Lögberg - 09.11.1922, Qupperneq 3

LÖGBERG FIMTUDAGINN
9. NÓVEMBlER 1922.
Bk. t
. ■wmMMIilWÍIIllltlMWifWIIMyi WUiMIHlWW i
Sérstök deild í bls ö inu
SÓLSKIN
Fyrir börn og unglkga
Professional Cards
• i *

la—wnii
p—■«
Systkynia á Hóli.
i.
Vetiiriim var kominn og snjórinn búinn aS
fylia hverja laut. 'Það var venja á Hóli, aÖ
börnin feng'u að fara út í rökkrinu, til að leika
sér. Nú voru 'þau kominn upp í ihiíðina fyrir
ofan bæinn, j)ar ætluðu þau að renna sér á .sleða.
.Ton litli var olstur barnanna og sagði fyrir leik-
um.
“Þú átt að halda í bandið, Sigga, en við
Arni stýrum sleðanum.”
Arni og Sigga gerðu eins og Jón sagði þeim.
Sleðinn rann á flugaterð niður 'hlíðina og sá ekki
í börnin fyrir snjónum, sem þyrlaðist upp, þeg-
ar sleðinn þaut áfram. Þegar niður á jafn-
áléttu koni lenti sleðinn á steini, og öll börnin
ultu af honum. Þeim varð ekkert bilt við s'líkt,
]>að var svo venjulegt. Þau sópuðu af sér
fönnina og drógu svo sleðann upp lilíðina aftur.
II.
Þégar börnin voru búin að ieika sér stundar-
korn. sendu drengirnir Siggu litl'u heim, til þess
að 'biðja mönimu þeirra að lofa þeim að vera
lengur úti.
. Veðrið var ágætt. Tunglið var í fyllingu,
og það var eins bjart og um hádag. Sigga litl-a
hljóp cinsi og fætur toguðu, þangað til 'hún kom
heim.
'Gunna vinnukona stóð úti og sagði: “Það
er n'aumast að þú ferð geyst, Sigga, t)ið eigið nú
strax að ikoma inn. Drengirnir eiga að gefa
kúnum. on Ibú átt að fara að prjóna.”
“;Eg tala nú Mlklega við liana mömmu,” sagði
Sigga litla.
“TTún er ekki lieima, eg er húsmóðurmyndin
á meðan,” sagði Gunna og var drjúg í svörum.
“ ITvar er mamma?”
“IHún var sótt út að Hlíð, til að sitja yfir
konunni bar. og pabbi þinn fór með henni.”
“Jæja. bá lleikum við okkur ofurlítið ^engiir,
megum við það ekki?”
“Nei, helzt ekki; en ef eg lofa yfckur að vera
lengur. þá verðið þið að íkoma þegar eg kalla.”
“Já, já. það skulum við gera, en þú mátt
efcki kalla rétt strax.”
“Nei, það geri eg ekki, en eg kalla bráðum.”
III.
'Sisiga ihljóp nú heldur glöð í huga til drengj-
anna.
Meðan Sigga var heima, hafði fcisa. uppá-
haldið hennar-Siggu litlu, komið upp í hlíðina til
bræðranna. Þeir tóku ekfci sem bezt á móti
fcisu. Annar þeirra hélt henni, en hinn jós vfir
liana snjónum, og svo hlógu báðir, þegar fcisa
var að brölta unp úr fönninni. Þetta gerðu þeir
hvað eftir annað, og stóð sá leifcur sem 'hæst,
]>egar Sigga fcom aftur.
“Þið enið ljótu ótuktimar að fara svona
með köttinn,” fcallaði Sigga, þegar að hún sá
aðfarir drengjanna. *
“Haldið þið að vklkur þætti gaman að, ef eg
léti piltana fcaffærá ykfcur svona í fönninni? Eg
skal segja honum pabba, hvað þið eruð vondir
strákar, ef ]>ið sleppið henni kisu ekki undir
eins. ’ ’
Jón og Ámi hlógu dátt, bæði að kisu og Siggu
litlu. isem tók sér þetta svo undur nærri.
Drengimir sleptu niú kisu, og sagði Sigga
þeim hvemig á stóð heima.
“Þetta yp ” heppilegt sögðu,” drengimir,
“nú skulum við nota kveldið; við förum líklega
ekki að gefa kúnum, hún Gunna befir ekki ann-
að að gera, en að kasta í þær héyimiu.”
IV.
Nú bvrjuðu þau :í ný að leika sér. Fvi’st
fóru þau í TTlfiskaleiik, þá í Skollaleik og loks í
l Risafleik.
Eftir það fóru þau að renna sér á sleðanum.
Þegar þau voru Iníin að fara fyrstu ferðina,
fc'om Gunna út á hólinn og kallaði til barnanna.
“Nú verðum við að fara 'heim,” sagði Sigga,
“eg lofaði Gunmu að koma, þegar hún fcallaði á
okkur. ’ ’
“Við verðum að renna okkur tvær ti'l þrjár
ferðir enn,” sögðu drengimir, “það er ekki svo
oft, sem við fáum að vera sjélfráð. Pabbi og
mamma koma ekki heim, fyr en einhvemtíma í
nótt og öillu er óhætt.”
Sigga litla var treg til, en 'henni þótti mjög
gaman að fleika sér og því fór hún ekki ein heim.
Nú fóru þau hverja ferðina á fætur annari
og gleymdu alveg tímanum. Sleðinn rann svo
mæta vel og þeim var öllum ve'l heitt. Þau
vom öll vel búin og svo var töluvert erfitt að
draga sleðann upp hlíðina.
Nú hættu þau að taka eftir, þótt Gunna fcæani
út á hólinn og fcalflaði; þau héldu áfram að leika
sér.
V.
Loks sagði Sigga litla, eg vil nú fara heim,
við erum mí búin að vera ósköp lehgi, og mér fer
að verða kalt, eg held að það sé komin nótt. Pabbi
og uuvmma ávfta okkur, ef við verðum alt of
lengi. Gunna segir þeim, hvað við höfum verið
óhlýðin, og þau trúa henni.”
Drengirnir viidu vera lengur, en þégar Sigga
fpr þegjandi af stað heim, komu þeir brátt á eftir
með sleðann.
Sigga varð fljótari heim en þeir og ætlaði að
hlaupa inn, en komst ekki í bæinn. Hún barði
hvað eftir annað, en enginn kom tifl dvranna.
Nú þaut hún á móti drengjunum og sagði
þeim, að búið væri að floka þau úti.
“Það er alveg ómögulegt, ” sögðu þeir,
“pabbi og mamma verða þó að fcomast í bæinn,
og Gunna á lireint ekki með að loka bænum hans
pabba, þegar við erum úti.”
“'Em við höfum verið óhlýðin og ofckur 'hefn-
ist nú fyrir það,” sagði Áini.
“Já, við höfum ekki gengt: þið vilduð vera
svona ilengi,” sagði Sigga litla.
“Þú gast l>ó ekki sneypst heim, áður en Gunna
lokaði,” sagði Jón og var dálítið afundinn.
“Jú, eg vildi einmitt fara heim, þegar Gunna
kallaði í fyrsta sinni.”
“ Þú kærðir þig þó ekkert um að faia, þegar
hún kallaði aftur. Hofðir þú farið þá, þá 'hefði
hú?) íin að loka.”
“Eo- átti auðvitað að fara strax og gegna
vkkur ekki. En nú hefnist vkfcur fvrir óhlvðn-
ina. Oo- vktkur hefnist fvrir, livað þið fóruð
ilTa méð hana kisu. Það er eg alveg viss um.”
Ætfli að við devjum. ef við verðum úti í nótt.”
sagði Árni hálfkjökrandi.
“ Það 'held c<>' geti skeð,” sag'ði Sigga. “en
fyrst farið hið nu að' skiálfa eins og kisa, ]iegar
])ið voruð að þvæla henni í snjónum.”
“Nei, ekki cr cg hræddnr um að við dovjum,’
sagði Jón. “og fer upp á gflngga og gnða, og þá
voi'ður flokið upp.”
“(Þú þarft ekki að halda, að hún Gunna liúki
TTpp. því nú cr húm reið og ætlar að láta okkur
vorikennast úti í nótt,”
VI.
Jón klifraði upp á bæjarvegg og gnðaði. en
enginn gengdi. ’
Loks sá ihann að þetta. dugði ekki og gekk
aftur til systkinanna.
“Hvað eigum við að gera?” sagði Árni.
I iö sfculum fara inn í heyhlöðuna, og sofa
i liéyinu. Hun ey bundin aftur, og við getum
s|>ert við hurðina að innan,” sagði .Tón.
“Já, það er églætt ráð,” sagði Sigga, “þar
skuflum við vera, Þar verður okkur nógu heitt.”
,“Eg er svo myrkfælinn í hlöðunni,” sagði
Ámi, “eg vil nærri befldur sálast úti.”
“Þú ert aumingi” sagði Jón, “hvað hræð-
istu? T>að er efckert huldufólk til og því síður
draugar.
Xú foru börnin inn í hlöðuna, og Sig'ga byrj-
aði að Icsa bænirnar sínar, en drengirnir hlust-
uðu pi.
Alt í einu héyrðist skrjátfa í hevinn. Börn-
in 'hrukku við, og Sigga hætti að lc.sa.
Skyildi þetta vera huldufólk?” sagði Árni
Þegiðu strákur,” sagði Jón, “þú sfcalt nú
sannfærast um, að það er ekki huldufólk liéma í
hlöðunni.”
VIT.
SkráfiÖ í lieyinu heyrðist nú enn greinilegar
og virtist vera rétt hjá þeim.
Það \ ai ljóta kflúðrið að hafa efcki eldfæri, ”
sagði Jón, “en eg ætla nú ,samt að fara og vi'ta
nvað þetta er, komið þið á eftir mér.”
“Þetta er þá bansettur kötturinn,” kallaði
Jón og vrarð beldur fcátur.
“TTefir þú ekfci rekið þig á liuldukonur
Ami. ’
Ánii þagði og þótti vel skipast, meðan draug-
ar og lralidufólfc birtLst el<fci.
“Náðuj kettinum, Nonni,” sagði Sie-íra “o«-
aou mer bann.”
Jón gerði það, og nú settust börnin a.ftur í
hcvið.
Sigoa fór að strjúka kisu. Kisu þótti vænt
um ']>að og fór strax að maila.
f»ofui þú efcki sagt já núna, fcisa mín ”
sagði Siarera og tók fremst í stýrið á fcisu.
“Mjá”, sagði fcisa.
“IHefnist ofc'lvU r fvrir það, hvað strákarnir
foru illa moð þig’ í >kv!eld^,,
“Mjá.”
“Lokaði hún Gunna hæmim?”
“fMjá,” sagði kisa.
“Kemur mamma flieim í nótt?”
“Mjá.”
“Verða strákamir flengdir1?”
“Mjá.”
’ Ev hraðum kominn morguni*”
“Mjé.”
. Sieiga hiætti nú aðí spvrja kisn, og innan
sfcamms sofnuðu öll börnin í heyinu.
VIII.
Þesrar Gvendur fcom út í hlöðuna um morg-
uninn, fann hann Ikirain sofandi í hevinu og lof-
aði guð fvrir.
Gunna og Hvendur lolaiðu bænum um fcveld-
. . áð Táta bömin vorkennast fvrir óhllýðn-
ma. En eftir að bömin vom fcomin inn í hlöð-
una, opnuð)! þau hæinu, en fundu þábömin hvergi.
fíuiraa og Gvendur leituðu sig ærð, og voru orðin
laflirædd um. að bömin vrðn efcfci fundin, þegar
hjónin fcæmu heim.
G\ ondur hljop inn i bæ til Gunnu. og svo fóru
þau út í hlöðu og vöktu bömin.
Vinnuhjúin nrðu fegin að finna börnin, og
bömin urðn fegin að fcomast inn í bæinn.
Gvendur sagði það vera bezt. að þau segðu
efcfci, flivað bömin héfðu verið óhflýðin og létn
]>ess eigi setið, að drengirnir hefðn sfcifcist um
að ge,fa kúnum um fcveldið.
Þá sfculum við efcfci .segia pabha og mömnm
frá, að þið lokuðuð ofcknr úti,” sagði Sigga litla.
Börnin og vinnuhjúin sættust nú á þetta, og
var alt í góðu flagi, þegar pabbi og mamma fcomu
heim um daginn.
—Barnasögur Hallgr. Jónssouar.
■iniiHnimimmHtnimimmwitiMæiHnnBiiflwiiMiiiHiiiiKiiHtQMiuiBÍ?
0
Svanur að deyja.
Þökk fyrir sönginn svanur minn —
sumartónana all'a,
Varla hélt eg að vegurinn
væri á enda í þetta sinn,
hevri eg þó að dauðans fclukkur kalla.
BiTað er söngva-brjóstið þitt,
brostin röddin snjalla.
Hlífðarlaust dauðinn heimtar sitt,
nú heimtar ’ann vænsta ljósið mitt. —
Tjöldin fyrir lífsins leifcsvið falla!
V “ '
Sé eg nú hvar sóin rjóð
sígnr að bafci fjalla.
Tlt or að hafa óstyrk hljóð,
eru þó verri ramfölsk ljóð.
En þú hefir sungflð ófaflskt fyrir alla.
Deyjandi geisla gullin-rún
glitrar á tindum fjalla,
Haustnóttin faðmar holt og tún.
Nú hetfir söngvari lokað hrún,
er ])orði að kveða ófalskt fyrir alla.
..............—Örætfaljóð.
DR.B J.BRANOSON
701 IJmLsay
Phone A 70«7
Offlce tlni&r: 2—3
HetmUl: 776 Vlctor 8t.
®hone: A 7122
Wlnnipeg. Man.
Dr O. BJORNSON
701 I.lndsay Bulldlng
Office Phone: 706 7
Offflce tlmar: 2-—3
Heimtli • 764 Vlctor St.
Telephone: A 7686
Winnlpeg, Man.
DR. B. H. OLSON
' 701 Lindsay Bldg.
Offlce: A 7067.
Viðtalstfeni: 11—12 og L—6.80
(0 Thelmtt Apts., Ilonu Street.
Plione: Sheb. 5826.
WINNIPBG, MAN.
Þrír bræður.
Auðmaður nokkur tyrknesfcur. Aii að nafni,
fcfcfc borgarstjóranum í hendur erfðaskrá sína
innsiglaða, daginn áður en hanni dó. í erfða
sfcrá þessari ákvað hann, að sé af þremur eftir-
lifandi sonum síuum, sem bezta sönnun gæti fært
á það, að hanni væri sonur sinn, sfcvfldi eiifa al-
'eigu sína eftir .sig látinn.
Synir auðmannsins fcomu til borgarstjórans,
þegar faðirþeirra Var andaður og sýndu honum
skilrtfci sín. AHir þóttust hafa jafnan rétt til
arfsins, og báru fyrir sig vitnisburð móður sinn-
ar, seni enn var á lífi.
Borgarstjóranum þóttist vandast málið og
tvissi ekfci hvað til bragðs sfcyldi taka. Lagði
■hann þiá málið nndir úrskurð soldánsins, sem var
þar stadidur um þessar mundir.
Soldáninn var að búa sig af stað á dýraveið-
ar. Hann sfcipaði bræðrnnum að flvtja til sín
ík föður þeirra þegar í stat).
ITaiin 'lét setja lífcið upp standandi við tré
i uokkurri fjarlægð. Að því búnu fékfc liann
elzta'iiróðunram bogann sinn og mælti:
“Sá ykfcar bræðra, sem bezt hæfir hjarta
föður ykkav með örinni .sinni, skal vrera einfcaerf-
ingi hans, því á annan hátt er ómögulégt að skera
úr þessari flóknu deilu.”
Elzti sonurinn dró upp hoganit og hæfði
brjóst föður síns.
Sá niæstelzti gjörði eins-, hæfði engu miður.
Þá dró sá: yngsti upp bógann, en þegar hann
ætaði að miða, féfllumst honum hendur, hann fór
að gráta, féll til fóta soldáns og sagði:
“'Herra, þér megið efcfci reiðast mér, þótt eg
geti ekki hlýtt boði vðar! Eg get efcki gleymt
öllum velgjörðum fíiður mítns sáluga. Hann
els'kaði niig svo innilega, liann var mér svo góður
og ástríkur faðir. Eg get ekki fengið mig tili
að sýna honum það hörmuflega óþafcklæti, að j
særa hann, jafnvel tþó hann sé dáinn. Eg vill
heldur vera arflaus, en vinna mál mitt á þenna
hátt!” . ý |
Soldáninn tók hann í faðm sér, kysti hann og
mælti.”
. “Þú hefir fært beztar sönnur á, að þú ert
sonur föður þíns, auðmannsins ágæta og heiðar-
lega. Þess vegna sfcaltu líka vera einfcaerfingi
hans. [En báða eldri bræður þína sel eg í þræl-
dóm, iþví iþeir liafa sýnt það með óþakfclæti sínn,
áð þeir em efcfci sannir synir hins góða og göf-
uga föður sáns.
—Unga Isand.
Dr- J. Stefánsson
600 Sterling Bank
Stundar augna, eyrna, nef og
kverkasjúkaóma. Er aC hitta
kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Tals. A3521. Heimili 627 Mc-
Millan Ave. Tals. F 2691
Dr. M.B. Halldorson
461 Boyd Bolldlng
Cor. Portag* Ave. og Bdmonlon
atundar ■érstakl<»gs btrklulkl
og a8ra lungnujúkdðma. Hr at>
flnna á akrlfstofunnl kl. 11—
12 f.m. og kl. 2—4 c.m. Skrlf-
srtofu tals. A SS21. Heimlli 46
AUoway Av«*. Talsimi: 8h*r-
brook 2158
Thos. H. Johnson
og
Hjalmar A. Bergman
Iileniklr iÓKfrwglugar
Skrlfatofa Room Sll M«Artbar
Bulldlng. Portag* Ave.
P. O. Box 1666
Phoneo: A6849 og 6848
W. J. liINDAJL, J. H. LINDAIj
B. STEFANSSON
Islcnzkir lögfrseðingar
3 Homc Investnient Bnilding
468 Main Street. Tals.: A 4963
peir hafa einnig skrifstofur a8
Lundar, Riverton, Gimli og Piney
og eru þar aS hitta á eftirfylgj-
andi tlmum:
Lundar: annan hvern mitSvikudag.
Riverton: Pyrsta fimtudag.
Gimliá Fyrsta mlSvikudag
Piney: þriSja föstudag
I hverjum mánuSi.
— ui»n«rri~r-
n - — r t--
Arni Anderson,
íbI. lBcmatar
1 félAffl HC E. P.
Skrifatofa: 801 Bloctrio B*1Þ
way Gham'b*r6.
Talephent A 2187
ARNI G. EGGERTSSON, LLJ*.
íslenzkur lögfræClnirur.
Hefir rétt til »C flytja mál b*BÍW
í Manitoba og Sarkatchewan.
Skrifatofa: Wynynro, Saak.
Dr. Kr. J. Austmann
M.A. MÐ. LMCC
Wynyard, Sask.
DR. A. BLONDAL
818 Somerset Bldg.
Stundar sérstaklega kvenna og
barna sjúkdóma.
Er aC hitta frá kl. 10—12 f. h.
3 til 5 e. h.
Talsími A 4927
Heimili 806 Vicfcer Str.
Sími A 8180.

Phone: Garry 2616
JenkinsShoeCo.
889 Notre Dame
Avenue
V4r leggjum sérataka áh*r«iu » *6
Mlja m*Söl eftkr for«krtftujm lnkn*
Hln b*ctu lyf, **m hs*«rt «r aS fA.
eru notuC elngftngu. P*gar bér komlí
meS forakrlftlna U1 vor, m**Mi lȎt
v*ra vlas um fá rétt þa8 **m l*katr-
km t*kur tli.
OOLCVÆDGH * OO
Notre Dame Ave. og Shttrbrook* Sá
Phonw N 7659—7688
alftlngalyflabráf «eld
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. *g Donald Street
Talsíml:. A 8889
DR. J. OLSON
Tannlæknir
6C2 Sterling Bank Bldg.
Talsími A 3521
Heimili; Tals. Sh. 3217
A. S. Bardal
843 Sherbrooke St.
Selur líkkistui og annast um útfarir.
Allur útbúnaður »á bezti. Ennírem-
ur selur hann alakonar minniavarða
og legsteina.
HkrifMl. utlsimi N OotM*
iieiiniila taleiiut N 6607
VETURINN.
- Isinn breiðist yfir lá
undir liciði bláu,
geymir neyð og1 frosti frá
fiska seyðin smáu.
N'Orður-loga Ijósin liá
lotft um bogadregin,
himins vogum iða á
af vinldflogum slegin.
Gegnum háu himins þá
ihötfin sjáunv blika
stjörnur smá, Iþær ljósin ljá
um loftið gljá og kvifca.
iSem gullrcimuð blæja blá
breidd sé eimi viður,
fljósin streyma ofan á
obfcar heima niður.
Margt í huga bvarflar mér
um biminbuga setur,
cn orð ei duga að dáðst að þér
dýrðauðugur vetur.
Munið Símanúmerið A 6488
og pantið meððl yV&r hjá oas. —
Sendum pantanir eamstundls. Vér
afgrelðum forskriftlr með sam-
vizkusemi og vörugæði eru ðyggj-
andi, enda höfum vér margra ára
lærdömsrlka reynslu að bakL —
Allar tegundlr lyfja, yindlar, i»-
rjömi, sætindl, rltföng, töbak o.fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor. Arlington og Notre Dame Ave
Vér geymun: reiðhjél yflr vei- {
urinn og gerum þa« oins og ný, ]
ef þess er óskaC. Allar tegund- ]
ir af skautuan búnar til sara. J
kvæmt pöntun. AreiCanlegt f
verk. Lipur afgreiCsla.
EMPIRE CYCLE, CO.
641Notre Damo Ave.
Lafayette Studio
G. F. PENNT
Ljósmyndasmiður.
Sérfræðingur 1 að taka hópmyndir,
Giftingamyndir o.g myndir af h*il-
um bekkjum skölafölks.
Phone: Sher. 4178
489 Portage Ave. Winnlpo*
-Unga ísland.
V erkstofu Tals.:
A 888»
Hena Taia.:
A 9884
G. L. Stephenson
PLUMBER
Allskonar rntinagrwáhöUl. *vw **i
AtrHujám víra, allar teguntHr af
glöflum og aflvaka ;featterU).
VERKSTOFl: 67E HOME STREET
Phonoa:
Office: N 6225. Heim.: A7994
Halldór Sigurðsson
General Contractor
808 Great Woot Permanoiit Lmmd
Bldg., 856 Main S>.
«

Giftinga og
J'irðarfara-
blóm
með litlum fvrirvara
Birch blómsali
616 Portage Ave. Tals. 720
ST IOHN 2 HING 3
J. J. Swanson & Co.
Verzla meö fastelignir. SJA um
leigu á hósum. Annast lán og
eldfiábyrgö o. fl.
808 Parts Tiiillding
Pliones A 6349-A 6810

JOSEPH TAVLOR
LÖGTAKSMACUR
Heimilistalfl.: St. John 1844
SkiAfstofu-Tialíi.: A 655r7
Tekur lögtnki bæði húsaleiguskuld^
veðskuldir, vlxlaskuldir. Afgrejðlr al
sem aö lögum lýtur.
Skritstofa 255 Main Stwr*.