Lögberg - 28.06.1917, Blaðsíða 2

LÖftBERG, FIMTUDAftlNN 28. JúNí 1917
Packet of

WILSON’S
FLY PADS
WILL KILL MDRE FLIES THAN /
\S8°-oW0RTH OF ANY y
\ STICKY FLY CATCHER 7
Hrein I meðferð. Seld í. hverri
iyfjabúð og í matvörubúðum.
SAGAN EINS OG HÚN ER.
Sir Wilfrid Laurier er á vörum
fleiri manna í Canada nú, en nokkur
annar borgari landsins. Hann er
blessaöur, honum er bölvaö; sumir
telja hann frelsara þjóöarinnar, aðrir
sótsvartan svikara og landráðamann.
En sannleikurinn er sá að fæstir
athuga i hvaða sporum Laurier stend-
ur. f>að er vafamál hvort nokkur
leiðtogi á nokkru landi á nokkrum
tíma, hefir staðið í öðrum eins vanda-
sporum og hann gerir nú.
Sumir — og það ágætir menn —
álita að hann hefði átt að leggja- til
hlTðar alla flokkaskiftingu og taka
saman höndum við Borden, til þess að
koma á herskyldunni; þá hefði hann
reynst þjóðinni trúr og landinu holl-
ur; þá hefði hann* borið höfuð og
lierðar yfir samtíðarmenn sína að
dómi sögunnar á seinni öldum.
Aðrir álíta að hann hefði eindregið
átt að vera á móti herskyldu með þjóð
flokki sínum en berjast fyrir því að
sjálfboðaliðsaðferðin v'æri svo endur-
bætt að hún dygði. Þeir álíta að þá
hefði hann bjargað málinu úr þeim
vandræðum sem það er komið í og þá
hefði hann varðveitt nafn sitt óflekk
að á hverju blaði í höndum hins ó-
hlutdræga sagnaritara.
En báðum þessum' flokkum skjátl-
ast; báðir lesa þeir of lauslega sögu
málsins; báðir taka þeir oflítið tillit
þess hvernig í garðinn var búið.
Hér skal stuttlega lýst málinu eins
og það liggur fyrir', og sé þar í nokkru
atriði hallað réttu máli, þá biðjum
vér þá er betur vita að benda á.
Stríðið hefst 1914; framsóknar-
flokkurinn hélt því þá fram í byrjun
að báðir flokkarnir ættu að taka sam
an höndum og vinna i einingu, sem
bræður og gleyma öllum pólitiskum
væringum meðan stríðið stæði vfir.
Afturhaldsmenn vilja ekki hlusta
það, þeir þykjast einir hafa umlwð
þjóðarinnar, og því fara sínu fram.
þeir fóru að safna liði og hóuðu
saman alls konar pólitískum afglapa
mönnum í háar stöður í herinn, höfðu
herinn að nokkurs konar verðlauna
stofnun fyrir sína eigin pólitísku gæð
inga og var skákað i því skjóli að
enginn þyrði móti neinu að mæla, þar
sem um hermál væri að ræða. Aftur-
haldsmenn notuðu hesta kaupin ti
þess að stela; skóna til þess að ræna
stórfé, sjónaukana til fjárdráttar
skotvopnin til þjófnaðar, rána og
svika í stærri stíl en verstu dæmi v'oru
til.
Á meðan fólkið trúði því að þjóð-
rækni réði gerðum stjómarinnar gekk
hersöfnunin ágætlega, en þegar það
var komið á allra vitund að svik og
rán og fjárdráttur — jafnvei beinn
stórþjófnaður — ætti sér stað i sam-
bandi við hermálin svo að segja á
öllum svæðum; þegar fólkið komst að
þvi að hermennirnir væru látnir hafa
pappírsskó, ónýta sjónauka, haltar og
eineygðar bykkjur fyrir þesta, svikn-
ir og sendir með þetta undir forustu
þeirra manna, sem ekki fengu her-
stjórn hér í landi fyrir sakir hæfileika
heldur sem pólitisk verðlaun, án þess
að spurt væri um hæfileika. Já, þeg-
ár ÖIl þessi ósköp dundu yfir og þjóð-
ræknisræðurnar og stóru orðin voru
lítið annað í reyndinni en svartasta
hræsni, þá fór hersöfnunin að ganga
tregt: þá fóru rnenn að hugsa sig um
tvisvar áður en þeir gengu þeim for
ingjum á hönd, sem að framan hefir
verið lýst. Og hv'er getur láð það?
Hefði þetta að eins verið bundið
við vissa menn í þjónustu stjórnar-
innar, sem hún hefði tafarlaust rekið
og sett í fangelsi þegar svikin kom
ust upp eins og Saskatchewan stjórn-
in gerði, þá hefði enginn hindrun kom
ist á hersöfnun og enginn blettur
fallið á stjórnina með réttu. En því
var ekki að heilsa. Kærur og kvart
anir gengu fjöllunum hærra; við flest
um þeirra var daufheyrzt og alt látið
draslast; fáeinar voru rannsakaðar
og kemst þar upp hinn svívirðilegasti
fjárdráttur og svik er saga nokkurs
lands þekkir. En var, óbóta- og land-
ráðamönnunum hegnt? Voru þeir
settir í fangelsi, eða feldir yfir þeim
hæfilegir dómar? Ekki enn þá. Flest
ir þessara manna baða enn þann dag
í rósum í hæztu sætum stjórnarinna>-
og með því lýstr stjórnin sjálf vel
>óknun sinni og blessun yfir öllum
>eim óhæfuverkum, sem skálkarni
löfðu unnið og gaf þannig þeim og
öðrum undir fótinn með það að öllu
væri óhætt þó langir fingur væru
teygðir ofan í ríkisfjárhirzluna og
lifsnauðsynjar hermannanna sv'iknar.
Svo fór Borden til Englands, lofar
þar 500,000 manns án þess að leita
samþykkis þjóðarinnar. Og hefði alt
verið með feldu, þá eru allar líkur til
að þessar 500,000 hefðu fengist sjálf
kráfa; en ö!l aðferð stjórnarinnar
sem hér hefir verið lýst að framan
hélt mönnum til baka og stóð liðsöfn-
un fyrir þrifum.
Hvað eftir' annað var fundið að
þessu framferði stjórnarinnar af
hálfu framsóknarflokksins og upp á
því stungið að öll óráðvendni yrði
rannsökuð og fyrir hana hegnt; sömu-
leiðis var endurnýjað marg sinnis til-
boð um liðveizlu við stjórn striðsins;
en afturhaldið þóttist eitt fært um
stjórnina og daufheyrðist við öllum
kvörtunum, kærum og kröfum.
Loksins var alt komið í óefni:
stjórnin hafði vakið á sér hatur þjóð-
arinnar fyrir afglöpin og fyrirlitn
inu vegna frámunalegs bjálfaskapar,
Þá konpu forkólfar afturhaldsins sér
saman um það að þeir skuli reyna að
bjarga sínum málum með því að fá
framsóknarmenn með Sir Wilfrid
broddi fylkingar til þess að taka á sig
helming allrar ábyrgðar upp frá þess
um tíma.
Borden átti að vera forsætisráð-
herra áfram, en helmingur stjórnar-
innar að öðru leyti framsóknarmenn
og helmingur afturhaldsmenn. En
vel að merkja; Laurier var ekki beð
að taka þessum boðum fyr en
flokkur afturhaldsmanna hefði á-
kveðið að setja á herskyldu áður og
sVo átti Laurier fyrirvaralaust að
berjast fyrir því, án þess að honum
gæfist tækifæri til þess að skýra mál-
ið fyrir þeim, sem annarar skoðunar
væru. Hefði Borden haft Laurier
sem trúnaðarmann fyr; haft hann ti!
ráða þegar herskvldan var rædd á
flokksfundi, og gefið honum tækifæri
til þess að ferðast um Quebec og
beita þar áhrifum sínum, þá er ekki
hægt að segja nema honum hefði tek-
ist að bjarga málinu. Það sem
I.aurier fór fram á var, að herskyldan
yrði ekki ákvéðin fyr en búið væri að
endursteypa stórnina á þann hátt sem
frá er skýrt hér að ofan.
Lögberg skýrði frá því nýlega áður
en Laurier hafði gefið svar sitt,
hvernig málið lægi fyrir og þarf þvt
ekki að lýsa því frekar.
Það er ætlun margra. að þetta haf>
að eins verið hrekkjabragð aftur-
haldsmanna til þess að bjarga sjálf-
um sér og sundra framsóknarflokkn
ið í Saskatchewan greiði atkvæði á
móti stjórninni 26. þ. m. af því stjórn-
in er hlynt útlendingum. .Konur í
Saskatchewan útilokuðu brennivínið
úr fylkinu, þœr œttu einnig að útiloka
þessa útlendingssinnuðu stjórn.
Þetta mundi nægja öllum sann-
gjörnum mönnum, sem sönnun þess
að afturhaldið berst á móti oss útlend-
ingunum. En vér höfum þó aðra
sönnun sem er enn þá ómótmælan-
Iegri; hún er í alþingistíðindum Oc-
tawa stjórnarinnar 31. maí 1917 og
felst i frumvarpi nr. 59,sem er breyt-
ingartillaga við 79. gr. hegningarlag-
anna, borin fram af J. A. Curric
afturhalds þingmanni fyrir Autu
Simcoe. Hún er þannig: “A. Hver
sá (eða súj sem atkvæði greiðir nokkr
um manni eða konu í nokkra opinbera
stöðu eða tekur nokkurn verulegan
þátt i nokkurri kosningu fyrir nokkra
opinbera stöðu með því að bjóða sig
fram, halda ræður, skrifa greinar, fá
atkv'æði eða flytja kjósendur til at-
kvæðastaðar og verið hefir eða er
borgari nokkurs lands, sem nú er eða
nokkurn tima hefir verið síðastliðin
fimm ár í stríði við Stór Bretland
eða bandamenn þess; eða sem verið
hefir borgari nokkurs lands sem ekki
ekki var í stríðinu með Stór Bretlandi
eða bandamönnum þess, sem ekki
leyfir þegnum sínum að gerast borg-
arar annarsstaðar eða heldur fram
kenningu um tvöfalda þegnskyldu,
eða sem hefjr verið í útlegð frá
landi bandamanna, jafn vel þótt sá
hinn sami hafi hlotið bogararétt
um. Verkamannablaðið Woice” hér
í Winnipeg segir svo 15. júní: “Það
er yfir höfuð' á tilfinning fólksins að
Borden stjórnin hefði getað komist
hjá herskyldu ef hún hefði farið rétt
að í upphafi og ef stjórnargarparnir
hef'ðu fallið frá flokksgoðinu rétt á
meðan á stríðinu stóð. Það er alment
álitið að ef Borden hefði stofnað ti!
þjóðstiórnar eða flokksleysingja
stjórnar; ef að herforingjarnir hefðu
verið valdir fyrir hæfileika sakir, en
ekki fyrir pólitískt fylgi; og ef samn-
ingar um öll hervöru kaup hefðu ver-
ið bygðir á ærlegum grundvelli, að
>á hefði jafn vel Quebec verið v’iljug
að leggja til sinn skerf i striðið og að
þessi 590,000 sem, Bordén lofaði hefði
verið fyrir löngu fengin og engrar
herskvldu þörf.
Vegna þessara glappaskota er nú
stjórnin að burðast með herskyldulög
og Iandið er alt í uppnámi. Stjórnin
sem alt hafði framkvæmt með ströngu
tilliti til flokka þangað til þolinmæði
fólksins var ofboðið svo mjög. að
engir fengust í herinn lengur, liefir
nú Ioksins komið fram með herskyldu- |
frumvarp, þrátt fyrir marg ítrekaðar
og opinberar vfirlýsingar um það að
herskylda yrði aldrei sett á. En margt
bendir til þess að þessi hlutdræga
stjórn, sem að mestu leyti er í hönd-
um Roberts Roget;s, sé enn þá að spila
sina pólitisku laumu með alls konar
jöfnum og svörtupétrum og reyna ;
kyrþey að koma á flokks-alræði i
Canadá.
Menn hafa það fyrir satt að aftur-
haldsstjórn Bordens hugsi sér að
reyna að nota striðið sem vopn til
>ess að kljúfa og evðileggja fram-
sóknarflokkinn. Ef þetta skyldi hepn-
ast og ef enginn ananr stjórnmála-
flokkur myndast þá getum vér ekkert
sagt annað en: “Guð hjálpi Canada.”
Ef Robert Rogers, Coldwell, Howden,
Kelly og Dr. Simpson verða frjálsir
fuglar í Canada, þá hljóta allir þeir
sem ekki eru steinblindir að fórna
upp höndum til himins með hjálpar-
lausri skélfingu.”
Þannig fórust verkamannablaðinu
orð um þetta mál og er ekki hægt að
segja að það sé fylgjandi framsókn-
arflokknum.
Þegar þetta er lesið og um það
liugsað, ]>á mun fáum finnast það
undarlegþ ]>ött Laurier gangi ekki í
gildruna.
Það eina sem hann átti að gera og
ef til vill gerir,
kosninga þegar i
greiða atkvæði um málið jafnhliða,
án þess að það sé gert að flokksspurs-
máli. Afturhaldsflokkurinn er með
herskyldu eindregið, fjöldi hinna,
líklega flestir, eru það lika, en þeir
vilja ekki fela það vandamál ókosintii
stjórn án þess að ráðgast um það
við fólkið. Svona liggur málið fyrir
og Laurier stendur sem klettur
pólitiska hafinu óbifanlegur og sterk-
ur.
Canada eða Stór Bretlandi, eða hafi
nafn sitt á kjörskrá, skal teljast sekur
feða sek) um brot gegn þessum lög-
um, og þegar^ekt hans hefir sannast
fyrir löglegum rétti skal það varða
fangelsi ekki skemra en tveggja ára,
sðmuleiðis skal það ráða missi borg-
aralegra réttinda og allra eigna, er
falli til stjórnarinnar.
B. Ofanskráð ákvæði skal ekki
eiga heima um neinn þann, sem er
eða hefir verið í herliði hans hátignar
konungsins, cða sem hefir verið borg-
ari í Canada og átt þar heima í 25 ár.
En hlutaðeigandi verður sjálfur að
sanna að þessi undantekning ei^i við
hann.
C. Hver sá feða sú) sem upplýs-
ingar veitir er leiða til sektar í þessu
atriði, skal fá að launum einn þriðjt
hluta allra sekta og eigna hins seka
Svo mörg eru þessi h.......... orð
Eru þessar sannanir nægilegar?
Herskyldumálið.
Það stendur þannig aj^ieitar um-
ræður halda áfram um það í þinginu.
Borden kom með tillögu um það að
herskylda væri lögleidd, eins og fyr
var fráskýrt; Laurier bar fram
breytingartillögu studda af Oliver,
þess efnis að þjóðinni skyldi gefinn
kostur á að greiða atkvæði um málið.
Barrette afturhaldsþingmaður kom
meö aðra breytingartillögu þannig að
málinu skyldi frestað í sex mánuði
og Pardee, einn aðalleiðtogi fram-
sóknarflokksins leggur til að herskyld
unni sé frestað um tíma og báðir
flokkarnir leggjast á eitt með það að
fá sjálfboðalið nægilegt til þess að
fylla þá tölu sem ákveðið hefir verið
— 500,000.
Umræðurnar hafa verið heitar á,
báðar hliðar og allsvæsnar hjá sumum 1
Hvernig fara muni er óvíst. AIl-
margir úr framsóknarflokknum fylgja
stjórninni að málum með herskyldu-
frumvarpið, en flestir þó með því
skilvrði að auður landsins sé einnig
tekinn í þarfir strxðsins, en þar virð
ist vexa komið við hjarta stjórnar-
innar, eins og við mátti búast, þv.í
hún hefir ávalt verið bundin á klafa
auðfélaganna, eins og greinilegast
kom fram 1911.
Aftur á móti berjast nokkrir aft-
urhaldsmenn á móti stjórninni i þessu
máli og neita því með öllu að hún
háfi nokkurt vald til þesá að setja á
herskyldu.
Þeir sem andmæla þvi að þjóðin
fái kost á að
Kafteinn Stefán Sigurðsson.
Slyngum fækkar fólknárungum
fyr sem ruddu braut, og studdu,
manndóm jafnan sýndu sannan
segulstál í hug og máli
þéttir ýtur afli beittu
ölduróti tímans móti,
traustir þar til böndin brustu,
blundinn hreptu, tökum sleptu.
Skörungs býli sveipast sáru
sorgar húml, autt er rúmið,
fallinn höldur, fregnin öllum
flytur hrygð, nú drúpir bygðin. ,
Líf er þrotið, enduð æfin,
andans heimur minning geymir,
sólu fágað stendur stýlað
Stefáns nafn í landnáms safni.
HEIMSINS BEZTA
MUNNTÓBAK
Kaupmannahafnar
Hefir góðan
keim
Munntóbak sem
endist vel
Hjá öllum tóbakssölum
I
THE DOMINION BANK
STOFN SETTUR 1871
AÍTéSr hö,uðstóu~ög^varasjóður $13,000,000
87,000,000
Beiðni bœnda um lán
búskapar og gripakaupa sérstakur gaumur gefinn
Spyrjist fyrir.
Notre Dame Brancb— W. M. IIAMII/TO.V, Managw.
M —M- S- BDKGKR, m—,trr
v
!
I

Svo hraustur og djarfur á daganna braut
og dugandi jafnan í sérhverri þraut,
með brennandi fjöri þú barðist.
Og það stóð á sama hvort sól eða hret
þig sótti, þú hopaðir aldrei um fet,
en beittir í vindinn og varðist.
En nú hvílir fleyið við síðasta sand
og sæfarinn ötull er kominn á land
úr ferð yfir freyðandi boðá.
Á norræna svipinn með bliknaða brá
sem blossandi eldmóður tindraði frá
slær heilögum hreystinnar roða.
Já, þeir eru margir, sem minnast þín nú
því mannúð og hluttekning auðsýndir þú
á frumárum bygðar og bræðra,
að fátæklings kofanum komstu með dáð
af kærleik, með vermandi heijdur og ráð
í bjargskorti bama og mæðra.
Og hvar sem að glaumur hjá góðvinum bjó
og gleðin og unaður strengina sló,
þá varstu þar allur í anda.
Með þrekið og fjörið, og ljóselska lund
þú lézt okkur finna á sérhverri stund
þín áhrif til orða og handa.
Nú syrgir þín brúður, þinn sigur og ljós,
það sumar með eilífa kærleikans rós,
í blíðu og stríðu sem brosti.
Vér beygjum vor höfuð til hennar á leið
því hún var þinn engill um stundanna skeið
með bjargfasta kvenlega kosti.
pú studdir vort félag með framkvæmdar geð
þitt fylgi var sérhverju málefni léð
er stefndi til þjóðlífsins þarfa.
Vér finnum í hóp vom að höggvið er skarð,
en höfum að launum þann dýrmæta arð
þitt dæmi, að duga og starfa.
M. Markússon.
NORTHERN CROWN BANK
Vara-formaftur .
c, _ ^ ----- - Capt. WM. R0BIN80N
sem byrJa má me8 > dojlaréTeknturTKz%ranL?rrulmJ^ruS
Cor aT' E- IHOMTE,N880N> Ráðamaður
Cor. William Ave. og Sherbrooke St., . Winnipeg. Man.
Yai'.?»Y.‘;aS,rraÝ
á að greiða atkvæði um
halda því fram að til þess fari
er þaö aö krefjast|of IanÍTur tími, en þeir gæta þess ekki
stað og láta fólkið | aS Borden stakk upp á því að stjórn
BÆNDUR
SPARID PENINGA
Með því að kaupa hreina ollu frá
þe.m sem búa Kana til. Eftírfylgjandi
verð gefur yður hugmynd um hvað þér
hvað þér getið sparað á beztu olíu
vagna áburði.
og
Steam Cylinder Olía, gallónan
Gasvéla Olía •*
Rauð Harverster Olía “ # ^ ">uc
Aburður (Cup Grease) í 25 punda fötum’.... ’ $;ó,0
Vagna áburður í 25 punda fötum .............. $1 V1,
65c
SOc
ÍOc
R. PHILLIPS, Olíu-umboðsmaður 56/ PortaiJE Jlve,
Húðir, Ull —---------------------
og.... L0D5K1NN
Efþu 6skar eftir fljótr. afgre.ðslu og haesta verði fyrirull og loðskinu, skrifið
Frank Massin, Brandon, Man.
Skrifið eftir verði og áritanaspjöldi
lum.
yröi mynduö af báöum flokkunum, lega aö ráöi
herskyldufrumvarpið samþykt og sið-
greiðsla. Þetta sýnir það að ])eim er
ekki alvara þegar þeir halda því fram
nú að atkvæðagreiðsla taki of langan
tíma.
Það má vel vera, að frá vissu sjón-
armiði séu kosningar ekki æskilegár
nú, en eitt verður þó að vera fyrsta
spurningin þegar um það er að ræða,
og hún er þessi: “Höfum vér nu
setn stendur þá stjórn, sem vér getum
trúað fyrir málum þjóðarinnar? Hef-
ir hún farið svo vel og samvizkusam
sínu í hermálum eða
nokkrum öðrum' málum að við sé un-
andi? Þessum spurningum hljótaj
allir sannir borgarar landsins, sc
óskerta sjón hafa að svara neitandil
og það'með áherzlu.
Og af þeim ástæðum er það að |
þjóðin á að heimta kosningar til I
þess að henni gefist tækifæri til þess
að fella dóm yfir ráðsmensku þjóna
sinna.
Kosningar eru eina rétta og sann-1
gjarna leiðin út úr ógöngunum.
I
The Sargent Pharma.cy,
Talsimi
-Sherbr. 4630
Dr. Robinson
Nœgir þetta
Heimskringla skoraV á ritstjóra
Lögbergs að birta sönnun fyrir þvi
að afturhaldsmenn vilji svifta útlend-
inga í þessu landi þeim rétti sem lög
in hafa veitt þeim. Eftirfarandi ættu
að vera nægilegar sannanir, því þæy
eru allar teknar úr afturhalds heim-
ildum.
í blaðinu “Daily News” í Moose
Jaw, sem er eitt aðalmálgagn aftur-
haldsflokksins i Saskatchewan skýrir
frá því nýlega að C. H. Blackmoore
afturhaldsstarfsmaður í Toronto hafi
símað blöðum í Alberta og Saskat-
chetvan, sem vilji taka atkvæði af út-
lendingum að hann og fylgjendur
hans skyldu gera alt mögulegt ti!
þess að framfylgja því, að sambands
stjórnin léti klettafjallalögregluna
“halda niðri”, “halda aftur” og “setja
fangelsi” útlendinga þar í fylkinu
ef þeir héldu fram málum sínum. Og
blaðið er jafn hróðugt yfir þessu eins
og Telegram var af hinum “mikla
sigri” sem unnist hefði á Dixon
leikhúsinu í Wimíipeg 10. þ. m.
Sama blað ffytur eftirfarandi
klausu í ritstjórnargrein 9. þ. m.:
“Það er mjög áríðandi að kvennfólk-
Sérfræðingur í tannsjúkdómum
BETRl TANNLÆKNING FYRIR MINNI BORGUN
Ef þú ert í vafa um hvcrt tennttr þínar séu heilbrigðar eða ekki þá þarft
þú að fá ráðleggingu tannlæknis. Sá tannlæknir ætti að vera maður sem
hefir gott álit á sér sem lœknir og sömuleiðis er það áríðandi að hann sé
eins vel að sér í list sinni og nokkur getur verið. Nú á dögum eru þeir
fáir sem ekki viðurkenna þýðingu sérfræðinganna, hvort heldur er í al-
mennum lækningum eða tannlækningum. Minnist þess að ef þér kom-
ið til vor þá verður traust yðar ekki ódrengilega notað, því allar vorar að-
ferðir eru reyndar og sannaðar og fólk veit um áreiðanleik vorn. Fyrir
tíu árum voru það margir af'borgurum Manitoba sem trúðu mér fyrir
því að lagfaera tennur þeirra. Þessa fyrstu sjúklinga tel eg byrjun hinnar
miklu aðsóknar sem eg hefi haft síðan eg fór að stunda tannlækningar.
, n g^gið að tugir tannlækna hafa sest að í nágrenni mínu
aátið því ekki blekkjast þegar um það er að ræða að velja stað.
Sumar-svaladrykkir
af ollum tegundum, gagnlegir til svölunar og blóðhreinsun-
ar og annara heilsusamlegra áhrifa.
Fyrst höfum vér: “Raspberry Vinegar”, “Lime Juice”,
Grape Juice , “Hoganberry Juice”, “Weltch’s Grape Juice”.
,.ty -A11^ tegundir salts, “Wedds Grape”, “Envlish Frnif”
Rntish Health”, og “Citrate of Magnesia”. ’
, ,, Sodium Hhosphate” er heilsusamlegt í alla staði
w^r a an llkamann í Sömu svipan. Ef memí
hefðu þekt það fyr, mundi það fyrir langa löngu haíÁ verið
konuð ínn a hvert einasta heimili.
Reynið það undir eins — 40 cent er alt sem þið þurfið
að greiða fyrir stóra fjögra únsa flösku.
/
THE SARGENT PHARMACY
724 Sargent Ave. Tals. Sh. 4630
Permanent Crown og
Bridge Work, hver tönn
Og það var áður $10.00
BIRKS BUILDING,
WINNIPEG,
MAN.
..$7
Whalebone Vulcan
ite Plates. Settið.
Opið til kl. 8 á kveldin
0
Dr.
$i
n
Robinson
I 2 Stólar
TANNLÆKNIR
Meðlimur Tannlækna Skólana í Manitöba.
10 Sérfræðingar
5 Kvenmenn
Larsen’s Rheumatism Sanitorium
449 Main St.
Phone: M. 4574.
V. ^kansan hvera aðferð er höfð við liðagigt, bakgigt og
huðsjukdómum.
.*. ^igt orsakast af þvagsjúkdómum í blóðinu: þig losnið
við það á þennan hátt. 7
Fimm ára reynsla við Arkansas hverina.
Hér eru taldir fáeinir af hinum mörgu sjúklingum, sem
geta sagt ykkur um lækninguna, sem þeir fengu í Larsen’s
gigtarhælinu.
Mrs. J. L. Knight, Ph. G. 399.
Mrs. A. H. Hoskings, 712 Portage Ave.
Mr. A. Corbett, Shipman Court, Suite 15.
Mr. W. H. Steadman, C.N.R. Weightmaster, Fort Rouge
Mr. A. W. Arnott, Transcona.