Lögberg - 23.11.1922, Page 7

LÖGBERG FIMTUDAGINN
23. NÓVEMBER 1922.
7. bls.
Loksins laus við nýrna
sjúkdóminn.
624 Champlain St., Montreal.
í þrjú ár þjáðist eg stöðut af
nýrna og lifrar sjúkdömi. Eg
var alveg að missa heilsuna og
engin meðul sýndust geta bjargað
tök eg að nota Frit-a-tives og
áhrifin voru óviðjafnanleg. Höf-
uðverkurinn, stíflan, nýrna og lifr-
arþrautirnar, hurfu-á svipstundu.
Allir sem þjáðst af slíkum sjúk-
dómum ættu að nota “Fruit-a-
tives.’
50 cent hylkið, 6 fyrir $2,50
reynsiuskerfur 25 cent. Fæst hjá
pegar nú hér er aðallega um
að ræða stríð það, sem vald þet*a
háði gegn guðs orði og trúar-
brögðum, ihöldum vér oss sem
mest að þeirri hliðinni. Franski
söguritarinn Edmond de Press-
ense, segir í sínu ágæta verki,
“Kirkjan og stjórnaribyltingin”
blaðsíðu 306: “Menn íheimtuðu að
skynsemis guðsdýrkunin væri
vígð í sjálfu þinginu, og að prest-
arnir væru dregnir þangað til
þess, að afneita trúarbrögðunum
og leggja af sér sinn prestlega
skrúða.” Fyrsti biskup lands-
ins, Gobel, gekk á undan með góðu
eftirdæmi. Hans freka afneit-
un mætti óttalegu fagnaðarópi
þingsins. Sjá blaðsíðu 307—
308 sömu bók. f fótspor hans
öllum lyfsölum, eða burðargjalds-.
frítt frá Fruit-a-tives Lýnited, Wu sv0 Prestarmr- Einn þeirra
Ottawa ísegir: “Prestarnir eru oþokkar,
eg þekki þá betur enn nokkur
annar, því eg hefi verið einn
Dýriðfrá undirdjúpmu. þeirra .” Annar segir “Eg er
Frah. frá síðasta blaði.
Biskupinn frá Blois, sem var
einn af þeim fáu leiðtogum lands-
ins, sem þorði að rísa gegn guð-
lastinu og skelfingunum segir,
er hann minnist þeirra skelfi-
legu hamfara, sem mótspyrna
hans kom af stað í þinginu: “Eg
(prestur — eg er sóknarprestur,
það er að segja loddari, Hingað til
hefi eg verið dyggur loddari, svik-
ið aðra og verið svikinn.” Svona
héldu þeir áfram. pegar svo
prestarnir og ibiskupamir höfðu
lokið afneitun sinni í iþinginu, og
lýst því yfir, að þeirra æðsta lög-
mál, væri fólksins vilji” föðmuðu
fjörinu í því. það var þá reynt að
setja skækjur í stað leikkonanna
og fjörga alt upp með ólifnaði.
“Kirkjan í Saint-Eustache var
gerð að stóru veitingahúsi. Prest-
arnir dönsuðu með skækjur í
kringum mikil bál, þar sem bib-
liían og helgar bækur voru brend-
ar. pessi brjálsemi barst
eins og vofudans um alt landið. í
Lyon leiddu menn um í skrúð-
göngu, asna, sem skreyttur var
með æðstaprestsbúningi. — 22.
nóvemlber endurtók þingið þann
skrípaleik, sem það hafði vanvirt
sig með nokkrum dögum áður.
Námumenn og hermenn gengu á
undan í skrúðgöngunni íklæddir
Ibiskupsskrúða, óteljandi sægur
kóm á eftir í tveimur fylkingum,
sem ibáru kórkápur og messu-
hökla.” B'Is. 315 sömu bók.
Hámarkinu nær þó alt þetta, er
þeir gerðu hinn illaþokkaða fram-
liðna Marat að dýrðling og píslar-
votti lýveldisins. Söguritarinn
fer þessum orðum um það: “Á-
ihuginn fyrir illþýði þessu var
takmarkalaus, dýrðarsöngvar
voru samdir nafni hans til veg-
semdar, og myndir af honum voru
settar við hliðina á Jesús Kristi,
og menn ákölluðu Marats heilaga
hjarta. Hin nýja guðsdýrkun
var fullkomnuð.”
Skækjur voru gyðjur hennar,
hafði bundið hann á höggstokk-
inn: “ætlarðu að gera mér mikið
ilt?” Böðulinn framkvæmdl
verkið og drap svo sjálfan sig.
Svartasti bletturinn, óafmáanlegi
bletturinn, segir söguritarinn, er
þó það, hvernig kvennfólkinu var
slátrað niður. “í Tarascon var
föngunum — konunum með af-
skorin brjóst — kastað frá turn-
inum niður á~ klettaflúðimar.”
petta eru þá bara örfáir drætt-
ir úr þessum hrikalega hildar-
leik. pað mætti sjálfsagt lengi
deila um áhrif byltingarinnar á
heiminn, en það kemur nú bessu
máK minst við. því verður ekki
neitað, að byltingin virðist hafa
rutt frjálsræðý 'ramförum og
mentun braut. pó mundi þetta
alt hafa komið eins þótt byltingin
hefði ekai át. sé: stað, og það
er til vill á miklu heppilegri hátt.
Hitt er þá líka satt. að útfrá þeirri
hreyfingu og
síðan breiðst eitruð og, drepandi
áhrif. par finst undirrótinuind-
ir ýmsa tízkuspillingu, ólifnað og
rotið félagsfyrirkomulag seinni
tíma, enda hafa þróast á meðal
ins 1796 að menn fyrst tóku að
hefjast handa og gera þessar hugs
anir sínar að veruleik.” Sex
mánuðum síðar voru þessar hugs-
anir orðnar að veruleik.” Um það
segir sami höfundur: “Tveir
biskupar: biskupinn í St. Pap-
joul og biskupinn í Troyes, gátu
nú mótmælaust int fullkomna
þjónustu af hendi í messuklæðum
sínum. prjátíu kirkjur og fjöldi
bænahúsa voru nú aftur vígðar til
guðsdýrkunar þeirrar, sem fyrir
I skömmu var bönnuð. pann 29.
maí 1797 var St. Roch kirkjan
— jbygð aftur. Menn, "'konur og
árunum. Söguritarinn segir að 'börn, fátækir og ríkir, allir lögðu
þeir brutu niður krossmörkin á bönd á verkið og kirkjan reis upp
kirkjugörðunum, en reistu í stað at rústum sínum. Biskupinn í
þess svefngyðjuna, er skyldi St. Papoul vígði 70 presta af einni
þe'rri Vóð ^hefir minna íý®11111 a ÞaS’ aÖ jneð dauð- reglu. parna hóf þá hin þrá-
J°l 'r anum væri alt búið, eilífur svefn, játa kirkja sig aftur til vegsemd-
úr þVí, því miður er nú þessi |ar j sjálfu lýðveldinu miðju. Sein-
voðakenning að yerða tízkukenn-1 &gt maí 179? Takið eftir þv.j
ing vorra tíma líka. Arið 1793
efast um, að jafnvel Milton, sem I menn hinn fyrverandi fyrsta
vanur var þó að lýsa djöfullegum biskup að sér. Einn biskupanna
uppþotum, hefði verið fær um að j segir: “Héðan í frá vil eg ekki I °S maður, sem samansettur var af
uppmála það tryllingslega skríls- vita af neinum öðrum helgidóm, saur bloðl, var dyrðlmgur
banaði franska þjóðarsamkoman
pessar tilvitnanir eru teknar
þeirrar þjóðar lifnaðarhættir, sem alla ?uS:sdýrkun", Engin krist- úr hinni ágætu sögu: “Kirkjan og
seinni tíma blaðamenn og rithöf- m og mentuð Þlóð hefir. ^annlg ^ stjórnarbyltingin
guðdomnum ems og í
_______________ ....... . . _ eftir franska
undar oft hafa talað um, að orðið afneitað guðdómnum ,eins ’ prestinn Edmond de Pressense,
CTti þjóðarinnar banamain. *«,£?*» 2*?L
hver gátuna sem vill.
Býltingamennirnir gengu ekki
Hún gefur Tanlac
hinn hœsta
vitnisburð
“Tanlac hefir svo hrest upp á
iheilsu mína, að eg get með góðri
samvizku mælt með því, við hvern
sem er. Eg hafði legið á sjúkra-
húsi í tvo itiánuði, þjáð af neur-
itis en meðal þetta bygði mig upp
á skömmum tíma.” petta er vitn-
isburður Mrs. Vivian Angelo
Short, er heima á að 2139 34th
Ave., Calgary, Alta. Mrs. Short er
hámentuð kona og hefir ferðast
að Iheita má um allan iheim. Hún
hefir dvalið lí London og Parös og
heimsótt borgina Smyrna, er svo
að segja brann til kaldra kola í
deilunni söðustu milli Tyrkja og
Grikkja. En fremur hefir Mrs.
Short heimsótt Constantinopel.
“Fyrir rúmu ári fékk eg afar
slæmt kast af neurities. Leiddi
af því ákafan verk í hnjám, öklum
og handleggjum. Hljóp bólga svo
mikil í liðamótin, að eg fékk mig
hvergi hrært og hafði hvorki við-
þol nótt né dag.
I tíma. pað var sami forherðing- jb'ls. 301, 318, 400, 405.
ar og afneitunar andinn sem bjó j . jjvert barn getur nú reiknað
í Faraó Egyptalands konungi.
æði.” Ræða þessa biskups, sem
byrjar með ávarpinu: “pér aumu
guðlastarar,” gerði þingheiminn
alveg brjálaðann. Lýðurinn öskr-
aði af reiði og frekju.
pað væri ekki nauðsynlegt,
vegna efnisins sem vér höfum fyr-
ir osis, að dvelja svo mikið við að-
farir byltingarinnar, en það get-
ur þó ekki verið úr vegi, að reyna | arbrögð.”
ofurlítið á þolinmæði lesarans. og áfram.
taka hér með nokkra drætti úr j komin.
en laganna, ekki neinum öðrum
hennar og píslarvottur, það vant-
guðdóm en frjálsræðinu, ekki af aðl nu ekkert nema að ofsóknirn-
neinni annari guðsdýrkun en j ar 'byrjuðu.” Bls. 316.
reglusemi, ekki af neinu öðru j pað vantaði heldur ekkert á of-
fagnaðarerindii en þjóðfélagsfyr- sóknirnar þegar þær fyrir álvöru
irkomulaginu.” “Kirkjan og stjórn j byrjuðu. Fangelsin voru fylt!
arbyltingin,” bls.’308. pað er af embættismönnum og prestum,'gegn yðnum> í,a skulum ver æsa
óhjákvæmiílegt segir annar, “að j sem ekki tóku þátt í afneituninni. ]
gruflandi að því, að þeir væri fær- ye heitir . etta vaW á and-
ir um að hafa meiri áhrif á heim- fegri Vmenrkinguiri;íka íjyptulánd.'1793 °« 29- maí 1797'
1 « An AT 4-1 I 111 1 I n>A.lrLii ii V-. VI n n m ° 1 !• 1 r ___ . /1 .
út, hvað langt er á milli 26. nóv.
prjú og
Franska stjórnarbyltingin var bálft ár svo nákvæmlega, sem
líka frékar mörgu öðru, undir-jvér getum hugsað okkur. penna
stöðuatriði undir þá vantrúar tíma áttu lík vottanna að liggja á
inn, en ef til vill nokkur önnur |
þjóð hefði haft áður. Hér eru
orð þeirra endurtekin af sögurit-
aranum Rambeauds: “Vér skulum , ,. . • .. . _OTn pr
see-ia Norðurálfunni að ef kon skolamentun seinni tima> sem r strætum borgarinnar. penna tima
segja woröuraliunni, að et kon- ag d æiSkuiýsinn andlega.
ungar og stjornirnar heyja stríð endurtók þá þessi þjóð ein-jf1! guJ orð að luta 1 lægra haldl
7 K r r. . ; fynr þessu voðavaldi; — vera
þegnana upp í stríð gegn konung- k ° °n!», : * „„fss I eins °S deytt og sigrað af þvi.
“Hjúkrunarkonan lét mig taka
inn Tanlac og var batans þá ekki
lengi að bíða. Eftir tvær vikur
var eg farin að geta gengið um
húsið. Fjórar flöskur læknuðu
mig að fullu. Eg veit að eg get
aldrei þakkað Tanlac, eins og
verðugt væri.”
vTanlac fæst hjá öllum ábyggí^
legum lyfSölum.
eyðileggja þessi smánarlegu trú- Fjöldi þessara dóu af voðalegri unum’ vér skulum s«?ia Norður-
kenni Sódómu og Egyptalands.
priðja einkennið var: "að drott-
inn þeirra (vottanna) var kross-
pjóðirnar umhverfis mundu sjá
Og svona var haldið meðferð og hitt var drepið á alfunnl> að 10 miljónir Frakka, £ >ar„ - andlegri merkingu. “kin liggia slJona >rjú og hálft
full- hryllilegan hátt. H.uu M I lj« J * «r. a6 ~L ***
Afneitunin
Sérstaklega
,var
er
sögunni, þegar þess er gætt, að þessa
fjöldi fólks hefir enga hugmynd 314, par sem hann lýsir hvern-
um, hvernig þessar byltingar ig siðspilt kona var afhjúpuð sem
hafa farið eða fara fram, og ver- ,'ímynd skynseminnar í Notre j
lýsing franski prófessor í sögu og sögu- isins’ hervæddlr með pennanum, - þrjátíu ára trúarbragða lögð 1 grof;,” AHar þjóðir gáfu
söguritara merkileg á bls. ritari, A. Rambeauds, segir í bók sver lnu; skynseminni mal'j atriðið á p,rakkiandi> kið hryllilega g m a hvi’ er ram or ra
sínní, “Hin mi'kla franska stjórn- snildlnnl> sén færir um, ef þeir blógbaf5
! eru æstir upp, að ibreyta útliti
heimsins
ið gæti, að þeir væru til, sem
ekki yrðu svo fylgjandi byltinga-
aðferðinni, ef þeir hefðu séð eina
þvílíka voðamynd. pað getur ihver
og einn tekið munninn fullann,
svo lengi sem byrinn er honum
hagkvæmur. Hinir miklu ham-1 faðmaði
faramenn frönsku stjórnarbylt- j innar.
Dame kirkjunni með feykilega
mikilli viðhöfn, og þetta var jafn-
vel endurtekið, þá ráðið ekki gat
verið við, er athöfnin fór fram um
morguninn, var iþað endurtekið
um kvöldið. “Forseti þingsins
að sér gyðju skynsem-
Menn grétu, sungu og
arbylting,” blaðsíðu 151, 152.
“2. september í kringum kl
5,1
og koma öllum harð-
landi á þessum tíma, pjóðirn-
ar sáu sigur þess á trúarbrögð-
unum. þorðu þó ekki að hefjast
ingarinnar, svo sem Robespierre, gerðu
Mira'beau og Danton hafa sjálf-
sagt ekki upphaflega búist við að
þurfa að leggja höfuðið á högg-
stokkinn.
sig að viðbjóðslegu at-
hlægi.” ISöguritarinn segir, að
viðbjóður og leiðindi ihafi þó gert
vart við sig í allri þessari brjál-
semi^ svo erfitt ihafi verið að halda
, . „ , i Stjórum til þess að skjálfa á sínum
byrjuðu manndrápin í fangelsun- fallyöltu hásætum „ „Hin mikla
um, og heldu afram í fjora daga.; frangka
prjú til fjögur hundruð .manns 127
unnu verkið. ipetta skelfilega
stjórnarbylting,” bls.
verk” Á næturnar unnu menn
að því við blysljós, sem gerði
þessa sjón ennþá hræðilegri. Ann-
arslagið fengu böðlarnir sér vel í
staupinu, og vínið sem flaut eins
Vér Ihöfum þá séð hversu hrika-
legt sriíð þetta vald háði gegn
kristindómi og trúarbrögðum, það
í París? sem endað’ það
að mestu leyti, þegar götur borg-
arinnar flóðu í blóði hinna beztu , . .. , .
. . * • , handa og gefa samþykki sitt, það
'borgara ríkisms, sem að eins vildu _ * “. ...., .... ^
... er að leggja likin í grofma —
fá að þjona guði smum samvizku- ..... . , ,
, y ... , . jarða hin sigruðu og deyddu tru-
samlega, — til þess að sanna, að J ® , .
! arbrogð, — fyr en þau sæu h\að
það var drottmn krossfestur i r „ , ....
í .. , . timinn leiddi í ljos. Hann leiddi
bornum sínum, og semna meir var
það takmark þessarar þjóðar, á Fat
votta, guðs orðs, svo að þeir stigu
upp til himins.
11. kapitulinn endar svo egin-
lega með þessu: “Og þjóðirnar
reiddust og þín reiði kom og sá
tími, er dauðir skulu dæmdir
verða, og tíminn til að gefa laun
þjónum þínum, spámönnunum og
Ihinum heilögu og þeTm sem ótt-
ast nafn þitt, smáum og stórum,
og til að eyða þeim, sem jörðina
eyða.” Er það satt að þjóðirnar
hafi reiðst? Er það þá Ííka satt,
, ,., . _ ,,, , . ,, . j að reiði drottins sé komin og
_ y______ _______ - í IJós að FrakklaHd gat elck, !t,minn til að dæma? Er það
býltingaárunum, að krossfesta mei a 1 sinni f vnsemi og satt, að mennirnir hafi eytt jörð-
leit út sem kristindómurinn væri kristna trú og ’ ihöfund hennar “^lskusnild, öllu sínu frjálsræði,
sigraður, væri deyddur af þessari
og blóðið, gerði hið dýrslega æði >J°ð> en taklð nu ettlr frekari
öldungis takmarkalaust. pað einkennum. “Og lík þeirra
hryllilegasta var, að kvennfólkið (vottanna, sem eru guðs orð)
gekk í fararbroddi í þessum grimd , munu a strætum borgarinn-
arverkum.” j ar miklu, sem andlega heitir Só-
dýrkunar og guðs orðs verið, o'g
r:ú skulum vér sjá hvað verður
næst:
EXGURSION FARGJALD
T I L —
AUSTUR CANADA
TIIi SfíTU
frá 1. des. 1922 til 5. jan. 1923
GI1.DA TIIj
PRIGGJA MANAÐA
Farbréfin tekin gild á Tourist og
Svefnvögnum með aiikagjaldi.
Takmörkuð Viðstaða Leyfð
Og
VANCOUVER, VICTORIA
New Westminster
TIIj SöIiG
Des. 5, 7, 12. 14. 19, 21, 26, 28, 1922
Jan. 2, 4, 9, 11, 16, 18, 23, 25, 1923
Feb. 6, 8, 1923.
GIJjDA THi
15. APRII, 1923
Takmörkuð Viðstaða leyfð
TVÆR LESTIR DAGLEGA
TII GAMLA IANDSINS I'M JÓIIN
Skemtiferða Farbréf til Atlantshafs ásamt
eimskipa fanniðum fást keypt frá 1. des-
ember 1922 til 5. janúar 1923. — Aftur-
komu takmark: prír Mánnðir.
ST JOHN - HAIIFAX - PORTIANE
Jesús Krist.
prjá daga og hálfan.
Vér komum þá að einna merki-
Iegasta atriðinu, sem þeir, er
halda, að þetta dýr tákní pýzka-[ Og eftir dagana þrjá og hálfan
land, eiga eftir að útskýra. “Og fór liífsandi frá guði í þá vottana,
pessi miklu og hryllilegu mann-idóma og Egyptaland. par sem lik þeirra (vottanna) munu liggja og þeir heyrðu rödd mikla af
i og drottinn þeirra var krossfest- á strætum borgarinnar miklu, sem himni , er sagði við þá. Stígið upp
„ i ina á þessum síðustu árum?
og ollum sinum jofnuði, an guðs- TT , . . , , , r, __
, . . jT ’ * Hafa mennirnir eyðst hka? Spurn-
WuvIrHMOt* rto |-»11 A „ rvwAn nnvníC n'/v
andlega heitir íSódóma og E- hingað. Og þeir stigu upp tii
eru andleg i gyptaland, þar sem drottinn himins í skýinu og óviur þeirra
dráp byrjuðu á andlegu stéttun-
um en náðu svo brátt til allra, er (ur-”
einhvern mótþróa sýudu bylt'ng-| Takið eftir! þetta
unni. Rambeauds segir á bls. j nöfn borgarinnar, eða þessa valds. 'þeirra var krossfestur og menn af hoifðu á þá-------------urðu Oi/taslegn-
93, að Marat hafi komist svo að Hver voru þá einkenni Sódóma? Iýðum og kynkvíslum og tungum ir Ug gáfu gUði himir.sins dýrð-
orði í blaðinu, “pjóðvinurinn.”: Siðspilling. Vér höfum þegar (og þjóðum sjá Mk þeirra þrjá daga ina.”
“Enga miskunsemi við óviuina,! endurtekið orð söguritarans, þarjog hálfan, og leyfa ekki að lík
setjið upp 800 gálga og hengið þar i sem hann segir, að menn reyndu
óvini landsins, og svikarann Mira- j að viðhalda f jörinu í byltfngar-
beau fyrstann, kveikið bál .og lífsháttunum með ólifnaði. Skækj-
steikið þar alla stjórnendur og ur voru fyrstu manneskjurnar.
aðstoðarmenn þeirra. Dauðinn, j Hjónabandið var afnumið? og öll-
er það eina sem skelfir óvinina.” um dýrslegum eðlishvötum gefin
Árið 1789 heimtaði þessi blóð- laus taumur, og embættismenn
þyrsti maður 500 höfuð; árið 1790 geng á undan í ólifnaðinum.
20,000 og að lokum fyrir fulla al- Sannarlega mátti það iheiti Só-
þeirra verði lögð í gröf.” 8. og 9.
v.
Vér höfuim áður sýnt fram á,
að dagur lí þessum spádómum
táknar ár. pessi fullkomni sig-
ur Frakklands, sem virtist vera á
'í sannleiika undursamleg leiks-
lók. 1 þrjú og hálft ár leit það
út sem guðs orð væri sigrað og
deytt af þessari þjóð, en eftir það
fór líf í það aftur, og í stað þess
að þjóðirnar umhverfis fetuðu í
vöru 270,000
'Einn af mikilmennum Jakobina-
guðs orði og trúarbrögðum átti, fótsP°r Frakha 30rðuðu á þann
að vara « þrjú og hálft ár. paðjveg líkin’ ‘>á ‘sáu nú allar Wóðir
liggur þá fyrir að sanna, að =™’hver endalo'kln urðu & Frakklandi.
svo
dóma. jhafi verið. Eins og áður hefirj'Pað *at okkl án guðs orðs verið
IHitt nafnið var Egyptaland. jverið sagt, var öll guðsdýrkun af-j og varð að leyfa Kuðs dýrkun aft-
0PPLTSIN6AB OEFUR UMBODSMADUB V0B
CANADIA N
hinn mesti sigur fyrir guðs orð.
pað varð hafið upp til skýjanna
PACIFIC
“klúbbsins”, Carrier segir viðvíkj- j Hver var þá afstaða Egyptalands j numin og bönnuð með lögum á uf’ petta varð ^ þá alt ^saman
j andi lífláti prestanr.a: “Aldrei i til drottins og lýðs hans á tíma- þjóðarsamkomunni árið 1793,
hefi eg hlegið eins hjartanlega, j bili biblíusögunnar? pað kúg-jþrem árum síðar kom þingið aft- #
veins og við að sjá dauðadrættina [ aði lýð drottins, lét myrða svein- ur saman til þess að ræða það mál, |! stað hess að verða Jarðað. Menn
í andlitum þessara manna.” Mann-j börnin og Faraó konungur þess hvort guðsdýrkun skyldi leyfð aft- jirnir urðu óttaslegnir yfir aðför
drápin gengu jafnt yfir konur og neitaði frekjulega tilveru hins al-jur. pað var nokkur aðdrag-!um Þessarar óguðlegu þjóðar og
börn og allan aldur. Söguritar- máttuga guðs, og vildi ekki leyfa andi að því, að mál þetta yrði leitt ?atu guðl Jiimins dýrðina. Já,
inn minnist á tvo litla drengi,
|sem voru hálshöggnir, annar
ingum þessum getur hver og einn
svarað fyrir sig.
Pétur Sigurðson.
Til Sveins Símonarsonar
pú hefir lengi veikur varist,
varist norna gusti köldum,
þú stynur ei þó stöðugt heyrir
stímabrak i þungum öldum.
pinn fleygur andi á verði vakir
unz viðar til þín sól er hnigin
þú hefir eygt um æfi kalda
ótal ljós í gegnum skýin.
Eg ihefi ei vagni heilum ekið —
en hægja mundi sálu minni —
ef eg gæti að eins tekið
eina hríslu úr ibyrði þinni. —
i
R. J. Davídson.
ísrael að fara. Franska þjóðin
neitaði algerlega tilveru guðs og
j þeirra sagði við böðulinn, en þessi | annars lífs á stjórnarbyltingar-
EXCURSIONS
FRÁ AUSTUR - CANADA
—
TI L KYRRAHAFSINS
EXCURSIONS
HOME-VISTTORS’ FARES TIL CENTRAL STATES
Pacific Strönd
NIÐURSETT FARGJALD
—Frá Stöðvum—
WINNIPEG OG I MANIT0BA
Saskatchewan og Alberta
—TII—
WESTMINSTER, VANCOUYER
og VICTORIA
N.
FÍRSTX FLOKKS
B'ram og
Aftur
FARBRJEF
Til
Sölu
Des. 5, 7, 12, 14, 19, 21, 26, 28. 192?
Jan. 2, 4, 9, 11, 16, 18 23, 25. 1923
Feb. 6. og 8., 1923.
Farbréf GH(la til Afturkomu til 15. Apríl
VAI UM IEIÐIR IEYFT og VIDSTADA
Austur Canada
—....... .....■»— 1
—Frá Stöðum í—
WINNIPEG OG VESTUR f MANITOBA, f
SASKATCHEWAN OG ALBERTA
Vorða Fyrsta Flokks Farbréf Seld
EITT FARGJ. og EITT-ÞRIÐJA
fram og tii baka
—Frá—
1. Des. 1922 til 5. Jan. 1923 (þeir dagar taldir
—Til staða— •
Austur, suður af og I Sudbury og Cochrane
Til Afturkomu Gilda Farbrcfin 3 mán. frá Söludcgl
Velja má um leiðir og Standa við ef vill
Farbréf gilda i Tourista- og öðruiu Svcfnvögnmn
_______sé vanalegt aukagjald borgað._
— FRAMLENGIN FARSEÐLA VEITT
Mið - Ríkin
—Frá Stöðvum f—
ALBERTA og SASKATCHEWAN
—og á mllll—
IIUDSON BAY JUNCnON og THE PAS,
FYRSTfl FLOKKS FAR6RJEF
DAGLEGA frá DES. 1. til JAN. 5. 1923
—fyrlr—
EITT FARGJALD og EITT-ÞRIÐJA
Til Staða í
MIÐ - RÍKJUNÚM
Minneapolls, St. Paul, Ðuluth,
Milwaukee, Ohlcago, Cedar Rapids,
Des Moines, CouncU Bluffs, Ft. Dodge,
St. louls, Sioux Clty, Kansas City,
Omaha, Watertown, Marshalltown, .
Farbréfin gilda til þriggja mánaða.
Ijeiðsögumenn vorir ern reiðubunir að veita yður alla aðstoð, bonda á kostnaðarminstar lciðir og veita upplýslngar um staði innan lands og utan.
til lykta, og að sex mánuðum liðn-
um var mönnum leyfður aðgang-
ur aftur að guðs orði og leyft að
halda guðsþjónustur. Nákvæm-
lega þrjú og hálft ár leið á milli
þessara tveggja atburða. En til
iþess , að menn ekki taki þetta
þannig verður ávalt endirinn og
svo mun hann verða að lokum.
pað mætti geta þess, að eftir
frönsku stjórnarbyltinguna miklu,
byrjaði biblían að hefja sína sig-
urför út um alla heimsbygðina.
Eftir þann tíma mynduðust biblíu-
sem ágiskanir skulum vér taka!félögin hvert af öðru, eftlr Þann
> J-C____________________£___________JLJ.
tíma fóru trúboðarnir að fara út
itil heiðingjalandanna, trúfrelsi
The WonderFu/
hér með orð söguritarans um
þetta: v ' ,
“pað var borgárfulltrúaíþinýið fór vaxandi í öllum myndum og
í París, sem í nóvember mánuði slðan er sa?a trúboðsíns og bib-
1793 byrjaði guðsafneitunar líunnar eln dslitin sigurför. Svona
hreyfinguna ”. Á samkomunni 26. for Þá llfsandl fra Kuðl 1 þessa tvo
nóvember vogaði þetta sama ráð ]
að banna með lögum hvers kyns
guðsdýskun nema skynseminnar.” i
Hér höfum vér þá byrjun þessa j
tímabils. Um endir þess segir
sami röfundur þetta: * “Byrjun j
trúfrelsisins kom á þann hátt, að
menn gáfu út blöð og rit, sem!
áttu að urJlirbúa andana, í ritum
þessum hrósuðú menn guðsdýrk-
un, sem átti að vera laus við hjá-
trú alla, en að eins vera fólgin í
tilbeiðslu guðdómsins. og dygðar-
innar. pað vár undir lok árs-
TIL ÞJÓNUSTU
Canadian National Railujai[s
TIL pÆGINDA
Lœknaði kviðslit sitt.
Fyrir nokkrnm Arum var ee a« lvfta kistn
ogr kviBslitnaÖl. L,knar réðu mér til a«
ganga undir uppskurtS. UmbötSir komu að
engu haldi. L.oksins fékk eg- þatS sem hreif
og læknaði að fullu. Ár eru\libin söan og
kenni eg mér einskis meins, vinn þó erf-
itSa smlðavinnu. Enginn uppskurbur, ekk-
ert tímatap, engin vandræbi. Eg hefi ekk-
ert til »ðlu, en veiti fullar upplýsingar um
hvernig þér getið lænkast án uppskurBar,
ef þér skrifiS mér, Eugene M. Pullen, Car-
pentier, 152 J. Marcellua Avenue, Manas-
quan, N.J. KlippiS út þenna miSa og sýniS
hann þeim sem kviSslitnir eru—þér getiS
borgiS meS þvl llfi, eSa losaS kviSslitiS
fólk viS uppskurS og áhyggjur.
All Dealert 50c. box, or froifl
The Pepe G©., Toronto.
Gat ekki sofið.
En nú er öll ógleðin horfin
líkamskerfið komið í beta lag:
Sá sem þetta skrifar fær aldrei
nógsamlega þakkað meðalinu er
veitti honum heilsuna
Mr. John WóodWard, P. T.
O., Lucan, Ont. sikrifar:
“pað veldur mér ánæsju að
mæla með Dr. Chase’s meðul-
unum, einkum þó Nerve Food
Eg þjáðist af neuritis árum
saman og ekkert sýndist gera
mér gott. Loks var tauga-
kerfið svo komið, að mér kom
tæpast blundur á brá, nótt eft-
ir nótt; verkirnir ásóttu lík-
maa minn, frá toppi til táar.
Eg hafði svo að segja gefið upp
alla von, er eg komst í kynni
fór að nota .það meðal. Eftir að
hafa notað tuttugu öskjur, var
eg orðinn heill heilsu. Eg hefi
einnis ávalt við hendina Dr.
Chase’s Kidney-Liver Pills, og
síðastliðið ár, hefi eg aldrei
kent mér nokkurs meins ”
Dr. Chase’s Nerve Food, 50
cent askjan, hjá öllum lyfsöl--
um, eða Edmanson Bates og
Co., Limited, Toronto.