Lögberg - 16.08.1917, Blaðsíða 6

Lögberg - 16.08.1917, Blaðsíða 6
b LÖGKBEJEÍG, FIMx UUÆLiHn n 16. ÁGÚST 1917 Heilbrigði. Framh. Menn hafa áður ekki verið á einu máli um þaS, hv'ert loftslag væri brjóst veikum heppilegast. Sumir hafa haldið fram fjallalofti, aðrir sjávar- lofti, sumir heitu, aðrir köldu lofts- lagi o. s. frv. Nú munu flestir á því að sjaldan sé ástæða að breyta um loftslag. Fyrir íslenzka sjúklinga er íslenzka loftslagið eflaust heilnæmast. Það er það loftslagið, sem vér erum vanir við og oss er eðlilegast. Hér eru engin snögg umskifti hita og kulda sem vföa erlendis og veturinn er mild- ur hér sunnanlands, að vísu stundum stormasamur við og við, og skyldu menn venjulega halda kyrru fyrir þegar hvassviðri er svo mikið að gangur verður örðugur eða þreyt- andi. Annars er nokkur viridur ekki óþægilegur eða óhollur, heldur þvert á móti — hann hreinsar loftið og herðir og styrkir líkamann. Sífeld úrkoma er hvimleið, en á hinn bóginn er úrkoma v'ið og við holl. Hún bind- ur rykið og hreinsar loftið, og mjög þurt loft þola margir sjúklingar illa. Þoka þykir óholl. Það sem hér er helzt að, eins og víða um Norðurlönd, er það að sólskinið er hér einatt af skornum skamti, en aftur á móti sleppum vér við hinn sterka og óþægi- lega sumarhita, sem samfara er sól- skininu í suðrænum löndum. Yfir- leitt held eg að segja megi að lofts- lagið á íslandi sé gott fyrir brjóst- veikt fólk. Maturinn. Hér að frarnan var mannslíkarr>' anum líkt við logandi ljós eða eld. Það mætti ef til vill enn þá fremur líkja honum við gufuvélina, því auk hita frarhleiðist í mannslikamanum afl. og orka. Einnig veitir maturinn efnin til vaxtar og viðhalds líkaman- um. Með því að maturinn kemur ekki líkamanum að notum nema hann brenni, þ. e. samlagi sig súrefninu í blóðinu, þá má mæla notagildi hans eftir þvi hitamagni sem hann fram- leiðir. Þetta hitamagn er /mælt í hitaeiningum ('kalóríum), og er ein hitaeining það hitamagn sem þarf til þess að hita einn líter af vatni eitt stig á Celsius. Nú vita menn að öll sú fæða sem meltist, gefur öldungis jafn margar hitaeiningar í líkamanum, eins og ef henni er brent utan likamans. Það er því hægt að meta næringargildi matvælanna á þennftn hátt. Matarþörf líkamans eða hitamagns- þörf e'r tiltölulega föstu Iögmáli bund- in, en fer mjög eftir þeirri vinnu, sem maðurinn ynnir af hendi. Ef fullorð- inn heilbrig'ður maður á að halda þyngd sinni óbreyttri, þarf hann a dag fyrir hvert kílógramm af líkams- þyngd sinni: Hitaeiningar Við fullkomið hreyfingarleysi í rúminu .............. 24—30 Við venjulega1 rúmlegu...... 30—34 Á fótum, en vinnulauá....... 34—40 Við meðal vinnu ............ 40—45 Við mikla erviðisvinnu......45—60 Af þessu sést að maðurinn þart helmingi meiri mat við stritvinnu, heldur en hreyfingarlaus í rúminu. Ef iðjulaus maður etur eins mikio og starfandi maður, þá safnast nær- ingarforði fvrir í líkamanum. Hann þyngist og fitnar. Af þessum tölum er hægt að reikna út, að maður sem er 70 kílógrömro að þyngd þarf á dag við meðal vinnu 2800 til 3150 hitaeiningar. Það er enginn efi á því, að heil- brigðum mönnum er venjulega óholt að eta meir en þessu nemur. Sultui og ofát er jafn skaðlegt. En um berklaveika sjúklinga er nokkuð öðru máli að gegna. Sjúkdómurinn er stundum kallaður tæring, þ. e. megr'- unarsýki, og ber hann einatt nafn með rentu. Valda eiturverkanir gerlann?. megruninni og við það verður mót- stöðuafl líkamans minna. Það þarf því að koma sjúklingunurtj í góð hold Styrkjast þá frumlurnar, blóðkornum fjölgar og varnarefm aukast. Að ala sjúklingana hæfilega er því eitt af undirstöðuatriðunum^ í meðferð berklaveikinnar, enda sýnir reynslan, að þeir sem lifa við skort v'erða frem- ur berklaveikinni að bráð, en hinir sem hafa nóg viðurværi. Það er þó ekki alt undir því komið að fæðan sé mikil. Hitt er eigi siður nauðsynlegt að hún sé holl og rétti- lega samansett. Eins og kunnugt er þá eru í mpjnum þessi næringarefni • eggjahvíta, feiti og kolvetni, og auk þess vatn, steinefni og hragðefm. Eggjahvita er sérstaklega í kjöti, fiski og eggjum en minna í kornmat, jarð- eplum og grænmeti. Aftur á móti er kolvetni (mjölvi og sykur) aðallega i jurtafæðu. Það stendur alls ekki á sama, hvern- ig hlutfallið er á milli þessara þriggja höfuðefna: eggjahvítu, feiti og kol- vetnis. Að vísu getur feiti og kol- vetni skiftst nokkuð á. Ef lítið er af öðru þessara efna, má bæta það upp með hinu. Nokkpð öðru máli er að gegna um eggjahvituna. Hún er nauðsynleg til lífsins viðurhalds. Eftir rannsóknum síðustu ára, má varla vera minna af henni en 50 grömm á dag til jafnaðar fyrir fullorðinr mann og líklegast bezt að hún sé um 80 grömm á dag. Of mikið af eggja- hvltu er hins vegar skaðlegt — þreyt- ir um of líffærin og úrgangsefni henn- ar ekki sem hollust fyrir líkamann. Hollast er að mest sé af kolvetni. þetta þykir haganlegast samsettur dagskamtur: eggjahvíta 80 grömm, fita 100 grtn. og kolvetni 450 grm. Þetta samsvarar 328—930—1845=.- 3103 hitaeiningum. (1 grain af eggia- livitu gcfur 4,1 hitaeiningar, 1 grm. af feiti 9,3 og 1 grm. af kolvetni 4,lý Þetta er þvi nægilegt meðalmanni við meðalvinnu. Áður voru 118 gröm af eggjahvítu talin mátulegur skamtur á dag (Voit), en nákvæmar rannsóknir síðari ára hafa leitt það í 1/ós að þessi skamtur er óþarflega hár. Nefna má í.því sambandi rannsóknir ameríska líf- eðlisfræðingsins Chittcnden. Hann hafði athugað 27 menn í samfleytta 6—9 mánuði. Hann lét þá vinna margs konar vinnu, einnig erfiðisvinnu, og fengu þeir nákVæmlega afvegna mat- arskamta daglega.' Hann komst nú að þeirri niðurstöðu að mennirnir þurftu ekki helminginn af þeirri eggja hvítu, sem áður var talin mátuleg, og heilsa þeirra og líðan varð betri er, áður og vinnuþolið, andlegt og líkam- Iegt, meira við þennan litla eggja- hvítuskamt, en áður við venjulega fæðu. Aðrir hafa komist að líkri nið- urstöðu, t. d. danski læknirinn Hind- hede. mjög eftirtektarvert er það, hve ungbörn þurfa litla eggjahvítu. Menn skyldu þó ætla, að þáu þyrftu tiltölu- lega meira af henni en fullorðnir, þegar þess er gætt að þau vaxa og þroskast svo mjög. Þau tvöfalda þyngd sína á fyrstu 5—6 mán. En reynslan er sú, að í móðurmjólkinni er eggjahvítan að eins 7,4 pct. af öllum næringarefnum (reiknað í hitaeining- um), en hjá fullorðnum, sem lifa við venjulega blandaða fæðu, er eggja- hvitan h. u. b. 20 pct. Þetta bendir einnig á að eggjahvítuneytsla manna sé venjulega of mikil. Hvað sem þessu líður, þá er það v'ist, að feiti og kolvetni brenna betur í líkamanum. Ef menn vilja fita sig, eiga menn að Ieggja mesta áherzlu á þessi efni. Þótt engin ástæða sé til að lifa á tómri jurtafæðu, þá eiga menn að > hafa það hugfast, að of mikið kjöt- og fiskát er óholt. Eins og áður er sagt, þá eru ýms steinefni eða sölt i fæðunni. Þau eru nauðsynleg manninum. Það mætti meira að segja komast svo að orði, að þaU séu naðsynlegustu efnin í fæðunni, að vatni einu undanskildu, því líkaminn þolir skemur steinefna- hungur en eggjahvítu-, feiti og kol vetnishungur. Ef dýri er gefin hrein eggjahvíta,feiti og kolvetni ásamt vatni en engin steinefni, þá deyr dýr ið fyr en ef það sveltur algerlega Vatnsleysið þolir dýrið þó verst. Sennilega er nóg af þessum stein- efnum í venjulegri blandaðri fæðu, Það er t. d. mjög lítið af þeim í fínu hveiti. Þau eru næst hisminu og eru því skilin frá. í heilu hveiti, eins og það kemur af jörðinni, er 2,12 pct. af steinefnum, en í fínasta hveiti er ekki nema 0,38 pct. Það er ekki ólíklegt, að þeir heilsufræðingar hafi rétt að mæla, er.halda því fram, að hollasta hveitibrauðið. sé úr gróf- asta mjölinu eins og t. d. “Grahams- brauð,” og fínasta og dýrast hveitið sé verst til manneldis. Húsmæður og bakarar vilja hafa hveitið sem fínast, því þá sé það drýgra og gefi stærri brauð, en næringargildi brauðsins fei ekki eftir loftinu sem i því er. 1 rúgbrauði er nægilega mikið af þess- um steinefnum, og eru þau eftir því hollari en finu hveitibrauðin. Auð- vitað verður að tyggja grófu brauðin vel, en það er fremur kostur en löstur. Því vandlegar sem tuggið er, þvi meira framleiðist af munnvatni, sem er svo afarnauðsynlegt fyrir melting- una. Eins styrkjast tennurnar við brúkunina. Siðan við íslendingar hættum við harðfiskinn og flatbrauð, en tókum að éta þess meira af bakara kökum og sætabrauði, hafa tannsjúk- dómar farið mjög í vöxt. Annars er fáum trúandi til að tyggja harðfisk og flatbrauð eins vel og þarf, en illa iuggin er þessi fæða mjög þungmelt. Að vísu getur fínt brauð og yfirleilt mjúkur og fíngerður matur v'erið nauðsynlegur við ýmsa meltingar- kvilla og eins ef tennur eru ónýtar, og er þá öðru máli að gegna. Eftir þessar almennu athugasend- ir vík eg aftur að því, sem frá var horfið, hvernig berklaveikur maður sjúk'ingur á að ala sig. Eg gat um áðan, að aðaláherzluna eigi að ^leggja á feitina og kolvetnið. Bezt er að byrja daginn með vænum skamti af hafragraut eða brauðsúpu og helzt einnig með brauði og smjöri. Hafragrautur og yfirleitt. grjónam?t- ur á að vera sem þykkastur, þá er hann fyrirferðarminni og saðsamari. í miðdegisverðinum á kjötið eða fisk- urinn ekki að vera höfuðmaturinn, heldur spónamaturinn, brauðið og kartöflurnar. Ef kjöt- eða fiskréttur er á borði um morgun eða kveld, eiga menn að eta lítið af honum, en þvi meira af brauði og smjöri. Feitt kjö er miklu næringarmeira en magurt. Smjör, smjörlíki, plöntufeiti, flot og tólg er jafnsaðsamt, en smjörið þykir venjulegast Ijúffengast. Jarðefli e^u saðsöm og holl fæða.*) Aðrir venju- legir garðávexúr eða garðjurtir cru að sönnu frernur næringarlitlar, en ei íkarhollar, m.eðal annar • af þvi, að þær innihalda nægð af hollum stein- efnum. ' Mjólk er góð til fitunar, cnda inniheldur hún öl! þau efni, sem líkaminn þarf, en niikil mjólkur- drykkja er venjulega ekki heppileg — þenur um of út maga og veldur stund- um harðlifi. Varla er gott að drekka meira en einn líter á dag ef n.’g er af öðrum mat. Rjómi er enn hetri til fitunar. Nýtt skyr er ho!: og saðsamt en gamalt eldsúrt skvr Varla holt. Egg eru sað^amur matu.r, en ef etið er r.okkuð af ráði af kjöti eða íiski, þá < ru þau óþ >rf enda óholt að auka t -.-gjahvítu-ne.'* i!*i um skör fra.n. Oft er berkl ivcikur sjúklingur lyst- ar’Fill og á ilt með að fitna. Stund- um getur lys'a ’ey.’ð orðiö svo mikið að sjúklingurinn hefir öbr't á öllnm u a'. Þá ge:u- verið gott að hafa matinn fjölbreyttan og eitthvað krydd- aðan, en oft verðr reynslan sú, að einfaldur og óbreyttur matur verður síst leiðigjarn. Sjúklingurinn verður oft og einatt að neyða ofan í sig matnum og skoða hann sem lyf, sem verði að taka, og sýnir reynslan, að viljaþrek sjúklingsins hefir oft góð- an árangur. Sérstök lystalyf reynast venjulega fánýt.> Oft er hvild, jafn- vel rúmlega bezti vegurinn til að þyngjast. _ Framlh Frá Kristnesi. Heiðraði ritstjóri. Viltu gjöra svo vel og ljá mér rúm fyrir fáar línur, það er ekki oft sem þú ert beðinn um það; héðan úr Vatnaþygð. Það er ekki oft ið maður sjái fréttagrein héðan frá Kristnesi, eg man ekki eftir því fyrir langa tíð. Við áttum einu sinni mann hér við Vesturgluggann, en hann cr víst farinn frá honum nú, því ekkert heyrist til hans; hann. hefir máske flúið þegar maðurinn settist við Austurgluggann hjá Heimskringlu. Eg ætla þá að taka sætið hans bara ofurlitla stund og reyna til að !áta mér hugkv.vmast eitthvað til að scgja. Það er þá fyrst að nú er búið að halda stóran íslendingadag 2. ágúst í Wynyard og var vandað mjög tii úndirbúnings «og sem sýnishorn þess má benda á að einn ræðumaður var fenginn alla leið frá Minneota, herr> G. B. Björnsson og annar frá Dakota og sá þriðji var á staðnum. Eg s ín rita þetta var því miður ekki við- staddur hátíðahaldið og get þv'i ekk> sagt mikið um það, en þeir sem þar voru láta vel yfir því, sérstaklega voru menn hrifnir af ræðunum. Mr. G. Björnsson bar svo hátt og snjalt fram ræðu Ísína að mér fanst eg hevra óminn af framburði hans heim til mín, en það er aðeins lítið yfir 30 milui>. —Öllum hafði þeim sagst mjög vel. Næst vil eg minnast á annað liátið- arhald, sem fór fram skamt frá Kristnesi í síðastliðnum mánuði. Það var í smáum stíl. Það var samsæti sem nokkrir bygðarbúar gengust fyr- ir. Samsætið var haldið Sigurði Stefánssyni og Jósefinu konu hans. Þau eru vel virt og hafa búið hér lengi og búa fyrirmyndarbúi. Þau eiga nýbygt hús mjög vandað að öllu leyti. Það var seinni part sunnudags sem heimsóknin var hafin; auðvitað voru allir búnir að hlýða á messu fyrst, sem þangað sóttu, og voru ö- kvíðnir að það gæti ekki verið helgi- brot að skemta sér og öðrum a'' kv'eldinu til, enda skemtu menn sér þar ágætlega með öllu móti (ekki dans). Þar urðu allir ræðumenn sern höfðu málið; það kom yfir menn em- hver innblástur, þeir urðu að halda ræður.. Eg legg ekki út í að nafn- greina ræðumenn, eg veit ekki hvort þeir kæra sig um það, svo eg sleppi því, en samt levfi eg mér að nefna einn, hann reiðist ekki þó eg gjöri það, hann er svo vanur við að sjá nafnið sitt á prenti, það var vinur minn og okkar allra, W. H. Paulson þingmaður okkar. Hann hélt langa ræðu og snjalla, eins og hann er van- ur aðgjöra þegar hann flytur mál sín, hvort heldur það er á skemtisam- komum eða pólitískum fundum. Það er mér ofvaxið að tilfæra hér umtals- efni hans, það var um svo margt. Það var eitt sem hann tók fram, að bann hefði pekt konuna sem unga stúlku heima og hefði hann altaf borið v:n- arþel til hennar síðan. Hann beindi miklum parti ræðu sinnar til kven- þjóðarinnar og máttu þærs víst vera ánægðar með lofið sem þær fengu, enda fékk hann óspart lófaklapp þeg- ar liann settist niður. ‘_em heiðursgjöf v'ar heiðurshión- nnum afhent vönduð klukka. sem gestirnir gáfu. Að endingu hélt hús- ráðandinn tölu og þakkaði fyrir þá velvild og það hlýa hugarþel, sem þeim hjónum væri sýnt með þessari heimsókn, og að það væri meira virði til þeirra en stórar gjafir. Var svo samsætinu slitið með mestu vinsemd. Nú fer eg að segja það, sem aðrir vanalega byrja á, þegar þeir skrifa fréttir. Tíðin hefir verið mjög góð hér all- an síðastliðinn mánuð, hitar og þurk- ar. Þar af leiðandi hefir ölþr farið vel fram; mun þó naumast verða hér meðal uppskera, er það þvi að kenna i vað vorið var þurt og kalt. He ,- sk: pur er byrjaður, en grasspretta naumast í meðallagi. Ekki mun haustuppskera byrja hér fyr en seint í þessum rnánuði og það þarf að viðra vel til þess a'ð það verði alment. Heilsufar manna gott, sálarástand allgott, oftar messað en að undan- förnu og er það sökum þess að hér í bygðinni dvelur nú um þrigga mán- aða tíma H. Jónsson guðfræðingur. Yfir höfuð gengur alt v'el. Nú fer eg að þoka mér frá Vestur- i Larsen’s Rheumatism Sanitorium 449 Main St. Phone: ^^4574. Arkansan hvera aðferð er höfð við liðagigt, bakgigt og húðs j úkdómum. Gigt orsakast af þvagsjúkdómum í blóðinu; þig losnið við það á þennan hátt. Fimm ára reynsla við Arkansas hverina. Hér eru taldir fáeinir af hinum mörgu sjúklingum, sem geta sagt ykkur um lækninguna, sem þeir fengu í Larsen’s gigtarhælinu. Mrs. J. L. Knight, Ph. G. 399. Mrs. A. H. Hoskings, 712 Portage Ave. Mr. A. Corbett, Shipman Court, Suite 15. Mr. W. H. Steadman, C.N.R. Weightmaster, Fort Rouge Mr. A. W. Amott, Transcona. Auglýsið í Lögbergi það sem selja þarf. XT ^ • •• 1 • iV* timbur, fjalviður af öllum Nyjar vorubirgðir tegundun!, geirettur og ala- konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar til vetrarins. Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumætíð glaðir að sýna þó ekkert sé keypt. The Empire Sash & Door Co. ---------------- Límlted — .. HENRY AVE. EAST - WINNIFEG GÓÐAR VÖRUR! SANNGJARNT VERÐ! Areiðanlegir verkamenn Petta er það sem hvern mann og konu varðar mestu á þessum tímum. Heim- sœkið verkstœði vort og þér sannfærist um alt þetta. Nýjustu snið, lægsta vérð í bœnum. Velsniðin föt sem ætíð fara vel H. SCHWARTZ & CO. The Popular Tailors 563 Portagre Ave. Phone Sh. 5574 glugganum. Eg er orðinn stirður aö sitja þar á hörðum bekk. ÞaÍ5 er mýkra sætið vi'ð Austurgluggann. Með vinsemd. 7. S. Brezkir fulltrúar. ^ _________ Þing mikið ætla jafnaðarmenn að halda innan skamms f Stokkhólmi í Svíþjóð, til þess að tala um frið og friðarskilmála og fleira. Verkamenn á F.nglandi hafa sam- þykt með einni miljón og fjörutíu og sex þúsund (1,046,000) atkvæða á móti 550,000, eða tveimur þriðju, a* senda þangað fulltrúa. Sagt er að áhrif frá Rússlandi hafi haft tals- vert afl við þessa ákvörðun. Fréttinni fylgir það að sjómenn muni hindra för fulltrúanna. Fund- urinn sem ákvað að senda fulltrúana var afar heitur og lenti þeim mest saman Rammsey McDonald og Will Thorne. • SöIiSKIN 'Og bréfin sem fylgja frá Sólskinsbömunum, eru mörg dæmalaust skemtileg—þau eru mörg svo falleg. Sólskin þakkar öllum bömunum sínum fyrir það, hversu dugleg þau em að safna í sjóðinn og það birtir nöfnin og gjafirnar jafnótt og þær koma. Bréf frá Sólskinsbörnum North Vancouver, 31. júlí 1917. Heiðraði ritstjóri. Eg sgndi þér þessar fáu linur og er orsökin sú að eg fékk Lögberg i gærkveldi og sá greinina í Sólskininu pm að mynda Sólskinsbarna sjóð. Eg á dóttur sjö ára gamla og þegar hún heyrði það, þá segir hún: “Mamma, lof- aðu mér að vera fyrst að senda peninga í sjóðinn. Eg á 15 cent; lof mér að senda þau.” Eg álít rangt að drepa niður nokkrar góðar tilfinningar, sem vakna í barnshjart- anu, fremur álít eg skylt að glæða þær og styrkja. Eg er þér sannarlega þakklát fyrir Sólskinið; það gleður ekki einungis börnin að lesa það, heldur og hverja rétt- hugsandi manneskju. Dóttir min sendir dollar í sjóðinn, nafn hennar er Kristjana Þóra Jónasson. Með virðingu og vinsemd. H. Jónasson. Baldur, Man. 6. ágúst 1917. Heiðraði ritstjóri Sólskins. Með línum þessum sendi eg peningaávísan að upp- hæð $2.10 og nöfn gefenda til Gamalmennaheimilisins Betel, ásamt með beztu óskum til blessaðs gamla fólksins. Eg óska og vona að sem flest börn styrki þetta góða málefni, þá verðum við sannkölluð Sólskinsbörn. Með virðingu. Lára W. Isberg, 10 ára 8. ágúst. Cypress River, Man. 4. ágúst 1917. Kceri ritstjóri Sólskins. Af því okkur langar til að gleðja gömlu Sólskins- börnin, látum við hér ipeð póstávísun fyrir einum dollar; 50 centum frá hvorum okkar. Með beztu óskum til all'ra gömlu Sólskinsbarnanna. Við vonum að eiga eftir að lesa marga skemtilega sögu í sólskini. , Með virðing og vinsemd erum við Roy Ruth, Laurence Ruth. Leslie, Sask. 28. júlí 1917. Kæri ritstjóri Sólskins. Mér þykir gaman að gefa i Sólskinssjóðinn, sem þú kallar. Eg vona að það gangi vel aö safna í hann. Mig langar til að senda 25 cent, að gamni mínu, því mér þykir vænt um gamla fólkið, og svo senda þrjú systkini min sömu upphæð. Með beztu óskum til allra Sólskinsbarnanna. Kristín Bjóla. Kæri ritstjóri Sólskins. Eg þakka þér innilega fyrir Sólskin. Eg Ies Sólskin þegar við fáum Lögberg. Við kaupum það ekki, en, fáum það lánað hjá nágranna okkar. Eg les Sólskin fyrir' systur mína, sem er 8 ára. Hún getur lesið það ef hún vill. Okkur langar að gefa í Sólskinssjóðinn. Með kærri kveðju. Jóseph A. Helgason, 11 ára Gimli P. O. Box 680 Vidir P. O. júlí 29. 1917 Kæri herra ritstjóri Sólskins. Mér þykir gaman að ,SóIskini og vil vera sólskins barn. Það fyrsta sem eg geri þegar blaðið kemur, er að lesa Sólskin. Mér þykir mjög gaman að sögum um dýr og fugla. Eg er nú farin að ganga á skóla og þykir mcr gaman að læra. Eg hefi fundið mörg hreiður með ungum í og altaf hlaupið heim til mömmu til að fá korn og hafra- mjöl til að gefa litlu aumingjunum, þá koma þeir með opinn munninn til að taka á móti því, sem eg hefi til að gefa þeim. Eg legg hér innan í $1 í þann sjóð til Sól- skins barnanna á Gamalmenna heimilinu á Gimli, með þeirri ósk að fleiri lítil sólskins börn geri það sama Með beztu óskum til ritstjóra Sólskins og allra sólskins barna. Jóhanna Franklin Johnson, 7 ára Kandahar, Sask. 4. ágúst 1917. Kæri ritstjóri Sólskins. Systir mín og eg sendum 25 cent hvor í Sólskins- sjóð gamla fólksins. Við höfum mikla ánægju af að lesa Sólskin og söfnum því saman. Amma ökkar 82 ára gömul hefir gaman af að lesa það líka. Með þakklæti fyrir Sólskin. Guðný og Guðrún S'. Johnson Geysir P. O. 6. ágúst 1917 Góði ritstjóri Sólskins. Innilega þökk fyrir Sólskins blaðið, sem þú varst svo góður að útbúa fyrir okkur börnin. Eg og elzta syst- ir mín lesum það báðar, og eigum við að fá sinn árgang- inn hvor.af því og ætlum við að láta binda það í bækur og eiga. Af því eg er svo ung enn þá að eg get ekki sent Sólskini neina sögu, þá ætla eg að senda vers, s^m afi minn kendi mér. Hvar þú finnur fátækan á förnum vegi gerðu honum gott, en grætt hann eigi Guð mun launa á efsta degi. ^ Með beztu óskum til þín og allra Sólskinssystkinanna. Arnbjörg B. Gíslason, 7 ára tðliSKIN * Beckville, Man, 30. júlí 1917. Kæri ritstjóri Sólskins. , Við skildum þegar við lásum Sólskin að það væruð þér sem hafið umsjón með sjóð þeim sem þér talið um að mynda og þér nefnið Sólskinssjóð. , Leggjum við þrír bræður 50 cent hver innan í þetta bréf, sem tillag í Sói- skinssjóðinn. Við þökkum allir fyrir Sólskin að undan- förnu. — Vinsamlegast. Gísli A. Thordarson, 15 ára Ólafur Thordarson, 14 ára Snorri Thordarson, 11 ára Íslandsvísur Landið góða, latidið kæra, langtum betra en nokkur veit; þér ber ætíð fyrst að færa feginsóð og trygjða heit. Hjálpi drottinn lýð að læra líf, sem hæfir frjálsri sveit. Framtök, hófsemd, heill og æra hefji og göfgi hvern þinn reit. ung að v'ökva lífsins blóm, því skal og sem oftast lyfta æskusterkum gleðiróm. Gleðin á hvert unglings hjarta, óspilt sál er henni gædd, og hún býr í öllu fögru, ásamt hinu sterka fædd. Eins hún kvikar inst í brjósti ungrar meyjar, létt og hýr, eins og blikar bezt í veigum bjarminn sólar, hreinn og skýr. Eins og vorblær ljúft í lundi, léttar raddir vakið fær, þannig og í ungu hjarta ótal strengi gleðin slær. Eins og vorblær ísa þýðir unz hann kyssir mjúka jörð; þannig einnig æskugleðin elliböndin þýðir hörð. Hannes Hafstein. Lifi minning liðins tima; langtum meir þó tímans starf; lifi og blessist lífsins glíma, leifi framtíð göfgan arf. Hverfi ofdrambs I heimsku vima, hefjist magn til alls, sem þarf. Lifi og blessist lífsins glíma, lifi og blessist göfugt starf. Landið blíða, landið striða, landið hrauns og straumafalls, landið elds og hrímgra hlíða, hjörtum kært til fjalls og dals. 1 þér kraftar bundnir bíða, barna þinna, fljóðs og hals. Hvert þitt býli um bygðir víða blessi drottinn, faðir alls. Hannes Hafstein. 1 ungmenna gildi Heill sé oss, því hjá oss gista himinbornar systur tvær, allar sorgir af oss kyssa, ceska og gleði heita þær. Gleðin hvetur ætíð æsku ÓNOTAÐUR FOSS. Alla daga Dynjandi drynur ramma slaginn. Gull í hömrum hrynjandi hverfur, alt í sæinn. Sólskins-sjóðurinn „Margt smátt gerir eitt stórt. Áður auglýst.......................... Hildir S. H. Peterson, Vidi........... Hólmfríður Magnússon, Vidi............ Rannveig A. Bjarnason, Vidi........... Kristjana Þóra Jónasson, N. Vancouver Gísli A. Thordarson, Beckville........ Ólafur Thordarson, Beckville.......... Snorri Thordarson, BeckviIIe.......... . Kristín Margrét Fjeldsted, Lundar .... 1 $88.10 $ .25 .25 .50 1.00 .50 .50 .50 .25

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.