Lögberg - 30.04.1925, Blaðsíða 1

Lögberg - 30.04.1925, Blaðsíða 1
iiQftef ð- Látið taka af yður MYND í nýju páska fötunum W. W. ROBSON rEKUR OóB\R MYXUIU AÐ S17 POUTAGK AVE. 38. ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 30. APRÍL 1925 NÚMER^ 18 Helztu heims-fréttir Canada. Síðastliðinn föstudag lést í Toronto, Sir Augustus Nanton, einn af nafnkendustu fésýslu- mönnum hinnar canadisku þjóðai og forseti Dominion bankans. Hafði hann dvalið flest mann- dómsár sín í Winnipeg borg. Lík- ið var flutt til Winnipeg á mánu- daginn og var það jarðsett á þriðjudaginn í St. Johns graf- reitnum. — * * * Þingnefndin er fjallar um farm- gjaldamálið á þinginu í Ottawa ei tekin til óspiltra málanna. Marglr umlbtoðsmenn skipaeigenda frá Bretlandi eru komnir á vettvang til þéS'S að 'bera vitni í málinu. Ætluðu þeir fyrst að taka þá stefnu, að þeir væru þar komnir til iþess að verja sig eins og kærð- ir sakamenn. En lögmaður stjórn- arinnar Mr. Symington frá Win- nipeg benti þeim á að slíkt værl með öllu fráleit afstaða, því þar væri ekki um neina sakborninga að ræða á hendur neinum mannl frá hendi stjórnarinnar í Canada. né neins annars. Alt sem fram á 'vSeri farið væri að fá að vita sannleikann í málinu og að hon- um gætu menn best komist með því að sýna ekki neina andúð, held- ur hjálpa hver öðrum að því tak- marki. Alt gekk svo vel fyrstu dagana og iþar til að umboðsmenn skipa- eigendanna lögðu' fram heildar reikning yfir kostnað og tekjur við úthald skipanna. Með þann reikning voru nefndar mennirnlr óánægðir og bentu á að óhugs- andi væri að tajca hann sem sönn- unargögn i málinu og báðu um að fá að sjá skýrslur skipstjóranna sjálfra (The sailing papers) en því neituðu umboðsmenn bresku skipaeigendanna harðlega og jók það á grun nefndarmanna að alt mundi ekki vera með feldu. Á fimtudaginn í siðustu viku bar umlboðsmaður Robert Redford siglingarfélagsins Col. W. J. Gear vitni í mláinu, snerist vitnislburð- ur hans.sérstaklega um farmgjöld á korni, hveitimjöli og nautgrlp- um og tók Ool. Gear fram í byrjun að engin samtök ættu sér stað að því er flutning á þeim nauðsynja- vörum snerti. En þegar Syniington lögmaður tók að spyrja hann gekk hann inn á að fluttningstext- inn væri stundum ákveðinn líka á (þeim vörutegundum af auka- nefnd er skipaeigendur hefðu og nefndist “Canadian Line confer- ence” og í þeim félagsskap væru allir skipaeigendur er skip ættu I förum til og frá höfnum í Can- ada. Einnig viðurkendi hann, að ef sá félagsskapur væri ekki tll þá mundi samkeppnin lækka farm- gjaldaverðið, en benti á að sigi- ingar mundu þá ekki verða eins ábyggilegar. Enn fremur varð Col. Gear að viðurkenna kvæði öll, sem gerð væru af þeirri nefnd í sam- bandi við texta á farmgjöldum og siglingar væru símaðar til New York og þeim hlýddu allir skipa- umlboðsmenn 4 Bandaríkjunum og Canada. Lengra er rannsókn þessl enn ekki komin. * * * Mál hefir staðið yfir í Montreal er allmikla eftirtekt hefir vakið sérstaklega á meðal verkamanna- leiðtoga um land alt. Lögreglu-^ bjónar myndulu með sér félag lögregluþjónafélag er stefndi í sömu áttina og verkamannafélðg vanalega gjöra. Lögreglustjórinn áleit það vera óheppilegt og geta jafnvel orðið hættulegt í vissum t'lfellum og tilkynti lögregluþjón- urri þeim, er í það höfðu gengið annað hvort yrðu þeir að ganga ur félaginu, eða víkja úr stöðum sínum. Lögregluþjónafélagið höfð- aÓi mál út af þessari aðferð lög- reglustórans og er nú dómur ný- fallinn í málinu, er ónýtir ákvæðl lögreglustjórans og kveður lög- reglulþjónana ihafa fullan rétt til síns félags. * * * Brunaliðastjórinn í Hamilton, Gnt. hefir skipað svo fyrir að eng- inn giftur maður geti haldið stöðu sinni í eldiiði þess ibæjar ef að konan hans vinni út frá heimili þeirra; er þetta furðulega ákvæði að Iikindum gert til þess að auka atvinnu fyrir vinnulaust kven- fólki. Stórt pappírsgerðarverkstæði eru eigendur Fraser pappírs- mylnufélagsins að byrja á að Ibyggja í Edmonton N. B. * * # Stúlka 19 ára að aldri er vinn- ur fyrir verslunarfélag í St. John N. B. og heima átti í herbergi gegnt búðinni, varð vör við nótt eina nýlega að þjófar voru að forjótast inn í búðina.Hendir hún sér strax fram úr rúmi sínu, klæð- ir sig í snatri og hleypur ein út i búðina, við komu hennar urðu þjófarnir, sem búnir voru að láta eitthvað af verðmætum munum 1 poka, smeikir og lögðu á flótta og tóku pokann með sér. Stúlkan lagði á stað á eftir þeim hrópaði á hjálp og skaut þjófunum svo skelk í bringu, að þeir fleygðu pokanum og flýðu. * # # Kona áttatíu og fimm ára að aldri, að nafni Annie Saunders, er heima á í Winnipeg á í Winnipeg hefir gert kröfu til eigna er auð- maður í New York hefir látið eftir sig og eru virtar á $800,000, 000. Segist hún vera bróðurdóttir hins látna. er dó barnlaus og því réttur erfingi. Bandaríkin. Bandaríkin hafa farið þess á leit við stjórn Rúmeníu að hún gerði bindandi samning viðvíkj- andi fé því er Rúmeníumenn hafa fengið að láni hjá Bandarikja- stjórninni, sem nemur $45,000,000 Auk þess s'kuldar stjórnin í Rúm- eníu International félaginu $500, 000 og Baldwin Looomotivefélag- inu $20.000. * * * Nýlega fundu lögregluþjónar tvær bifreiðar og tvo járnbrautar- vagna hlaðna vínföngum, sem menn voru að reyna að smygla yfir landamærin. # * * Póstmálastjórnin í Washington hefir ákveðið að senda póst með flugvélum á milli allra aðaLborga landsins og flytja einnig fólk með þeim flugvélum. * * # trtfluttar vörur frá Bandaríkj- unum í marz s. 1. námu $452.000. 000, en innfluttu vörurnar $385, 000.000. * # * Indíánarnir í Kenel héraðinu i N. D. hafa gefið Coolidge forseta nafnið “Bear Riibs” 'í virðingar |skyni segja þ'eir, fyrír það að Coolidge gaf þeim borgararétt. Nafn það bar áður höfðingi Hun- kapapas Indíánanna ,sem var drep inn þegar hann reyndi að kenna fólki sínu siði og lifnaðarhæ+tl hvítra manna: “Við vitum nú,” segja þeir í bréfi til Ooolidge for- seta, “og sökum þess að hann var maður, sem sá fram í tímann og sótti fram, gefum við yður nú nafnið “Bears Ribs” og með þvl nafni þekkir okkar fólk yður framvegis.” * * * (Sagt er að Henry Ford bifreiða- kóngurinn alkunni, ætli innan skamms að byggja toifreiðaveyk- smiðju á NorðurÆrakklandi, sem veiti 25,000 manns atvinnu. Um tooðsmenn^ hans hafa að sögn keypt land undir slikt verkstæði í bænum Creel, sem er á milll Parísar og Amiens. # * # Sex emtoættismenn í Detroit, Mich. hafa verið teknir fastir fyr- ir fjárdrátt og 13 aðrir í toænum og nágrenningu kærðir. * * * Hinn nafnkunni enski prestur, Dean Inge, sem um þessar mund- ir er á ferð í Bandaríkjunum sagðl i fyrirlestri, er hann flutti í New Haven Conn. að skýrslur um hjónaskilnaði í Bandaríkjunum sönnuðu að hjónaskilnaðarfargan- ið væri svartasti bletturinn á menning þeirrar þjóðar. # * * Pulman félagið alkunna í Pul- man III. hefir tekið sér fyrir hend- ur a, láta smíða flota af flugvél- um með svefnklefum og fyrsta flokks farþegjarúmi, i líking við það sem það hefir á Pulman vögn- um sínum. Flugvélar þessar á að nota í loftinu til þess að flytja fyrsta flokks farþegja í sambandi við fólksflutninga loftför. Hitar miklir hafa gengið yfir Bandaríkin eða part af þeim und- anfarandi. Hitinn í New York i síðustu viku komst upp í 83 stig. * # * Jolhn Van Antverp MacMurray, aðstoðar-utanríkisráðgjafi, hefir verið skipaður sendiherra í Kína í stað Jacobs Gould Scherman, er því emlbætti gegndi en var nýlega skipaður Bendiherra á Þýskalaadi. * * * TVö þúsund stjórnarþjónum I Washington, var sagt upp atvinnu í marz mánuði síðastliðnum. ------o------ Bretland. Reading lávarður, landstjóri í Indlandi ko.m til Englands í vik- unni sem leið. Er hann sá fyrsti að landstjórum Indlands sem und- ir ákvæði laganna, sem Bretar samþyktu í fyrra, tekur sér hvíld frá því embætti. Áður fyr hefði verið litlið svo á ef landstjóri Ind- lands hefði tekið sér hvíld að hann væri orðinn uppgefinn og afsalaði sér emibættinu. Reading lávarður verður þrjá mánuði á Englandi sér til hvíldar og hress- ingar áður en hann hverfur aft- ur til Indlands. * • * • Skýrslum var safnað um þá, sem heimilislausir voru í Lundúnaborg síðastliðinn vetur og sýnir hún þegar skýrslan var samin að nótt- ina eftir 20. febr., voru fimm per- sónur, alt kvenmenn, sem ekkert skýli höfðu, heldur létu fyrii foerast undir bogabrúm, eða öðrum skýlum, er þær fundu. 118 manns voru á ferð aftur og fram um göitufnar og er það mikil framför frá því í fyrra, þá voru það 1.797. Ennfremur segir skýrsla þessi að 14.425 almenn gistihús ,er leyfl •hafa til að hýsa gesti hafi verið í Lundúnum í vetur, árið 1924 voru þau 23,442. • « • IMeð eftirvæntingu líta allar ungar og gamlar meyjar og eigin- konur til hinna konunglegu sam- kvæma, er haldin eru í Lundúna- foorg af konungshjónunum, sam- kvæmt góðum gömlum vana. Vana- lega eru fjðgur slík samkvæmi haldin á ári og er það talinn hinn mesti heiður að vera þar á með- al gesta. Undihbúningur er mikill undir þessi samkvæmi hjá þeim sem einhverja von hafa til þess að fá að vera þar með, og tók kven- fólkið að undirfoúa sig þegar í árs- byrjun. ;Sendi eftir silki í kjóia tij Parísarlfoorgar og fengu sér bestu skraddarana, sem til voru i foorginni til þess að búa þá til. En þegar alt, eða minsta kosti mik- ið er búið, gjörir María Englands- drotning þeim þann óskunda að lýsa yfir því að engar konur sem á stuttkjólum séu fái aðgang að þessum samkomum, né heldur þær sem skorið hár hafi. * * * Nefnd manna í Lundúnum, sem nefnist The Emþire Community Settlement Committae hefir geng- ist fyrir að safna fé miklu til þess að hjálpa fólki, sem land vill byRgja í nýlendum Breta. Hefir nefndin lýst yfir því að hún borgi fjörskyldum, er á land vilja setj- ast í nýlendum frá £250—800 á ári þar til það erorðið sjálfbjarga. Má fólk þetta taka sér land á svæðum, sem þegar eru bygð, að nokkru leyti eða byggja upp óbygð svæði. Félag þetta kaupir ekki land sjálft, en lætur fólkið sjálft ráða hvar það velur sér land. • • • H. G. Wells rithöfundurinn nafn- kunni heldur sig um þessar mund- ir á Suður-Frakklandi og lifir þar nokkur.s konar einsetulífi — forð- ast alla fréttaritara og hvað vera að ljúka þar við nýtt ritverk er hann hefir haft á prjónunum um tíma. * * # Vopnatoúr frá fornöld hefir ný- lega fundist nálægt Rochester a Englandi 4000 vopn af ýmsu tagl úr steinum fundust þar í hrúgu, er menn voru að grafa í jörðu og þykir það merkisfundur frá forn- fræðilegu sjónarmiði. Áður höfðu einstaka slíkir hlutir fundist þar við og við. • • • f janúar 1924 lést Winfred Countess of Dimdonald. í erfða- skrá sinni arfleiddi hún Breta konung að £50.000 og kastala 1 Wales með því skilyrði að kast- alanum yrði haldið við og að hann yrði notaður fyrir heimili handa konunginum og prinsinum al Wales. Konungur hefir nú afsalað sér öllu tilkalli til þeirrar gjafar. Markverður viðburður. Þeir eru margir viðburðirnir, sem nú eru að gerast viðsvegar um heim, og merkilegir. Nýjar uppfyndingar í lofti, sjó og á landi. Nýjar hugarstefnur, eða stefnur, sem vér köllum nýjar, þó þær séu auðvitað flestar bergmál af hugs- un og stefnum annara, sem á und- an okkur hafa lifað. Nýjar vonir um fegurri framtíð, frelsi og frið á meðal mannanna. Ekkert hefir á seinni árum vakið eins mikinn kvíða eða verið eins mikið vanda- mál á meðal mannanna eins og óreiðuástandið í Evrópu að stríð- inu loknu og spursmálið um það hvernig að Evrópuþjóðirnar stríð- þreyttar og sárar geti notið var- anlegs friðar. Friðarþráin hefir verið þunga- miðjan í hugsun allra manna á þessum árum, síðan stríðinu lauk og er það enn, því enn ólgar ósam- lyndið og ósamkomulagið í huga og hjörtum fólksins víðsvegar um ■Evrópu. Bestu menn þjóðanna hafa reynt að lægja þá ðldu og stilla storminn en þeim hefir ekki tekist það og fengið svo óþökk margra, sem lítið þektu viðfangsefni þeirra fyrir. í blöðunum, stórum og smáum, ærlegum og óærlegum hefir látið hátt. Þau hafa talað um misfell- urnar. Hamast á mönnum þelm, sem fyrir málunum hafa staðið, en sjaldan haft neitt nýtilegt til málanna að leggja. Hatur Og þrjóska Frakka í garð Þjóðverja hefir verið þyrnir I þeirra augum. óeinlægni Breta hefir gengið alveg fram af þelm sumum hverjum og versalasamn- ingurinn hefir verið þjófurinn I öllu spilinu. Þó enginn sanngjarn maður fá- ist til þess að samlþykkja slík gífuryrði, þá er eitt víst og það er, að ástandið toefir verið og er ískyggilegt, ekki aðeins á milli Frakka og Þjóðverja, heldur líka og sérstaklega á milli Þjóðverja og Pólverja. Skifting isú, sem gerð var á efrl Silesíu að stfíðinu loknu er einn aðal ásteitingarsteinninn. Land það er auðugt að námum og Þjóð- verjum því hin mesta eftirsjá 1 því, en samkvæmt sjálfsákvörðun- arstefnu Wilsons forseta varð það ofan á að fólk þar sameinaðist Póllandi þó mótspyrna væri all- ákveðin og telja glöggir menn að einmitt'þar sé stríðseldur kvikn- aður, sem hljóti að brjótast út inn- an tiltölulega skamms tíma, ef ekki verði við gjört. Síðan að stríðinu lauk, hafa Þjóðverjar lifað sjá'lfa sig, það er, hugsað mest megnis um sín eigin mál og lítt gefið sig að sátta eða friðarmálum þeim, sem aðrar Evrópuþjóðir, einkum Bretar og Frakkar hafa verið að berjast fyrir. En nú hafa þeir skorist í leikinn og komið fram með til'boð, er mælist hvívetna vel fyrir og sem Austen Chamberlain sagði I breska þinginu, að gæti orðið til þess að leggja varanlegan grund- völl undir frið og farsæld í Ev- rópu. Aðal drættirnir úr þessu tiltooði Þjóðverja eru þessir: 1. Þjóðverjar eru reiðutoúnir að ganga inn á samninga með ððrum þjóðum. Að viðurkenna landamerkja- línur þær vestan ríkisins, er tekn- ar eru fram í Versalasamningnum og samþykkja þær sem bindandl um ókomna tíð. 3. . Að ábyrgjast friðhelgi aust- urlandamæra Frakklands, Belgíu, og ítalíu í Suður-Tyrol ásamt öðrum þjóðum. 4. Þjóðverjar að hafa rétt til þess að semja sjálfir við Pólverja á friðsamlegan hátt um landa- merkjalínur á milli Þýskalands og Póllands og ef ekki er hægt við þá að semja á vingjarnlegan hátt, að láta alþjóðasambandið skera ur þeim málum. Þessu tiltooði Þjóðverja er fagn- að af öllum, sem á það hafa minst og talið af málsmetandi mönnum, að undanskildum Frökkum og Pólverjum, sem hikandi eru, það hagkvæmasta , sem enn hefir komið fram til varánlegs friðar. Fara skemtiför til California. Orherbúðum sambands- þingsins. Umræðurnar uin fjárlagafrum- varp stjórnarinnar, eru þegar orðn- ar miklu lengri en venja er til og óséð fyrir endann enn. Er búist við, að þær muni standa yfir nokk- uð á fjórðu viku. Um hundrað þingmenn hafa þegar tekið til máls og mun mega ganga út frá því sem gefnu, aö nokkrir muni enn feta i fóstpor þeirra. Ástæðumar fyrirí þessu |lítt-< þverrandi orðaflóði, eru að líkind- um einkum tvær. Hin fyrri sú, að íhaldsmönnum er það bersýni- lega áhugamál, aö reyna að konia í veg fyrir, að ráSgjöfunum og einstökum (þingmcinnum frjáls- lvnda flokksins, verði kleift að taka þátt í undirbúningi fylkis- kosninganna, sem fram eiga aS fara í Nova Scotia og New Bruns- wick snemma sumars, og eins hitt. að útiloka þingmenn bændaflokks- ins frá þáttjöku í undirbúning’í fylkiskosninganna i' Saskatche- wan.. Þá er hitt og sýnt, að hvort sem kosningar til sambandsþings fara fram í ár eða ékki, vilja íhalds- menn reyna að viða að sér sem allra mestu íkveikjuefni, en það þykjast þeir auSsjáanlega bezt fá gert mjS því, að tefja þingtímann eins og frekast má verða, og bera fram sem flestar ákærur gegn stjórninni, Mr. og Mrs. Alcx Jphnson og synir, Engar kröfnr um nýjar kosn- ingar. Mr. og Mrs. Alex Johnson, ásamt sonum þeirra, lögðu á stað skemtiferð suður til California á jnánudáginn var, og var ferðinni heitiS suður til San Diego. — Mrs. Alex Johnson er fyrir löngu orSin íslendingum kunn fyrir söng sinn og sönghæfileika og fyrir hið glaða viðmót, sem allir, er ihenni kynnast, eiga aS mæta. En maður hennar er almenningi íslendinga ekki eins kunnur. Hann er einn þeirra manna, er barn að aldri varð að fara að vinna fyrir sér, og hann vann og vann trúlega, og með atorku sinni og framsýni hefir honum tekist að vinna bug á erfiSleikunum, þar til nú, að hann hefir rutt sér fram i fremstu röS islenzkra fjársýslumanna í þessu landi. — Kornsöluhöll- in í Winnipeg hefir ekki átt miklum vinsældum aS fagna, nú upp á síðkastið, og kann því aS virðast, sem mönnum sé lítill sæmdarauki að vera við hana riÖnir. En hvað sem um það er, er eitt vist, að á því sviði reynir ekki siður á skarpskygni manna og dómgreind, en á öör- úm. Þar hefir verksvið Alex Joimsons verið, frá þvi aS hann byrjaði þar sem vikadrengur og þar til nú, að hann rekur þar verzlun upj> á eigin reikning, i skrautlegum skrifstofum, og-hefir fjölda viðskifta- um 1 framkvæmd. I aSsigi er og vina. — Það er ávalt ánægjulegt, þegar Íslendingar sækja fram, á hverju sviði starfsmála ]>essa lands sem er, og geta staðið hérlendum mönnum jafnfætis, þrátt fyrir það, aS þeir í flestum tilfellum hafa orðiS að byrja með tvær.hendur tómar og snauðir að reynslu. En þeir hafa sýnt og sannað, að það er hægt — þeir hafa gert það, sér til arðs og þjóðflokki sínum til sóma, og einn þeirra er Alex Johnson. — Mr. Johnson er félagsmaSur góður, eins og þau hjón eru bæði Þau hafa bygt sér prýðilegt heimili á einum dýrasta staS I Winnipeg. Leyndardómur Sahara eyðimerkurinnar. Mjenn furðuðu sig á að sjá pálmavið vaxa og blómgast Ihingað og þangað í Sahara eyðimörkinnl þar sem ekkert var sjánalegt ann- að en eyðisandur alt í kring. Þessi pálmaviður hefir staðið þarna ár fram af ári og ö'ld fram af öld og alt af hafa ferðamenn- irnir, sem um hana hafa farið furðað sig á hvernig þetta mættl verða. Talað um það sin á milli og við það hefir setið þar til nú fyrir skömmu að vísindamennirnir fóru að abhuga þessi fyrinbrigði. þeir vissu ofur vel að viður þessi gat ekki vaxið þarna án þess að fá vökva einhvernstaðar frá. Svo þeir fóu að rannsaka hvernig ú þessu stæði. Tóku að grafa í sand- inn og þegar niður kom að rót- unum og lengra ofan í sandinn og þeir héldu áfram að grafa unz þeir voru komnir niður tuttugu fet, þá fór sandurinn að verða rakari og taugarnar, siem úr rót- unum lágu sósaðar af vatni. Þá hættu þeir að grafa en fengu sér borunarvél og boruðu og þegar þeir voru komnir niður liðug hundrað fet spýttist vatnið um tuttugu fet upp úr pipum og flæddl yfir alt. Þannig var þá sá partur leyndardómsins leystur. En þegar þeir litu í Kring um sig, stai'ði annar leyndardómur- inn þá í augu alt í kringum píp- una er vatnið spýtist upp um, lágu spriklandi fiskar. fsraelsmenn hafa ékki furðað sig meira á að sjá manna^falla af himnum á eyðimörkinni forðum, en þessir menn furðuðu sig á því sem nú bar fyrir augu þeirra, og ekki minkaði undrun þeirra er vísindamennirnir, sem þar voru staddir fóru að skoða fiskana og sáu að þetta voru þektar fiskiteg- undir. Margir fleiri brunnar voru halda að fuglar er fljúga frá fjar lægum stöðum og til vatnsbóla l þessari víðáttu miklu eyðimörk hafi borið hrogn er fiskar hafl hrygnt á leir og sandeyrar í ám hafi borið þau í klóm 'sér og svo hafi þau orðið eftir er þeir sett- ust við eyðimerkur-vatnstoólin og virðist sú tilgáta ekki ósennileg fljótt á að líta. En við nánari yfirvegun og ná- kvæma athugun fiskanna varð sú Hvort sem til kosninga kemur eða ekki, þá hefir King-stjórnin engan sérstakan kosninga-undir- búning hafið fram að ]>essu, og sýnilega býst ekki við kosningum á þessu ári, frekar en verkast vill. Sem eina sönnun þess, mun vafa- laust mega telja það, að þegar að aflöknu þingi, hefir stjórnin kvatt til fundar við sig fulltrúa frá Vestur - Indía eyjunum brezku, í þeim tilgangi að ræða um nýjan viðskiftasamning ogj 'hrinda hon fundur milli Sambandsstjórnarinn- ar og fulltrúa af hálfu hinna ýmsu íylkisstjórna, er samkvæmt ákvæð- um hásætisræðunnar, skal taka til meöferðar hina fyrirhuguðu stjórn- arskrárbreytingu, að því er við kemur takmörkunum á valdsviði efri málstofunnar. BáSum þessum fundum hefði að sjálfsögðu veriS frestað, ef stjórnin hefði búist við kosningum þá og þegar. Yfirleitt mun mega fullyrða, aö þjóðin sé alt annað en fýkin í kosningar, eins og sakir standa. Hon. James Murdock, verka- mája ráðgjafi, flutti afar snjalla ræSu í fyrri viku, þar sem hann mótmælti meS óhrekjanlegum rök- um, þeirri staðhæfingu íhaldsliðs- ins, að lækkun verndartollanna á síðasta þingi, hefði leitt til þess, að fjölmörg verksmiSju fyrirtæki tilgáta lítt sennileg því tvær teg- undir þessara fiska, sem á vis- hefðu farið á höfuðið. KvaS hann indamáli er nefndar Hemichromls og Tilapia velja sér ávalt dýpstu staði vatnanna til að hrygna í, og anna'st hrtogniin með mestu ná- kvæmni unz sílin kvikna og þau slíkar staShæfingar vera falsanir einar, er koma mundu þeim 'í koll, er stofnað hefðu til. Sýndi hann fram á, að hagur bænda hefði drjúgum batnað viS lækkun vernd- geta farið að bjarga sér sjálf. En artolla, og allar stéttir þjóðfélags- fundu þeir vatn og alstaðar fiska. Óráðin gáta. Hvernig að fiskarnir komust þangað er óráðin gáta. Sumir slíkt er naumast hugsanlegt, því þó fuglarnir hefðu getað flutt hrognin, þá hefðu þau undir eng- um kringumstæðum getað komist alla leið niður í gegnum sandinn, því þessi vatnsból, sem ofanjarð- ar eru virðast ekki hafa neitt beint samband við þau. Annar möguleiki hefir komið til greina í þessu samtoandi og það er að í fyrndinni hafi Sahara ekki verið eyðimörk, heldur hafi partur af henni verið eyja, en hitt sjór— og þegar sjórinn þornaði upp, hafi fiskarnir á einhvern hátt komist í neðanjarðarvötn eða ár. En á móti þeirri hugmynd mælir það, að í neðanjarðar vötnum eru fiskai ávalt blind^r þegar þeir finnast. þar, en um ekkert slíkt er að ræða í sambandi við þessa fiska. Vísindamennirnir eru nú í óða önn að rannsaka hvernig að á þessu stendur. Family Herald and Weekly Star. íslendingadags-fundurinn. Vér viljum sérstaklega minna íslendinga í \Mmnipeg! á'; fund þann, er íslendingadagsnefndin auglýsir á öðrum stað hér í blað- grafnir á þessu svæði og alstaðar mu- er 5 fyLta máta áríð- andi, að menn sæki fundinn, þvi auk ráðstafana fyrir íslendinga- dagshaldi i surnar, verða fleiri mál sem íslendinga varSar, rædd þar. ins hefSu fremur hagnast en hitt. íhaldsflokkurinn hefði e'kki alls fyrir löngu varið til þess ■stórfé, að láta rannsaka tollmála fyrir- komulagið, Sir Henry Drayton, fyrrum f jármálaráSgjafi, hefði verið formaður sltkrar rannsókn- arnefndar, en aö loknu starfi, heföi hann skort hugrekki til að leggja nefndarálitið fyrir þing. Núverandi stjórn toeföi aldrei kiknað í knjáliðum, heldur haldið til streitu hverju því, er henni þótti rétt vera og miða í almenn- ingshag, eins og rannsóknin í farmgjaldamálinu bæri ljósast vitni um. Óháðttr þingtnaSur styður fjár- lagafrumvarpið. Mr. L. W. Humphrey, utan- flokka þingmaður fyrir West Kootenay kjördæmið í British Columbia, 'kvaöst með ánægju mundu greiða fjárlagafrumvarpi Mr. Robbs atkvæði, með því að það væri tvímælalaust bygt á heil- brigöum grundvelli, með hag allra stétta jafnt fyrir augum. Kvað hann þjóðina hafa alment fagnað lækkun verndartollanna á síðasta þingi, og bera það traust til nú- verandi stjórnar, aS hún muiuli ekki láta þar staðar numið, held- ur stíga smátt og smátt fleiri skref í áttina til sannfrjálsrar verzlunar.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.