Lögberg - 06.04.1922, Blaðsíða 5

Bla. 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 6. APRfL 1922
Sciatica árum sam-
an. Nú heiibrigður
Vegna hvers C. Lachance mælir
með Dodd’s Kidney Pills
Petiite Vallee, Gaspe Co., Que.
apríl 3.:
(Einikafregn) — Mr. Oharles
Lachance, velþektur borgari hér
syngur látlaust lof um Dodd’ls
Kidney’s Pills. “Eg hafði
sciatica og gigt,” segir Mr. Lac-
hance. “Veikin stafaði frá kvefi
o gsvitinn streymdil af mér, þótt
eg reyndi ekkert á mig. Eg
bogna&i allur meira og minna.
"Svo kom Sciatica og gigt, sem
þjáöi mig í full fimm ár.
“Eg notaði sex öskjur af
Dodd’s Kidney Pills. Nú er
heilsa mín hin bezta og eg skýri
öllum sem eg get, frá árangrinum,
sem eg hlaut af því að nota Dodd’s
Kidney Pills.
Dodd’s Kidney Pills verka und-
ir eins á nýrun. pær koma þeim
fljótt í lag og hreinsa sýrurnar
úr blóðinu. Án ofmikillrar þvag-
sýru, getur ekki verið um gig*,t
að ræða. Spyrjið nágranna yð-
ar hvort Dodd’s Kidney Pills komi
ekki nýrunum fljótt í lag.
Frá íslandi.
Úr Skagafirði. Nú þe&sa dag-
ana stendur Sýslufundur Skag-
firðinga yfir. peir eru dálítið sér-
stæðir Skagfirðingar mleð sín
sýalufundahöld. pau mjinna á
fornu vorþingin á gullöld landsins
þar sem þeir rosknu og ráðnu
koma saman til að tala um þjóð-
nytjamálin og ráða ráðum sínuru.
En unga fólkið á að hlýða á, leika
sér, sjást og kynnast. pað hefir
verið siður um langt skeið að sam-
hliða hinum venjulega sýslufundi,
sem háður er á Sauðarkrók, eru
hafðir alnfennir umræðufundir,
söngskemtanir, sjónleikir og dans.
Kveðjuathöfn á að fara fram í
a lþingish úsi n u á mánudaginn
kemur, áður en lík Péturs Jóns-
sonar ráðherra verður flutt á
skipsfjöl. Séra Sigurður Stef-
ánsson á að flytja ræðu.
Síðastliðinn sunnudag andaðist
á sjúkrahúsinu hér í bæ Jón
pórðarson frá Hjörsey, bróðir
Póturs pórðarsonar alþingis-
manne.
lönd, og hendir það á, að vegfar-
andinn hefir tapað sér.
Sé landið flatt, gengur sá er
villur fer, f hring; en ef landið
er hæðótt, knýr einhver óskiljan-
leg hvöt göngumanninn til að
komast eins hátt og unt er.
Gönguþreytan sviftir vegfarand-
ann al'lri fyrirhyggju, en yfiíVof-
andi hætta starir honum í augu,
og undir það ísíðasta klæðir hann
sig úr hverri spjörinni eftir aðra.
Plest það fólk, sem þannig hefir
viLst, finst að minsta kosti als-
nakið, og það er ráðgáta, sem sál-
fræðingum hefir enn ekki tekist
að leysa.
Eftir farandi ráðleggingar eru
hafðar eftir manni, sem lengi
hefir dvalið við takmörik eyði-
merkurinnar ,í Ástralíu:
“pegar þú verður þess áskynja,
að þú farir villur vegar, þá seztu
strax niður, og reyndu að jafna
þig og hrilsta af þér fátið er á þig
kemur. Minstu þess, að helzta
nauðsyn þín er að spara lífsþrótt
þinn.
“pú færð freistingu til þess að
klifra upp hæðir, til að ná bezta
útsýni. En gerðu það ekki.
Sæktu heldur niður á við. Allar
ár leita að ósi, og í dölunum eru
vatnsbólin, og þar er helzt manna-
bygð að finna. Auk þess þarf
minni áreynslu til þess að ganga
niður hæð en upp á móti gegn
brattanuam
“Strax og frétt berlst um það
að barn hafi tapast í Ástnalíu-
skógunum, yfirgefur hver einasti
maður í nágrennihu verk sitt og
slæst í hóp leitarmanna; ekki tjá-
ir að tefja, því jafnvel að sumar-
lagi endist vilt barn ekki lengi,
en deyr af þreytu. — Auk hvítu
leitarmannanna eru tafarlaust
sendir út svartir eða innlendir
ileitarmenn, sem lögreglan hefir
í þjónustu sinni. pað er undra-
vert að sjá' til þeirra þvínær
hlaupandi á fjólrum fótum eins
og isporhundar fylgjandi fótspor-
um þess, sem viltur er, þótt hvít-
ir menn sjái þar engin vegsum-
merki: En þeir finna týnda
barnið vanalega.”
Týnt barn
leitar á brattann.
Á miðju sumri 1921 fanst beina-
grind af barni á efeta tindi fjalll-
klasa þes's á Skotlandi, er Bennac-
hie nefnist. Allskonar sögur
spunnust út af fundi þessum og
getgátur um það, hvernig pg af
hvaða ástæðum barnið hefði farið
UPP á fjallið. Meðai annars rit-
ar Ástralíumaur einn um þetta í
blaðið “London Mail”:
Beinagrind þessi er talin að
vera af tveggja ára gömlu barni
se»n fyrir nokkrum árum týndiist
frá bóndabýli þrjár mílur frá
fundarstaðnum. pegar barnið
hvarf, voru ýmsar getgátur born-
ar fram um það, hvað af því hefði
orðdð. Sumir sögðu, að því hefði
verið stolið af flökkufólki; aðrir
hé'ldu að það hefði orðið svínum
að bráð, og enn aðrir að örn hefði
fe til vill hremt það og flogið með
það >upp í klettaþró.
pessar getgátur lýsa vanþekk-
ingu leitarmanna og fólks yfir
höfuð á atferli barna, senu vilst
hafa. pað sem gjöra ’nefði átt,
þegar barnið hvarf, var að leita
á öllum hæstu stöðvum nærlendis,
og á einhverri hæðinni hefði
barnið vissulega fundist, nema
þvl að eins að því hefði hlekst
eitthvað á á leiðinni þangað upp.
í Iandi eins og Ástralíu þar sem
svo stórir flákar eru af óbygðu
landi, hræðast menn ekkert eins
mikið og það, “að verða til í
‘^ógi,” eins og það er kallað.
Páir sem villast sækja því á
brattann, hvert sem það kann að
l«iða þá. Ekki að eins fara
börn þannig að, beldur og allir
s«n óvanir eru ferðum um eyði-
Þyngist nm
fimtán pund
vegna Tanlac
Henni fór að batna eftir fyrstu
inntökuna — segir Mrs. Annie
Unwin — er nú eins og önnur
manneskja.
“pað virðilst ótrúlegt, en er þó
engu að síður satt, að strx eftir
eg fór að nota Tanlac, kom bráð-
ur bati í ljós. Var eg samt svo
illa á mig komin, að eg hafði því
nær gefið upp alla von um heilsu-
bót. Eftir að eg hafði lokið úr
tveim flöskum, var eg orðin heil
heilsu og hefi ekki kent mér meins
síðan”, sagði Mrs. Annie Unwin,
239 Mills St., Victoria, B. C.
“Nú hefi eg þá bestu matar-
lyst, sem hugsast getur og ágæt-
ustu meltingu. pað fær mér meiri
ánægju en frá megi -segja, -að
vera nú að öllu leyti ilaus við hið
langvarandi meltingarleysi og
hafa þyngst um fimtán pund.
Enda er ég í sannleika eins og
alt önnur manneskja.
“pað eru engar ýkjur þótt eg
segi, að strax eftir fyrstu Tan-
lac inntökuna, hafði mér verið
farið að Istórbatna. Og þannig
hélt batinn áfram jafnt og þétt,
þar ttil eg var orðin öldungis
jafn góð. Eg get ekki ilýst því, hve
ánæg|iulegt mér finst, að geta
mælt með Tanlac við aðra”.
Tanlac er selt í flöskum og
fæst í Liggetts Drug Store, Winni-
peg. pað fæst einnig hjá lyfsöl
um út um land; hjá The Vopni
Sigurðsson, Limited, Riverton,
Manitoba og The Lundar Trad-
ing Company, Lundar, Manitoba.
Irska málið.
Ástandið á írlandi hefir verið
meir en bágborið síðan Lögberg
kom út síðast. Uppþot hafa átf
sér stað hingað og þangað og all-
margir menn hafa verið myrtir,
var þetta að ágerast alla síðustu
viku, unz í viku lokin mátti heita
að suður Irland logaði í borgara
stríði. Sá hluti lýðveldis-hers-
inis írska sem snúist hefir á móti
bráðabyrðarstjórn Ira hóf aðal
uppreisnina og réðst á lögreglu
sitöðvar isuður írlendínga um, alt
land, tók flestar á sitt vald ásamt
flutnings bifreiðum, og öðru því
isem uppreisnarmönnum mætti ttt
gagns koma.
í Dyblin réðust þeir á bygg-
ingu þá sem blaðið Freemans
Jourual var gefið út í, eyðilögðu
hana og prentvélarnar, blað það
var ákveðið stuðnings blað Sein
Finn manna áður en friðarsátt-
málinn við Englendinga var gjörð-
ur. En snérist þá í lið með Coll-
ins og Griffith. Daginn eftir að
þessi atför að blaðinu var gerð,
kom það út í fregnmiða stærð, og
vr þar tekið fram, að hvað sem
á gengi, héldi blaðið áfram að
koma út í einhverri mynd. Sagði
frá atförinni og lýsti yfir því, að
það ætlaði sér að halda áfram
að berjast fyrir frelsi írlendinga
hvað sem hver segði eða gerði.
Collius stjórnin virðist ráðþrota
að bæla.þennan óróa niður. En
henni til máls bóta má þó segja
það, að leiðtogar þeirrar stjórn-
ar voru í Lundúnum, að reyna að
ráða þar fram úr vandræðum
þeim sem átt hafa sér stað á milli
stjórnarinnar í Ulster annars-
vegar, en Colliins stjórnarinnar
hins.
En samt er bót í máli að samn-
ingur hefir komist á, á milli þess-
ara tveggja méls aðíla, sem vænt-
anlega hefir góð og varanleg á-
hrif í för imjeð sér. Samningur sá
hljóðar svo:
I. Friður skal haldast frá
deginum í dag (30 marz)
A
L S I
Brick Tile og
Lumber Co. Ltd.
P
:
Brick og Hollow Tile framleiðendur
Timbur og annað Byggingarefni.
Afgreiðum pantanir utan af landi fljótt og vel.
BRICK MANTELS
200 Tribune Bldg. WINNIPEG Talsími A5893
' II. Frá deginum í dag lofast
hlutaðeigandi stjórnir til þess, að
vera samtaka að svo miklu leyti
sem í þeirra valdi stendur í því,
að koma á friði I héruðum þeim
sem ófriður hefir átt sér stað i.
Lögreglan í Belfast.
III. Fylgja skal eftir fylgj-
andi reglum, við að mynda lög-
reglulið í Belfaíst.
1. Sérstakir lögregluþjónar í
héruðum þeimi sem protestantar og
kaþólskirmenn búa í, skulu vera
valdir jöfnuiml höndum úr hóp
kaþolika og protestanta. Allir
auka lögreglu menn, sem ekki þarf
á að hálda í þeim fylkingum
skulu leystir frá embætti og send-
ir án vopna heim til héraða sinna.
2. Nefnd sem Kaþolikar velja,
hefir hönd ,í bagga með að velja
þesisa auka lögreglu þjóna.
3. Allir ilögregluþjónar, aðrir
en leynilögreglumenn skulu vera
í sérstökum einkennisbúningi og
hafa sérstakt númer.
4. öll vopn og skotfæri, isem
ihafa verið í höndum lögregl-
unnar skulu afhent hershöfðingj-
um á aðal herstöðum héraðanna,
eða öðrum sem vald hefir til að
veita þeim móttöku, þegar lög-
reglumenn eru ekki við vinnu
sína og nákvæmri reglu fylgt, með
að veita vopnum og skotfærum
móttöku, og einis þegar þau eru
afhent.
5 pegar vopna leit er gjörð,
skal hún að eins framkvæmd af
hópi lögreglumanna, sem í eru
jafn margir Protestantar og Kaþo-
íkar. Ef lögreglan þarf á hjálp
að hálda við slíkt, þá er herinn
skyldur að' veita hana.
Glæpa réttur.
IV. Réttur án kviðdómfe iskal
settur á stofn til þess að dæma
fólk, sem sakað hefir verið um
mikilfenga glæpi og skulu í þeim
dómi sitja yfir dómarinn og einn
af æðri dómurum norður írlands.
Hver sá, sem fundin hefir verið
sekur af kviðdómi hinum meiri,
(Grand jury) um stórkostlegan
gl®P, getur krafist að mál >sitt isé
rannsakað í þeiimi rétti, og eins
getur dómsmálastjóri Norður-
írlands krafist að þau glæpamól
sem honum sýnist, koma í þann
rétt.
Stórkóstlegir glæpir eru þeir
kallaðir, sem krefjast dauðadóms,
æfilangs fangeTsis, eða fangelsis
vi&tar, sem lengri er en í sex mán-
uði.
Sitjórnin á Norður-írlandi á að
hafa, nauðsynlegar framkvæmdir
til þeiss að stofna þennan rétt.
Nefnd til að rannsaka málin.
V. Nefnd manna, sem( i eru
jafnmargir protestantar og kaþo-
líkar með sérstökum forseta, sem
á víxl sé kaþolskur, eða protes-
tant isé sett á stofn í Belfast og
skal hún ransaka allar ákærur
isem fram koma. Nefnd sú á að
standa í beinu sambandi við
s/tjórnina, að blöðin séu beðin um
að auglýsa ékkert mál, eða mis-
klíð nema með samþykki þeirrar
nefndiar.
VI. Lýðveldisherinn írski, á
að hætta ölluml athöfnum í norð-
ur héruðunum sex, en lögreglu
gæsla sett þar á fót eins fljótt og
við verður komið, á sama hátt og
í Belfast.
Viíleitni til sameiningar.
VII. Innan þrjátíu daga eftir
að lögin um sjálfstæði írlands
eru samþykt, sem er sá tími ef
Istjórnin í Ulster á að velja um
aðstöðu sína til landamerkja mál-
anna og lýðveldlis istyórnarfinnar
írsku, og áður en 12. grein írska
sálttmálans er lögð fram, þá skulu
hlutaðeigendur hafa fund með
sér aftur til þess að komast að
niðurstöðu umi .(a.) hvort nokk-
ur ráð séu fyrir hendi til þess að
koma á friði á írl., og hvort nokk-
ekki hægt, þá hvort hægt sé að
komatet að samkomulagi um
landamerkin öðru en því, sem
tekið er fram í siáttmálanum, að
farið verði eftir
VIII. Stjórnunum á írlandi
ber hvorri um sig að sjá um að fólk
það sem dæmt hefir verið í útlegð
fái aftur leyfi til þess að hverfa
heim til sín, ef þær geta ekki
komið sér saman, þá að leita til
nefndarinnar, seip talað er um í
fimtu grein þessa samnings.
IX. Út af hinum sérstöku
kringumstæðum í Belfast og þar
í 'kring lofast stjórnin á Englandi
til þess að leggja fram 500,0CÖ
pund sterlíng, isem verkamála
deild stjórnarinnar á Norður-ír-
landi noti eingöngu til þess að
bæta kjör verkamanna. Einn
þriðji pa^tur upphæðarinnar
ganga til kaþólíka, en tveir þriðju
til protestanta. Umlboðsmenn
Ulster stjórnariinnar að beita
áhrifum sínum til þess að verka-
fólk, sem vikið hefir verið úr
vinnu, fái hana aftur og þar Sem
slíkt er ekki hægt sökum verzlun-
ar deyfðar, þá verði því fólki
hjálpað á annan háltt.
X. Uister stjórn og lýðveldis-
stjórijf írlands geta ef málsaðiljarn
ir koma sér saman fundið aðferð
til að láta lausa pólitiska fanga
sem í varðhaldi eru og brot hafa
framið áðtir en þessir samningar
eru undirritaðir, en engin afbrot
sem framin eru eftir 31. marz
skulu tekin itil meðferðar á þann
hátt.
XI. Stjórnirnar báðar eiga að
beita kröftum isínum sameiginlega
til þess að leggja að öllum hlutað-
eigendum með að forðast æsing í
ræðu og riti, og sporna á móti
öllum' ákafa, sem friðnum geti
verið til fyrirstöðu.
Undir þenna samninga hafa þess-
ir skrifað fyrir hönd lýðveldis-
sinnanna írsku: Michael Collins,
Eammon J. Dugan og Arthur
Griffith. Fyrir Ulster stjórnina,
Sir James Graig, Markgreifinn frá
Londonderry og E. A. Marchdale
Fyrir hönd Englendinga, Winston
Spencer Churchill, Sir Laming
Worthington-Evans og Sir Hamm-
er Greenwood.
Þvoið úr Lux
pvoið ekki peysurnar yðar með öðrum þvotti. — pér þurfið heldur ekki
að senda þaer út til að láta “hreinsa þær”. Dýfið þeirn ofan í hinn mjúka
og innihaldsríka lög, sem hin dásamlega LUX uppfynding framleiðir.
Veltir þvottinum hvorki til né nuddið hann. LUX annast um að gera
hann hreinan. Vindið síðan vandlega upp úr þremur vötnum með jöfnu
hitastigi, og breiðið ullarpeysuna, eða hvaða þvott sem um er að ræða, út
í sóLskinið pað er eins auðvelt og þvo sér um hendurnar.
Peysan yðar mun líta út eins og ný, með fallega og enduryngda áferð.
__Hinar þunnu Lux-plötur, búnar til af oss samkvæmt ströngustu vsinda-
reglum, leysast undir eins upp svo rækilega, að engar sápuleifar geta orð-
ið eftir. LUX getur aldrei skaðað neitt, og er jafnvel enn hættuminna en
hið tærasta vatn.
LUX skarar fram úr — Sel að eins
innsigluðum pökkum, rykheldum
LEVER BROTHERS LIMITED
Toronto.
1
tr
Fréttabréf.
Vogar P. O. Man., marz 15. 1822
Hcrra ritstjóri!
pað er nokkuð langt síðan eg
sendi þér línu síðast, en fátt hef-
ir horið til tíðinda síðan. Tíðar-
farið hefir verið nokkuð mitsjafnt,
en yfirleitt hefir veturinn verið
með þeim beztu sem menn muna.
Desember og janúar voru óvana-
lega frostavægir ea nokkuð
stormasamir með köflum. Febr.
var aftur nokkuð harður, bæði
stormasamur og frostharður, en
aldrei mátti kalla að mikið snjó-
aði. með marz brá aftur til
góðviðra, og h'lýinda. Síðan
hefir mátt heita bezta tíð þótt í
aprll hefði verið, það má kalla að
snjór sé allur horfinn, nema þar
sem áður voru stórskaflar. Sleða-
færi er alveg farið, og er það nýtt
að 'sjá menn með vagna á braut-
um um þetta leyti árs. Víst
imegum við búaist við að það snjói
aftur, en varla stendur sá snjór
lengi sem hér eftir kemur á auða
jörð.
Heybirgðir eru* 1 2 3 4 víst alment
iangt yfir iþörf fram, því bæði
hefir veturinn verið góður, og
beyin reynst vél, enda munu
margir hafa sett saman imeiri hey
en þeir bjuggust við að þurfa til
fóðurs, í þeirri von að hægt yrði
að selja það. En sú von hefir
brugðd-st, eins og flestar paninga-
vonir nú á dögum. Nú vill eng-
inn kaupa hey, því bæði mun það
víða tojóðast, og svo eru gripir í
svo lágu verði iað það borgar isig
ekki að fóðra þá á dýru heyi ; en
héðan flutt hey h'lýtur að verða
id(ýirt vegna fllutnixigs kostnaðar.
Heilsufar mahna hefir mátt
heita gott í vetur. Engir hafa
dáið hér í bygð nema háöldruð
ekkja Ástfríður Jónsson (92 éra)
tengdamóðir Jóhannesar Jónsson-
ar að Vogar, (Hennar hefir áður
verið minst í Lögbergi).
Gripahöld hafa verið hér all-
góð í vetur, hjá flestum. þó hef-
ir víða borið á veiki í gripum
(blóðsótt) en tekist hefir að miklu
leyti að halda henni í skefjum
með bólusetningu. J?ó hafa
nokkrir bændur mist töluvert af
gripum úr henni þar sem lækn-
ingum hefir ekki orðið viðkomið í
tima.
Félagslíf hefir verið hér frem-
ur dauft í vetur, því varla tel eg
það með fjörkippum í þá átt þótt
unga fólkið haldi danssamkomu.
pó má geta þess að kvenfélag var
stofnað hér í vetur; það er nefnt
“Tilraun”. Mun það mest að þakka
forgöngu Adaims prests por-
grímssonar og konu hans. For-
seti félagsins er Ólöf Jónsdóttir,
kona Jóhannesar Jónssonar að
Vogar P. O.. Fleistar konur þær
er i söfnuði eru hér, eru gengnar
í félagið, enda mun tttgangur
þess aðallega, að vinna að safnað-
armálum. Félagsskapur hefir
verið hér fremur daufur meðal
okkar bændanna. Ósikandi er að
konunum farnist betur. m
Alþýðuskóli Adams prests er
nú tekinn til starfa á sama stað
oar í fyrra vetur. Lærisveiuar
eru þar 14; nokkrir þeir sömu og
í fyrra vetur, en sumir nýir.
Allir hugsandi menn nnunu áma
því fyrirtæki heilla og langra
lífdaga.
Húsbruni varð hér 11. þ. m.
Brann þá hús Björns bónda
Arnfinnssonar að SigHunesi. Veð-
ur var hvast, en fáir heima; varð
því fáu bjargað. Eldsábyrgð var á
húsinu um $1600' en engu að síð-
ur er skaðinn mikiíl, því húsið
var því nær nýtt, og þar fórst all-
ur fatnaður og allir innanstokks-
prunir. Maðurinn er bláfátæk-
ur, og hefir þunga fjölskyldu.
Sveitastjórn var isett hér á
laggimar fyrir þremur árum.
Hugðu flestir gott ttt að hún
mundi verða bygðinni til fram-
fara og uppbyggingar, en ttla
þykjast þœr vonir rætast. Um-
bætur á vegum voru byrjaðar, og
leit allvel út með framhald á
þeim, en vont árferði og peninga-
leysi, er þar þrándur í götu eins
og víðar. Gjöldin greiðast illa,
margir geta ekki, en sumir vilja
ekki borga. þeir eru óánægðir
með framkvædirnar og þykjast
lítið sjá í aðra hönd. Af þessu
leiðir að sveitin er í fjárþröng,
svo allar framkvæmdir em bann-
aðar, nema bót ráðist á bráðlega.
Af þessu sprettur óánægja og
flokkadrætitir meðal sveitarbúa.
Sumir vilja leggja niður sveitar-
stjórnina, um óákveðinn tíma.
Aðrir vilja taka stórt lán til að
mæta útgjöldum, og halda áfram
framkvæmduim; og enn aðrir
vilja innheimta með harðri hendi
a'lt sem hægt er, en varast allan
kostnað þar till fjárhagurimn lag-
ast. pessi mál eru mörgum
kappsmál, og óvíst hvað ofan á
verður.
Fiskiveiðar hafa hepnast tæp-
lega í meðallagi í vetur, aflaföng
í minna lagi hjá flestum, en verð-
ið mjög lágt í frosnum fiski. ó-
frosinn fiskur komlst í allgott
verð, 8—10 eent pundið, þegar
bezt var, en seinlegt og örðugt að
vernda fiskinn frosti um hávetur
og verður því ódrjúg veiðin á þann
hátt. peir munu því fáir sem
hafa haft mikið upp úr fiskiveið-
um í vetur fram yfir toostnað.
Verzlun er hér dauf eins og
víðar. Bændavörur allar í lágu
verði, o gsumar verðlausar. Gripa-
kaupmenn allir hættir, svo gripa-
sala hefir verið mjög lítil í ár.
Smjör og rjómi hafa verið einu
vörurmar sem hafa haldið þolan-
legu verði alt til þessa, en nú
hafa þær 'lækkað að mun í vetur.
Smjör selst nú á 30 cent hér, en
rjóminn á 28. — Ull og húðir verð-
laust.
Af þessu sem að framan er
skrifað, má sjá, að efnah®gur
íbænda hér er erfiður, og svo mun
víðar vera, því miður. — Satt að
segja hygg eg flesta bændur vera
að eyða af höfuðstól sírnum, meira
og minna, því auðsætt er að ár-
leg framleiðsla hrekkur ekki til í
þessu árferði. Sumir hafa átt
peninga, sem nú er gripið til,
aðrir hafa tekið lán í bönkum, og
eru .þanni^ að eyða fyrir fram
eign þeirri isem í búinu stendur;
og enn aðrir kaupa «í skuld og
taka lán hvar sem hægt er að fá
það. þó er sú bót í máli að flest
ir hafa fjölgað gripum í ár, því
fátt hefir verið hægt að selja, og
menn gera sér von um að verðdð
fari hield'ur hækkandi. Útlitið
er ljótt, sem stendur því verður
ekki neitað; en ekki þarf okkur
eldri mönnunum að ofbjóða það,
sem munum verstu harðindin og
verzlunar kreppuna á gamla land
inu fyrir 40—50 árum; við ættum
ekki að örvænta þó dálítið þlési á
móti. —
G. J.
--------o--------
Að brúa gjána.
(Framh. frá 2. bls).
ur nema með vatnsveitingum, sem
eru svo dýrar að bæði nautpen
ingur og mjólk verður afardýrt.
Tvö hundruð dfellars fyrir grilp
sem er ókydbættur og Mtilfjör-
legur, og þrjátíu og fimm cent
fyrir mjólkurpottinn.
pað er að víisu erfiðleikum bund-
ið að ná 1 þessa verzlun. Full-
orðnir gripir, sem fluttir eru inn
eiga sér vart lífvænt fyrir biti
eiturkvikinda. En ungviði, sem er
hraust þolir ókosta þá, sem á eru
furðu vel og afkvæmum þeirra
sem með öllu eru alin upp í hér-
uðunum, er engin hætta búin.
pannig gæti eg haldið áfram að
telja upp landafurðirnar: smjör,
sem bændur gátu ekki selt í búð-
ir árið sem leið á fimtán céht
pundið, seldist í litlum blikkkönn-
um sem vörnuðu því skemda á
einn dollar og fimtíu cent pundið
á landamærum Mexico, og fyrir
þrjá dollara og fjörutíu cent þeg-
ar lengra kom inn í landið.
pað Isem hér að framan er sagt,
er nóg tii þess að sanna, að við
erum ekki að brúa gjána, sem er
á milli þess sem Canada getur
framleitt og þess sem heimsþjóð-
irnar þurfa að kaupa.
Thal dull
never-*nding
+ain.
R S. C.
Hanson,
of the Com-
y mercial Hotel,
Poplar, B.C.,
segir: “Mér reyndist Zam-Buk
mlerkilegt meðal við gylliniæð. Eg
hafði þjáðst árum saman og verk-
irnir voru svo átakanlegir að eg
gat tæpast dregist éfram og misti
mikið af blóði.
Eg fór undi'r uppSkurð á The
Sacred Heart Hospital, Spokane,
en innan tólf mánaða var gyllini-
æðin komin í verra horf en nokkru
sinni fyr.
öll þau meðul er eg reyndi
báru enfan árangur, fyr en Zam-
Buk töfrasmyrslin nafnkunnu,
komu til sögunnar. pá skifti
fljótt um. Gylliniæðin fór sam-
stundis að láta undan og eftir að
hafa notað sex öskjur af Zam-
Buk, voru allar þrautir á enda og
eg algróinn isára minna.
Gylliniæðin hvarf fyrir þrem
árum og hefir ekki gert vart við
sig síðan.”
Zam-Buk diregur óvana'lega
fljótt úr sviða og sárindum. pað
verkar undir eins. pað stend-
ur á sama hvers eðlis gýliiniæðin
eða sárin eru. Zam-Buk drepur
gerlana og endurskapar hrausta
húð.
Zam-Buk er unnið úr jurtasafa
og vinnur, græðir sár tafarlaust,
hvernig sem þau eru til komin.
Smyrsl þetta hi-einsar og fegrar
húðina og nema brott sárindi og
þrota. 50 cent hylkið, 3 fyrir $1,25,
í öllum lyfjabúðum eða beint frá
Zam-Buk Uo., Toronto. Reynslu-
skerfur sendur gegn 1 cents frí-
merki, ef blað þetta er nefnt,
ogsobáf.nhst ðafbðoifciki Jg));e