Lögberg - 04.05.1916, Page 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 4. MAI 1916.
FRAMLEIDSLA OG []AGSÝNI
Þörf Canada á hjálp yðar
heima fyrir.
RíkiS þarfnast vista. Ef þér fylliS ekki þann hóp sem
berst, þá veriö í þeim sem framleiöir. Vinnuafliö er
. takmarkaö, og þaö ætti aö vera yöur hvöt til aö leggja
yöur enn þá betur fram en áöur. Framleiöiö vistir handa mönnunum sem eru aö berjast fyrir yöur.
Bandamenn þarfnast allra þeirra vista, sem þér getið framleitt. Komiö fyllir mælirinn. Þér berið
sjálfur ábyrgö á yöar eigin vinnu. Þótt þér getið ekki framleitt eins mikiö og þér vilduð, þá framleiöiö
þo eins mikiö og þér getið. Vinniö í réttum anda. Látiö stríðshuga standa að baki störfum yðar og
framleiöiö nú þegar á ríöur. Því meira sem þér framleiðið því meira getið þér sparaö. Aö framleiöa og
spara er aö veita lið í stríöinu.
Eyöiö ekki tíma á stríðstímum í lítilsverö störf. Vinnið
meö hagsýni. Frestiö arðlausum verkum þar til stríöiö
er úti. Hjálpið til að framleiða eitthv'aö ef þér getið, sem
er þarflegt. Látiö ekki vinnukraft fara til ónýtis. Canada þarfnast hans. Hjálpiö til að veita Banda-
mönnum vistir. Breytið blettinum á bak við húsin yðar í ávaxtagarð. Ræktið hann af fúsum vilja.
Ekkert ætti að fara forgörðum á stríöstímum. Canada
gæti borgaö vexti af stríðskostnaði sínum meö því sem vér
eyðum á búgöröum, í verkstæðum og á heimilum. Hvert
pund sem bjargað er frá því að fara i súginn, er eins mikils viröi og hvert pund af aukinni framleiöslu.
Þjóðin getur þvi bezt verið hagsýn aö hver einstaklingur sé það. Frakkland er vel statt í dag, vegna sparn-
aöar á friðartimum. Menn og konur í Stór-Bretlandi eru ekki aðeins aö framkvæma, heldur einnig að læra
aö komast af án ýmislegs.
Æfið yöur í hagsýni á heimilinu, meö því aö hætta viö
munað. Aö eyða fé voru hér veikir kraftana á stríðsvell-
inum. Sparsemi yöar hjálpar Canada að kosta stríöið.
Sparið fé yöar til þess aö hafa það þegar sambandsstjórninveitir næstu upphæð til stríösins.
THE GOVERNMENT OF CANADA 5
AKURYRKJUDEILDIN FJÁRMÁLADEILDIN
Verjið fé yðar hyggilega
Látið ekki fara í súginn
Látið störf yðar verða drjúg
Framleiðið meira og sparið
Uppreist á Irlandi.
Eitt með því alvarlegasta og ein-
kennilegasta sem fyrir hefir komið
síöan stríðiö hófst er uppreist sú
sem verið hefir á Irlandi um nokkra
daga aö undanförnu. Sýnast þaö
vera afleiðingar af víðtæku sam-
særi eftir æsingar og uppreistar-
hvatir.
Maður er nefndur Sir Rogers
Casement, írskur aöalsmaöur og
trúnaðarmaður Englendinga um
iangan tíma i mörgum löndum. Fór
hann til Þýzkalands og geröi þar
samsæri við Þ jóðverja, fékk hann
hlaöiö skip með vopnum og verjurn
og sent til írlands. Sjálfur varö
hann skipinu samferða á neðan-
sjávarbáti, ásamt nokkrum mönn-
um. Svo var um hnúta búiö aö
þegar hann lenti átti bifreiö að
vera viö lendingarstaðinn og flytja
hann frá ákipi. Bifreiö þessi vakti
eftirtekt þeirra sem eftirlit höfðu
fyrir hönd stjórnarinnar, sökum
þess að hún var á óvanalegum staö.
Lét stjómin því taka hana og beið
i henni embættismaður tii þess að
vita hverju þetta sætti. Loksins
sást aö menn komu til lands á lítilli
ferju og stefndu beint þangaö sem
bifreiöin var. Þetta var Casement
og félagar hans; voru þeir þegar
teknir fastir og hneptir í fangelsi;
skipið meö skotfærunum var einnig
tekiö fast eöa því sökt og mennimir
teknir.
Casement var tekinn og fluttur
til Lundúnaturnsins fTower of
London), þar sem margir hafa beð-
iö dauða síns. Hefir hann hann
játaö aö hann sé aðal uppreistar-
foringi íra og hafi hugsað sér að ná
landinu undan Engflendingum, því
nú væri tækifærið á meöan stríöiö
stæöi yfir. Kveðst hann ekki efast
um að sér heföi tekist þessi fyrir-
ætlun ef hann heföi verið svo lán-
samur aö geta ikomiö skotvopnun-
um á land og komast sjálfur hjá
því aö vera handtekinn; telur hann
þaö víst aö fyrst svona fór sé þess
engin von aö nokkrum takist aö
leysa það verk af hendi sem hann
ætlaði að gera. Er hann hróðugur
yfir hugrekki sinu og atferli og tel-
ur þaö víst aö samverkamenn sínir
og pólitiskir bræöur muni reisa sér
veglegan minnisvarða sem píslar-
votti, því þaö álítur liann svo aö
segja efalaust að hann veröi dæmd-
ur til lífláts. En þaö kveður hann
óviðeigandi aö hengja sig í snöru
eins og hvem annan óbrotinn
glæpamann. hann telur sig vera
þeim mun göfugri öörum bæði aö
stööu og áformum aö hann ætti aö
vera hengdur í sérstakri snöru, bú-
inni til úr silki.
En þótt Casement væri tekinn og
áformi hans kollvarpað, þá er samt
uppreist á Irlandi mjög alvarleg.
Hófst hún í Dublin—aöalbænum.
Tóku uppreistarmennirnir hverja
stórbygginguna á bætur annari í
borginni og gerðu mikil spjöll.
Herlið var tafarlaust sent þangað
til þess að hjálpa lögreglunni, en
uppreistar menn voru bæði margir
—um 12,000—og afarharðsnúnir.
Höföu þeir byssur aö vopnum og
voru meira að segja konur í upp-
reistinni. Samt sem áöur sást það
aö yfirleitt var fólkið á móti þess-
um tiltektum. Auk þess hafa þeir
báðir lýst því yfir Carson og John
Redmond aö þá hryggi þetta stór-
kostlega; telja menn Þjóðverja þar
aðal pottinn og pönnuna og hafi
þeir komið þessu samsæri af stað
til þess aö koma óhug í bre/ku þjóö-
ina og spilla samvinnu. Á annað
hundrað manns höföu fallið i upp-
hlaupinu, en 400 verið settir í fang-
elsi. Eldur haföi komið upp í bæn-
um og stóöu heilar húsaraöir í
björtu báli á föstudaginn í tveimur
strætum. .
“Undraverður píanoleikari”
Meö þessari fyrirsögn birtist
grein í blaöinu “Free Press” í
Winnipeg fyrra miðvikudag. Grein-
in er ekki löng, en hún er eftirtekta-
verö. Blaðið er að segja frá hljóm-
leikasamspili sem haidið var i sam-
komusal Fort Garry hótelsins og
getið var um í Lögbergi siöast.
Pianó leikarinn sem átt er viö er
Sigríður Frederickson og er grein-
in á þessa leið:
“Eitt af því sem frábærlega vel
tókst á samkomunni var framkoma
ungfrú Sigríðar Frederickson, sem
lék á píanó. Svo var hún fullkom-
in í því að þýða tilfinningar í spil-
inu og svo greinileg skifti mjúkra
tóna og sterkra, svo fínar hljómlits-
breytingar að allir áheyrendur létu
henni í 'ljósi verðskuldaöa viður-
kenningu.”
Þetta er mikiö sagt, en þaö bezta
viö það er, aö þaö er ekkert oflof.
Þaö eina leiðinlega í sambandi við
þaö er aö hún er kölluö Sara. Það
særir íslenZkt eyra þegar þvi finst
að það eigi heimting á að fá aö
heyra gamla og góöa islenzka nafn-
ið Sigriður.
Or bygðum
íslendinga.
Vatnabygðir
Meikismaðurinn Helgi Stfáns-
son bóndi skamt frá Wynyard and-
aðist aö heimili sínu i vikunni sem
leiö og var jarðsettur á mánudag-
inn 1. maí. Hann haföi verið lengi
veikur.
Helgi var bróöir Jóns Stefáns-
sonar rithöfunds á íslandi ("Þorgils
Gjallanda), sem margur kannast
við og dó i fyrra.
Thingvalla nýlendu.
Þar snjóaöi talsvert aöfaranótt
sumardagsins fyrsta og er útlit fyr-
ir að vorvinna veröi þar mjög sein
í þetta sinn, því tíöin hefir yfir
höfuð verið óhagstæö. Heilsufar
er allgott yfirleitt, skepnuhöld góð
og heybirgðir nægar hjá flestum.
Siglunes P.O., 18. apr. 1916.
Siðastliðinn mánuð fmarz) var
tiðarfar hér kalt og stormasamt, en
snjófall ekki mikið. Eftir blaða-
fréttum aö dæma minna en víða
annarsstaðar. T. d. 13. marz.,
þegar atkvæöagreiöslan um vín-
banniö fór fram, þá sögöu fréttr,-
ritarar blaöanna aö viöa í fylkinu
hefði mokaö niður snjó. Hér var
þá aðeins hrímkend snjóhreyta un.
morguninn. En birti til er leið aö
hádegi, og var úrkomulaust alt til
kvelds.
Fyrsta daginn í þessum mánuði
var mjög kált hér, klökknaði varla
á steini. En í annari viku mánað-
arins fór að hlína, og nú er hér aö
mestu snjólaust orðið, nema þar
sem þykkastir voru skaflar i skóg-
arbrúnum. Oftar en hitt, samt
frost á nóttum. Mikiö frost í nótt
og fremur kalt i dag. Gripahöld
góð, en margir heylitlir, og illa und-
irbúnúir ef íslenzkir vorkuldar yröu
í mai.
Goodtemplara félagiö hér í bygö-
inni lék Vesturfarana (tvisvar)
eftir séra Matth., og þótti þeim er
á horfðu tákast meir en eftir von-
um, því allir leikendur voru viö-
vaningar, léku þarna í fyrsta sinn,
nema Jóh. Eiríksson kennari Hann
lék Auðunn gamla, og þótti leika
vel, veitti hann félaginu óeigin-
gjaman stuðning og var einn mesti
hvatamaður jæss að þetta var byrj-
að. jTöluveröur ágóði varö af leik-
samkomum þessum, og rann hann
í húsbyggingarsjóð félagsins. Fyrir
forgöngu Goodtemplara var haldin
samkoma í samkomuhúsi félagsins
að Hayland P.O. 14. þ. m. Var
þangað sótt úr Siglunes- Darwin-
og Hayland-skóla héruöum. Vegir
voru þá sem verstir, og samkoman
ekki vel sótt, þar voru aðeins tæpir
70 samkomugestir og unga fólkiö
í miklum meiri hluta. Það bregð-
ur sér minna við, þó kalt blási og
vegirnir séu ógreiðir, heldur en við
þeir eldri. — Samkoman var til
arðs fyrir Rauöa kross sjóöinn.
Söngur og ræðuhöld, og köku-
skurður var til skemtana. Sigur-
geir Pétursson stýröi samkomunni,
en J. Kr. Jónasson söngnum. For-
setinn fS. Pétursson) ávarpaöi
samkomugestina, um leið og hann
setti samkonutna og brýndi fyrir
mönnum, að allir yrðu á einlivem
hátt aö leggja fram krafta sína og
styöja ríkið á þessum stríðstimum,
og göfugri stuðning gæti enginn
veitt en meö þvi aö styðja Rauða
kross félagið, til aö likna sjúkum
og særöum. Síðan söng J. Kr.
Jónassoon vorvisur. Næst sagði
Jón frá Sleðbrjót gamlar endur-
minningar um Þorst. heit. Erlings-
son, og létu ýmsir, einkum af eldra
fólkinu, þökk sína í ljósi og kváö-
ust hafa haft skemtun af þessu.
Aö loknu máli sinu bað ræðumaður
söngfólkið aö syngja vísu Þorsteins
“Sú rödd var svo fögur” o.s.frv.
Ungu stúlkurnar urðu við bón
ræöumannsins og sungu vísuna
tvisvar, og tókst vel. J. Kr. Jónas-
son cg Kr. Pétursson, sungu her-
söng Frakka: “Fnim til orustu
ættjaröar niðjar”, og var “klappað
lof i lófa” fyrir. St. O. Eiríksson
talaði hvatningarorð til gestanna
að leggja nú vel fram fé til þessa
mannúðarfyrirtækis. En viö yrö-
um aö gera meira. Það væri ann-
ar sjóður til, þjóðrælcnissjóðurinn,
sem hefði þaö starf að stvrkja ekkj-
ur og ungbörn fallinna og særðra
hermanna. Þeim sjóði mættum við
heldur ekki gleyma, ættum aö hafa
aðra samkomu til arðs fyrir þann
sjóö þegar vegir færu aö þorna
Akurykrkjumála-deildin í Saskatchewan.
ILLGRESI OG ÚTSÆÐIS-DEILD
Þekking á villihöfrum og yfirráð
yfir þeim.
Villihafrar eru vafalaust það illgresi, sem útbreidd-
ast er í Saskatchewan alls illgresis. Þeir koma frá
Austur Canada og Bandaríkjunum og hafa breiðst út
um ailar sléttur; munu nú fá býli í fylkinu, þar sem
þeirra verður ekki vart, eins illir og þeir eru viðureign-
ar. Villihafra má þekkja frá raiktuðum tegundum á
hófmynduðu öri neðan á þeim, sömuleiðis á stífum
brjóskkendum hring umhvcrfis þetta ör og á stífu bognu
skeggi, svo bognu að það myndar rétt horn við stofninn.
Það sem hér er upptalið á eftir gerir það að verk-
um, að erfitt er að uppræta villihafra
(1) Að eins hér um bil 10% af villihöfnim frjófg-
ast sama árið sem þeir spretta.
(2) Þeir frjófgast ekki allir á sama tíma á vorin
eða sumrin.
(3) Villihafrar frjófgast ekki svo þeir komist í
gegn um meira en 2% eða 3 þumlunga þykka plöntumold
ef hún er þétt, og ekki meira en 4 þumlunga þykka meðal
plöntumold.
(4) Ef villihafrar eru dýpra en 5 þumlunga, getur
sæðið haldið þar krafti sínum í 4—5 ár og frjófgast þeg-
ar þeir færast ofar í jarðveginn.
Ráð við að halda þeim í skefjum.
Business and Professional Cards
Dr. R. L. HUR5T,
Member of Royal Coll. of Surgeona,
Eng., ðtskrlfaSur af Royal College of
Physiclans, London. SérfræBlngur I
brjöst- tauga- og kven-sjðkdðmum.
—Skrlfst. S06 Kennedy Bldg., Portage
Aví. (& m6U Eaton’s). Tals. M. «14.
Helmlll M 2696. Tlml ttl vUStats:
kl. 2—6 og 7—8 e.h.
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
Tei.ephonk g»kry3»o
OFFICB-TfMAR: 2—3
Heimili: 776 VictorSt.
Tki.kphone garry 321
Winnipeg, Man.
Dr. O. BJORNSON
Office: Cor. Sherbrooke & Witliam
rEl.BPHONEl G»RRY 3!t«
Office-tímar: 2—3
HEIMILI:
764 Victor Strcet
fELEPUONEl GARRY 163
Winnipeg, Man.
Dr- J. Stefánsson
THOS. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
fslenikir lijgfragiagar,
Skrifstofa:— Room 811 McArthur
Building, Portage Avenue
áhitun: p. o. Box 1050.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Korni Toronto
Phone
Uarry 2988
og Notre Dame
~! HelmUIe
Oarry 899
J. J. BILDFELL
FASTEIOnASALI
fíoom 520 Union Bank - TEL. 2S85
Selur hús og lóBir og annasl
alt þar aBlótandi. Peningalán
J. J. Swanson & Co.
Verzla me6 faeteignir. Siá um
leigu á húsum. Annast Un og
elcUábyrgðir o. fl.
604 TTre u-Pnn Afcnlih
Phone Maln 9»9T
(1) Notið ekki útsæði, sem hefir nokkurn vott
villihafra.
(2) Korn, sem haft er til fóðurs, ætti að malast
vel áður en það er gefið. Þetta hindrar það, að villi-
hafrar breiðist út um akrana og heldur áburðinum frí-
u mfrá áhrifum þeirra, og má því fara beina leið með
hauginn úr fjósinu eða hesthúsinu út í akur.
(3) Að plægja land og hvíla er eitt bezta ráðið til
þess að eyða villiliöfrum, þegar þeir eru komnir.
Byrja skal haustinu áður með því að herfa jörðina
og rífa liana upp. Má vera að það verði ekki nóg til
þess að frjófga mikið af villihöfrum það haust, en það
gefur ágætt tækifæri til frjófgunar jafnskjótt og klaki
fer úr jörðu næsta vor. Að vorinu þarf að herfa og rífa
upp moldina þangað til í miðjum Júní og þá þarf að
plægja 5—6 þuml. djúpt. Það sem plægt er á hverjum
degi ætti að herfast þann sama dag, til þess að koma í
veg fyrir, að jörðin þorni. Eftir að alt hefir verið
plægt, þarf margsinnis að rífa upp yfirborðið á akrinum
til þess að eyðileggja illgresi sem byrjar að vaxa.
(4) Brennið alt úrsigti og alt strá, sem ekki þarf
til vetrarfóðurs, undir eins að haustinu eftir þresking-
una. Girðið strástakkana, sem eiga að notast til fóðurs
til þess að varna gripum og hestum frá því að éta úr
þeim og rífa þá niður og dreifa stráinu út um allan ak-
ur.
Skoðið þetta pláss; þar verður síðar meira um ill-
gresi.
Oor. Portage and Edmonton
Btundar elngöngru augna, eyma,
nef og kverka sjúkdöma. — Blr
a6 hltta frá kl. 10—12 f. h. og
í—5 e. h. — Trilsíml: Maln 4741.
Helmlll: 105 OUvla St. Talaíml:
Garry 2S15.
FLUTTIR til
151 Bannatyne Ave
Horni Rorie Str.
í stærri og betri verkstofur
Tals. Main 3480
KanalyElectricCo
Motor Repair Specialist
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE 8T.
sel'ir líkkistur og annast
um útlarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Knnfrem-
ur selur hann allskonar
minnísvarOa og legsteina
fala. He>mili Qarry 2151
» Offlce „ 300 Og 8TB
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Donald Street
Tals. main 5302.
Var geröur góöur rómur að máli
hans. Síðan talaöi forsetinn Sig-
urgeir Pétursson aftur, og skoraö’
á alla unga og gamla aö sýna aö
þeir væru hugsandi og mannúðar-
fullir menn, og láta samkomuna
veröa til huggunar sjúkum og særð-
um og sveitinni okkar til sóma.
Síöan talaði Jón frá Sleöbrjót
nokkur orð. Hann kvað það ekki
vera þaö versta í stríðinu aö vera
skotinn hreinlega til dauðs. Þá
skuld yröum við allir aö gjalda á
einhvern hátt, fyr eöa síðar, þótl
okkur þætti sárt að sjá sterkustu
Kr. Jónasson, fyrir hönd konunnar.
En Jón H. Johnson fyrir liönd
stúlkunnar. Liösmunur var ærinn,
sagöi einn samkomugesta er þaö
hafði athugað, aö sjö heföu verið
um einn, svo miklu fleiri voru ungu
mennirnir, enda komu rúmlega 71
doll. inn þeirra megin, en rúmir 28
doll. hinu megin. Uröu það þvi
100 dollarar sem komu inn fyrir
kökuna. Meö inngangseyrinum
veröa þaö því nálega 110 dalir að
kostnaöi frádregnum. Allir voru
stórlega glaöir yfir þessu, og ekki
siöur hinir eldri, sem ósigur biöu,
og þegar birti af degi, snéru mer.n
félögum sinum æfintýri úr ferðinni,
því engin óveöur væri svo svört, aö
ekki væri skýjarof á milli. En ef
það yröi forlög hans að banaörin
smýgi inn aö hjartarótum hans, þá
óskaöi hann þess aö hermanninum
mætti hlotnast þaö hugrekki aö
draga banaörina út, og segja bros
andi eins og Þormóður: “Vel hef-
ir konungurinn aliö oss”, því það
væri aö deyja eins og hetja.
Svo man eg ei fleiri fréttir, enda
er nú þetta orðið langt mál um lit-
ið efni. En eg hefi nú skilið til-
gang þessara íslenzku fréttabréfa í
blööunum þannig, aö þau væru til
þess að kynnas mönnum í fjarlæg-
um sveitum, fá að vita hvem-
ig þeim liöi, hvað þeir störfuöu, og
hvemig hugsunarháttur þeirra væri
og hvemig þeir létu hugsanir sínar
í ljósi, þegar þeir gera það. Það
er aö mér finst einn smáliöurinn í
þjóöemismálinu. En sem hefir
töluveröa þýöingu.
/. /.
stoðir rikisins, ungu kynslóðina \ til heimferöar, glaöir og ánægöir
yfir að hafa unniö mannúðarverk.
Þess má geta aö sumir hinna eldri
er ei komu, sendu tillög sín í sjóö-
inn og ein hjón heyrði eg sagt aö
heföu sent inngangseyri sinn líka,
þó þau kæmu ekki.
Á samkomunni var staddur einn
þeirra manna er í herinn hafði
gengið, Jón Guðmundsson frá Dog
Creek. Forseti vakti máls á því aö
féagsbræður hans Goodtemplarar,
og aðrir samkomugestir, kveddu
hann hér i kveld, og skoraði á Jón
frá Sleðbrjót aö segja nokkur
kveðjuorö. Jón kvaðst því óvið-
búinn og málið væri sér nokkuö
nákomiö. Maöurinn væri bróður-
sonur sinn og bæri nafn fööur sins.
En af því á sig væri skorað, ætlaði
hann aö sýna lit á því í fám oröum
að kveðja hann fyrir samkomunnar
hönd. Sagðist óska honum allra
heilla og hamingju í þessu sorglega
verki. Óska þess fyrst og fremst
að hann þyrfti aldrei aö fara á víg-
völlinn og aö þetta yröi aðeins æf-
ingar ferð til þess aö herða á hon-
skrokkinn. Undir þá ósk
falla fyrir örlög fram. Þaö væru
aðrir menn enn aumkunarveröari
á vígvellinum, þeir sem lægu hálf-
dauðir, sundurskotnir eöa sundur-
skornir, eða sundur brotnir i valn-
um. Það væri hlutverk þessa göf-
uga félags, Rauöa kross félagsins,
aö ganga í valinn og líkna þessum
sjúku og sáru mönnum, lina kval-
irnar, þagga niöur kvalaópin. Það
félag væri hafið yfir allar stríöstil-
finningar. Það líknaði öllum af
hvaða þjóð sem væri. Það ætti al-
staöar að hafa griö, en þau lög
væru oft brotin í stríðsæðinu. Þetta
félag sýndi þá göfugustu sjálfsfórn
sem hægt væri að sýna. Og ef til-
lög til nokkurs félags ættu skilið
hið foma islenzka nafn, “aö leggja
í guðskistuna”, þá væri þaö þetta
félag. Aöaltekjugreinin á þessari
samkomu yröi þaö, sem inn kæmi
viö kökuskuröinn. Þáö væri al-
gengt fjársöfnnnarform. vel falliö
til þess aö menn gæfu brosandi.
Þaö væri gott ef kepnin milli eldri
og yngri gæti aukiö fjársöfnunina.
En þess kvaöst ræðumaður ætla aö
biöja alla, eldri og )’ngri, konur og
karla, aö þegar þeir létu af hendi
gjöf sína, aö láta þá tilfinningn
ráöa um fram alt, aö þeir væru að
styrkja þá stofnun, sem hefði til
framkvæmdar þaö göfugasta sjálfs-
fómar og mannúöarstarf, sem nú
um
Vér legKJum Mrstalut Aherslu 4 mM
aelja meSöl eftlr forakriftum lnkaa.
Hln bestu melöl. aem hœgt er aS fft.
eru notuB eingöngu. {tegar þér kom-
15 meS forakrlftlna tll vor, megl5 t>4»
rera vlaa um a6 fft rétt þae aem
lœknlrinu tekur tU.
OOLiOLEDGH * OO.
Notre Damc Ava. of Sberbrook* M.
Phone Oarry 2490 og 2491.
atfUngaleyftabréf nll
Steam-No-More
GLERAUGNA HREINSARI
er samsetningur sem hver maður er gler-
augu brúkar œtti ekki að vera án. Ef ein-
staka sinnum sett á gleraugun, heldur það
þeim hreinum Og ver ryki að setjastá [>au,
Breyting loftslags frá kulda til hita, setur
ekki móðu á þau. Þér getið ekki imyndað
yður hvaða ágætis efni þetta ertilað halda
gle'augum hreinum. Vér áhyrgjumst það,
annars fæst peningunum skilað aftur.
VERD 25 ctft.
WINNIPEG INTRODUCE CO.,
P.Q> Box 56, - Winnipeg;, Msn
Betra en búist var við.
mundu allir hjartanlega taka, því ef
hún uppfyltist, þýddi þaö aö stríð-
inu lyki innan skamms. En ef hann var þar þá svo mikið frost að ekki
Kyrrahafsströnd.
Frá Springville, „Wash. skrifar
Þórarinn Bjarnason 3. apríl (en
bréfið kom ekki fyr en nýlega):
“Kalsakast með mikilli snjókomu
og svo nokkru frosti kom hér ný-
lega. er hnekti grasvexti aö mun;
en ekki held eg að þaö hafi skemt
fyrir trjá ávöxtum mjög mikið, af
því gróður þeirra var ekki kominn
svo langt á leið. Jaröyrkjumenn
eru nú sem óðast aö sá hveiti og
höfrum í akra sína. Sykurrófna
sáning er ekki byrjuð enn.
Heilsufar fólks er hér ágætt i
heild sinni. Mikla ánægju haföi eg
af að lesa vísurnar þínar í Sólskini
nýlega meö myndinni af litla skóla-
húsinu fyrir ofan og enn meira nú
nýlega aö sjá mvndina af Sólskins-
börnunum meö versunum eftir þig
fyrir neðan. Versin eru indæl og
fanst mér þær snerta hjartans til-
finningar mínar.
I ráöi er aö koma hér upp stórri
fiskifjölgunar stofnun; er hér ein
fyrir, en aðeins í smáum stíl; er
álitið aö hér sé einhver hentugasti
staöur í Bandaríkjunum fyrir fiski-
fjölgun, af því vatnið, sem er tært
uppsprettuvatn, er svo hæfilega kalt.
Or Vatnabygðum.
18. þ. m. er skrifað frá Leslie,
yröi aö fara á vígvöllinn, kvaöst
hann óska honum þess aö hann yrði
háttprúöur og hugprúöur hermað-
ur og mætti auðnast aö koma heim
færi fram í heiminum, sæmd Can- meö sæmd og sigri, og með sömu
adaríkisins, sæmd Manitobafylkis
væri í veði. Þaö mætti ekki “veröa
á eftir” með framlög til þessa sjóðs,
og sæmd litlu, afskektu sveitarinn-
ar okkar væri í veði. Hún mætti ei
“veröa á eftir”. Viö yröum öll aö
gera skyldu okkar í kveld.
Fyrir kökuskuröinum mæltu J.
meðvitundinni og hefði legiö í orö-
um Gunnars á Hlíðarenda, er hann
sagöi: “Ekki em eg þeim mun ó-
duglegri menn að vega, sem eg er
ófúsari til þess en aörir”. Hann
kvaöst óska þess aö þessum her-
manni mætti auðnast þaö, að koma
aftur í þetta samkomuhús og segja
varð unnið á ökrum fyr en um miðj-
an dag. Til vandræöa horfir þar
meö vinnu sökum þess fyrst og
fremst aö sáralítið var plægt
haust sem leiö og því ekkert undir-
biiiö til sáningar; í ööru lagi hefir
vorað svo seint aö vinna byrjar í
langsíöasta lagi; hefir þetta vor
veriö kaldara en nokkru sinni hef-
ir átt ésr staö í langan tíma; i
þriöja lagi er fjöldi vinnandi
manna kominn í herinn og því fá-
ar hendur um mikiö verk.
Herra John Firment frá
Bowersville í Pensylvania,
meölimur stúkunnar nr. 181,
P. S. K. J. skrifar það sem hér
segir:
“Kæri herra Triner. Eg
þakka þér fyrir áburöinn. Eg
get sagt það nieð sanni aö eg
gat jafnvel aldrei búist viö eins
góöum árangri af Triners á-
buröi og eins fljótum bata og
ratin varö á. Eg þjáðist af
þrautum í mjóhryggnum, og
þar sem engir plástrar dugðu,
þá bað eg um ,Triners áburö.
Eftir aö konan mín haföi bor-
ið hann á mig tvisvar, þá sví-
aði mér stórum, og nú get eg
aftur stundað vinnu mína eins
vel og nokkru sinni fyr.”
Eg ráðlegg öllitm aö panta
Triners áburö undir eins og
hafa þaö viö hendina. Triners
áburöur er óviðjafnanlegt
meöal útvortis viö gigt, tauga-
gigt, lendagigt, bakgigt, vööva-
gigt, liöastirðleiika o.s.frv.
Fæst í meðalabúðum. Póst-
gjald greitt. Kostar 70 cent.
Þegar útvortis lasleiki geng-
ur aö þét, í hægöaleysi, melt-
ingarleysi, lystarleysi, svimi,
höfuöverkur og slappleiki, þá
riotaðu Triners American Elix-
ir of Bitter Wine.
Fæst í meðalabúðum. Verö
$1.30.
Jos Triner Manufacturer,
x333—*339 S. Ashland Ave.,
Chicago, 111.
Meööl þau sem aö ofan eru auglýgt
-Joseph Trieners Remedies—fást
hjá The Gordon Mitehell Drug Co.,
Winnipeg.