Lögberg - 22.03.1917, Side 1

Þetta
auglýsingapláss
er til sölu
30. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 22. MARZ 1917
NÚMER 12
Uppreist og stjórnar-
bylting á Rússlandi
Keisarinn neyddur til þess að leggja
niður völd og afsala sér stjórnartií-
kalli fyrir sig og ætt sína.
pingið tekur völdin í sínar hendur og útnefnir bráðabyrgðastjórn
í nafni þjóðarinnar.—Ráðherrarnir allir settir í fangelsi og
tveir líflátnir.— Herinn snýst í lið með uppreistarmönnum.
500 manns falla í Pétursborg.—Nikulás stórhertogi tekur
við alræðis herstjórn.—Allir pólitiskir fangar látnir lausir
og fangelsin rifin niðunr til grunna.
pau stórtíðindi voru símuð út
um allan heim á föstudagsmorg-
uninn 16. þ.m. að stjómarbylt-
ing væri orðin á Rússlandi og
keisarinn rekinn frá völdum.
Fréttimar voru í fyrstu mjög
ólj ósar og bar illa saman; þó
var það víst að um alvörutíðindi
var að ræða. Aukablöð komu
síðan ,út allan föstudaginn og
laugardaginn svo að segja á
hverjum klukkutíma. pegar
fram í sótti urðu fréttirnar
gleggri og greinilegri og eru
þær í stuttu máli það sem fyrir-
sögnin í þessari grein segir.
Um alllangan tíma hafði^ ver-
ið óánægja í landinu með ýmis-
legt í sambandi við stríðið; var
drötningin gmnuð um það að
hafa óholl áhrif á keisarann og
fleiri þeirra, sem honum voru
handgengnastir og miklu réðu
voru taldir miður hollir; jafnvel
hlyntir pjóðverjum. Orðrómur
hafði borist út um það hvað eft-
ir annað að Rússar mundu til
þess fáanlegir að semja sérstak-
an frið við pjóðverja; en slíkur
orðrómur var talinn eiga upptök
sín hjá þeim er miður þóttu
þjóðhoílir.
Við þetta bættist það að vista-
skortur var að verða tilfinnan-
legur. Gengu fjölmennir flokk-
ar um götur stórborganna og
heimtuðu rúgbrauð. Alt fór þð
fram friðsamlega þangað til
stjórnin kallaði herliðið og skip-
aði því að skjóta á fólkið; þar
á meðal voru kallaðir fram
fjöldamargir Kósakkar og mis-
þyrmdu þeir bæði konum og
ungmennum. petta þoldu menn
ekki og með því hófst uppreistin.
Margar tiíraunir höfðu verið
gerðar áður til þess að telja
stjóminni hughvarf og fá hana
til að breyta um stefnu; ^n bæði
keisarinn sjálfur og ráðanautar
hans daufheyrðust við því.
Fulltrúaþingið tók þá ráðin í
sínar hendur, lýsti því yfir að
keisarinn yrði að leggja niður
völd, ella yrði honum hrundið af
stóli tafarlaust og hann settur
í fangelsi.
Óeyrðin útifyrir óx með hverri
klukkustundinni sem leið og
eftir skamman tíma var herliðið
komið úr höndum stjórnarinnar
og- gengið í lið með uppreistar-
mönnum. petta gaf þinginu
byr undir báða’ vængi og létu
nú fulltrúar þjóðarinnar kné
fylgja kviði í viðureign sihni við
stjómina. Voru allir ráðherr-
arnir teknir fastir og þeim varp-
að í fangelsi, en tveir þeirra
mistu lífið í þeirri viðúreign.
Ótölulegur fjöldi manna hafði
að undanförnu verið dæmdur í
fangelsi fyrir pólitískar sakir og
var það nú næsta verk uppreist-
armannanna að brjóta upp öll
slík fangelsi og rífa þau niður
að grunni svo ekki stóð steinn
yfir steini, en föngunum var
Veitt fult frelsi umsvifalaust.
Pá var gefn út skipun þess efnis
að allir pólitískir útlagar skyldu
kallaðir heim frá Síberíu og
þeim gefnar upp svokallaðar
sakir.
Stórhjertoginn Michael Alex-
androwich, bróðir keisarans,
var látinn taka við stjórn til
bráðabirgða á meðan þjóðin
kæmi sér saman um stjórnar-
fyrirkomulag það, er hún vildi
aafa. Hafði Michael þessi verið
útlagi frá Rússlandi um langan
tíma og var tiltölulega nýkom-
inn heim.
Nicholas s'tórhertoga var
fengin í hendur yfirstjórn og
alræðisforusta hersins og gullu
við gleðióp í flestum herbúðum
þegar tíðindin bárust út um
landið.
Pó voru hersveitir hér og þar,
sem ekki vildu falla frá stjórn-
mni og afsögðu að taka þátt í
uppreistinni. pannig var með
liðið í Helsingfors; það gerði
uppreist á móti uppreistarmönn-
um og urðu þar hörð viðskifti.
Meðal þeirra sem þingið lét
taka fasta og varpa í fangelsi
voru þessir: Golitzin fyrver-
andi forsætisráðherra, Sonk-
homlineff og Beliaeff hershöfð-
ingjar og fyrverandi hermála-
ráðherrar; A. B. Protopopoff
fyrverandi innanríkisráðherra;
J. G. Chtchegiovitoff og M.
Makaroff fyrverandi dómsmála-
ráðherra; M. Malakoff og Kur-
loff fyrverandi yfirlögreglu-
stjórar.
Skipun var gefin út um það
að hebreskir lögfræðingar
skyldu hafa heimild til þess að
verja og sækja mál fyrir dómi
með sama rétti og aðrir; en það
höfðu lögin bannað þeim áður.
Sem stendur er stjórn lanas
og þjóðaKí höndum þingnefnd-
ar. Tók sú nefnd umsvifalaust
þannig í tauma að kornhlöð.ir
voru teknar hvar sem þær voru
og hver sem þær átti, opnaðir
og úr þeim flutt björg til al.-a
sem þurftu fyrir sanngjarnt
verð. En áður var fólkð farið
að horfast í aueu við hungur-
dauða.
Annað verk stjórnarnefndar-
innar var að taka á sitt vald til
afurðaframleiðslu og alt land
sem einstaklingar áttu fram yfir
125 ekrur.
í Moskva voru fagnaðarlætin
yfir uppreistinni og stjórnar-
byltingunni takmarkalaus. par
hafa þúsund lögregluþjónar ver-
ið teknir fastir og eru þeir allir
geymdir í varðhaldi í borgar-
turninum, en öll fanelsi opnuð
og föngunum hleypt út.
' Sem sýnishorn af því hvernig
stjórnarnefndin er, má geta þess
að sumir meðlimir hennar eru
jafnaðarmenn og þar á meðal
dómsmálastjórinn. Hefir hann
ef til vill allra vandasamasta
embættið í þessu tilfelli.
Einna mest var um dýrðir þeg-
ar sú herdeild kom inn í borgina,
s©m kölluð er Preobrajensky
vörðurinn. Forseti þingsins á-
varpaði þá á þessa leið: “Heyr-
ið mál mitt, hraustu menn og
djörfu drengir!” Heilsuðu þeir
þá allir þingforsetanum, en hann
hélt áfram og sagði: “Trúu
hermenn! Eg heilsa yður sem
hermaður; heilsa yður sem gam-
all hermaður, samkvæmt her-
siðum vorum. Heill og ham-
ingja fylgi yður.”
“Yðar hátign!” hrópuðu her-
mennirnir einum rómi. Síðan
hélt forsetinn áfram á þessa
leið:
“Eg þakka yður fyrir það að
þér komið þinginu til hjálpar,
til þess að koma á friði og veita
vernd, halda uppi heiðri og
frægð vorrar miklu þjóðar og
ástkæru ættjarðar. Félagar yð-
ar eru í skotgröfunum að beri-
ast fyrir framtíð Rússlands og
eg er stoltur af því að þar á eg
son í hópi hinna hraustu og hug-
rökku manna. Farið nú frið-
samlega til herbúða yðar og ver-
ið við því búnir að koma þegar
þér verðið kallaðir.”
“Vér erum reiðubúnir hvenær
sem vera vill,” sögðu þeir í einu
hljóði. “pér sýnið oss leiðina.
Gamla stjórnin getur ekki fund-
ið Rússlandi réttar leiðir. pað
gleður oss að nú er að myndast
ný stjórn, sem vér tréystum að
megi auðnast að hef ja og frelsa
móður vora Rússland.” “Húrra
fyrir Rodzianko!” hrópuðu þeir
svo. Rodzionko er nafn þingfor-
setans.
Stjórnarnefndin hefir gefið
út yfirlýsingu til þjóðarinnar
þar sem sagt er frá helztu at-
riðum, sem hún ætlar sér að
breyta, og eru þessi þar á meðal.
1 * Algerð uppgjöf saka við
alla politíska fanga fyrir hvaða
ástæður sem er.
2. Málfrelsi og ritfrelsi; full-
komið frelsi til þess að stofna
verkamannafélög og til annara
samtaka; réttur til verkfalla.
3. Afnám alls mismunar milli
manna eða flokka eftir stjórn-
málaskoðun, trúarbrögðum eða
þjóðerni.
4. Stjórnarfyrirkomulag þann
ig að þjóðin stjórni sjálf, sem
mest og sem beinast.
('Framh, á 4. bls.j
1
ÁSKORUN UM AÐ INNRITAST I 223. HERDEILDINA
Capt. H. M. Hannesson, foringi 223. herdeild.
Áskorun til hraustra drengja.
Herforingi 223. deildarinnar
Capt. H. M. Hannesson skorar
nú sérstaklega á alla íslenzka
foreldra að leyfa sonum þeirra
1 \ , ........................--=■
Capt. .Tosepli Tliorson.
Hann er íæddur 15. marz 1889 í
Winnipeg, Man.
Hann er útskrifaður frá Manitoba
háskólanum og vann Rhodes verS-
laun 1910. Hefir hann hæsta vitnis-
burS, sem fengist hefir við háskólann.
Hann er eini Islendingurinn, sem út-
skrifast hefir frá Oxford. Bini Is-
Iendingurinn, sem hefir heimild til
þess að stunda lögfræðisstörf á Eng-
landi. Hann er I félaginu Campbell,
Pitblado <5- Co. Hann er nú foringi
undirflokksins D.
I.ioiil. K. ,T. Austmann.
Hann var einn hinna fyrstu for-
i’ngja að innritast í 223. herdeildina.
Hann hefir nú á hendi stjórn véla-
byssudeildarinnar, sem hefir tekið
miklum framförum slðan hann tók
við henni, og vann hann fallbyssu-
vélasamkepnina með 87 mörkum.
Lieut. Austmann er útskrifaður frá
Wesley skólanum.
að innritast í 223. herdeildina.
Margir ungir menn, sem hafa
l'verið beðnir að ganga í herinn,
segja að foreldrar sínir leyfi
það ekki og hafa það að afsök-
un. ' •
Capt, Skúli llansson.
Hanta er vei þektur fasteignasali
hér í báenum og hefir verið fram-
kvábmdarsamur starfsmaður I bænum
og hjálpað þar til framfaramála svo
árum skiftir. Hann innritaðist I 223.
deildina þegar hún var stofnuð og
hefir ávalt síðan verið starfsamur
liðsöfnunarmaður. Hann er nú for-
ingi undirdeildarinnar A og er einn
hinna beztu og vinsælustu yfirmanna
I deildinni. Hann er einnig einhver
bezti vinur íslendinganna I 223.
deildinni.
I/ieut, G. O. Tliorstelnson.
Hann er útskrifaður af Wesley
skólanum og innritaðist I 223. her-
deildina fyrir rúmu ári. Hann hefir
unnið mikið starf fyrir deildina með
liðsafnaðarstörfum slnum og er hann
sem stendur foringi heræfinga fyrir
nýja liðsmenn, til þess að kenna þeim
að skipa sér við hlið hinna er lengra
eru komnir I deilclinni.
petta er sannleikur í mjög
mörgum tilfellum; þess vegna
er nú áskorun Capt. Hann.es-
sonar beint til foreldra þeirra
manna. Einmitt nú er þörf á
hverjum einasta herfærum
manni í Canada til þess að
hjálpa til að bæla niður prúss-
neska hernaðarandann fyrir
fult og alt, og foreldrar, sem
halda sonum sínum frá því að
innritast þegar um þetta mikla
stríð er að ræða, eru að fremja
glæp gagnvart borgaraskyldum
sínum, landi sínu, sjálfum sér
og sonum sínum.
Upp að þessum tíma hafa yfir
1.100 íslenzkar mæður framselt
syni sína til þess að berjast fyr-
ir brezka ríkið. Er nókkur á-
stæða til þess að aðrar konur,
sem eiga syni til að senda skuli
ekki gera bað líka? Hvers
vegna skyldu þær afa meiri sér-
réttindi en hinar? Hvers vegna
skyldu þessir 1,100 menn af ís-
lenzku bergi brotnir, sem nú eru
í hemum berjast til þess að aðr-
ir herfærir menn og ungir af
þjóð vorri geti lifað í ró og næði
heima hjá sér. Hver einasti
maður verður að gera það, sem
hanq frekast getur, ekki einung-
is ninir ungu, sem innritast,
heldur einnig menn, konur og
böm, sem heima eru.
Vér skorum á mæður og feð-
ur, sem draga í hlé syni sína, að
leyfa þeim að innritast og jafn-
vel að eggja þá á að innritast í
223. deildina. par sem þeir geta
verið meðal vina og verður lát-
ið líða vel.
Nú sem stendur eru nógu
margir herfærir menn í River-
ton og Lundar héruðum til þess
að fylla 223. herdelldina, ef þeir
aðeins vildu innritast. Sömu-
leiðis eru margir herfærir menn
og ungir í Glenboro héraðinu,
sem gætu hjálpað til þess, ef
þeir vildu, að fylla upp það sem
til vantar í 223. deildinni; til
þess að hún gæti farið yfir til
Englands í heilu lagi, sem
Skandinavisk deild, en ekki sem
uppfylling í aðrar deildir, sem
væri vanvirða fyrir anda og eðli
Skandinava í Canada, og má það
með engu móti eiga sér stað.
Fyrri hluta marzmán. safn-
aði 223. herdeildin tvisvar sinn-
um eins mörgum mönnum og
nokkur önnur deild, en samt
voru það aðeins 22 menn og er
það ekki nærri nóg. Nú er að-
eins eftir einn mánuður til þess
að safna liði fyrir 223. deildina
og vantar í hana 140 manns.
Vér skorum á foreldrana, sem
enn hafa 4—5 syni heima, og
enn hafa engan þeirra látið.
Sendið oss drengina yðar. Kæf-
ið ekki niður þeirra góða eðli,
manndóm þeirra, skvldurækni
þeirra, heldur leyfið þeim að
innritast hjá oss, til þess að þeir
megi eiga þátt í því að bæla nið-
ur óvininn, sem ógnar oss. Vér
skorum á hina ungu menn að
sýna það að þeir séu ekki hrædd-
jr við að berjast; að þeir hræð-
ist ekki að leggja fram þá fórn,
sem nauðsynleg er, að sýna að
þeir eigi til hugrekki, karl-
mensku, djúpa heiðurstilfinn-
ingu, eins og forfeður þeirra
höfðu. Látum hina ungu menn,
sem enn draga sig í hlé, sérstak-
lega frá Riverton og Lundar og
Glenboro héruðunum, koma og
innritast . og sýna, að þeim sé
það ekki síður áhugamál að
berjast fyrir frelsi voru en hin-
um 1,100* mönnum, sem þegar
hafa farið.
Enn þá eru til margir herfær-
ir ungir menn í Winnipeg, sem
gætu innritast; og vér þörfn-
umst þeirra; vér þurfum að fá
þa innan þriggja vikna.
R. B. Bennett yfirmaður lýð-
þjonustunnar fyrir Canada
sagði nýlega að stjórnin væri að
skora á menn til sjálfboðs í síð-
asta sinni. Lieut. Col. Williams
aðal liðsafnaðarforingi í ríkinu
sagði það einnig í ræðu sinni á
Walker leikhúsinu fyrir tveim-
ur vikum að þetta væri síðasta
áskorun um sjálfboðalið. Ef sú
tala manna í Canada, sem lofuð
hefir verið fæst ekki með góðu
þá verður herskylda að komast
(X. i
Ungir menn, innritist tafar-
laust, á meðan þér getið gert
það á heiðarlegan hátt.
Skrifari deildarinnar.
Vestur að hafi
fór Thos. H. Johnson verkamála-
ráðherra á föstudaginn ásamt
konu sinni, og verður í burtu um
tveggja vikna tíma. Verðúr
.lohnson á fundi sem haldinn er
í Victoria með ýmsum stjóm-
málamönnum vestur fylkjanna
og mun ætla að heimsækja ís-
lendinga á Ströndinni um íeið.
ÞÝZKARAR Á FLÓTTA
ÚT ÚR FRAKKLANDI
Bandaraenn taka 160 bæi og yfir 600 fermílur
af landi. Ryðjast áfram 12 mílur á 80
mílna breiðu svæði. Óvinirnir enn á und-
anhaldi. Stœrsti sigur síðan stríðið hófst
Stórtíðindi hafa gerst í stríðinu
síSan Lögberg kom út seinast. Hefir
bandamönnum unnist svo mikið á að
vestan aö langt tekur fram öllu öðru
sem skeð hefir í þá átt síöan stríðið
hófst.
1 vikunni sem leið ruddist samein-
aður her Englendinga og Frakka á
her Þjóðverja með svo miklu afli, að
hinir urðu að láta undan síga. Þjóð-
verjar veittu snarpa mótstöðu i byrj-
un, en voru svo hraktir 12 mílur til
baka á 100 mílna svæði. Hafa banda-
menn á fáum dögum hertekið 600 fer-
mílur af landi, mikið á annað hundr-
að bæi, suma þeirra allstóra og fjölda
fanga. Þegar siðustu fréttir bárust
héldu sigurvinningar bandamanna á-
fram hindrunarlítið og Þjóðverjar
hörfuðu til baka lengra og lengra
norður og eyðilögðu bú og bæi, vistir
og verjur áður en þeir yfirgáfu, að
svo miklu leyti sem þeim var auðið.
Bandamenn hafa alt af ráðgert að
hefja harða sókn þegar voraði og er
álitið að þetta sé byrjun þess.
En vinningarnir á vesturhliðinni em
ekki einstæðir. Sigur bandamanna yf-
ir Tyrkjum heldur stöðugt áfram.
Tóku Frakkar hæð eina mikla þremur
mílurn norðar en Monastir eftir harða
orustu og náðu 1200 föngum. Auk
þess tóku þeir þar skamt frá þrjá
bæi og allstórt svæði. Svo segja nú
Þjóðverjar að þessi flgitti þeirra á
vesturhliðinni sé að eins af herkænsku
gerður og þeir hafi i hyygju ein-
hverja árás er bandamenn varist
ekki; en lítill trúnaður er lagðtir á
slíkt; álitið að það sé sagt til þess
að bera sig mannalega og láta þjóðina
heima fyrir ekki missa móðinn.
Stimir geta þess þó til, að þeir kunni
að hafa í hyggju aö gera árás á
Calais.
Heldur áfram.
pingbyggingamar halda á-
fram. McDiarmid félagið hefir
fengið samninginn um að full-
gera þær og er byrjað á þeim í
þessari viku.
petta er mörgum gleðiefni.
Félagið er sérlega áreiðanlegt
og er porsteinn Borgfjörð landi
vor einn af stjómendum þess.
$319,945 á mánuði.
Strætisvagna félagið í Winni-
peg tók inn $319,945 síðastliðinn
mánuð; voru það $88,522 hreinn
ágóði eftir að reksturskostn-
aður var greiddur. petta er fé-
lagið, sem er svo fátækt, að það
getur ekki framlengt sporið eft-
ir Sargent Ave.
parf ekki að borga.
Eins og kunnugt er hefir hver
herdeild verzlun. Herlögin á-
kveða að deildirnar geti pantað
vörur fyrir slíkar verzlanir án
þess að hægt sé að kref jast
borgunar fyrir vörumar. Éng-
in herdeild og ekkert félag í
sambandi við herinn; ekki held-
ur neinn einstakur hermaður
verður með lögum krafinn um
borgun þótt hann skuldi.
peim heiður sem heiður ber.
Sambandsstjómin í Ottaw,
hefir gefið út bráðabirgðalöj
þess efnis að þegar maður ann
aðhvort fellur í stríðinu eð
hverfur og er talinn fallinn, þ
verði hfsábyrgðarfélög í Canadí
sem hann hafi ábyrgð í að borg
upphæðina án nokkurra vífi
lengja.
Stjómin gefur út vottorð eft
ir þrjá mánuði frá því.að ma?
urinn fell, og þegar einhver týr
ist, skal stjómin hefja rannsók
og tinmst engar líkur þess a
hlutaðeigandi sé lífs, þá gefu
stjórnin út dánarvottorð. pett
a við öll félög, sem starfræksl
bSLféi2“ada ~ a'™t’ ein
Til þess að vemda félögi
sanngjarnlega er það ákveðið a
| eí maður sem hverfur og talin
I f,1! dauður, kemur fram eftir a
I ufsábyrg’ðin hefir verið g’reidc
þá skuli hann eða sá sem peninj
ana fékk endurborga þá. E
geti hann það ekki skuli stjórr
m greiða félaginu úr hermák
sjoðnum mismuninn á því ser
það borgaði og varasjóðnun
sem það hafði fyrir ábyrgðinn
pessi lög eru mjög sanngjör
og a stjórnin lof skilið fyrir -
jþeim heiður sem heiður ber.
-----------------------
Peningar falla í verði. 50%.
Frá Vilhjálmi Stefánssyni.
Dawson Y. T. 9. marz 1917. —
Norðvestur lögreglumanna hópur
kom hingað frá Fort McPherson í
gær á hundasleðum og flutti þá frétt
að \ ilhjálmur Stefánsson norðurfari
hafi vetrarsetu hjá bátnum “Polar
Bear hjá Prince of Wales sundinu.
Þessar frtétir komu frá Herschel
eyju til Fort McPherson með
kapteini Lanauze lögreglustjóra í
Herschel eyju, sem fór 200 mílna ferð
frá eyjunni til Fort McPherson al-
einn á htindasleða.
Stefánsson var alt síðastliðiö sum-
ar að rannsaka hið nýja land, er
hann fann fyrir norðan Prince
Patricks eyju; væntir hann þess að
ísinn losni snenima í vor og geti hann
þv'í komist lengra norður og austur;
en að því búnu býst hann við að fara
eftir St. Lavvrence fljótinu alla leið
til Montreal og koma þangað á næsta
hausti.
Minningarrit.
1 uttugu og fimm ára afmælisrit
hefir enska lúterska kirkjan i norð-
vesturhluta Ameríku gefið út fvrir
skömmu. Er það mjög vandað rit
með mörgum myndum. Fremst er
mynd af séra Wm. A. Passav'ant D.
D., sem var 50 ár prestur og stofn-
andi luterska prestaskólans í Chicago,
sem flestir islenzkir prestar hér
vestra hafa lært á. Auk þess stofn-
aði hann margar líknarstofnanir.
1 þessu riti er mynd af einum tslend-
ingi, það er séra J. J. Clentens, sem
nú er prestur skamt frá Minneapolis.
Hefir séra Jón unnið sér mikið álit
meðal hérlendra manna í Bandaríkj-
unum.
Nýútk°mna.r skýrslur bera
c n-*með ser að Pen{ngar hafa
falhð svo í verði í Winnipeg
siðan 1912 að dollarinn er nú
skki nema 50 centa virði, þegar
saman er borið vörugildi hans
þa og nú. Til dæmis má taka
það sem hér segir:
t- ...„ 1912 1916
Kartoflur (mælirinn) . . $1,25 $2 25
Smjör (pund) .... 37
tylft).......... 65
Skelfiskur (pottur) .... 75
Rðfur (pundiS)........... 3 ’ 4
Laukur, pr.................. 5 1(>
Svfnakjöt, pd......... 18 4()
Te- »,d............25 5 0
Kaffi, pd.............. 28 4"
Sykur, pd................ "6
Eppli, pd............ 4 j
Sætuþykkni (Jam) . . ’’ 10 25
Afirar nauösynjar en matvörur hafa
margar hækkað enn þá meira.
Kröfur vínbannsmanna.
Siobóta- og vínbannsfélögin i
Canada héldu ráðagerðaþing í
Torontu á fimtudaginn. Voru
þar þrír fulltrúar héðan: Séra
J. N. McLean umsjónarmaður
bannlaganna hér, Eber Crummy
formaður siðbótafélagsins og*
Harkness skrifari þess. þingið
samþykti að fara tafarlaust að
vmna að því að þjóðin í Canada
greiddi atkvæði um vínbann í
rikinu og skora á Sambands-
stjornina að sinna þessu máli
nu þegar. pe ss hafði verið
krafist í fyrra að Borden for-
sætisráðherra setti á vínbann á
meðan stríðið stæði yfir; hafði
hann lofað að íhuga málið, en
siðan hafði ekkert heyrst, og var
pað samhuga álit þingmanna að
hann ætlaði sér ekki að sinna
kröfunni; þess vegna á nú að
fara atkvæðisleiðina.
Kosningar í Ástralíu.
Merkur maðu- látinn.
Verkamanna þingmennirnir í
Ástralíu valda svo mikilli mótspyrnu
gegn ýmsum málum stjómarinnar að
hún hefÍK ákveðið að láta ganga til
almennra kosninga nú þegar. Hughes1
forsætisráðherra gat þvi ekki farið
á ráðherraþingið i London.
1. S. Spence, fyrverandi yfirtiæiar-
raðsmaíjur í Toronto, lézt að heimili
sínu þar fyrra miðvikudag. Hann
tók lengi mikinn og eindreginn þátt
í bindindis- og vínbannsbaráttu þessa
lands og var um eitt skeið formaður
félagsins “Dominion Alliance”.