeir fluttir frá
Templara, sem út kom fyrir nokkr-j Englandi yfir til Jótlands. Bretar
ttm ántm. j taka hestana af þvt að þeir ’hyggja,
stofnaði á síðastl. sumri með gjafa
bréfi dags. 18. ág. 1914. Skipu-
lagsskrá sjóðsins fékk kngl. stað-
festingu 13. okt. í haust. Sjóðhtn
myndar jörðin Keldnakot í Stokks-
eyrartireppi, sent er 11,12 hndr. að
. Annars er her aðems fatt taliS af j að þeir lendi frá Danmdrku til dýrieika) og verSur h6n æfinw
jþewn morgtt og margvtslegu störf- Þjóðverja. En í Danmörku hefir eign sjó*sinSf er hvorki ^
:um„ sem Halktor Jonssot, hefirjveriö útflutnmgsbann á hestum frá ne veðsetja. Sjóðurinn er ætlaður
■ gegnt þann 30 ara t,ma. sem hann 23. nóv. í haust. j ógiftum, heilsuvdlcum. bágstöddum
hefir starfað her 1 bœnum. Hann icanom
Jóh. Sigurjónsson hefir tckiðj
var vinsæll maðttr meðal samborg-
ara sinna og naut annenns trausts.
Mótblásturinn, sem hann átti við
að stríða tvö síðustu árin, mun
hann hafa tekið sér nærri, {y>tt
hann mætti honum með fullum
kjarki, því hann var sfórlyttdur
ieikritið frá Kngl. leikáuísinu, sem
áður sýndi Fjalla-Eyvind. Það'1
var ætlun hans, að Kngl. leikhúsið,
sýndi það í desember, en er það
gat ekki orðið, og sýningunni var
svo enn frestað fram úr því, sem
ráðgcrt var, tók Jóhann letkritið og
maður. En þá var lika hdlsa hans
á þrotum. og ekki sem drengileg- t*>rgaði til baka þær 300 kr., sem
jast á hann sótt af sumttm þeim, venjulegt er, að Kngl. léikhúsið
• sem létu þau míl til stn taka. Sátt-11>orííi höfundum um leið og það j
i ur við heiminn nwtn hann þó hafa j &erir samninga um að sýna leiki i
| farið héðan og laus við óvildarhugl beirra-
jtfil nokkurs manns. Hann varj Skýrt er frá því ,4. þ. m„ eftiri
, , . . j sterktruaður maöttr, og á síðus.u, skeyti frá Fleetwood í Englandi.j
bankagjaldken, an,m hr!e,.^,st 1,ann mest afi lestníað frá byrjun febrúar veröi öllumj
------------- j guð ræðinta. erlendum botnvörpuskipum hannafi j
Halldór Jonsson, fyrv.
Hann andaðist annan jóladagj
kl. um morguninn, eftir laing-
varandi hjartasjúkciom, og hafði
han.11 legið rúmfastur á annað
misseri; fór sjúkdómurinn stöðugt
versnandi, svo að fyrirsjáanlegt
var fyrir löngtt, að sjúklingnum
mundi ekki auðtiast að yfirstíga
hann. Síðustu dagana hafði hann
oft verið ræntilaus, en fékk þó
hægt og rólegt andlát.
Halldór Jónsson var 57 ára
gatnall, færldtir 12. nóv. 1857 á
Bjarnastöðum í Bárðardal, sonur
Jóns Halldórssonar og Hólmfríð-
Ixigrétta.
að sigla til brezkra hafna.
Frá Islandi.
Halldór Þorsteinsson er nýlega
j farinn héðan til Englands í þeim
. . 1 erindum. að kattpa þar nýtt botn-
Yeðiið hcfir venð að jafnaði; vörpuskip, er útgerðarfélagið
mjög gott það sem af er árintt, J “£gg.ert ólafsson” ætliar afi eignast
fyrst þyðttr. en s.ðán stillur með, a8 háIfll nióti Halldóri skipstjóra
litlu frosti: T gær snjóaði nokkufi. j sjá]furn
Tveir bædur austanfjalls eru ný- Hafnargarfiurinn nýji í Vest-
lega látnir: Hjálmar Jónsson áj mannaeyjum varð fyrir stórskemd-
Svfiraseli í Hrunaniannahrepi>i ogj um í brimi 27. f. m. Þó hefir
Þórfittr Pálsson á Löngumýri ájþafi komifi fram vifi nánari rann-
Skeifium. : sókn, að tjónið er eigi eins mikifi
3T. des. sífiastí. andafiist á Gttð-iog af var látið í fyrstu.
$1.00 afsláttur á
tonni af kolum
Le*ið afsláttarmiðaon. SeudiW Kann
meft pttntun yðor
Kynnist CHINOOK
Ný reyklaus kol
$9.50 tonnið*
t'-n(,inn reykur. Ekkerl rit
Ekkert gjall.
Agaett fyrir eldavélar og
ofna. ainnig fyrir aðrar
hitavélar haust og vor.
Þetta boð vort atendur til 7. nóv-
ernber 1914.
Pantið sem fyrst.
J.G. HARGRAVE & CO., Ltd.
æu MAIN STItKET
IM>nt>e Main 4S2-4SI
Klipp (ir og sýn með pðntun.
si.no
Afsláttur
Sl.00
Bf hér kauplð eltt tonn af
Chinook kolum á Í9.60, þl
gildir þensi mlðl einn dollar,
ef einhver umboðsmaður fé-
iagslns skrtfar undir hann.
J. G. Ilarfrav. A Co., I<td.
(ónýtur An undlrakrlftar.)
I