Lögberg - 03.04.1924, Síða 5

Lögberg - 03.04.1924, Síða 5
Löl/'tfERG, FIMTUDAGINN 3. APRfL 1924. 5 : DODDS ' KIONEY kidneY Uodd* nyrcapillur eru beata tiýrnameðaiið. Lækna og gigi bakverk, hjartabilun, þvagteppu og önrmr veikindi, sem starfa frá nýrunum- — Dodd’s Kidney Pills kosta 50c. askjan eða sex öskjur fyrir $2.50, og fást hjá öllum lyf- solura eða frá The Dodd’s Medi- fyrir 1925, og iþeirrt tekjuafgangi, sem iþar væri gert ráð fyrir og öðru því, sem af því leiddi. Ann- að ráðið væri það, að hann ‘mundi innan skamms leggja fram frv. um það, að heimta inn alla tolla með 25% gengisálagningu. priðja ráðið væri það, að banna með lög- um innflutning á ýmsum vörum, sem takmarka mætti eða án vera, ef slíkt væri vilji þingsins. Kvaðst hann mundi bera fram nýtt frv. um þetta, þó önnur iheimildi væri til eldri um það. En Iþeirri heim,- ild sagðist hann ekki hafa viljað beita hingað til, þar sem fyrir sér hefði einnig legið yfirlýstur vilji síðasta þings í gagnstæða átt. Væri það óhæfa af stjórn, að brjóta þannig vilja þingsinh. En ef þessi haftastefna yrði tekin, yrði að framkvæma hana skilyrð- islaust og láta hana gilda í að minsta kosti 3 ár samfeld. Ráðherrann lauk ræðu sinni með því, að leggja ennþá einu sinni á- herslu á það, að ástandið væri nú isvo ískyggilegt, sem það gæti frek- ast orðið. En þó kvaðst hann hafa mjög góða von um það að rétta mætti við á fáum árum, fyrst og fremst með því að spara. Hann sagðist ekki búast við því, að nú- verandi stjórn sæti lengi að völd- um enn, enda kvaðst hann fyrir sitt leyti e^ki mundi una við það að sitja áfram, ef fjárlagafrv. stjórnarinnar yrði hreytt nokkuð til muna. Á eftir ræðu fjáimálaráðherr- ans tóku þeir til mála Bjarni Jóns- son frá Vogi og Sig. Eggerz for- sætisráðherra. Lagði B. J. aðalá- herski á það, að ekki þyrfti það altaf að fara saman, að fjárl. væru tekjulhallalus og að hafa séð vel fyrir fjárhag lands og þjóðar, en það ætti þó að vera aðalatriðið. Ennfremur yrði að taka tillit til mismunandi verðgildis pening- anna. Sanngjarnt og best taldi hann að taka upp aftur gamlan og góðan íslenskan sið og reikna í landaurum, eins og hann hefði áður stungið upp á. Meginhættan væri ekki svo mjög fóigin í sum- um þeim ástæðum, sem færðar hefðu verið fram, heldur ekki síð- ur í því, að lenda í drepandi kyr- stöðu með mál þjóðarinnar, eins og nokkrar horfur væru á. Sparn- aður væri góður, en það væri ekki nóg að spara í fjárlögunum ein- um, það væri sparnaður þjóðar- innar í heild sinni, sem alt kæmi undir — og til þess atriðis gæti löggjafarvaldið í raun réttri mjög lítið náð. Því innflutningshöftin útaf fyrir sig væru ekki einhlýt og enda tvíeggjað sverð ekki síst iþegar farið væri að tala um þau löngu fyr en þau ættu að ganga í gildi, svo rnenn gætu hæglega far- ið í kringum þau áður og ibyrgt sig upp. Sanni næ.r væri að hækka tollana. Annars áleit hann að mis- munur inn- og útflutnings væri ekki svo mikill, að hann ihefði ráðið gengisfallinu. — Seðlaútgáfan á- leit hann heldur ekki að haft hefði mikil áhrif í þessa átt, því hún ihefði yfirleitt ekki verið of- mikil ihér, þó það gæti hinsvegar verið rétt alment séð, að of miklir seðlar í umferð lækkuðu gengið. Yfirleitt virðist hann álíta að fullmikið væri oft gert úr hætt- unni og örðugleikunum, án þess þó að vilja loka augunu'm fyrir þeim erfiðleikum, sem í raunireni væru hér ein.s og víða annarstað- ar, eða ætla að reyna að hamla skynsamlegum ráðstöfunum til bóta. Forsætisráðherra talaði um það, að undanfarin þing hefðu vanrækt um of að ibenda á eða skapa nýja tekjustofna eða tekju- liði, jafnframt því, sem gjöldin færðust í aukana. Hann lagði einnig áherslu á það, að núverandi fjárhagsástand hér, væri að mestu leyti afleiðing þes« al'menna örðugleikaástands umheimsins, sem ófriðarárin hefðu skapað. Það væri að vísu alvarlegt, en mætti þó lagast með £óðum vilja og pamtökum og sanfheldni án tillits til mismun- undi skoðana að öðru leyti, eða ®vildar. Morgunbl. 21. fóbrúar. ‘‘The Viking HeartM Mikið hafði eg hlakkað til þess j1 lesa þessa sögu; var það aðal- ega fyrir tvær ástæður: 1 fyrsta agi var sagan skrifuð af íslenskri nu, í öðru lagi var efnið í sög- Unni "tekið úr lífi íslendinga hér í landi, í Nýja ísjandi, eftir því sem höf. segir. pað gleður 'mig œfinlega, eins og alía sanna íslendinga, þegar einhver “landi” vinnur sér álit hér eða annarstaðar, og þessvegna voru það mér gleðifréttir að ís- lensk kona skyldi vera að komast í tölu canadiskra skálda. pað gleður mig ekki síður þeg- ar íslendingu'm alment, islenskum dygðum og drengskap, íslensku viti og víðsýni er haldið á lofti og opnuð fyrir því augu annara þjóða.v Skálkonan lýsti því yfir í opin- beru iblaði og á mannfundum, að tilgangur sinn með því að skrifa “The Yikng Heart” hefði verið sú að leiðrétta það hversu íslending- ar hefðu verið misskildir og lyfta þeim upp í áliti al'ment. petta var sérlega lofsvert og las eg því bók- ina með sérlegri athygli. Auk þes,s hafði eg lesið dóma 4 til 5 íslendinga um bókina, höfðu þeir allir lokið á hana einróma lofsorði; hvorki fundið þar leir né látún, ekkert nema óblandað gull. Jæja, eg las þessa sögu, las hana tvisvar. Það leynir sér ekki, að höfundurinn er góð kona, rík af sterkum og göfugum tilfinn- ingum; hún sýnir víða næman og glöggan skilning á sálarlífi manna og kvenna og lýsir því oft vel. Þetta er stór kostur og eng- inn skáldsagnahöfundur er starfi .sínu vaxinn sefm þann kost skort- ir. Eg ætla mér ekki að iskrifa dóm um “Vinging Heart”, en mig lang- ar til þess í vinsemd og með sann- girni að benda á nokkur atriði, sem mér finst óviðkunnanleg. Vænti eg þess, að höf. taki þelm bendingum í sama andá og þær eru skrifaðar. Finst 'mér það 0- sanngjarnt, þegar um unga hof- unda er að ræða, að benda þeim ekki á þá galla, .sem á eru verk- um þeirra, til þess að þeir steyti síður á sömu skerjum aftur og aftur. Þau atriði, sem eg vildi ser- I staklega benda á eru þessi: 1. í bókinni er góð þýðing af hinu gullfagra kvæði eftir Þor- I stein Erlingsson: “Nú blikar við j sólarlag sædjúpin köld”. Er kvæð- I ið þannig prentað, að þeim, sem les og ekki er kunnugt um höf- und kvæðisins (eins og hérlendu fólki er ekki almant) skilst, sem höfundur toókarinnar 'hafi ort j það. Eg skoða þetta ekki se’m bók- i mentalega óráðvendni eða ásetn- ingssyud, heldur yfirsjón eða hugsunarleysi. En slíkt færi illa, jafnvel í fljótritaðri 'blaðagreln, og í sögu er það óhafandi, án þess [ að leiðrétt sé. 2. Höfundur toirtir fyrstu ljóð- j in úr kvæðinu “Upp yfir fjöllín háu” og isegir að það sé eftir eitt islensku skáldanna. petta er ekki j rétt. Kvæðið er i sögunni “Árni” ; eftir Björnstjerne Björnsson, og er sú saga þýdd af porsteini Gíslasyni. Ein stúlkan í bókinni heitir Ninna, er henni vel og einkenni- lega lýst að ýms.u leyti, en örfáar munu þær finnast, ef nokkrar eru, j ungu stúlkurnar frá Nýja íslandi, sem eins eru lauslátar, óstað- fastar og óstýrilátar og Ninnu er lýst. Og tæplega er hægt að trúa því að unglingsstúlka frá Nýja Is- -indi kenni hérlendum manni svik og fjárdrátt, eða það sem hér er kallað “fraud”. pað er Ninna lát- in kenna canadiskum lækni. Mln koðun er sú, að íslendingar hafi fremur lært þess konar listir hér í landi, en að þeir hafi kent þær öðrum. Að ‘minsta kosti er það ekki til að lyfta upp Islendingum í 3- ' liti hérlendra manna, að draga fram í dagsljósið slíka stúku, þótt hún annars kynni að vera til vor á meðal, sem eg stórkostlega ef- j ast um. 4. Finna heitir ein söguhetjan, (Mrs. Johnson). Hún er ágæt kona að mannkostum; ein þessara íslensku kvenna, sem öllum vill gott gera, er reiðutoúin til þess ao brjóta sig í mola, fórna sjálfri sér fyrir1 aðra. Henni er prýðisvel lýst, auðséð að höf. hefir kynst slíkrl konu og veitt henni nána eftirtekt. En Finna er svo sauðheimsk, að henni er tæpast mögulegt að mæla óskakka setningu. Þetta getur ver- ið gott og blessað að vissu leyti. Vit og mannkostir eiga ekki æfin- lega samleið og höf. hefir dregið upp eðlilega mynd af Finnu. En það er annað, sem mér finst óvið- kunnanlegt, jafnvel ómögulegt. Finna getur ©kki verið leiðtogi I félagsskap Vestur-íslendinga, eins nautheimsk kona og hún er. peir bjálfar 1 eru Vestur-Úslendingar ekki, þótt félagsskap þeirra kunni að vera ábótavant. pað er stórkostlega lítillækkandi fyrlr oss að lýsa þannig leiðandi per- sónum vor á meðal. pá er eitt, sem eg verð að 'minnast á. Piltur og stúlka eru að því komin að gifta sig. Fólk er að tala um hversvegna þau dragi það svona lengi. Er þá íslensk kona látln segja að hún sé svo heimtufrek hún Borga (ibrúðarefnið); hún vilji ekki byrja búskap nema hafa alt sem fullkomnast; hún vilji Ihafa eldavél, rúmdún (mat- ressu) og ketil og alt eftir því. Þetta virðist mér afarniðrandi fyrir íslendinga, það verður ekkl á annan ihátt skilið af hérlendum mönnum en þann að flestir Is- lendingar hyrji þannig búskap, að þeir eigi hvorki eldavél, rúmdún né ketil. RICH IN VITAMINES MAKE PERFECT BREAD 6. Loki heitir maður í sögunnl, er hann látinn ganga svo langt í þrælmensku við konu sína, að ör- fá munu þess dæmi vor á meðal, ef nokkur eru. Og síst er það til þess að hefja íslendinga í áliti að draga upp slíka mynd af íslensk-1 undir um bónda fyrir augu hérlendra manna. 7. Mrs. Féldsted er kona Loka. Er hún látin verða torjáluð vegna þess 'hve maður hennar misþyr'm- ir henni andlega og líkamlega. Hún er utan við sig í fimm ár og allan þann tíma eru Íslendingar svo hugsunarlausir, eða svo mikl- ir heyglar að þeir láta heimilið hjálpar- 0g afskiftalaust. Ef slík ómennska hefir nokkru sinni eða nokkurstaðar átt sér stað vor a meðal, þá er hún samt áreiðan- lega fágæt, og síst er það til þess að hefja álit vort í augum hérlendra manna, að draga þau dœmi fram á sjónarsviðið í sögu, sem rituð er oss til hefðarauka. 8. Eg gatJ iþess að ein söguhetj- an héti Loki. Það nafn getur tæp- lega átt sér stað. Loki er í goða- fræði Norurlanda persónugervi hins illa, eins og Satan er í trúai- fræði vorra daga, og er tæplega hugsandi að nokkrir foreldrar veldu börnum sínum það nafn. pö tekur út yfir þegar sonur Loka er látinn heita Balder (Baldur) Allir vita að Baldur (hinn hvíti ás)var persónugervi hins góða hjá forfeðrum voru, eins og Kristur (hvíti Kristur) í trúarbrögðum kristinna manna. Baldur Lokason er jafn óviðkunnanlegt og Krist- ur Satansson. 9. Höfundur birtir nokkur orð í bókinni á íslenku máli, og eru þau svo að segja öll rangt staf- sett t. d. “Up ivir fjaudlin hau”, fyrir “Upp yfir fjöllin háu.” “Kvad er svo glatt”, fyrir “Hvað er svo glatt”. “Kleiner”, fyrir “Kleinur”, ofl. Sömuleiðis eru mannanöfnin ihörg röng. t. d. “Balder” fyrir “Baldur”, Hal- dóra” fyrir “Halldóra ” Hall- grimur Peterson”, fyrir “Hallgrím ur Pétursson”. 10. Þá e það látið líta svo út, að islenskar konur kunni ekki að búa til íslensakn mat, nema því aðeins að þær hafi verið hér í vist. Er það stórkostleg niðurlæging ís- lenskum konum. Má vel vera að ekki sé til þess ætlast að þetta sé þannig skilið, en ein.s og það er framsett mun það verða flestra skilningur. 11. Höfundur skiftir bókinni í marga stutta kafla, og velur ein- kunnarorð hverjum kafla fyrir sig. Hefir hún þar tínt upp mörg frægustu sikáld heimsins, en tekur þar á meðal þrjú einkunnarorðln eftir sjálfa sig; þetta er óvenju- legt og óviðkunnanlegt; fer betur á því að láta aðra taka orð sín til fyrirmyndar en gera það sjálfur. Eins og tekið 'hefir verið fra'm af öðrum, er þetta fyrsta bókin, sem skrifuð hefir verið á hér- lendu máli, þar sem efnið er bein- línis tekið úr íslensku lífi hér I landi, er ekki ólíklegt að í þeirri miklu og auðugu námu verðl fleiri til þess að leita gulls og gimsteina. Undir því er það kom- ið hversu veglegt sæti minningu íslendinga verður úthlutað hér í landi, þegar öll þjóðabrotin eru runnin saman í eina iheild, hversu vel skáldunum tekst að mála mynd- irnar í sögu og ljóði. Af þessum ástæðum er það meira vandaverk, að semja bók á þeim grundvelli en að rita, sögu, sem tekin er út úr mannlífinum alment, án tillits til nokkurar sér- stakrar þjóðar. Vér verðum að krefjast þess af rithöfunudm vor- um, að þeir frelnur hækki íslend- inga með skrifum isínum en lækki þá. Sá, sem skrifar skáldsögu (Nov- els) án tillits til sérstakra sögu- legra viðburða er eins og skapar- inn sjálfur að því leyti að hann hefi takmarkarlausan geim til flugs og ferða og honum er eng- inn bás markaður með kosti né bresti söguhetjanna, hann getur skapað þær eins og honum sjálf- um sýnist. pessu er ekki þannig varið ’með sögulegar bækur; þar verður alt að vera trútt og sanngjarnt og til Ibess þarf mikinn lestur, djúpar rannsóknir, víðtæka ( þekkingu, langan tíma. óíþreytandi elju og ó»keikula nákvæmni. Hér skal staðar numið, má vera að ekki verði mér margir sam- dóma, en það skiftir engu. Vegna toess að mér er ant um heiður Is- lendinga, vegna þess, að eg vildi sjá íslensku skálkonuna vanda slg betur næst, hefi eg skrifað þessar línur. pess vildi eg einnig geta að bók- in er mikils til of löng, of orð'mörg frá mínu sjónarmiði, en 'hún hefir margt til síns ágætis, þar kennir margra góðra. grasa, þótt þeir gallar séu á, sem eg hefi talið, og það er ekkert efamál að íhöf. get- ur átt góða framtíð fyrir höndum sem söguskáld, ef hún vandar sig ibetur. Aðalkostir bókarinnar eru í lýsingum á sáiarlífi vissra manna og kvenna og þar jafnast höfundurinn sumstaðar á við þa, sem toestar sögur hafa ritað. Til dæmis þegar Borga er að kveðja foreldra • sína, er tilfinningum þeirra allra þriggja lýst einstak- legá vel ogi Ijóst. Lesandinn getur þar í huga sér horft á litla um- komulausa stúlku, þegar hún verður að fara frá öllum, sem hún þekkir til alókunnugs fólks í alókunnu landi, mállaus og fá- kunnandi; þar sem sorgin og ein- stæðingsskapurinn berjast í sál hennar við vonina um bjartari framtíð ög betri líðan. par má sjá í huga sér móðirina bæla sorgir sínar og sársauka fargi íslensks þreks og stillingar. Er það auðsætt að höf- undur hefir þar sett ;sig í spor sögufólksins, liðið með því og lifað lífi þess, þegar hún var að skrifa þessa lýsingu. skjátlast oss, ef alþjóö nianna ekki kánn að meta ‘þá aödróttun yðar sem og a<5ra framkonut í garð þess félagsskapar, sem þér eigið áreið- nalega ekkert ilt uppi að ynna. M. B. Htalldórsson, Fred Swan- son, S. B. Stefánsson, F. Kristjáns- son, Jón Ásgeirsson, H. Pétursson, S. Jakobsson, P. S. Pálsson, Ragn- ar E. Kvaran. Jurtalyfið fræga lœknar nýrun. Áthugasemd—• Það er ekki siður blaðamanna, að neita mótstöðumönnum sínum um rúm í blöðum sínum til þess að skýra og leiðrétta, þegar þeim finst að skakt sé farið meö málstað þeirra. Þessari reglu höfum vér viljað fyilgja, og það er ástæðan að þessum eignum? Ekki sízt, þeg- ar þér eruð opinberlega búnir að viöurkenría að þér, eða söfnuður- inn, háfi ekki eignaréttinn, en að þér getið fengið hann. Finst yður j • ekki, aS hvert einasta mannsbarn i Meðal Þetta Or Jurtasafa Gefur muwi sjá og skilja, að eignarrétt- Stórmikinn Árangur. urinn veröur að vera skrásetttur í ; sérhver sá, er þjáðst hefir af nafm safnaþarms, aður en emstak- nýrnabilu(1 kvillum þeim er þvi lingar safnaoarins geta notið nans i , « . . ..r *. 1 t og að hann sé þeim trvgður á lög- sem hofuSyerk og g,gt, legan hátt? ætti ekki að lata hjá líða að nota þetta fræga ávaxtalyf. Annaö. Þér lýsið ritstjóra Lög- Fljótt á litið, má vera, að ýmsum bergs osanmndamann aS þvi að þ ki (krule l ats hægt sé að' lækna kirkjueignm ji bherbrooke stræti,1 sé eign þeirra fjögurra manna, sem nýrnaveiki meS meSali, sem búið er Elísabet er trú og sönn mynd af íslenskri stúlku, eins og þær eru margar, tilfinningaríkar I mesta máta, en gætir allra sinna tilfinninga innan takmarka full- kominnar staðfestu, siðprýði og hreinleika.Þar hefir höf, náð tökum á sálarlífi íslensku kven- þjóðarinnar yfirleitt. Séra Bjarna er prýðilega vel litla, þar er sagt frá blátt áfram, eðlilega og tilgerðarlaust. lendinga hefir að bjóða. Sig. Júl. Jóhannesson. Y firlvi hann efndi í grein sinni í síðasta Þl ur epla, fykju og sveskju safa, Lögbergi, og takið frani, að hún sé |en þó er það engu að síður sann- eign Sambandssafnaðar samkvæmt i leikur. samþykt hins -.fyrsta únítariska j Með því að nota Fruita-tives safnaöar og landslögum. Ekki læknast nýrnasjúkdómar á afar- fynr þvt, að ver ‘birtum ofanntaða j getum vér að því gert, að oss finst j skömmum tima. ■ Þá eru einnig yfirlysingu frá prestF og embættis- >ess, staðhæfmg me.r en ht.ð var- Fruit.a.tives töflurnar engu lakari. mönnum Sambandssafnaöar, þó sú ! hugunarverö. Fyrst er nu það, að ! . * . ... ,, | þo fyrsti umtanski sofnuöurmn ra,ð Fru,t-a-t,ves , dag og ■ M ® ° 1 es unl ý ‘ S~ l liafi gerta þessa samþykt, þá veitir bvrjið Fruit Treatment. Fást í íngum, sem buast mætti við undir hun ein ut af fyrir sig ekki einum i óllum lyfabúðum ■ á 25C og 500- slíkum kringumstæðum, aö því, aö j einasta einstakling í Samband§söfn- j askjan, eða póstfrítt frá Fruit-a- hún skýrir ekkert málstað manna j uði rétt til þeirrar eignar fyrri j tives> Limited, Ottawa, Ont. þeirra, sem yfirlýsinguna gefa l heldnr en hnfð er aö framkvæma I ’ heldur er meginhluti hennar stór’ liana á.loglegan hátt-það er aö ---------------------------------- yröi og brixl 1 garð ntstjora Eog-J baiidssáfiiáðarins; en það var ekki! handssafnaðar , blora v,ö sofnuð- bergs, sem ekkert sannanagildi get- j búið að því 26. febrúar síöastl., og 'nn- Ef svo heföi verið, þá heföi nr haft í þessu máli,—'ekkert ann-; er ekki búið aö því enn í dag, sam- | hún ekki verið borguð af bankan- að, en sýna og sanna, að lítið hlýt- 1 kvæmt yfirlýsingunni sjálfri, þar 1 um. Finst þeim ekki, að það, að , I *em embættismennirnir taka fram', • • 5 vnr o.efin : nnfni ur að vera um sannanagogn, þegar : j henni. aö söfnðurinn gcti gert þ aV'SUn 'a Sf'n Ut ’ natn' gnpa veröur t,l jiemra raða. það -nær sem honum þóknast”. En j F-V:sta L n,tara safnaðarms, með- Atriðin þrjú, sem þér takið til ó meðan að honum ekki þóknast | teikin af bankanum og borguö, vera ’ “ ' ' ” ’ " nægileg sönnun þess, að slík viö- skifti áttu sér einmitt stað þá? Ekki virðist þaö ólíklegt, og ef svo, hví þá aö vera að lýsa slíkt ósann- indi án þess aö skýra það atriði málsins minstu vitund, svo að hægt væri aö átta sig á, í hverju að mis- skilningur ritstjóra Lögbergs lægi? Er ekki hætt við, að hinn þöguli vitnisburöúr ávísunarinnar, sem ekki hefir verið né verður hrak- inn, verði eins þungur á metaskál- unum í huga allra hugsandi manna. eins og slík yfirlýsing?—Ritstjóri. umræðu i þessari yfirlýsingu og | að gjöra þaö, J)á veröa einhverjir lýsið ritstjóra Lögbergs ósanninda- að vera löglegir eigendur eignarinn- mann að eru : j ar, og það eru þessir f jórir menn, i sem vér nefndum í grein vorri. lvst sérstsklpcn Fori Z-t A ■ [A'St aÖ hann fari með ósann-; Ritstjóri Lögbergs hefir þvi hvergi tekist uDn w,hofund | lnd, þar sem hann segi, aö Sam- | fariS meS ósamjindi; því, jxí Sam- • l?ai se/n er samtaf bandssöfnuður eigi ekki prestshús- bandssöfnuður °-eti oröið löeleeur prestsins v,ð Baldur litla. bar er iö og kirkjuna á Banning stræti; ígSff]þd™ eignaí, eða Si "séí og mal, yöar td stuðmngs skírskot- ( ab Vefða þaö, þá er hann það ið til yfirlýsingar er þér, eða em-; ,;li. Eg vona að böf. eivi eftir að bættismenn þess safnaðar gerðu í . rita margar sögur — vefa marvar1 bloÖunum fyrir skömmu siSan' °S Þnðja. Það er eins og avisun- fagrar voðir úr hinu mikla og'1 'leirri yfirlýsinSu staðfestuö þér, in, sem prentuð yar 1 siðasta Log- góða efni, sem frumbyggialíf i's-leða l)eir-.aS. M væri sannleikur, bergi, sé þyrmr , holdi embættis- ’ '■ - sem ritstjóri Lögbergs hefði sagt, mannanna. Þeir segja þo, ao hun að eigandinn að þeim eignum væri j sanni ekkert og aö Sambandssöfn- austur í Boston, en tókuð lika frapi, i uðurinn geri bankaviðskiftin í sínu að söfnuöurinn gæti fengið éignar-! nafni, en ekki i nafni Fyrsta Únít- réttinn þegar hann vildi. Finst yö- j ara safnaðarins. Ef að þessi ávis- ur ekki, að það sé helzt til mikils j un sannar ekkert, hvernig stendur mælst, að fólk trúi því, að það sé i þá á henni ? Ekki dettur embætt- bæði Mr. Williams og Sambands- j ismönnunum þó í hug, aö hún sé söfnuðtlrinn, sem eignarréttinn hafi1 fölsuð af embættismanni Sam- ysmg. Winniþeg, 31. marz 1924. Herra ritstjóri! ^iMlllll Meö því að þér hafið gert mál þess feHgsskapar, er vér veitum forstoðu — Sámbandssafnaðar í \V ínmpeg — ag umtalsefni í ekki allfaum ritgerðum í blaði yðar síð- ustu vikurnar, og meö því að þér skyrið svo frá f járhagsmálum þess felagsskapar í siðasta tölu- blaö, , að ekki er hugsanlegt ann- aö en að þeir, Sem legðu trúnaö á þa frasogn, hlytu að fá afar-rang- ar hugmyndir um þau, og með því að toluverð ástæða er tíl þess að ætla að öðru vísi sé skýrt frá, en on ið hefði, ef þér heföuð látið domgreind yöar og samvizkusemi ema stýra pennanum, þá getur þaö naumast talist ósanngjörn krafa, ! þo vér mælumst til aö fá að gefa eftirfarandi ATplýsingar í blaði yðar. Þér fullyrðið, herra ritst'jóri, að Sambandssöfnuður sé ómynd- ugur og eigi ekki neitt. Vér höfum aður skýrt frá sumum eignum safnaöarins í yðar eigin blaði og hlýtur yður þar af leiðandi aö vera kunnugt um, að þett^, eru ósann- lndi- Vér höfum skýrt frá, að kirkjan á horninu á Sargent Ave. °S Banning St., ásamt prestshús- inu og meðfylgjandi lóöum, sé eign safnaðarins, með því fyrir- komidagi, sem vér skýrðum frá í yfirlýsing vorri. Þér fullyrðiö enn fremur, að kirkjueignm á horninu á Sargent Áve. og Sherbrooke St. sé eign Jjogurra manna, er þér nafngrein- !l ' f)etta eru enn fremur ósann- mdi Kirkjueign þessi er eign oambandssafnaöar. . Hún hefir aldrei veriö eign þessara fjögurra manna, en er eign Sambandssafn- aoar samkvæmt fundarsamþykt h,ns fyrsta únítariska safnaðar og landslögum. Sambandssöfnuður getur hvenær sem honum þóknast latiö skrásetja eign þessa í sínu nafm. í þriðja lagi fullyrðið þér, að bankaviðskifti Sambandssafnaöar seu ekki gerð í hans nafni. Þetta eru enn frernur ósannindi. Sam- bandssöfnuðurinn, hjálparnefnd safnaðarins, sunnudagsskóli hans, ungmennafélag 0g kvenfélög hafa 01 bankareikning, og bankavið- skiftin er gerö í nafni safnaðar- ms. Lm alt þetta heíðuð þér, herra ritstjóri, getaö fengið upp- lysingar hjá forstöðunefnd safn- a®arins- ef Þer hefðuð meira met- ið að koinast að sannleikanum, en að geia tilraunir til jiess að sverta sofnuðinn í augum almennings. Bersymlegt er, að vður hefir þótt nnkils v,ö þurfa að ná þessu síð- asta takmarki, er þér hafið gert yður það ómak að iáta ljósmynda ávísun í júlímánuði síðastliöið ár án þess að fengið hafi verið til þess samþykki þess manns, er hún var stíluð til. Og sannar þessi mynd yöar vitaskuld ekki neitt, eins og þér ef til vill kunnið aö geta áttað yður á. IVl yðar um “undirhyggju” í sambandi við safnaöarstarfiö telj- um vér ekki ástæðu til jress að gera að umtalsefni hér. En rnikiö ndMWWBH™ II!H la CRKDIT EXTEXDED TO REKIABIÆ PEOPLE AT BANFIKLO SIi l Einnar lliku Drapery Sala pKNSLiU-PÓLAJt meS hnúð á endum, má þenja þá um 40 þuml., meí5 hengi-bracke's. Kosta aS eins, hver ... ASeins 6 til einstaklings. INNFLUTTAR MADRAS GLDGGABLÆJUR KINKAR STBRKT OG GOTT ORETONNB Þúsundir hygg nna húsmœðra hafa keypt sér til stórhags á sölu þessari. Enda eru þar fleiri og meiri kjörkaup en þau sem auglýst eru. Allar þessar vörur má fá samkvœmt voru , I Hægu Afborgunarskilmálum Brussels Netja Gluggablæjiu. eru þær sterkustu, sem enn hafa þekst. pær eru einnig fallegar útlits og þola vel þvott. Má nota í hvaða herbergi sem er. 37 þml. breiSar og 2% yard á lengd — VanaverS $12.00. <j»r* Q(“ PariÖ á ............tpJ>«/J AMERICAN CHINTZ Stórkostlegt úrval, margir og íagr- ir litir. mjúkt, en þó sterkt. 36- þuml. breitt. Vanaverð alt aö Ö0 cents yardiþ. « q Nu selt ú. ........... lt/C Ekki selt meira en 10 yards til einar og sömu persónu. 3c Dökleitt, ágætt fyrir loose cover og til notkunar f setustofum. 36 þuml, breitt. VanaverS $1.25. Nú yardiS á .... 75c þær eru afar vandlega ofnar og Ifta imjög skrautlega út. 2% yard á lengd. VanaverS $4.00 PariS nú á .......... $1.95 BLOCK PRINT CHINTZ Innflutt beint frá Frakkilandi, fram yardiS, nú fyrir úr skarandl gott og fallegt, marg- Vfslegir litir og gerS. pessi teg- und er einkar hentug fyrir svefn- stofur, glugga og til þess aS klæSa meS húsgögn. 30 þumlunga breitt. Sórstök kjörkaup Parið á ............. 50 pUMXi. ENSKT CRETONNE Eitt hiS beata efni, sem hugsast getur. Fyrirtak 1 borSstofur og setpstofur. Breiddin er svo imikil, aS helmingurinn nægir fyrir glugga og litir hinir fegurstu. þ etta eru óviSjafnanleg kjörkaup. 50 þuml. á breidd. VanaverS $1.25 79C $1.19 BUNGADOW NKTS Mjög aferSarfa'lleg, sterk og hag- kvæm. 36 þuml. bredd. VanaverS 90c yardiS. Nú á ................ 49c I'ALUIX; HEMSTITCHED GLUGGATJODD Úr fyrirtaks efni. EndingargViS og hagkvæmileg, 37 þuml. breiS, 2% yard löng. VanaverS 6$.75d»Q QC pariS, nú á ......... CRVAIjS voiu guugga- blæjur 1V Hemstitched og trimmed meS stældri Cluny Lace. fessi glugga- tjöld eiga vel viS hvaSa herbergi sem er. Endast léngi of þola vel þvott. Hvít eSa rjómalituS. 37 þuml. breid, 214 yard á lengd. — VanaVerS alt aS $14.5« pa.riS’. Seljast nú á ..............* SHADOAV CLOTH Afar fallegt og gott efni, eins beggja megin, fyrir glugga, boga- dyr og einnig ágætt til aS klæSa meS húsgögn. Litirnir halda 6- endanlega lengi. 30 þuml. breidd. VanaverS yd. á $4.50. Selst nú á .... $2.25 SIXTIONAL PANEL NETS Eru hin eftirsóknarverSustu eink- úm fyrir breiSa bungalow glugga, eSa ef þér viljiS fá sama efni fyrir tvo eSa þrjá glugga saman. Altaf notað meS yfirgardinum. 90 þml. á lengd o.g ýmist 9 eSa 12 þuiml. breitt. Nottingham Special ,65c., 75c. og 95c. per panel. Swiss Spe- cial, $1.25, $2.50 og $3.50 per panel. FULL MERCERIZED MARQUISETTE GLUGGATJOLD Hemstitched og fagurskreytt meS djúprl lace edge. pessi glugga- tjöld eiga framúrskarandi vel viS setustofur og svefnstofuherbergi. Hvlt eSa rjðmalituS 2 V4 yards á lengd. VanaverS alt aS j“A $9.50. Selst nú á ... «p«J<D".* Lít inn í “Exchange” deildina. Þar bjóðast vilkjör á húsmunum, er þú þarfnast. R«li&blo Uome FUrnlahor1" 493WN STRECT - PHONE N6667 Láu veltt fólki utan af landi. Skrifið eftir vorri nýju Verðskrá um vandaðri liúsbún- að og á liöld af ailrt mögidegrl gerð og lögiui. ‘A MIGIITY FRIENDLY STORE TO DEAL wmi” ii;;| !!iíBI!ilMi|iB!liaillMV

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.