Lögberg


Lögberg - 10.01.1924, Qupperneq 1

Lögberg - 10.01.1924, Qupperneq 1
Það er til myndasmiður í borginni W. W. ROBSON AthugiS nýja staöinn. KENNEDY BLDG. 317 Portage Ave. Mót Eaton ef & 35. ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 10. JANÚAR 1924 NÚMER 2 Canada. Sir. Lomer Gouin dómsmála- ráðgjafi Mackenzie King stjórn- arinnar; 'hefir sagt af sér e‘m- bætti sökum heilsubrests. Ernest Lapointe fiskiveiðaráðgjafi gegn- ir dómsmálaráftgjafaembættinu. fyrst um sinn. Bretland. Nýlátinn er að Redhill á Eng- landi, maður, Maurice Marc- us að nafni, er lét eftir sig á aðra miljón dala. Maður iþessi var nokkuð við aldur og lifði framúrskarandi einföldu lífi. Al- menningi var með öllu ókunnugt um auðlegð 'hans og jafnvel syst- ur hans tvær, höfðu litla eða enga hugmynd um, hve bróði þeirra var vel við álnir. Mr. Marcus hafði safnað meginhlutanum af fé þeasu í Suður Afríku. Verkamenn, sem voru að grafa í jörð niður, skamt frá Bridgeness á Skotlandi, komu nýlega niður á líkkistii úr steini, einkennilega mjög. Er sagt að hún muni vera frá rómverska tímaþilinu. Hvaðanœfa. Ný stjórn er í þann veginn p.ð taka við völdum í Japan. Hinn nýji stjórnarformaður, er Kiyo- ura greifi, 73 ára að aldri; fædd- ur á eynni Kuisuhiu á Kumamoto fylkinu, sonur bláfátæks prests. Framan af veittist honum næsta takimarkaður kostur á mentun, unz prestur einn allvel efnum búinn tók hann sér að fóstursyni. Var drengur þá sendur í skóla og gekk honum námið óvenju vel. Eftir nokkra hríð, varð hann ósátt- ur við fósturföður sinn, yfirgaf skólann og fór til Kyoto. Kom hann iþangað allslaus og ráfaði um götur borgarinnar í nokkra daga, hungraður og illa til reik^. Að lokum hepnaðist honum samt að fá vinnu og ihélt jafnframt á- fram námi á kvöldskólum. Skólá- kenzlustarfa fékk hann áður en langt um leið, var kaupið iþá að ein® $2,50 á mánuði. Þótti slikt vel viðunandi í þá daga. Jafn- framt kenslunni, lagði Kiyoura stund á lögvísi og lauk prófi í þeirri frœðigrein, með ágætum vitnisburði. Gerðist hann þá stjórnarlögjpiaður, með því sem svarar 18 dala kaupi um mánuð- inn. Upp frá því, hækkaði hann í metorðastiganum jafnt og iþétt, þar til hann að lokum ihlaut greifatign. Kiyoura er sagður að eiga fáa sína líka, hvað elju og starfsþreki viðkemur. Sagður er hann að hafa orðið fyrir víðtæk®- um áihrifum vestrænnar menn- ingar og vera margfróður í bók- mentum hins nýja heims. Eldsumbrot í fjallinu Kilauuea á Hawaii, hafa orsakað stórkost- legt tjón í nærliggjandi héruðum. Hefir fjallið spúð glóandi hraun- leðju yfir all víðáttu miicil svæði. Þýzki auðkýfingurinn Hugo Stinnes er, að því er Ghicago Tribune segir, að ráðast í nýtt stórfyrjrtæki. Svo se*m kunn- ugt er, hefir ihann einkum haft með höndum stál- og kolafram- leiðslufyrirtæki ijafnfra'mt sigl- ingum. En nú þykist hann hafa komist að raun um, að ann- að sé mikilvægara en þetta, nefnilega steinolíu framleiðsla, og er nú safet, að hann ætli fram- vegis einkum að reka steinolíu sölu. Kvað hann vilja selja eignir sínar í pýzkalandi, Austur- rí'ki, Danmörku og Czeco-Slovak- iu, "og reyna að eignast í 'staðinn (Steinolíulindirnar í Argentínu, Oklaihoma, Texas, K'ína og Mesó- póta'míu. \ í NewlYork er iþegar myndað fé- lag með 20 miljón dollara höfuð- stól, isem Stinnes á, og á félag þetta að vinna steinolíulindir í Bandaríkjunrrm. En áætlað er, að hann hafi þegar varið 50 mil- jón dóllurum til þess að koma olíuáformum sínum í fram- kværnd vestan hafs. Lögrétta 8. des. Sama óvissan enn. pegar íihaldsflokkurinn %komst til valda á Bretlandi, fyrir rúmu ári, var rnikið af því látið, hve röggsa’mlega hann mundi fara með utanríkismálin. Þá átti alt að lagast á svipstundu. Þjóðverj- ar áttu að igreiða ískaðabótaféð vistöðulau^t og Frakkar að draga herafla sinn í Ruhr héruðunum til baka. Mikið átti sannarlega að gera, en hvað varð svo um efndirnar? Frá því núver^ndi stjórn, undir forystu B.aldwins yfirráðgjafa tók við völdu’m, hef- ir sama óvissuþokan hvílt yfir djúpinu. Það er ehis og stjórn- in hafi verið og sé hrædd við alt og alla. Um eitt skeið lýsti Mr. Baldwin því yfir, eða lét utanríkis ráðgjafa sinn Curzon lávarð gera það, að hernám Frakka í Ruhr héruðunum, Væri ólöglegt og riði í íieinan ibág við orð og anda Vef- salasa’mninganna. peirri stað- hæfingu mótm^eltu Frakkar og var þá eins hg brezku stjórninni féll- ust hendur. í stað þess að halda málstað sínum til streitu, misti hún móðinn og Ruhrmálin standa við það sama. Hundruð /þúsunda S fólki á öllum aldri á pýzkalandi, er að því komið að verða hungurmorða. Hvað seg- ir Baldwin stjórnin við því? Sa’ma stjórnin er taldi Frakka hafa beitt ofbeldi og rofið samn- inga að því er Ruhrmálunum við- kom, steinþagnaði eða sagði já og a’men við hnefaréttarstefnu Poincare’s. Líklega meðfram til þess, að losna við ábyrgðina, lét svo Mr. Baldwin rjúfa þing og efna til nýrra kosninga. Þeim lauk sem kunnugt er þannig, að í- haldsflokkurinn lenti í ’minni hluta, tapaði áttatíu þingsætum. Munu þess fá dæmi í stjórnar- farssögu Breta, að nokkur flokk- ur hafi fengið aðra eins útreið, eftir að hafa setið að eins eitt ár við völd. Ganga má út frá því sefh gefnu, að verka'mannaflokkurinn undir forystu Ramsay Macdonald, myndi ráðuneyti í náinni framtíð. Hvað tekur þá við? Skyldi sami andlegi náladofinn ásækja hann og Mr. Baldwin? Við bíðirm og sjáum hvað setur. Ungir menn á sviði stjórnmálanna. í síðustu kosningum á Bret- landi, voru kosnir fleiri kornung- ir 'menn, en dæmi eru áður til i stjórnmálasögu þjóðarinnar. Einn af stuðningsmönnum Baldwins- stjórnarinnar, er sæti átti á síð- asta þingi og endurko§ningu ihlaut hinn 6. f. m. varð 23 ára 'meðan á kosningarimmunni stóð. Feldi sá frambjóðanda frjálslynda flokks- ins, tuttugu og eins árs ga’mlan pilt. Tveir synir Arthur Hend- erson’s rú’mlega tvítugir, náðu kosningu, svo og sonur Ramsay Macdonald’s, leiðtoga verkamanna flokksins og væntanlegs ráðgjafa. Brezkur æskulýður er bráðþroska og lætur snenPina til sín taka í löggjafarstarfi þjóðar sinnar. Frá íslandi. Rannsóknir í heimskautalöndum. Therkell Matthiassen, sem var einn í fimtu Thule-för Knud Ras- mussens, er kominn til Kaup- mannahafnar. Hefir hann starfað að því að gera upjxlrátt af Norð- ur-Baffinslandi ‘mánuðina maí og og alt til september í sumar. Hann hafði heim með ísér 35 'merkilega fundi, þar á meðal beinagrindur og leifar af klæð- um 'kynflokka, sem nú eru horfn- ir úr sögunni. Á Southhamp- toney fann ihann menjar eftir fólk á 'mjög lágu menningarstigi, sem lifað hefir þar fram til ársins 1902, en nú er algjörlega horfið, og hefir sennilega dáið af smitt- andi veiki, sem ]?angað hefir bor- ist 'með skipi. Áhöld fólks þessa og föt, að því er séð verður, hefir svipað til Eski’móanna við Kap York. • Núverandi íbúar Norður- Baffinslands hafa engin jhús, en lifa á vetrum í snljókofum, en forfeður þeirra, sem virðast hafa stundað hvalaveiðar, hafa haft hús úr grjóti og ihvalbeinum, og ‘menjar þær er finnast eftir þá, líkjast frekar því, sem tíðkast hjá Grænlendingum og Eskimóum við Hudsonflóa. Bendir þetta á að Eski’móarnir í Norður-Baffins- landi hafi verið nokkurskonar milliliður milli Eskimóanna við Hudsonsflóa og á Grænlandi. —Lögrétta nóv. í Borgarfirði eystra vildi það slys til fyrra mánudag, að tveir menn, sem voru að bjarga bát undan brimi, druknuðu. Hétu þeir Sigurður Þorkelsson og Jón Sigurðsson, og voru feðgar. Sig- urður Þorkelsson hafði lengi bú- ið í Njarðvíkum. Talið er lík- legt, að brimið hafi sogað þá út, er þeir voru að fást við báts- björgunina. Líkin voru ófund- in þegar síðast fréttist. — Lög- rétta 21. nóv. Mann'hvarfið. Ekkert endan- legt hefir heyrst í þeim málum. Alllangt síðan slætt hefir verið á höfninni. En eina tilraun ætl- ar lögreglan að gjöra enn með slæðingu, en býst ekki við neinum árangri. Maðurinn, sem i varð- haldinu situr og grunaður er u’m að vera við riðinn hvarf annars mannsins, hefir enn ékkert játað á sig. En svo sterkar líkur mœla með því, að maðurinn viti ‘meira enn hann segir, að honum verður ekki slept úr varðhaldinu að svo komnu máli. — Lögrétta 27. hóv. Hermann' Jónasson, búfræðing- ur og rithöfundur, andað- ist hér í bænum í fyrradag (fimtu- daginn 6 des.) klukkan nálega hálfþrjú, eftír langvarandi veik- indSj, lungnabólgu og ibrjóst- himnubólgu, og síðar mein í fæti. —Lögrétta 8. des. Bátur fórst í fyrra mánuði frá Norðfirði, ’með tveim mönnum, er voru á fuglaveiðuvn. Líklegt talið að bátnum hafi hvolft við sker. Lík annars mannsins, óli S. Vig- fússon, fanst í bátnum. Hinn hét Haraldur ólafsson. — Lögrétta 8. des. í, gær (7. des.) var srmað frá Austfjörðum að tveir vélbátar hefðu farist þar '30. nóv. síðast- liðinn. Var annar báturinn frá Eskifirði og hét '.Heim”, Um áhöfn á honum er ekki frétt. Hinn var frá Helgustöðu’m í Reyðarfirði oð hét “Kári”. Skips- ihöfn á honum voru fjórir menn: Hallgrímur Stefánsson, Eiríkur Helgason, Gunnlaugur ólafsson og Valgeir Vilhjálmason. Halldór var kvæntur og lætur.eftir sig 5 eða 6 börn. Hinir voru ó- ókvonjgaðir menn. i—~Lögrétta 8. des. Konungur ,hefir 3. des. gef- ið út tilskipun um það, að Al- þingi skuli koma saman 15. febrú. ar næstkomandi. —Lögrétta 13. diesember. pýzkur togaiii sökk undan Krísijiyíkurbergi kl. 6. á laugar- daginn var. Áður hafði hann rekist átgrynningar nálægt Þor- láksihöfn, en losnaði af iþeim og var á leið til Reykjavíkur. Skip- verjar, sefm voru 12, komust í bátana, og voru í þeim sólar- hring, en komust á lafid mjög þrekaðir á Reykjanesi og náðu heim til vitavarðarins þar. — Lög- rétta 13. des. manna, að skjalasannanir séu í lögum íslands fyrir nýlendustöðu Grænlands; að nám íslendinga á Grænlandi eitt fyrir sig, sanni þessa stöðu landsins, þar sem aldrei varð nein ráðstöfun þar til -skilnaðar frá íslandi, og að ís- lenzkir þegnar, bæði í móður- landinu og nýlendunni ihafi jafn- snemma (1261) skrifað undir u’mburðarskjöl er konungur sendi til beggja landanna, í því skyni að tryggja sér afdrif málsii}s á A.lþingi. En 1262 var Græn- landsbiskup viðstaddur þar, er gamli sáttmáli gjörðist, og ‘hefi eg einnig áður getið þess í blaða- grein hér, að fundnar eru sannan- ir fyrir því, að samkyns skil’mál- ar voru gerðir um siglingar til Grænlands eins og til íslands, þegar gengið var uijdir konungs- valdið á Alþingi. par s^m hr. F. J. beinir því til ýmsra íslendinga, að þeir hvorki þekki né vilji þekkja “neitt til hins sögulega grundvallar í þessu ’máli,” þá virðist rétt að biðja hann fyrst að athuga betur það, sem upplýst er um Grænlandsmál- ið hér heima fyrir, áður en hann tekur |þá ábyrgð á sig að fella dúrna í iþessari deilu á móti mál- stað íslands — sem samkvæmt ♦ stöðu hans við háskólann í Höfn og þjóðernis hans, ætti að kveð- ast upp með varúð, en ekki af vanþekkingu einni. Einar Béne- diktsson. —Lögrétta 10. nóv. allri áhöfn. Stóð Vilborg heit. in þá uppi með fimm börn, það elzta tíu ára. Kom hún þá þremur börnunu’m í fóstur, þar heima, en sjálf fór hún skömmu seinna ‘með ihin tvö með sér, til Amerí'ku til að leita gæfunnar. Dvaldi ihún í borginni Minneota í Minnesota ríki hjá mágafólki sínu; en ekki festi hún yndi þar og hvarf heim aftur að ári liðnu. Árið 1887 giftist hún á Akureyri eftirlifandi manni sínum, Jakob Jónatánson Jackson, og fluttist með 'honum næsta ár, 1888, vest- ur um 'haf, fyrst til Winnipeg, Þaðan til Victoria, B. C. og til Point Roberts 1894, og bjuggu þau þar ætíð síðan, Iþar til hún var kölluð til að flytja yflr hafið mikla, — inn á land eilífa lífsins. Auk eiginmanns hennar syrgja ihana fimrn börn, þrjú í eða ná- lægt Vancouver, B. C., Eitt í Vic- toria, B. C., og eitt í Kaupmanna- höfn, einnig mörg barnabörn og t Hérmeð tilkynnist ættingjum og vinum að okkar hjartkæri faðir, séra Oddgeir Guðmundsen, lézt að heim- ili sínu í Vestmannaeyjum 2. þ. m. Margrét G. Bjarnason, Björnr Oddgeirsson 656 Toronto Street, Winnipeg leikum. Leiftruðu þá augun í ung lingnum, er hann hneigði höfuð- ið samsinnandii. Annans lagði hann lítt til málanna. Virtist fremur feiminn g fáskiftinn. Enda tóku flestir þetta, sem fleip ur eitt úr Kearns og hlógu að og mjög dátt. En nú er hlátur sá fyr ir löngu að béímsku einni orðinn. „Flökku Jack“ eins og hann var þá titlaður, kom fyrsta skifti fjöldi annara vina, se'm eiga við tB *^ew York borgar haustið 1916 ’ TT ' 4-A-; 1 ' :___________________________ec Island og Grænland. Undir þessari' fyrirsögn flytur ‘‘Politiken” grein eftir próf. Finn Jónsson, dags. 15 f. m., þar sem hann leiðréttir skoðanir aos qoux g>[»1 ‘fSð.iON iisipSuoi blað.sins (frá 13. okt.), er fórii i þá átt að ísland hafi, þá er það hinar grænlezku nýlendur sínar undir hið erlenda vald. “Nei,” segir hr. F. J. “Það gerði ísland ekki, af þeir.ri ein- földu ástæðu, að ihið frjálsa græn- lenííka ríki hafði gengist unidir vald Hákonar gamla, áður en ís- land gerði það, og þetta var gert án þess að samið væri um það með einu oi;ði við ísland — af því að grænlezku bygðirnar áttu ekkert saman við ísland að sælda sem ríki”. Politiken getur þess, áð sér sé kært að flytja þessa leið- róttingu. Eg hefi áður skýrt frá því í ýmsu'm ritgerðum, sem eg býst við að höfundur hafi kynt sér, að það er einróma álit fróðustu Verðmœti Grœnlands. Eg hefi nýlega lesið greinár- korn nokkurt um Islendinginn Vilhjálm Stefánsson (í “Nine- teenth Century and after,” okt. 1923), þar sem tekin eru upp eftir honum eftirtekaverð u'm- mæli um lönd, er liggja að eða nær Norðurheimskauti. par seg- ir meðal annars á þá leið, að Bretaveldi sé lífsáríðandi að gæta hagsmuna sinna um hvern smáblett, sem þaö geti gert kröfu til» innan norðu.’auðnanna, því þessi lönd geti el.ki fullmetist til verðs, og það sé ekki einungis vegna ;hins 'mikla auðgildis þeirra. heldUr vegna vígstöðva fyrir loft- hernað. \ Hér erum vér, réttmætir eig- endur hins volduga eylands og nýlendu vorrar, Grænlands, að deila um það, hverja “þýðingu” það hafi fyrir ísland, að halda uppi kröfu'm vorum til landsins. Jafr.hliða hafa umræður og fund- aihöld orðið með öðrum þjóðum út af iþessu efni, án þess að lög- gjöf vor eða sfjórn hafi látið eitt orð heyra til sín u'm þetta mikil- vægasta velferðar- og framtíðar-j mál þjóðar vorrar. pað 'hefir verið flutt í dönskum blöðum að sa'mningur sé þegar gerður af hálfu Englendinga við Dani um forkaupsrétt yfir Græn- landi. Væri það ekki nær fyrir oss sjálifa, að semja við Breta, sem æfinlega 'hljóta að vetða verndarar íslands og sjálfstæðis vors — um þá hagsmuni, sem þeir kynnu að sjá sér í því, að fá friðsamleg umráð yfir Græn- landi, að meira eða minna leyti, 'með samkomulagi við önnur flota- veldi, ef til kæmi? Eg minnist ihér á -þetta vegna' þess, a ðsvo virðist sem þetta tómlæti, er áður hefir ríkt og ráð- ið 'hér u'm Grænlandsmálið, hljóti nú að víkja fyrir vaknandi áhuga sem óhjákvæmilega verður sterk- ari og almennari etir því sem rá3 viðburðanna ke'mur nær úrslitum um örlög Grænlands og ákvörður, um réttarstöðu þess, samkvæmt alþjóðarétti. Frá þessu sjónar*miði eru um- mæli hins Iheimsfræga landa vo.r3 V. St. athugaverð. — Einar Bene- diktsson. —Lögrétta 17. nóv. burtför hennar á bak að sjá ástríkri eiginkonu, umhyggju samri móður og ömmu og góðri vinkonu. Því Vilborg heitin var góð kona, myndarleg í sjón ogj viðkvæ'm í lund. Hún var jarðsungin sunnudag- daginn þ. 9. desember af séraj Halldóri Jónssyni. Útför hennar fór fram frá íslenzku kirkjunni hér, að viðstöddu miklu fjöl'menni og var hún lögð til hvíldar í graf- Hann átti þá í ærnu stríði 'með það, að fá nokkurn til að berjast við; en hann var þá'alveg óþekt- ur, sem hnefaleikamaður. Loks var honum lofað af, „af náð“, að berjast við Andra And- erson hérna í „Fairmont Athl- etic Club“, sem |þá var reyndar ekkert annað en gamalt spor- vagnahýsi. Dempsey barðist við Anderson tíu hringi. Var það blóðugur bardagi. Þegar Ander- MinnÍDgarorð um Þórð Guðnason skólastjóra frá Hafnarfirði; fæddur 12. marz 1892; andaðist 1. júní 1923 á pýzkalandi. blessi eftirlifandi ástvinum minn- ing hennar. Kolbeinn Sæmundsson. íslenzk blöð eru vinsamlegast beðin að birta dánarfregn þessa. reit þe-ssarar bygðar. — Guð ®on var búinn að berja Dempsey „sundur og saman“ og hálfdrepa hann, þá fór Jack að í kaup sitt, sem var ihin ríkmannlega upphæð 16 — sextán — dali’\ Mismunurinn því furðulegur á upphæðinni, sem Dempsey fékk fyrir fyrsta ihnefaleik sinn hér, ^extán dölum, og su'mmu þeirri hinni gífurlegu, er hann fékk nú fyrir síðasta bardagann, 650 þús. dala. * Þó tók það D-empsey aðeins sjö ár, að brúa þetta mikla millibil. Eftir viðureignina við Ánder- Jack Dempsey. Hér er nýafstaðinn einn hinn gri'mraasti 'hnefaleikur, sem sögur fara af. Hluttakendur í þessu grimdaræði voru ‘hei’msmeistar- inn Jack Dempsey og Suður-Ame- rí'kumaðurinn Louis Angelo Firpó.' son var ^e'mpsey látinn fara á Báðir stórir 'menn og sterkir j móti Burt Kenny. sem auknefnd- mjög; kendi þar mest kraftanna,' ur var „berserkurinn“ .Börðust Mrs. Vilborg Jackson. pann 5. desemt er 1923 andað- ist að heimili sínu á Point Ro- ber-t, 'Wash., konan Vilborg Snorradóttir Jackson. Bana- mein hennar var heilablóðfall, en heilsuveik hafði ihún verið síðast- liðinn tvö ár. Vilborg heitin var fædd 6. september 1853 í Steiniholti í Reykjavík. Foreldrar hennar voru þau Snorri pórðarson og Margrét Einasrdóttir, sem þar bjuggu. Árið 1873 giftist hún fyrri manni ísínu'm, Aðalbirni Jóakimssyni, en misti hann eftir 11 ára sa'mbúð. Druknaði hann út frá fsafirði 1884, -er hvalveiðabátur fórst með en lltillar listar. Enda báðir óðir af bardagafýsninni. Til marks um hve þung högg voru veitt og tekin, áður en fullnaðar- úrslit fengust, má geta þess, að Dt'mpsey veitti Firpó svo mikið hö,gg á brjóstið, að Firpó lyftist frá gólfi. Er hann þó ekkert smá- menni. Vóg 214 pund. Aftur á móti rétti Firpó Dempsey höfuð- högg svo þungt að Dt'mpsey hent- ist út fyrir hringreipin og ofan í kjöltu blaðamanna er þar sátu. Vóg Dempsey þó 189 pd. Mun þetta hin grimmasta atlaga er þekst -hefir í hnefalei'kum. Rimm- an var stutt en hin ógurlegasta. pví eins og öllum mun nú kunn- ugt vera, sigraði Dempsey á þremur mínútum og fimtíu og sjö sekúndum. pað er altalað, að Dempsey ihafi verið trygð þálf miljón dollara fyrir bardagánn við Firpó. En að ’meðtöldu því, sem ihann fékk auk- reitis fyrir kvikmyndir af þess- um hildarleik o. fl. mun hann hafa 'fengið kringum 6 hundruð og fimmtíu þúsundir dollara fyr- ir þessa hólmgöngu við Firpó. Það er dálagleg fjárnpphæð, fyr- ir tæpra fjögra mínútna bar- smíði. Stm svarar 2740 dollurum á hverja sekúndu. — Er ekki á að lítast? Það tæki Dempsey ekki lengi með svona kaupi að vinna Fjarri fósturjörðu í fögru'm iskógarlund felur þig í faðmi fornra áa grund. Björkin laufsveig leggur um íága beðinn þinn; vorið vefur blómum vininn kæra sinn. Fuglar sætt þar syngja um sumar dýrðarlag; alt svo hægt og hugljúft ’með 'heilagleika brag. Blær sem blóma vanga blíðri strýkur hönd, hvíslar kærstum orðum. kveðju’ af ættaströnd. Fjærri fósturjörðu felur 'moldin þig; minning ráuðum rósum ritar farinn stig. Richard Beck. þair tíu hringi Var það at mikið. Fyrir þá rimmu fékk Dempsey 43 segi og skrifa fjörutíu og þrjá dollara. Hann fékk því alls 59 dojlara fyrir hina tvo hildarleika síná í New York. Fyrir tuttuguj hringi a fblóðugum bardaga. En muna skulum við að á föst- udaginn hinn 14. september síð- astl., var Dtmpsey borgað bér um bil tveir þriðju hlutir úr mil- jón, fyrir rúman einn hrring. Mun ekki mönnum skiljast, að sl'íkt muni útheimta elju eigi all- litla? Nokkru eftir þetta fékk Dempse^ þó arðsamari atvinnu, er hann barðist við John Lester Johnson, í Harlem Sport Klúbb- num hérna. ■ Fyrir leik þenna, var Dempsey lofað 5C0 dolluru'm. En það sem hann í raun og veru fék^ fyrir hann, var 100 dollarar 1 pening- um og brotið rif. Illa til reika, bæði líkamlega og andlega, yfirgaf Dempsey þá New York í það skiftið. Ferðað- ist þá ekki í járnbraut, heldur undir henni, nefnilega liggjandi á hjólskorða-bjálku'm, eða vagn- stöpgu'm. Enda hafði hann þá ekki í hyggju að leita sér- aftur endist. Heldur berjast betur og drengilegar, því meiri sem er mótspyrnan. Við höfum allir í okkur meira og minna af “Demseys-”eðlinu. Vel mætti svo fara. að við öðl- umst hamingju hans, fyr eða síð- ar, ef þert væri á róðrinum og haldið í áttina 'með stórvirkjana i broddi fyl'kinlgar. sem hin beztu dæmi til eftirbreytni. Jóhannes Jósefsson. —Vísir. Dánarminning. Kristrún Pétursdóttir, 73 ára gömul, kona Sigurðar Frið- finnssonar í Fagradal, í Geysis- bygð í Nýja fslandi, andaðist eft- ir stutta legu að iheimili þeirra hjóna þ. 12. des. s. 1. Hún var fædd á Hamri í Hegranesi í Skaga- firði þ. 10. sept. 1850. Var uppal- inn hjá möðursystur sinni, Krist- rúnu Guð'.nundsdóttir og manni hennar Jóni Árnasyni. pau hjón ólu einnig upp tvö syStkini Krist- rúnar, er hétu Guðrún og Páll. Systkinin, þau er upp komust, voru sjö að tölu. Voru tvö af þeim vel þekt hér vestra, þau Jón Péturs- son, er lengi átti á Gi'mli, merk- ismaður, faðir frú Ingibjargar konu séra Sigurðar Ólafssonar, og Anna Sigríður, kona Hall- gríms heitins Friðrikssonar á Haukastöðum í Geysisbygð, á- frægðar og frama í New York. jfæt kona, lézt síðastliðið vhr pó fór svo, að hann átti eftir að koma aftur, svo sem sagt hef- af okkur íslensku ríkisskuldirnarlir verið ef ihann væri íslendingur, og vildi það við hafa. Fyrst sá eg Dempsey í apríl- mánuði í borginni Ohicago í Illinois ríkinu. Eg var þá að, sýna þar í Coliseum leikhúsinu fyrir Ringling bræðurna. pá %var það kvöld eitt, að tveir menn komu þar inn í búningsherbergi ekkar. ] Annar þeirra, sá eldri, var Jack Kearnis, sem var og hefir verið ráðsniaður Dempsey. HÍnn var unglingspiltur hokikur, þrekleg- ur olg harðlegur, en mjö'g. fátæk- lega til fara fremur óhreinn og órakaður. Hægur var hann og orðfár. Þó brá fyrir leiftri í aug- um hans, annað veifið. Viljáfesta var skráð í brúnum ihans og höku og auðsæ í hreifingum hans og göngulagi. Þó bar allur svipur og búnaður ihans vott um að ill hef- &i honum verið æfin, til iþessa. Kearns gerði okkur kunnuga pilti þessum, se'm hann sagði að héti Jack Dempsey, og lét hann svo um mælt, að þarna-væri hinn kc'mandi heimsmeistari í hnefa- f þetta skifti fór hann héðan ekki undir vögnunum, heldur í dýrasta og virðuglegasta klefan- um, sem til var á þeirri járnbraut. pið, landar mínir, sem eruð að linast í lífsbaráttunni, sem finst alt ómögulegt og alt lífið ekkert annað en óþolandi stríð og höi*m- umgar, standið við augnablik. og látið ykkur renna í hug, reynslu og uppgang Dempseys síðan 1916. Það er kjarkur og þrautseigja, sem þar riðu 'baggamuninn, eins og oftar. Menn stagast á þv1! jafnt og þétt í öllum löndum, að hamingj- an fylgi sumum 'mönnum, hvernig sem þeir breyta. En er þetta nú svo? Eg held það orð sé mjög mis- skilið. Er hamingja manns nok'kuð annað en viljaþrk, hæfi- leikar, skarpskygni, frumleiki og dugnaður fléttað saman? Dempsey gafst ekki upp við mótlætið. Heldur *herti hann róðurinn, því meir sem mótbyrinn óx. pað er galdurinn. Enginn skyldi lúta til fulls, meðan líf Var Kristrún þá ein eftir syst- ’kina sinna á lífi. — Þau Sigui-ð- ur og Kristín giftust þ. 9. júní 1876 og reistu bú á Nautabúi í Hjaltadal, bjuggu þar 3 ár, fluttu þaðan að Kjarvalsstöðu'm og bjuggu þar fjögur ár. Af landi burt, til Vesturheims, fluttu þau árið 1883. Námu þau land í Geys- isbygð og nefndu bæ sinn Fagra- dal. Farnaðist þeim búskapur- inn vel þrátt fyrir marga örðug- leika er fylgdu landnámi í Nvja íslandi lengi framan af. Af tólf börnum þeirra hjóna lifa fjórir piltar allir fulltíða menn. peir; aru Friðfinnur bóndi á Vatsenda í GeysisibygiS, giftur Oddnýju Sigfúsdóttur; Friðrik bóndi í Fagradal, giftur Valgerði, Jóns- dóttur Þorsteinssonar og konu hans Albertínu, er búa á Helga- vatni í Gevsisbygð; kona hans er Ja'kobína Helgadóttir, heitins Jakobssonar og konu hans Ingi- bjargar Böðvarsdóttur. Kristrún sál. var ágætiskona og vinsæl af öllum er hana þektu. — Fjöl- menni viðstatt jarðarför hennar ■þ. 18. des. s. 1. Séra Jöhann Bjarnason jarðsöng.

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.