Lögberg - 26.04.1923, Blaðsíða 3

LÖGBEKG, FIMTUDAGINN 26. APRÍL 1923.
Sérstök deild í blaðinu
C#C#Cf0#0»0«0<
éoéc+oéoéc-''*'
:S2SSS8SS8SS2SSSSSSS888S28SSSSSS8888SSSSSS28
SOLSKIN
S?SS£S^^SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS8SS8SSS
Fyrir böm og unglinga
SSSSSSSSSSS«SSS8S8SSSSS£SSSS5SSSS888SSSSSSSSSS?5Si8
Áhrif leiksins.
SVEITA SAGA.
Eftir M. M. Melsted.
“Herra Geir, hversvegna ert þú hættur að taka
íþátt í knattleikjum?” spurði Díana, þegar fagnað-
arköllin linti á meðal áhorfenda, og hlé varð á hjá
leikendunum. “J?u, sem sétíð valrst sigurvegari
hinna, dre'gur þig nú í hlé, eins og þú værir gamall
öldungur. Eg tel það stór mikla list að þreyta
knattleik og geta orðið sigurvegari. Eg virði mik-
ils listamanninn í hevrri grein sem er. Sjáðu unga
prestinn, slík hetja verðskuldar aðdáun allra og
margfalt meira”.
Geir varð hvorki hjartveikur né hræddur við
orð ungfrúarinnar Hann var að eðlisfari léttur
í 'lund, og breytti öllu á veg betrunar með orðum
sínum og framkomu.
“Kæra ungfrú, eg geng að leikjum daglega sem
fulltíða manni sæmir. peir eru annars eðlis enn
þessir drengjaleikir, en þeir veita mér og þjóð okk-
ar meiri þægindi. \ pessir leikir tilheyra okkur á
meðan við setjum á skólabekkjunum, en nú er eg
genginn á æðri skóla, og á nú eftir að ganga á þann
æðsta skóla, er menn þekkja, og hygg eg að byrja
þá skólagöngu bráðlega.”
“Hvaða skólaganga er það?” spurði Díana.
“Hvað ætlar þú nú að fara að læra?”
Nú dundu við fagnaðaróp frá áhorfendum, svo
tali þeirra var lokið að sinni. pegar hávaðanum
linti, fóru sumir að efast um, að sú hliðin sem
prestur lék með yrði sigursælli í leiknum.
“pekkirðu þennan, er harðast sækir á móti
prestinum”, spyr Geir Díönu.
“Áður hefi eg séð hann”, svaraði ungfrúin, “en
eg get ekki munað hver hann er.”
“pað er Hermann frændi,” svarar Geir, “við
erum brærðra-synir, og höfum margan leikinn
þreytt saman.”
“pað man eg að þið gerðuð,” svaraði Díana, “og
þess vegna lít eg saknaðar-augum á leiksviðið. Eg
tel það óheilbrigt af ungum og heilbrigðum manni,
eins og :þér, að setjast í helgan stein, gagnvart allri
listfengnit— þú, sem ert talinn ósigrandi í öllum
aflraunum — þú ert nú búinn að sökkva þér niður
í bóndastöðuna, sem alt frelsi rekur á bug, og
kraftar okkar og atgerfi hverfa og er lítils metin.”
Rómur ungfrúarinnar hljómaði þýður og eld-
móður fylgdi hverju órði hennar. Hún ’var vel
málifarin, og í samræðum var henni ætíð eignaður
sigurinn.
“Kæra ungfrú Díana, þér segist ætíð vel, en nú
á þessum stað get eg ekki útlistað það fyrir þér
— en eg er að búa mig undir nýjan leik, én hann
er erfiður viðfangs og vil eg ekki þreyta taugar
mínar við neina barnaleiki. — Hvernig lízt þér á
það ?”
“pökk! kæra þökk, herra Geir. Eg skal sann-
arlega verða fyrst til að koma til þess að horfa á
hann. Og eg efast ekki um að þú verðir sigurveg-
arinn, — éinhverskonar leikjar er það, má eg
spyrja? Eg er ætíð svo forvitin, herra Geir og á
líka bágt með að þegja yfir nýjungum.”
“Eg er enn ekki búinn að gefa leiknum nafn,”
svaraði Geir, “en reiða máttu þig á það, að eg skal
láta þig vita um hann, fyr en nokkurn annan, en nú
verðum við að veita leiknum eftirtekt því þettað er
síðasti þáttur leiksins, og eg held að hlið prestsins
ætli að vinna sigurinn.”
Nú ríkir djúp þögn, og al'lir bíða úrslitanna, en
er boltinn sleiginn til baka og hann klýfur loftið hátt
yfir höfuð leikendanna, nú er um að gera að ná
marki hins.
Tveir menn keppa að síðasta markinu og báðir
ná því jafn snemma, og báðir falla, og leiknum er
lokið. En slunginn fagnaðarómur heyrðist. Hvor-
ir unnu ? spurðu áhorfendurnir hvorir aðra.
Geir er veitt hafði öllu náið athygli, beið ekki
eftir neinum svörum né spurningum. pegar hann
sá mennina falla til jarðar, ruddist hann inn á Ieik-
sviðið. og var kominn þar sem mennirnir láu áður
en nokkur anna hafði fengið ráðrúm til að átta sig
á því, að þarna myndi að líkindum hafa orðið slys'.
Virkilegleikinn kom bráðlega í ljós. Prest-
urinn lá máttfarinn og í hálfgerðri leiðslu undir
Hermanni frænda Geirs, er var í yfirliði og hand-
leggsbrotinn.
Geir var handfljótur að vanda, og vissi hvað
gera skyldi., Batt hann handlegg frænda síns svo
hann ekki gæti hrayfst. Tók hann þar næst í fang
sér, hraðaði sér me<5 hann þangað sem vagn hans
stóð, og ók með hann til læknis, er heima átti þar
skamt frá.
Brátt komst Hermann til sjálfs síns.
“ó, þa$ ert þú frændi, hvað ertu að fara með
mig — hvað vildi til?”
“Pú braust á þér vinstri handlegginn vinur”,
svaraði Geir, “og vona eg nú að iþú látir þér það að
kenningu verða og hættir þessum boltaleikjum.
getur brotið skrokkinn á þér við annað þarfar;,
heldurðu ekki það?”
“Jú, eg ætla aldrei að fara að leikjum oftar,”
svarar Hermann, en hvor hliðinn vann ?”
“Hvorug”, svaraði Geir, “og mun prestur ekki
fagna yfir úrslitunum, þú sannarlega gekst hart
fram í dag frændi, en vertu nú rólegur, á meðan
handleggurinn grær. — Hér erum við komnir!”
“Geir sté ofan úr vagninum og bar frænda sinn
inn í stofu til læknisins, og tók læknirinn strax til
starfa við hinn særða mann, en Geir, sem ekki g-d
frekar að gjört að sinni, kvaddi og fór heimleiðis,
eftir að hafa greint frá leikslokum, og með hvaða
hætti að slysið vildi til.
Læknirinn gerði við hinn brotna lim Hermans,
og leið honum vel undir góðri umönnun læknis og
hjúkrunarkonu.
Áhorfendur urðu óánægðir yfir leikslokunum
og flýtti sér hver og einn til heimila sinna.
Leikendur voru hryggir og daufir í bragði eft-
ir þetta óhappa slys vildi til. Prestur kvað það
skyldu þeirra að borga allan lækniskostnað, sem
Hermann yrði fyrir og þar að auki borga honum úr
leikfélagssjóði, svo heimili hans liði ekki, fyrir að
hann væri frá verki. Allir voru fúsir á að fram-
kvæma tillögu prests og glöddust við að geta kom-
ið til hjálpar hinum særða meðbróðir, er þeir vönuðu
að yrði heill heilsu eftir nokkra vikna kyrð.
pær mæðgur, frú Kerúlf og Díana voru að því
ferðbúnar, þegar nokkir af leikendum bar þar að,
er þær voru. Á meðal þeirra var hinn ungi prest-
ur, er heilsaði þeim mæðgum vingjamlega og ræddi
við þær um stund.
“petta voru leiðinleg endalok svo góðrar
skemtunar,”'sagði frú Kerúlf við prest. “En víð
megum ætíð vænta eftir mótlætisins, ásamt hinu
sem oss gleður”.
“pað tókst illa til,” mælti prestur og verðum við
að gjöra vel til hins særða vinar vors. Vér leikend-
ur, erum nú búnir að fastsetja að borga allan kostn-
að hans, og þar að auk borga honum full daglaun
á meðan hann er frá verki. pví heimili hans má
ekki missa vinnu hans.
“petta er mannalega gjört, herra prestur,”
mælti Díaná. Eg er svo þakklát fyrir, að ykkur
ferst svo vel við manninn. En mamma, nú verðum
við að fara hraða okkur heimleiðis. En hvenær
ætlar presturinn að sýna okkur þá velvild og heini-
sækja okkur. pú ert ætíð önnum kafinn að mér
virðist. pað fylgir líklega preststöðunni.”
“pökk fyrir, ungfrú”, mælti prestur. “Að
sönnu hefi eg flesta daga annríkt. Bæði vegna
minnár eigin afstöðu, og svo líka þarfnast faðir
minn minnar aðstoðar marga stund. En ef eg gæti
vel að öllum dagsstundum, mun eg sannfærast um,
að eg hefi nóar frístundir til að heimsækja ykkar
fagra heimili. Og er iþað mér sönn ánægja eftir
þetta slys, að eg er þér ekki óvelkominn frekar en
áður, ungfrú Kerúlf. pað má vera, að sumir líti svo
á að mín sé sökin, þó eg sjálfur ekki geti fundið
það.”
“Mér getur ekki fundist réttlátt, að kenna þér
um það, frekar en manninum sjálfum, því ekki
hlífðir þú iþér, og var lán að þú stóðst upp óbrotinn.
JEinhver hugsunarsamur náungi kom nú með
hest prests, settan fyrir skrautlega kerru, og lét
hesturinn það í ljós, að heimfarartími væri kominn,
því hann krafsaði í jörðina og vildi ekki þýðast
neinar prestslegar áminningar; prestur sté því upp
í kerru sína og ók hraðan áleiðis til heimilis sín3.
pær mæðgur voru næstar á eftir honum, því flest-
ir voru farnir á undan. >
“pað vildi eg, dóttir góð, að þú hefðir látið ó-
gjört, að bjóða presti að heimsækja okkur, því
margan vildi eg heldur umgangast frekar en hann”.
“Hvað er að móðir mín. Eg hélt þú hefðir
gott álit á herra Leonarð. Er hann máske ekki
glæsilegt ungmenni og kurteis? Eða hvað helst
finnur þú að honum ?”
“Víst er hann glæsimenni fljótlega á að líta, en
lánsmaður er hann ekki. pað hafa mörg óhöpp orð-
ið þar sem hann hefir verið viðriðinn, hann er reik-
andi í huga, og í orðum hans felst ætíð niðurlæging
til þeirra, sem lítil sigldir eru kallaðir og okkar
bændafólksins. En mentunin er ekki öll í því fólg-
in að vera lögfræðingur, eða prestur. Okkar staða
og erfiði er Guði miklu þóknanlegri — og við verð-
um ertir alt að fæða mentafólkið”.
“pú hefur þínar skoðanir, mamma,” svaraði
Díana, “og getur vel verið, að þær séu réttari en
mínar. En, fyrst nú að þjóðin er kristin og ung-
dómurinn þarfnast prestlegrar fræðslu, þá er mitt
álit á herra Leonard, að hann sé sinni stöðu vel
vaxinn, hann er lipurmenni og kurteis, en djarfur
að framkvæma það, sem hann tekur fyrir. Eg
þekki hann svo vel. par sem við höfum svo lengi
stundað skólanám saman.
“Eg óska að alt fari vel fyrir honum”, svaraði
móðir hennar, en minn grunur er, að hann spili
illa fyrir sjálfum sér.
(Meira.)
Yfirgangur og aflsmunur.
Naut, geit, kind og Ijón gjörðu félag með sér
og fóru saman á veiðar út á skóg. pau veiddu hjört
ogþegar þau höfðu skift honum í fjóra parta, sagði
ljónið: “pið vitið, að eg á einn hlutann að því að
eg er félagi ykkar, en annar hlutinn ber mér af því
að eg er konungur dýranna, þriðja hlutinn vil eg
líka hafa af því, að eg er sterkari og hef að öllu leyti
meira til matarins unnið en þið, en sá sem vill fá
fjórða hlutann, hann verður að berjast um hann
við mig. pannig urðu þau þrjú að vinna fyrir gýg
og sátu eftir með sárt ennið.
Svikarinn.
Einu sinni kom mús að ofurlítilli tjörn og lang-
aði að komast tyfir hana, en gat það ekki, svo að hún
fón til frosks og bað hann ásjár. Froskurinn bjó
yfir svikum og sagði: “Bittu löppina á þé við löpp-
ina á mér og skal eg þá synda yfrum með þig”.
Músin gerir það og syndir froskurinn með hana af
stað. En þegar þau eru komin miðja leið, ætinr
froskurinn að dýfa sér með músinu, en hún reyndi
að verja sig og varð þá skvamp mikið í tjöminni.
En í því bili flaug örn þar yfir; sér hún atgang
þeirra, rennir sér niður og hremmir þau bæði og
etur.
Skrítlur.
A. : “pað er afmæli konu þinnar á morgun,
hvað ætlarðu að gefa henni”?
B. : “pegar mitt afmæli var, gaf hún mér
fallega kaffikönnu, nú held eg að eg
verði að gefa henni í staðinn langa tó-
bakspípu.”
Magnús: “Hann Gunnar kunningi okkar datt
ofan úr 30 feta háu húsi í gær, og meiddií sig þó
ekkert!” Jón: “pað er ómögulegt!” Magnús:
“Jú, hann datt úr útidyrunum niðri.”
K Y R I N.
Vesalings kúna veit eg eiga versta æfi,
níu vikur tæpast tvennar
telst mér sumarfríið hennar.
Alla tíma aðra má hún inni gista
þröngan bás í fúlu fjósi,
fjarri glöðu sólarljósi.
Húsbóndi þá heyrist segja í hlöðudyrum:
“Beljan mætti mjólka í vetur,
mikill f j... er sem hún étur.
Gaflvisk heila gef eg henni af góðri töðu,
og meisa tvo af mýraheyi
má eg fylla á hverjum degi”
Síðla kvölds ef kálfsóttina kýrin tekur,
menn sér títt með ólund aka:
“Ekki nenni eg að vaka.”
Beljuskrattinn borið gat á björtum degi,
engin meining er að venja
upp í henni slíkra kenja.
Ekkert kemur undir hana, er þó fallin,
hreint óvíst hún beri bráðum,
best að sofa rétt í náðum.”
Sigruð er þá samviskan með svefni þungum,
allir þetta undir taka, - '
að ekki þýði neitt að vaka.
Auminginn er eftirskilinn ein og bundin,
þrautir sárar þvinga hana,
þó hún standi rétt af vana.
Nóttin líður, loksins fer að lýsa af degi,
fæðist þá í flórinn kálfur,
á fætur brölta reynir sjálfur.
Byltast sér hún barnið sitt um blautan flórinn,
það var kussu þyngsta stundin,
þetta sjá og vera bundin.
Veikum burðum varði þó og viljakrafti
til að losa haus úr helsi,
hlekkur brast og nú kom frelsi.
Návist kálfsins nærði hana nýjum kröftum,
hennar voru tæki tungan
til að hreinsa litla ungann.
Viljinn sterki vinnur hér, þótt vanti tæki,
kálfur eftir stutta stundu
stóð þar hreinn með djarfa lundu.
Litla tungan leitar þá að lífsbjörg nýrri,
hittir spena og hlýjar teigar
heilnæmustu guðaveigar.
í því bili opnast dyr og inn þar gengur
húsbóndi, nei, einhver annar
alla náð og miskunn b^nnar.
Kýrin er þá keyrð á bás með köðlum hörðum,
bölvað er með hálfum huga:
Hér mun krossmark betur duga.
Mjaltakonan kemur inn og kreppir hnefa:
“Hér hefur sjálfur dj..... dansað.”
Drengurinn fær naumast ansað:
“pegar kom eg, kýr var laus og kálfur hafði
mjólkað hana mömmu sína,
með því dugnað vildi sýna.”
Stúlkan blæs og stamar lengi: “Stra-a-ákur,
bastu ekki ku-ku-kúna,
hvað skal bóndinn segja núna?
Sánkti María sé með okkar sálu, drengur,
eg hef kynst við illa anda,
en aldrei þessu líkan fj....
halann bittu, heftu fætnr,
hafðu vel á öllu gætur!
Töfrahylkið tæta skal og toga af mætti.
Er í henni einhver sopi ?
Ekki nokkur minsti dropi.”
Bóndi hafði heiyrt þau læti, er hér á gengu,
við þau bæta varla sæmir,
vel hann sér, og pontu tæmir.
Kemur inn og kálfinn sér, en kúna strýkur:
“pér, sem áttir ilt í vetur,
ætla eg að gera betur.”
Komið er vor og kýrin mjólkar, kálfur lifir,
úti er sól og iðgrænn hagi,
alt fer nú i besta lagi.
Veit eg margir vilja segja: “Vel er logið!”
pó mun einhver þekkja svipað.
petta er í flýti hripað.
— Dýravinurinn.

Professional Cards
A.
DR. B. J. BRANDSON 219-220 MEDIOAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Kennedy Sts. Phone: A-7067 Office ttmar: 2—3 Heimili: 776 Victor St. Phone: A-7122 Winnipeg, Manitoba

DR. O. BJORNSON 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Kennedy Sta. Plione: A-7067 Office ttmar: 2—3 P HeimUl: 764 Victor St. L Phone: A-7586 Winnipeg, Manitoba l

DR. B. H. OLSON 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Keimedy Sts. Phone: A-7067 ViStalstmi: 11—12 og 1—5.30 Heimili: 723 Alverstone St. Wlnnipeg, Manitoba

DR J. STEFANSSON 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. — Cor. Graliam and Kennedy Sts. Stundar augna, eyrna, nef og kverka sjúkdóma.—Er aS hitta kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h. Talsími: A-3521. Heimill: «27 f McMillan Ave. Tals. F-2691

DR. B. M. HALLDORSSON 401 Boyd Building Cor. Portage Ave. og Edmonton Stundar sérstaklega berklasýki og aðra lungnasjúkdóma. Er að finna á skrifstofunni kl. 11—12 f.h. og 2—-4 e.h. Sími: A-3521. Heimill: 4 6 Alloway Ave. Tal- etmi: B-3J58. :

DR. A. BLONDAL 818 Somerset Bldg. Standar sérstaklega kvenna og barna sjúkdóma. Er að hitta frá kl. 10—12 f. h. 3 til 5 e. h. T&lsími A 4927 Heimili 806 Victwr S%r. Sími A 8180.

DR. AUSTMANN 848 Somerset Blk. Viðtalstími 7,30 — 8,30 e. h. Heimili Suite 4 Marie Apts, Alverstone St. Sími: A2737. Res N8885

DR, J. OLSON \ l Tannlæknir 216-220 MEU>ICAL ARTS BLDG. Cor. Graluun and Kennedy Sts. Talsími A 8521 Heimili: TaLa. Sh.S217.

J. G, SNÆDAL < Tannlæknir 614 Sornerset Block Cor. Portage Ave. og Donald St. Talsími: A-8889
Vér leggjum sérstaka áherzlu á að * selja meðul eftir forskriftum la-kna. Hin beztu lyf, sem h;cgt er að fá eru notnð eingöng'i. • l’egar þér komlð með forskrl ift uin til vor megið þjer vera vl.ss um að fá rétt það sem Itekn- irinn tekur til. COLCLETJGH & CO., Notre Daine and Sherlirooke Pliones: N-7659—7650 Giftingaleyfisbréf seld
Munið Símanúmerið A 6483 og pantiö meööl yöar hjá oss. — Sendum Pantanir samstundis. Vér afgreiöum forskriftir meö sam- vizkusemi og vörugæði eru ðyggj- andi, enda höfum vér margrra ára l lærdómsrlka reynslu aö baki. — *' Allar tegundir lyfja, vindlar, ts- v< rjómi, sætindi, ritföng, tóbak o. fl. M McBURNEY’S Drug Store Cor Arlington og Notre Dame Ave

J. J. SWANSON & CO. Verzla með fasteigriir. Sjá um leigu á húsum. Annast lán, eldsábyrgð o. fl. 808 Paris Bldg. Phones. A-6349—A-6310

Giftinga og , Jarðarfara- D,om með litlum fyrirvara Birchblómsali 616 Portage Ave. Tals. B720 ST IOHN 2 RING 3
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
ikrifstofa: Koom 811 MoArthnr
Building:, Portago Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-6849 og A-6840
W. J. I.TVDAI,, J. H. I.INDAL
B. STEFANSSON
Islen/kir lögfra'öinKar
3 Houie Investinont Buiidinff
andi tímum:
ndar: annan hvern miBvikudi
Riverton: Pyrsta flmtudag.
Gimlið. Fyrsta mlBvlkuda*
Piney: þriBja föstudac
1 hverjum m&nuBi.
ARNI ANDERSON
ísl. Iögmaður
í félagi við E. P. Garland
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way Ghambers
Talsími: A-2197
ísl. lögfræðíngur
ir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Sask.
Phon«: Garry M16
JenkinsShoeCo.
€89 Notre Danvs
Avenue
A. S. Bardal
8*S Sherbrooke St.
Selur ltkkietui oe annast um útfmrir.
AUur útbúnaður *á bezti. En.frem-
ur selur hann alakonar minniavarSa
og legateina.
Skrifet. UJafnal N
Heimlllg tftldml N
PRENTUN
Vér geymum reiðhjól yfir
eturinn og gerum þau eins
l ný ef þess er óskað. Allar
igundir af skautum búnar
EMPIRE CYCLE CO.
641 Notre Dame Ave.
Ski-ifstofa:
Heimili: ..
N-6225
A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAYLOR
LÖGTAKHMAÐUR
IIoimllÍHtaln.: St. Jobn 1141
SkrVfatof a-TtaJs.: Al
SkriiKofa SU Mata
igiiekuUk
CgrotBir ta
Verkstofu Tals.: Heima Tals.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonar rafinasnsúliöld. svo sem
straujám víra. allar tesundir af
glösum og aflvaka (batteries)
Verkstofa: 676 Home St.
“DUBOIS” LIMITED.
ViB litum, hreinsum og krullnm
fjaCrir. — Föt af öllum gerðum
hreinsuö og lituS.— Gluggablæj-
ur, Gólfteppi, Rúmteppi hreine-
ufi eftir nýjustu tlzku.
Pöntunum utan af landi sjer-
stakur gaumur gefinn.
Tals. A-3763 276 Hargrave St.
B. J. LINDAi,, eigandi