Lögberg - 13.11.1919, Blaðsíða 5

LÖGBERG. FIMTllDAGINN 13. NÓVEMBER 1919.
Bls. 5
MlXTl#
^öSON’S
COMPANJ^
Lang frœgasta
TÓBAK I CANADA
segja einn samanhangandi aldin-
garður. Bændur voru að þurka
sveskjur og apríkósus á borðum,
sem lögð voru á grundina. Okkujr
var sagt, að aldingarðar í þessu
bygðarlagi seldust fyrir 2,000 dali
ekran, enda nemur uppskeran í
ár frá 500 til 800 dölum af ekr-
unni.
Okkur leizt bezt á að leita okk-
ur að verustað þar sem verð á
landi væri lægra, en veðrátta þó
hagstæð. Eftir stutta töf í San
Jose fórum við suður um héruðin,
sem liggja með fram sjónum.
Landslagið er fjöllótt, en frjósam-
ir og vel ræktaðir dalir hér og þar
sem leið okkar lá um.
Að lyktum námum við staðar
hé í San Louis Obispo County, og
er það um 200 mílur norður af
Los Angelos. Okkur leizt vel á
héraðið og ásettum okkur að svip-
ast um eftir jarðarblett og fénaði,
því við höfðum ásett okkur að setj-
ast að úti á landi, ef þess væri
:ostur. !.
Innan skamms fundum við það,
sem við ileituðum eftir? 20 ekrur af
landi með íveruhúsi og allri á-
höfn, vel í sveit komið og með
góðum kjörum. Við erum nú flutt
á litlu jörðina okkar og hyggjum
gott til framtíðarinnar.
Eg byrjaði að plægja í dag og
ætla að sá í landið hið allra fyrsta
og planta í garðinn. Grasið, sem
byrjaði að gróa eftir rigninguna
á dögum, er fjögra þumlunga
hátt, en eucalyptus skógurinn og
eikurnar eru algrænar. Við erum
2% mílu frá bænum Los Berros.
Járnbrautir liggja báðum megin
við landið okkar, en þjóðvegurinn(
sem liggur um endilanga strönd-
ina, er héðan skamt í burtu. Hér
í grend er geysimikið landflæmi
óræktað og óbygt, ágætlega fallið
til sauðfjárræktar og allskonar
jarðargróða, því loftslagið er fram
úr skarandi milt og hagstæð veðr-
átta árið um kring.
Skamt héðan er stöðuvatn, sem
heitir Black Lake, fult af fiski og
niður á ströndinni hefi eg fundið
ágætan skelfisk, og í sjónum úti
fyrir eru alls konar fiskar, svo
sem Barra Cuta, Tuna, lax( síld,
lúða og mackrell.
Fólkið hér virðist mér í meira
lagi latt, ef það ber sig ekki eftir
björginni. En eg skyldi ekki fást
um slíkt; eg hefi orðið nóg að
starfa hér heima, og við hjónin
unum vel nýja heimilinu okkar.
Með beztu kveðju til allra kunn-
ingja og landa nær og fjær. Og
hér með sendi eg þér $2,00, svo eg
megi vera áskrifandi Lögbergs í
heilt ár.
Með vinsemd,
Garfield J. Sannes.
Fréttabréf.
Vogar P. O., 14. okt. 1919.
Herra ritstjóri:
Eg var að vonast eftir þér eða
Rögnv. Péturssyni á samkomuna
okkar þann 10. þ. m., en enginn
kom og ekkert skeyti. Eg hafði
þó skrifað ykkur báðum nokkru
áður. — Seint gengur mér með
þjóðræknisfélagið og ver en eg
vildi. pó vona eg að geta sent
ykkur eitthvað bráðum. pað hef-
ir verið ill-mögulegt að ná mönn-
um saman á fundi fyrir annríki,
sem stafar af tíðarfarinu, svo eg
verð að fara á milli þeirra, en til
þess hefi eg ekki haft tíma enn
þá.
Lítið breytist tíðarfarið til batn-
aðar. September óþurkasamur í
mesta lagi, svo heyskapur og
þresking gekk mjög seint. Nokkrir
ekki búnir að ná heyi enn þá.
Heyskapur þó yfirleitt í mesta
lagi, því grasvöxtur var með af-
brigðum. Margir mundu því geta
selt hey að góðum mun ef styttra
væri að flytja það til járn-
brautar; en eins og hér hagar til,
mundi það varla svara kostnaði.
Akrar reyndust illa, þegar þreskt
var; kornið illa þroskað og illgresi
fram úr hófi. Er óvanalegum hit-
um og rigningum kent um. Með
október brá tíðinni til kulda. Hef-
ir verið frost alla síðastl. viku og
snjóað á sumum stöðum. Víða
munu hafa skeimst garðávextir, af
frosti, því fáir voru búnir að hirða
þá, enda eru frost fátíð svona
snemma hér við vatnið.
Byrjað er á vegavinnu á aðal-
flutningabraut okkar austur til
Mulvihill. Björn J. Matthews á
Siglunesi hefir tekið að sér ver*k-
ið, en stjórnin leggur til þess
þrjú þúsund dollara—á þeim hluta
vegarins, sem liggur gegn um
Siglunesbygð. Verkið gengur
seint, sem von er, því fáir geta
lagt menn og hesta, vegna anna
heima fyrir, sem stafa af tíðar-
farinu. Mætti þó öllum vera á-
hugamál að brautin yrði gjörð, því
kalla má, að hún sé ófær með
flutning nema í þurkatíð.
Félagslíf er fremur dauft hér
enn þá. Valda því annríki og ilt
tíðarfar. pó var haldin hér skemti-
samkoma 10. þjm. til inntekta fyr-
ir lestrarfél. Herðubreið. Ræðu-
menn voru: Jón frá Sleðbrjót,
Guðm. Jónsson og Stefán O. Ei-
ríkssen. Jón talaði um “ísland
sem fullvalda ríki”. Guðmundur
ta-laði um “Canada og áhrif íslend-
inga á canadiskt þjóðerni.” Stef-
án mælti fyrir minni bygðarinnar
og kvaddi hana um leið, því hann
er að flytja héðan vestur til Blaine
á Kyrrahafsströndinni, og fer al-
farinn í næstu viku. Fór hann
hlýjum orðum um bygðina, og
kvaðst hvergi hafa unað sér betur
en hér, og því að eins flytja héð-
an, að hann vonaði að hlýrra lofts-
lag yrði sér heilnæmara. pá tal-
aði Jón frá Sleðbrjót til Stefáns,
fyrir hönd sína og bygðarinnar.
par næst var kökuskurður og dans
á eftir, “eins og lög gera ráð fyr-
ir.” — “Glaðar stundir höfðu
menn að Oak View 12. þ.m. Höfðu
sveitungar Stefáns O. Eiríkssonar
gengist fyrir að gjöra honum
heimsókn, til þess að kveðja þau
hjónin, eins og tíðkast nú á dög-
um. Mun þar hafa verið um 60
manns aðkomandi.
Foringi flo'kksins var J. K. Jón-
asson frá Vogum. Stýrði hann at-
för og samsæti röggsamlega. Auk
hans fluttu ræður: Sigurður Sig-
fússon sveitaroddviti, B. J. Mat-
thews, F. J. Eyford og Guðmund-
ur Jónssson. Voru þeim hjónum
gefnir gripir tveir til minningar;
houm vönduð ferðataska, en
henni gullúr. Voru letruð nöfn
þeirra á munina. Stefán bóndi
þakkaði gjafirnar og heimsóknina
og kvað sér þessa stund mundi
minnisstæða. Fór hann mjög hlýj-
um orðum um bygðina og bað
henni allra heilla. — Konur höfðu
flutt með sér veitingar, og var
þar mannfagnaður hinn bezti.
Kvæði var þeim hjónum flutt,
kveðja frá bygðarmönnum, er p.
p. p. hafði orkt og skrautritað af
snild, sem honum er lagið. Skemtu
menn sér við söng og samræður
lengi dags. — Stefán bóndi hefir
verið einn af fremstu mönnum
bygðar þessarar og er því skarð
fyrir skildi, er hans missir við.
Hann er vel greindur maður, og
hefir aflað sér ótrúlega mikillar
þekkingar á síðari árum; því ekki
átti hann kost á að læra margt í
æsku fremur en aðrir, sem ólust
upp í fátækt heima á gamla land-
inu um miðja næstl. öld. — Kona
hans, Oddný Eiríksson, er orðlögð
dugnaðarkona og hefir stundað bú
þeirra með frábærri elju og um-
hyggju, enda eru þau orðin vel
efnum búin. peim er því sannar-
lega vel unt að njóta hvíldar í
ellinni í veðurblíðunni í Blaíne.
petta er orðin löng rolla, en ó-
vandlega úr garði gjörð. Veit
ekki hvórt þú vilt taka einhverja
kafla úr henni, en nenni ekki að
skrifa um aftur.
pinn einl.
Guðm. Jónsson.
Silfurbrúðkaup
priðjudagskveldið hinn 4. þ. m.
urðu þau hjónin Mr.&Mrs Finnur
Johnson að 668 McDermot Ave.
hér í borginni, fyrir næsta óvæntri
heimsókn. pau áttu silfurbrúðkaup
itt þann dag, og höfðu nokkrir
vinir þeirra tekið, sig saman í kyr-
þey að votta þeim samúð sína og
vinaþel, í sambandi við tuttugu og
fimm ára hjónabandsafmælið, á
þann hátt, að njóta með þeim glað-
rar kveldstudar, þakka fyrir sam-
fylgdlna og bera fram árnaðaróskir
Samkvæmið hófst klukkan hálf níu
og stýrði því J. J. Bíldfell.
Að 'samkvæminu settu, bað séra
Björn fólk að syngja þrjú vers úr
sálminum “Hve gott og fagurt og
inndælt er,”, í lok sönj>tsins flutti
prestur bæn, og ávarpaði þar næst
heiðursgestina með stuttri ræðu,
um leið og hann fyrir hönd komu-
manna, afhenti silfurbrúðhjónun-
umvandaðan silfurborðbúnað, til
minja um heimsóknina. par næst
sungu allir “Hað er svo glatt sem
góðra vina fundur’. Frá kvennfé-
lagi fyrsta lút. safnaðar er Mrs
Johnson hefir lengi veitt forstöðu,
hlaut hún fagran blómsveig sem
virðingar og vináttu tákn frá starf-
systrum sínum. Mesti fjöldi karla
og kvenna tók til máls og einkendi
sami ylurinn allar ræðurnar. Á
milli ræðanna voru isungnir íslenzk
ir þjóðernissöngvar og dró engin af
sér. *
Silfurbrúðhjónin þökkuðu með
hlýjum orðum, fyrdr heimisóknina,
og létu eigi sinn hlut eftir liggja í
því að gera kveldið sem ánægju-
legast fyrir alla.
Eftir að forseti hafði lýst aðal-
skemtiskrána tæmda ,voru fram-
reiddar veitingar er báru glögg
einkenni hinnar alkunnu íslenzku
risnu.
Yfir 60 manns munu hafa tekið
þátt í heimsókninni, og er það þó
óefað eigi nema lítið brot úr vina-
hópi silfurbrúðhjónanna, því hann
er stór bæði innan bæjar og utan.
3. Nóvember 1912.
Heiðruðu landar og
Viðskiftavinir.
Eg undirskrifaður hefi í hyggju
að taka að mér aktýgi ykkar til
viðgerðar, ásamt öllum skófatnaði
ykkar, sem þurfið á því að halda,
og nú er tíminn til þess, á meðan
snjórinn er og áður en vorvinna
byrjar aftur. Hvort það er karl eða
kona gildir einu fyrir mig. Og öll
mín vinna e'ðia viðgerð vil eg að -sé
vel og sterklega gerð, svo að fólk
sé ánægt með það og' engin svik í
verki. Um eitt þarf eg að áminna
ykkur, góðu viðskiftavinir, og það
er það, að láta það ekki liggja svo
vikum skiftir hjá mér, eftir það er
tilbúið, því að það kemur sér afar-
illa, komi slikt oft fyrir.
Og svo bið eg alla að hafa það
hugfast, að eg vil hjálpa yður og
vil standa með ykkur hér engu síð-
ur en eg stóð við hlið félögum mín-
um á hinum róstusama vígvelli
hinu megin við sundiðl Og svo get-
ið þér séð, að eg ber traust cil yðar,
hvort sem þér eruð persónulegir
vinir mínir eða ekki, því allir þurfa
og vilja vinátttu, að eg hygg, hvað-
an sem hún kemur. Og það er mín
ósk, að geta fengið góða viðskifta-
vini, og að endingu mælir þetta yð-
ar einlægur vinur
John Lindal.
skó- og söðlasmiður.
Box 65, Lundar, Man.
Landhelgi.
(Eftir “Vísi.”)
Sjávarútvegssamvinnunefnd hef-
ir borið fram í neðri deild svolát-
andi tillögu til þingsályktunar um
stækkun á landhelgissvæðinu: —
Alþingi ályktar, að skora á ráðu-
neytið að gera tilraun til þess að
fá samningum um landhelgislín-
una breytt þannig, að hún verði
yfirleitt færð út og landhelgis-
svæðið stækkað, en sérstaklega þó
að landhelgissvæðið taki yfir alla
Kristallinn í góðu salti verður
að vera ekta og bráðna vel. pess
má æt.íð vænt.a f
l

ManitobastjórninogAlþýðnmáladeildin
Greinarkafii eftir Starfsmann Alþýðumáladeildarinnar.
Skilvindur á bændabýlum.
í síðasta blaði var getið um
hinn nýja bækling landbúnaðar-
deildarinnar, er nefnist “The
Cream Separator on the Farm”.—
Bæklingurinn er ritaður á ensku
og saminn af Prófessor Brown og
Mr. Norman, og fæst með því að
skrifa “The Publication Branch,
Deartment of Agriculture, Wirini-
peg. pað var dálítið drepið á það
í síðasta blaði, hve stórmikill
hagnaður væri því samfara, að
nota skilvindur.
Staðurinn, sem Skilvindan
skal standa á.
Hvernig skilvindan reynist, er
að miklu leyti undir því komið, í
hvaða stelilingum hún er. Skil-
vindan má ekki vera langt frá
þeim stað, sem kýrnar eru mjólk-
aðar, til þess að hægt sé að skilja
mjólkina undir eins. Mjólkin
skilst betur þegar hún er svo að
segja með eðlilegum líkamshita
kýrinnar — hér um bil 100 stig á
Fahr. Sé skilvindan ekki á hent-
ugum stað og mjólkin er ekki skil-
in strax, þarf vitanlega að hita
hana upp og við það tapast ekki
svo lítið af rjóma. Sjálfsagt er
að geyma skilvinduna á hreinum
stað, þar sem loftgott er og aigi
mjög kalt, og þarf undirstaðan að
vera svo styrk, að hægt sé að
hafa hana vel fasta.
Meðferð skilvindunnar.
pað er mjög áríðandi, að menn
fylgi nákvæmleg'a reglum þeim,
er skilvindunni fylgja, að því er
meðferð þeirra snertir. Sé stað-
urinn, sem skilvindan stendur á,
þannig, að hún hristist meðan
verið er að nota hana, slitnar hún
fyr og gengur úr lagi; og við það
tapast einnig allmikið af rjóma.
Afar áríðandi er að halda skilvind-
unum vandlega hreinum og setja
þær mjög vanlega af stað, þegar
byrjað er að skilja, og smá-auka
hraðann. Gæta verður þess vand-
lega, að renna ávalt heitu vatni
(110 til 120 Fahr.) í gegn um
skilvinduna áður en tekið er að
skilja, og eins a reyna að hafa
mjólkina sem allra hreinasta.
Rétt er að láta skilvinduna snú-
ast eins lengi og hún vill án þess
að stoppa hana með krafti. pað
er merki á góðum skilvindum, ef
þær snúast .lengi af sjálfsdáðum.
Hreinsun skilvindunnar.
Eftir að búið er að skilja, skal
hreinsa skilvinduna þegar í stað.
Sé hún ekki hreinsuð undir eins,
sillist bragðið á rjóma þeim,
sem skilinn er næst á eftir. Alla
parta og öll hjól skilvindunnar
| skal hreinsa vel úr volgu vatni.
Of heitt vatn skal eigi notað. En
alla þá hluta skilvindunnar, sem
gerðir eru af tini, skal þvo úr sjóð-
‘ andi vatni og láta þá síðan þorna
r
Sparsemi mótar manngildið
Nafnkunnur vfnnuveitandl sagði fyrir skömmu:
"Beztu mennirnir, er vinna íyrir oss 1 dag, eru þelr,
sem spara peninga reglulega.
Einbeitt stefnufesta, og heilbrigður metnaSur lýsir
sér i ftllum störfum þeirra.
I>eir eru mtnnirnir, sem stöSugt hæltka i tigninni, <>g
Þeir eiga sjaldnast á hættu aS missa vinnuna, þótt atvinnu-
deyfS komi meS köflum.”
THE DOMINION BANK
Notre l)ame llranch—W. H. HAMII/TON, Munuger.
Selkirk Hrancli—F. .1. M^NNING. Munnirer

/fistöð Yðar Eigin \
Bœjarfélags |
getur sparað yður s
50% á eldsneytisreikningnum. #
Eldið Við Rafmagn ■
og gerið yður gott af ódýrasta suðu,- |J
magninu í Norður-Ameríku. B
City Light & Power
54 King Street
■
i
fm
■ 1
■■W—iM
IIIMI!l!lHII!IHi;!IHim!ll!HIII!Hit*"^lllll
mm
flóa og firði og helztu bátamið.
Ástæður nefndarinnar eru þess-
ar: Hvaðanæva af landinu hafa
borist og berast á hverri vertíð
kvartanir um veiðispjöll og veið-
arfæra, sem landsmenn verða fyr-
ir af völdum útlendinga, bæði á
landhelgissvæðinu og utan þess.
Fyrir það þykir sjávarútvegs-
nefnd hlýða að bera fram til-
lögu þessa.
títfærsla landhelgissvæðisins
r.iundi veita landsmönnum rýmra
friðað svæði fyrir veiðarfæri sín,
því að tíðast eru brot landhelgis-
löggjöfinni framin yzt í land-
helginni og nærri landhelgislin-
unni, en landhelgisvörnin mundi
þá einnig auðveldari, er flóar og
firðir hefðu eigi óhelguð belti mið-
línis milli andnesja.
Mesta áherzlu verður að leggja
á friðun fjarða og flóa, þar sem
grunnmiðaveiði er stunduð og
botngróðurinn með dýralífi því,
sem honum fylgir, hænir fiskinn
að á vertíðinni; þær stöðvar liggja
víða rétt utan við núverandi land-
helgislínu, eins og t.d. í innri
hluta Faxaflóa. Slík fiskimið j
bafa frá ómunatíð verið eins ogj
forðabúr landsbúa, sem veittu j
björg, þegar annað brást. Upp-
ræting þeirra af útlendum-^veiði-
mönnum er landinu ómetanlegt
tjón, sem sjálfsagt er að varna, ef
kostur er á.
RflGUR OSKAST
Vér erum ávalt
Reyðubúnirtii þess
að Kaupa góðan
RÚG
SENDIÐ BYRGÐIR YÐAR
TIL |
! B. B. Rye Flour Mills |
LIMITED
WINNIGEG, MAN.

Tilagan var samþykt umræðu-
lítið í neðri deild í gær og verður
nú lögð fyrir efri deild.
Auglýsingí Lög-
bergi borgar sig.
Pantið kútinn með
rauðu gjörðunum
með Maltum Stout
eða Temperancc Aie
Bláu Gjarðirnar
pýða Maltum
Allar beztu ög IJúffengustu teg-
undirnar af sætu maltum og hops,
eru innifólgnar í Maltum Stout.
Bragöið er óviöjíifnanlegt og sllk-
ur drykkur styrkir líkamann bet-
ur en npkkyð annað.
peir, sem iðulega neyta þessa drykkjar, hressast og styrkjast og fá
meiri matarlyst og betri meltingu. Ekkert herðir fólk betur gegn vetr-
arkuldanum. — Maltum Beer, Maltum Stout og Temperance Ale fæst nú
f tunnum eða kútum, % og. % stærð, mátuleg fyrir heimili, einnig selt
í flöskum. Pantið frá matvöru- eða aldinasalanum eða heint frá
E. L. DREWRY, Limited, Winnipeé
KAUPID BEZTA BLADID, LOGBERG.
f
T
f
T
T
T
?
T
?
?
?
?
?
?
?
?
?
T
?
?
?
?
?
?
?
?
?
?
?
V
f
f
?
f
f
f
t
f
f
f
?
f
♦!♦

Fáheyrð kjörkaup á yfirhöfnum kvenna
Afarfallegar Fur Trimmed Vetrar-yfirhafnir
Vanaverð $79. $85. og $89. Seljast nú á
$65 00
pessar yfirhafnir eru alveg óviðjafnalegar að sniði, frágangi, og
hvað verðið snertir, skara þær langt fram úr öllum slíkum tegundum, sem
á markaðinum eru. pær eru ákaflega hlýjar, með breiðum og þykkum
ekta Hudson Seal krögum, sem ekkert óveður gengur í gegn um.
Yfrhafnir úr vanalegu klœði. Rá\
Vanaverð $45.00 og $49.00 Seldar á
Stórkostlegt úrval af fyrsta flokks Silvertones, alullar kápum, með breið-
um kraga og ermaslögum, með því allra fínasta sniði, sem þekst hefir,
bæði fyrir ungmeyjar og frúr.
Kjörkaupsvetð $39.50
Hollinsworth & Co. Ltd.
Specialists in Womens and Misses Ready-to-Wear
386 Portage Ave. - - Boyd Bldg.
X
?!
f
T
f
f
f
f
T
f
f
f
f
t
f
f
t
f
f
f
f
f
f
f
t

é