Lögberg - 17.02.1921, Blaðsíða 1

SPEIRS-PARNELL BAKINGCO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. R E Y N 1Ð Þ AÐ!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
ef q.
Það er tíl myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
490 Main St.
Garry 1320
34. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 17. FEBRÚAR 1921
NUMER 7
ÍSLENZKT SÖNG- og HL JOM-LISTARFÓLK SKEMTIR í •
VEIZLU FYLKISSTJORANS ÞINGSETNINGARKVELDIÐ
Miss NINA I»Al I.SON
MR. PAUIi BARDAIi
MISR ANNA SVEINSON
ViS veizluhald hjá fylkisstjóranum, Sir James Aikins, að kveldi þing-
setningardagsins, 10. þ.m., var að eins Islenzkt hljómlistarfólk valió til a8
skemta gestunum. — Mrs. S. K. Hall, ein þeirra, er fyrir valinu var8, gat
þvl miSur ekki sungiS sökum lasleika. Mr. Fred. Dalmann lék á Cello
“Dedication” og “Tarantella” eftir Popper, auk þess sem hann lék I
“Rómanee Sans Paroles”, ásamt þeim ungfrúnum Ninu Paulson og
Önnu Sveinsson. — Mr. Paul Bardal söng "The Yeoman’s Wedding Song’’
eftir Poniatowski og “The Friar of Orders Gray” eftir Shield. — Ungfri'i
Anna Sveinsson lék á piano “Tarantella, Venezia e Napoli,” en ungfrö
Nina Paulson kom fram me8 fiSlu sóló, “Legend”, eftir Wieniawski.
petta er hvorttveggja I senn, heiSur mlkili fyrir hlutaSeigandi fólk,
og þá ekki slöur íslenzka þjó8flokkinn I héild sinni.
Matthías Jochumsson
Meðan kyndir eld vi5 ó5 við móðurhjartað spann ’ann gull og stál:
íslenzkt mál og soga,
Matthíasar lista-ljóð
lifa alla dago.
Matthías, sem æðstan átti
óðar tón á móður-Fróni,
hvílir fölur. Fjöll og dalir,
fell og vellir tárum hella.
Æfistarfið lýðfrægt lifir:
Ljóssins rún í Braga túnum.
Enginn fyrri svanur söng oss
sjötíu ár á timans bárum.
“Ó, guð vors lands” nú hnípir gigjan hljóð,
sem hæst og dýpst af strengjum knúði ljóð,
svo hrein og beitt, og björt og snjöll og sterk,
í Braga heimi ^rottins kraftaverk.—
Og ljóðin sungu afl í hverja æð
með andans flug af lifsins sjónarhæð.
C', krjúp, mín þjóð! við bragmæringsins beð
i bæn og þökk: hvað oss var mikið léð.
í anda hans, sem hvílir fölur nár,
bjó hjartarót vors lands með sæld og tár.
og ljóðin sungu líf og fjör í þjóð,
—’cn lagið stilti norrænt hetjublóð.
“Ó, guð vors landsl” í minning þessa manns
þinn máttur skín á stóli kærleikans.
Vér kyssum hrærðir klæða þinna fald; —
i kvæðum hans vér sjáum ljóssins vald,
tr sviftir öllu andans húmi braut
svo opið brosir himins dýrðar skaut.
Hjá mímisbrunni björt var andans sjón,
af bragmæringum náði ’ann hæsta tón,
og enginn betur matti feðra mál,
og ljóðin kváðu ljós og trú í drótt,
með lífsins yl og sigur, von og þrótt.
Beyg hjarta þitt, ísland, með elsku og prís,
—Þér a’drei gafst kærari mögur;—
og lær þú hans óð, þessi ódáins ljóð—
það er eilifðin brosandi fögur.
í lifandi minning um Ijóðskörung þinn
geym ljósið, sem hjá þer hann vakti;
hvert örlaga sporið, þinn vetur og vor
hann vígði með óðnsnild og rakti.
Hann söng vorri þjóð djúp og lifandi ljóð,
þar til lyktuðu dagarnir taldir,
og hann gaf oss í arf andans guðlegai.starf,
sem að geymist um komandi aldir.
í álfunum tveimur með harmbliðan hreim
vor hjörtu sig beygja af Iotning:
því aldrei kvað mögur svo ljósauðug lög
á Ijóðstreng þinn, fjallanna drotning!
Ó, ljóssins skáld, ó, skáld vors ljóss!
þú skrifaðir ódáins, ódáins rún:
Þaö er himneskur sjóður í hjartnanna reit
og vort hámark um ljóðsnildar tún.
Af lýðfrægu starfi;skín ljós yfir gröf.
sem lýsir með vermandi blæ;
þaö dýrlega "smáblóm” við daganna töf,
sem dafnar á grjóti og snæ.
:,: Ljóð þín, guðs vors gjöf, :,:
slá eilifa tóna um aldanna höf
frá eyjunni norður i sæ.
Magnús Markússon.
MR. C. F. DADMAN
Helztu Viðburðir
Síðustu Viku
Canada.
Manitoba pingið kom saman
imtudaginn .hinn 10. þ. m. pór
Pingsetningin fram með mikilli
viðhofn og var aðsókn svo mikil,
*!. Shks mu™ eigi áður dæmi í
. U^U íyikisíns. Forseti var kos-
’nn Sagnsóknarlaust J. B. Baird,
Nngmaður fyrir Mountain kjör-
i hann h€Íir 8eSnt starfa
þe.im frá því er Norris-
stjornm kom til valda. petta er
tyrsta þmg hins sextánda kjör-
wmabíls, «n annað kjörtímabil
•Norrisstjórnarinnar. Ein kona á
sæti í þinginu, Mrs. R. A. Rogers,
sú fyrsta er kosin hefir verið á
fylkisþing og er hún ákveðin
fylgjandi Norrisstjórnarinnar.
Yms merk mál til eflingar land-
búnaðar málum, koma fyrir þingið
frá hendi stjórnarinnar, svo og
frumvörp til laga um járnbrautar-
Þgningu til námustaðanna í Pas
kjördæminu og ennfremur frum-
VarP til laga um breyting á kosn-
•ngalögunum síðustu, þannig að
hlutfallskosningar verði lögleidd-
um alt fylkið. Flytur Hon
°mas H. Johnson það frumvarp.
F. J. Dixon, foringi þingflokks
verkamanna, hefir tilkynt að hann
teri fram tillögu til þingsályktun-
ar, atudda af Albert Kristjánssyni
i mgmanni í St. George kjördæmi
ness efnis að þingið skori á sam-
oandsstjórnina, að leysa tafar-
‘aust úr varðhaldi þá þrjá þing-
uienn veríkamannaflokksins, er
®mdir voru í fangelsi sökum af-
s ifta af verkfallinu alkunna, en
wenn þessir eru þeir Rev. Ivens,
0 n Queen og George Armstrong.
Sambandsþingið kom saman
inn 14. þ. m., með venjuleigum
natíðahrigðum, en hefir í raun og
Veru tæpast tekið til starfa, ®vo
paðan er af eðHilegum ástæðum
’att að frétta. Af hásætisræð-
unni má þó sjá, að frumvörp
^tjornarinnar eru flest fremur
Vr^alítÍI- ‘ Alment er >ví spáð,
a Meighen stjórnin muni eiga
erðugt oppdráttar á þinginu og
jafnvel tvísjlnt taMð hvort hún
mum hanga þingið út. — Frjáls-
yndi flolokurinn undir forystu
Hon.W.T. MacKenzie-King, er ein-
raðinn í að krefjast almennra kosn-
*nga og má ganga út frá því sem
gefnu að bændaflokkurinn undir
eiðsögn Hon Crerar’s, muni
fylgja honum að málum sem einn búa loftflota sem varið gæti 1400
maður í því atriði. ! mítlur af strandlengju landsins.
Fregnir frá London telja það F>ramkvæmdanefnd járnbrauta
nú nokkurn veginn fullvíst, að við verkamanna í Bandaríkjunum á
næstu landstjórnarskifti muni
hinn nýji landstjóri verða valinn
af Canadastjórn í stað stjórnar-
fundi í Chicago, hefir komist að
þeirr^ niðurstöðu að til þess að
brautirnar geti átt von á 6% telkj-
fram úr því á einhvern hátt. Hef-
ir það mál verið í höndum nefnd-
ar þeirrar sem j a*ríðstrfmunum
var sett til þess að Ihafa eftirlit
með vínsölu og vínsöluleyfum hjá
þjóðinni.
Nýtt sparnaðar fyrirkomulag
er búist við að stjórnin leggji fyr-
þannig: Pósturinn, Sumarliði
Brandsson að nafni, var á ferð
| mjlli Hesteyrar og ísafjarðar, á-
samt einum fylgdarmanni. Hvarf
Sumarliði mjög skyndilega . Sam-
fyldarmaður ihans, sem var ókunn-
ugur iþar um slóðir, Ihélt að hann
ihefði hrapað ofan í gil, og kallaði,
en það varð árangurslaust — eng-
inn svaraði. Nú hélt maðurinn
áfram ferð sinni til næsta bæjar
um kvöldið.
er hann nú að mestu farinn, og
vonar maður að ekki verði mikið
um snjókomu úr þessu, og frost
gerir varla til muna eftir þenna
tíma. Atvinna er hér lítil yfir
veturinn því sögunarmyllur hættu
flestar í haust, ef ske kynni að
með því móti væri hægt að koma
niður kaupi, en halda við háu
viðarverði, og virðist það síðar-
talda lukkast allvel.
Fólki held eg líði hér yfirleitt
Næsta dag fóru alls 13 menn|iVel, þrátt fyrir dýrtíð og atvinnu-
innar bresku eins og venia hefir Um þá &ð færa ”ÍðUr kaUP ir þin8rií5 og halda ’þeir sem næTfl af Snæfjallaströndinni til að leita' sloort. Við fáum póst okkar
’ S 1 hr1- henni standa og þykjast vita all- að Sumarliða. pega^ fjórir af tvisfar í viku en ekki er nú bless
verið hingað til. Er aðallega' , ,,
* . . * ® jon dóllara.
mælt að um tvo muni verða að;
ræða, þá lávarðána Byng og Des-j
horough. — Burnham lávarður
ihefir lýst yfir því, að hann gefi
ekki kost á sér til stöðunnar.
Bandaríkin
Margar ábyggilegar sagnir eru
til um trygð hunda. Fyrir stuttu
síðan urðu tfangavarða skifti við
fangahúsið í Holllidaysburg P. A.
Fangavörðurinn sem þar hafði
verið mörg ár, John B. Riddle lét
af fangavarðar starfinu 1. jan. s.
L en maður að nafni William
Reifsaerk tók við. pegar J. B.
Riddle fór skildi hann eftir hund
sem var nokkuð við aldur og sem
hafði verið þar við fangahúsið
nokkuð lengi. En undir eins og
hann var farinn fór að koma fram
órói í hundinum, hann hljóp um
alt inni og úti og leitaði dag eftir
dag, lá svo fram á lappir sínar,
stundi og spangólaði. Heimafólkið
og nýji fangahússtjórinn reyndu
að ihæna 'hann að sér og gefa hon-
um, en ekkert dugði. Hann fékst
ekki til þess að fylgja nokkrum
manni né eta, en hélt áfram að
leita, spangóla og ýlfra unz hann
dó úr harmi.
\ Tóvinnu verkstæði og skó verk-
stæði í Nýja Englands fylkinu eru
nú sem óðast að taka til starfa
aftur, og búist við að framleiðslan
í þeim komist ibráðlega á sama
stig og hún var fyrir striðið.
Nú er svo komið í Chicago, að
mannfjöldinn rúmast ekki lengur
ú götum borgarinnar, þar sem þær
eru fjölfarnastar. Er því talað
r.m að hyggja yfir þær eina lyft-
ing til að byrja mieð, svo hægt sé
að ganga eftir þeim án mikilla
óþæginda.
Loftskipaforingjar í Bandaríkj-
unum fóru á fund fjármálanefnd-
ar neðri málstofu Bandaríkja-
þingsins og bentu á nauðsynina
fyrir því að auka loftskipaflota
BandaTikjanna til strandvarna,
kváðu herskip vera orðin ónóg og
ý eftir timanum og að ekki mnndi
kosta meira eu $40,000,000 að út-
Skipasmiíðáfélögin í Bandarikj-
| unum The Atlantic Coast og Beth-
lehem, hafa tilkynt verkafólki sínu
að kaup þess verði bráðlega sett
niður um 10%, sagt er að verka-
mannafélögin sem hlut eiga að
máli hafi ákveðið að látá atkvæða-
greiðslu (referendum) fara fram
um málið.
Árið 1920, réðu 6171 sér bana í
Bandaríkjunum og er það 1,171.
fleira en árið 1919.
Riíkisþingið í Delaware hefir
samþykt lög, sem ákveða að fyrir
þjófnað framinn á brautum ríkis-
ins, skuli menn vera 'hýddir fjöru-
tíu högg á bert bakið og í viðbót
skulu þeir að minsta kosti þola
20 ára betrunarhússvist og $500
sek'tar.
mikið um fyrirætlanir hennar, að
áætluð útgjöld stjórnarinnar fyr-
leitarmönnunum ihöfðu gengið með uð stjórnin rífarí á stykkjunum við
fram ströndinni fundu þeir lík
ir komandi fjárhagstímabi'l fari Sumarliða, áisamt íhesti hans, er
ekki fram úr 950,000,000 punda, hafði sprungið. Hnakkur, sem
og er beðið með albmikilli óþreyju pósturinn var spentur við, hafði
eftir því að sjá hvernig hún ætli | gjitnað frá hestinum, og voru
sér að komast af með það.
Talið er líklegt að heimastjórn-
arlögin írsku muni ganga í gildi
bráðlega, og segja fróðir menn
menn ekki búnir að finna hann
þegar síðast fréttist.
Skömmu eftir að þessir fjórir
af leitarmönnum höfðu fundið lík
þar heima að til þess muni verða' Sumarliða, tók snjóflóð þá alla,
valinn fyrsti föstudagurinn í apríl, °S druknuðu þrír þeirra, en fjórði
eða fyrsti apríl. Ekki lítur út maðurinn bjargaðist af því bann
fyrir að fólk það sem býr í suður- kunnl að synda. Menn þeir er
hluta landsins muni ætla að sinna druknuðu hétu: Bjarni Bjarnason,
okkur en það, að við verðum að
Prince Rubert, hann var búinn að
vera lasinn heima nokkurn tíma
áður en hann var fluttur á sjúkra-
búsið. Banameinið töldu lækh-
ar að vera heila-himnubólgu. Lúð-
vík var fæddur 18. febr. 1894 í
Pembina bygðinni í Norður Da-
kota, sonur þeirra hjónanna por-
steins Eyólfssonar og Kristjönu
Jónsdóttir. porsteinn dáinn
fyrir nokkrum árum nálægt Lund-
ar Man., hvar hann ásamt fjöl-
skyldu sinni hafði búið um mörg
ár.
En vorið 1919, fluttist ekkja
porsteins sál. hingað vestur með
börnum sínum 9 sonum og 2 dætr-
borga, um $80 úr okkar eigin um. Harmar nú móðirin dreng-
vasa til þess að geta fengið póst-
inn fluttan, og finst sumum sem
ekki eru þyí vinveittari stjórn-
inni, að það sé hálf-ósanngjarnt.
Hinn 6. þ. m. burtkallaðist einn
af okkar ungu efnismönnum,
Thomas Lúðvík Eyólfsson, eftir
fárra daga legu á sjúkrahúsinu í
inn sinn og systkinin bróðurinn,
en hugga sig lí trúnni við samfund-
inn síðar. Okkar fámenna bygð
samhryggist syrgjendunum og
þakkar af einlægni hinum fram-
liðna hina stuttu samveru. Bless-
uð sé minning hans.
Einn af Óslandbúum.
landi séu
drifnar.
óákveðnar og blóði
BRETLAND
Bréska þingið var sett af Breta
konungi á þriðjudaginn var og er
nú tekið að starfa á ný.
Talið er víst að þing þetta muni
verða eitt það atburðaríkasta sem
haldið hefij- verið nú í langa tíð,
og má gan^a út frá því sem sjálf-
söigðu að Lloyd George, og sam-
bandsstjórn Ihans fái sig full-
reynda áður en það er úti.
Allmörg ný og merkileg frum-
vörp frá stjórninni Iiggja fyrir
þinginu til afgreiðslu svo sém toll-
lög til varnar iðnaðar greinum
landsins, og ihindra menn og fé-
lög frá að hlaða niður í landinu
vöruleyfum frá ýmsum löndum og
selja þær við verði sem er langt
fyrir neðan það sem iðnaðarstofn
anir landsins geta framleitt og
selt slíkar vörutegundir, og einn-j undir vatni og fé flæddi víða.
ig til þess að varna mönnum og
þjóðum frá að fella breska pen-
inga í verði og selja þeim svo upp-
sprengdar vörur íyrir þá.
Að ráða fram úr atvinnuleysi
landsmanna éinkum með því að
stjórrnin láti sjálf vinna að opiii-
berum framkvæmdum í verklega
átt.
Vínsölu fyrirkomulagið í land-
inu, ætlar stjórnin sér að taka
til meðferðar á þessu þingi og ráða
þeim lögum neitt og þvtí búist við
að írska-þingið verði sett í Ulster
og að írski ríkisstjórinn ásamt að-
al rikisritara frlands nefni nefnd
manna, nokkurkonar leyndarráð
til þess að stjórna unz að jöfnuð-
ur kemzt á svo að allir landsmenn
geti tekið þátt í stjórninni.
Hugh Cecil lávarður, sem er
þingmaður fyrir háskólann í öx-
ford, hefir nýlega ritað grein í
London Times um írsku málin,
fer hann þar afar hörðum orðum
um frammistöðu stjórnarinnar
bresku á írlandi og segir að fram-
kvæmdir hennar i því máli á fr-
Pétur Pétursson, (báðir ungir og
einhleypir) og Guðm. Jósefsson á
Brandeyri, aldraður fjölskyldu
maður.
Eigi sáu hinir leitarmnnirnir sér
fært að halda áfram leitnni sökun
snjóflóðshættu, og tóku því bát
og fóru sjóleiðis fyrir snjóflóðs-
svæðið.
Um verðmæti póstsins er ekki
hægt að segja enn, en sennilegt er
að hann hafi ekki verið mikils
virði.
Fréttabréf.
Breskt félag hefir ákveðið að
byrja regluibundnar loftskipa-
ferðir á milli London, Amsterdam,
Hamborg, Berlín og Kaupmanna-
hafnar.
Flóð mikið hefir verið undan-
farandi í ám í norður og suður
parti Wales, árnar Sveren, Avon,
Wye, og Dec hafa flætt jrfir bakka
sína og langt á land Upp, hús og
verkstæði fyltust víða af vatni
heilir flákar af beitilandi lágu
Frá Islandi.
Hörmulegt slys.
Fjórir menn bíða bana.
Osland, B. C. 8. febr. 1921
Heiðraði ritstjóri*
pað er ekki að öllum jafnaði að
fréttagreinar úr þessari litlu
bygð taki mikið rúm í íslenzku
blöðunum, ætla eg nú samt að
breyta þeirri venju; og biðja um
rúm í ,þínu beiðraða blaði fyrir
nokkrar llínur.
pessi litla íslenzka bygð er á
eyju sem Smith ey er kölluð; hún
liggur í mynini Skeena árinnar,
pað er um 17 mílur suður af
Prince Rubert; til járnbrautar-
stöðva er um ein og hálf míla, að
eins yfir ána; á næsta niðursuðu-
hús Cassiar, eru rúmar tv?er mílur
og fiska flestir eyjarbúar fyrir
það. Milli 60 og 70 íslendingar
munu vera hér, einn Englending-
ur — einbúi, og ein ensk kona
gift íslenzkum manni.
pað sem af er þessum vetri hef-
ir tíðin mátt heita fremur góð,
frostalítið, 16 fyrir ofan cero, en
Síðastliðinn mánu hefir verið mjög
Pann 17. þ. m. hrapaði pósturinn
sem fer milli ísafjarðar og Hest-
eyrar í fjallshlíð, skamt frá
Grunnavík. úrfellasamt. Snjó gerði tals-
petta hörmulega slys atvikaðist verðan i janúar hátt á þriðja fet,
The Shrike
v by
TIIORSTEIN ERLINGSSON
translated by R. Fjeldsted
\
Her voice was so charming, so heart-felt and clear,
That rose, from the little copse, thrilling and ringing.
Her notes were of t'hings most beloved and dear:
A sunburst of song tbrougb the night-shadows flinging.
And sweet every eve were her love-lays to hear.
O, if you could guess at the wealtlh of her singing.
Her lays were of peace in her mountain-dale home,
Its manifold beauty in summertide gleaming;
How radiant June in the dells loves to roam;
How sorrows of winter are lost in her beaming.
How wonderful then, in the isle o’er the foam,
Of hope and of love to he singing and dreaming.
She sang, in her softest and mellowost air,
The peacc undisturbed of the croft that lay nether;
Her heathery slope and her bower so fair,
Though humble and commonplace were both together;
A dharm kindles all, and they seem rich and rare,
When low pipes the snow-bird in balmy spring-weather. t
She sang in the stillness the lover’s fond lay,
Of heath-moors and prospect so glorious ever;
Of infancy’s happiest, tenderest day,
That prays to the summer to bide there forever,
There evenings in listening silence must stay.
Tlhere loiter the nights, nor thy dream-bond dissever.
Dear songster, thy notes are afar off from me,
Tby friend’s brigbtest summers have ajl now departed;
So often he longs for his homeland and thee.
He yearns for the spring and tby lays music-hearted.
He loves in the forests his mountainJaeaths free,
And nightingales charm not the least so has smarted.