Lögberg - 23.04.1925, Blaðsíða 7

LÖGBERG. FEMTUDAGINN. 23. APRÍL. 1925.
Bla. 7
ísland nti og inni.
Breyting á landi.
Á næstliSinni öld og þaS sem af
er þessari, hefir bygS mjög spilst
og eySilagst af sandágangi og
uppMæstri í Rangárvallasýslu. Á
meSal þeirra jaröa, er hafa eySi-
lagst að mestu, ' eru; stórbýlin
Klofi og Stóru-Vellir á Landi.
Langmestur hluti landsins er upp-
blásinn, en þó mikiS væri eySilagt,
þ. e. mjög sandorpiö, lánast nokk-
ur gróSur upp úr þvi á sumrin,
meö stærri og minni gróSalausum
blettum, sem stækka árlega og
minka þá grasblettirnir aS sama
skapi. Skepnur sækja mjög í
þann gróSur, er kemst upp úr
sandinum, svo aS á haustin sést
þar e'kki stingandi strá, er geti
veitt sandinum viSnám næsta vet-
ur. Heldur eySileggingin því alt
af áfram.
í fyrrasumar (192$) lét Búnaö-
arfélag fslands girSa allstórt svæöi
af Stóru-Valla landi, er þannig var
á sig komiö. ÞaS sem óblásiS var
af gamla túninu, lenti aS vísu inn-
an í þeirri gii’Singu; munu oftast
hafa fengist af því 30—40 hestar.
Aö öSru leyti var land þetta ekki
yrkt nema hvaSi skepnur gengu
um þaS á vorin og sumrin og hirtu
stráin jafnóSum og þau gægSust
upp úr sandinum. Næstliðiö sum-
ar var heyjaS í girSingu þessari
um 600 hestar. LeyfSi þó sand-
græSslustjóri eigi aS slá nema þar
sem gróður var nokkurn veginn
samfeldur, og ekki nærri flögum,
né þar sem rót var mjög veik.
'Flögin höfSu mjög minkaö og
kominn meiri og minni gróSur í
þau víSast hvar. Því eftirtekta-
verSari er þessi breyting, sem jörS
var miklu ver sprottin þar um
slóöir en í meðalári, en þarna var
slæja mjög góS og heyfalliS jafn-
ast á viS töSu eSa jafnvel betra í
sauðfá.—Ttminn.
Eftirfarandi sögu sagði
faðir minn mér.
Á ungdómsárum hans var hann
nokkur ár samtíða manni, sem
ÞórSur hét. vÞórSur þessi var
öSruhvoru lausamaSur, en þó oft-
ast í vist. — Sjaldan var hann
lengi x sama staS. Olli því breyti-
girni hans, en ekki það, aö hann
ætti ekki kost á aS dvelja lang-
vistum hjá sömu húsbændum, því
ÞórSJur var dugnaSarmaSur1 og
framúrskarandi húsbænda hollur,
glaSlyndur og góSlyndur. Vand-
aður var hann og til athafna og
orSa, aS því fráskildu, aS ýkja
nokkuS freklega ýmsar frásagnir
um sig og &ína — þær, sem vera
ttu til vegsauka. Engum voru
þessar sögur til meins. Vöktu þær
því engan kala eSa þykkju hjá
þeim, sem á hlýddu — miklu frem-
ur glaölyndi og gott skap. Hest
átti hann jafnan, efir að hann náSi
þroskaskeiSi. Var liestur hans,
sem hann átti í þann svipinn jafn-
an beztur, sem hann þekti eöa
hafSi heyrt sagt frá. Samt átti
hann allrei verulegan gæSing. —
O/ít sag&ij d’óröur frá kappreiS-
um, sem hann hafSi þreytt viS
fljótustu hesta. LyktuSu þær æ-
tíö svo, aS hans hestur fór langt
fram úr öllum þeim hestum, sem
viö hann reyndu. — ÞórSur hag-
aSi þannig 'kappreiSunum, aS þó
hann drægist mjög aftur úr meS-
en áfram var haldið, þá reiS hann
alt hvaS hann gat, meS svipu og
báSum fótum, lífróSur róandi, á-
fram komist, uns samferðamenn
hans höfSu hægt fe'rSina, eSa
stanzaS svo lengi, aS hann komst
fram hjá þeim. HægSi hann ekki
ferS sína meöan hann vissi aS hin-
ir fóru hægt eSa héldu kyrru fyr-
ir, en þegar hann vissi þá fara aft-
ur aS nálgast sig, vék hann á aöra
leiS, og þá venjulega til næstu
bæja, til að segja frá kappreiSinni
og úrskurSaSí þá hiklaust sínum
hesti lárviSarsveiginn fyrir kapp-
hlaupiS. — “Útsynningur” segir,
aö sér hafi hugkvæmst þessi saga
lit af pólitiskum vindi í nágrenni
hansý.—Morgunbl.
Verður Grænland opnað?
NorSmenn telja líklegt, aS svo
verði. — I norska þinginu var fyr-
ir stuttu gerS fyrirspurn um þaS,
hvort norskir 1 fiskimenn' mxindu
fá aSgang á Vestur-Grænlandi. —
Mowinkel forsætisráðherra svar-
aSi fyrirspurninni á þá leiS, aS
eftir ummælum, sern falliS hefðu
á þjóSþingi Dana, væri ástæSa til
að ætla, aS Danir mundu smátt
og smátt leyfa aSgang aS landinu,
og aö opnaSar yrSu nokkrar hafn-
ir á vesturströndinni. KvaS for-
sætisráSherrann það vera ánægju-
efni; en á hitt yrSi aS lpggja á-
herzlu, aS NorSmenn þeir, sem
hynnu aS vilja nota sér þetta, upp-
fyltu þau skilyrSi, sem sett yrSu
viSvkjandi heilbrigöi, og eins yröu
þeir aS hlíta því banni, sem sett
yrSi gegn allri verzlun og viS-
skiftum viS GrænlencLinga.—Mbi.
Kyrrstaða Landspítalamálsins.
■ lla® nia^ se&ir “SjóSstjórn-
in nýlega i Morgbl. þetta:
BráSum eru 10 ár liSin síðan is-
lenzku konurnar bundust samtök-
um .þm að stuSIa aS því í orSi og
verki, aS reistur yrSi íslenzkur rík-
ísspitali. Síöan hafa konurnar
jafnan aS þessu marki stefnt, og
unniS að því bæöi meS fjársöfn-
un og á annan hátt, sem of langt
yrSi hér aS telja. — En þrátt fyr-
ir 10 ára starf kvenna, er lítill
rekspölur kominn á þetta mál, enda
er svo aS sjá, sem þeir, er völdin
hafa, kjósi helst aS framkvæmd-
anna veröi sem lengst aS biSa. —
Þessu una þær konur, sem aö mál-
inu standa, illa, og því boðar
stjórn LandspitalasjóSs íslands til
álmenns fundar, sem aS haldinn
veröur sunnudaginn 15. marz í
Reykjavik VerSur þar rakin saga
þessa máls, og géfst þar færi á aS
heyra, hve miklu tómlæti það hef-
ir átt að mæta. Stjórn Landspít-
alasjóSsins er skipuS fulltrúa frá
hverju því félagi, er tekiS hafa
þátt í samtökunum, og skora fund-
arboðendur á allar konur, hvort
sem þær eru í þessum félagsskap
eöa ekki, að koma á fundinn, til
aS kynnast málavöxtum og með
atkvæöi sínu knýja á þá, sem með
völdin fara, aS daufheyrast eigi
lengur viS sanngjörnum kröfum.
Náttúrufræðisfélagið.
Skýrslai 'félagsins fyrir árin
1923 og 1924, er nýlega komin út,
—segir Morgimblaðið 22. marz.—
Eru þar ritgerðir um tvo látna
merkismenn, er voru miklir stuðn-
ingsmenn félagsins, þá Eug. War-
ming prófessor i grasafræði viS
Hafnarskóla feftir Helga Jóns-
son), og GuSmund Magnússon
ífeftir Bjarna Sæmundssonj,( —
Próf. Warming var um langt skeið
frægasti og fróöasti grasafræSing-
ur Dana. Lét hann sér mjög ant
um náttúrurannsóknir hér á landi,
var íslenzkum' náttúrujfræSingum
hin mesta hjálparhella, örfaði er-
lenda náttúrufræðinga til þess aS
koma hingaS, og varS til þess, aö
fé fékst oftar en ella til slíkra
iferðalaga—einkumj Júr ,Karlsberg-
sjóSi. Á íslenzk náttúrufræði
honum mikiö að þakka. — GuS-
mundur heitinn Magnússon var
meðal helstu styrktarmanna Nátt-
úrufræðisfélagsins. Hneigðist hug-
ur hans aS náttúrufræSi, þegar á
ungum aldri. Plöntusafns hafði
hann aflað sér . á yngri árum, er
bæði var gott og fjölbreytt. Er
þaS nú eign Náttúrugripasafns-
ins — og eins skordýrasafn hans,
er hann safnaði mestu i sumarfrí-
um sínum í Borgarfiröi. En skor-
dýralíf lands vors er ein af þeim
greinum náttúrufræðinnar, sem
fáir hafa gefiS sig viS, eins og
kunnugt er. —
Félagar NáttúrufræSisfélagsins
eru nálega 200; fjölgar þeim hægt.
Aftur á móti fjölgar þeim ört,
sem hirSa um aS buga einhverju
aS Náttúrugripasafninu. En gef-
endur til safnsins voru þessi 2 ár
83, og 64 af þeim utanfélagsmenn.
Er þess aö vænta, aS Reykvíking-
ar og aðrir, sem hafa tækifæri til
þess aö kynnast safninu af eigin
sjón, fái áhuga fyrir þvi, aS
gerast hirðumenn nxeð alla ]>á
hluti, sem þeir hafa hönd á, og
vitanlegt er, að á heima í safninu.
Það er stórkostleg furSa, hve
NáttúrugripasafniS er orðiö fjöl-
breytt og fulIkomiS. Þeim sem
mest hafa unnið aö því, að koma
saftfinu upp, verSur seint full-
þakkaS. Þakklætisskuldin er því
meiri, sem fjárkosturinn hefir
alt af verið þröngur. ASsóknin aö
safninu eykst meS ári hverju. Ár-
iS 1924 komu þangað alls 8,800
gestir, helmingi fleiri en 1917. —
Húsnæði safnsins í Landsbóka-
safninu, er aS verða alveg óþol-
andi lítið, og ófullnægjandi. Jafn-
íramt vex þörf Landsbokasafns-
ins á því, aS fá húsnæði það, sem
NáttúrugripasafniS hefir, til bóka-
geyriislu — íi sikýrslu félagsins
eru, auk áSur getinna minningar-
greina og frásagnar unx störf og
hag félagsins, grein eftir P. Niel-
sen á Eyrarbakka um geirfuglinn
og grein um nýjungar í dýraríki
Islands, eftir Bjama Sæmunds-
son.
Hvað er það að trúa á
Krist?
Lesari, hefirðu nokkurn tima
spurt þessarar spumingar? Er
það þinn einlægur vilji aS fá
svar við henni? Sé svo, þá eru
þessi fáu orS ætluS þér. Guð láti
þaö verSa þinni sál til blessunar.
—Eg býst þá viö, aS þér hafi af og
til staðiS stuggur af syndum þín-
um, og þú hafir spurt sjálfan þig
í þögn eöa upphátt: FlvaS á eg aS
gjöra, svo eg verði hólpinn?. Þú
sérS aS biblían segir: “Sá, sem
trúir á soninn, hefir eilíft líf. en
sá, sem ekki trúir á soninn. skal
ekki sjá lífið, heldur varir guðs
reiði/ yfir honum.” Þú hefir sama
svariö og þaS er Páll gaf dýflissu-
verðinum: “TrúSu á Drottinn
Jesúm Krist, og skaltu frelsast, og
þitt hús.” Samt hikarðu. Þú
spyrS: hvaS meina þessi orö? Þú
óskar aS vita, hvað þaS er, að
trúa á Krist. (1) AS ‘kenna íþarf-
ar þinnar. (2) aS trúa þvi, aS
hann sé fær um og viljugur til aö
frelsa þig og þaö nú strax. (5)
aö varpa sjálfum þér afdráttar-
laust á hans miskunnsemi, og
treysta honum einum til aö frelsa
þig-
1. Að finna til þarfar á honum—
Án þess leitarSu hans aldrei af al-
vöru. eða treystir honum aS öllu
leyti. Þú sendir ekki eftir lækni,
fyr en þú finnur aS þú ert sjúk-
ur. “Drottinn hjálpa þú mér.”
Þannig kernur syndarinn heldur
ekki fram fyrir Krist, á réttan hátt,
þangaS til hann finnur aS hann
er týndur, vesall maður. — ÞaS er
ekki nóg, aö vita þetta. Þú verður
að finna til þess. Segistu ekki geta
þaS? Æ, hversu týndur og ve-
sæll hlýtur þú þá ekki aö vera!
Þín eigin orS ættu aS fylla þig ótta
og skelfingu. Hverjum er þaS
aS 'kenna, aS þú ert tilfinningar-
laus um þitt eigiS ástand. HvaS
langt þyrfti aS vera þar til þú
finnur þaS sjálfur,, Þér getur
brugðiö viö, þegar næmur sjúk-
dómur heldur þér i sínum klóm.
Þú getur kent sorgar, þegar vinur
þinn er þjáSur og deyjandi fyrir
augum þér. Geturöu þá ekki
fundiS til sorgar, þegar þú hugsar
um líðandi frelsara, og þaS, hvern-
ig þú hefir misboðiS hans elsku?
FinnurSu engan ótta, þegar þér
kemur í hug hinn voSalegi dómur,
sem þú ert á hraðri leið til?
Muntu dirfast, aö segja dómaran-
um á hinum mikla degi, að þú get-
ir ekki fundið þörf á frelsara?
2. En þú segir: “Mér finst
aS minsta kosti aö sumu leyti, aS
eg vera au’mur, sekur, týndur
syndari, en þetta getur ekki frels-
aS mig.” — Nei, þaS frelsar þig
ekki. Þúsundir hafa fundið til
hins sama og eyðilagst. Þú verÖ-
ur einnig aÖ trúa því, aS Kristur
sé fær um og viljugur til aö frelsa
þig, og þaS nú þegar. Hann er
fær um þaS, því hann er almáttug-
ur. Þú ert stór syndari, en Krist-
ur er algjör frelsari. Satan hefir
veriS aS reyna aS sannfæra þig
um, aö Kristur sé ekki nxegnugur
aS frelsa slíkan stórsyndara, sem
þig. Hann er fær um þaS, en nema
þú trúir því, i öllum 'þess dýrðlega
veruleik, verðurðu ekki færari aS
treysta lionum, en maður á þaki
þess húss, sem er aS brenna, getur
stigiö í veikan stiga, sem hann veit
aS muni bdla undan þunganum. Þú
veröur aS trúa, aS Jesús^ vilji
frelsa þig. Ef þu efast, þá ertu
vantrúaður og styggir hann. Hann
býöur þig velkominn meS þessum
orSxxm*. “Þann, sem ti' mín kem-
ur, vil eg engan veginn frá mér
reka.” AS hugsa þig svara: “Æ,
drottinn, eg gat ekki hugsa'S, að
þú mundir meðtaka slíkan sem eg
er, ef eg kæmi.” Samt sem áður
segir þú þetta á hverju augna-
bliki, sem þú uppörfar efasenxdir.
Þú verður að trúa á hans fúsleik
á þessari stundu. Máske þú hugs-
ir þér guS viljugri aS móttaka þig
eftir nokkra gráts og bænadaga
og tilraunir til aS verða betri.
Vertu viss, aS þínum versta óvin
líkar ekkert betur, en aÖ þú hald-
ir áfram meö slíka skoÖun. Þú
crt ekki að verða neitt bctri. Þú
ert ekki aS gjöra neitt til aS ávinna
hylli Krists, á meðan þú neitar
heimboði hans. ÞangaS til þú trú-
ir, aö hann sé fær urn aS frelsa og
viljugur aS frelsa, og þaÖ nú þeg-
ar, getur þú alls ekki frelsast.
Hinn mikli óvinur sálar þinnar
fæst ekki um þaS, þó þú gjörir
ekki ráö fyrir löngum uixdan-
drætti, þar hann veit, aS Jesús er
ætíS viÖbúinn aS frelsa þig, ætiS
viðbúinn aS •neðtaka þig. Ef þú
sjálfviljuglega heldur þessurn und-
andrætti áfram um lengrx eÖa
skemmri tíma, þá hefir óvinurinn
fengið sínu framgengt, og sal þm
er enn týnd.
3. Hið næsta, sern af þér heinxt-
ast, er: Að varpa þér afdráttar-
laust á náð, og treysta honutn cm-
um til að cndurleysa þig. í þessu
innifelst, að þú hættir alveg aS
búast viS, að þú getir frelsaS sjalt-
an þig, eða á nokkurn hátt hlotiS
endurlausn nema í gegn um rétt-
læti og verSskuldun Krists. Þer
kann aS hafa fundist tilraunir þín-
ar margar til aö betra sjálfan þig.
Já, máske þær séu a't of margar.
Hættu aS reiða þig á eigin gjorS-
ir og farðu aS treysta Kristi til aS
gjöra alt, og þá er þér óhætt.
Maður ræt bát sínum rétt fyrtr
ofan hræöilega iSu. Straumkast-
iS er aö ná í hann og færa hann
nær og nær. Þeir, sem á bakkan-
um horfa á hann, verða vonlausir
um hann og segja með einum rórni:
“Hann er farinn!” En í sama vet-
fangi er fleygt til hans kaÖli, sem
kemur niSur nálægt bátnum.
Hvernig stendur nú á? Kalla nú
allir til hans skipandi aS herSa
róSurinn og reyna ef mögulegt
væri aS komast á land? Ónei. HiS
sameinaða, einlæga hróp er: —
“Feldu árarnar; hættu aö berjast!
Gríptu kaðalinn!” Þannig felst
ekki von syndaranns í því aS stjúÖa
á sinn eigin hátt, því á meSan
hann stríðir í sjálfum s^r, vonar
hann ekki á Krist til aS taka þaS
verk aS sér fyrir hann. ÞaS er
því ekki þaS aS gjöra sjálfur;
heldur hitt, aS láta undan.
En þú segir: “Hvers vegna
eggjar þú mig þá á aö verða krist-
inn, eða gjöra nokkurn hlut? Hví
þá ekki að sitja kyr og bíSa, þar
til Jesús kemur og fyrirgefur
mér ?”
Hvernig heföi fariS fyrir mann-
inum í bátnum, ef hann 'befði felt
árar og rekiÖ svo xtxeS samanlagS-
ar hendur og beðiS eftir kaölinum
aö hjálpa sér? Hann hefði þá
eins getaÖ dáiS viS róðurinn, eins
og viS aS sitja kyr, og hefði alveg
eins áreiöanlega dáið í hinu síðar-
nefnda ástandi eins og i hinu fvrra.
En hann veröur aö grípa kaöal-
inn. Þannig verður syndarinn aS
reiSa sig á krossinn. Ekki meS því
aS bí'ða þangaS til hann verSi
betri, heldur kannast viS að hann
aldrei geti orðið betri á þann hátt,
■ .....
“Sepgillinn sagði til Kvernig
honum leið.“
Mr. R. Paulin, Toutes Aides, Man., skrifar:
“Eg var orSinn svo niSurbrotinn og máttvana og hjartaÖ
í ólagi, svo eg varð aö liggja í
rúminu svo dögum skifti. —
Einhver ráölagöi mér aS reyna
Dr. Chase’s Nerve Food, og það
gerði eg, og fór fljótlega aS líta
betur út og þyngjast. Eg hefi
tekið margar öskjur af þessum
undra pillum, og finst mér eg
vera tíu árum yngri. Dr. Chase’s
meðöl ásamt forskriftabók eru
okkur mikil hjálp, þar sem viö
búum 40 mílur frá lækni og
járrxbraut.”
DR. CHASES NERVE FOOD
60 cents bylklð, hjá lyfoslum cða Edmanson. Uates & Co., Ltd. Toronto
sem hann hefir hingaö til reynt,
og þá vonandi á Krist. Þegar
hann verSur var við aS þaS, sem
hann stendur á, er að sökkva, og
finnur til hversu syndugur og tap-
aSur hann er. Fyltur' samblandi
angistar og vonar, vonleysis í
sjálfuin sér, en von á kraft og
miskunn Krists, segir hann: í‘Eg
stend á nýpu fjallsins fram, Æ,
forSa falli mér.” Bæn hans er
heyrÖ, hjarta hins meölíðunarsama
frelsara er reiðubúiS að bjóSa
hann velkominn. Armllggir misk
unarinnar eru útbreiddir til að
meðtaka hann. ElskuorSin, sem
bjóða hann velkominn, berast hon-
um til eyrna: “Sonur, vertu hug-
rakkur, þér eru þínar syndir fyr-
irgefnar.” Hann trúir því orði;
hann treystir því hjarta; hann fell-
ur í þessa arma, og honum er ó-
hætt.
Lesari, segir hjarta þitt: “Drott-
inn, eg trúi; hjálpa þú vantrú
minni”, Viltu taka frelsarans orö
eins og þau eru töluS ? Ertu vilj-
ugur til aS treysta honum til þíns
endurlausnarverks ? Ef svo er, þá
legSu sjálfan þig hjálparlausan
fram fyrir hinn máttuga, með-
aumkvunarsama endurlausnara.
Gefðu honum alt þitt hjarta.
Legðu sál þína í hans hendur, og
hann mun fyrirgefa, meStaka og
frelsa þig. Allir hafa syndgaS, og
hafa skort á guðs dýrö, og verða
réttlættir, án verðskuldunar, af
hans náð, fyrir endurlausnina, sem
er í Kristi Jesú. (Æóm. 3, 23-24).
Af engum öðrum er hjálpræðis
aö vænta, því meSal Xnannanna
gefst ekki nokkur annar undir
himnihum, jfyrirt' íhvers Vulltingf
oss sé ætlaS hólpnum aS veröa.
fPost. 4, 12).
Þann, sem til min kemur, mun
eg ekki burtu reka. fjóh. 6, 37).
Þóra B. Thorstcinsson
þýddi úr epsku.
Stansaðu um augnablik
Vinur! StansaSu nökkurn tíma
til aS hugsa um, hvar þú ætlar aS
dvelja um endalausa eilífð.
Þú lifir aS eins einu sinni. Þó
þú sért fátækur í þessurn lieimi,
hefirðu áunnið alt, ef þú hefir á-
unnið himnaríki. Þó þú hefðir
öll þægindi hérna megin, hefiröu
samt tapaS og týnt öllu, ef þú hef-
ir tapaS himnaríki. Ef til vill
hefirðu lofað einhverjum deyjandi
vinuhx, aS mæta þeim á hinxnum;
en þú hefir gleymt því, og ert
orSinn þrjóskufullur, svo aS ef
>ú værir kallaður til að mæta guði
í því ástandi, sem þú ert nú í, þá
yrÖirðu aS segja: “Eg er ekki
reiðubúinn, eg hefi vanrækt sál
mína, og er týndur, týndur um ei-
lífð.” Já, þú þarft ekki meira til
að tapa himnaríki og vakna upp í
helvíti. AS eins aS vanrækja þína
sál, og gleynia guði. Hinir óguð-
legu skulu sendir til helvítis, og
allar þær þjóðir, sem gleyma
guði. Ekki gjöröi ríki maÖurinn
annaö. Hann lifði fyrir sjálfan
sig. HafSi guS e'kki í lífi sínu.
“Og er hann var í helvíti og kvöl-
unum, upp hóf hann augu sín”
CLúk. 16, 23). Hann srbaö árang-
urslaust um einn dropá vatns til
að kæla tungu sína, kvalinn ‘,í
þessum loga”. Þú kant aÖ segja:
“Þetta er að eins dæmisaga.” Ef
svo er, hvaS nxvndi þá yirkileik-
inn vera ? Því dæmisaga sýnir
þaS, sem er meira en dæmisagan
sjálf. Helvíti var búiS djöflinum
og hans árum. en ekki ætlaS
mönnum. Ef þú tekur þér eilíf-
an rbústað meðal púka og djöfla,
þá kemur þaÖ til af því, aö þú
flýtir þér fram hjá útbreiddum
blóSfaðmi Krists; lokaðir augum
þínum fyrir ljósinu, eyrum þínum
fyrir sannleikanum, og hrasaSir
um bænir og grátbeiðni, sem fórn-
aS var fyrir sáluhjálp þína. Hví-
lík voðaleg eilifS má slíkt vera.
A8 muna hversu margar ræSurj
og bænir þú heyrðir, hversu oft;
þér var boöiö að koma, hversu þú j
kaaföir sannfæxángu þina. 'Taík- ]
andi tillit til alls þessa, yrSirðu oS j
kannast viS, aS dómurinn væri j
réttur, því “eg vissi skyldu mína,!
en gjörSi hana ekki.”
Hvi ekki aS koma frarn nú, eins j
og þú vildir hafa tækifæri til að |
gjöra, ef dauðahryglan væri i
hálsi þér, eða þegar þú stendur
viS dómstól Krists? Ráö þaö við
þig nú. Jesús býður þér heim:
“KomiS til min allir, sem erfiðiS
og þunga eruS hlaSnir, eg skal
gefa yÖur hvíld” ('Matt. 11, 28).
Sá, sem hylur syndir sinar, skal
ekki blessast; ?en sá, sem játar
þær og snýr frá þeim, skal misk-
unn hljóta” fOrðskv. 28, 13).
Þýtt úr ensku,
Thora B. Thorsteinsson.
Eini vegurinn.
“Eg er vetgurinn, sannleikurinn
og lífið.”
Það er ekki ætlan mín, að leggja
út af þessum setningum eins og
vanalegast hefir verið gert. Allir
hafa dáðst að þessum orðum, allir
élska þau og virða, en þrátt fyrir
alla aðdáun og umhugsun um þau,
hafa menn þó litla grein gert sér
fyrir hve ótæmandi þau eru að
lífsspeki, þegar þau eru "borin
saman við líf hans dfe kenningu,
sem sagði þau. Kenning hans og
líf er eini velferðar veguririn.
Þetta hljóta nú þjóðirnar að fara
að viðurkenna eftir þeirra beiisku
reynslur. Husgum oss þá þessa
kenningu:
“Gefið og yður mun gefast.“
“Hver sem reynir að ávinna líf
sitt mun týna því, en hver sem
týnir því, mun varðveita það.”
“Hver sá, er vill verða mikill a
meðal yðar, hann skal vera þjónn
yðar.” “Þér skuluð ekki rísa gegn
meingjörðamanniriúm.” “Auðmýk
ið yður og þér munuð upphafðlr
verða.”
Þetta lögmál hefir verið kent,
en því er lítið fylgt. Framkomi.
einstaklinga og þjóða hefir skráð
lögmál sitt í heimi vorra tíma:
“Náðu í sem mest, hvernig sem
þú færð það.” “Hlúðu sem best
að þér sjálfum og þá er þer borg
ið og þú bjargar lífi þínu.” “Láttu
aðra þjóna þér, en drotnaðu yfir
sem mestu.” “Láttu auðmagn og
orku þína skéra úr málunum.”
Þessu lögmáli hefir verið fylgt.
Þjóðirnar ætluðu að ná í sem mest
hver frá annari, en mistu jafnvel
það sem þær áttu. Þær ætluðu að
hlúa sem Ibest að sjálfum sér og
bjarga lífi sxnu betur, en þær
týndu því. Þær ætluðu að drotna
yfir sem mestu, en mistu jafnvel
stjórn á sjálfum sér. Þær létu
orkuna og auðmagnið skéra úr
málum, en meiddu sig illa.
Hve hégómleg er þó ekki hyggja
mannanna? Menn tala um að
leggja niður vopnin, en bera
versta drápstólið í hjörtum sér —
hatrið. Það er ekki lengi gert að
smíða exi, kylfu, byssu eða spjót.
Þótt 611 vopn yrðu lögð niður á
morgun, en hatrið skilið eftir,
mundu menn Ibita hvern annan á
ibarkan eins og þeir gerðu í gamla
daga, er ekki. var á öðru völ. Á
meðan einn maður er til í heim-
inum með ókristilegt, kalt og hat-
ursfult hjarta, er stríð mögulegt.
Jesús er eini vegruirin. Líf hans
og kenning eini vegurin, eini veg-
urinn, sem leiðir til velferðar. All-
ur hinn mentaði heimur má beygja
höfuð sitt, iblygðast sín og játa
þetta. Falla höfðingja fríðarins,
kóngi lífsins og speki himnanna
til fóta, játa þetta og biðja um
fyrirgefningu.
Hið gögufa, guðdómlega, kristl-
lega hugarfar er eina undirstaða
friðarins. Það er ekkert annað.
Pétur Sigurðsson.
Bjarni Matthíasson.
hringjari
á áttræðisafmæli í dag. Allir ibæj-
anbúar kannast við Bjarna hringj-
ara, hinn trúa og skyldurækna
mann, sem nærfelt 35 ár hefir
gegnt veglegu starfi með mikilli
alúð og samviskusemi. Bjarni hef-
ir átt marga hátíðisstund, það hef-
ir verið ihátíðargleði í hjarta hans,
er hann á sunnudögum og hátíð-
um gekk til kirkju, til þess að
hringja kluWkunum og kalla á
menn á heilagan stað. En þeir eru
einnig margir, sem hafa boðið há-
tiðagleðina velkomna er þeir hlust
uðu á klukknahljóminn. Altaf var
Bjarni hringjari á sinum stað.
aldrei kom hann of seint upp I
turninn mönnum hefði áreiðan-
lega brugðið við ef hann hefð!
komið 5 mínútum of seint. Það
mætti brýna fyrir mönnum stund-
vísi með því að tala um kirkju-
klukkurnar og Bjarna hringjara
Hve marga er búið að jarðsyngja j
hér í bæ á 35 árunum síðustu og
1 hve oft hefir Bjarni komið of seint
1 upp í kirkjugarðinn?
Hér hefir sá maður starfa, er
I hefir verið trúr í köllun sinni, og
þótt vænt um starfið. Með kirkju-
j klukkunum hefir hann kallað &
I menn til þess að hlusta á gleð-
innar boðskap, hann hefir hringt
á fagnaðarríkum stundum,, og
hann Ihefir hringt á erfiðum sorg-
ardögum. Margir hafa iheyrt klukk
urnar segja: “gleðileg jól, gleði-
leg jól,” og margir sorgbitnir
heyra þær segja: “grát eigi, grát
eigi.”
Eg trúi ekki öðru en að iþetta
afmæli hringjarans gamla verði
til þess að kalla á margar fagrar
og viðkvæmar minningar hjá þeim,
sem í gleði og sorg heyrðu klukk-
urnar kalla. Mér er kunnugt, að
Bjartii lítur með þakklæti yfir
þann dag, sem nú er kominn að
kveldi og kannast við, að fagurt
starf hefir fært honum blessun
og gleði. En mér er einnig kunn-
ugt um, að fjöldamargir hugsa til
Bjarna hringjara með þakklæti og
árna honum blessunar á æfikveldi
hans.
Það er áreiðanlega ósk Bjarna
og vor allra, sem höfum mætur á
hinu göfuga starfi, að kirkjuklukk
urnar megi framvegis, eins og
hingað til, kalla á gleði, frið og
huggun, og að þessar gjafir megl
veitast þeim, sem hlýða kalll
þeirra og ganga á helgan stað.
Þakkir og blesisunaróskir berast
Bjarna hringjara á þessum há-
tíðisdegi frá starfsfólki kirkjunn-
ar, söfnuði og bæjarbúum.
Það er sameiginleg ósk vor, að
bæn, að Guð blessi afmælisbarnið.
Bj. J.
Visir 14. marz.
Jón meistari Vídalín.
Detroit Haribour 13. apríl, 1925.
Herra ritstjóri!
Grein yðar í Lögbergi um
Vídalín var góð, þanð hún náðl,
en iþar var (bara hálf sögð saga,
mun kóngi ekki hafa geðjast vel
að orðum þeim, er Jón notaði í
kirkjunni, átti hann tal um það
við einhverja, máské ráðgjafa
sína, þá var einn er sagði: “mér
líst svo á ungling þennan að hann
gjöri engan mun á kóng eða kot
ungi, þegar til trúmála kemur.
Kóngur segir: “látið hann messa
aftur, þá skal eg sýná ykkur það.”
Jón messar, þegar hann er kominn
upp í stólinn og byrjaður kemur
kóngur inn kirkjugólfið með hatt-
inn á höfðinu, er þá fljótt þrum-
að úr stólnum: O, du syndigt
Menneska vaager du at betræ-de
Guds Helligdom med din Hoved-
bedekkning paa,” Kóngur tók ofan
og gekk til sætis, sagði svo að
Jón væri meira verður biskups-
stól en dátastöðu, og styrkti hann
til náms. Vinsmalegast.
Gamli Gvendur.
Nemið brott drættina úr myndinni
til vinstri og lá-tiS á andlitsbiliS &
myndinni hægra megin, ok munuS
þér þá ýSur til mikillar ánægju sann-
færast um,. aS fallegt hár eykur stðr-
um á persánumikilleik yPar.
Ilár yðnr er þunt
Hárið er lama
Hárið er þurt
pér haftð nyt, þá
Þurf ið þérLB.HairTonic
hið áhirgsta hánneðall Peningum
skila’S aftur, ef þér eruS ekki ánægð-
ir. FXáiS flösku I da«. Varist eít-
irstælingar. Krefjist Ij, ;B.
Tveggja mán. Lekning .... $1.50
L. B. Shampoo Powrler .... 40e
1 öllum deildabúðum eða með pðsti
frá li. B. Oo„ 52 Adelaide St„, Wpg.
Raieldavjelar
ALL CAST
Siiiisliiiie Eurnaces
með hitavernd-
unar útbúnaði
Enameleraður ofn,
'er engin
samskeyti sjást á
Pull out Elements
veita fullkomna
ánægju.
með
Air Blast
Ring
Spara
25%
eldsneyti
föl
k
No. 15
$135.00 út í hönd
Fáið sérfrœð-
ings upplýs-
ingar með
því að
hringja upp
A2846