Lögberg - 19.06.1924, Blaðsíða 1

Lögberg - 19.06.1924, Blaðsíða 1
Það er til myndasmiður í borginni W. W. ROBSON AthugiÖ nýja staÖinn. KENNEDY BLDG. 317 Portage Ave. Mót Eaton Þetta pláss í blaðinu fæst keypt 35. ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 19. JÚNÍ 1924 NÚMER 25 SiaMs}SiKaaiSisiSBŒ6S!'@sS!'siHia;» » »■»•« » »»a »» » » » » » »•» » »;» » » xsiiHiBiia:ngai aa K«: & K.;gjgjiaiiagiigigiígii8i^iislsl»iaiairtXisiH»^l W ............. ................... " ............. H JON MEISTARI. Eftir EINAR BENEDIKTSSON. HöfSingi almúgans óx við hans kjór, ástfólginn lýðnum frá grunni. Örcigi rcðst1 hann í róðrarvör, ” með rómvcrsku stefin á munni. Látlaus í háttum, cn hár í mcnt, högum þcss smáa liann unni. Af andagift ríkar hér aldrei var kcnt, né auðugri hjartans brunni. En víðsýnn og glöggur hann vitnaði margt, um vítin í hóp þcirra stóru. Hans skcyti ci gleymast. Hann henti hart og' hárbeitt til marks þau fóru. Hann krafði þá reiknings um eiða efnd, sem cmbœttum skyldaðir vóru — en boðaði svikum og hálfvclgju hcfnd, svo hnykti við ýmsum, cr sóru. Hve margur reis ófús frá könnutn og krá og kirkjunnar starf tók sem nauðverk. En helvítið málsvörn máttuga á hjá meinhœgumjarmandi brauðklerk; sem lct úti grjót fyrir lífsins auð, mcð langdrcgna orðaprjálið — því ritning er hljómlaus, hol og dauð ef hjarta lcs ckki í mátíð. En voldugast tjón hinni trúandi þjóð var tyldur þcss prestvígða liroka, sem hrœsnandi, flár við guðs fótskör stóð — að fylla út hempunnar poka; Með klerkdómsins hefð og hin köldu ráð, hann kunni leikmann að oka. — En sóknin um himneska huggun og náð var hungruð til æfiloka. Meistari fólksins, jafnt fyrrum sem nú, förumanns herra og bróðir — hann signir hér enn þá bygð og bú; þar brcnna þær fornhelgu glóðir. Við bœina dvelja bændur og hjú —. þótt bekkir verði nú liljóðir. A hyllunni er bók. Hún boðar trú, scm blessar og rcisir þjóðir. Hann þcgir, ef fjandlcga forvitnin Spyr; !»! þcim fræðum lét Vídalín hafnað. oa Hann klappaði aldrei á djöfuls dyr, gl né draugærði kristinna safnað. H Hann lýsti sín háborð í helgi og kyrð, f§ þótt heimstötrum vœri hann búinn — j§ en sveið ckki vængi hjá Vítis hirð. j§ Hans vegur til sannleiks var trúin. Hans, kóllun skal lifa í kirkjunnar stétt. Hann klcrka vors lands stendur hæstur. Hann virti ei strangleik véanna lett. Hann vissi einn prest, sem er æðstur. Sá kom cl í hciminn að rjúfa rett, og ruddi musterið forðum. Sé hneykslið á staðinn heilaga sett, guð hjálpi þcim lýðum og storðum. Og aldrci féll þarfar hans þróttarmál, cn þruman um dómstólsins bófa. Þar hrcykist í metnaði meineiða sál; cn mauragirnd klœjar í lófa. Hanh ranglætið hýsir í hjarta inst, en harðdæmir aumingjann snauða. Hvað sjálfur hann framdi—þess síðar skal minst. Guðs son þekkir lifandi og dauða. Um samsekt í þögn yfir þjóðarvömm var þungur lestur hans reiði. Hvar frckja sig ræmdi og raupaði af skömm, þar reiddi hann óx að meiði. Hver illgresi bannvœnn biður hlíf, hann bælih og traðkar í eyði. Sé drepinu hlúð visnar heilbrigt líf; cn hefndin grær á þess leiði. Enn finst sem hann verndi hinn vígða rcit — svo vakir oss nœr hans andi; þótt visind{ og efi villist í leit um veraldar haf, eftir landi. Þótt brjóst reynist köld í kristinni sveit og krosstréin seinustu brotni, í brcisklcih og kærleik hans bæn var svo heit, hún bcr enn vort mál fyrir drotni. Svo hneig hann t faðm á fósturjörð, með fjallsvipinn sterka og hreina. Um dýrðling fólksins hans dreifða hjörð dánarsögn bjó sér eina: Þá flugu yfir biskups ferðatjald tveir fttglar, dökkur og bjartur. Þar áttu hið góða og illa vald einvíg — og tapaði svartur. — Hann talaði vonlausum traust og kjark á tungu sem hjartað skildi. Þar rcist hann scr andans aðalsmark, sem aldrei máist af skildi. Hann gnæfði sem hæðin með hjarnsins fald svo harðgcr — en brosti af mildi. Hans meistaraorð á þann eld og það vald, sem eilíft varir í gildi. —Tíminn. «i.»ifaiKi[Baii»ii»i[»iiBiwiHiígigiiB!gigiMigai.:aí«;aiigig|!g||g!iKiigii«iísigi^iigfgiiaígii«Kgigii«;«iiKi»iRKigigiggng3agHai»bdtei»iai>aaiMi»i»igií>aaiMi Helztu heims-fréttir Canada. Mr. McKeown, rannsóknardómari í Home bankamálinu, hefir fengið stjórninni í hendur bráðabirgðar- skýrslu um starfrækslu þessarar gjaldþrota peningastofnunar. KveÖst hann þeirrar skoÖunar aÖ hægt hefÖi veriÖ að bjarga bankan- um, ef sérstök yfirskoðun hefði farið fram á árunum 1916 til 1918, á þeim tíma er Sir Thomas White var fjármálaráðgjafi. # # * Ottawa fregnir láta þess getið, að sam'bandsþinginu muni ekki verða slitið fyr en um miðjan júlímánuð. * # # Eftir Vancouver blöðum að -dæma, virðist sú skoðun ærið al- ment ríkjandi þar í fylkinu, að kosningarnar þar muni' fara þann- ig, að enginn flokkurinn muni fá ákveðinn meirihluta í þinginu. Bú- íst er þó við, að Oliverstjórnin muni verða liðsterkust. * * # Eftirlit með vínbannslögum í Saskatchewan kostaði' fylkisbúa ár ið sem leið $11,006.16, en tekjurn- ar, mestmegnis i sektum, námu $194, 384- 37- * « * Fyrir skömmu lést í Mayo sjúkrahúsinu í Rochester, Minn, Mrs. T. R. Boyle, kona Hon. Boyle, fyrrum fjármálaráðgjafa í Saskat- •chewan. # * • Kornhlöður Bawlf hveitiverzl- unarinnar, að Yorkton, Sask., brunnu til kaldra kola hinn 9. þ. m. _ * * * Fyrir nokkru komu fram kærur á hendur Hon. James Murdock, verkamálaráðgjafa MacKenzie Kingstjórnarinnar um það, að hann hefði’ notað sér embættislegar upp- lýsingar til þess, að draga út af Home bankanum rúmar fjórar þúsundir dsla, rétt áður en sú stofnun varð gjaldþrota. Sérstök þingnefnd úr öllum flokkum, var skipuð til þess að rannsaka málið, og komst meiri hluti hennar að þeirri niðurstöðu, að kærur þessar væru á engum minstu rökum bygð- ar. Fregnir frá Calgary hinn 15. þ. m. láta þess getið, að talsvert upp- skerutjón hafi hlotist þar umhverf- is af völdum ofsaveðurs. Eins og kunnugt er, hefir sam- bandsþingið afgreitt fjárveitingu til járnbrautarinnar frá East Sel- kirk til Pine Falls, norðaustur af Fort Alexander, og verður byrjað á lagningunni hið bráðasta. Braut- in á að liggja frá East Selkirk, skamt austan við Ladywood, Brok- enhead og Thalberg, til Pine Falls. flesta aðra, að þegar að svona er ástatt þá gefa menn ekki upp fyr en í fulla hnefana. “Því flestir kjósa íirðar líf,” ef unt er. Það næsta sem kona þessi og að- standendur hennar gerðu, var að leita til Dr. B. J. Brandssonar í Winnipeg. Dr. Brandsson skoðaði j sjúklinginn mjög nákvæmlega eins j og hans er vani og líður svo nokk- ur tími að hann gaf ekkert út um hvað að henni gengi. Hefir að lík- um máhð Urherbúðum Sambands þingsins. pess hafði verið vænst, að Sir Henry Drayton, mundi verða næsta harðorður í garð stjórnar- innar er fjárveitingin tij þjóð- | eignabrautanna kæmi til umræðu. j En svo varð þó ekki. Hann talaði með stillingu, öldungis CALVIN COOLIDGE, Bandaríkjaforseti. indum ekki þóst viss í sinni sök,! hlutdrægnislaust. Lrgði hann til en svo kvað hann upp sinn dóm og 1 skipuð yrði sérstok nefnd, er hann var, að það væri hár í maga konunnar sem orsakaði veikindin. Þegar þessi ályktan doktorsins varð hljóðbær þótti hún næsta kyn- leg og ekki síst starfsbræðrum hans, því fá dæmi eru til þess að slíkt hafi komið fyrir — aðeins þrjú eða fjögur á meginlandi Ameríku og lék þeim ekki allitil forvitni á íhuga skyldi gaumgæfilega sér- hvern útgjaldalið út af fyrir sig. Valdsvið nefndarinnar skyldi vera það viðtækt, að hún gæti stefnt fyrir sig vitnum að vild og tekið af þeim eið. Svipaða tillðgu ihafði etjórnin ásett sér að bera fram og félst hún iþvlí á uppástungu Sir Henry’s að heita mátti óbreytta. að vita hve ábyggileg þekking j Býnir þetta ef til vill betur, en doktorsins væri í þessu efni. Svo n°hkuð annað, hve ant stjórnin Dr. Brandsson holdskurð á'| lætur sér um- að halda (þjóðeigna- kerfinu utan við pólitískan flokka- drátt. gerði konunni og tók út úr maganum á henni hárhnoða á stærð við manns- hnefa og er hún nú orðin heil heilsu. Þessi frábæra skarpskygni Dr. Brandssonar hefir vakið mikið um- tal og eftirtekt. Heimboð. Á þriðjudagskveldið viku, 10. þ.m., var boð Á útnefningarþingi Republicana, höldnu í Cleveland, Ohio, var Mr. Coolidge útnefndur, svo að segja andstöðulaust, sem merkisberi flokksins við forsetakosningar þær, er fara fram 4. nóvember næst- komandi. Útnefningu til varaforseta, hlaut Charles A. Dawes, banka-eigandi i Chicago, sá er víðkunnur er orðinn af starfi sínu sem formaður sér- fræðinganefndarinnar, er á síðast- liðnum vetri sat á rökstólum, við að rannsaka fjárhagsástæður Þjóð- verja. Hjónavígslur. Hjónavígslur, er séra Björn B. Jónsson hefir nýlega framkvæmt: Thomas Mclntosh og Elma Sofia Koivu, 4. júni. Oscar Sigurdson og Bertha Elsie Maek’e, 11. júní. Frederick George Sneyd og Bessie McDonald, 28. mai. Helgi Born- ford og Laufey Hansína Jóhannes- son, 14. júní. William Samuel Nixon og Clara Preece, 16. júní. Gísli Sigfússon og Anna strup, 18. júní. Svei- Hvaðanœfa. “Sveinn Thorwaldsson kom til Ameriku árið 1881 og hefir lengst af dvalið í Norður Dakota, sem að vetrarlaginu til er ekki niikið eftirsóknarverðara heimkynni en tsland, að þvi er loftslag snertir. Árið 1920 flúði hann úr vetrar- kuldanum þar norður frá og til Exeter og keypti þar land, sem er nefnt “Joyner grove” meðfram Rocky Hill brautinni eina mílu í austur frá Exeter. I Cytrus viðar trén á því landi i voru f jórtán ár görnul. Jarðvegur- ; inn upp undir hæðinni er mjög ó- i þjáll og erfiðtir viðureignar, en það ; sem erfiðast var viðfangs var vatns- j leysið, svo reitur þessi var í mikilli í síðustu mikið að heimili þeirra hjóna, Mr. og Mrs. A. S. Bardal, i East Kildonan, í tilefni af þvi, að þann dag hafði Páll S. Bardal, bróðir Arinbjarnar S. Bardal, verið 25 ár í þjónustu hans. Rétt eftir kl. 7 tók fólk að drífa að hinu stóra og skemtilega °að‘vettugi 'virtar ' í heimili þeirra Bardals hjona, sem annað ginn_ petta varð til þess> stendur a Kauðarbakkanum gegnt Efri málstofan slakar til. Fyrstu dagana eftir að frum- vörpin um lagning ihinna nýju álma út frá ■meginlínum þjóðeigna brautanna, komu fyrir efri mál- stofuna, sættu iþau allsnarpri mót- spyrnu, ;svo tæpast ivar annað fyr- irsjáanlegt, en að þau mundu sæta sömu útreiðinni og í fyrra. En alt í einu var eins og Iblöðin vöiknuðu af svefni. Töldu þau mörg ihver slíkt hina mestu óihæfu, ef ráð- stafanir neðri málstofunnar, vafa- laust í beinu samræmi við þjóðar- í síðasta blaði var þess getið, að i óreiðu þegar Sveinn tók við honum. Millerand forseti Frakklands hefði sagt af sér. Eftirmaður hans heit- ir Doumergue, sá er gegndi for- seta embætti í efri niálstofunni Var hann að sögn kjörinn til þessa tignarstarfa flokksins. fol iiinn nyi Edouard Herriott, leiðtoga jafnað- j armanna flokksins, mvndun ráðu- neytis. Bandaríkín. Frumvarp Butler, neðri málstofu þingmanns, um $50,000,000 auka- fjárveitingu til flptans til þess að efla hann á borð við flotann brezka, var samþykt rétt fyrir þingslitin. Þó er ákveðið, að engin ný herskip skuli smiðuð, fyr en eftir 1. júlí 1927. Charles S. Dewy, frá Chicago, hefir verið skipaður aðstoðar fjár- málaráðgjafi Coolidge stjórnarinn- ar í Washington. Sendiherra Japana í Bandaríkj- unum, Mr. Hanihara, hefir afhent Hughes utanríki’sráðgjafa mót- mælaskjal frá japönsku stjórninni, i sambandi við fólksflutningsbann- ið, þar sem því er lýst yfir afdrátt- arlaust, að þing og stjórn Banda- ríkjanna hafi, með tiltæki þessu, rofið samningana frá 1911, milli þessara tveggja þjóða. Guðmundur Grimsson, lögmaður. Hann sækir um dómarastöðu í hæstarétti Norður Dakota rikis, við undirbúnings kosningarnar, er fara fram þann 25. þ.m. Herra Guðmundur Grímsson er búsettur í Langdon, fluttist frá íslandi barn að aldri, en er nú rúmlega hálf- fimtugur. Hæfileikamaður er hann mikill og vann sér margt til frama á námsárunum. Hann er útskrif aður í lögum af háskólanum í Norð- ur Dakota, hefir stundað lög- mannsstörf um all-langt skeið, og notið almenns trausts. Væri vel, að landar syðra veittu honum drengilega að málum við kosning- arnar, þvi maðurinn er góðs mak- legur. En Thorwaldsson var ekki hissa á tíðinni. því hann var ekki lengi að koma auga á möguleikana, sem þarna voru fyrir hendi Það fyrsta sem hann gerir, var að dýpka fyrir atfylgi íhalds- ! brunnana og hætti ekki fyr en hann Fól hinn nýi forseti, | náði góðu og nógu vatni. Eftir það var það umsjónin, sem mest reið á og það er engum liðlétting hent að og vafasamt hvort nokkur dæmi eru hér urn slóðir til jafn mikilla framfara og átt hafa sér stað hjá Sveini Thorwaldssyni. Árið 1920 fekk Thorwaldsson 800 kassa af perum af 16 ekrum af landi árið 1921 var hann búinn að koma því upp í 1600 kassa árið 1922 upp í 2600, og 1923 í 3000 auk 800 kassa sem frusu og urðu ónýtir.” Sveinn Thorvaldsson sækir fram. Það er ávalt gleðiefni, þegar landar vorir geta sér góðan orðstýr i samkeppninni við annara þjóða menn, í hvaða helst stöðu. sem þeir eru settir. Aðrar tegundir ávaxta ræktar Sveinn svo sem rúsínur o. fl. og hefir getið sér sama orðstýrs 4 William Jennings Bryan, fyrrum utanríkis ráðgjafi í stjórnartíð Woodrow Wilsons, kveðst sann- færður um, að Demokrata flokk- urinn vinni stórsigur í næstu kosn- ingum. Mr. Bryan er á stöðugu ferðalagi um þessar mundir og fer ekki dult með þá skoðun sína, að síðasta þing hafi svo gersamlega brugðist vonum þjóðarinnar, að einstætt muni vera í sinni röð. hvívetna. Það er ánægjuefni öllum hinum mörgu vinum og kunningjum Sveins að vita að hann er í fremstu röð fylkingarinnar — lika í Cali fornia. Or dauðans greipum. að hinir háu herrar í efri mál- stofunni (rauða salnum) ,fóru að slaka á klónni og verða vitund samvinnu Iþýðari. Hafa nokkrar liínurnar þegar verið afgreiddar isem lög og mun því alment verða fagnað. Þingmaður fellur frá. Eins og áður Ihefir verið getið um, varð einn af þingmönnum neðri málstofunnar, J. A. Mc- Kelvie, frá Yale, B.C., bráðkvadd- ur. Mr. McKelvie fylgdi íihalds- flokknum að málum og ihafði átt sæti á þingi síðan 1920. Var hann framúrskarandi isamvizkusamnr j starfsmaður og naut mikilla per- sónuvinsælda hjá samþingismönn- um sínum, öldungis án tillits til sem minningargjöf frá seT ög konö PÓHtiskrar afstöðu. Verulegur sinni, en konu hans gullbúna regn- mælakumaður var hann ekki en þa hlif, og voru það hinir mestu dvr- 8->aldan hann tok tl! mals’ let 'hann gripir. - Þegar Mr. Bardal hafði 1 1t>ós skoðanlr sinar’ með meirl lokið ræðu sinni, sem gjörður var rökfestu, en alment genst. Blaða- að bezti rómur, tók hann að sér mensku ,haíðl hann, eegnt .1. ful1 stjórn samsætisins með mikilli rausn tuttugu ár og naut á þvi svi 1 sem og skörungsskap, og var Kildonan lystigarðinum, gangandi og akandi í bifreiðum, uns þar var saman komið um 130 manns. Fyrst skemtu menn sér með því, að ganga um hinn viðáttumikla og skraut- lega garð, sem umhverfis er húsið, sem er bæði stór og fallegur; síðar; gengu menn til stofu, þar sem I sæti voru búin öllum þessum mannfjölda. Þegar fólk var kom- ið í sæti sín ávarpaði húsráðand- inn, Mr. A. S. Bardal, gestina og skýrði frá, því, að samsæti þetta væri haldið til minningar um það, að hann væri búinn að njóta dyggr- ar þjónustu Páls bróður síns í tuttugu og fimm ár. Enn frennir mintist hann margrar hugljúfrar endurminningar frá samveru tíð- inni, með snjallri ræðu og afhenti Mr. Páli Bardal gullbúinn staf, Einn af þeim, sem vakið hefir á sér sérstaka eftirtekt fyrir fram- sýni og atorku, eú Sveinn Thor- waldsson í Exter, California. Sveinn er einn af þeim mönnum, sem gjörva hönd getur lagt á flest sem hann vill og látið sér fara vel úr hendi. Hann hafði hverja vanda stöðuna á fætur annari á meðan að hann átti heima i North Dakota— Yfirskoðunarmaður reikninga í Cavalier County, bankastjórastöðu ' Kona ein ensk hér í bæ kendi sér á Mountain. verslunarmaður og meins fyrir nokkrum árum síðan. bændastöðu í þeirri sömu sveit og J í fyrstu var meinsemd sú hægfara leysti alt prýðisvel af hendi. Svo j og þó hún háði vellíðan konunnar var það árið 1920 að Sveinn tók | að nokkru, þá samt var hún ekki það í sig að fara í burt frá okkur j svo þjáð að hún gæti ekki notið hér úr vetrarkufdanum og flutti á- j fótavistar ög að einhverju leyti samt fjölskyldu sinni til hinna sól-1 gegnt verkum sínum. En svo fór ríku héraða í Californiu og keypti j meinsemd þessi að ágerast og leit- 1 engu væginn, því hver varð að sitja og j standa eftir hans vild. Kvaddi hann fyrst ritstjóra Lögbergs til j þess að lesa kvæði það, sem birt er I á öðrum stað hér í blaðinu og séra j Jónas A. Sigurðsson hafði ort til Páls Bardals við þetta tækifæri, og j bréf frá Mr. og Mrs. W. H. Paul- son frá Regina, sem þau höfðu sent j sökum þess, að þau gátu ekki ver- ið viðstödd. Var því næst skemt ! með ræðum og ættjarðarsöngvum. j Þessir héldu ræður: Séra Björn B. Jónsson, D.D.; Jón A. Rlöndal, Thomas H. Johnson, B. L. Bald- winson, Björn S. Lindal, Capt. Sig öðrum, óskiftrar virðingar stétt- aribræðra sinna ög isamverka- manna. sér þar, það sem framfaramenn þess héraðs kölluðu harðbala jörð. Ekki var hún sérlega víðáttu rnikil, eftir því sem skilríkur maður hefir sagt oss, en fagur bústaður, því Sveinn er smekkmaður mikill og svo íslendingur, en það hefir verið sagt um landnám þcirra hér í Mani- toba og viðar að þei'r hafi kosið sér hið fagra fram yfir það gagn- lega. Blaðið the Exeter Sun frá 17. apríl 1924 fer svo þessum orðum um búskap Sveins á þessu harð- bala landi. aði konan sér þá læknishjálpar en gat engan bata fengið. Hún leitaði þá í burt frá Winnipeg og til hinna nafnfrægustu lækna suður í Banda- ríkjunum, bæði í New York og öðrum stórborgum og á meðal þeirra til hinna nafnkunnu Mayo bræðra í Rochester, Minnesota, en enginn þeirra gat bætt heilsu henn- ar og ekki einu sinni sagt henni hvað að henni gengi. Þannig kom konan aftur vonlaus og, veik heim til sín hingað til Win- nipeg. En það var með hana eins og Kirkjusameiningin. ■Málið um kirkjusameininguna, er enn í nefnd, og munu litlar lík- ur til, að iþað nái fram að ganga á yfirstandandi þingi. Er talið víst, að nefndin muni klofna, og til umræðu komi, meiri og ‘minni ihluta álit. Stjórnareftirlit með bönkum. Bæði þing og þjóð bíður þess tryggur Jónasson, Mrs. J. Julius j með óþreyju, að bankalögunum og heiðursgesturinn sjálfur, P. ,S.J verði bireytt þannig, að ‘mál eins Bardal. Að ræðuhöldum loknum j 0g Homebanka hneykslið, komi voru ibornar fram rausnarlegar j ej^ki fyrir í allri framtlíð. Settur veitingar, sem gerð voru beztu skil, fjármálaráðgjafi, Hon. James og fór fólk svo að tínast heim til j Roibb, hefir ‘ lýst yfir því að sín aftur, enda var þá komið fram stjórnin ætli sór að leggja fyrir á miðnætti .eftir ágæta skemtun og þingið frumvarp í þessa átt, en ánægjulega kveldstund. — Heim- um jnnihald þess er enn ekki boð þetta var í alla staði hið mynd- nema að litlu leyti ljóst. Þó er arlegasta, og minti á hina forn- Joúist við, að stofnað verði “In- íslenzku rausn, sem einkendi svo Slpector-Generals” embætti, og að marga höfðingja þjóðar vorrar söguöldlnni. PALL S. BARDAL. 10. júní 1924. Manna beztan met eg Pál Meðal fornra.vina: Hreinn sem gull og hvass sem stál, Hélt vel guðræknina. Ef að bárust á mig sár,, Aðrir sátu hljóðir,— Þú hefir, Páll, um þrjátíu ár Þrekstór, reynzt mér bróðir. Trúlyndasti trygðavin, Tímans ár senn dvína. Óðum nálgast eilifðin, Umbun færðu þína. Jónas A. Sigurðsson, sá, er það skipi, skuli Ihafa víð- tækt verksvið að því er eftirlit með bönkum þjóðarinnar áhrærir. Æðsta iúrskurðarvaldið verður samt framvegis í ihöndum fjár- málaráðgjafans. Hon. 'Ernest Lapointe, dóms- málaráðgjafi, hefir verið staddur í Washington undanfarandi daga, í sambandi við hina nýju samn- inga milli Canada og Bandarikj- anna, er um það fjalla, að vinna að því í einingu, að útiloka vín- smyglun. Mr. Lapointe nýtur góðs álits í Wasrington og er gagnkunnugur ráðgjöfum núver- andi Bandaríkjastjórnar og öðruvn helztu stjórnmálamönnum, síðan í fyrra, er hann knúði fram samn- inginn nafnkunna um heilagfiski- veiðarnar.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.