Lögberg - 19.05.1921, Page 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN,
19. MAÍ 1921
5
TEETH
WITHOUT
PLATES
Tannlækninga
Sérfrœðingur
Mitt sanngjarna verð
er við allra hæfi.
Alt verk ábyrgst skriflega.
Utanbæjarfðlk getur fengið allar aðgerðir kláraðar á
einum degi. parf því ekki lengi að bíða.
Opið á kvöldin. WINNIPEG, MAN. Munið staðinn.
Býsnin mesta á landi.
Svo er sagt að sjómenn myndu
telja mannhvarfið á Mariu Celeste,
mestu ibýsn er á sjó v hefir skeð.
Skipið sigldi frá New York áleið-
is til Genoa; en (þegar það var að
fara grátbeiddi sonur skipstjóra
tólf ára gamall, föður sinn um, að
lofa sér að vera með, því móðir
hans og lítil systir voru að fara
með. En drengnum var synjað
fararinnar. Skipið fanst úti á
regin hafi mannlaust, en alt ann-
að innanborðs í röð og reglu. Sög-
unni fylgir, að drengurinn hafi
sagt, (þegar fréttin barst: “Ef
<pabbi hefði löfað mér að fara með
sér, þá hefðum við nú verið heil á
húfi öll saman, því þrettán urðu
þau á skipinu fyrir það að skilja
mig eftir, en láta mömmu og litlu
systir mína fara.”
Hér blandast auðvitað trú og
hjátrú drengsins saman, því það
var sama hver manntalan var á
skipinu. Hefnd drottins myndi
ná þeim, fyrir að virða að vettugi
tár og bænir, þess er elskaði þau
einlæglega.
Býsnin mesta á landi, sem fyrir
mig Ihefir borið, er að Lögberg
skuli flytja eftirfarandi vísupart:
“Brjóttu kórónu og kross þessi
kúgarans hnoss, þú ert kröftugri
en dagur og nótt.„ pað gerir
máske ekki svo mikið um kórón-
una, en með hvaða merki í hönd-
um ætla menn að sigra eftir að
þeir hafa brotið krossinn. Með
hvað ætla þeir að koma fram fyrir
skapara sinn sér til réttlætingar?
Sitt eigið réttlæti ?
Enginn hlutur dregur dauðann
og djöfulinn eins hröðum skref-
um yfir jörðina núna og daður-
girni vor við guðleysis skáldin.
Núverandi ritstjóri Lögbergs
hefir skrifað fjölda heilbrigðra
blaðagreina, síðan hann tók rit-
'stjórn, stefna iblaðsins er kristin-
dómurinn, og eg hefi oft hugsað
um það, hvern eiginlega myndi
verða hægt að fá fyrir íslenzkt
blað, ef hann (j. J. Bíldfell) legði
það frá sér.
Samt lætur hann, eða svo er að
sjá ginnast af skáldskáparanda
kvæðisins, sem eggjar menn til
að brjóta krossinn, ihelgasta tákn
kristinna manna.
Gamla guðfræðin, eða réttara
sagt, sú eina guðfræði sem til er,
telur mennina undir sekt, fyrir
ákveðna óhlýðni vi ðboðorð guðs,
og að þessa sekt hafi Jesús Krist-
ur goldið á krossinum fyrir alla
þá er á hans nafn trúa, af elsku til
vor mannanna. Vér sem þessa
trú játum, játum einnig kross
frelsarans vort eina vígi, þó him-
inn og jörð forgangi. Sömuleiðis
eina möguleikann, til þess að vér
getum sýnt einhvern lit á því í
gegnum daglega liífið, að bera
vorn eigin kross. Eigingirni
vor og vsyndareðli neitar að gera
það, nema að vér sjáum þann hinn
máttka, drottinn er skóp oss og alla
tilveruna, drekka ibi'kar beiskjnnar,
finna þyrnibrodda í sitt hold og
krossinn á sínum herðum. petta
sjáum vér í lífi og dauða frelsara
vors.
Brjótum vér krossinn gerum
vér uppreisn á móti lífinu og leið-
um mannsandans þar til öndveg-
is, sem hann er 'að strita við að
komast fyrir munn guðleysis skáld-
Gigtveik í full 16 ár.
ALDRAEI KENT MEINS EFTIR
AÐ HANN TÓK “FRUIT-A-
TIVES”
103 Crurch Street, Montreal.
“Eg þjáðist ákaft af gigt í 16 ár.
Reyndi lækna og íhin og þessi lyf
án nokkurs minsta á rangurs. —
Svo tók eg að nota “Fruit-a-tives”
og innan 15 daga var mér mikið
farið að létta. Loksins unnu
“Fruit-a-tives” algerðan sigur á
gigtinni og í síðastliðin fimm ár
hefi eg einskis meins kent mér. —
Eg mæli með þessu ávaxtalyfi við
alla, sem líkt stendur á fyrir og
mér. P. tí. McHugh.
50 cent hylkið, sex fyrir $2.50 og
reyn'sluskerfur 25c. Fæst hjá öll-
um lyfsölum eða beint frá Fruit-
a-tives, Ltd., Ottawa.
anna. En eg vil guð alráðanda
heimsins — ekki manninn nema
næstan honum, af öllum veraldar-
innar dýrum er maðurinn grimm-
astur, sé hann þess fullviss að
hann .hafi ekkert að óttast. pegar
e'g var unglings stúlka lá leið mín
oft bæði í dimmu og björtu með-
fram ísjávarströnd, ,„þ,ar sem búast
mátti við að sjávar skrýmsl gengu
á land. Líka að dánir menn eða
partar af þeim rækju á land. Fram
hjá slíku rekaldi mátti engirin
ganga, án þess að gera því til
góða”. Búa um það með flík, og
draga undan sjó. Eg skal játa að
eg ^ar smeik, þegar eg var ein,
og mér var ekki um að hreifa við
neinu rekaldi að óþörfu. En
það var eins og að mér andaðist
alt af kjarkur í brjóst og eg komst
með heilum sönsum. En það sem
eg Ihefi séð og heyrt til guðlausra
manna, getur enginn kjarkur gef-
ið mér Iþrek til að horfast í augu
við. Og að íhugsa um mann-
kynið, sérstaklega uppvaxandi eða
veigalitlar marineskjur í höndum
slíkra manna, það er óbærileg til-
hugsun. Mun líka eigi sá guð er
hefndi fyrir vanvirtar bænir og
tár litla drengsins, 'hefna þess að
kross sonar hans, minning alheims
kærleikans, væri ibrotimn? Er
ekki beiskur sá bikar er heimurinn
nú drekkur fyrir að hafa haft
krossinn að skálkaskjóli?
Rannveig K. G. Sigbjörnson.

■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
Talsímasambönd yðar
og hin
fyrirhugaða gjaldhœkkun
fííðastliðin tíu ár hafa sveitasímarnir í fylkinu eltíki borið starfrækslu
kostnaðinn.
Árið 1918 nam tapið ..................................$ 170,728,99
Árið 1919 nam tapið ..................................$ 224,194,26
Árið 1920 nam tapið.............................................$ 351,193,69
Á árinu 1921, verður tapið enn meira sökum þess að innsetning
hvers nýs símaáhalds, kostaði símadeildina $ 23,00 meira á ári,
.... en símagjald núverandi nemur.
Símakerfið hefir verið fært mjög út um fylkið, sökum hinnar auknu eftirspurn-
ar og þarfarinnar á slíkum samfoöndum. Kröfurnar halda áfram ár frá ári.
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
■
I
pað eru þúsundir bænda víðsvegar um fylkið, sem eru áfram um að fá góð
símasamfoönd, með því að þeim er ljóst, að eitt einasta .símatal, getur í^mörg-
um tilfellum orðið þeim til mein hagnaðar, en því sem nemur ársgjald símans.
Hin fyrirhugaða gjaldhækkun, sýnist ef til vill há, en hún er 6-
umflýjanleg af þeirri ástæðu, að gjöldin hafa aldrei verið hækkuð
síðan 1912. önnur símakerfi út um landið hafa hækkað gjöldin
einu sinni, tvisvar sinnum og þrisvar sinnum og þykjast enn vera
að tapa.
Síðan að tilkynt var opinberlega, að símagjöldin yrðu hækkuð, hafa
komið fram mótmæli og því verið haldið á lofti, að símakerfið hlyti
að hafa tapað sökum ónákvæmrar eða ófullkominnar framkvæmd
arstjórnar.
pað er einnig mælt, að þjónar kcrfisins hafi ekki unnið fult dags-
verk fyrir fullkomið dagskaup. Sé þetta satt, þá verður það
lagað tafarlaust, og ætti ekki að koma fyrir í framtíðinni.
■
■
Sérhver sípianotandi, er meðeigandi í kerfinu. Vinnið í sameiningu að þvf
við stjórn símakerfisins, að gera það hið fullkomnasta og bezta 'í öllu landinu.
Pað er bein skylda hvers símanotanda, að tilkynna næsta embættismanni sím-
ans eða aðalskrifstofunni alt það, er rýrt getur óihindraða starfrækslu síma-
kerfisins, pað er þýðingarlaust að deila um slíkt við nágrannann. Látið
oss vita hvað að er, þá verður það leiðrétt tafarlaust.
Símaþjónarnir eru yfirleitt starfa sínum vaxnir og hafa einlægan vilja á,
að gera alt, er í þeirra valdi sejndur, til að efla símakerfið ’í einu og öllu og
mótmæla vitanlega öllum tilrarinum, sem til þess miða að kasta skugga á
simadeildina, hafandi það jafnframt hugfast, að á velgengni símakerfisins,
hvílir einnig þeirra eigin velgengi.
Gleymið ekki að finna að, ef þér sjáið eittihvað af-
laga við símaböndin.
Veitið athygli framförunum.
Manitob a Government Telephones
(■ii;iBII!(H!innmmillB!IH!llH!l!IB|||IHIinM„,!H!!lMí|||H!!!iH!!!iH!|im!IIBinnHHimi
lilBlKBIIIIBIIIlBI!!
iiinH!iim;iiH!imii!»n
Minnmgarorð.
Nýskeð er hníginn til moldar
gamalmennið Sigurbjörn Sigurðs-
son, sá er flestir kannast við með
nafninu Sigurbjörn póstur. Hann
lésí á gamalmennaheimilinu Bet-
el, og mun hafa verið rúmlega 80
ára gamall.
Eg get vel skilið það, að margir
þeir sem þektu þenna mann á lífs-
leið hans, hafi engar þær endur-
minningar um hann, er þeir á-
líta þess verðar, að leggja myndir
af þeim fyrU' alþýðu manna. Og
þó eg nú þekti hann mjög vel, þá
ætla eg ekkert æfiágrip hans að
rita. Hann var enginn sérstakur
hæfileika maður að andlegu at-
gervi, enda bafði ekkert verið til
þess gert að fojóða skilningi hans
skýringar, nema hvað daglegir við-
burðir leiddu í ljós án allrar út-
listunar. Hinsvegar má margur
sá sem meira þáði, stansa við og
hugleiða hvort honum hefur lukk-
ast að verja sínu pundi betur.
Sigurbjörn heitinn var nokkrum
þeim kostum búinn sem smásam-
an eru að fyrnast, án þess að mik-
ið sé yfir því kvartað. Hann
var orðheldinn maður og trúr í
sínum verkahring, og er með
þessu miikið sagt, því þetta eru
eiginleikar, sem því miður virð-
ast óðum falla í gildi. pað getur
verið undur misjafnt álit manna á
því, hvert þessir eiginleikar eru
mönnum meðfæddir, eða innrættir
af uppeldi og lífsreynslu, en það
held eg að hið síðara sé sanni nær,
þó það virðist brjóta bág við spak-
mælið, að náttúra sé náminu
ríkari. Um uppeldi Sigurbjörns
veit eg ekki annað en það, að hann
var uppalinn á þeirri tíð, er orð-
heldni og trúmenska voru álitnar
helgari skyldu-námsgreinar en ís-
lenzk málfræði eða ill danska.
Snemma vandist ihann við að sjá sér
sjálfur farborða og skilja gildi
þess sem vel var þakkað og virt af
umiheimiinum. Hann var kjark-.
mikill kr^ftamaður, og treysti sér
hvívetna vel, háði líka marga hildi
við frost og fárviðri á öræfum ís-
lands, og vel megum við minnast
slíkra afburðamanna með þakk-
læti, því það var ekki svo sjaldan
að hann og hans líkar forðuðu
lífi og limum okkar mestu hæfi-
leikamanna, ekki svo sjaldan, að
þeir léttu áhyggjum og kveiktu
vonar og gleðiljós á heimilunum,
þegar ]>eir. leiddu læknirinn eða
Ijósmóðurina í níðdimmri skamm-
degisnótt og í heiftugri stórhríð
farsællega heim til hinna þjáðu;
já, ekki svo sjaldan, að þeii', sem
meira er haldið á lofti, urðu að
ganga í skjóli þeirra, sem einir
þoldu fangbrögð við heimskauta-
harðviðrin.
Sigurlbjörn var nokkur ár póst-
ur á milli Akureyrar og Aust-
fjarða, og fór einnig nokkrar póst-
ferðir milli Akureyrar og Reykja-
vikur í stað aðalpóstsins á þeirri
leið, sem var á einvern hátt for-
fallaður. Seinna nokkuð var hann
í fleiri ár aukapóstur frá Gríms-
stöðum á Fjöllum til Vopna-
fjarðar.
Á peim tímum voru ekki strand-
ferðir í kringum ísland. Umferð-
ir og erindi manna var því alt eft-
ir póstvegum frá einu landshorni
til annars. pað var því hvort-
tveggja, að menn sátu um samferð
með jíóstinum, þeir sem óhjá-
kvæmilega þurftu að ferðast, eða
báðu póstinn fyrir erindi sín, ef
hjá ferð var komist. pannig er
haegt að skilja það, að á langri
leið urðú það mörg óskyld eriridi
og snúningar, sem pósturinn tók
að sér að leysa af hendi, ef hann
var nærgætinn greiðamaður, og
ekki sjaldan urðu foaggar Sigur-
björns þyngri, fyrir löngun hans
til að gleðja aðra og greiða leið
þeirra. pessu samfara urðu menn
oft að trúa Ihonum fyrir smærri
og stærri peninga upphæðum, sem
alt kom til góðra skila.
Sigurbjörn rafcaði í ýms ógeð-
fe-ld æfintýri, sem eru í minnum
hofð. Einu sinni var hann á ferð
á fjallvegi í grenjandi stórhríð;
sá hann þá svartan lepp flagsa í
fönninni skamt friá sér; gekk hann
þar að, greip í leppinn, sem ekki
reyndist laus, því þarna lá þá
kona ein, sem gefist hafði upp á
fjallinu, og var nú fent yfir, en
þó var hún með lífsmarki nokkru.
Sigurbjörn tók hana á foak sér og
bar hana ofan af fjallinu, en hún
var örend, áður en hann komst
með hana til manna; hann skildi
þá líkið eftir í snjóbyrgi er hann
hlóð um það, og bað menn þá, er
hann fyrst hitti, að vitja þess þar
er hann sagði til. í annað skifti
var það, að Siguirbjörn kom að
kotbæ einum seint á degi í hríðar-
veðri og heiddist þar gistingar.
Honum var tekið þar þurlega, en
þo leyft húsaskjólið; þar fékk hann
htið og lélegt að foorða og var ekk-
ert við foann talað og honum ekki
svarað nema eins atkvæðisorðum,
þa er hann yrti á fólkið. Hann
atti að sofa frammi í köldu skála-
lofti og var stiúlkukimd skipað að
fara með Ijóstýru og vísa honum
til rums. Stúlkan gekk á undan
honum að stiganum og .sagði, að
hann ætti að sofa hér uppi á loft-
inu. pegar hann kom ppp á palls-
stokkinn og leit til baka, var stúlk-
an horfin með iljóstýruna. Hann
staldraði þá við og hélt að hún
mundi koma aftur og sýna sér
rúmið, en hún kom ekki. Fór hann
þá að leita að rúminu með því að
Lífið ÐÚ fult
af sóiskmi.
Winnipeg kona segist ekki vera
sama manneskja eftir að hún
hafði notað Tanlac.
“Áður en eg fékk Tanlac, gat eg
naumast dregist um húsið, og gat
varla bragðað mat svo mér yrði
ekki ilt af, en nú er æfi mín ekk-
ert annað en ólskin, því nú borða
eg vel, sef ágætlega og get unnið
hvaða vinnu sem er”, sagði Mrs.
Malcolm Bassage núna fyrir ekki
löngíi, en hún á heima að 316
Broadway Avenue, Winnipeg.
“Um þær mundir, er eg fór að
nota Tanlac, var eg svo heilsu-
laus, að eg gat ekki sint húsmóð-.
urstörfum mínurn og var sannast
að segja ekki orðin nema daufur
skggi af því, sem eg átti að mér
að vera. Eg þjáðist foæði af stíflu
og meltingarleysi og stundum fékk
eg einnig 'lítt iþolandi kvalir í bak-
ið, er stafaði frá nýruum. Eg
hrökk iðulega upp um nætur og
hafði ekki minsta viðþol og kom
stundum ekki blundur á brá alla
nóttina. Eg kveið fyrir öllum
sköpuðum hlutum og fanst alt
vera mér um megn.
“En Tanlac var ekki lengi að
varpa af mér veikinda drungan-
um. Eftir að hafa lokið úr þriðju
flöskunni, var ék orðin alheil; nú
hefi eg fitnað heilmikið og Jnyngst
um mörg pund á fáum vikum. Enda
lít eg orðið svo vel út, að fólk
þekkir mig ekki fyrir sömu mann-
eskju. ^
“Tanlac hefir orðið mér til svo
mikillar blessunar, að eg vil fegin
láta sem flesta vita af því.”
Tanlac er selt í flöskum, fæst í
Liggetts’ Drug Store, Winnipeg,
hjá lyfsölum" út um land og fojá
The Vopni Sigurdson, Ltd., River-
ton, Man., og The Lundar Trad-
ing Company, Lundar, Manitoba.
þreifa fyrir sér, því enga birtu
lagði þar inn. Rakst hann þá á
lík, sem lá þar á börum og ekkeTt
hafði verið um getið. Litlu seinna
fann hann rúmið. Með því sem lík-
ið var frosið og engin lykit í her-
berginu, þá réði hann það af, að
fyrirfoerast þarna um nóttina, og
svaf foann rólega ti'l afturelding-
ar; en snemma klæddist hann og
leitaði til' baðstofu og heimtaði
sokkaplögg sín, ög sagði hús-
bændum að ónærgætni mikil hefði
sér verið sýnd og ekki foenti öllum
þetta að bjóða, til þess að ekki
hlytist ilt af. páði hann þá eng-
ar góðgerðir, en hélt til næsta
bæjar, hvar honum var vel tekið.
Nokkrum sinnum kom það fyrir,
að Sigurbjörn dagaði uppi á ör-
æfum sökum ofveðra og ófærðar,
og hlaut Ihann þá að liggja úti, en
ávalt kom hann óskemdur til
manna úr þeim svaðilförum.
Pessi mikla hreysti og þolgæði
voru ómetanlegir hæfileikar á ís-
landi, en aldrei viðurkent að verð-
leikum. Á ellidögum hefðu slíkir
menn átt að hafa styrk af opin-
beru fé eins og verðskuldaða við-
urkenningu fyrir afreksverk sín,
því sannarlega reið íslenzku þjóð-
inni ekki minna á Grettistökum
þeirra, en æfistarfi sumra þeirra
embættismanna, er lengi lifðu á
eftirlaunum.
Hins vegar væri ýtarileg æfi-
saga með góðri mynd af hetjum
þessum hvortveggja, fróðleg og
talandi vottur þess, að iðuleg á-
reyns'la eykur þrekið og að tilveru-
stríðið ber í skauti sínu sælli un-
aðsstundir en þeir þekkja, eða hafa
orðið varir, sem aldrei hafa fengið
tækifæri til að beita seinasta ó-
takinu, sem þeir upp á líf eða
dauða megnuðu að framkvæma í
bráðina, eða áður en þeir nutu að
nýju til næringar og hvíldar.
Fr. Guðmundsson.
---------o--------
GJAFIR
til spítalans á Akureyri.
Áður auglýfet......... $1.125.62
Frá Árborg, Man.:
Gísli Friðgeirsson ....... $1.00
Ásgeir Friðgeirsson........ 1.00
Frá ónefndum .................50
Sveinn Sveinsson .......... 1.00
Jóhann Bjarnason .......... 1.00
Árni Bjarnason ............ 1.00
Ónefndur................... 1.00
B. P. Bjarnason ........... 1.00
Sig. M. Brandson........... 1.00
Mrs. Ingunn Fjeldsted...... 2.00
Mrs. Sesselja Oddson ...... 1.00
Mrs. Thorunn Brandson .... 1.00
Mxls. Dyrun Anderson ...... 1.00
Miss Halldóra Anderson .... 1.00
Andrés Reykdal ............ 2.00
Mrs. G. S. P. Guðmúndsson 3.00
Friðrik Nelson ............ i.oo
Sigurj. Sigurðsson ........ 2.50
Ingi T. Ingjaldsson ....... 2.00
Frá Viðir, Man.:
O'li Friðriksson .......... 1.00
G. Holm ................... 1.00
B'jarni Sigvaldason, Gevsir 1.00
Tr. Ingja'ldsson, Framnés.... 5.00
Frá Brooklyn. N. Y.
Torbj. Benónýsdóttir ...... 10.00
Bjarni Biarnafeon.......... 1.00
Ólafur Ólafsson llð!00
Th. Thorgrimsson .......... 5.00
Elizabeth Thorgrimsson .... 1.00
Ingvar Antonsson ........... foO
Chas. Thorgrímsson...........25
Richárd Thorgrímsson ....... .25
May Thorgrímsson ........ 1.00'
Thorarinn Jóhannsson............ 1.00
Fred Sigurðsson .......... 1.00
Guðm. Éiríksfeon ......... 1.00
I. Guðmundsson........... 20.00
COPENHAGEN
Þetta er tóbaks-askjan sem
Kefir að innihalda heimsin
bezta munntóbek
Munntóbak
Búið til úr hin-
im beztu. elstu,
afa - mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega breint
Hjá öllum tóbakssölum
A. Björnsson............. 25.00
Snorri Ednarsson.......... 5.00
S. Jóhannsson........... 5.00
Haraldur Eiríksson........ 3.00'
Ida Brunnen..................25'
Margrét Sveinsson og
Guðný Sveinsson ........ 5.00
Mrs. K.V.W. Jameson ...... 5.00
John H. Ásmund ........... 2.00
Edward Biörnsson ......... 2.00
Lawrence Anderson...........250
Hélga Johnson ........... 25.00
Jenny Jónsson ............ 1.00
John G. Holm............. 10.00
John Ántonsson ...i...... 10.00
Mrs. M. T. Robb........... 2.00
Felix Thordarson ......... 5.00
Hákon Thorsteinsson ...... 3.00
G. Stenderson ............ 3.00
Thorst. Björgólfsson ..... 5.00
Emili Kristensen......... 10.00
Sidnev Bjarnason ..... .... . 1.00
S. J. Westdahl .......... 2.00
Gunnar G. Guðmundsson .... 2.00
Éxchange á peningunum
frá Rrooklyn, N. Y. ... 21.90
Frá Brown Man.:
J. S. Gillife............... 5.00
T. J. Gislason............. 5.00
A. H. rielgason ........... 5.00
Ingimundur Johnson ........ 2.00
Jón Húnfjord................ 1.00
J. M. Gislason.............. 1.00
Jón Pálsson ................ 1.00
Sigurjón Bergvinsson ....... 2.00
Halli Olafsson .......... 1.00
Gisli Olafsson............. 1.00
T. O. Sigurðsson ........... 1.00
Helgi Kristjánslson ........ 2.00
Árni Olafsson .............. 2.00
S. Olafsson ................ .50
Árni Árnason...................50
Mrs. O. Bjarnason ........ 2JD0
Mr. og Mrs. Sigmar Sigurdson 3.00
Frá Kristnes, Sask:
Mundy Kristjánsson......... LD0
Sig. Stefánslson ........ 5,00
Olafur Anderson. Kandahar 5,00
Samtals $1.499.52
Winnipeg, 17. maí 1921
A. C. Johnson.
--------o--------
ÆFIMINNING
pann 26. apríl 1918 lézt Anton
Kristjánsson, á Gamalmennaheim-
ilinu Betel; var þess þá lauslega
getið í blöðunum. En svo hefir
það ýmsra orsaka vegna dregist
lengur en vera skyldi, að ýtarleg-
ar hafi verið minst á æfiferil þess
góðkunna ágætismanns.
Anton Pétur var fíeddur á Hofi
í Vopnafirði 9. apríl 1840; foreldr-
ar hans voru þar vinnuhjú, Krist-
ján Richarðsson Long verzlunar-
manns á Eskifirðd og Guðrún
grímsdóttir Jóakimssonar frá
Gunnarsstöðum í pistilfirði.
Anton fluttist ungur með móður
sinni að Arnarvatni við Mývatn;
Frá Hecla, Man.:
W. Sigurgirsson ...........
F. Bjarnason....'..........
B. Halldórsson .............
J. Pálsson ................
Jens Johnson...............
Johann K. Johnson .........
Hildur K. Johnson ..........
Beggi Jones ................
Sigurður Álsbjörnsson .....
Vilhjálmur Ásbjörnsson ....
Helgi Ásbjörnsson ..........
Steve Helgason ............
Th. Ámundson ..............
Th. Danielsson .........v ....
Thomas Ásbjörnsson .........
Th. Helgason...............
V. Jofonson ...............
S. Johnson.................
Kristinn J. Doll............
J. J. Stefánsson...........
P. Biarnason...............
E. Sigurgeiilsson.... . ....
B. Sigurgeirsson............
G. Olson ..................
Jóhannes Halldórsson ......
Stanley Stefánsson ... ....
C. P. Pauíson..............
Benedikt Kjartansson .......
G. Palsson.................
Jón Sigurgeirsson .... ....
Hermann E. Davidson.... ....
Kvenfélagið Úndína..„ .....
Frá Leslie Sask.:
Björgvin Guðmundsson.......
Oscar Gislason ............
Baldvin Johnson.............
Stefán Helgason............
Sveinn Olafsson............
10.00
.50
.50
.50
1X0
. 3.00
1.00
.50
.50
.25
.50
1.00
.50
1.00
.50
1.00
1.00
.50'
1.00
1.00
.50
1.00
2.00
1.00
1.00
10.00
5.00'
1.00
1.00
1.00
1.00
15.00
5.00
2.00
1.00
2.00
5.00
þar giftist hún Jóni Tómassyni og
ólst því Anton upp hjá móður sinni
og stjúpa til fullorðinsára, er þau
brugðu búi, og bjó Anton þá nokk-
ur ár með móður sinni á parti úr
jörðinni og þaðan fór Ihann til
Ameríku árið 1873 og settist að í
Muskoka, Ont,; þar dvaldi hann
í 10 ár, m vorið 1883 flutti harin
vestur til Garðar, Norður Dakota,
og var þar lengst af það sem eftir
var æfinnar.
Haustið 1874 giftiíst Anton Krist-
björgu Stefánsdóttur læknis Tóm-
assonar frá Egilsá í Skagafirði
(hún var systir Kristins skálds).
Konu sína misti Anton 27. sept.
1909, 57 áræ Böxm eignuðust þau
þrjú: Stefán, Björn og Kristinn,
öll gáfuð og yfirleitt vel gefin.
Apton var mætur og merkur
maður, vandaður til orða og gjörða
og hvers manns hugljúfi. Bók-
hneigður var hann, enda fróður um
margt, en dulur í skapi. Myndar-
maður við allh vinnu og ágætur
sm'iður að náttúrufari.
Blessuð sé ætíð minning hans.
Vinur.
Því tefla á tvær hættur?
Pú getur orðið rændur pða mist peninga á annan
hátt ef þú geymir þá heima eða í vösunum.
Leggið laun yðar inn í sparisjóðsdeild vora og takið
að eis út það sem þér nauðsynlegast þarfnist.
THÉ CANADIAN BANK
OF COMMERCE
Íír X ,
Arlington Street og Notre Dame Avenue
G. G. Sutherland, Manager.
■
Málningar Sala
Athugið vandlega dagblöðin
Föstudaginn þann 13. Maí
fáið þér allar upplýsingar um vora
árlegu 4 daga sölu á
Paint & Shinglestain
Phone A7391 179 Notre Dame