Lögberg - 16.12.1915, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 16. DESEMBER, 1915
13
Bændur takið eftir!
Alllr kornkaupmenn, sem auglýsa á þessari blaðsíðu, bafa löjunv
■amkvæmt leyfl til að selja hvelti fyrir bændur. peir hafa einnig, sam-
kvæmt kornsölulögum Canada, lagt fram svo mikið tryggingarfé, að
Caiuula Graln Commission álítur að þeir geti borgað bændum fyrir alt
það korn, er þeir senda þeim. Lögberg flytur ekki auglýslngar frá öðr-
aas kornsölum en Þelm sem fullnægja ofangreindum skilyrðum.
THE COL.UMBIA PRESS, I/TD.
TIL AKURYRKJU-BÆNDANNA!
Kæri herra !
Uegum við vænta þess. ag þú sendir okkur hveiti þitt 1 haust
til aölu?
Ef okkur gæti hepnast að fá fyrir það þð ekkl væri nema brot
<r centi fyrir hvert bushel hærra en afirir fá, þá getur það munati þig
talsverðu þegar um heilt vagnhlass er að ræða.
Viö erum einu fsledingarnir í Winnipeg, sem reka það starf að
calja hveiti fyrir bændur, þess vegna mælumst við til, ag þú sendir
okkur hveiti þitt til sölu gegn venjulegum ömakslunum. i
Við ábyrgjumst að hveiti þitt nái hæstu röð (grade) sem það
gotur fengið og að þú fáir fyrir það hæsta verð sem markaðurinn
býður.
Ef þú æskir þess, þá erum við reiðubúnir ag láta þig hafa sann-
gjarna borgun fyrirfram I peningum út á vagnhlass þitt.
Áform okkar er að ná viðskiftum islenzkra bænda I Vestur-
Canada og selja fyrir þá kom þeirra. Ekkert verður ögert látið af
okkar hendi til þess að tryggja okkur viðskifti þeirra framvegis.
Skrifið okkur hvort sem þið viljið á jslenzku eða ensku.
Með beztu öskum,
COLUMBIA GRAIN CO., LTD.
242 Grain Exchange Bulldlng, Winnipeg.
Talsími Main 1433.
Licenced ' Bonded
Simpson-Hepworth Co.,
. Limited
446 Grain Exchange, Winnipeg
Góðir kornsölumenn fyrir bœndur að
skifta við
HTeitiprísamir verða breytilegir og kornsölumenn
geta orðið yður að liði.
VÉR HÖFUM STAÐIST REYNZLU TÍMANNA
Twttugu og tveggja ára trú þjónusta í parfir kornyrkju-
manna stendur á bak við nafnið:
Herbert H. Winearls
Aðal skrifstofa: Útibú:
237 Grain Exchange Union Bank Building
WINNIPEG BRANDON
Eins og að undanförnu er mér ant um að komast að sem beztum kjörum
fyrir mína gömlu viðskiftamenn og geta orðið mörgum nýjum að liði í ár.
SKRIFIÐ EFTIR WINEARLS: “HELPFUL HINTS TO GRAIN
SH PPERS”. NÝ ÚTKOMIÐ. KOSTAR lOc. VIÐSKIFTAMENN
FÁ KVERIÐ ÓKEYPIS. ÞAÐ SPARAR YÐUR PENINGA.
Fiskur til sölu.
Nýjan rétt ef þarfnast þú
þinn á jóladiskinn,
kaeri landi, komdu nú
•g kauptu af mér fiskinn.
SagtJi frá því glögt i gær
gamall vöru-túlkur,
a0 enginn betri fjörmat fær
fyrir ungar stúlkur.
Núna gát5i eg ööru at>,
á e81i fólksins giskinn:
Mannkynsfjölgun þróár þaö,
þú ef boröar fiskinn.
Tið er eftirtektar verö,
trú mér, hrundin kjóla:
Hlaupár er á hingai5 ferö
hinu megirt jóla.
Ef í huga óskar þess
að ástar lifni hótin,
þá er vænst ai5 vera hress
og vökur upp á fótinn.
Pöntun liggur nú vii5 næst.
neitt ei láttu hamla,
þetta hitt—með fiski fæst
frá honum Roga gamla.
F. HJALMARSSON,
Winntpegosis, Man.
VerSr-Hvítf. 5ýk. Gedda (pikej
tc. Suþfiski 2c.
Dr. Stewart.
(Framh. frá 12. bls.J.
þeir gætu altaf farið þangað sem
þeir mættu trey'sta fullkominni
þekkingu og satnvizkusemi. Hann
kvaðst eiga við þá Dr. Brandson
og Bjömson með þessum orðum.
Brandson hefði sent fleiri sjúk--
linga á hælið en nokkttr annar
læknir og hærra hundraðstal af
sjúklingum hans hefði farið þaðan
heilir heilsu, en nokkurs annars
læknis. Væri þetta talandi vottur
þess hve vandur liann væri aö
skoðun og hversu vel hann væri
vaxinn starfi sínu; þar væri ekk-
ert kák og engar getgátur út í
bláinn.
Að því er Dr. Bjömson snerti
kvaðst hann eiga honum meira að
þakka, en nokkurn mundi gruna.
Fyrsta nákvæma þekking sín i því
að skoða brjóstveikt fólk hefðil
hann hlotið undir handleiðslu
BjÖmsons. Hann kvaðst muna |
•Jiað enn og muna það glögt þegar
Dr. Bjömson hefði leyft honurn
að fara með sér til þess að sjá og
skoða brjóstveikan mann; kvaðst
hann þá hafa veritS eins og annar
græningi, er lítið hefði vitað eða
skilið; en í þeirri heimsókn kvað
hann Dr. Bjömson hafa lagt
grundvöllinn undir þá þekkingu
sem sér hefði nú hlotnast, og
kvaðst liann því eiga honum miíkið
aö þakka.
Það var eins og maöur stækk-
aði stórum af því að vera Islend-
ingur, þegar Dr. Stewart flutti
þennan vitnisburð um islenzku
læknana okkar. — Af þvi maður-
inn er enginn skrumari.
Dr. Stewart lýsti þvi hvað væri
hlutverk heilsuhælisins og hvernig
reynt væri þar að láta það verða
að sem mestum notum. Það værij
um fram alt heilbrigðisskóli fyrir
alþýðu. Þar ættu sjúklingar að
læra að styrkja krafta sína til
baráttu gegn veikinni; læra að
forðast alt sem veiklun geti vaidið ;
læra að vernda aðra ekki síður en
sjálfan sig; læra að vera hug-
hraustur og vongóður; læra það í
hverju hættumar séu fólgnar og
fiver séu helzt styrktar öflin. En
aðalstarf stofnunarinnar væri
jafnvel ekki í því að lækna hina
veiku, heldur að gera þá að kenn-
urum fólksins. Þegar þeir kæmu
heim aftur hefðu þeir lært það
sem því tilheyrði að verjast tær
ingu og sigra hana; þeir ættu því
að útbreiöa þá þekkingu og kenna
bæði vandamönnum sínum og öðr-
um.
A þennan hátt kvað hann það
ekki verða nteð tölum talið eða
því með orðum lýst, sem stofnun-
in gæti komið til leiðar. Dr.
Stewart kvaðst ekki sleppa hendi
sinni af þeini sjúku eftir að þeir
færu lteim, þótt heilbrigðir væru,
heldur vera í stöðugu sambandi
við þá; halda spumum fyrir um
líðan þeirra og fá reglulegar frétt-
ir af þeim, annaðhvort trá þeim
sjálfum eða einhverjum öðmm.
Hann kvað það vera einkennilegar
tilfinningar er hann hefðt fyrir
starfi sínu og þeim er á hælinu
dvelja. Hann kvaðst ekki geta
lýst sambandi sínu við sjúklingana
betur með neinu öðru en því að
sér fyndist liann vét-a faðir þeirra
í vissum skilningi. Þegar þeir
kveddu hælið fyndist sér sem
hann horfði á eftir bömum, sem
væm að fara frá heimili út í ver-
öldina; hann kvaðst óska þeim
eins innilega gæfu og gengis í huga
sér eins og faðir mundi óska
bömum sínum; hugur sinn fylgdi
Atkvæða yðar og áhrifa er vin-
samlegast óskað fyrir
ÁRNA EGGERTSSON,
er sækir um yfirráðsmannstöÖu 1 “C” deild fyrir árið 1916
Hann var bæjarráðsmaður í 4. kjördeild 1907-8 ogeru
íslendingar beðnir að athuga störf hans og framkvæmd þá,
Stefna hans er: Sanngjarnari skattálögur; sparnaður
samfara hagsýni, framkvæmdum og stjórnsemi.
NEFNDARSTOFA að 696 Sargent Ave. Tals. Shrbr. 4376
J. W. Astley, C.E.
Candidate for
BQARD oí CONTROL Seat “0”
Nú er tækifæri að kjósa verk
fræðinj; í Board of Control
W. T. Edgecombe
Kjósendur í
3. Kjördeild
Atkvæða yðar og áhrifa æsk-
ir virðingarfylst
EDGECOMBE
fyrir
‘‘Alderman”
Réttsýnn í garð
gjaldenda.
Kosningadagur Föstud. 17. Des.
Það eru vinsamleg
tilmœli mín að þér
veitið mér atkvæði
yðar og áhrifa.
CONTROLLER
fyrir sæti
![/• .. ] • v* timbur, fjalviður af öllum
Nyjar vorubirgöir tegundum, geirettur og als-
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar til vetrarins.
Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumætíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
Limlted
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
þeim hvar sem þeir væru og hvert
sem þeir færu.
Að lokinni ræðu Dr. Stewarts
ávarpaði Thos. H. Johnson ráð-
herra gestina og mæltist bæði vel
og skemtilega. Lýsti hann hínni
miklu þýðingu þess starfs er Dr.
Stewarts hefði og kvað það ekKert
efamál að stofnunin ætti honumi
tilveru sína að þakka, og þaö mikla
verk er hann væri að vinna yxi
með ári hverju, þjóðinni til heilla.
Hljómleikar og söngvar fóm
einnig fram um kveldið öðm
hvoru og var að því hin mesta
skemtun. Páll Bardal varð að
koma fram tvisvar með einsöng,
svo vel geðjaðist áheyrendunum
Maður með 21 ára reynalu
í bæjarmálum
að framkomu hans.
Mrs. Marteinsson, sem aöallega
kom þvi til leiðar að þessi sam-
koma var haldin, á miklar þakkir
fýrir, og allir þeir sem henni vom
samtaka í því. Á þvx er enginn efi
að það var íslendingum til sóma
og álitsauka. Þess ber að geta að
séra Rúnólfur Marteinsson, sem
las upp ávarpið til Dr. Stewarts,
flutti einnig itarlega sögu eða frá-
sögn um drykkjarhomið, einkar
vel skrifaða, er Baldur Jónsson
kennari hafði samið.
Hefir Lögberg fengið loforð
Albert Gough Supply Co.
Wall Street and Kildonan West
ALSKONAR BYGGINGAEFNI
Talsimar; Sher. 3089 og St. Jonn 2904
SEGID EKKI
“EG ewr EKJII BORGAS TANXLÆIM NC,-
Vér vltum, »6 nú gengur ekkl alt aB öskum og eríltt er aS elsnaat
■klldlnera. SJt tll rlll, er oss ^aC fyrlr beztu. >aC kenntr eaa, eem
▼erSum aS vlnaa fyrlr hverju centl, aS meta jrlldt penlaea.
MINNIST ►•«», aC dalur sparaGur er dalur unnlnn.
MINNIST Þeas einnlc, aS TENNUR eru oft metra rlrCI ea paalagar.
UEILBRIGDI er fyrsta spor tll ha.mln.ju. )vt verCiC )ér aS varada
TENNUltNAR — NA er timinn—hér er ataCurtnn tU að láta gua vts
teaaur ySar.
Mikill sparnaður á vönduðu tannverki
EINSTÆAR TENNUR $5.00 HVER BE8TA 22 KAR. QTTTJ.
•5.00. 22 K.ARAT GULLTENNUll
VerS vort évait Abreytt- Mör. hundraC —n— aMA aér lifa verfl.
UVERS yEGNA ICKKI |»c f
Fara yðar tilbúuu tennur vel?
eBa ranfra lær ICulega úr skorCum ? Ef þœr .era þaC. flaalS þ& taan-
Isakna. sem .eta .ert vel vlC tennur yCar fyrir va(t verfi.
W atnnl yðar ajálfur—Notlð flmt&n &ra reynahi vora vffi Baal»þ»lm—
$8.00 HVALBEIN OPIU A KT4LDUM
DR. PAESONS
HoGREEVT BLOCK, PORTAGE AVE. Telefóna M. $02. U,pl jfír
Grand Trunk farbréfa skrifstofu.
Greiðið atkvæði yðar með
McArthur
Gerðl umbætur á verkfr«*ðin(csclldlnnl, og kom & breyttngum í grjöt-
n&mu bæjarins, og 1 heim deildum sem sjá um skurCi og vatns-
lelðslu, og og kom þvt til leiCar aC afnumin voru embætti verkfræC-
inganna J. W. Astleys og E. F. Campbells. Sparaði bænnm með
þvl óþarfa útgjöld er námu $46,675.95 árlega.
Breytti 6.614 tapi & $734,686.00 verki áriC 1914, sem á níðuslu 10 ár-
um m& áætla aC numiC hafi $500,000, i ágóCa er nam 8.67 prct. á
samskonar verki 1915 undir stjórn Breretons bæjarverkfræðlngs.
fyrir því að fá hana til prentunar mega hlutaðeigendur vera séra
síðar, því hún er einkar fróðleg og Rúnólfi þakklátir bæði fyrir það
mun mörgum þykja hún skemti- og alla aðra aðstoð, er hann veitti
leg. , þeim við þetta tækifæri til þess að
Hið fagra ávarp sent Dr. Stew- sem bezt mætti fara fram.
art var flutt hafði prófessor Rón- Að ræðum loknum og öðrum
ólfur Marteinsson samið fyrir skemtunum voru veitingar fram
höird sjúklinganna. Var það frá- bomar og ræddu menn þá saman í
bærlega vel gert og vandað og fullu frelsi fram til miðnættis.
4 SÓLSKIN.
Góða nótt!
Dúnalogn er allra átta,
Allir vindar geims sig nátta,
Nú er álfa heims að hátta,
Hinstu geislar slokna skjótt.
Húmsins svarta silkiskýla
Sveipar þekjur vorra býla,
Upp er jörðin eins og hvíla
öllu búin: Góða nótt!
Upp til hvíldar öllu búin
Er nú jörðin. Góða nótt!
Langþrekuðum lýð er kærast
Lágt að hvíla, endurnærast,
Blunda lengi vel, sem værast,
Vekja taugum sínum þrótt,
Yfir lofts og lagar strauma
Líta Eden sinna drauma,
Sólarbrautir svífa nauma
Sælustundu — Góða nótt!
Svifa stutta stundu brautir
Stjama’ og sólar. Góða nótt!
Tak þú svefn í ástararma
Alla menn sem þjást og harma,
Legg þinn væng á lukta hvarma,
Láttu öllum verða rótt.
Leyf þeim, draumur, lengi að njóta
Lífsins, sem í vöku brjóta
Skipin sín t flök og fljóta
Fram hjá öllu — Góða nótt!
Þeirn sem framhjá fegurð lífsins
Fara’ í vöku. Góða nótt!
Blessuð streym þú, streym þú niður,
Stattu við þú næturfriður.
Hugur fellur fram og biður,
Funheitt andvarp liftist hljótt.
Hætti allra sár að svíða,
Sólar verði gott að bíða,
þurfi enginn kulda’ að kvíða
Komi sólskin — Góða nótt!
Enginn þurfi’ að óttast, komi
engill dagsins. Góða nótt!
Gutt. J. Guttormsson.
Piney, Man., io. des. 1915.
Herra ritstjóri,—
Nú ætla ég að skma latinar
linur. Ég þakka þér fyrir Sól-
skins blaðið, sem er í “Lögbergi”.
Ég er að safna því í bók. Mér
þykir gaman að lesa það sem önn-
ur böm hafa skrifað. Það er eng-
inn skóli hér úti, en alstaðar í
kring. Mér þykir gaman að læra
í skóla, og þykir leitt að það er
enginn skóli hér, því að ég kemst
ekkert áfram. En ég er að vona
að hann byrji eftir jólin. — Ég
sendi eitthvað seinna.
Þin einlæg,
Aðalbjörg Ólafson, 13 ára.
Box 7 Piney, Man.
Skrítið
Tveir menn fóm á samkomu,
annar þeirra kom heim um kveld-
ið og var spurður hvort samkom-
an hefði verið vel sótt. "Já”,
sagði hann, “húsið var troöfult”.
Hinn maðurinn kom nokkm seinna,
hann var spttrður sömu spumingar
og sagði: “Hún var illa sótt, hús-
ið var hálftómt.”
Gátit báðir sagt satt,
Sólskinsbörn.
Jólablaðið ykkar kemur út næstu
viku. Það þótti of langt frá jól-
unum að láta það koma núna, þó
um það væri talað seinast.
SOLSKI3ST.
BARNABLAÐ LÖGBERGS
I. ÁR. WINNIPEG, ». DESEMBER 1815. NR. 10.
Börnin og Jólin.
Orðið jól er svo alkunnugt, og
vel þekt á svæði kristninnar, að
varla mun þörf að útskýra það.
Það geymist ávalt, í huga og hjört-
um, allra kristinna manna, ár eftir
ár, gegnum allar aldaraðir. En
aldrei er það eins skírt og áhrifa-
mikið, t ineðvitund vorri, eins og
þegar dregur að jólunum; og þá
einkanlega meðan jólahátíðin
stenditr yfir. En sérstaklega er
þó ánægjan og fögnuðurinn mest-
ur hjá sjálfum jóla-englunum —
blessuðutn saklausu og elskulegu
börnunum. — Eg leyfi mér að
nefna elsku bömin jóla-engla, því
eg hefi aldrei séð aðra engla um
jólin. Englana á himnum, hefi eg
ekki ennþá séð; og eg er sann-
færður um það: að enn sem kom-
ið er, hafa engir menn á jarðríki
séð engla himnanna. Ekki einu-
sinni hinir víðfrægu listamenn, sem
mála engla myndirnar. Þeir hafa
englana okkar — blessuö bömin,
sem fyrirmynd, því auðvitað hafa
þeir enga fegurri né tullkomnari
fyrirmynd. En vængimir sem þeir
prýða mvndirnar með, er aðeins
hugsjóna smíði þeirra. eða skáld-
legur tilbúningur i sarnræmi við
hina kristnu trú.
Eins og þegar hefir verið tekið
fram, eru jólin sérstaklega fagn-
aðarhátíð barnanna; vér ættum þvi
að gera alt sem í vom valdi
stendur, til að vinna að því, að
jólin verði þeim til gleði og
ánægju — indæl og unaðsrik —;
og gefa þeim sem þvi eru vaxin,
holl og heilnæm ráð, og umfram
alt, að vera þeim sönn og góð
fyrirmynd. Ekkert getur vakið
hjá okkur gamla fólkinu, meira
yndi og aðdáun, en góð og elsku-
leg börn, meðan þau eru enn óspilt
og óskemd af glaumi og gjáltfi
heimsins. Og það ætti að vera
okkar hámark, að vinna af alefli
að því, aö þau alla æfi, sneiði hjá
öllum solli og ósóma, en þræði
nákvæmlega kærleikans og dygð-
anna vegi. Ekkert getur glatt
okkur betur en að sjá góðan árang-
ur af tilraunum vomm í þá átt.
Það er ætíð hrífandi að mæta
þessum sakleysis englum, og sjá
þeirra glaðlegu, einlægu og bros-
andi andlit. Ó! að þau gætu ætíð
litið þannig út, og haldist óspilti
Reynum að hjálpa þeim til þess,
svo að enginn verði ógæfttnni að
bráð.
Það er gamall siður, að minnast
vina sinna og vandamanná um jól-
in, með jóla-gjöfum. En því mið-
ur, em þær jólagjafir ekki ætið vel
valdar, eða gefnar þeim sem heizt
þurfa hjálpar við. Allir gelenduri
ættu að hafa það hugfast, aö velja
gjafimar samkvæmt þörfum mót-